Իմ` «Քաղաքականություն» բաժնում գրառումներ չանելու հետ կապված շատ խոսվեց, դրա համար երևի ճիշտ կլինի գրեմ, թե իրականում անձամբ ես ինչի չեմ մտնում էդ բաժին: Ստիպված եմ շատերիդ հիասթափեցնել, բայց իմ դեպքում պատճառը բոլորովին էլ «հայրիշխանության» մթնոլորտը չի, ինձ համար նույնիսկ միանշանակ չի, թե էնտեղ հիմա էդպիսի մթնոլորտ է տիրում: Համաձայն եմ, որ տղամարդավարի իրար կպնելը կարող ա մի քիչ նպաստել, որ աղջիկներն էնքան էլ հակված չլինեն էնտեղ գրառումներ անելուն, բայց միաժամանակ կարծում եմ, որ դա էնքան լուրջ պատճառ չի, որ կարևոր ասելիք ունենալու դեպքում չգրես: Ես ուղղակի միշտ շատ հեռու եմ եղել քաղաքականությունից ու հետևաբար`նաև ինչքան հնարավոր ա, անտեղյակ էդ ոլորտում կատարվող իրադարձությունների, դրանց պատճառահետևանքային կապերի ու մնացած ամեն ինչի մասին: Մինչև էս հեղափոխությունը ես էդ թեմայով ասելիք չեմ ունեցել ընդհանրապես, որ գրառում անեի, ոչ էլ հետաքրքրել ա: Միշտ հետաքրքրվել ու ակտիվ հետևել եմ իրադարձություններին միայն էն լուրջ ընդվզումների, լարված իրավիճակների դեպքում: Մնացած ժամանակ չեմ հետևել, խոստովանեմ, որ պաշտոնյաներից շատերի անուններն ու դեմքերը նույնիսկ էս վերջին իրադարձությունների ընթացքում իմացա: Չհետաքրքրվելուս պատճառը որոշ չափով նաև էն ա եղել, որ համարել եմ, որ մեր երկրում տարիներ շարունակ տիրող մթնոլորտում խոշոր հաշվով էական էլ չի, թե ով դարձավ նախարար կամ այլ բարձրաստիճան պաշտոնյա, մեկ ա, պարզ ա, էդ իշխանության օրոք ով էլ լինի, իրենց մարդն է լինելու, ու երկրում դրանից ոչ մի էական բան չի փոխվելու. գուցե մի քիչ լավ, մի քիչ վատ, բայց նույն զիբիլի մեջ ենք մնալու ընդհանուր առմամբ: Էս շարժման օրերին, իհարկե, իրավիճակը լրիվ այլ էր, ու շարժման էդ թեժ օրերին, թեև էլի քաղաքական բնույթի քննարկումներ լինում էին, բայց շեշտը, բնականաբար, ոչ քաղաքականի վրա էր, պլյուս լիքը էմոցիա` խանդավառություն, անհանգստություն, կանխատեսումներ և այլն: Էդ մթնոլորտում էր, որ գրառումներ անելս գալիս էր, դե, ես էլ իմ էմոցիաները, կանխատեսումներն ու կարծիքներն էի ուզում արտահայտել
: Բայց քանի որ էդ բաժնում երբեք գրառում արած չկայի, ու էդ բաժինն ի սկզբանե ընկալել եմ որպես ոչ իմ միջավայր ու ոլորտ, մի տեսակ հուշտ էի լինում ու էմոցիաներս մեջս էի պահում` բավարարվելով միայն հետևելով ու հավանածս գրառումների տակ շնորհակալություն դնելով: Սխալ եմ արել, բայց դե հիմա անցած ա արդեն: Իրավիճակն այլ ա նաև հիմա` շարժումից բխող արդյունքներով, արագ զարգացող իրադարձություններով ու ակնկալիքներով, հետևաբար շարունակում եմ հետաքրքրված լինել, բայց ասելիք հիմա առանձնապես չունեմ, մեկ-մեկ ունենում եմ, բայց էնքան կարևոր չեմ համարում, որ արտահայտեմ, պլյուս` քաղաքական բաժնի քննարկումներում հիմա շեշտը հաճախ հենց մաքուր քաղաքականության վրա ա, իսկ ես քաղաքականությունից բան չեմ հասկանում, գիտելիքներս ու տեղեկացվածությունս չեն ներում, որ քննարկման մեջ մտնեմ: Խոստովանեմ, որ երբեմն ինչ-որ հարցեր ունենում եմ, որ կուզենայի տալ էդ թեմաներում, պարզաբանել, քննարկել, բայց քանի որ քաղաքականության ոլորտում բազա չունեմ, վախենում եմ հարցերս շատ անգրագետ ու միամիտ հնչեն, խայտառակ լինեմ
: Հատկապես ձեր քաղաքական քննարկումներից, հիմնավորումներից դատելով` ես լիքը բան չգիտեմ, չեմ հասկանում ձեր քննարկածների մի մասը, հետևաբար չեմ կարող մասնակցել քննարկմանը: Կուզենայի ավելի տեղեկացված լինել, մասնակցել, բայց էն աստիճանի չեմ ուզում, որ սկսեմ զրոյից քաղաքականություն ուսումնասիրել հանուն դրա:
Ի դեպ, Տրիբունի հետ համաձայն եմ, որ հիմա, տասը տարի առաջվա հետ համեմատած, «Քաղաքականության» բաժնում լրիվ սիրո և համերաշխության մթնոլորտ ա տիրում
: Տասը տարի առաջ իսկապես սոդոմ-գոմոր էր: Նախ մասնակիցներն ահավոր շատ էին, ու ամեն օր նոր մարդիկ էին հայտնվում, շատերին իսկի չէինք ճանաչում, ոմանք կարծեմ նույնիսկ քաղաքական դեմքեր էին հայտնի, ինչպես նաև հայտնիների մտերիմներ, ազգականներ` իրենց մտերիմների «շահերը» պաշտպանող, պլյուս դրան, ինչպես Տրիբունը նշեց, էն ժամանակ լևոնականությունն ու հակալևոնականությունն էլ էին բուռն բախումների մեջ, որովհետև երկու կողմից էլ շատ էին, բոլորի նյարդերը լարված էին, ամբողջ օրը մոդերատորները հայհոյանքներով ու ամենավերջին վիրավորանքներով գրառումներ էին խմբագրում, տուգանում ու ջնջում, պլյուս` տուգանվածների ի պատասխան ագրեսիվ նամակներին պատասխանել, լիքը արգելափակումներ, ամեն օրը լիքը մարդկանց էինք ստիպված արգելափակում: Ճիշտ է, ես էդ բաժնի մոդեր չեմ եղել, բայց քանի որ ավագ մոդեր էի, որը տեխնիկապես բոլոր բաժիններում լիազորություններ ունի, իսկ քաղաքականության բաժնի մոդերները Հայաստանից էին ու գիշերները քնում էին, ես, այլ ժամային գոտում լինելով, միակ մարդն էի մնում, ով գիշերները կարող էր հսկել էդ բաժինը: Ու ստիպված կարդում էի, որ ամենաթողության չվերածվի: Էդ օրերին իսկապես ամեն վայրկյան էր պետք հսկել, որովհետև անընդհատ գրում էին ու մեծ մասամբ ագրեսիվ էին գրում, համարյա բոլորը, գիշերներն էլ չէր պակասում ակտիվությունը, մի անտանելի լարված վիճակ էր: Հիմա էլ որ հիշում եմ, վատանում եմ:
Ուլուանա-ի խոսքերից
Ես էլ եմ դրա մասին հաճախ մտածել, ու դա, ի դեպ, Ակումբում շատ այլ թեմաներում էլ ա լինում, մենակ քաղաքականության բաժնում չի, ուղղակի վերջերս մենակ էդ բաժինն ա մշտապես ակտիվ::
Մեջբերել
De gustibus et coloribus non est disputandum.
Միշտ մի գրառման վրա սեղմում եմ "մեջբերել", cut անում տեքստը, մյուս գրառման վրա սեղմում մեջբերել, էնտեղ paste անում։
Էջանիշներ