Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[Հարդ]

Դու որ իրան համբուրես, ակամայից ինքն էլ քեզ կհամբուրի:

Արիյաաաաաաաաաաաա... լավ, ես մի հատ տեղ գնամ, գամ (մազերը մեջտեղից բացած, գերազանցիկի շարլվարով, պապկեն թևի տակ դրած սմայլիկ):

[VisTolog]

Արիյաաաաաաաաաաաա... լավ, ես մի հատ տեղ գնամ, գամ (մազերը մեջտեղից բացած, գերազանցիկի շարլվարով, պապկեն թևի տակ դրած սմայլիկ):

Ուֆ, «պարտադիր չէ»-ներից, «անպատճառ»-ներից պրծանք, հիմա էլ մի տողանող սմայլիկներ ենք նայելու… հետո արդեն 2, 3, 4 տողանի պատմություն-սմայլիկներ: Ասենք սենց`

- մազերը մեջտեղից բացած, գերազանցիկի շալվարով, սև աչքերով, սև արևային ակնոցներով, թզբեխը ձեռը, մաստակը (ծամոն) բերանը, սպիտակ վերնաշապիկով, ծիծակ կոշիկներով, հեռախոսի ձայնը միացրած, պապկեն թևի տակ դրած սմայլիկ

[Հարդ]

Հով, որ ինձ սպանես, կպրծնեմ քեզնից (կյանքի ու մահվան մասին խորհող, արժի, թե չարժի քցող բռնող սմայլիկ, որը նաև մտածում ա, թե ինչ մահ կունենա ի վերջո)?

Գ.Հ. Փահերը մոռացար, Փահերը...

[VisTolog]

Հով, որ ինձ սպանես, կպրծնեմ քեզնից (կյանքի ու մահվան մասին խորհող, արժի, թե չարժի քցող բռնող սմայլիկ, որը նաև մտածում ա, թե ինչ մահ կունենա ի վերջո)?

Նախընտրում եմ ինքնասպան լինել…

[Շինարար]

ախպերս գիտեմ, հասկանում եմ ասածիդ իմաստը, ընդունում եմ, բայց միևոնույն ժամանակ, երբեմն, ուրիշ կերպ պետք է վարվել/ հասարակությունը իր օրենքները ունի, չգրված օրենքները ու երբեմն ստիպված ես լինում ենթարկվել, միգուցե նաև, սխալ օրենքներին:

Դարք, հասարակության չգրված օրենքների դեմ մենք պայքարում ենք, մենք չէ՞ որ ժամանակակից հայացքներով, ազատամիտ երիտասարդներ ենք, մենք բարձր ենք խավարամիտ ադաթներից՝ կարմիր խնձոր, կուսության ինստիտուտ, օժիտ, էն թեմաներն եմ թվարկում, որ ակումբում ակտիվորեն քննարկվել ենք, չե՞նք կարող բարձր լինել չբարևելուց

[Դարք]

Դարք, հասարակության չգրված օրենքների դեմ մենք պայքարում ենք, մենք չէ՞ որ ժամանակակից հայացքներով, ազատամիտ երիտասարդներ ենք, մենք բարձր ենք խավարամիտ ադաթներից՝ կարմիր խնձոր, կուսության ինստիտուտ, օժիտ, էն թեմաներն եմ թվարկում, որ ակումբում ակտիվորեն քննարկվել ենք, չե՞նք կարող բարձր լինել չբարևելուց

ախպերս, չգիտեմ ինչ թեմաներ եք քննարկել, բայց ես քեզ կարամ գարանտիա տամ, որ նշվածդ թեմաներից օրինակ կուսության թեման վերցնենք, մենք երբեք այդ ադաթից չենք ազատվի, բայց ինչ ադաթի մասինա խոսքը եթե յուրաքանչյուր տղա(10-ից 9-ը) ուզումա, որ իր ապագա կինը կույս լինի.դա ադաթ չի դա բնական ցանկությունա, այդտեղ դու սխալվեցիր. իսկ ինչ վերաբերվումա բարևին. հասարակությունը գլխիցա հոտած ու ստիպված եմ ես ապրել այդ հասարակությունում ու եթե հասարակությունը չի ընդունում մի բան ես չեմ կարա դեմ գնամ ու պայքարեմ, որովհետև նա հասարակությունա ու իրա միջից դա շատ դժարա հանել, որովհետև այն սերմացած է նրա խորքերում ու այնպիսի արմատներա քցել, որ էլ ասելու չի ու հակառակվելով դեմ գնալ հասարակության կարծքին թերևս ես չեմ կարող, քանի որ դա ավելի շատ ինձ վրա բացասական ազդեցություն կարա ունենա քան այն դրական արդյունքը, որին միգուցե և մենք կարողանանք հասնել`պայքարելով:

տեղափողեք գրառումը

[CactuSoul]

հասարակությունը գլխիցա հոտած ու ստիպված եմ ես ապրել այդ հասարակությունում ու եթե հասարակությունը չի ընդունում մի բան ես չեմ կարա դեմ գնամ ու պայքարեմ, որովհետև նա հասարակությունա ու իրա միջից դա շատ դժարա հանել, որովհետև այն սերմացած է նրա խորքերում ու այնպիսի արմատներա քցել, որ էլ ասելու չի ու հակառակվելով դեմ գնալ հասարակության կարծքին թերևս ես չեմ կարող, քանի որ դա ավելի շատ ինձ վրա բացասական ազդեցություն կարա ունենա քան այն դրական արդյունքը, որին միգուցե և մենք կարողանանք հասնել`պայքարելով:

Խոսքդ շաքարով կտրեմ. չեմ սիրում մի միտքը մի քանի անգամ կրկնել, ավելի լավ ա հղումը տամ:

[Դարք]

եթե մտնում ես գյուղ ու ընդեղ սաղ քոռ են ձևանում, դու էլ պետքա քոռ ձևանաս, սա իմ սուբյեկտգիվ կարծիքնա, ես իմացա քո տեսակետը, բայց հավատա ես պահին ես երկրում դեռ պահը չի հասունացել միգուցե 20 տարի հետո, միգուցե 100 տարի հետո, միգուցե 100 դար հետո ամեն ինչ փոխվի, բայց ոչ հիմա....

[Ուլուանա]

եթե մտնում ես գյուղ ու ընդեղ սաղ քոռ են ձևանում, դու էլ պետքա քոռ ձևանաս, սա իմ սուբյեկտգիվ կարծիքնա, ես իմացա քո տեսակետը, բայց հավատա ես պահին ես երկրում դեռ պահը չի հասունացել միգուցե 20 տարի հետո, միգուցե 100 տարի հետո, միգուցե 100 դար հետո ամեն ինչ փոխվի, բայց ոչ հիմա....

Ինձ թվում ա՝ էդ պահը չի հասունացել էն պատճառով, որ բոլորը քո ասածի պես են անում՝ լուռումունջ հետևում են ընդունված ամեն կարգին ու հոգու խորքում սպասում են, որ երկնքից պիտի իջնի էդ փոփոխությունը, իսկ երկնքից ոչինչ երբեք չի իջնում, մարդն ա իր վարքով մտցնում կամ չի մտցնում էդ փոփոխությունը։ Եթե բոլորը տենց մտածեն, երբեք էլ չի գա տենց ժամանակ։

[Շինարար]

Ուղղակի Ուլուանայի ու Կակտուսոուլի գրածներին ավելացնեմ, որ այսօր մեր հասրակաթյունը փոխակերպման այնպիսի փուլում է, որ կույր ձևացողների մեջ ցույց տալու տալու համար, որ տեսնելը իրակում հրաշալի է, ավելի լավ ժամանակ չէր էլ կարող լինել, Դարք ջան պատմություն կերտող մարդկանց, լուսավորիչների ժամանակներում ենք ապրում, ես ու դու հենց էս ակումբում կամ դրսում լուսավորիչների հետ ենք շփվում, նորարարների, որքան էլ իրանց արածը, ինչպես ամեն մի նորություն, լի լինի թերություններով, սխալներով, էդ մարդիկ վաղը պիտի գնահատվեն, մնում ա` լինել լուսավորչական շարժման մասնակից և ոչ միայն ժամանակակից, սա խորհուրդ ա` ուղղված ինքս ինձ նաև, արի մտածենք սրա մասին

[Շինարար]

Գ.Հ. Փահերը մոռացար, Փահերը...

Հարդ ջան, դու լավ շվի ես նվագում, դա էնքան ինքնատիպ ա, որ գրողի ծոցը կորչեն փահերը

[Մանուլ]

եթե մտնում ես գյուղ ու ընդեղ սաղ քոռ են ձևանում, դու էլ պետքա քոռ ձևանաս, սա իմ սուբյեկտգիվ կարծիքնա, ես իմացա քո տեսակետը, բայց հավատա ես պահին ես երկրում դեռ պահը չի հասունացել միգուցե 20 տարի հետո, միգուցե 100 տարի հետո, միգուցե 100 դար հետո ամեն ինչ փոխվի, բայց ոչ հիմա....

Ախր էդ հասարակ «բարև»-ի մեջ ի՞նչ կա, որ մի հատ էլ 20 կամ 100 տարի ա պետք, որ պահը հասունանա : Հա, երթուղայինի վարորդներին չեմ բարևում, բայց խանութ մտնելիս միշտ բարևում եմ, համալսարան մտնելիս համարյա միշտ պահակներին բարևում եմ: Երթուղայինում կամ դրսում փռշտացողներին առողջություն եմ մաղթում: Դա ինքնաբերաբար ա ստացվում, դիտմամբ չեմ ասում : Բայց բոլորը մինչև հիմա շնորհակալություն են ասել, ոչ ոք զարմացած չի նայել: Բոլորը առողջություն չեն մաղթում կամ բոլորը չեն բարևում, բայց եթե դու անում ես դա, ոչ մի ամոթ բան չկա:
Մի բան էլ ասեմ. մեր ժողովուրդը էնքան տարված ա իր հոգսերով ու խնդիրներով, որ փողոցով քայլելիս երգում ես էլ, շատ քչերն են նկատում :

[VisTolog]

Նյարդայնանում եմ, երբ որ նիկը այնքան երկարա լինւմ, որ "գնալ վերջին գրառմանը" կոճակը կորումա: Մեկ էլ են որ ուզում եմ մի բան գրեմ, ռուսերեննա միացրած լինում, ու դա նկատւմ եմ, երբ արդեն մի քանի բառ գրած եմ լինում

Ոնցոր քոնն էլ նենց մի կարճա:

[Shah]

Չեմ սիրում երբ իմ ներկայությամբ 2 հոգի ինձ օտար լեզվով են խոսում, ուղղակի ատում եմ, իրանց լեզուն էլ հետը: Կուլտուրայի բացակայություն չի՞ դա:

[Ուլուանա]

Չեմ սիրում երբ իմ ներկայությամբ 2 հոգի ինձ օտար լեզվով են խոսում, ուղղակի ատում եմ, իրանց լեզուն էլ հետը: Կուլտուրայի բացակայություն չի՞ դա:

Ես սենց կմեկնաբանեի. եթե ինձ համար օտար էդ լեզուն տվյալ մարդկանց մայրենին ա, ուրեմն նորմալ կվերաբերվեմ, ինչքան էլ որ հաճելի չլինի, իսկ եթե իրենց համար էլ ա օտար, ապա կդիտարկեմ որպես անքաղաքավարություն, ու ավելի տհաճ կլինի ինձ համար։

Օտար երկրում ապրելով՝ կամա թե ակամա սկսում ես նորմալ վերաբերվել՝ առանց նույնիսկ խորանալու, թե ով ում հետ ինչ լեզվով խոսեց, որովհետև հազար ու մի ազգի ներկայացուցիչ կա, հաճախ չես էլ կարող հստակ իմանալ՝ ում մայրենին ինչ լեզում է, ու ոչ ոք իրավունք չունի մարդկանցից պահանջելու, որ բոլորի համար հասկանալի լեզվով խոսեն իրար հետ, այսինքն՝ անգլերեն, երբ նրանց մայրենի լեզուն այլ է, ու իրենց համար, բնականաբար, իրենց մայրենիով խոսելն ավելի հարմար է։

Հայաստանում, իհարկե, հաշվի առնելով, որ համարյա բոլորի մայրենին հայերենն է, մի քիչ ուրիշ է իրավիճակը, որովհետև էդ ժամանակ հիմնականում ակնհայտ է լինում հատուկ օտար լեզվով գաղտնի ինչ–որ բան ասելու հանգամանքը։