Տեր Հայր շատ հետաքրքիր էր ինձ համար ինչու եք մի դեպքում ժխտում այլ եկեղեցիների հավատացյալների փրկվելը՝ ՀԱԵ համարելով միակը, իսկ վերջին գրառման մեջ երբ պետք էր Ձեր պնդումը հիմնավորել, սկսեցիք խոսել այլ եկեղեցիներում հավատացյալների փրկության մասին… Սա երկակի ստանդա՞րտ է…Որքան էլ մենք այլ եկեղեցիները, խոսքը գնում է ավանդական, առաքելահիմն եկեղեցիների մասին, հերձվածող ընդունենք, այնուամենայնիվ նրանք նույնպես Քրիստոսի հոտն են. Ըստ Ձեզ միայն Հայ Առաքելական եկեղեցին է , որ փրկության ճանապարհ է հարթում մարդկանց համար: Արդյոք այլ եկեղեցինրի հետևորդ լինելը նշանակում է դատապարտվել դժոխքի?
Ինչու ՞ մի դեպքում առաջնային են համարում ազգային-"եկեղեցական" ավանդույթներն ու դրանցից բխող մտածելակերպը, իսկ մյուս դեպքում երբեմն առաջնային համարում Աստվածաշունչը.... Կարծում եմ, որպես "հոգևորական" պետք է կողմորոշվեք թե, որ տրամանբանությամբ եք առաջնորդվում. նախ Դուք և հետո առաջնորդում մյուսներին:
Կա՛մ Աստվածաշունչ, կա՛մ ազգային ավանդական արժեքներ, որոնք շատ հարցերում ուղղակի չեն համընկնում:
Ես Ձեզ բազմիցս հարց եմ տվել, թե որո՞նք են այլ եկեղեցիների (խոսքս իրական աղանդների մասին չէ) գործունեության "սխալները", որոնցից ելնելով պատասխանատվություն եք վերցնում աղանդ անվանել դրանց: Եվ Դուք պատասխանել եք ընդամենը, որ այդպես եք անվանում նրա համար որովհետև "օտարածին" են, ոչ ազգային, ոչ առաքելական…
Մինչև Ձեր մեջ բերված գրառումը կարծում էի Դուք առաջնորդվում եք ավանդական արժեքներով, այլ ոչ թե Սուրբ գրքով, սակայն այս գրառումից հետո հարց առաջացավ, իրո՞ք Աստվածաշնչով եք առաջնորդվում, թե երբեմն արդարանալու համար մեջբերումներ եք օգտագործում…
Հարգանքներս...
վրեժ62 (17.05.2010)
Աստված օրհնի քեզ.
Ճիշտն ասած ես ինչ-որ չեմ հիշում, որ ասել եմ , թե փրկությունը հնարավոր է միայն Հայ Առաքելական եկեղեցու շնորհիվ: Եթե դու գրառումներից որևէ մեկում գտնես ապա խնդրում եմ ուղարկիր ինձ: Ինչ վերաբերում էԱստվածաշքւնչ և ազգային ավանդույթներ հարաբերությանը. Ես բազմիցս ասել եմ, որ մեր եկեղեցին հայի համար մատուցում 2 ծառայություն. նախ, որ Հիսուս Քրիստոսի խոսքի քարոզողն է և ըստ այդմ էլ հավատացյալի համար իր Խորհուրդներով ճանապարհ է հարթում առ Աստված, և սփյուռքի պարագային ծառայում է որպես ազգային-ավանդական արժեքների կրող և ջատագով:
Եկեղեցին ՄԻՇՏ առաջնորդվել է Աստվածաշնչով, որից եթե ես մեջբերումներ եմ անում , ամենևին ոչ նրա համար, որ ցանկանում եմ արդարանալ, որի կարիքը ամենևին չունեմ, գոնե այս կայքում և ընդհանրապես:
Ինչ վերաբերում է աղանդներին, ապա նրանք նույն Աստվածաշնչի կամայական մեկնաբանությունն են կատարում` մեծամասամբ, որի պատճառով, նաև ինչ-ինչ այլ իրենց հայտնի պատճառներով նրանք չեն միանում մեր եկեղեցուն և չեն կարող կոչվել ավանդական եկեղեցի, այլ մեր կողմից անվանվում են աղանդ, քանզի նաև մեր ընդունված դավանանքից շեղված են:
Ինչ մնում է նրանց օտարածին լինելուն, ապա այո այդպես էլ կա: Նրանք ոչ թե օտարածին են դրա համար աղանդ: Ես այդ խոսքը օգտագործել եմ, որպեսզի ցույց տամ թե որքանով անաղարտ և ճշմարիտ է մեր եկեղեցու դավանանքը, որը երբևէ աղանդավորական հոսանք չի առաջացրել:
Ինչ վերաբերվում ինձ, ապա ես առաջնորվում եմ Աստվածաշնչով և եկեղեցու դավանանքով, որն ի դեպ բխել է նույն այս Գրքից և նաև քրիստոնեական արժեքների վրա , ասել է թե նույն Աստավածաշնչի , հիմված ազգային ավանդույթներով և արժեքներով: Ինչպես որ վայել է հայ քրիստոնյային:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Վերջին խմբագրող՝ Ter Hayr: 18.05.2010, 23:30:
Տեր Հայր, նաեք ,երբ կարդում էի Սսի կաթողիկոսության ներկայիս կարգավիճակի վերաբերյալ հոդվածը, այնտեղ ասվում էր, որ այն ազատ կաթողիկոսություն է,բայց որոշակի հարցերում ճանաչում է Մայր Աթոռի գերագահությոյւնը, ինչն հարցերի մասին է խոսքը՞
տեր հայր մի հարց ունեմ,օրինակի համար ինչու՞ երբ մտնում ես եկեղեցի տեր հայրը միշտ լինում է իր համար առանձնացված սենյակում ու ենթադրենք ես ուզում եմ, որ ինձ օրհնի նա չկա, միթե ես պետք է ման գամ եկեղեցու ինչ-որ մի սենյակում տեր հորը: Ու ևս մի բան ի՞նչ իրավունքով է եկեղեցու հավաքարարը իրեն իրավունք վերապահում գոռալ մեկի վրա ով նստած է եկեղեցում, ուղղակի ոտքը ոտքին դրած ու մի բան էլ ամբողջ մարդկանց առաջ վիրավորի ասելով, որ դուք չեք հարգում Աստծո տունը, ինչքանով տեղյակ եմ հավաքարարը այդպիսի իրավունքներ չունի ու սա միայն մի եկեղեցում չեմ հանդիպել: հա մի բան էլ, եթե ըստ եկեղեցու օրնեքների կինը պետք է գլխաշորով մտնի, ապա ինչու՞ չկա համապատասխան օրենք, որպեսզի այդ կարգը լինի, եթե մինչև այս չկա արդյո՞ք դա չի նշանակում, որ դա պարտադիր չէ…
Ոչ, Պատրիարքական աթոռների պարագային այդպես չէ: Այո նրանք ինքնուրույն են, սակայն կախվածությունը ֆորմալ չէ: Պատրիարքները չեն կարող եկեղեցու հետ կապված գլոբալ խնդիրները լուծել առանց Մայր Աթոռի համաձայնության: Մայր Աթոռ և նվիրապետական այդ երկու աթոռների այս տեսակ վիճակը գալիս է նաև տվյալ երկրների պետական մոտեցումներից այդ աթոռների նկատմամբ:
Օրհնությամբ `Տեր Շմավոն քահանա
Հարգելիս, չմոռանանք որ Տեր Հայրն էլ է մարդ, և կարող է հոգնել, կամ նստել կամենա, կամ էլ հաց ուտի: Եւ պետք չէ ծուլանալ, և վստահ եմ , եթե մի փոքր համբերեք ապա քահանան ձեզ կմոտենա: պետք չէ այդպիսի պահանջատիրական դիրքում լինել: Լավ?
Հավաքարարի պարագային համաձայն եմ, սխալ են անում որ ինչպես ասում ես նկատողություն անելիս գոռում են, կարելի է մեղմ ասել: Ինչ վերաբերում է գլխաշորով լինելուն եկեղեցում, ապա վստահ եմ , որ մեր կանաց և աղջիկների մեծամասնությունից էլ ավելի գիտեն, որ եկեղեցի մտնելիս պետք է գլխաշոր ունենան: Բայց չգիտես ինչու , մեր հայկական ավանդույթի, "սենց էլ կլինի " կամ "Աստված սրտիս է նայում , այլ ոչ գլխաշորիս " համաձայն շատերը ծուլանում են և չեն կարևորում այս պարագան: Բայց մեկ բան պետք է հիշենք և սա Ավետարանական պատգամ է ,- ով քչի մեջ է հավատարիմ, շատի մեջ էլ հավատարիմ կլինի:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
kyahi (23.05.2010)
տեր Հայր, մի այդպիսի բան էլ ես եմ նկատել մեր քաղաքի կաթողիկե եկեղեցում՝ հավաքարարաը վառվաճ մոմերը արագ արագ մարելով հավաքում գնում է, արդյոք դա ճիշտ քայլ է , երբ օրինակա ես գնում մոմ եմ վառում , ու իմ վառած մոմը հավաքարարաը նմիջապես հետո մարում է և գցում աղբարկղը
Օրհնյա Տե՛ր հայր,
Տեր հայր, խնդրում եմ մեկնաբանեք հետևյալ միտքը
Հոգով աղքատները` դեբիլներն են (հիվանդությունն ի նկատի ունեմ), կամ մերօրյա Դեբիլները, որոնց մասին կարելի է հաճախ լսել "Ոչ խելք ունի, ոչ մեղք":"Երանի հոգով աղքատներին, որովհետև նրանցն է երկնքի արքայությունը" Ավետարան ըստ Մատթեոսի 5:3
Լինել հոգով աղքատ, ըստ տրամաբանության նշանակում է նաև հասու չլինել Տիրոջ խոսքին, բայց չէ՞ որ ասված է, որ միայն Հիսուսով կարելի է հավիտենական կյանք գտնել:
կանխավ շնորհակալ եմ
Tig (31.05.2010)
Հոգով աղքատ նշանակում է հոգով ձերբազատված լինել մեղքից: Այս խոսքի լրացումն է մյուսը, որն ասում է թե սրտով մաքուրները Աստծո տեսությանը կարժանանան: Իսկ սրտով մաքուր նաև նշանակում է կատարել աստվածահաճո գործեր; քանզի Ավետարանն իսկ ասում է, սրտից , ասել է թե հոգուց են բղուն այն ամեն գեղեցիկը, ինչով մարդ կարողանում է նմանվել իր Արարչին: Այնպես որ մի խորշեք երբևէ դառնալ հոգով աղքատ:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ