Գնում ես դասի, դեմդա դուրս գալիս ծրագրավորմանդ դասախոսը... ««Բարև ձեզ»»...... Ձեն չկա,ռեակցիա չկա... Էռռո՞ռ տվեց... Կախե՞ց... Երկար դասամիջոցին փորձեցի նորից կոմպիլյացիա անել... ««Բարև ձեզ»»... 1 error: Դասախոսդ չի ցանկանում բարևդ կամ չի լսում այն ժխոռի պատճառով 1 warning: Նայի ...
Սուտ է, երբ ասում են, թե ցավը ժամանակի ընթացքում բթանում է: Սուտ է, երբ ասում են, թե ցավը անցողիկ կատեգորիա է: Ցավը միշտ նույնն է մնում, մարդն է ավելի ուժեղ դառնում դրան դիմանալու համար: Ուզում եմ ուժեղ լինել:
Բայց էս ի՜նչ անջատված դեմք եմ ես... Ես էլ կարծում էի՝ վերջին տարիներին ահագին «ուղղվել» եմ էդ առումով, բայց հերիք է որոշ ժամանակ համարձակվեմ էդպես մտածել, մեկ էլ հոպ՝ անջատվածությունս նորովի ներկայանում է իր ողջ փայլով... Ամուսնուս հետ իջել էինք լվացքատուն։ Վերադառնալիս, ...
Էնքան հետաքրքիր է հետևելը, թե ոնց են զուգընկերները միմյանց վրա ազդում, թե ժամանակի ընթացքում ոնց է հետզհետե մեկը մյուսանում, մյուսը՝ մեկանում, և երբեմն դժվար է ասել, թե այդ մեկամյուսացման լուրջ ու հիմնավոր գործընթացներից հետո, ի վերջո, որ մեկն է ավելի շատ շահում, որ մեկը՝ տուժում։ Երբեմն նույնիսկ դժվարանում ես հստակ բնորոշել, թե կոնկրետ ինչն է փոխվել մեկի մեջ, բայց զգում ես, որ մի տեսակ մյուսացել է։ Վերջերս սկսել եմ հատուկ ուսումնասիրել էս երևույթն ...
Օրեցօր մեծանում է «կտրուկ գործողությունների» մասին խոսակցությունների նկատմամբ սրտխառնուքս: Որպես կանոն դրանք ոչնչով չեն տարբերվում շարքային դատարկաբանություններից: Մի քանի օր առաջ էր, տաքսիով շտապ տեղ եմ գնում, հանդիպումից ուշանում եմ: Վարորդի կողքին նկատեցի ՀԱԿ ...
Թարմացել է 11.05.2009, 01:28 ըստ [ARG:5 UNDEFINED]
Պահոց
Վերջին մեկնաբանությունները