Տեր Հայր, մեր պրոյեկտի շինարարության վրա մի հավատացյալ հյուսն էր աշխատում ու ամբողջ օրը խոսում էր թե սատանան ինչ վատ բաներ ա անում… ես էլ հանգստացնելու համար ասեցի "ապեր, սատանա չկա, դժողխք էլ չկա, հանգիստ ապրի… մի հավատա տենց բաներին"… էս տղեն մի վնուշկեքի մեջ ընգավ… մի նեղանալ նեղացավ… մի տրամադրությունը գցել գցեց…
… հիմա ի՞նչ անեմ … գնամ ասեմ կատակ էի անու՞մ, լավ էլ կա՞, հավատա՞… գնամ համոզեմ որ դժողխք ու սատանա կա՞…
… մի քիչ շուտ կարելի է պատասխանեք Հայր սուրբ…
Մեջբերել
Էջանիշներ