Ու այս դժոխքը ստեղծելով՝ Բողոքեցի. <Դրախտ չստացվեց>: Անհույս հույսեր փայփայելով՝ Ինձ ժամանակը անիծեց:
Երեկո էր: Աշնանային մի գեղեցիկ երեկո: Երկնքից մեղմ անձրև էր թափվում: Ամեն ինչ շատ գեղեցիկ եր ու հիանալի: Արմենն ու Անին ինչպես միշտ զրուցում էին, զրուցում էին ամեն ինչից: Եվ ամենակարևորն այն էր, որ երկուսին Էլ հետաքրքիր էր զրույցը և ոչինչ չէր կարող խանգարել: Եվ չէր էլ խանգարում: ...
Թարմացել է 15.12.2015, 10:58 ըստ [ARG:5 UNDEFINED]
Դու կաս իմ սրտում, Եվ դա բավ է ինձ, Որ ամբողջ կյանքում Երջանիկ լինեմ, Եվ երջանկանամ Քո ներկայությամբ, Եվ ժպտամ ինքս Նայելով չքնաղ Քո նուրբ ժպիտին, Նայելով բարի, Հրաշք աչքերիդ Աշխարհին նայել Քո ջինջ աչքերով Բարությամբ լցված, ...
Այսօր մայրամուտն այնքան գեղեցիկ էր… Աննկարագրելի էր արևի վերջին ժպիտն ինձ… Այնքան գեղեցիկ ու յուրահատուկ, այնքան ջերմ ու սիրով լի, որ ես չգիտեմ, թե ինչպիսի բառերով նկարագրեմ այն: Եվ այդ ամենը միայն քո շնորհիվ, այդ ամենը միայն քո ժպիտների, քո հայացքենրի ու քո չքնաղ աչքերի ...
Ինչպես գարնանային մի վարար գետակ, Բարությունն հորդում է քո նուրբ աչքերից, Եվ տարածվելով իմ հոգու խորքում, Երջանկություն է քաղում իմ սրտից… Երջանկացնում է քո սերն ինձ անչափ, Անվերջ պահելով քո սիրո գրկում, Եվ տիեզերքի դռներն է բացել, Արև վառելով իմ փափագ սրտում… Հեղինակ՝ Գոռ Վարդանյան (http://gorvardanyan.blogspot.am/2015...g-post_11.html)