Դիտել ողջ տարբերակը : Պատերա՞զմ, թե՞ խաղաղություն. լրջանալու պահը
համոզեցիր՝ գտա ու կարդացի իր դատված լինելու մասին..
ինքն ասումա, թե իր գլխին սարքել են, ՀՀ ՊՆ-ն էլ ասումա մեր իրավապահները իրեն հետևել են ու արձանագրել,
որ ոչ մի խախտում չի անում..
հա՝ մեկ էլ գրված էր, որ ամերիկյան բանտում մեքսիկացի պարագլուխների կողմից shoot-caller ա կարգվել (զոն նայող).. ինչպես նաև իր գործի մեջ գրվածա եղել՝ հոմոֆոբ, ռասիստ ու հնարավոր կապ ռուսական մաֆիայի հետ..
այսինքն՝ նույնը, ինչ կարելիա ասել հայերի ասենք 70%-ի մասին..
բայց էս սաղ մի կողմ..
ինչպես արդեն ասեցի՝ ես իր հետ անձամբ ծանոթ չեմ, ճիշտ այնպես ինչպես ծանոթ չեմ այստեղ Ակումբում գրառում կատարող մարդկանց հետ..
բայց էդ գրառումները (անկախ նրանից, թե գրառողը հոմոֆոբ է, ռասիստ, թե ցմահ դատապարտյալ) կարող են ինձ դուր գալ կամ չգալ.. կարող եմ լայք դնել կամ չդնել.. ճիշտ այդպես էլ հավանեցի Արշակի տեսլականը՝ մեր էստեղ քննարկվող հարցի վերաբերյալ ու գրեցի դրա մասին..
ինչպես նաև ասեցի, որ ինքը լավնա..
ու կարծիքս կազմել էի իր էն գուծողություններից, որոնք աչքովս ընկել էին (պարբերաբար օգնություն առաջին գծի մարտիկներին, սփյուռքահայերին քաջալերում ու անձնական օգնություն, որ գնան տեղավորվեն Արցախում բնակության և այլ)
ընդամենն այսքանը ))
Ես իրա տեսլականները չեմ կարող լսել, որտև իմ համար նաև կարևոր ա ասողի ով լինելը, անկեղծ մարդ լինել-չլինելը:
Բայց ինքը իմ աչքի գրողն ա ոչ թե իր անձի հետ կապված, այլ նրա, որ էդ կենսագրությամբ անձին մեր բանակ էդպես ելումուտ են ապահովում: Էս մեր պետության ու բանակի բառդակ լինելու հերթական ապացույցն ա:
Իրա քրեական գործի մեջ անգամ գրած ա, որ ինքը աչքի ա ընկել ռասիզմով, հոմոֆոբիայով ու էլի լիքը տենց բաներով: Ի դեպ ախպերը կարծեմ նույն սպանության գործով դեռ նստած ա, իրան 7 տարի էին տվել, ախպորը 70-80, կոնկրետ չեմ հիշում:
Ես էն տարազով նկարից հետո դրեցի Արշակին ու եղբորը լավ ուսումնասիրեցի, ինչքան հոդված գտա կարդացի։ Եղբորը մարդասպանության համար են նստացրել, 90-ականների սկզբին Լոս Անջելեսում մի կնոջ էր սպանել։ Իսկ իրեն նստացրել էին վարձու մարդասպան վարձելու համար, որը պիտի իր սիրածի մարդուն սպաներ։ Բայց վարձու մարդասպանը գնացել FBI-ին խաբար էր տվել, ու տենց FBI-ը օպերացիա էր արել ու բռնել նստացրել էր Արշակին։
Մի խոսքով մաֆիոզ, կրիմինալ դեմք ա, որի տեղը բանտում ա, այլ ոչ թե սահմանին։
Sent from my Nexus 6P using Tapatalk
Ես էն տարազով նկարից հետո դրեցի Արշակին ու եղբորը լավ ուսումնասիրեցի, ինչքան հոդված գտա կարդացի։ Եղբորը մարդասպանության համար են նստացրել, 90-ականների սկզբին Լոս Անջելեսում մի կնոջ էր սպանել։ Իսկ իրեն նստացրել էին վարձու մարդասպան վարձելու համար, որը պիտի իր սիրածի մարդուն սպաներ։ Բայց վարձու մարդասպանը գնացել FBI-ին խաբար էր տվել, ու տենց FBI-ը օպերացիա էր արել ու բռնել նստացրել էր Արշակին։
Մի խոսքով մաֆիոզ, կրիմինալ դեմք ա, որի տեղը բանտում ա, այլ ոչ թե սահմանին։
Sent from my Nexus 6P using Tapatalk
Ինչե՜ր ես խոսում, Ռուֆ, ինքն ասել ա, որ իրա գլխին սարքել են: Ի՜նչ մաֆիոզ, ի՜նչ կրիմինալ, իսկ էդ նկարի պահով ասածներն էլ սաղս սխալ ենք հասկացել:
.... էդ կենսագրությամբ անձին մեր բանակ էդպես ելումուտ են ապահովում: Էս մեր պետության ու բանակի բառդակ լինելու հերթական ապացույցն ա:
Ու էս բառդակը կարելի ա վերացնել, ասենք մի երկու շրջան Ադրբեջանին զիջելով ու Թուրքիայի հետ սահմանը բացելով…
Ու էս բառդակը կարելի ա վերացնել, ասենք մի երկու շրջան Ադրբեջանին զիջելով ու Թուրքիայի հետ սահմանը բացելով…
Սարկազմդ փաթեթավորի, պահի էլի եղբայր: Իհարկե՛ դրանք իրարից տարբերվող խնդիրներ են:
Սարկազմդ փաթեթավորի, պահի էլի եղբայր: Իհարկե՛ դրանք իրարից տարբերվող խնդիրներ են:
Ուզում էիր ասեիր, փաթեթավոր, կոխի .... քեզ մի պահի, ասա, թող սիրտդ թեթևանա: :D
Բայց համա խինդ ուրախություն ա տիրում վերջին երկու էջերում - ինչ-որ մի անիմաստ, որին հազիվ թե որևէ մեկը նորմալ ճանաչում ա, պատերազմի մասին ինչ-որ բաներ ա ասում (չեմ էլ նայել, ի միջի այլոց, քանի որ հերթական անիմաստ ռազմահայրենասիրությունը կարող ա լինի) հետևապես ստատուս քվոն պահելը այլևս վարկաբեկված է, իսկ փոխզիջումն՝ անառարկելի ճշմարտություն:
Ուզում էիր ասեիր, փաթեթավոր, կոխի .... քեզ մի պահի, ասա, թող սիրտդ թեթևանա: :D
Բայց համա խինդ ուրախություն ա տիրում վերջին երկու էջերում - ինչ-որ մի անիմաստ, որին հազիվ թե որևէ մեկը նորմալ ճանաչում ա, պատերազմի մասին ինչ-որ բաներ ա ասում (չեմ էլ նայել, ի միջի այլոց, քանի որ հերթական անիմաստ ռազմահայրենասիրությունը կարող ա լինի) հետևապես ստատուս քվոն պահելը այլևս վարկաբեկված է, իսկ փոխզիջումն՝ անառարկելի ճշմարտություն:
Ցավն էն ա, որ իրան գրեթե բոլորն են ճանաչում: Ինքը ՊՆ-ի Շամշյանն ա: Առաջին լրատվությունը իրանով են տալիս, էդ իրանց յանիմ ստրախովկան ա, որ մենք տենց բան չենք ասել, բայց դե սաղ էլ գիտեն որ իրանց արտահաստիքային մամլո խոսնակն ա:
Բայց դե իսկապես էս թեմայի շրջանակում անիմաստ ա իրան քննարկելը:
Կներեք, եթե հարցս միամիտ ա հնչում, հեռու եմ էքսպերտ լինելուց։
Գրավյալ տարածքները հետ հանձնելը, զուտ աշխարհագրորեն, ավելի խոցելի չի դարձնո՞ւմ մեր(Արցախի) սահմանը։ Էդ միջանկյալ տարածքը (բուֆերային զոնա՞ եթե շատ չեմ սխալվում) անվտանգության դեր չի խաղո՞ւմ։
Ուղղեք եթե սխալվում եմ, շնորհակալ կլինեմ։
Կներեք, եթե հարցս միամիտ ա հնչում, հեռու եմ էքսպերտ լինելուց։
Գրավյալ տարածքները հետ հանձնելը, զուտ աշխարհագրորեն, ավելի խոցելի չի դարձնո՞ւմ մեր(Արցախի) սահմանը։ Էդ միջանկյալ տարածքը (բուֆերային զոնա՞ եթե շատ չեմ սխալվում) անվտանգության դեր չի խաղո՞ւմ։
Ուղղեք եթե սխալվում եմ, շնորհակալ կլինեմ։
Ալիևի հետ Լևոնը բանակցելու ա, որ չխոցեն։ Ես սենց եմ հասկացել։ Հա, մեկ էլ ինչ-որ միջազգային երաշխիքներ են լինելու, ասենք ՄԱԿ-ից բացիկ՝ շնորհավորանքներով։
Ալիևի հետ Լևոնը բանակցելու ա, որ չխոցեն։ Ես սենց եմ հասկացել։ Հա, մեկ էլ ինչ-որ միջազգային երաշխիքներ են լինելու, ասենք ՄԱԿ-ից բացիկ՝ շնորհավորանքներով։
Տրիբուն ձյա, առանց սարկազմ :)
Կարոտել եմ համ էլ։
Գաղթական
27.02.2017, 15:25
(չեմ էլ նայել, ի միջի այլոց, քանի որ հերթական անիմաստ ռազմահայրենասիրությունը կարող ա լինի)
ուզում ես ասել՝ ես ինչ տեղադրել եմ՝ անիմաստ ռազմահայրենասիրություն ա՞ եղել..
լավ, ի նկատի կունենամ )))
Գաղթական
27.02.2017, 15:27
Բայց ինքը իմ աչքի գրողն ա ոչ թե իր անձի հետ կապված, այլ նրա, որ էդ կենսագրությամբ անձին մեր բանակ էդպես ելումուտ են ապահովում: Էս մեր պետության ու բանակի բառդակ լինելու հերթական ապացույցն ա:
+ 1
Գաղթական
27.02.2017, 15:31
Ես էն տարազով նկարից հետո դրեցի Արշակին ու եղբորը լավ ուսումնասիրեցի, ինչքան հոդված գտա կարդացի։ Եղբորը մարդասպանության համար են նստացրել, 90-ականների սկզբին Լոս Անջելեսում մի կնոջ էր սպանել։ Իսկ իրեն նստացրել էին վարձու մարդասպան վարձելու համար, որը պիտի իր սիրածի մարդուն սպաներ։ Բայց վարձու մարդասպանը գնացել FBI-ին խաբար էր տվել, ու տենց FBI-ը օպերացիա էր արել ու բռնել նստացրել էր Արշակին։
Մի խոսքով մաֆիոզ, կրիմինալ դեմք ա, որի տեղը բանտում ա, այլ ոչ թե սահմանին։
Sent from my Nexus 6P using Tapatalk
կներեք, մի փոքր շեղում էլ..
ուղղակի խնդալույա..
Արշակը վարձու մարդասպանա վարձել, վերջինն էլ գնացել FBI խաբարա տվել :)
Տրիբուն ձյա, առանց սարկազմ :)
Կարոտել եմ համ էլ։
Հորս արեվ, առանց սարկազմ ա։ Հենց սենց էլ ասվում ա - սաղ կախված ա բանակցելուց ու պիտի երաշխիքներ լինեն։
Մնացածն արդեն կողքից զավզակում ենք, խաչով տերտեր, խաղաղություն, կամ Լիոնի փղերն ու ծովից ծով Հայաստան։
Փոստանջյանի առաջարկի վերաբերյալ.
http://i.imgur.com/ttnVVmm.jpg
Գյունդուզ Աղաև (https://www.facebook.com/gunduzartist/photos/a.669167789818897.1073741828.141912312544450/1356615547740781/?type=3&theater)
Հորս արեվ, առանց սարկազմ ա։ Հենց սենց էլ ասվում ա - սաղ կախված ա բանակցելուց ու պիտի երաշխիքներ լինեն։
Մնացածն արդեն կողքից զավզակում ենք, խաչով տերտեր, խաղաղություն, կամ Լիոնի փղերն ու ծովից ծով Հայաստան։
Երաշխիքը խաղաղապահ զո՞րքն ա։
Կներեք, եթե հարցս միամիտ ա հնչում, հեռու եմ էքսպերտ լինելուց։
Գրավյալ տարածքները հետ հանձնելը, զուտ աշխարհագրորեն, ավելի խոցելի չի դարձնո՞ւմ մեր(Արցախի) սահմանը։ Էդ միջանկյալ տարածքը (բուֆերային զոնա՞ եթե շատ չեմ սխալվում) անվտանգության դեր չի խաղո՞ւմ։
Ուղղեք եթե սխալվում եմ, շնորհակալ կլինեմ։
Բանն էն ա , որ էտ <<Գրավյալ>> տարացքները նախ Արցախի մաս են եղել ու սովետի տարիներին քիչ-քիչ կտրել հանել են Ղարաբաղի ինքնավար մարզի սահմաններից,
երկրորդն էլ էտ հողերը, եթե տվեցին ադրբեջանին սահմանի գիծը 3 անգամ երկարելույա ու 3 անգամ ավելի շատ զորքա պետք լինելու պահելու համար,
Մեր զորքը հիմա չի հերիքում , հանձնելուց հետո Ստեփանակերտը գրավելը իրանց համար 1 օրվա գործ կլինի
StrangeLittleGirl
27.02.2017, 15:52
Փոստանջյանը ճիշտ ա ասում: Պետք ա Ալիևին ոչ թե փոխզիջում դեմ տալ ու լաց լինել, այլ ասել՝ հալովդ չմնաս, առաջ ենք գալու:
StrangeLittleGirl
27.02.2017, 15:53
Կներեք, եթե հարցս միամիտ ա հնչում, հեռու եմ էքսպերտ լինելուց։
Գրավյալ տարածքները հետ հանձնելը, զուտ աշխարհագրորեն, ավելի խոցելի չի դարձնո՞ւմ մեր(Արցախի) սահմանը։ Էդ միջանկյալ տարածքը (բուֆերային զոնա՞ եթե շատ չեմ սխալվում) անվտանգության դեր չի խաղո՞ւմ։
Ուղղեք եթե սխալվում եմ, շնորհակալ կլինեմ։
Դարձնում ա, բայց Ալիևը տղու խոսք ա տալիս, որ չի հարձակվի, խաղաղապահներն էլ կանգնում են, որ էդ խոսքը հսկեն: Ջոկու՞մ ես:
Բանն էն ա , որ էտ <<Գրավյալ>> տարացքները նախ Արցախի մաս են եղել ու սովետի տարիներին քիչ-քիչ կտրել հանել են Ղարաբաղի ինքնավար մարզի սահմաններից,
երկրորդն էլ էտ հողերը, եթե տվեցին ադրբեջանին սահմանի գիծը 3 անգամ երկարելույա ու 3 անգամ ավելի շատ զորքա պետք լինելու պահելու համար,
Մեր զորքը հիմա չի հերիքում , հանձնելուց հետո Ստեփանակերտը գրավելը իրանց համար 1 օրվա գործ կլինի
Մի հատ էդ 3 անգամ սահմանի գիծը երկարելու հիմնավորում-հաշվարկ կդնե՞ս։ Հետաքրքիր ա շատ, թե ոնց կարա տենց բան լինի։
Կներեք, եթե հարցս միամիտ ա հնչում, հեռու եմ էքսպերտ լինելուց։
Գրավյալ տարածքները հետ հանձնելը, զուտ աշխարհագրորեն, ավելի խոցելի չի դարձնո՞ւմ մեր(Արցախի) սահմանը։ Էդ միջանկյալ տարածքը (բուֆերային զոնա՞ եթե շատ չեմ սխալվում) անվտանգության դեր չի խաղո՞ւմ։
Ուղղեք եթե սխալվում եմ, շնորհակալ կլինեմ։
Էդ տարածքները շարունակում են մնալ բուֆերային զոնա, դրանցում արգելվում ա զորք տեղակայելը:
Իսկ պատճառը, որ հիմա ավելի ակտիվացել են փուլային լուծման տարբերակի քննարկումները, ի՞նչն ա։
Ապրիլյան քառօրյա՞ն, թե՞ առաջիկա ընտրությունները։
Իսկ պատճառը, որ հիմա ավելի ակտիվացել են փուլային լուծման տարբերակի քննարկումները, ի՞նչն ա։
Ապրիլյան քառօրյա՞ն, թե՞ առաջիկա ընտրությունները։
Ապրիլյան պատերազմի հետևանքում ինտենսիվացել են բանակցությունները: Արցախի հարցը նորից դարձել ա խիստ արդիական խնդիր: Ընտրությունները կապ ունեն էնքանով, որ միակ ուժը, որը ռիսկ ա անում ժողովրդի հետ էս թեմայով խոսել ու ասել նախ ինքը լուծումը ոնց ա տեսնում, հետո թե էս պահին ինչ լուծում ա քննարկվում, ժողովրդին իր խոսքը հասցնելու համար ուրիշ տարբերակ չունի, քան օգտագործել ԱԺ-ի քարոզչության հարթակը:
Էդ տարածքները շարունակում են մնալ բուֆերային զոնա, դրանցում արգելվում ա զորք տեղակայելը:
Այսինքն կարծում ենք, որ Ադրբեջանը համաձայնելու ա հետ վերցնի "իր" տարածքը բայց թողնելու ա այն առանց հետագա պաշտպանությա՞ն։
Այսինքն կարծում ենք, որ Ադրբեջանը համաձայնելու ա հետ վերցնի "իր" տարածքը բայց թողնելու ա առանց հետագա պաշտպանությա՞ն։
Եթե չհամաձայնվի, փոխզիջում չի լինի:
Եթե չհամաձայնվի, փոխզիջում չի լինի:
Իսկ ի՞նչ պլան "բ" կա էն դեպքի համար, որ Ադրբեջանն ամեն ինչին համաձայնի, բայց իր խոսքը դրժի, երբ որ էդ ամենն իրականացաված լինի։ Համաձայնի, կարա տենց բան լինի, Ադրբեջանի մասին ենք խոսում։
Ի՞նչ ա պլանավորվում անել դա կանխելու համար։
Իսկ ի՞նչ պլան "բ" կա էն դեպքի համար, որ Ադրբեջանն ամեն ինչին համաձայնի, բայց իր խոսքը դրժի, երբ որ էդ ամենն իրականացաված լինի։ Համաձայնի, կարա տենց բան լինի, Ադրբեջանի մասին ենք խոսում։
Ի՞նչ ա պլանավորվում անել դա կանխելու համար։
Պատերազմել:
Բայց ինչքան էլ Ադրբեջանի մասին ենք խոսում, դա ահագին անհավանական բան ա: Էդ մասին առաջարկում եմ կարդալ Գրիգորյան Արմանի հոդվածը՝ https://www.akumb.am/showthread.php/67252-%D5%8A%D5%A1%D5%BF%D5%A5%D6%80%D5%A1%D5%9E%D5%A6%D5%B4-%D5%A9%D5%A5%D5%9E-%D5%AD%D5%A1%D5%B2%D5%A1%D5%B2%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6-%D5%AC%D6%80%D5%BB%D5%A1%D5%B6%D5%A1%D5%AC%D5%B8%D6%82-%D5%BA%D5%A1%D5%B0%D5%A8?p=2550415&viewfull=1#post2550415
Պատերազմել:
Բայց ինչքան էլ Ադրբեջանի մասին ենք խոսում, դա ահագին անհավանական բան ա: Էդ մասին առաջարկում եմ կարդալ Գրիգորյան Արմանի հոդվածը՝ https://www.akumb.am/showthread.php/67252-%D5%8A%D5%A1%D5%BF%D5%A5%D6%80%D5%A1%D5%9E%D5%A6%D5%B4-%D5%A9%D5%A5%D5%9E-%D5%AD%D5%A1%D5%B2%D5%A1%D5%B2%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6-%D5%AC%D6%80%D5%BB%D5%A1%D5%B6%D5%A1%D5%AC%D5%B8%D6%82-%D5%BA%D5%A1%D5%B0%D5%A8?p=2550415&viewfull=1#post2550415
Հա... նույնքան անհավանական, ինչքան Եգիպտոսի կողմից խաղապահներին Սինայից ռադ անելը... ինչը բերեց Վեցօրյա պատերազմի...
Մի հատ էդ 3 անգամ սահմանի գիծը երկարելու հիմնավորում-հաշվարկ կդնե՞ս։ Հետաքրքիր ա շատ, թե ոնց կարա տենց բան լինի։
http://media.ws.irib.ir/image/4bk5c4b320fd6d7fc1_800C450.jpg
Այ սենց, Ուղղակի գրածա "Armenian-Occupied territories" Դրա համար կներեք
Կարցացի։
Լավ ռիսըրչ արած, խելոք հոդված էր։
Ու եթե դու փուլայինին կողմնակից չլինեիր, Արտ, առաջիններից մեկը կլինեիր, որ "պատվիրված" կհամարեիր այն։
Բայց ես էդ բառով չեմ որակի։
Նախ շատ կասկածում եմ, որ Ադրբեջանը համաձայնի պայմանի բոլոր կետերին։ Իր խմբագրած տարբերակը կառաջարկի(ես էլ կառաջարկեի)։
Բայց եթե անգամ համաձայնի, ու էդ ութ կետերը բոլորը միասին կյանքի կոչվեն, իմ անձնական համոզվածությունն ա, որ Ադրբեջանը չի խորշի ամեն միջազգային ու տարածաշրջանային պայմանագրի վրա թքել ու կայծակնային թե դանդաղ ու կանխամտածված, բայց այնուամենայնիվ հարձակում սկսել՝ էս անգամ արդեն հենց Արցախի տարածքում։
Մենք մեզ դանդաղ գործող ռումբի վրա ենք նստացնելու, որ ըստ Իլհամի իշտահի կամ կարա պայթի, կամ չէ․․․ Վտանգավոր նախաձեռնություն ա իմ կարծիքով, հաշվի առնելով որ մարդը նավթ կերած սոցիոպատ ա։
Թող ես սխալվեմ։ Շատ կուզեի։
Ես էլ չեմ ուզում մեր երեխեքը մեռնեն սահմանին։ Ես խաղաղություն եմ ուզում։
Բայց եթե ինքը ռեալ ա։
Կարցացի։
Լավ ռիսըրչ արած, խելոք հոդված էր։
Ու եթե դու փուլայինին կողմնակից չլինեիր, Արտ, առաջիններից մեկը կլինեիր, որ "պատվիրված" կհամարեիր այն։
Բայց ես էդ բառով չեմ որակի։
Նախ շատ կասկածում եմ, որ Ադրբեջանը համաձայնի պայմանի բոլոր կետերին։ Իր խմբագրած տարբերակը կառաջարկի(ես էլ կառաջարկեի)։
Բայց եթե անգամ համաձայնի, ու էդ ութ կետերը բոլորը միասին կյանքի կոչվեն, իմ անձնական համոզվածությունն ա, որ Ադրբեջանը չի խորշի ամեն միջազգային ու տարածաշրջանային պայմանագրի վրա թքել ու կայծակնային թե դանդաղ ու կանխամտածված, բայց այնուամենայնիվ հարձակում սկսել՝ էս անգամ արդեն հենց Արցախի տարածքում։
Մենք մեզ դանդաղ գործող ռումբի վրա ենք նստացնելու, որ ըստ Իլհամի իշտահի կամ կարա պայթի, կամ չէ․․․ Վտանգավոր նախաձեռնություն ա իմ կարծիքով, հաշվի առնելով որ մարդը նավթ կերած սոցիոպատ ա։
Թող ես սխալվեմ։ Շատ կուզեի։
Ես էլ չեմ ուզում մեր երեխեքը մեռնեն սահմանին։ Ես խաղաղություն եմ ուզում։
Բայց եթե ինքը ռեալ ա։
Լիլ ջան, Արմանի բոլոր հոդվածներն են լավ ռիսըրչ արած, ինքը ստեղի ստից-մտից քաղաքագետներից չի, լուրջ մասնագետ ա:
Ինչ վերաբերում ա դանդաղ գործող ռումբին, ես համարում եմ որ մենք հենց հիմա դրա վրա նստած ենք:
Կարցացի։
Լավ ռիսըրչ արած, խելոք հոդված էր։
Ու եթե դու փուլայինին կողմնակից չլինեիր, Արտ, առաջիններից մեկը կլինեիր, որ "պատվիրված" կհամարեիր այն։
Բայց ես էդ բառով չեմ որակի։
Նախ շատ կասկածում եմ, որ Ադրբեջանը համաձայնի պայմանի բոլոր կետերին։ Իր խմբագրած տարբերակը կառաջարկի(ես էլ կառաջարկեի)։
Բայց եթե անգամ համաձայնի, ու էդ ութ կետերը բոլորը միասին կյանքի կոչվեն, իմ անձնական համոզվածությունն ա, որ Ադրբեջանը չի խորշի ամեն միջազգային ու տարածաշրջանային պայմանագրի վրա թքել ու կայծակնային թե դանդաղ ու կանխամտածված, բայց այնուամենայնիվ հարձակում սկսել՝ էս անգամ արդեն հենց Արցախի տարածքում։
Մենք մեզ դանդաղ գործող ռումբի վրա ենք նստացնելու, որ ըստ Իլհամի իշտահի կամ կարա պայթի, կամ չէ․․․ Վտանգավոր նախաձեռնություն ա իմ կարծիքով, հաշվի առնելով որ մարդը նավթ կերած սոցիոպատ ա։
Թող ես սխալվեմ։ Շատ կուզեի։
Ես էլ չեմ ուզում մեր երեխեքը մեռնեն սահմանին։ Ես խաղաղություն եմ ուզում։
Բայց եթե ինքը ռեալ ա։
Լիլ, նույնիսկ եթե հիմա էս կետերը վստահություն չեն ներշնչում, պետք ա քննարկել, գտնել էն կետերը, էլ երաշխիքները, որոնք կներշնչեն։ Ոչ թե հենց սկզբից ասել իրանց չի կարելի վստահել, ու պրծ։ Էն որ սա լուծում չի, հասկանում ենք, ու էն որ պատերազմը կամ պրծնում ա մեկի կրվելով, կամ խաղաղության համաձայնագրով, էլի հասկանում ենք։
Առաջին տարբերակը մեզ (ինձ որ հաստատ) ձեռ չի տալիս։
Լիլ, նույնիսկ եթե հիմա էս կետերը վստահություն չեն ներշնչում, պետք ա քննարկել, գտնել էն կետերը, էլ երաշխիքները, որոնք կներշնչեն։ Ոչ թե հենց սկզբից ասել իրանց չի կարելի վստահել, ու պրծ։ Էն որ սա լուծում չի, հասկանում ենք, ու էն որ պատերազմը կամ պրծնում ա մեկի կրվելով, կամ խաղաղության համաձայնագրով, էլի հասկանում ենք։
Առաջին տարբերակը մեզ (ինձ որ հաստատ) ձեռ չի տալիս։
Ես չեմ պատկերացնում որոնք կարան լինեն էդ երաշխիքները, հաշվի առնելով թե ինչքան են թուլացած մեր տնտեսությունը, բանակը, ինֆրաստրուկտուրան ընդհանրապես։
Լիլ, նույնիսկ եթե հիմա էս կետերը վստահություն չեն ներշնչում, պետք ա քննարկել, գտնել էն կետերը, էլ երաշխիքները, որոնք կներշնչեն։ Ոչ թե հենց սկզբից ասել իրանց չի կարելի վստահել, ու պրծ։ Էն որ սա լուծում չի, հասկանում ենք, ու էն որ պատերազմը կամ պրծնում ա մեկի կրվելով, կամ խաղաղության համաձայնագրով, էլի հասկանում ենք։
Առաջին տարբերակը մեզ (ինձ որ հաստատ) ձեռ չի տալիս։
Դե որ երաշխիքներ ենք քննարկում, մի պուճուր կարծիք հայտնեմ, մեկ էլ տեսար ինչ-որ մեկին դեռ հետաքրքրեց... Սինայի «փոխզիջման» փաստը ՀԱԿ-ը կարծես մանտրա ա սարքել։ Իսկ այդ փոխզիջումից 5 տարի առաջ Սադաթը կնեսեթում այ սենց ելույթ ա ունեցել (ի դեպ, առանց իրեն որևէ մեկը համոզելու)... կարա՞նք Ալիևին համոզենք գա ԱԺ-ում սենց խոսա։
https://www.youtube.com/watch?v=CsQ0bikGkXg
Ես չեմ պատկերացնում որոնք կարան լինեն էդ երաշխիքները, հաշվի առնելով թե ինչքան են թուլացած մեր տնտեսությունը, բանակը, ինֆրաստրուկտուրան ընդհանրապես։
Իսկ ի՞նչ կասես էն երաշխիքների մասին, որ սենց շարունակելու դեպքում շարունակելու ենք տարեկան ունենալ 50+ զոհ, ռմբակոծվող գյուղեր, դպրոցներ, մանկապարտեզներ, անընդհատ լարված վիճակ, շարունակվող արտագաղթ, մարդաթափվող սահմանային գյուղեր:
Եթե երաշխիք չունենանք, փոխզիջման չենք գնալու: Բայց դրա հակառակը այ էս վերևի նկարագրածս ցավալի իրողությունն ա: Այդտեղ մենք երաշխիքներ ունենք: Ու չգիտենք մինչև ուր է հասցնելու, որ պահին է բերելու լայնամաշտաբ պատերազմի, դրա դեպքում հաղթելու դեպքում ինչ կորուստներով հաղթած դուրս գալու:
Ու էս ամեն ինչը բերում ա ելքի փնտրտուքին:
Լևոնը հա բացում ա թեման, մյուսները (նկատի ունեմ քաղաքական ուժերը) կամ թռնում են թեմայից կամ հայրենասիրական պաթոս մտնում: Արդյունքում լուծման մենակ էս մի տարբերակն ունենք սեղանին:
Ու ինչքան էլ ոմանք վրդովվեն, բայց էս պարագայում հարցը գալիս ա պատերազմ կամ խաղաղություն ընտրելուն:
Դե որ երաշխիքներ ենք քննարկում, մի պուճուր կարծիք հայտնեմ, մեկ էլ տեսար ինչ-որ մեկին դեռ հետաքրքրեց... Սինայի «փոխզիջման» փաստը ՀԱԿ-ը կարծես մանտրա ա սարքել։ Իսկ այդ փոխզիջումից 5 տարի առաջ Սադաթը կնեսեթում այ սենց ելույթ ա ունեցել (ի դեպ, առանց իրեն որևէ մեկը համոզելու)... կարա՞նք Ալիևին համոզենք գա ԱԺ-ում սենց խոսա։
Վիդեոն չեմ նայել, էդքան անգլերենը դժվար հասկանամ։ Բայց որտեղ սենց ելույթ չեն ունենում, փոխզիջում չի լինո՞ւմ։ Եթե ըստ քեզ էս պարտադիր պայման ա, արդեն առաջընթաց ա։ Գոնե չես ասում անհնար ա։
Իհարկե զարմանալի ա, որ միջազգային փաստաթղթերին ավելի քիչ ես վստահում, քան մի հոգու ԱԺ-ում ելույթին, բայց դե ...
Իսկ ի՞նչ կասես էն երաշխիքների մասին, որ սենց շարունակելու դեպքում շարունակելու ենք տարեկան ունենալ 50+ զոհ, ռմբակոծվող գյուղեր, դպրոցներ, մանկապարտեզներ, անընդհատ լարված վիճակ, շարունակվող արտագաղթ, մարդաթափվող սահմանային գյուղեր:
Եթե երաշխիք չունենանք, փոխզիջման չենք գնալու: Բայց դրա հակառակը այ էս վերևի նկարագրածս ցավալի իրողությունն ա: Այդտեղ մենք երաշխիքներ ունենք: Ու չգիտենք մինչև ուր է հասցնելու, որ պահին է բերելու լայնամաշտաբ պատերազմի, դրա դեպքում հաղթելու դեպքում ինչ կորուստներով հաղթած դուրս գալու:
Ու էս ամեն ինչը բերում ա ելքի փնտրտուքին:
Լևոնը հա բացում ա թեման, մյուսները (նկատի ունեմ քաղաքական ուժերը) կամ թռնում են թեմայից կամ հայրենասիրական պաթոս մտնում: Արդյունքում լուծման մենակ էս մի տարբերակն ունենք սեղանին:
Ու ինչքան էլ ոմանք վրդովվեն, բայց էս պարագայում հարցը գալիս ա պատերազմ կամ խաղաղություն ընտրելուն:
Պաթոսով խոսողներին միանգամից կեղծ հայրենասեր, կարճամիտ ու տգետ անվանելն էլ լուծում չի, Արտ։
"Մենք պատրաստ էինք դրան" ա ասվում, բայց ռեակցիայից հեչ չի երևում, որ պատրաստ էին։
Պատերազմում հող գրաված մարդուն եթե ուզում ես համոզես հետ տա էդ հողը, չպետք ա ասես՝ դու էշ ես, բան չես հասկանում։ Պետք ա քեզնից գնացած ամեն ինչ անես, որ բացատրես։
Եթե լուծումներից մեկը ժողովրդի հասկանալն ու ընդունելն ա, հնարավոր ամեն ռեսուրս պետք ա ծախսել բացատրելու ու պարզաբանելու վրա։ Իսկ եթե թքած ունեք, թե հասարակ մարդը ինչ ա մտածում, "Մեկ ա խելքը չի հասնելու" մտածելով, ուրեմն դատապարտված եք ձախողման։ Տենց էլ նախընտրական ծրագիր ա մնալու։
Ես էդ աշխատանքը չեմ տեսնում, որ արվի։
ՖԲ-ում խելոք դեմքով հակաճառելը շատ քիչ ա։
Իսկ որ դրությունը հիմա անտանելի ցավոտ ա, չեմ կարա չհամաձայնեմ։ Պետք ա մի բան փոխվի։
Պաթոսով խոսողներին միանգամից կեղծ հայրենասեր, կարճամիտ ու տգետ անվանելն էլ լուծում չի, Արտ։
"Մենք պատրաստ էինք դրան" ա ասվում, բայց ռեակցիայից հեչ չի երևում, որ պատրաստ էին։
Պատերազմում հող գրաված մարդուն եթե ուզում ես համոզես հետ տա էդ հողը, չպետք ա ասես՝ դու էշ ես, բան չես հասկանում։ Պետք ա քեզնից գնացած ամեն ինչ անես, որ բացատրես։
Եթե լուծումներից մեկը ժողովրդի հասկանալն ու ընդունելն ա, հնարավոր ամեն ռեսուրս պետք ա ծախսել բացատրելու ու պարզաբանելու վրա։ Իսկ եթե թքած ունեք, թե հասարակ մարդը ինչ ա մտածում, "Մեկ ա խելքը չի հասնելու" մտածելով, ուրեմն դատապարտված եք ձախողման։ Տենց էլ նախընտրական ծրագիր ա մնալու։
Ես էդ աշխատանքը չեմ տեսնում, որ արվի։
ՖԲ-ում խելոք դեմքով հակաճառելը շատ քիչ ա։
Իսկ որ դրությունը հիմա անտանելի ցավոտ ա, չեմ կարա չհամաձայնեմ։ Պետք ա մի բան փոխվի։
Գլոբալ հետդ համաձայնելով արի ֆիքսենք, որ մերոնք էսպես ասած խոսք են գեներացնում, դրա մի մասը դրված ա էս թեմայում, ու դրանց եղած արձագանքները մեկը ինձ հուսահատության են հասցնում:
Գիտե՞ս ինչի եմ սենց ներվային էս թեմայում: Որտև չի ստացվում հարցը քննարկելի դարձնել: «Ալիևը համաձայնողը չի» ոճով թեման միանգամից փակվում ա:
Իսկ վերևում հարցման արդյունքներն են, որտեղ մարդիկ ասում են, որ հա, մի պահի կարող ա համաձայնվենք էդ փոխզիջմանը, երբ նպաստավոր պայման լինի: Ասում ես արի քննարկենք, թե երբ կլինի էդ նպաստավոր պայմանը, ինչ պետք ա անենք դրա համար, ասում են՝ չի լինի ու ֆսյո:
Բայց ամեն դեպքում կարծում եմ, որ առաջիկա մի ամսում մեզ կհավաքենք ու ավելի համոզիչ ու գրագետ խոսքը տեղ կհասցնենք, մարդկանց հետ կխոսենք էս թեմայով:
Լիլ, ի դեպ դուք էլ հո ունեք խոսքը լսելու շանս, հնարավորություն: Լիպարիտյանի հետ հանդիպում կազմակերպեք, ինձ էլ հրավիրեք էլի :oy
Ուզում եմ էդ մարդուն կենդանի լսել, իրա ոչ մի հանդիպման չի հաջողվել գնալ:
Լիլ, ի դեպ դուք էլ հո ունեք խոսքը լսելու շանս, հնարավորություն: Լիպարիտյանի հետ հանդիպում կազմակերպեք, ինձ էլ հրավիրեք էլի :oy
Ուզում եմ էդ մարդուն կենդանի լսել, իրա ոչ մի հանդիպման չի հաջողվել գնալ:
Ստեղ ա՞։
եթե ստեղ ա, կփորձեմ :)
Ստեղ ա՞։
եթե ստեղ ա, կփորձեմ :)
Էս վերջերս մեկն ասում էր որ ստեղ ա, բայց ստույգ չգիտեմ:
Էս վերջերս մեկն ասում էր որ ստեղ ա, բայց ստույգ չգիտեմ:
Էդ էլ կճշտեմ։ Իմ իմանալով՝ ստեղ չի, բայց կհարցնեմ։
Էդ էլ կճշտեմ։ Իմ իմանալով՝ ստեղ չի, բայց կհարցնեմ։
Դե երբ էլ լինի :) Նախապես շնորհակալություն:
Մեկ ա բոլորս էլ հասկանում ենք, որ էս ընտրություններին էս հարցը չի լուծվելու: Խնդիրն ընդամենը տաբուները կոտրելն ու հարցը քննարկելի դարձնելն ա: Սենց կարճ ժամանակում չես կարող ամբողջ հասարակության մտածելակերպը փոխես:
Հա... նույնքան անհավանական, ինչքան Եգիպտոսի կողմից խաղապահներին Սինայից ռադ անելը ու Յոմ Քիպուռի պատերազմը սկսելը...
Հորս արև ես էի ուզում էս օրինակը էս քանի օրը բերեի։ Բայց Յոմ Քիպուռից առաջ էր, թե՞ Վեցօրյայից։
Ես իրա տեսլականները չեմ կարող լսել, որտև իմ համար նաև կարևոր ա ասողի ով լինելը, անկեղծ մարդ լինել-չլինելը:
Բայց ինքը իմ աչքի գրողն ա ոչ թե իր անձի հետ կապված, այլ նրա, որ էդ կենսագրությամբ անձին մեր բանակ էդպես ելումուտ են ապահովում: Էս մեր պետության ու բանակի բառդակ լինելու հերթական ապացույցն ա:
Էնքան էս Արշակին «գովազդեցիք» վերջը վիդեոն նայեցի ու մի երկու հոդված էլ գտա «կտո էտըտ Առշակ» տիպի ։Ճ Իր վարկաբեկվածությունից անկախ, տղեն ճշմարտանման բաներ ա ոնց որ ասում, կարող ա մի քիչ պրիմիտիվ, բայց համենայն դեպս գոնե չի զառանցում ։Ճ
Ինչ-որ կարծիք, գաղափար կամ հակափաստարկ արժեզրկելու համար ցույց տալ վարկաբեկված մեկին, որը նույնն ա ասում, սա ձեր կողմից համար երկու պրիմիտիվ մանիպուլյացիան է (առաջինը Ծլնգը մանրամասն բացատրել է)։
Իսկ առհասարակ, կրկնում եսիմ որերորդ անգամ։ Եթե ասողի ով լինելուն, անկեղծությանը, պետության ու բանակի բարդակ վիճակի հետ կապվածությանը նայենք, ապա ԼՏՊ-ի տեսլականները պիտի ազգովի պասլատ անենք։
ՈՒ էն որ էս ներքին բարդակային պրոբլեմները թողած ֆոկուս եք եղել «փոխզիջումների» ու բանակցությունների վրա, կամ մտածում եք, որ էս ներքին բարդակի պայմաններում մենք պիտի ռեզկի քայլերի գնանք, որտեղ որ հնարավոր է արտակարգ կազմակերպվածության կարիք կա, դա մեծ կասկած ա հարուցում ձեր պլանների կամ գաղափարների լավ մտածվածության մասին։
Վիշ, մի խնդցրու, ես ընդամենը արձագանքել էի մարդու գրածին, թե ինչ լավն ա Արշակը։ Ոչ գիտեմ ինչ ա ասել, ոչ բան։ Իրա մտքերին ծանոթանալը շատ վաղուց ա իմ հետաքրքրությունից դուրս։ Ուրիշ հարց, որ ես առիթը բաց չեմ թողնում մարդկանց տեղեկացնել, թե քվ ա ՊՆի արտահաստիքային խոսնակը։ Ու մանիպուլյացիա անող եթե թեմայում կա, մեկը դու ես, ոչ թե ես։ Ու Ծլնգ ախպարն էլ իմ մանիպուլյացիա չի հիմնավորել, ու բարեբախտաբար հրապարակային պատրաստակամություն ա հայտնել էլ էդ տերմինը չօգտագործել։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Վիշ, մի խնդցրու, ես ընդամենը արձագանքել էի մարդու գրածին, թե ինչ լավն ա Արշակը։ Ոչ գիտեմ ինչ ա ասել, ոչ բան։ Իրա մտքերին ծանոթանալը շատ վաղուց ա իմ հետաքրքրությունից դուրս։ Ուրիշ հարց, որ ես առիթը բաց չեմ թողնում մարդկանց տեղեկացնել, թե քվ ա ՊՆի արտահաստիքային խոսնակը։ Ու մանիպուլյացիա անող եթե թեմայում կա, մեկը դու ես, ոչ թե ես։ Ու Ծլնգ ախպարն էլ իմ մանիպուլյացիա չի հիմնավորել, ու բարեբախտաբար հրապարակային պատրաստակամություն ա հայտնել էլ էդ տերմինը չօգտագործել։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Չուկ ջան, իմ թշվառ կարծիքով Ծլնգը շատ լավ հիմնավորել ա, ուղղակի վայթե համաձայնվել ա տերմինը չօգտագործել, որ շատ չնեղվես ախպերս ։Ճ
Բայց արի համաձայնվի, որ էս ՊՆ, կամ ՀՀ բարդակի պայմաններում փոխզիջումների (տե՞ս առանց չակերտների եմ գրում քո խաթեր) ուղղությամբ ակտիվ քայլեր անելը կարող է ավելի վտանգավոր լինել, քան թե կանսեռվի բանկաներով պաշտպանվելը։
Վիշ ջան, առխային կարող ես համարել, որ ինքը հիմնավորել ա, ես էլ մեղմիկ ժպտամ։
Ինչ վերաբերում ա բառդակին, ապա մենք էդ բառդակի դեմ էլ ենք պայքարում, կարաս ծանոթներիդ ասես ՀԱԿին ձեն տան, ավելի արդյունավետ կպայքարենք ;)
Sent from my A0001 using Tapatalk
Վիշ ջան, առխային կարող ես համարել, որ ինքը հիմնավորել ա, ես էլ մեղմիկ ժպտամ։
Ինչ վերաբերում ա բառդակին, ապա մենք էդ բառդակի դեմ էլ ենք պայքարում, կարաս ծանոթներիդ ասես ՀԱԿին ձեն տան, ավելի արդյունավետ կպայքարենք ;)
Sent from my A0001 using Tapatalk
Չուկ ջան, ես ծանոթներիս թելադրելու ոչ սովորություն ունեմ, ոչ էլ էդքան պատասխանատու եմ ինձ զգում, ու առավել ևս չեմ կարող ուրիշին համոզել մի բան, որին ինքս չեմ հավատում :) Sorry.
Չուկ ջան, ես ծանոթներիս թելադրելու ոչ սովորություն ունեմ, ոչ էլ էդքան պատասխանատու եմ ինձ զգում, ու առավել ևս չեմ կարող ուրիշին համոզել մի բան, որին ինքս չեմ հավատում :) Sorry.
Հա՜, դե դու հասկացել էիր, որ թելադրելու կոչ եմ արել :))
Բացարձակ, բացարձակ չէիր հասկացել, որ ասածիս իմաստն էն էր, որ մեր կուսակցությունը էդ բառդակի դեմ պայքարը առաջնային խնդիրներից մեկն ա համարում, ու ավելի արդյունավետ պայքարելու համար ընտրողի քվեն ա խնդրում։ Ու որ մնացածը ընդամենը խոսելաոճ էր։ Հետո էլ մանիպուլյացիաներից ես խոսում, եղբայր։
Վիշ ջան, առխային կարող ես համարել, որ ինքը հիմնավորել ա, ես էլ մեղմիկ ժպտամ։
Ինչ վերաբերում ա բառդակին, ապա մենք էդ բառդակի դեմ էլ ենք պայքարում, կարաս ծանոթներիդ ասես ՀԱԿին ձեն տան, ավելի արդյունավետ կպայքարենք ;)
Չուկիտո ջան, ոչ թե պետք ա «բառդակի դեմ էլ» պայքարել, այլ առաջին հերթին հենց պետք ա «բառդակի դեմ» պայքարել: Հա, համաձայն եմ, պայքարի տարբեր մոտեցումներ են եղել, որոշների շուրջ անհամաձայնություն ա եղել, անհաջողություն ա եղել, էտ սաղ հասկանալի ա, ընդունելի ա: Պրոցես ա, որը հեչ պարտադիր չէր, որ հաջողությամբ պսակվեր, հատկապես երբ գիտենք, որ անասունների հետ գործ ունենք: Կրկնեմ, որ ՀԱԿ-ը մարդկային դեմքով մնացած կուսակցություններից մեկն ա, որին ձայն տալու ցանկությունը մնում ա մեծ։
Խնդիրը նրանում ա, որ պետք չի բրախել էտ առաջնային խնդիրը, ու նոր խնդիր հորինել գլխներիս։ Էն էլ նենց խնդիր, որը խիստ վիճելի ա ու ակնհայտ ա որ տարաձայնությունների առիթ ա դառնալու։ Ու էն պայմաններում, երբ մի կողմից գործ ունենք մեր Սերժիկի հետ, մյուս կողմից՝ Սերժիկից բեթար անասունի հետ։ Չորս կողմից քաքն ընկած ժողովրդին, անզեն, անլվա, սոված, ծարավ, տանում ենք յաթաղանի բերան։
Էն խաչով տերտերն էլի աչքիս առաջ էկավ ․․․․ :D
Իսկ ավելի լուրջ, պետք ա անել, էն ինչ անում են մեր նման փոքր երկրները, որոնք գտվում են ագրեսիվ միջավայրում։ Հանձնվելու ու խաղաղություն մուրալու փոխարեն, որը մեկա մեզ ոչ մեկը չի տալու, պետք ա ռազմական դոկտրինը կառուցել «անդառնալի կորուստ հասցնելու» վրա։ Այսինքն, սաղս էլ գիտենք, որ Թուրքիան ու Ադրբեջանը որ երկու կողմից վրա տան, մենք չենք դիմանա։ Բայց իրանք էլ պիտի իմանան, որ մեր հասցրած վնասն անդառնալի ա լինելու։ Տենց ա իրան պահում Իսրյալեը, Հունաստանը։ Կիպրոսի հարցը սառած հենց էտ պատճառով, թե չէ թուրքերը վաղուց կերել էին։ Բայց գիտեն, որ եթե նույնիսկ Հունաստանին հաղթեն էլ պատերազմում, կրած վնասներն անհամաչափ են լինելու։
էս ա ․․․․․
Թե ոնց ա պետք անել, ինչ միջոցներով, էտ արդեն Լևոնը Տեր-Պետրոսյանը թող որոշի, կարա ասենք Ստփան Դեմիրճյանին էլ լծի էտ գործին, մեկ ա բուշլատի թև ա: Բայց որոշ քայլեր արդեն ոնց որ արվում են, հենց թեկուզ Իսկանդե-միսկանդերները։ Բայց, պետք ա ամեն ինչը լինի պլանավորված, հետևողական, առանց թալանի ու կոռուպցիայի, հայրենասեր մարդկանց միջոցով, խելոք, հանդարտ, առանց ռեզկի ու սպոնտան որոշումների:
Էսքանը, թե կոնկրետ ես ինչ եմ առաջարկում Հայկի հետնորդ հերոսական ժողովրդին։
Իսկ ինչ ա առաջարկում Լևոնը, Չուկի գրաներից մոտավորապես հասկացել եմ, որ Սերժի հետ չենք կարում լեզու գտնենք, որ երկիրը դզի, ժողովուրդը մեզ չի աջակցում, որ Սերժի հախից գանք, որ եկիրը փրկենք, մնում ա Ալիևի հետ համաձայնության գալը: Ինչ ասեմ, պլան ա։ Ողորմելի ա, իր ողջ տեսքով ու բովանդակությամբ, ու անիրկանանալի ա, քանի որ Ալիևը չի ուզում, թու թու թու, բայց պլան ա։ Ու իմ պատասխանը մնում է նույնը՝ ԱՅՈ:
+1 :)
Տրիբուն ձյա, շատ սիրուն բաներ ես գրում, քանի դեռ չենք գալիս «ո՞նցին»։ Լու՞րջ չեք մտածում որ մենք էլ տենց բաներ կուզեինք,որ մենք էլ ձեր նման երազանքների գիրկն ընկել ենք ուզում։ Գնե՛լ, ուշքի արի, ուրիշին չեմ ասում, քեզ եմ ասում։ Մի հատ իրավիճակը նայի ու ասածդ՝ ցանկություններդ։
Մի հատ պատասխանի տարրական հարցի. ինչի՞ պետք ա գնանք ամեն ինչի կորստի վտանգին՝ քո մաքսիմալիզմի պատճառով։
Կարող էի անձնական գրեի, որտև քո կարծիքն ա հետաքրքիր, ոչ թե ծլնգի կամ վիշապի կամ գաղթականի կամ լիոնի, բայց ամեն դեպքում հրապարակային պատասխանիր։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Սենց թե ընենց, Արտակ, միակ ելքը սա է, Ձեր առաջարկած ելքը արագ ու միանգամից կործանում է: Ասել եմ, ասում եմ և էլի կասեմ - պետք է ստեղծենք ուժեղ պետություն, այլ ելք չունենք ու չի կարող լինել: Ինչպես? Սա արդեն այլ հարց է և ես միայն նրա մի մասին կպատասխանեմ՝ համենայն դեպս ոչ մեր հայրենիքը պատառները թշնամուն զիջելով և մեր ռազմա-ստրատեգիական դիրքերը վատացնելով!
Պատասխանը հող տալուց դժվարա ու կամքա պետք ։ Օրինակ Իսրաելը ինչի զիջումներից չի խոսում հեչ, չնայած մեզանից ավելի շատ թշնամիներովա շրջապատված, հեչ չեն խոսում <<հող տանք պրծնենքից>>, որվհետև հող տալով հլը ոչ մեկը չի պրծել։ Հիմա կա երկու ելք ․ մեկը Իսրայելի պես հզորանալ էնքան, որ ղազերը չհամարձակվեն կրակել մեզ վրա, մեկն էլ թուլանալ ու փորձել հաճույք ստանալնա(ու հլը որ էտ ենք անում)
Մի բան էլ փոխզիջումների մասին ասեմ, եթե թուլ տաք։ Անունը դրել ենք <<Փոխզիջում>>, բայց խոսում ենք զիջումներից , ովհետև փոխզիջումը ենթադրումա , որ մնք պիտի մի բան տանք իրենց մի բանի դիմաց չէ՞ , ոչ թե հենց էնպես
Միանգամայն ճիշտ ես:
Արի մի հատ լացացնեմ սաղիդ ․․․
https://www.youtube.com/watch?v=WurVF1eLaag
Մի հատ պատասխանի տարրական հարցի. ինչի՞ պետք ա գնանք ամեն ինչի կորստի վտանգին՝ քո մաքսիմալիզմի պատճառով։
Չուկ, գիտե՞ս ինչի չեմ ուզում սենց կիսահռետորական / էմոցիոնալ հարցերիդ լուրջ պատասխանելու վրա ժամանակ ծախսեմ։ Քանի որ հարցերդ ի սկզբանե սխալ են ձևայերպված․ դու մաքսիամալիզմ ես համարում մի բանը, որը ես համարում եմ զգուշություն։
Իսկ ի՞նչ կասես էն երաշխիքների մասին, որ սենց շարունակելու դեպքում շարունակելու ենք տարեկան ունենալ 50+ զոհ, ռմբակոծվող գյուղեր, դպրոցներ, մանկապարտեզներ, անընդհատ լարված վիճակ, շարունակվող արտագաղթ, մարդաթափվող սահմանային գյուղեր:
Եթե երաշխիք չունենանք, փոխզիջման չենք գնալու: Բայց դրա հակառակը այ էս վերևի նկարագրածս ցավալի իրողությունն ա: Այդտեղ մենք երաշխիքներ ունենք: Ու չգիտենք մինչև ուր է հասցնելու, որ պահին է բերելու լայնամաշտաբ պատերազմի, դրա դեպքում հաղթելու դեպքում ինչ կորուստներով հաղթած դուրս գալու:
Ու էս ամեն ինչը բերում ա ելքի փնտրտուքին:
Լևոնը հա բացում ա թեման, մյուսները (նկատի ունեմ քաղաքական ուժերը) կամ թռնում են թեմայից կամ հայրենասիրական պաթոս մտնում: Արդյունքում լուծման մենակ էս մի տարբերակն ունենք սեղանին:
Ու ինչքան էլ ոմանք վրդովվեն, բայց էս պարագայում հարցը գալիս ա պատերազմ կամ խաղաղություն ընտրելուն:
Ուրեմն մանիպուլյացիաների մասին։ Հիմա երևակայական փորձ ես անում ու պատկերացնում ես, որ քո գրառումները իրականում այսպիսին են եղել․
Իսկ ի՞նչ կասես էն երաշխիքների մասին, որ փոխզիջումների անբարենպաստ ընթացքի դեպքում ունենալու ենք ևս մի ցեղասպանություն, կորցրած Արցախ ու էլի միքանի հայկական շրջաններ, հուսալքված ու կործանված Հայաստան ու հայություն:
Եթե երաշխիք ունենայինք, կգնայինք փոխզիջումների: Բայց դրա հակառակը այ էս վերևի նկարագրածս ցավալի իրողությունն ա: Այդտեղ մենք երաշխիքներ չունենք: Ու չգիտենք փոխզիջումները ինչ ընթացք են ունենալու, որ պահին է Ադրբեջանը խախտելու իր խոստումները ու միջազգային ուժերն էլ ինչ պիտի անեն:
Ու էս ամեն ինչը բերում ա նրան, որ ստատուս քվոին էս պահին այլընտրանք չկա:
Լևոնը բացում ա թեման զուտ քաղաքական դիվիդենտներ շահելու համար, սա իր հիվանդագին անձնական ամբիցիաների խնդիրն ա ընդհամենը, մյուսները էս թեմայով խայտառակ պատմություն չունեն, դրա համար էս թեմայով ծավալվելու էլ չունեն:
Ու ինչքան էլ ոմանք վրդովվեն, բայց էս պարագայում հարցը գալիս ա պատերազմ ընտրելուն:
Իսկ պատճառը, որ հիմա ավելի ակտիվացել են փուլային լուծման տարբերակի քննարկումները, ի՞նչն ա։
Ապրիլյան քառօրյա՞ն, թե՞ առաջիկա ընտրությունները։
Ոչ էն ու ոչ էլ մյուսը՝ ուղղակի մի հոգնած թոշակառու մի բան է ասել, մյուսներն ընկել են կրակը ու, քանի որ իր հեղինակությունն այդ մյուսների մոտ անառարկելի է, եկել, ապացուցում են, որ մածունը սև է...
Իսկ ի՞նչ պլան "բ" կա էն դեպքի համար, որ Ադրբեջանն ամեն ինչին համաձայնի, բայց իր խոսքը դրժի, երբ որ էդ ամենն իրականացաված լինի։ Համաձայնի, կարա տենց բան լինի, Ադրբեջանի մասին ենք խոսում։
Ի՞նչ ա պլանավորվում անել դա կանխելու համար։
Այ, ես էլ եմ էդ ասում, բայց բավարար պատասխան չեմ ստացել: Այս ֆոնի վրա հատկապես ընտիր էր մեր Արտակի էս պատասխանը՝
Պատերազմել:
Այսինքն, հարգելիս, մենք մեր տարածքներն ու մեր կոզրները տալիս ենք, էն, որ Հայրենիք ենք զիջում, հլը չեմ ասում, ահա ուրեմն, մենք մեր տարածքներն ու մեր կոզրները տալիս ենք ու փոխարեն երաշխիքը, որ ստանում ենք, դա նա է, որ... կպատերազմենք: Զգում եք տրամաբան...ության պակասը?? Այսինքն, հարգելի Արտակ, մենք սենց թե ընենց պատերազմում ենք, ունենալով լավ դիրքեր, ինչի պիտի հանձնենք մեր լավ դիրքերն ու մեր Հայրենիքի մի մասը, որ հետո... նորից պատերազմենք, ավելի վատ պայմաններում? Եթե ես մի բան չեմ հասկանում կամ սխալ ասացի, ուղղեք, բայց կարծում եմ այստեղ տրամաբանության խնդիր կա...
Ուրեմն մանիպուլյացիաների մասին։ Հիմա երևակայական փորձ ես անում ու պատկերացնում ես, որ քո գրառումները իրականում այսպիսին են եղել․
Ու դու հիմա լրջով կհամարես, որ սենց ինձ ապացուցեցիր, որ մանիպուլյացիա եմ արել, չէ՞ :))
Բռնե՞մ սպորտային հետաքրքության համար գրառումներիցդ սենց շրջեմ ու դրա հիման վրա քեզ մանիպուլյատոր ասեմ ;)
Sent from my A0001 using Tapatalk
Ու դու հիմա լրջով կհամարես, որ սենց ինձ ապացուցեցիր, որ մանիպուլյացիա եմ արել, չէ՞ :))
Բռնե՞մ սպորտային հետաքրքության համար գրառումներիցդ սենց շրջեմ ու դրա հիման վրա քեզ մանիպուլյատոր ասեմ ;)
Sent from my A0001 using Tapatalk
Ես քեզ փորձում եմ ցույց տալ, որ միտքդ կարելի է ինվերսել, ու դրանից մտքիդ տրամաբանությունը շատ չի փոխվում։ Փորձիր իմ չէ (որ չասես հոխորտում եմ), ասենք Ծլնգի կամ Տրիբունի որևէ միտք ինվերսել, տես նույնքան հեշտ կստացվի՞։ Կարող ա ջոկես, ինչ եմ ասում։
Կստացվի, առխային։ Ու հստակեցնեմ, որ մանիպուլյացիան հենց էդ ինվերսումն ա։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Լիոն ջան, քեզ նորից կոչ եմ անում սովորել մարդկանց գրառումները, տեքստերը հասկանալ, որ ինձ չվերագրես մտքեր, որոնք չեմ ասել։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Պատասխան կոչով հանդես գամ՝ պարզ գրիր, իսկ եթե ոմանք էլ չեն հասկանում գրածդ՝ պարզաբանիր:
Կստացվի, առխային։ Ու հստակեցնեմ, որ մանիպուլյացիան հենց էդ ինվերսումն ա։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Փորձի, նոր ասա։ Մանիպուլյացիան ինվերսումը չի, եթե միտքը հեշտությամբ ինվերսում ես, ու ուղիղ ու ինվերսված մտքերն էլ առաջին հայացքից ճշմարտանման են հնչում, ապա դա կարող է նշանակել, որ մտքիդ մեջ առնվազն տրամաբանական փաստարկների ու հարցերի պակաս կա, այսինքն միտքդ քննարկում չպահանջող քարոզ է, մանիպուլյացիա։
Ես շարունակեմ ժպտալ, հա՞, Վիշապ, քո էս պրիմիտիվ մանիպուլյացիաների վրա։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Իսկ պատճառը, որ հիմա ավելի ակտիվացել են փուլային լուծման տարբերակի քննարկումները, ի՞նչն ա։
Ապրիլյան քառօրյա՞ն, թե՞ առաջիկա ընտրությունները։
Գիտենք, որ էս փոխզիջումների տարբերակը քննարկվում ա 98 թվից։
Ու գիտենք, որ քանի գնում, մեր դիրքերը թուլանում են։ Սկզբոմ Ղարաբաղը դուրս թռավ բանակցություններից, հետո ինչ որ մի փուլում սկսեցին հանգիստ Հայաստանին անվանել ագրեսոր ու տենց։
Ու էս ամբողջ ընթացքում էդ բանակցությունները գնում են։ Սերժը գնում Ալիևին հանդիպում ա, ինչ որ բաներ են քննարկում, որոնցից մենք բան չենք իմանում, բայց մանր բաներից հասկանում են, որ մեր դիրքերը թուլանում են։
Աչքներիս առաջ արդեն ունենք ԵՏՄ մտնելը, էն որ մի քանի ամիս առաջ «չէինք մտնելու»։ Ու քանի որ չէինք մտնելու, ոչ էլ քննարկվում էր։
Նույնն էլ հիմի ա .«հող չենք հանձնելու», դրա համար էդ թեման չի քննարկվում, քննարկողն էլ համարյա դավաճան ա։
Լևոնն էլ որ ասում ա քանի գնում մեր դիրքերը վատանում են, ասում են, դու սուս, Սերժը չի տա, էնքան որ ժամանակ ա ձգում։
Աթեիստ ջան, ուշադիր եղիր տրամաբանական կապին՝ մեր դիրքերը չի վատանում նրա համար, որ Արցախի խնդիր ունենք, մեր դիրքերը վատանում է այլ պատճառներով: Մենք առաջարկում ենք, այդ այլ պատճառները վերացնել և պնդում ենք, որ եթե այդ այլ պատճառները լինեն, տանք հողեր, չտանք, տո դաժե Սևանն էլ հետը տանք, մեկա, մեր դիրքերը վատանալու են:
Ես շարունակեմ ժպտալ, հա՞, Վիշապ, քո էս պրիմիտիվ մանիպուլյացիաների վրա։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Ժպտալով պատասխանելն էլ է թույլիկ մանիպուլյացիայի ձև (fake reaction): Տպավորություն է ստեղծվում, իբր դիմացինը հիմարություններ է դուրս տալիս, որին ի պատասխան դու իբր ներողամտաբար ժպտում ես, իրականում թաքցնելով վերլուծություններով պատասխանելու հնարավորության պակասը:
։) զվարճալի ա նայել, թե մարդիկ ոնց են անում էն, ինչքւմ քեզ են մեղադրում։
Հ.գ. էս մի «մանիպուլյացիաս» ոնց էր, զաչոտս կստանա՞մ
Sent from my A0001 using Tapatalk
։) զվարճալի ա նայել, թե մարդիկ ոնց են անում էն, ինչքւմ քեզ են մեղադրում։
Հ.գ. էս մի «մանիպուլյացիաս» ոնց էր, զաչոտս կստանա՞մ
Sent from my A0001 using Tapatalk
:nea Դու վաղուց դուրս ես մնացել ինստիտուտից:
Լավ, Վարպետ։ Ուրեմն աըձանագրենք, որ ի տարբերություն քեզ թույլ եմ մանիպուլյացիաներից։ Ընդունում եմ։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Զգու՞մ եք, որ թեման սպառված ա։
Չէ, ուղղակի ես եմ էս քանի օրը շատ հոգնած։ Առաջիկայում հերթով կգնանք, քննարկելով թեմայում հնչած բոլոր քննարկման արժանի մոտեցումները։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Mephistopheles
28.02.2017, 03:12
Զգու՞մ եք, որ թեման սպառված ա։
ափար... դրածդ նյութի մի մասն աչքի անցկացրի... I know where you coming from...կարանք քննարկենք, ուղղակի պտի ժամանակ գտնեմ... մի քանի քոմենթ ունեմ policy forum Armenia -ի գրածի հաշվով
Վիդեոն չեմ նայել, էդքան անգլերենը դժվար հասկանամ։ Բայց որտեղ սենց ելույթ չեն ունենում, փոխզիջում չի լինո՞ւմ։ Եթե ըստ քեզ էս պարտադիր պայման ա, արդեն առաջընթաց ա։ Գոնե չես ասում անհնար ա։
Փոխզիջում հա էլ կարա լինի, ելույթ ունենան, թե՝ չէ։ Հարցը նրանում ա՝ ինչքանով ա այդ փոխզիջումը մտածված ու հեռատեսական։ Աթեիստ ջան, եթե իմ գրառումները վերընթերցես, կտեսնես, որ ես անհիմն «ոչմիթիզհող» պոռացող չեմ հաստատ, ու մի քանի տեղ էլ նշել եմ որ «այսօրվա Ադրբեջանին զիջելու հող չունենք»։ Ասենք, եթե մի կողմից Շվեյցարիան լիներ, մյուս կողմից էլ` Ավստրիան, «բուֆերային գոտին» էլ չէ, ամբողջ Հայաստանն էլ կարող ա խրախուսեի «փոխզիջել» (հաստատ ավելի վատ չէր լինի քան Սերժիկ-Սաշիկների թայֆի լծի տակ)։ Ու կարող ա փորձեի Լիոնին ու Գելին էլ համոզել...
Իհարկե զարմանալի ա, որ միջազգային փաստաթղթերին ավելի քիչ ես վստահում, քան մի հոգու ԱԺ-ում ելույթին, բայց դե ...
Փաստաթուղթը թուղթ ա միմիայն... տխրահռչակ Սևրի պայմանագիրը վկա։ Իսկ Սադաթի ելույթը ցուցադրեց խաղաղության հասնելու կամք՝ նախորդ պատերազմում պարտված ու մինչ այդ «բիզիմդիր» գոռացող երկրի նախագահի կողմից։ Այդ ելույթով Սաթադը առաջին արաբ լիդերը դարձավ, որ Իսրայելի գոյության իրավունքը ճանաչեց, ու ցուցադրեց վճռողականություն՝ բարիդրացիական հարաբերություններ հաստատելու (ի դեպ այդ կամքի ու վճռականության համար սեփական կյանքով էլ վճարեց)։ Ասում ենք «թուրքը մնում ա թուրք» մանտրան հնացել ա, բա մի հատ չհամոզվե՞նք, որ թուրքը գոնե «արաբ» ա դարձել մինչև փոխզիջումների բազառը բացենք։ Ու նորից կրկնեմ, Իսրաելի կողմից Սինայը ամբողջությամբ վերադարձվեց այս ելույթից 5 տարի անց։ Արժի մի հատ էլ ասեմ. Սաթադը կնեսեթում հրապարակավ ճանաչում ա Իսրայելի գույության ու հրեաների Իսրայելի տարածքներում ապահով ապրելու իրավունքը, նոր 5 տարի հետո Իսրայելը ամբողջ «բուֆերային» գոտին հետ ա տալիս... տարբերությունը զգո՞ւմ ես սրա ու մեր դեմը դրված «փուլային»-ի միջև։ Ու այս «փոխզիջում» առաջարկողները իրենց «լուրջ-լուրջ քաղաքագիտական հոդվածներում» Սինայի փոխզիջման օրինակ են բերում։ Ծիծաղելի էլ չի է, ողբալի՜ ա...
Հորս արև ես էի ուզում էս օրինակը էս քանի օրը բերեի։ Բայց Յոմ Քիպուռից առաջ էր, թե՞ Վեցօրյայից։
Հա, արագ-արագ գրել էի, հետո հասկացա, որ խառնել էի անունները, եկա փոխեցի։
Մեֆի լեզվով ասած, սրանք կարծում են թե իրենց չենք տեսնում կամ չենք ջոկում... թե իրենց Սինայի բերած օրինակը ինչքան ծիծաղալու ա նույն հենց իրենց իսկ բրդած պլատֆորմի շրջանակներում...
Գաղթական
28.02.2017, 05:59
Իսկ վերևում հարցման արդյունքներն են, որտեղ մարդիկ ասում են, որ հա, մի պահի կարող ա համաձայնվենք էդ փոխզիջմանը, երբ նպաստավոր պայման լինի:
ի միջի այլոց` ես էդպես էլ դեռ չեմ քվեարկել, եթե իհարկե իմ քվեն ինչ-որ բան կարող էր փոխել..
պատճառը գրել էի` հարցումը ճիշտ չի ձևակերպված..
կսպասեմ մինչև նոր հարցում բացվի, որի դրույթները, ինչպես խոստացել էիր, նախապես կքննարկենք ))
Ասում ես արի քննարկենք, թե երբ կլինի էդ նպաստավոր պայմանը, ինչ պետք ա անենք դրա համար, ասում են՝ չի լինի ու ֆսյո:
ասում ես` ախպեր մի հատ ներկայացրեք, թե էդ ինչ մի երաշխիքների մասինա խոսքա, որ հող զիջենք էլ պատերազմ չի լինի, կամ էլ թե ինչի պիտի մեր հետ հանկարծ ու բարիդրացիանան, եթե անգամ իրանց սիրած վրացու հետ չեն բարիդրացիանում, պատասխան չկա «ու ֆսյո»...
Mephistopheles
28.02.2017, 07:18
Փոխզիջում հա էլ կարա լինի, ելույթ ունենան, թե՝ չէ։ Հարցը նրանում ա՝ ինչքանով ա այդ փոխզիջումը մտածված ու հեռատեսական։ Աթեիստ ջան, եթե իմ գրառումները վերընթերցես, կտեսնես, որ ես անհիմն «ոչմիթիզհող» պոռացող չեմ հաստատ, ու մի քանի տեղ էլ նշել եմ որ «այսօրվա Ադրբեջանին զիջելու հող չունենք»։ Ասենք, եթե մի կողմից Շվեյցարիան լիներ, մյուս կողմից էլ` Ավստրիան, «բուֆերային գոտին» էլ չէ, ամբողջ Հայաստանն էլ կարող ա խրախուսեի «փոխզիջել» (հաստատ ավելի վատ չէր լինի քան Սերժիկ-Սաշիկների թայֆի լծի տակ)։ Ու կարող ա փորձեի Լիոնին ու Գելին էլ համոզել...
Փաստաթուղթը թուղթ ա միմիայն... տխրահռչակ Սևրի պայմանագիրը վկա։ Իսկ Սադաթի ելույթը ցուցադրեց խաղաղության հասնելու կամք՝ նախորդ պատերազմում պարտված ու մինչ այդ «բիզիմդիր» գոռացող երկրի նախագահի կողմից։ Այդ ելույթով Սաթադը առաջին արաբ լիդերը դարձավ, որ Իսրայելի գոյության իրավունքը ճանաչեց, ու ցուցադրեց վճռողականություն՝ բարիդրացիական հարաբերություններ հաստատելու (ի դեպ այդ կամքի ու վճռականության համար սեփական կյանքով էլ վճարեց)։ Ասում ենք «թուրքը մնում ա թուրք» մանտրան հնացել ա, բա մի հատ չհամոզվե՞նք, որ թուրքը գոնե «արաբ» ա դարձել մինչև փոխզիջումների բազառը բացենք։ Ու նորից կրկնեմ, Իսրաելի կողմից Սինայը ամբողջությամբ վերադարձվեց այս ելույթից 5 տարի անց։ Արժի մի հատ էլ ասեմ. Սաթադը կնեսեթում հրապարակավ ճանաչում ա Իսրայելի գույության ու հրեաների Իսրայելի տարածքներում ապահով ապրելու իրավունքը, նոր 5 տարի հետո Իսրայելը ամբողջ «բուֆերային» գոտին հետ ա տալիս... տարբերությունը զգո՞ւմ ես սրա ու մեր դեմը դրված «փուլային»-ի միջև։ Ու այս «փոխզիջում» առաջարկողները իրենց «լուրջ-լուրջ քաղաքագիտական հոդվածներում» Սինայի փոխզիջման օրինակ են բերում։ Ծիծաղելի էլ չի է, ողբալի՜ ա...
Այ սրա մասին եմ ուզում խոսես Ծնգլ ջան… ո՞րն ա քո համար հեռատեսականը… ստեղ կա մոտեցում որ ստատուսի դիմաց տարածքներ, բայցղ ես ասում եմ եթե մենք չենք վստահում իրանց ոչ մի խոսքին, պայմանավորվածությանն ու համաձայնագրերին, ապա ստատուսը որևէ արժեք չունի, կարան ստատուսի վրա թքեն ու հարձակվեն… տենց չի՞… եթե միջազգային երաշխիք ա լինելու խաղաղապահների տեսքով, ապա ստատուսը էական չի կարա քննարկման նյութ լինի հետագայում…
թող կարծիք չստեղծվի որ փոխզիջման կողմնակիցները իրանց ազնիվ խոսքին են հավատում ու պտի տարածք տան դատարկ խոստումի դիմաց… խաղապահներ լինելու են կամ էլ մի հատ ուրիշ ընդունելի երաշխիք…
Այ սրա մասին եմ ուզում խոսես Ծնգլ ջան…
Ա՜հ... :( Չուկին խնդրել էի այս (https://www.akumb.am/showthread.php/67252-%D5%8A%D5%A1%D5%BF%D5%A5%D6%80%D5%A1%D5%9E%D5%A6%D5%B4-%D5%A9%D5%A5%D5%9E-%D5%AD%D5%A1%D5%B2%D5%A1%D5%B2%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6-%D5%AC%D6%80%D5%BB%D5%A1%D5%B6%D5%A1%D5%AC%D5%B8%D6%82-%D5%BA%D5%A1%D5%B0%D5%A8?p=2552267&viewfull=1#post2552267) գրառմանս մեջ անարգալից դիմալաձևս փոխի նորմալի, բայց, ավաղ, դու ավելի շուտ եկար... ուզում եմ ներողություն խնդրել քեզնից՝ անարգանքներիդ շարունակաբար անարգանքով պատասխանելուս համար. ցավում եմ, որ իջա այդ մակարդակի, ու սկսեցի քո մականունն էլ աղավաղել... իսկ այս թեմայով ես քեզ հետ երկխոսությունս ավարտած եմ համարում. ինձ ու իմ կարծիքները բացահայտորեն անարգող մարդու հետ երկխոսելը անիմաստ ու անդուր է...
Mephistopheles
28.02.2017, 09:16
Ա՜հ... :( Չուկին խնդրել էի այս (https://www.akumb.am/showthread.php/67252-%D5%8A%D5%A1%D5%BF%D5%A5%D6%80%D5%A1%D5%9E%D5%A6%D5%B4-%D5%A9%D5%A5%D5%9E-%D5%AD%D5%A1%D5%B2%D5%A1%D5%B2%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6-%D5%AC%D6%80%D5%BB%D5%A1%D5%B6%D5%A1%D5%AC%D5%B8%D6%82-%D5%BA%D5%A1%D5%B0%D5%A8?p=2552267&viewfull=1#post2552267) գրառմանս մեջ անարգալից դիմալաձևս փոխի նորմալի, բայց, ավաղ, դու ավելի շուտ եկար... ուզում եմ ներողություն խնդրել քեզնից՝ անարգանքներիդ շարունակաբար անարգանքով պատասխանելուս համար. ցավում եմ, որ իջա այդ մակարդակի, ու սկսեցի քո մականունն էլ աղավաղել... իսկ այս թեմայով ես քեզ հետ երկխոսությունս ավարտած եմ համարում. ինձ ու իմ կարծիքները բացահայտորեն անարգող մարդու հետ երկխոսելը անիմաստ ու անդուր է...
ներում եմ Ծնգլ ջան... չհաշված էս գրառումդ
սիկտիր...
դու շատ կուլտուրական, խելացի մարդ ես ու ես դա գնահատում եմ...
ափար... դրածդ նյութի մի մասն աչքի անցկացրի... I know where you coming from...կարանք քննարկենք, ուղղակի պտի ժամանակ գտնեմ... մի քանի քոմենթ ունեմ policy forum Armenia -ի գրածի հաշվով
Ապեր, պետք չի էլի ոչ մի քոմենթ գրել։ Մարդիկ ծավալուն հետազոտական աշխատանք են արել, որը չի ձգտում անառարկելի ճշմարտության։ Ասենք, քոմենթ անելու համար պետք ա նույն կարգի հետազոտական աշխատանք կատարել։ Մենք էլ չենք կարա գյոզալ ֆորումը սարքեն տխուր ակադեմիական հարթակ։
Ես դրանք դրել էի ուղղակի ցույց տալու համար, որ հետագա զարգացումների հնարավոր սցենարները հաստատ մեկից ավելին են, ու ոչ մեկը չի կարա ասի «էս ա» ու վերջ։ Հետևապես․
- կոռեկտ չի ազգին դնել սենց ծայրահեղ երկընտրանքի առաջ, պատերազմ թե խաղաղություն;
- կոռեկտ չի հարցումը ստեղ ձևակերպել այնպես ինչպես ձևակերպված ա;
- կոռեկտ չի Հայաստանի զարգացումը դնել կախվածություն մեջ միայն սահմանների բաց լինելուց, ու հետևապես ապացուցել, որ սաշիկ-լֆիկական համակարգը օբյեկտիվորեն գոյություն ունենալու իրավունք ունի;
- կոռեկտ չի ասել որ մենք ուզում ենք ապրել, իսկ դուք՝ մեռնել;
- կոռեկտ չի մեղադրել ծայրահեղականության մեջ, երբ մարդիկ պարզապես զգույշ են, կամ արդարացիորեն վախենում են թուրքական հնարավոր ագրեսիայից;
- կոռեկտ չի ինքնապաշտպանության ցանկությունը ներկայացնել որպես ագրեսիվություն;
- կոռեկտ չի վերին իմաստության բարձունքից խելք ու խրատ տալ մարդկանց, երբ մարդիկ, եթե որևէ մտավոր խանգարում չունեն, ապա ի վիճակի են ռացիոնալ գնատահատել իրավիճակը․ հաճախ ավելի ռացիոնալ, քան քաղաքական գործիչները, որոնք միշտ օպորտունիստ են։
Mephistopheles
28.02.2017, 19:41
Ապեր, պետք չի էլի ոչ մի քոմենթ գրել։ Մարդիկ ծավալուն հետազոտական աշխատանք են արել, որը չի ձգտում անառարկելի ճշմարտության։ Ասենք, քոմենթ անելու համար պետք ա նույն կարգի հետազոտական աշխատանք կատարել։ Մենք էլ չենք կարա գյոզալ ֆորումը սարքեն տխուր ակադեմիական հարթակ։
Ես դրանք դրել էի ուղղակի ցույց տալու համար, որ հետագա զարգացումների հնարավոր սցենարները հաստատ մեկից ավելին են, ու ոչ մեկը չի կարա ասի «էս ա» ու վերջ։ Հետևապես․
- կոռեկտ չի ազգին դնել սենց ծայրահեղ երկընտրանքի առաջ, պատերազմ թե խաղաղություն;
- կոռեկտ չի հարցումը ստեղ ձևակերպել այնպես ինչպես ձևակերպված ա;
- կոռեկտ չի Հայաստանի զարգացումը դնել կախվածություն մեջ միայն սահմանների բաց լինելուց, ու հետևապես ապացուցել, որ սաշիկ-լֆիկական համակարգը օբյեկտիվորեն գոյություն ունենալու իրավունք ունի;
- կոռեկտ չի ասել որ մենք ուզում ենք ապրել, իսկ դուք՝ մեռնել;
- կոռեկտ չի մեղադրել ծայրահեղականության մեջ, երբ մարդիկ պարզապես զգույշ են, կամ արդարացիորեն վախենում են թուրքական հնարավոր ագրեսիայից;
- կոռեկտ չի ինքնապաշտպանության ցանկությունը ներկայացնել որպես ագրեսիվություն;
- կոռեկտ չի վերին իմաստության բարձունքից խելք ու խրատ տալ մարդկանց, երբ մարդիկ, եթե որևէ մտավոր խանգարում չունեն, ապա ի վիճակի են ռացիոնալ գնատահատել իրավիճակը․ հաճախ ավելի ռացիոնալ, քան քաղաքական գործիչները, որոնք միշտ օպորտունիստ են։
կասեմ, ձեռս կոմպ ընգնի... էսօր վազվզոցի մեջ եմ
...բայց քանզի ես վազվզոցի մեջ եմ, դուք կարաք էս հնարավոր վարյանտները քննարկել... քո սիրած կազմակերպությունն ա, Դրիփուն ախպար... ես ալ գըմիանամ ցեզի...
Scenario I: Armenia fears the rise of Azerbaijan and surrenders liberated territories and subsequently NK under pressure.10
Scenario II: The status quo persists inde nitely, with both sides suffering an enervating slow drip.
Scenario III: Under a new leadership, Armenia retains control of NK and forms a partnership with Azerbaijan to prevent its territory from disintegrating further.
Գաղթական
02.03.2017, 12:15
էն որ ասում էին, թե ՀՀ-ն պահուստային ռեսուրսներ չունի՝ ազրբեջանի կողմից հնարավոր ագրեսիային ընդդեմ..
փաստորեն հիմա էդ հարցն էլ լուծվեց (http://rusarminfo.ru/armeniya-i-rossiya-sozdayut-edinstvennyj-v-regione-centr-rezervnogo-xraneniya/)..
Լացում եմ ու դնում ստեղ.
https://www.youtube.com/watch?v=yy9fzJLrrGA
Գնում ենք սրան: Շնորհավորում եմ:
Լացում եմ ու դնում ստեղ.
Գնում ենք սրան: Շնորհավորում եմ:
Հա դե որ երկրիրը զին ծառայության ժամանակ զոհված զինվորի ընատանիքին տեր չի կանգնում, ու Քեթրինի Միրոն (http://hetq.am/arm/news/66918/panaman-nvatchats-hay-generaly%E2%80%A4-mihran-poxosyani-ofshorayin-ynkerutyunnery-ev-hashivnery-shveycarakan-bankerum.html) աջակցելով զոհված ազատամարտիկի մոր ձայնն ա «գնում (http://www.azatutyun.am/a/28256642.html)» ու դրանով «եղել ա ու լինում է մեր կողքին (http://www.aravot.am/2017/03/07/862722/)», երկիրը սենց էլ լինում ա էլի․․․
տո ասա այ էշի քուռակ, էդ քո Պանամա ու Շվեյցարի ղրգած փողերն էլ որ մասնակցեին բանակի ու երկրի կայացմանը, կարող ա էս հերոս մոր հերոս տղան էլ էսօր քո մեջքին կանգնած լիներ․․․ հա․․․ իսկապես լացելու ա․․․ բայց «պատերազմ թե խաղաղություն» բանաձևի հետ կապ չունեցող ա․․․
Հա դե որ երկրիրը զին ծառայության ժամանակ զոհված զինվորի ընատանիքին տեր չի կանգնում, ու Քեթրինի Միրոն (http://hetq.am/arm/news/66918/panaman-nvatchats-hay-generaly%E2%80%A4-mihran-poxosyani-ofshorayin-ynkerutyunnery-ev-hashivnery-shveycarakan-bankerum.html) աջակցելով զոհված ազատամարտիկի մոր ձայնն ա «գնում (http://www.azatutyun.am/a/28256642.html)» ու դրանով «եղել ա ու լինում է մեր կողքին (http://www.aravot.am/2017/03/07/862722/)», երկիրը սենց էլ լինում ա էլի․․․
տո ասա այ էշի քուռակ, էդ քո Պանամա ու Շվեյցարի ղրգած փողերն էլ որ մասնակցեին բանակի ու երկրի կայացմանը, կարող ա էս հերոս մոր հերոս տղան էլ էսօր քո մեջքին կանգնած լիներ․․․ հա․․․ իսկապես լացելու ա․․․ բայց «պատերազմ թե խաղաղություն» բանաձևի հետ կապ չունեցող ա․․․
Ունեցող ա էնքանով, որ պատերազմի տանողները (բառի բոլոր իմաստներով՝ բանակ թուլացնելուց մինչև պոռոտախոս հռետորաբանության մատուցում) սրանք են:
Գնում ենք սրան: Շնորհավորում եմ:
Ախմախ բաներ ես դուրս տալիս, Չուկիտո։
Ախմախ բաներ ես դուրս տալիս, Չուկիտո։
Հա, «ախմախ» տերմինը դակի, անցի առաջ: Գլուխդ էլ շարունակի ջայլամի նման հողի մեջ կոխած պահել, որ չտեսնես, թե ինչ ա կատարվում ու ուր են ուզում մեզ տարած լինեն:
Հա, «ախմախ» տերմինը դակի, անցի առաջ: Գլուխդ էլ շարունակի ջայլամի նման հողի մեջ կոխած պահել, որ չտեսնես, թե ինչ ա կատարվում ու ուր են ուզում մեզ տարած լինեն:
Հա ապեր, զատո լավ ա որ դու ես տեսնում։
Բայց էս քո դրած հոլովակը նույն բանն ա, որ ասենք ես մի հատ Ծառուկյանով տեսահոլովակ դնեի, որտեղ կիսասոված ու դողացող ձեռներով թոշակառու տատին ասում ա, որ հացի փող չունի ու Ծառուկյանին ա գովերգում ու ասեի․ «էս ա ձեր խաղաղության գինը»: Միտքս կհասկանա՞ս:
Ինչ-որ չմո, որը էս տականք համակարգի կառկառուն ներկայացուցիչն ա, շահագործում ա մարդկային ողբերգությունը: Իսկ դու նույն ողբերգությունը շահագործում ես, որ ապացուցես քո խաղաղության ճշմարտացիությունը։ Ոռին էն ա, որ էտ ողբերգության հետ ոչ չմոն կապ ունի, ոչ խաղաղությունը։
Իսկ «ուր են մեզ տանումը» սաղս էլ լավ տեսնում ենք: Կարող ա ձեզանից էլ լավ: Ուղակի էտ «խաղաղության» ախմախ բանաձևը չի, որ մեզ պիտի էտ «ուր են տանումից» շեղի։
Գիտես երևի չարախնդում եմ: Ապեր, բացարձակ։ Ցավալի ա, որ ՀԱԿ-ը էլի գնում ա սխալ ճանապարհով, որը բոլորը տեսնում են, բացի իրանից ու մենակ իրա համար ա դա մնում միակ ճշմարտացի ճանապարհը․ իրոք աղանդավորականության ա նմանվում։ Արդյունքում Լևոն Զուրաբյանի, Արամ Մանուկյանի, Մուսինյանի պես տղեքի տեղը ԱԺ-ում իրեք շունչ ՀՀԿ-ական կամ ԲՀԿ-ական անասսսսուն ա նստած լինելու։ Բա ցավալի չի՞:
Հորս արև, ես ՀԱԿ-ի մասին քեզանից շատ եմ մտածում։ Իրանց արևին լավ բան են անում, բայց արդյունքում շավ ավելի վատ ԱԺ ենք ունենալու, քան էսօր ունենք։ Ինչքան էլ Լևոն Զուրաբյանը մեկ ու մեջ վրես ազդի, կամ ավել պակաս բաներ ասեմ հասցեին, հաստատ ԱԺ-ի մեծամասնությունից լավն ա, չէ՞: Բա ինչի մնա բոռտին։ Էն օրը քարոզարշավից հատվածներ եմ նայում, մեղքս գալիս ա։ Սարի պես քաղաքական ուժը, որը հանգիստ կարար սրանց այլընտրանք լիներ, սարքեցիք ռագատկի քար։
Կասեի, թե ինչը որտեղ մտցնես, եթե լրջով համեմատում ես իմ խոսքը Քեթրինի Միհրանի անբարոյականության հետ, բայց ինձ ավելի զուսպ ա պետք լինել, նենց որ չեմ ասի։
Ցավոք սրա արածը նույնիսկ դոդի արածի հետ համեմատելի չի։ Սա պատերազմը լեգալացնելու, մեզ հերոս ծնողներ ու հերոս զոհեր սարքելու քաղաքականության փոքրիկ դետալներից մեկն ա։ Ու ես իսկապես ցավում եմ, որ իմ խելքը գլխին ավագ ընկերը էդ տեսնելու փոխարեն գրածներս ա պիտակում ու ինձ տարատեսակ անբարոյականների հետ համեմատում։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Կասեի, թե ինչը որտեղ մտցնես, եթե լրջով համեմատում ես իմ խոսքը Քեթրինի Միհրանի անբարոյականության հետ, բայց ինձ ավելի զուսպ ա պետք լինել, նենց որ չեմ ասի։
Քեթրինի Միհանի անբարոյականությունը դու ես ստեղ առաջինը ներակայացրել, ու որպես անբարոյականություն ներակայացնելու փոխարեն, քիչ էր մնում որպես ՀԱԿ-ի նախընտրական քարոզ ներկայացնեիր: Այսինքն տենց էլ ներկայացրել ես, առանց երկար-բարակ մտածելու: էն «Գնում ենք սրան: Շնորհավորում եմ»-դ շատ խոսուն ա:
Ու ապեր, եթե դաժե ասես էլ թե ես ինչը ուր մտցնեմ, դրանից իրավիճակը շատ չի փոխվում էլի: Նենց որ արխային ասա, ես հաստատ չեմ նեղվի:
Միրանի մասին էլ շատ մեծ կարծիքի ես. յանի մեզ հերոս ծնող ու հերոս զոհեր ա սարքում: Միհրանը պրիմիտիվ արարած ա, ու իրա արևին, մոդայի մեջ մնալու համար, իրան ուզեցել ա բարեգործ ներկայացնի, բայց թարս ծերից ա բռնել: Շարքային անասունություն էլի, ուրիշ ոչ մի բան: Դաժե նորմալ ՀՀԿականներն են երևի մանթո սրանից:
Բայց դե ինչ ասես մի երկրի մասին, որտեղ Ապրիլյան պատերազմի օրերին TV-ով դաժե Արմենչիկին էին ցույց տալիս զինվորներին պերեդաչի բաժանելուց։ Ապեր, անասուն երկիր ա, անասուն բարքերով։
Նենց որ շատ մի նյարդայնացի, քեզ հավաք պահի, մի հայհոյի բարեկամիդ, դրանից քեզ ոչ մի առավելություն։ Ի վերջո կուսակցականը դու ես, ես չեմ։ Մտածի մանրից շեշտադրումները փոխելու մասին։ Այ օրինակ Լևոն Զուրաբյանը շատ լավ ա հասկացել, որ եթե Արևիկ գյուղում սկսի խաղաղությունից խոսալ, քարերով կլարեն։ Դրա համար ավելի լավ ա գյուղացու այսօրեական խնդիրներից խոսա։
https://www.youtube.com/watch?v=u3EwESt1-hg
Ճաղարյան Լիզան ամեն ինչ շատ լավ ասել ա։ (http://www.ilur.am/news/view/58380.html)
Սրա արձագանքը էն պիտի լինի, որ ամեն գնով Միհրանին սիկտիր անեն քարոզարշավից։
Տրիբուն ձյա, ես բարեկամիս «քրֆում եմ», երբ էդ բարեկամս իմ ֆորումային գրառումը համեմատում ա մի անբարոյականի անբարոյական վարքի հետ։ Այո՛, էդ ստեղ ես եմ դրել։ Դրել եմ ցույց տալու համար, թե ինչ քաղաքականություն են վարում, ցույց տալու որ իշխանությունն իր խամաճիկներով նախապատրաստում ա «ազգ-բանակ» կոնցեպտը ու երկարատև պատերազմը, զուգահեռ դուրս չգալով բանակցություններից, ու չգիտես վաղը զարթնելով տեսնելու ես ստորագրած փաստաթուղթ՝ վատ պայմաններով, թե լռիվ պռավալ տված բանակցության արդյունքում գլխներիս իջացրած պատերազմ, որից կարելի կլիներ խուսափել։
Միհրանը մանր ֆիգուր չի։ Ինչքան էլ ինքն իրա մասին՝ ինքն իրա դեմ բանանի թեմայով նակռուտկա անի, որ իրա մյուս թեմաներից մեզ շեղի, ինքը շարունակում ա մնալ բավական լուրջ գործեր ստող անող ու կշիռ ունեցող։
Ինչ վերաբերում ա ՀԱԿ-ին, ապա ՀԱԿը եքա պլատֆորմով ա գնում ընտրությունների, որոնցից գլխավորն էս անգամ համարում ենք խաղաղության ու փոխզիջման մասին խոսելը, տաբուներ կոտրելը (խոստովանեմ, միամիտ չենք, գիտենք, որ հիմա ամբողջ հասարակության տրամադրությունը չենք կարող փոխել), բայց նաև լիքը ուրիշ ծրագրեր ունենք, որոնք ներկայացվում են հանդիպումների ժամանակ։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Ճաղարյան Լիզան ամեն ինչ շատ լավ ասել ա։ (http://www.ilur.am/news/view/58380.html)
Սրա արձագանքը էն պիտի լինի, որ ամեն գնով Միհրանին սիկտիր անեն քարոզարշավից։
Ո՞վ ա անելու: Նա ո՞վ գործուղել ա ու նույն տրամաբանությամբ օգտագործում ա էդ տղերքի անունը: Ես ուզում եմ «սիկտիր անեմ», թռնում ես դեմքիս, ասում ես՝ «ախմախ դուրս ես տալիս»: Էլ ո՞վ մնաց, որ պիտի սիկտիր անի:
հ.գ. տիկին Լիզայի գրածը լավն ա:
Ո՞վ ա անելու: Նա ո՞վ գործուղել ա ու նույն տրամաբանությամբ օգտագործում ա էդ տղերքի անունը: Ես ուզում եմ «սիկտիր անեմ», թռնում ես դեմքիս, ասում ես՝ «ախմախ դուրս ես տալիս»: Էլ ո՞վ մնաց, որ պիտի սիկտիր անի:
հ.գ. տիկին Լիզայի գրածը լավն ա:
Ալիևի հետ բանակցելը թարգում եք, մեկա ոնց որ ինքը առանձնապես ոգևորված չի էտ գաղափարով, սկսում եք ձեր կուսակցությունով պայքարել Քեթրինի դեմ :D дело говорю Լևոնին ասա մի հատ իրա էն գժական ելույթներից մեկը էս գորխին նվիրի:
Ալիևի հետ բանակցելը թարգում եք, մեկա ոնց որ ինքը առանձնապես ոգևորված չի էտ գաղափարով, սկսում եք ձեր կուսակցությունով պայքարել Քեթրինի դեմ :D дело говорю Լևոնին ասա մի հատ իրա էն գժական ելույթներից մեկը էս գորխին նվիրի:
Հանկարծ ու մեկը կոնգրեսից, կլինի Լևոնը թե պատգամավորության ուրիշ թեկնածու, հրապարակային ասեց, որ Միհրանի կողմից էդ անելը անբարոյականություն ա, լիքը մարդ քո նման շուռ ա գալու ու կոնգրեսին մեղադրի «տղերքի անունը շահարկելու մեջ»: Էնպես որ խնդրում եմ, ինչ կլինի, ձևական բաները թարգենք: Լիզայի հոդվածը հավանել ես, բայց գիտես, որ եթե դա կյանքի կոչող լինի, ապա միայն ՀԱԿ-ը, ՀԱԿ-ի դեպքում էլ թռնելու եք դեմքին, ոչ թե ասեք ճիշտ ա անու:
Հանկարծ ու մեկը կոնգրեսից, կլինի Լևոնը թե պատգամավորության ուրիշ թեկնածու, հրապարակային ասեց, որ Միհրանի կողմից էդ անելը անբարոյականություն ա, լիքը մարդ քո նման շուռ ա գալու ու կոնգրեսին մեղադրի «տղերքի անունը շահարկելու մեջ»: Էնպես որ խնդրում եմ, ինչ կլինի, ձևական բաները թարգենք: Լիզայի հոդվածը հավանել ես, բայց գիտես, որ եթե դա կյանքի կոչող լինի, ապա միայն ՀԱԿ-ը, ՀԱԿ-ի դեպքում էլ թռնելու եք դեմքին, ոչ թե ասեք ճիշտ ա անու:
Ապեր, ես ոտով ձեռով ՀԱԿ-ի կողմից եմ, ինձանից յան տուր: :D
Ու արի էս թեման մի շարունակի, սխալ բան ես արել, ոչինչ, մենք քեզ մեծոհոգաբար ներում ենք…
Ապեր, ես ոտով ձեռով ՀԱԿ-ի կողմից եմ, ինձանից յան տուր: :D
Ու արի էս թեման մի շարունակի, սխալ բան ես արել, ոչինչ, մենք քեզ մեծոհոգաբար ներում ենք…
Սխալ բան չեմ արել, դու չես հասկանում կամ ձևացնում ես, որ չես հասկանում:
Բայց ոչինչ: Ես համբերատար եմ: Առաջիկայում նման դրսևորումները շատանալու են: ԻՆքնուրույն կհետևես ու եզրահանգման կգաս:
Սխալ բան չեմ արել, դու չես հասկանում կամ ձևացնում ես, որ չես հասկանում:
Բայց ոչինչ: Ես համբերատար եմ: Առաջիկայում նման դրսևորումները շատանալու են: ԻՆքնուրույն կհետևես ու եզրահանգման կգաս:
Ապեր, ՀՀԿ - ԲՀԿ-ն չորքոտանիների հավաքծու ա։ Ես չեմ զարմանա եթե նման դրսևորումմերը շատանան։ Բա ի՞նչ ես սպասում անասուններից։ Բայց էտ ձեր պատերազմ թե խաղաղությունը ճիշտ չի սարքում։ Ավելին, ցույց ա տալիս թե ինչքան սխալ եք, որ մեզ էս անասունների հետ խաղաղության եք ուզում տանեք։
Ունեցող ա էնքանով, որ պատերազմի տանողները (բառի բոլոր իմաստներով՝ բանակ թուլացնելուց մինչև պոռոտախոս հռետորաբանության մատուցում) սրանք են:
Օքեյ, անբարոյականներ են, որոնք ասենք թե ՀՀ-ն տանում են պատերազմի (չխորանանք, թե «տանել պատերազմի» կամ «տանել խաղաղության» ինչքանով են տեղին արտահայտություններ մեր պարագայում):
Արդյո՞ք էս իրավիճակին ռացիոնալ ձևով հակազդելը պիտի լիներ «մենք ձեզ տանում ենք խաղաղության» տիպի քարոզները:
Էս մոտեցմամբ ձեր կուսակցությունը իրականում ոչ թե անբարոյականությունն է մատնանշում որպես առաջին պլանի պրոբլեմ, այլ, անբարոյականներին արհեստականորեն բերում է քաղաքական հարթություն դարձնում իբր թե պատերազմի գաղափարախոսություն կրողներ, ու արդյունքում շշկռված քաղաքացուն թվում է, թե ստեղ կա քաղաքական դաշտ, ու խսքի ՀՀԿ-ն տանում ա պատերազմի, ՀԱԿ-ը տանում է խաղաղության, ահա այսպիսի գաղափարական տարաձայնություններ :Ճ
Իսկ անբարոյականության դեմ ձեր ծրագիրը իմ հասկացածով վայթե առաջարկում է հետևյալ ոչնինչ չասող, հեղհեղուկ «նպատակը» (ավելի լավ բան չգտա)՝
4. ՇՆՈՐՀԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ
Բռնի ուժի, ընտրակեղծարարության, խաբեության, անգրագիտության եւ անբարոյականության վրա հիմնված ներկա ավազակապետական համակարգի փոխարեն,
պետք է կառուցվի նոր՝ շնորհապետական (մերիտոկրատիկ) հասարակարգ: Դա այն համակարգն է, որում մարդիկ գնահատվում են ըստ շնորհի, արժանիքի, վաստակի:
Ու էլի պարոն Գագիկ Ծառուկյանն ա գալիս աչքիս առաջ՝ շնորհալի, վաստակավոր, արժանի, «ժողովուրդ ջան, արդար ա՜» :Ճ
Չուկ ջան, անբարոյականներին նույնականացնելը «պատերազմի տանողների» հետ, կարող է տպավորություն ստեղծել, թե, ովքեր որ «խաղաղություն» են քարոզում, բարոյականներ են:
Երկու դեպքն էլ անիմաստ ու իրար հետ տրամաբանական կապ չունեցող... մանիպուլյացիաներ են:Ճ
Գաղթական
13.03.2017, 05:27
ո՜նց էր աչքիցս վրիպել...
նոր ժամանակների Տիգրան Մեծին՝ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին անվանում են հող հանձնող (http://www.aravot.am/2017/03/07/863120/)
չգիտես էլ լացես, թե խնդաս...
#meroryatigranmets
#braziliainviraberumehromin
#baridraciananqvorxaxaxvenq
ո՜նց էր աչքիցս վրիպել...
նոր ժամանակների Տիգրան Մեծին՝ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին անվանում են հող հանձնող (http://www.aravot.am/2017/03/07/863120/)
չգիտես էլ լացես, թե խնդաս...
#meroryatigranmets
#braziliainviraberumehromin
#baridraciananqvorxaxaxvenq
Ինչ ապուշ համեմատություններ են անեւմ։ Լևոնի օրոք հող չի գրավվել, հող ա ազատագրվել ի տարբերություն Տիգրանի, որը մեր էն արքաներից ա, որով ամենաքիչը պիտի հպարտանանք։ Բայց դա առանձին, ակումբում արգելված թեմա ա։
Դեմոկրատական համակարգում ասել, թե Լևոնն ազատագրեց խնդալու ա։ Հայաստանն ա ազատագրել Լևոնի նախագահությամբ ի տարբերություն թագավորների վաղտվա երբ Տիգրանն էր նվաճում։
Երեկ Զուրաբյաննա ասումեր դե իբր Ադրբեջանի ռազմական բյուջեն 8անգամ գերազանցումա Հայաստանինը, հինա երգերը բալանսը խախտվելա ու գնալով ավելի վատա լինելու քանի ուշ չի հանձնվեք։։ՃՃ
Իրա ինֆորմացիա մեղմ ասած հինա։ Տենց հարաբերակցություն եղելա 2010-2013թվերին նավթի հանույթի ու գների պիկի ժամանակ։
2010-ին եղելա նավթի հանույթի պիկը դրանից հետո դուրս եկող նավթը անընդատ քչանումա, ու էտ չնայած նրան որ անընդատ նորանոր բուռավոյներ են ավելացնում գոնե հանույթի եղած մակարդակը պահելու համար։
Ադրբեջանի ոսկեդարը անցելա ու հիմա ժամանակը մեր օգտինա աշխատում։
Ներկա պահին 2017-ի Ադրբեջանի ռազմական բյուջեն կազմումա 1,2միլիարդ Հայաստանինը 430միլիոն դոլլար։
Հաշվի առնելով որ Հայաստանը զենք ու սպառազինություն առնումա շուկայականից մի քանի անգամ ավելի էժան գներով ոչ մի բալանսի խախտում չկա ու ապագայում առավել ևս չի կարա լինի։
Հա մեկել էտ պատմական զուգահեռները որ անընդատ տանում են իրականության հետ կապ չունեն։
Մենք "Արևմտյան Հայաստանը չենք կորցրե Ստամբուլը արյան ծով դարձնելու ամբիցիաների պատճառով"։ Կորցրել ենք էն ժամանակ երբ Ստամբուլը դեռ Կոնստանտուպոլիսեր։
Ու էտ պահից Արևմտյան Հայաստանը եղելա տարբեր թուրքական պետությունների կազմում, երբևէ ոչ թե ֆակտո ոչ դե յուրե չենք վերահսկե, որ միհատել կորցնեինք։
Չհաշված առաջին հանրապետության տարիներին մի քանի ամիս, էտել նմաներ նրան որ 1992-93-ին ադրբեջանցիները մի 9-10ամիս Մարտակերտը վերահսկում էին։
ո՜նց էր աչքիցս վրիպել...
նոր ժամանակների Տիգրան Մեծին՝ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին անվանում են հող հանձնող (http://www.aravot.am/2017/03/07/863120/)
չգիտես էլ լացես, թե խնդաս...
#meroryatigranmets
#braziliainviraberumehromin
#baridraciananqvorxaxaxvenq
Սենց, ուղղակի ասեմ, որ Միրումյանի էս «ելույթը» հենց մեր շարքերում է լուրջ քննադատության արժանացել, ու մենք ցավում ենք, որ տարածվել ա: Բայց դե տարածողը մենք չենք:
Էս թեմայով ամենից շատ հնչած հարցերից մի քանիսի պատասխաններ, վերցված ilur.am (http://www.ilur.am/news/view/58445.html)-ից
1.Առաջարկվող ծրագրով մենք հող ենք զիջում, իսկ ի՞նչ է զիջում Ադրբեջանը։
Մենք հող չենք զիջում։ Իրականում այս ծրագրով մենք ազատագրված հողը պահպանում ենք: Մենք Լեռնային Ղարաբաղի համար պատերազմի ժամանակ պարտադրաբար ստեղծած անվտանգության ժամանակավոր երաշխիքը փոխարինում ենք մշտականով եւ տասնապատիկ ավելի հուսալիով։ Այդ երաշխիքները տալիս է միջազգային հանրությունը՝ պատերազմական շրջանում մեր կողմից ստեղծված՝ ժամանակավոր երաշխիքի դիմաց։ Հող զիջողները նրանք են, ովքեր վարելով ստատուս քվոն պահպանելու անհեռատես եւ կործանարար քաղաքականություն, փխրուն զինադադարի պայմաններում ամեն օր մսխում են 1991-1994 թվականներին ռազմի դաշտում ձեռք բերված հաղթանակը: Մենք, հակառակը, առաջարկում ենք ամրագրել այդ հաղթանակը միջազգայնորեն երաշխավորված խաղաղության պայմանագրով, որը կապահովի Արցախի անվտանգությունը եւ ինքնորոշման իրավունքի իրականացումը:
Ստորագրելով պայմանագիրը՝ դրան համաձայնում է նաեւ Ադրբեջանը։ Ադրբեջանը կատարում է նաեւ հետեւյալ զիջումները: Նա պաշտոնապես հրաժարվում է ուժի կիրառումից կամ կիրառման սպառնալիքից՝ որպես հակամարտությունը լուծելու միջոց: Նա համաձայնում է բաժանարար գոտու ստեղծմանը եւ խաղաղարար ուժերի տեղակայմանը այն տարածքներում, որ միջազգայնորեն ճանաչվում են Ադրբեջանի տարածք: Ադրբեջանը համաձայնում է, որ Լեռնային Ղարաբաղին տրվի միջազգայնորեն ճանաչված միջանկյալ կարգավիճակ, որը թույլ կտա արցախցիներին պաշտոնական հարաբերությունների մեջ մտնել միջազգային հանրության հետ, իսկ Արցախում անցկացվող ընտրությունները կճանաչվեն ու կընդունվեն միջազգային հանրության կողմից: Արցախցիները հնարավորություն կունենան անկաշկանդ տնտեսական հարաբերությունների մեջ մտնել այլ երկրների հետ: Այս ամենը, ըստ էության, միջանկյալ քայլ է Արցախի միջազգայնորեն ճանաչված անկախության ճանապարհին: Ստորագրումից հետո սահմանի այն կողմից արձակված թեկուզ մեկ կրակոց նույնպիսի միջազգային հակազդեցության կարժանանա, ինչպես հայ-թուրքական, հայ-վրացական եւ ցանկացած այլ՝ միջազգայնորեն երաշխավորված սահմանում։ Այլ լուծում այսօրվա աշխարհում գոյություն չունի, իսկ մենք ապրում ենք այսօրվա աշխարհում։ Նրանք, ովքեր այլ բան են ասում, կա՛մ չեն հասկանում տարրական բաներ, կա՛մ էժան հեղինակություն ձեռք բերելու համար պարզապես խաբում են ժողովրդին ականջ շոյող կեղծ «հայրենասիրական» թոթովանքներով։ Նրանք են իրական հող տվողները, ինչն ապացուցվեց ապրիլյան պատերազմի ժամանակ, երբ կորցրինք 800 հեկտար:
2.Հայաստանը կարող է զարգանալ եւ հզորանալ նաեւ շրջափակման պայմաններում եւ պահել ստատուս-քվոն։ Հաջորդ տասնամյակում մենք կարող ենք Ադրբեջանի համեմատ առաջանցիկ զարգացում ապահովել։
Այդ մասին խոսվում էր նաեւ 1997-ին, երբ նաեւ թվարկվում էր, թե՝ ինչ հիմքերի վրա, ինչ ռեսուրսներ օգտագործելով (հիմա դա էլ չեն անում)։ Դրանցից ոչ մեկը չաշխատեց։ Անցած քսան տարում, անգամ պաշտոնական ուռճացված վիճակագրությամբ, հակառակ արդյունքներն են։ 1997-ին Հայաստանի համախառն ներքին արդյունքը (ՀՆԱ) ընդամենը 2,4 անգամ էր պակաս Ադրբեջանից, վերջին տարիներին՝ արդեն 7-8 անգամ: Մեկ շնչին ընկնող ՀՆԱ-ով 1997-ին մենք նույնիսկ գերազանցում էինք Ադրբեջանին, հիմա, 2015-ին՝ մոտ 25%-ով զիջում ենք նրան։ Այն ժամանակ Ադրբեջանի ռազմական ծախսերը ընդամենը 25%-ով էին գերազանցում Հայաստանի ռազմական ծախսերին, հիմա գերազանցում են 8 անգամ։ Փաստն այն է, որ կիսապատերազմական վիճակի ու պատերազմի սպառնալիքի հետեւանքով արտագաղթը կիսել է Հայաստանի բնակչությունը։ Հայաստանն այն ժամանակ ուներ 3 միլիոն բնակչություն, Ադրբեջանը՝ 7, հիմա Հայաստանն ունի 2 միլիոն, Ադրբեջանը՝ 9 միլիոն։ Լաչինի բնակչությունը 1997 թվականին զրոյից հասցվել էր 15 հազարի, այսօր ընդամենը 2 հազար է:
Այսինքն՝ ստատուս-քվոյի պահպանման ռազմավարությունը լիովին ձախողվել է։
Տնտեսության լիարժեք զարգացման համար անհրաժեշտ են մեծ ներդրումներ, մինչդեռ եղած կապիտալը դուրս է հոսում Հայաստանից։ Միայն ապօրինի դուրս հանված կապիտալն արդեն 10 միլիարդ դոլարից ավելի է։ Կապիտալը, ում էլ այն պատկանի, փախչում է պատերազմի վտանգից, իսկ զինադադարի ռեժիմը սառեցված պատերազմ է, վերջնական խաղաղություն չէ, ապահովություն չէ։ Ցանկացած գործարար դա շատ լավ հասկանում է։ Ներդրումային ռեյտինգների՝ աշխարհի հանրաճանաչ ընկերությունները Հայաստանին շատ ցածր ռեյտինգ են տալիս հենց Ղարաբաղյան հակամարտության լուծված չլինելու պատճառով, ինչը վանում է օտարերկրյա ներդրումները Հայաստանից:
Բայց խնդիրը միայն ներդրումները եւ շատ արտադրելը չէ, առանց արտահանման հնարավորության՝ անիմաստ է շատ արտադրանքը։ Շրջափակման պայմաններում տրանսպորտային ծախսերը արտահանվող արտադրանքի ինքնարժեքն ավելացնում են միջին հաշվով 35%-ով։ Դրանից հետո քիչ բան է փոխվել, ոչ մի երկաթուղի չի բացվել։ Այդ պայմաններում որեւէ արտադրանք չի կարող մրցունակ լինել արտաքին շուկայում։ Շատ ծանոթ մի օրինակ բերենք։ Ամեն տարի խաղողագործները ամիսներով բողոքում են, որ իրենց արտադրած խաղողը գործարանները չեն ընդունում կամ փողը չեն վճարում։ Գործարանների տերերն էլ արդարանում են, որ տեղ չունեն, բոլոր տարողությունները եւ պահեստները լիքն են։ Երկուսն էլ ճիշտ են ասում։ Պահեստներն ու տարողությունները լիքն են, որովհետեւ բարձր ինքնարժեքի պատճառով արտաքին շուկայում դանդաղ է իրացվում արտադրանքը։ Հիմա՝ որ ներդրումներ արվեն եւ խաղողագործության արտադրանքը տասնապատկվի, դրանից ի՞նչ դուրս կգա։ Այդպես էլ մնացած բոլոր բնագավառներում՝ յուրաքանչյուրն իր չափով։
3.Հայաստանի զարգացման գլխավոր խոչընդոտը կոռուպցիոն ռեժիմն է, այլ ոչ թե ղարաբաղյան հակամարտությունը։
Կոռուպցիոն համակարգը եւ կոռուպցիան երկրի զարգացման համար խոչընդոտ են ցանկացած դեպքում։ Պատերազմական, ինչպես նաեւ կիսապատերազմական (զինադադարի) վիճակում գտնվող երկիրը, ենթադրենք, կարող է ունենալ նաեւ կատարյալ եւ չկոռումպացված իշխանություն։ Բայց միայն դա բավարար չէ։ Լավ իշխանության պայմաններում անգամ երկրի հզորացման հիմքը հանդիսացող տնտեսությունը չի կարող արագ զարգանալ, երբ երկու կողմից շրջափակված է, չի գործում երկաթուղին, իսկ պաշտպանական ծախսերը հսկայական են՝ կազմում են ՀՆԱ-ի 5%-ը։ Միայն լավ իշխանությամբ շրջափակման պատճառով արտադրանքի արտահանման տրանսպորտային ծախսերը չեն նվազի։ Դրանով կիսապատերազմական վիճակում գտնվող երկիրը ներդրումների համար լիակատար ապահով չի դառնա։ Իսկ առանց մեծ ներդրումների եւ արտահանման հնարավորության՝ չի կարող լինել էական տնտեսական զարգացում եւ երկրի հզորացում։
Իսկ եթե անգամ ենթադրենք, որ ինչ-որ հրաշքով Հայաստանում արագորեն եւ առանց ցնցումների իշխանություն է փոխվում, եւ հաստատվում է արդյունավետ կառավարում, որը, ինչպես խոստանում են, թույլ կտա երկրի տնտեսության ՀՆԱ-ի 6 տոկոսի աճ, միեւնույն է, ստեղծված իրավիճակում ստատուս-քվոյի պահպանման քաղաքականությունը ոչ մի հեռանկար չունի: Բանն այն է, որ, այդ դեպքում անգամ Հայաստանը միայն 12 տարի հետո կկարողանա կրկնապատկել պաշտպանական ծախսերը, մինչդեռ Ադրբեջանի ռազմական ծախսերը, ինչպես արդեն ասվեց, հիմա արդեն 8 անգամ ավելի են, քան Հայաստանինը:
Իսկ ընդհանրապես, կիսապատերազմական իրավիճակը եւ կոռուպցիան փոխկապակցված են. հենց ոչ խաղաղ, կիսապատերազմական պայմաններն են նպաստում կոռուպցիային եւ քաղաքական համակարգի ոչ կատարյալ լինելուն։ Կիսապատերազմական պայմանները, մի կողմից՝ ազատ են արձակում իշխանության ձեռքերը, մյուս կողմից՝ կաշկանդում ընդդիմությանը։ Խաղաղության պայմաններում նման ռեժիմ հաստատելը կամ պահելը շատ դժվար է, եթե չասենք՝ անհնար։ Սա հանրահայտ իրողություն է եւ աշխարհի փորձը։
4. Ադրբեջանն առաջիկա տարիներին կթուլանա, եւ մենք բանակցություններում ավելին կստանանք։
Ոմանք, իրոք, հույսը դնում են Ադրբեջանի թուլացման վրա։ Քանի՜ անգամ են «ավետել», թե «վերջանում է» Ադրբեջանի նավթը, ու... չի վերջացել։ Քանի՜ անգամ են կանխատեսել, թե ապստամբելու են Ադրբեջանում ապրող ազգային փոքրամասնությունները, ու... այդպես էլ չեն ապստամբել։ Քանի՜ անգամ Կասպից ծովը պիտի բարձրանար ու ծածկեր Բաքուն, բայց... չի բարձրացել։ Ամենավտանգավոր բանը քաղաքական հաշվարկների հիմքում ֆանտազիաներ դնելն է։ Իրականում դա միայն ինքն իրեն կամ հասարակությանը խաբելու համար է։ Պատերազմ վարելու գլխավոր ռեսուրսներն են երկրի բնակչության չափը, տնտեսության հզորությունը եւ սպառազինությունների հզորությունը: Փաստն այն է, որ 19 տարիների ընթացքում Ադրբեջանը համեմատական առումով այնքան է առաջ անցել Հայաստանից, որ լավագույն դեպքում այդ առավելության հաղթահարումը կպահանջի երկար տարիներ, եւ այն էլ՝ միայն խաղաղության պայմաններում:
5. Երաշխիք չկա, որ փոխզիջումներով խաղաղության հասնելուց հետո Ադրբեջանը պատերազմ չի սկսի: Հակառակը, տարածքային զիջումները ավելի կմեծացնեն նրա ծավալապաշտական ախորժակը:
Պետք է կարողանալ տարբերել զինադադարը եւ խաղաղության պայմանագիրը։ Զինադադարը ընդամենը ժամանակավորապես սառեցված պատերազմն է եւ հիմնված է բացառապես հակամարտող կողմերի կամքի վրա։ Այն կարող է փոքր ու մեծ չափերով խախտվել, եւ միջազգային հանրությունը դրան կա՛մ արձագանքում, կա՛մ չի արձագանքում, իսկ ավելի հաճախ՝ պարզապես մեղադրում է երկու կողմին հավասար։ Օրինակներն ամենօրյա են։ Այն կարող է նաեւ վերածվել պատերազմի (ինչպես Ապրիլյան պատերազմի դեպքում)։
Ցանկացած ագրեսիայի դեմ ամենամեծ կանխարգելիչ ուժն ունի միջազգայնորեն ճանաչված խաղաղության պայմանագիրը, հատկապես՝ երբ այն ամրապնդված է ուժային միջազգային երաշխիքներով։ Ղարաբաղյան պատերազմի ժամանակ ինչո՞ւ Թուրքիան անգամ մի կրակոց չհամարձակվեց արձակել Հայաստանի ուղղությամբ։ Որովհետեւ՝
ա) Հայաստանը համապատասխան միջազգային պայմանագրերով երաշխավորված էր նույն միջազգային օրենքների եւ կառույցների կողմից։
բ) Թուրքիային սաստեցին ա՛յն պետությունները, որոնց շահերից չի կարող բխել նրա այդօրինակ գործողությունը։
Խաղաղության պայմանագրի կնքումից հետո Լեռնային Ղարաբաղի համար կլինեն անվտանգության նույնպիսի երաշխիքներ եւ ավելին։ Թվենք կարեւորները.
1. Մինսկի խմբի համանախագահ երկրները՝ ԱՄՆ-ը, Ռուսաստանը, Ֆրանսիան, որոնց ստորագրությունները կլինեն այդ պայմանագրի տակ,
2. ՄԱԿ-ը, որի Անվտանգության խորհուրդը եւ Գլխավոր Ասամբլեան բանաձեւեր են ընդունելու դրա մասին,
3. Լեռնային Ղարաբաղի շուրջ տեղակայված խաղաղապահ ուժերը,
4. Ղարաբաղի շուրջ ապառազմականացված գոտին,
5. Պայմանագրի խախտման դեպքում միջամտելու՝ Հայաստանի իրավունքը։
Այսինքն՝ անվտանգության եւ ապահովության այդ երաշխիքները կլինեն մի քանի տասնյակ անգամ ավելի, քան հիմա ունի Ղարաբաղը։ Ադրբեջանի ախորժակը զսպելու ավելի լավ միջոց ուղղակի գոյություն չունի: Այսօր աշխարհում այլ, ավելի բարձր երաշխիք որեւէ երկրի համար գոյություն չունի։ Դրան գումարվում է տվյալ երկրի ներքին հզորությունը։ Իսկ ներքին այդ հզորությունը, որպես երաշխիք, Հայաստանն ու Լեռնային Ղարաբաղը կարող են բազմապատկել միայն խաղաղության եւ ապաշրջափակման պայմաններում՝ տնտեսական արագ զարգացման հնարավորություն ստանալով։ Դա արդեն մեր գործն է։
Ի դեպ, Արցախից դուրս շրջանները, որոնք կապ չեն ստեղծում Հայաստանի եւ Արցախի միջեւ, գրավվել են միայն հետեւյալ երկու նպատակով. 1/ պարտադրել Ադրբեջանին խաղաղությունը եւ 2/ ստեղծել անվտանգության գոտի, որը կդժվարացնի Ադրբեջանի հարձակումը եւ կկանխի ավերիչ ռմբակոծությունները: Խաղաղության վերոհիշյալ պայմանագրի ստորագրումը շատ ավելի արդյունավետ եւ միջազգայնորեն երաշխավորված կերպով լուծում է նույն այդ երկու խնդիրները եւ ավելին:
6.Ազատագրված տարածքները չի կարելի հանձնել, որովհետեւ դրանք պատմական հայկական հողեր են:
Եթե աշխարհի բոլոր ժողովուրդներն իրենց պատմական հողերին տիրելու խնդիր դնեն՝ կպահանջվի չորս-հինգ անգամ ավելի մեծ տարածք, քան կա երկրագնդի վրա։ Կսկսվի, բառիս բուն իմաստով, համաշխարհային մի պատերազմ՝ բոլորը բոլորի դեմ, որը կարճ ժամանակ հետո կավարտվի ողջ մարդկության բնաջնջմամբ։ Հենց դրա համար էլ միջազգային իրավունքը վաղուց չի ճանաչում «պատմական հողեր», «հողեր ազատագրել» հասկացությունները։ Ավելին՝ այդ լեզվով խոսողների հետ նույն կերպ են վարվում, ինչպես մենք՝ ակնհայտ հոգեկան խնդիր ունեցողների։ Սա է իրողությունը, եւ մենք դա չենք կարող փոխել։
Պատահական չէ, որ ո՛չ Լեռնային Ղարաբաղը, ո՛չ Հայաստանը պաշտոնապես երբեք «պատմական հողեր ազատագրելու» խնդիր չեն դրել։ Ավելին՝ 1988 թվականի փետրվարից սկսած եւ առ այսօր, ո՛չ Հայաստանը, ո՛չ Լեռնային Ղարաբաղն այդ բառերը պաշտոնական որեւէ փաստաթղթում չեն օգտագործել։ Միջազգային ասպարեզում ո՛չ Հայաստանի, ո՛չ Լեռնային Ղարաբաղի շատ թե քիչ նշանակալի որեւէ պաշտոնյա իր խոսքում դրանք չի գործածել։ Միջազգային իրավունքը հասկանում եւ ընդունում է միմիայն ինքնորոշման իրավունքը։ Եթե ասեինք «պատմական հողեր», «ազատագրված տարածքներ», դրանով մենք ինքներս կոչնչացնեինք Ղարաբաղի ինքնորոշման իրավունքը։ Դա ամենամեծ նվերը կլիներ Ադրբեջանին, նա կստանար անհրաժեշտ հիմքերն ու միջազգային օժանդակություն՝ հարցն արագ իր օգտին լուծելու համար։ Ահա թե ինչու 1988 թվականի փետրվարի 20-ից սկսած՝ ոչ թե «պատմական հողերը», այլ «ինքնորոշման իրավունքն» է եղել դրված ինչպես Լեռնային Ղարաբաղի, այնպես էլ Հայաստանի պաշտոնական դիրքորոշումների ու փաստաթղթերի հիմքում։ Այդ հիմքով է հնարավոր եղել փրկել Ղարաբաղը։
7. Արյամբ ազատագրված հողերը չի կարելի հանձնել թղթով, այդ դեպքում անիմաստ կլինի թափված արյունը։
Ընդհակառակը. խաղաղության հաստատումը հենց նպատակ է հետապնդում մեկընդմիշտ եւ վեջնականապես իմաստավորելու այդ թափված արյունը, ինչը փխրուն զինադադարի վիճակում մշտապես վտանգի տակ է:
2016թ.պաշտոնական տեղեկատվությամբ («Ռազմ-ինֆո»)՝ եղել է 165 զոհ (ներառյալ Ապրիլյան պատերազմը)։ «Ոչ պատերազմական»՝ 2015-ին՝ 76 զոհ։ Ստատուս-քվոյի ընթացքում շուրջ երկու հազար զոհերի արյունն ինչո՞վ է իմաստավորված, ի՞նչ խնդիր է լուծել. մեկ մետր առաջ գնացե՞լ ենք, ընդհակառակը՝ 800 հեկտար կորցրել ենք միայն Ապրիլյան պատերազմում։ Մի նոր դիրք գրավե՞լ ենք, ընդհակառակը՝ դիրքեր ենք կորցրել, եւ ոչ միայն Ապրիլյան պատերազմում։ Մեզ համար նպաստավոր միջազգային նոր մի փաստաթուղթ ստացե՞լ ենք։ Ընդհակառակը՝ Ադրբեջանի օգտին են եղել տասնյակ այդպիսի փաստաթղթեր։ Բանակցային սեղանին մի նոր բան շահե՞լ ենք, ընդհակառակը՝ շատ բաներ կորցրել ենք, այդ թվում՝ հակամարտության կողմ լինելու Ղարաբաղի մանդատը։ Ադրբեջանի համեմատ ուժերի հարաբերակցությունը մի քիչ հօգուտ մեզ փոխվե՞լ է, ընդհակառակը՝այդ հարաբերակցությունը փոխվել է հօգուտ Ադրբեջանի։ Հայաստանի եւ Լեռնային Ղարաբաղի բնակչությունն աճե՞լ է, ընդհակառակը՝ կրկնակի նվազել է։ Ինչպե՞ս կգնահատվեր այն գործողությունը, որի հետեւանքով երկիրն ու ժողովուրդն այսքան վնաս են կրում. առնվազն՝ ծանրագույն դավաճանություն։ Սա է ստատուս-քվոն պահելու «հերոսության» գինն ու հետեւանքը եւ քաղաքական գնահատականը։ «Արյամբ ազատագրված հողերը չի կարելի հանձնել» կարգախոսը կրկնողները, գիտակցված թե ակամա, շարունակում են դավաճանական նույն ընթացքը, իրենց վրա են վերցնում նախորդ երկու տասնամյակում զոհված եւ հիմա էլ զոհվող երիտասարդների արյունը։ Այսպես շարունակելով է, որ մի օր կարող է իմաստազրկվել նաեւ Ղարաբաղյան պատերազմում թափված արյունը։
8. Եթե Ադրբեջանը համաձայն չէ, ի՞նչ իմաստ ունի խաղաղության գործընթաց նախաձեռնելը։
Դա արդեն Հայաստանի իշխանության գործն է։ Դրա համար կա դիվանագիտական աշխատանք, միջազգային եւ այլ բազմազան լծակների օգտագործման հնարավորություն։ Թող կարողանան գտնել ձեւը։ 1990-ական թվականներին Հայաստանի իշխանությունը նույն դիվանագիտական աշխատանքի շնորհիվ կարողացավ 1994 թվականին Ադրբեջանին բերել զինադադարի ստորագրման, իսկ 1997 թվականին կարողացավ ստանալ Ադրբեջանի պաշտոնական համաձայնությունը խաղաղ կարգավորման պլանի վերաբերյալ։ Վերջնական խաղաղությունը հնարավոր չեղավ միայն Հայաստանում հայտնի ներքաղաղաքական ճգնաժամի հետեւանքով։ Իսկ եթե իշխանությունը չի կարողանում դա անել, ուրեմն խոստովանում է դիվանագիտության ասպարեզում իր անզորությունը, թող հեռանա, եւ դա կանեն ուրիշները, ովքեր կարող են։
Կա եւս մեկ հանգամանք: Եթե Հայաստանը անկեղծորեն շարժվի խաղաղություն գտնելու ճանապարհով (ինչին ձգտում են հասնել միջնորդ երկրները), կառուցողական ու նախաձեռնողական վարքագիծ դրսեւորի, իսկ Ադրբեջանը մերժի, ապա Հայաստանը կհայտնվի շահեկան, Ադրբեջանը՝ մեկուսացված վիճակում: Դրանով էապես կնվազի, եթե ոչ՝ ամբողջությամբ կբացառվի պատերազմի վերսկսման վտանգը, որովհետեւ աշխարհի ճնշումներն ու զայրույթը կուղղվեն դեպի Ադրբեջան: Կամ՝ նա ստիպված կլինի ստորագրել խաղաղության պայմանագիրը։ Ամբողջ խնդիրն այն է, որ Հայաստանի իշխանությունները, ճառասացությունն ու հերթապահ հայտարարությունները մի կողմ դրած` իսկապես գնան խաղաղության պայմանագրի ստորագրման ճանապարհով:
9.Չի կարող փոխզիջում լինել, երբ մի կողմը խոսում է խաղաղության հասնելու համար փոխզիջումների մասին, իսկ մյուս կողմն ասում է՝ երբեք չերազեք նույնիսկ, որՂարաբաղը կանկախանա:
Ուզում էիք, որ Ադրբեջանն ասի, թե Լեռնային Ղարաբաղին անկախությո՞ւն կտա։ Որ այդպես լիներ, հենց 1988 թվականին, կամ հաջորդ տարիներին հարցը լուծված կլիներ, եւ՝ ո՛չ նրանք կունենային «օկուպացված տարածքներ», ո՛չ մենք՝ «ազատագրված հողեր»։ Հենց այդ պատճառով է, որ տվյալ դեպքում անհնար է «փաթեթային լուծում», որտեղ կա՛մ պետք է գրված լինի, թե Ղարաբաղը Ադրբեջանի կազմում է, կա՛մ՝ որ անկախ է։ Այսպիսի դեպքերում (եթե միջազգային հանրությունը կողմերին ուժով չի պարտադրում իր կամքը) լուծումը լինում է միայն «փուլային». հաստատվում է վերջնական խաղաղություն, կարգավիճակի հարցը մնում է հետագա բանակցություններին։ Այդ բանակցությունները կարող են ձգվել ինչքան ուզեք, բայց այդ ընթացքում բացառված կլինի պատերազմը եւ ապահովված՝ Ղարաբաղի լիակատար անվտանգությունը։ Բոլոր խոսակցություններն այն մասին, որ տարածքները կարելի է վերադարձնել միայն Արցախի անկախության ճանաչման կամ փաթեթային այլ լուծման դեպքում, ընդամենը քողարկում են ստատուս-քվոն պահպանելու քաղաքականությունը: Ակնհայտ է, որ հայերի եւ ադրբեջանցիների միջեւ այսօրվա թշնամանքի եւ անվստահության պայմաններում չի կարող լինել Լեռնակին Ղարաբաղի կարգավիճակի այնպիսի լուծում, որը միաժամանակ ընդունելի լինի ե՛ւ Հայաստանի, ե՛ւ Ադրբեջանի համար: Հետեւաբար, փաթեթային լուծում հնարավոր չէ, եւ այն պահանջողները իրականում չեն ցանկանում որեւէ լուծում, ինչը հավասարազոր է պատերազմի վերսկսմանը:
Եւ ընդհանրապես, Ադրբեջանի ռազմատենչ հռետորաբանությունը ավելի շատ ուղղված է ներքին սպառմանը: Մեզ մոտ էլ կան մարդիկ, որոնք, շաքարը գրպանում՝ պատրաստվում են «Բաքվում չայ խմել», ոմանք անգամ պատրաստվում են բոլոր թուրքերին քշել իրենց հայրենիք՝ Միջին Ասիա։ Արտաքին քաղաքական լսարանի համար Ադրբեջանը լրիվ այլ բան է ասում՝ արտահայտելով իր պատրաստակամությունը խաղաղ կարգավորման համար: Այս ամենը միայն վկայում է այն մասին, որ մի բան է հռատորաբանությունը, եւ լրիվ այլ բան՝ իրական մտադրությունները եւ գործնական քաղաքականությունը: Դրանք շփոթել չի կարելի:
10.Փոխզիջման եւ կայուն խաղաղության հասնելու համար անհրաժեշտ է ժամանակ, անհրաժեշտ է պատերազմի սերնդի սերնդափոխություն, երբ երկու երկրների հասարակությունները պատրաստ կլինեն լուծմանը:
Հասարակությունն ինքն իրեն չի պատրաստվում փոխզիջմանը։ Նրան պետք է պատրաստել։ Իսկ ընդհանրապես, հասարակության մի մասը, լիարժեք տեղեկատվություն եւ քաղաքական պատրաստություն չունենալով (ինչը բնական է՝ այդպիսին են բոլոր հասարակությունները), կարող է նաեւ ընդդիմանալ։ Քաղաքական եւ պետական մտածողություն պետք է դրսեւորի խնդրի նրբություններին ամբողջ ծավալով տեղյակ եւ քաղաքական հաշվարկների ունակ իշխանությունը, ու անի անհրաժեշտ քայլը։ Իշխանությունը դրա համար է ընտրվում, հակառակ դեպքում անիմաստ է այն պահելը։ Թեկուզ հակազդեցություններ հաղթահարելու, թեկուզ իշխանությունը կորցնելու գնով իշխանությունը պետք է կարողանա գնալ ճիշտ քայլին։ Այդպես վարվեցին Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը ու նրա ղեկավարած քաղաքական ուժը 1997-98-ին։ Հիմա էլ նույնն է անում նաեւ որպես ընդդիմություն՝ 2007 թվականից ի վեր՝ չվարանելով կանգնել վարկանիշ կորցնելու վտանգի առջեւ։
Սերնդափոխության մասին. ինչքա՞ն ժամանակում է այն տեղի ունենում, 50 տարո՞ւմ։ Զինադադարին հաջորդած շուրջ 23 տարվա ընթացքում այդ սերնդափոխությունն արդեն կիսով չափ կատարվել է։ Դա կիսով չափ նվազեցրե՞լ է ազգային թշնամանքը, եւ կիսով չափ նախապատրաստե՞լ է երկու հասարակություններին։ Նույնիսկ, թվում է, հակառակն է եղել։
Ազգամիջյան թշնամանքը ժամանակի ընթացքում, սերնդափոխության հետ, այո, կարող է մաշվել եւ վերանալ, բայց ոչ երբեք զինադադարի՝ սառեցված պատերազմի պայմաններում։ Դա հնարավոր է հենց միջազգայնորեն երաշխավորված եւ խաղաղապահ զորքերի առկայությամբ խաղաղության, ամեն տեսակ պատերազմական գործողությունների, կրակոցների ու մանր դիվերսիաների բացառման, երկու ժողովուրդների՝ միմյանց հետ աստիճանաբար շփումների վերականգնման պայմաններում։ Դրա լավագույն օրինակը Կիպրոսն է, որի Հյուսիսային եւ Հարավային հակամարտող մասերն այլեւ չունեն միմյանց հետ նախկին թշնամանքը։ Մենք էլ այսօր նույն իրավիճակը կունենայինք, եթե 1997-98 թվականներին կնքված լիներ խաղաղության պայմանագիրը։ Կիպրոսի հույները եւ թուրքերը, որոնց թշնամանքը ավելի պակաս չի եղել, քան հայերինն ու ադրբեջանցիներինը, այդ ճանապարհն անցել են, վերականգնել են բոլոր կապերը եւ այսօր մոտ են խնդրի վերջնական լուծմանը:
11.Մեզ մորթողների հետ չենք կարող գնալ խաղաղության։
1915 թ. Թուրքիայում մեկուկես միլիոն մարդ էր մորթվել։ Բայց Արամ Մանուկյանը, Հայաստանի Առաջին հանրապետության իշխանությունը, ճիշտ գնահատելով իրավիճակը,1918թ. գնաց Թուրքիայի հետ հաշտության եւ խաղաղության։ Չգնար՝ չէր լինի Առաջին հանրապետությունը։ Չլիներ Առաջին հանրապետությունը՝ չէր լինի Խորհրդային Հայաստանը, չլիներ Խորհրդային Հայաստանը՝ չէր լինի այսօրվա Հայաստանը։ Այս իրողությունները դեռ ոչ մեկը չի վիճարկել։ Ճի՞շտ վարվեց Արամ Մանուկյանը, թե՞ սխալ։ Երկու տարի անց՝ 1920 թվականին հակառակն արեցին. չգնացին հաշտության, գնացին պատերազմի։ Գնային հաշտության՝ այսօր մենք կունենայինք ոչ թե 30, այլ առնվազն 60 հազար քկմ Հայաստան։ Եւ դա մենք չենք ասում, դա, արդեն հետին թվով («հայի վերջին խելք»),ափսոսանքով խոստովանել են նույն՝ դաշնակցական իշխանության ամնաբարձր պաշտոնյաները՝ իրենց սխալը «հանցանք» կոչելով։
Իսկ ընդհանրապես, նման հաշտության գործընթաց անցել են երբեմնի թշնամի բազմաթիվ ժողովուրդներ։ Այսօր գերմանացիները եւ ֆրանսիացիները, թուրքերը եւ հույները, լեհերը եւ ռուսները քաղաքակիրթ, խաղաղ հարաբերություններ ունեն՝ ի շահ երկու կողմերի:
12. Խաղաղության գնալու պատրաստակամություն հայտնելով՝ չե՞նք թուլացնում Հայաստանը եւ լկտիացնում Ադրբեջանին:
Ռազմական անմիջական վտանգի դեպքում մեր քաղաքական ուժն անմիջապես կոչ է արել մի կողմ դնել քաղաքական հակասությունները եւ միասնաբար ետ մղել ադրբեջանական ագրեսիան: Այդպես ենք վարվել ապրիլի 2-ին՝ ամրապնդելով մեր բանակի ոգին եւ ազգի միասնականությունը, այդպես էլ կվարվենք ապագայում ռազմական գործողությունների դեպքում: Այսինքն՝ մեր դիրքորոշումը մշտապես ուղղված է եղել երկրի պաշտպանունակության ամրապնդմանը եւ արդյունավետ կերպով հասել է այդ նպատակի իրականացմանը:
Բայց դա չի նշանակում, որ Հայաստանում չպետք է ռազմավարության վերաբերյալ բանավեճ լինի, պայմանականորեն ասած՝ «պատերազմի» եւ «խաղաղության» կուսակցությունների միջեւ, ինչպես դա, օրինակ, տեղի է ունենում Իսրայելում: Ադրբեջանը Հայաստանի վիճակի մասին պատկերացումներ է կազմում ոչ թե Հայաստանի ընդդիմության հայտարարությունների, այլ երկրի ռազմական, տնտեսական, ժողովրդագրական եւ այլ ռեսուրսների մասին այնպիսի տեղեկությունների հիման վրա, որ ազատորեն հասանելի են բաց աղբյուրներից: Եթե Ադրբեջանին ինչ-որ բան լկտիացնում է, հենց Հայաստանի իշխանության կոռումպացվածությունն է եւ զանգվածային արտագաղթը:
13. Խաղաղապահ զորք լինի, որ գաղո՞ւթ դառնանք։
Շատ վաղուց զորքը չէ, որ գաղութ դարձնելու միջոց է։ Դա հարյուր տարի առաջ էր։ Խաղաղապահ զորքերը, որպես նմանօրինակ հակամարտությունները լուծելու ժամանակավոր միջոց, վաղուց կիրառվում են աշխարհում։ Տասնյակ երկրներում այլ պետությունների ռազմական բազաներ կան։ Դրա հետեւանքով ոչ մեկը գաղութ չի դարձել։ Հիմա «գաղութ դարձնելու» միջոցը ռազմականը չէ, տնտեսականն է։ Եթե որեւէ երկիր իր անկախությունից ինչ-որ բան է կորցնում, կորցնում է հենց խաղաղության բացակայության կամ այլ պատճառներով առաջացած տնտեսական դժվարությունների հետևանքով:
14.Պետք էր 94 թվականին կապիտուլյացիայի հարց դնել եւ վերջնականապես լուծել խնդիրը:
Նման բան ասում են նրանք, ովքեր նվազագույն պատկերացում չունեն ո՛չ զինադադարից, ո'չ էլ միջազգային կարգուկանոնից։ Զինադադարը Հայաստանից եւ Լեռնային Ղարաբաղից ստորագրեցին մարդիկ, ովքեր մեկ փամփուշտի ճշտությամբ գիտեին հնարավորությունները, ինչը եւ զեկուցել էին Հայաստանի եւ Ղարաբաղի քաղաքական ղեկավարությանը։ Այն ժամանակ որեւէ տարակարծություն չի եղել այդ հարցում։ Եթե, իրոք, հնարավոր լիներ ավելին,նրանցից որեւէ մեկը կընդվզեր, հրապարակավ կաղմկեր, հրաժարական կտար։ Այնպես չէր, որ այդ մարդիկ կաշկանդված էին, «ռամկաների» մեջ էին, ինչպես հիմա։ 1998 թվականին նույն այդ մարդիկ էին, որ համարեցին, թե «կարելի է ստանալ ավելին», եւ ազատորեն ոչ միայն ասացին իրենց կարծիքը, այլեւ ընդդիմացան, ինչն ավարտվեց Նախագահի հրաժարականով, եւ իրենք եկան իշխանության։
Ինչ վերաբերում է միջազգային կարգուկանոնին. Երկրորդ համաշխարհային պատերազմում Գերմանիայի կապիտուլյացիայից հետո աշխարհում եղել են բազմաթիվ հակամարտություններ եւ պատերազմներ։ Դրանցից ոչ մեկը չի ավարտվել հակամարտող կողմերից մեկի կապիտուլյացիայով (չհաշված գերտերությունների պատժիչ գործողությունները ռեժիմների դեմ)։ Եթե Հայաստանը հարյուր անգամ ավելի հզոր էլ լիներ, չէր կարող եւ չի կարող գրավել Բաքուն։ Ճիշտ նույն կերպ՝ եթե Ադրբեջանը հարյուր անգամ ավելի հզոր էլ լիներ, չէր կարող եւ չի կարող գրավել Երեւանը։ Խաղաղության միջազգային պայմանագիրը նույն երաշխիքներն է ստեղծելու նաեւ Ղարաբաղի համար։ Միակ դեպքը, երբ կարող է անիմաստ դարձնել այդ երաշխիքները՝ Հայաստանը եւ Լեռնային Ղարաբաղը բնակչությունից զրկելն է, ինչն արդեն 20 տարի եւ հիմա էլ արվում է «ոչմիթիզհող» կարգախոսով։
15. Սփյուռքում հիմա շատ են Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիները, որոնք ունեն ռեսուրսներ եւ երկրին օգնելու ցանկություն։ Դա կարծես սեղմված զսպանակ լինի, որը կարող է հիմա բացվել:
Եւ որո՞նք են այդ «սեղմված զսպանակի» եւ «օգնելու ցանկության» նշանները. 1997 թվականին բերվում էր նաեւ այդ փաստարկը՝ Սփյուռքից ակնկալելով տարեկան կես միլիարդ դոլար։ Այն ժամնակ էլ Սփյուռքում արդեն կային Հայաստանից գնացած մի քանի հարյուր հազար քաղաքացիներ։ «Սեղմված զսպանակը» այն կլիներ, որ այդ մարդիկ մինչեւ հիմա արդեն կազմակերպական պատկառելի ինչ-որ միավոր ստեղծեին, շատ պատկառելի մի գումարով (ասենք՝ Հայաստանի տարեկան բյուջեի կամ դրա կրկնապատիկի չափով) հիմնադրամ ստեղծեին։ Թող հայտարարեին, որ այս իշխանությանը չեն տա, բայց այսինչ իշխանությանը կտան այսինչ նպատակի համար։ Նման բաներ եղե՞լ են։ Այդ օրակարգով Սփյուռքում, չասենք 400 կամ 40, թեկուզ չորս հոգի միասին նստե՞լ են մի սեղանի շուրջ։ Դրա վրա հույս դնել՝ նույնն է, ինչ հուսալ, թե երկնքից ոսկեձույլ մի մեծ երկնաքար կընկնի Հայաստանի վրա, ու դրա վրա ծրագիր կառուցենք։ Եթե չի եղել, ուրեմն այդ բոլորն ընդամենը բարի հեքիաթներ են։ Հաճելի է նման հեքիաթները «բեսեդկաներում»՝ միմյանց, կամ քնելուց առաջ՝երեխաներին պատմել, բայց դրանք խիստ վտանգավոր են քաղաքականության հիմքում դնելու, հասարակությանն ապակողմնորոշելու համար։
Ակամայից պատմահայր Խորենացու խոսքերը եկան միտքս. «Եվ քաքենք տակներս զ՛մերոյ, եվ երգս ձոնենք զ՛համերաշխութեանս ամենայն»:
Էնքան անբովանդակալից ա էս յանի հարց ու պատասխանը, որ մարդու որևէ տողը քննարկելն էլ չի գալիս: Ի սկզբանե խնդիրը սխալ ա ձևակերպած, հարցերն էլ արհեստածին են, այսինքն հարցն ա պատգոնկա արած պատասխանի տակ, ոչ թե հակառակը: Չուկն էլ ենթավեռնագրերի չափը, գույնը ու մգությունը լավ համապատասխանեցրել ա Խորենացու խոսքերին. цвет детской неожиданности :D
Ցավում եմ ՀԱԿ-ի համար: Ցավում եմ, որ իրանց էս նախընտրական ծրագիրը ոչ մի բանով ՀՀԿ-ի «դռայվենք Հայաստանը դհոլով» ծրագրից չի տարբերվում․ նույնքան անիմաստ ա ու անորակ:
Եթե քարոզարշավի սկզբից, կամ դեռ չսկսված, կամուկացի մեջ էի, ՀԱԿ թե ԵԼՔ, հիմա լրիվ հակվում եմ ԵԼՔ-ի վրա: Երևի իրոք ճիշտ ա, որ քաղաքական դաշտը պիտի ազատվի դինոզավրերից ու իրանց ազդեցությունից, կլինի դա Լևոն, Քոչարյան, թե Սերժիկ ․․․․ ՀԱԿ-ում լիքը առողջ միտք կա, ցենտր ջահելներ կան, ու հուսով եմ իրանք դեռ ասելիք կունենան:
Գնալով համոզվում եմ, որ ընդդամենը ընդդիմանալու հարց ա, հակառակ դեպքում չէիր համաձայնվի, ինչ-որ պնդումներ սխալ կհամարեիր, բայց անբովանդակ չէիր պիտակի։ Մյուս ընդդիմացողներն էլ հեսա չեն հապաղի, գրածիդ տակ շնորհակալությունները կշարեն, թե յանիմ տեսաք ո՜նց շշպռեց, բա՜ն-մա՜ն։ Իսկ տխուրն էն ա, որ դեռ 97-ից էս նույնն ա կատարվում, Լևոնն ու ՀՀՇն (հիմա ՀԱԿը), իրենց կուռ մոտեցումներն են մանրամասն ներկայացնում, մյուս կողմը շշպռում ա, պաթոս ա մտնում, վերացական բաներ ա խոսում, բայց էդպես էլ իրենց կուռ մոտեցումը չի ներկայացնում։
Նկատեք, «կուռ» բառն եմ օգտագործում, ոչ թե ճիշտ կամ սխալ, ոչ թե արդար կամ անարդար, ոչ թե ռացիոնալ կամ իռացիոնալ, ոչ իրատեսական կամ անիրատեսական, այլ «կուռ»։ Այսինքն համակարգված, հիմնավոր, հստակ մոտեցում, տեսլական, ծրագիր, նպատակ։
Կուռ մոտեցում, որի հետ կարելի ա համաձայնվել կամ կտրուկ դեմ լինել, բայց հստակ ու համակարգված մոտեցում։
Ու արձանագրում եմ, քո խոսքի վրա, բայց քեզ ուղղված չէ, հայաստանյան քաղաքական միտքն այդպես էլ ունակ չեղավ էս հարցը քննարկել։ Միակ բովանդակային խոսք ասողն եղավ ու մնաց Լևոնն իր թիմով՝ սկսած դեռ 90-ականներից։
Sent from my A0001 using Tapatalk
StrangeLittleGirl
13.03.2017, 19:06
Ախր ի՞նչ բովանդակային քննարկում անես: Մեռանք ասելով՝ էդ անտերները խաղաղություն չեն ուզում, որտեղի՞ց ստանանք խաղաղություն: Ու դրան պատասխան սենց բան ենք ստանում.
1915 թ. Թուրքիայում մեկուկես միլիոն մարդ էր մորթվել։ Բայց Արամ Մանուկյանը, Հայաստանի Առաջին հանրապետության իշխանությունը, ճիշտ գնահատելով իրավիճակը,1918թ. գնաց Թուրքիայի հետ հաշտության եւ խաղաղության։ Չգնար՝ չէր լինի Առաջին հանրապետությունը։ Չլիներ Առաջին հանրապետությունը՝ չէր լինի Խորհրդային Հայաստանը, չլիներ Խորհրդային Հայաստանը՝ չէր լինի այսօրվա Հայաստանը։ Այս իրողությունները դեռ ոչ մեկը չի վիճարկել։ Ճի՞շտ վարվեց Արամ Մանուկյանը, թե՞ սխալ։ Երկու տարի անց՝ 1920 թվականին հակառակն արեցին. չգնացին հաշտության, գնացին պատերազմի։ Գնային հաշտության՝ այսօր մենք կունենայինք ոչ թե 30, այլ առնվազն 60 հազար քկմ Հայաստան։ Եւ դա մենք չենք ասում, դա, արդեն հետին թվով («հայի վերջին խելք»),ափսոսանքով խոստովանել են նույն՝ դաշնակցական իշխանության ամնաբարձր պաշտոնյաները՝ իրենց սխալը «հանցանք» կոչելով։
Իսկ ընդհանրապես, նման հաշտության գործընթաց անցել են երբեմնի թշնամի բազմաթիվ ժողովուրդներ։ Այսօր գերմանացիները եւ ֆրանսիացիները, թուրքերը եւ հույները, լեհերը եւ ռուսները քաղաքակիրթ, խաղաղ հարաբերություններ ունեն՝ ի շահ երկու կողմերի:
Տպավորություն ա՝ Ալիևը խաղաղության դրոշակը թափ տալով ման ա գալիս, մենք էլ ասում ենք՝ չէ, մեզ պետք չի, մենք պատերազմ ենք ուզում:
Բյուր, մեռանք ասելով, եթե չի ուզում, ջանքերդ դիր որ պարտադրես ուզելը, ոչ թե խնդրից փախիր։
Ու մեռանք ասելով, որ բանակցության սեղանի մոտ լավ էլ ուզում ա։
Ու մեռանք ասելով, որ եթե ջանքերիցդ հետո իսկապես չուզեց, մինչև վերջ չուզեց, ուրեմն չի լինի փոխզիջում։ Բայց քաղաքականությունդ պետք է ընտրես, անելիքդ պետք է որոշես ու դրա համար աշխատես։ Ոչ թե ասես դե Ալիևը չի ուզում, հելանք տներով։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Mephistopheles
13.03.2017, 19:11
Ակամայից պատմահայր Խորենացու խոսքերը եկան միտքս. «Եվ քաքենք տակներս զ՛մերոյ, եվ երգս ձոնենք զ՛համերաշխութեանս ամենայն»:
Էնքան անբովանդակալից ա էս յանի հարց ու պատասխանը, որ մարդու որևէ տողը քննարկելն էլ չի գալիս: Ի սկզբանե խնդիրը սխալ ա ձևակերպած, հարցերն էլ արհեստածին են, այսինքն հարցն ա պատգոնկա արած պատասխանի տակ, ոչ թե հակառակը: Չուկն էլ ենթավեռնագրերի չափը, գույնը ու մգությունը լավ համապատասխանեցրել ա Խորենացու խոսքերին. цвет детской неожиданности :D
Ցավում եմ ՀԱԿ-ի համար: Ցավում եմ, որ իրանց էս նախընտրական ծրագիրը ոչ մի բանով ՀՀԿ-ի «դռայվենք Հայաստանը դհոլով» ծրագրից չի տարբերվում․ նույնքան անիմաստ ա ու անորակ:
Եթե քարոզարշավի սկզբից, կամ դեռ չսկսված, կամուկացի մեջ էի, ՀԱԿ թե ԵԼՔ, հիմա լրիվ հակվում եմ ԵԼՔ-ի վրա: Երևի իրոք ճիշտ ա, որ քաղաքական դաշտը պիտի ազատվի դինոզավրերից ու իրանց ազդեցությունից, կլինի դա Լևոն, Քոչարյան, թե Սերժիկ ․․․․ ՀԱԿ-ում լիքը առողջ միտք կա, ցենտր ջահելներ կան, ու հուսով եմ իրանք դեռ ասելիք կունենան:
հես ա լուծումը...
Scenario III: Under a new leadership, Armenia retains control of NK and forms a partnership with Azerbaijan to prevent its territory from disintegrating further.
խորենացուն սրան երկու ձեռով ծափ կտար...
StrangeLittleGirl
13.03.2017, 19:12
Բյուր, մեռանք ասելով, եթե չի ուզում, ջանքերդ դիր որ պարտադրես ուզելը, ոչ թե խնդրից փախիր։
Ու մեռանք ասելով, որ բանակցության սեղանի մոտ լավ էլ ուզում ա։
Ու մեռանք ասելով, որ եթե ջանքերիցդ հետո իսկապես չուզեց, մինչև վերջ չուզեց, ուրեմն չի լինի փոխզիջում։ Բայց քաղաքականությունդ պետք է ընտրես, անելիքդ պետք է որոշես ու դրա համար աշխատես։ Ոչ թե ասես դե Ալիևը չի ուզում, հելանք տներով։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Ո՞վ ա պարտադրելու ու ո՞նց ա պարտադրելու: Բանակցային սեղանի մոտ Ալիևը չի՞, որ Կազան-մազանը չի ստորագրում: Թե՞ իրանք խելոք-խելոք խաղաղասեր նստած էին, մենք ապրիլյան պատերազմը սկսեցինք: Իմ ուղեղը չի մտնում, թե մեր դիվանագիտությունն էդ ինչքան թարս ա գնացել, որ էսօր մենք պիտի փոխզիջող լինենք հաղթած պատերազմում: Այ դա կարա՞ս բացատրես:
Գնալով համոզվում եմ, որ ընդդամենը ընդդիմանալու հարց ա, հակառակ դեպքում չէիր համաձայնվի, ինչ-որ պնդումներ սխալ կհամարեիր, բայց անբովանդակ չէիր պիտակի։ Մյուս ընդդիմացողներն էլ հեսա չեն հապաղի, գրածիդ տակ շնորհակալությունները կշարեն, թե յանիմ տեսաք ո՜նց շշպռեց, բա՜ն-մա՜ն։ Իսկ տխուրն էն ա, որ դեռ 97-ից էս նույնն ա կատարվում, Լևոնն ու ՀՀՇն (հիմա ՀԱԿը), իրենց կուռ մոտեցումներն են մանրամասն ներկայացնում, մյուս կողմը շշպռում ա, պաթոս ա մտնում, վերացական բաներ ա խոսում, բայց էդպես էլ իրենց կուռ մոտեցումը չի ներկայացնում։
Նկատեք, «կուռ» բառն եմ օգտագործում, ոչ թե ճիշտ կամ սխալ, ոչ թե արդար կամ անարդար, ոչ թե ռացիոնալ կամ իռացիոնալ, ոչ իրատեսական կամ անիրատեսական, այլ «կուռ»։ Այսինքն համակարգված, հիմնավոր, հստակ մոտեցում, տեսլական, ծրագիր, նպատակ։
Կուռ մոտեցում, որի հետ կարելի ա համաձայնվել կամ կտրուկ դեմ լինել, բայց հստակ ու համակարգված մոտեցում։
Ու արձանագրում եմ, քո խոսքի վրա, բայց քեզ ուղղված չէ, հայաստանյան քաղաքական միտքն այդպես էլ ունակ չեղավ էս հարցը քննարկել։ Միակ բովանդակային խոսք ասողն եղավ ու մնաց Լևոնն իր թիմով՝ սկսած դեռ 90-ականներից։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Չուկ ջան, դու ուզում ես, որ ես/մենք քեզ հատ-հատ համոզենք, որ ձեր պնդումները կամ որոշ պնդումներ սխալ են: Բայց մոռանում ես, որ մենք որևէ մեկին համոզելու խնդիր չունենք, քանի որ մենք քաղաքական ուժ չենք, որը գնում ա ընտրությունների։ Քաղաքական ուժը դուք եք, դուք պետք ա համոզեք, որ դուք ճիշտ եք։ Դուք փորձում եք համոզել, ոնց որ լավ էլ փորձում եք, բայց մենք չենք համոզվում, քանի որ ձեր փաստարկները համոզիչ չեն։ Պրտոմ համ մաոզիչ չեն հատ-հատ վերցրած, համ էլ ամբողջությամբ: Ամեն ինչ այսքան պարզ է, եղբայր։ Կոպիտ ասած, իմ մեկ քվեն գնում է այլ քաղաքական ուժի։ Լավ ա գոնե ՀՀԿ-ին չի գնում։ :D
Ո՞վ ա պարտադրելու ու ո՞նց ա պարտադրելու: Բանակցային սեղանի մոտ Ալիևը չի՞, որ Կազան-մազանը չի ստորագրում: Թե՞ իրանք խելոք-խելոք խաղաղասեր նստած էին, մենք ապրիլյան պատերազմը սկսեցինք: Իմ ուղեղը չի մտնում, թե մեր դիվանագիտությունն էդ ինչքան թարս ա գնացել, որ էսօր մենք պիտի փոխզիջող լինենք հաղթած պատերազմում: Այ դա կարա՞ս բացատրես:
Եթե շատ կարճ,ապա բանակդ ու դիվանագիտությունդ համադրելով ես պարտադրելու։ Եթե դրան ունակ չես, ուրեմն պատերազմել էլ ունակ չես, թափդ չի հերիքի, ստատուս քվոն էլ քո դեմ կաշխատի, թափդ չի հերիքի դրանից օգուտ քաղել։ Սա էնքան պարզ բան ա, որ էլ ասելու չի։
Իսկ Ալիևի պատրաստ լինել-չլինելու մասին թեմայում գրել եմ արդեն։ Հիմա ոչ հավես ունեմ նորից գրեմ, ոչ էլ գտնեմ մեջբերեմ, որտև գիտեմ քեզ էդ պատասխանս առանձնապես չի հետաքրքրում։
Sent from my A0001 using Tapatalk
հես ա լուծումը...
Scenario III: Under a new leadership, Armenia retains control of NK and forms a partnership with Azerbaijan to prevent its territory from disintegrating further.
խորենացուն սրան երկու ձեռով ծափ կտար...
Կարող ա և էս ա, չեմ իմանում։ Որ ձեր պես տոշնի, տենց հազա տոկոսով, տենց վստահ, տենց կիլոմետրանոց ելույթով ու հոդվածներով իմանայի լուծումը, ծրագիր կգրեի, ընտրություններին կմասնակցեի էլի, Ակումբում գրառումներ չէի անի։
StrangeLittleGirl
13.03.2017, 19:18
Եթե շատ կարճ,ապա բանակդ ու դիվանագիտությունդ համադրելով ես պարտադրելու։ Եթե դրան ունակ չես, ուրեմն պատերազմել էլ ունակ չես, թափդ չի հերիքի, ստատուս քվոն էլ քո դեմ կաշխատի, թափդ չի հերիքի դրանից օգուտ քաղել։ Սա էնքան պարզ բան ա, որ էլ ասելու չի։
Իսկ Ալիևի պատրաստ լինել-չլինելու մասին թեմայում գրել եմ արդեն։ Հիմա ոչ հավես ունեմ նորից գրեմ, ոչ էլ գտնեմ մեջբերեմ, որտև գիտեմ քեզ էդ պատասխանս առանձնապես չի հետաքրքրում։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Օքեյ
Լավ ա գոնե ՀՀԿ-ին չի գնում։ :D
Ցավոք հռնց ՀՀԿին էլ գնում ա։ Բայց էս թեմայում էդչի էականը, այլ էն, որ ոչ թե մեր փաստարկներն են անհամոզիչ, այլ դրանք քննելու կամք չկա։ Դեռ չկարդացած արդեն հակադրվելու կամք կա։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Օքեյ
Բյուր ջան, մի նեղացիր։ Բայց մի օր ասում ես, որ ոճիս պատճառով թեման հետաքրքիր չի, բայց եթե խոստանամ, որ անձնական բան չեմ գրի, էսինչ բանի մասին կխոսես։ Խոստանում եմ, կորում եո։ Դրանից հետ մի զրույցի ժամանակ խոստովանում ես, որ թեման լրիվ չես կարդացել։ Հետո գալիս ես մի պնդում անում, որի մասին ես արդեն խոսել եմ, ի՞նչ անեմ ես, եթե ինքդ էսպես ես վերաբերվում էս թեմային ու գրառումներին։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Բյուր, մեռանք ասելով, եթե չի ուզում, ջանքերդ դիր որ պարտադրես ուզելը, ոչ թե խնդրից փախիր։
Լավ չեք ասում, էլի, ապեր։ Համոզիչ չեք։ Պիտի էլի աշխատեք ձեր վրա։ Համ ձեր ասած/գրածները համոզիչ չեն, համ էլ մեր ունեցած նախկին փորձը մեզ հուշում ա, որ ձեր քաղաքականություն ասածն ու վերջնական արդյունքը իրարից մի հազար կիլոմետր հեռու են։ Մենք էլ ռիսկի չենք ուզում դիմենք, քանի որ, պանիմայեշ, վտանգավոր ա, էլի։
Ու մեռանք ասելով, որ բանակցության սեղանի մոտ լավ էլ ուզում ա։
Ալիևը մինչը իրա բերանով չասի, հոր արև չերդվի, հիսուն ոչխար երդումի դեմը մատաղ չանի, չենք հավատալու։ :D Թե չէ նենց տոշնի եք ասում, որ բանակցությունների սեղանի շուրջ լավ էլ ուզում ա, յանի սաղ զապիսները ունեք բանակցությունների, կամ ՀԱԿ-ով սաղդ ընդեղ նստած եք։
Ես Ալիևի բերանից էսքան ժամանակ մենակ լսել եմ, որ հայերին սաղին մոռթելու են լցնեն Սևանը, ու փաստացի մոռթողներին էլ ազգային հերոսի կոչում ա տվել, ու կնգան էլ փոխնախագահ ա նշանակել։ :D Շատ վստահելի բանակցային կողմ ա, Դոդի պես։
Ցավոք հռնց ՀՀԿին էլ գնում ա։ Բայց էս թեմայում էդչի էականը, այլ էն, որ ոչ թե մեր փաստարկներն են անհամոզիչ, այլ դրանք քննելու կամք չկա։ Դեռ չկարդացած արդեն հակադրվելու կամք կա։
Ապեր, եթե դրանք քնարկելու կամք կամ ցանկություն չկա, ուրեմն ձեր փատսրակները համ համոզիչ չեն, համ էլ ի լրումն ժամանակավրեպ են։ Այսինքն, ավելի վատ ձեր համար։ Այսինքն, դու վաբշե հայկական քաղաքական կոնտեքստից դուրս եք։ Ոնց ո Կոպեռնիկոսը։ :D
Ա՜խ, ձյաձ, ո՜նց կերցրիր, ապրես, հինգ։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Ասեմ որ իմ ձայնը ավելի շուտ ոչ մեկի չի գնա, քան ՀՀԿ-ին կգնա։ Բայց էս պահին ամեն դեպքում, իմ անձնական վարկանիշային աղյուսակում առաջին տեղը զբաղեցնում ա ԵԼՔ-ը։ Երկրորդ տեղում դեռ ՀԱԿ-ն ա։ Բայց անձնական ընտրության մեխանիզմն այնպիսին ա, որ յա երկրորդ տեղում, յա վերջին, նույն բանն ա։
Ա՜խ, ձյաձ, ո՜նց կերցրիր, ապրես, հինգ։
Էլի մեղմ ժպտում ես, ու անցնում ես առա՞ջ :P
Քվեարկիր ԵԼՔին Տրիբուն, եթե ԵԼՔը քեզ համոզում է, ՀԱԿը չէ՝ էդ ընտրությունն առավել քան նորմալ եմ համարում։ Իսկ ես էլ իմ հերթօն կարող եմ համարել, որ էդ ձենդ անուղղակի ՀՀԿին ա գնում։ Բայց չեմ ուզում էդ թեմայով ծավալվել։ Էս թեմայի համատեքստում ԵԼՔից մենակ Արցախի հարցում իրենց ամբողջական մոտեցումն է հետաքրքիր։ Ես կուռ մոտեցում չեմ նկատել։ Եթե ինչ-որ մեկը նկատել ա, թող էստեղ տեղադրի, մենք էլ իմանանք։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Էլի մեղմ ժպտում ես, ու անցնում ես առա՞ջ :P
Չէ, ձյաձ, շատ տխուր ու հոգնած եմ ժպտալու համար։ Դուք ժպտացեք ու ծիծաղեք ձեր սրտի ուզածի չափ։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Քվեարկիր ԵԼՔին Տրիբուն, եթե ԵԼՔը քեզ համոզում է, ՀԱԿը չէ՝ էդ ընտրությունն առավել քան նորմալ եմ համարում։ Իսկ ես էլ իմ հերթօն կարող եմ համարել, որ էդ ձենդ անուղղակի ՀՀԿին ա գնում։ Բայց չեմ ուզում էդ թեմայով ծավալվել։ Էս թեմայի համատեքստում ԵԼՔից մենակ Արցախի հարցում իրենց ամբողջական մոտեցումն է հետաքրքիր։ Ես կուռ մոտեցում չեմ նկատել։ Եթե ինչ-որ մեկը նկատել ա, թող էստեղ տեղադրի, մենք էլ իմանանք։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Լավ, համոզեցիր, կոմունիստներին կտամ:
Չուկ ջան, դու ուզում ես, որ ես/մենք քեզ հատ-հատ համոզենք, որ ձեր պնդումները կամ որոշ պնդումներ սխալ են: Բայց մոռանում ես, որ մենք որևէ մեկին համոզելու խնդիր չունենք, քանի որ մենք քաղաքական ուժ չենք, որը գնում ա ընտրությունների։ Քաղաքական ուժը դուք եք, դուք պետք ա համոզեք, որ դուք ճիշտ եք։ Դուք փորձում եք համոզել, ոնց որ լավ էլ փորձում եք, բայց մենք չենք համոզվում, քանի որ ձեր փաստարկները համոզիչ չեն։ Պրտոմ համ մաոզիչ չեն հատ-հատ վերցրած, համ էլ ամբողջությամբ: Ամեն ինչ այսքան պարզ է, եղբայր։ Կոպիտ ասած, իմ մեկ քվեն գնում է այլ քաղաքական ուժի։ Լավ ա գոնե ՀՀԿ-ին չի գնում։ :D
Մեկ ուզում եմ հատ-հատ էս հերթական <գլուխգործոցն> էլ ջախջախել, մեկ էլ ասում եմ՝ ախր մեր Արտակը պատրաստ չի դիսկուսիայի, ինչ նստեմ գրեմ, էն էլ էս հոգնած հալիս: Հեսա, քիչ մնաց, ապրիլի 2-ին ՀԱԿ-ի ողջ այս անիմաստ ու ազգավնաս քարոզչության արդյունքները իրենք կզգան՝ իրենց ստացած տոկոսների տեսքով...
Եթե նպատակդ ինձ հակաճառելն ա, մի գրի, Մհեր ջան։ Նյարդերդ ու նյարդերս խնայիր։ Եթե բովանդակային իրական ասելիք ունես, ուրեմն քո համար պետք ա մեկ լինի, թե ես ինչ կասեմ, էդ դեպքում գրիր։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Ախր հարցն էլ հենց նրանում է, որ դու ոչինչ չես ասում - նախորդ գրածներիս իսկ չպատասխանեցիր՝ փոխարենն անցնելով սարկազմին:
Ես լսում եմ ՀԱԿ նախընտրական ելույթները՝ տարրական տրամաբանությունից կաղում են: Այսօր էր, կարծեմ, մեկն ասում էր - 2.000 զոհ ենք տվել 1994 թ-ից ի վեր ու... ոչինչ չենք ազատագրել՝ խաղաղություն! Տրամաբանությունը որն է? Մենք, ինչ է, ագրեսիվ պատերազմ ենք վարել որևէ մեկի դեմ, որ 2.000 զոհ ենք տվել ու ոչնչի չենք հասել, չէ որ այդ ադրբեջանցիներն են, որ ամենից առաջ մեզ հետ խաղաղություն չեն ուզում՝ դրա միակ պայմանը դնելով մեր, ըստ էության հանձնվելը - ուր է տրամաբանությունը:
Էլի այսօր լսեցի՝ կարծեմ Արամ Մանուկյանն էր ասում՝ սա տանք, որ... Տո այ Արամ ջան, եթե այդքան ազնիվ տղա ես, վերցրու քարտեզն ու քարտեզի վրա հստակ ցույց տուր՝ ինչն ենք տալիս, ինչ նպատակով ու ինչ երաշխիքներով: Ու կրկին՝ խուսափում են կոնկրետիկայից, որովհետև դա իրենց դեմ է:
Ես արդեն այն տպավորություն եմ ստանում, թե ԼՏՊ-ն, իր <հանճարեղ> ուղեղով խորամանկ պլան է մտածել՝ իշխանությանը դրդել զիջումների, դրանով խարխլել նրա դիրքերը ու... գոնե այդ կերպ հասնել իշխանափոխության: Ահա, եղավ - իշխանություններն էլ դա չեն հասկանում, հա, որ ՀԱԿ պահանջած այս կասկածելի զիջում-խաղաղությանը չգնան, այլ, ցույց տալով ՀԱԿ դիրքորոշման պարզ տրամաբանական սխալները, նրան անկյունը մտցնեն: Շարունակում եմ մնալ այն մտքին, որ ՀԱԿ-ն այս ամենով ինքն իր գերեզմանն է փոխում:
Եվ այսպես, մնում են չպատասխանված մի շարք հարցեր, այդ թվում՝ ինձ ենք զիջում, ինչ երաշխիքներով, ինչ պայմաններում, երբ և ում: Արտակ ջան, կարող ես պատասխանել?
Մհեր, ես քեզ արդեն ասել եմ, որ քո հակափաստարկները որակում եմ հինգերորդ դասարանցու մակարդակի։ Կարող ա լավ չեմ անում, որ էդպիսի գնահատական եմ տալիս։ Բայց դու ի՞մ գնահատականի համար ես գրում։ Ընկեր, քո գրածները լրիվ հակափաստարկված են էն հոդվածում, որը փորձել ես հերքել։ Ավելին ասելու բան չունեմ, իմաստ էլ չեմ տեսնում։
Իսկ թեմայի առաջին իսկ գրառման մեջ ներողություն եմ խնդրել ու զգուշացրել, որ հաճախ էստեղ «խոսելու եմ ուրիշի շուրթերով», որտև էն ինչ պետք ա ասեմ, ինձնից ավելի փորձառուները շատ ավելի հանգամանալի շարադրել են։
Հիմա վերջին դրածումս կան թեմայում հնչած լիքը հարցերի պատասխաններ, որոնց էդ նյութը սարքողները ինձնից ավելի լավ պատասխանել են, ես էլ դրել եմ, որ տեսնեք էդ պատասխանները։
Համաձայն չես դրանց։ Խնդրեմ՝ մի համաձայնվիր։ Առարկելու բան ունես՝ առարկիր, քո առարկածին արձագանքել թե չարձագանքելն էլ իմ ու քննարկման ուրիշ մասնակիցների որոշելիքը կլինի։ Ընդհանուր գնահատական ես ուզում տալ, որ անհամոզիչ ու սխալ են, տուր ու անցիր առաջ։ Բայց իմ քննարկման ձևը իմ ընտրելիքն ա, դրան մի խառնվիր։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Դե ինչ, սկսեմ կարդալ, իսկ նման բաները կարդալիս ես սովորություն ունեմ՝ նշումներ անել: Եվ այսպես, Արտակ ջան, հերթական դիտարկումներս նոր այս թեզիսների վերաբերյալ
Մենք հող չենք զիջում։ Իրականում այս ծրագրով մենք ազատագրված հողը պահպանում ենք:
Մի վայրկյան՝ այսինքն՝ ոնց չենք զիջում: Արտակ ջան, տպավորություն կա, թե մեզ ուզում եք մոլորության մեջ գցել: Ոնց չենք զիջում, չէ որ մենք, ըստ էության, մի բան այնուհանդերձ տալիս ենք, այլ հարց է, թե քո նման խելացի տղան դա ներկայացնում է հրապուրիչ փաթեթավորմանբ՝ մենք հող պահում ենք: Այս պայմաններում ավելի ազնիվ կլինի աել՝ մենք մի մասը զիջում ենք, որ մնացաը պահենք, ոչ թե այսպես, թե մենք... Մենք հող չենք զիջում։ Իրականում այս ծրագրով մենք ազատագրված հողը պահպանում ենք դրա մի մասը զիջելու հաշվին, համաձայն չես?
Մենք Լեռնային Ղարաբաղի համար պատերազմի ժամանակ պարտադրաբար ստեղծած անվտանգության ժամանակավոր երաշխիքը փոխարինում ենք մշտականով եւ տասնապատիկ ավելի հուսալիով։
Եվ կրկին կներես - հնարավոր է դա քո համար է մեր պատմական Հայրենիքի մի մասն ընդամենը... պարտադրաբար ստեղծած անվտանգության ժամանակավոր երաշխիք, բայց փոխարենը իմ ու ինձ նմանների համար, այդ հողերի համար արյուն թափածների համար այդ տարածքները պատմական Արցախի մի մասն են, իսկ Հայրենիքը մանրադրամ չէ, որ այն փոխանակես ոնց պատահի: Իսկ թե այդ <մշտականն ու հուսալին> ինչ արժեն, արդեն ասացի ու ստորև էլի կասեմ:
Այդ երաշխիքները տալիս է միջազգային հանրությունը՝ պատերազմական շրջանում մեր կողմից ստեղծված՝ ժամանակավոր երաշխիքի դիմաց։
Արտակ, ուշքի արի, ինչ միջազգային հանրություն??? Չեք տեսնում, աշխարհում ինչ է կատարվում, երբ միջազգային հանրություն կոչվածը, որպես մեկ միասնական մարմին, ըստ էության չկա, ամեն մեկն անում էր իր ուզածն իր ուժերի ներածի չափով և բոլորը թքած ունեն այդ ամենի վրա: Միջազգային հանրությունն էր, որ Ապրիլյան պատերազմում հարվածը հետ մղեց, թե այդ միջազգային հանրությունն էր, ՀԱՊԿ-ն էլ հետ վերցրած, դրանց նանն էլ ընդեղ, որ ապրիլին մեզ պաշտպանեց, հը?
Հող զիջողները նրանք են, ովքեր վարելով ստատուս քվոն պահպանելու անհեռատես եւ կործանարար քաղաքականություն, փխրուն զինադադարի պայմաններում ամեն օր մսխում են 1991-1994 թվականներին ռազմի դաշտում ձեռք բերված հաղթանակը:
Ու էլի տրամաբանական սխալ՝ այո, նրանք, որոնք վարելով ստատուս քվոն պահպանելու քաղաքականություն, այդ ընթացքում անձնիշխանության և սեփական գրպանը լցնելու խնդիր են լուծում, հենց հող հանձնողներ են, բայց... դուք ևս իրենցից քիչ եք տարբերվում՝ իրենք անուղղակի են հանձնում՝ դուք՝ ուղղակի և միանգամից: Ելքը երրորդ ուժի ձեռքում է, որը հողերը ձեզ նման հապշտապ չի հանձնի, բայց նաև, ի տարբերություն ոմանց, ուժեղ պետություն կստեղծի:
Մենք, հակառակը, առաջարկում ենք ամրագրել այդ հաղթանակը միջազգայնորեն երաշխավորված խաղաղության պայմանագրով, որը կապահովի Արցախի անվտանգությունը եւ ինքնորոշման իրավունքի իրականացումը:
Սևրի պայմանագրի նման? Արտակ, դուք իրոք հավատում եք այդ միջազգային թղթերին: Ի դեպ, գիտես, Միջազգային իրավունք առարկայից ամուր 5 եմ ստացել :)
Ստորագրելով պայմանագիրը՝ դրան համաձայնում է նաեւ Ադրբեջանը։
Հետո? Իսկ եթե այս Ադրբեջանը համաձայնվում է, իսկ այն մյուսը, որ հետո կգա՝ ոչ? Իսկ եթե նույն Ալիևը հանկարծ մի հանրաքվե է կազմակերպում և <ժողովրդի ձայնի ճնշման տակ> փոխում է մտադրությունը, հոլանդացին է գալու քո հանձնած դիրքերը ադրբեջանցիների ձեռքից վերցնելու ու կրկին քեզ հետ տալու? Արտակ ջան, ախր մեղք է այս ժողովուրդը, առանց էդ էլ շշկռված է, դուք լրիվ շշկռում եք, այն էլ՝ վտանգավոր ուղղությամբ:
Ադրբեջանը կատարում է նաեւ հետեւյալ զիջումները:
Ի դեպ, իրենց հարցրել եք? Գուցե ճիշտ կլիներ նախապես այս ասածին գոնե մոտավորապես նման մի բան իրենցից լսել, հետո նոր գալ մեր երկրում նման քարոզչություն տանել, հը? Ինչքան ես եմ տեղյակ, սրան նույնիսկ մոտիկ մի բան էլ իրենք պատրաստ չեն:
Նա պաշտոնապես հրաժարվում է ուժի կիրառումից կամ կիրառման սպառնալիքից՝ որպես հակամարտությունը լուծելու միջոց:
Է ասենք հիմա հրաժարվեց, մյուս տարի էլ, <հայերի չդադարող պրովոկացիաների պայմաններում>, վերսկսեց ուժի կիրառումը, ինչ ես անելու?
Նա համաձայնում է բաժանարար գոտու ստեղծմանը
Որ տարածքների հաշվին, ինչքան պետք է լինի այդ գոտին, որտեղ են կոնկրետ ռազմական հաշվարկները, որ, ահա, այսքանն ու այսքանը զիջելուց հետո արցախահայությունը կլինի անվտանգության մեջ?
եւ խաղաղարար ուժերի տեղակայմանը այն տարածքներում, որ միջազգայնորեն ճանաչվում են Ադրբեջանի տարածք:
Էդ Ռուանդայի խաղաղապահների նման?
Ադրբեջանը համաձայնում է, որ Լեռնային Ղարաբաղին տրվի միջազգայնորեն ճանաչված միջանկյալ կարգավիճակ, որը թույլ կտա արցախցիներին պաշտոնական հարաբերությունների մեջ մտնել միջազգային հանրության հետ, իսկ Արցախում անցկացվող ընտրությունները կճանաչվեն ու կընդունվեն միջազգային հանրության կողմից:
Ախր Արտակ ջան, նույն Արցախի Հանրապետությունն այս պահին ավելին ունի, չէ?
Արցախցիները հնարավորություն կունենան անկաշկանդ տնտեսական հարաբերությունների մեջ մտնել այլ երկրների հետ:
Հիմա էլ են մտնում՝ չերեզ Հայաստանի Հանրապետություն:
Այս ամենը, ըստ էության, միջանկյալ քայլ է Արցախի միջազգայնորեն ճանաչված անկախության ճանապարհին:
Տո թքած էդ միջազգայինի վրա՝ ասենք Մոզամբիկը Արցախը ճանաչեց, ինչ? Ով պետք է, հիմա ճանաչում ու փաստացի հարաբերվում է, առանց Սվազիլենդի էլ՝ մի կերպ կդիմանանք:
Ստորագրումից հետո սահմանի այն կողմից արձակված թեկուզ մեկ կրակոց նույնպիսի միջազգային հակազդեցության կարժանանա, ինչպես հայ-թուրքական, հայ-վրացական եւ ցանկացած այլ՝ միջազգայնորեն երաշխավորված սահմանում։
Մաքուր հակազդեցություն կլինի՝ մոտավորապես այնպես, ինչպես հիմա, չէ, երբ մեր Տավուշի մարզն է գնդակոծվում: Ի դեմ, այդ <միջազգայինն> ովքեր են, որ պիտի հակադարձեն, գուցե մանրամասնես? Թարգեք, այ ախպեր, մեծ մարդիկ եք, հեքիաթներին եք հավատում, կամ, որ ավելի վատ է, ժողովրդին եք ստիպում դրանց հավատալ՝ ինքներդ չհավատալով:
Այլ լուծում այսօրվա աշխարհում գոյություն չունի, իսկ մենք ապրում ենք այսօրվա աշխարհում։
Ունի - օրինակ՝ մի գեղեցիկ օր Ադրբեջանը կործանվում է: Փառք աստծո, Ալիևը որ սենց շարունակեց, այդ գեղեցիկ օրը ես ու դու կտեսնենք:
Նրանք, ովքեր այլ բան են ասում, կա՛մ չեն հասկանում տարրական բաներ, կա՛մ էժան հեղինակություն ձեռք բերելու համար պարզապես խաբում են ժողովրդին ականջ շոյող կեղծ «հայրենասիրական» թոթովանքներով։ Նրանք են իրական հող տվողները, ինչն ապացուցվեց ապրիլյան պատերազմի ժամանակ, երբ կորցրինք 800 հեկտար:
Հիմա ես որոնցից եմ՝ չեմ հասկանում <տարրական բաներ>, էժան հեղինակության հետևից եմ ընկել, թե անձամբ 800 հեկտար հող եմ տվել?
Դե ինչ, սկսեմ կարդալ, իսկ նման բաները կարդալիս ես սովորություն ունեմ՝ նշումներ անել: Եվ այսպես, Արտակ ջան, հերթական դիտարկումներս նոր այս թեզիսների վերաբերյալ
Էսքանից ավելին չեմ կարդա, Մհեր ջան։ Բացատրեմ, դու քո թեթև ձեռով ապացուցեցիր ասածս, որ ընդամենը հակադրվելու նպատակ կա։ Հակառակ դեպքում նախորդ գրառումներում չէիր գրի «Մեկ ուզում եմ հատ-հատ էս հերթական <գլուխգործոցն> էլ ջախջախե», որտև դեռ չկարդացած չէիր կարող իմանալ ջախջախելիք ա, թե չէ։ Ու դրանից հետո նոր սկսել կարդալ, ամեն նախադասությանն անպայման մի հակաճառություն բերելով, խոսում ա անլրջության ու նախատրամադրվածության մասին։
Իսկ ես դեռ առանձնացրած լիքը կարևոր նյութեր ունեմ կարդալու։
Բայց դու շարունակիր գրել, ինձ չէ, բայց ուրիշներին քո գրածները կարող են հետաքրքիր լինել, ու եթե նպատակդ ուղղակի ինձ առարկելը չի, պիտի ուզես գրել։
Sent from my A0001 using Tapatalk
2.Հայաստանը կարող է զարգանալ եւ հզորանալ նաեւ շրջափակման պայմաններում եւ պահել ստատուս-քվոն։ Հաջորդ տասնամյակում մենք կարող ենք Ադրբեջանի համեմատ առաջանցիկ զարգացում ապահովել։
Այդ մասին խոսվում էր նաեւ 1997-ին, երբ նաեւ թվարկվում էր, թե՝ ինչ հիմքերի վրա, ինչ ռեսուրսներ օգտագործելով (հիմա դա էլ չեն անում)։ Դրանցից ոչ մեկը չաշխատեց։ Անցած քսան տարում, անգամ պաշտոնական ուռճացված վիճակագրությամբ, հակառակ արդյունքներն են։ 1997-ին Հայաստանի համախառն ներքին արդյունքը (ՀՆԱ) ընդամենը 2,4 անգամ էր պակաս Ադրբեջանից, վերջին տարիներին՝ արդեն 7-8 անգամ: Մեկ շնչին ընկնող ՀՆԱ-ով 1997-ին մենք նույնիսկ գերազանցում էինք Ադրբեջանին, հիմա, 2015-ին՝ մոտ 25%-ով զիջում ենք նրան։ Այն ժամանակ Ադրբեջանի ռազմական ծախսերը ընդամենը 25%-ով էին գերազանցում Հայաստանի ռազմական ծախսերին, հիմա գերազանցում են 8 անգամ։ Փաստն այն է, որ կիսապատերազմական վիճակի ու պատերազմի սպառնալիքի հետեւանքով արտագաղթը կիսել է Հայաստանի բնակչությունը։ Հայաստանն այն ժամանակ ուներ 3 միլիոն բնակչություն, Ադրբեջանը՝ 7, հիմա Հայաստանն ունի 2 միլիոն, Ադրբեջանը՝ 9 միլիոն։ Լաչինի բնակչությունը 1997 թվականին զրոյից հասցվել էր 15 հազարի, այսօր ընդամենը 2 հազար է:
Այսինքն՝ ստատուս-քվոյի պահպանման ռազմավարությունը լիովին ձախողվել է։
Այսինքն՝ եթե քո երկրում օրենսդրական ու մոնոպոլիստական խնդիրներ կան՝ Արցախը այստեղ ոչ մի կապ չունի: Տվեցիր էլլ չտվեցիր էլ, այդ խնդիրները մնալու են: Դուք նորից տրամաբանական սխալ եք անում՝ մեր խնդիրների ակունքը այլ տեղ փնտրելով, այլ ամենաթանկագին ու խոցելի տեղում:
Տնտեսության լիարժեք զարգացման համար անհրաժեշտ են մեծ ներդրումներ, մինչդեռ եղած կապիտալը դուրս է հոսում Հայաստանից։ Միայն ապօրինի դուրս հանված կապիտալն արդեն 10 միլիարդ դոլարից ավելի է։ Կապիտալը, ում էլ այն պատկանի, փախչում է պատերազմի վտանգից, իսկ զինադադարի ռեժիմը սառեցված պատերազմ է, վերջնական խաղաղություն չէ, ապահովություն չէ։ Ցանկացած գործարար դա շատ լավ հասկանում է։ Ներդրումային ռեյտինգների՝ աշխարհի հանրաճանաչ ընկերությունները Հայաստանին շատ ցածր ռեյտինգ են տալիս հենց Ղարաբաղյան հակամարտության լուծված չլինելու պատճառով, ինչը վանում է օտարերկրյա ներդրումները Հայաստանից:
Կրկին սխալ է՝ թող Հայաստանը ունենա ուժեղ պետական և օրենսդրական համակարգ, կապիտալը կգա, էն էլ ոնց կգա: Իսկ պատերազմով մեզ պետք չէ վախեցնել, այսպես թե այնպես՝ մենք դրան սովոր ենք, կապիտալն էլ հետը:
Բայց խնդիրը միայն ներդրումները եւ շատ արտադրելը չէ, առանց արտահանման հնարավորության՝ անիմաստ է շատ արտադրանքը։ Շրջափակման պայմաններում տրանսպորտային ծախսերը արտահանվող արտադրանքի ինքնարժեքն ավելացնում են միջին հաշվով 35%-ով։ Դրանից հետո քիչ բան է փոխվել, ոչ մի երկաթուղի չի բացվել։ Այդ պայմաններում որեւէ արտադրանք չի կարող մրցունակ լինել արտաքին շուկայում։ Շատ ծանոթ մի օրինակ բերենք։ Ամեն տարի խաղողագործները ամիսներով բողոքում են, որ իրենց արտադրած խաղողը գործարանները չեն ընդունում կամ փողը չեն վճարում։ Գործարանների տերերն էլ արդարանում են, որ տեղ չունեն, բոլոր տարողությունները եւ պահեստները լիքն են։ Երկուսն էլ ճիշտ են ասում։ Պահեստներն ու տարողությունները լիքն են, որովհետեւ բարձր ինքնարժեքի պատճառով արտաքին շուկայում դանդաղ է իրացվում արտադրանքը։ Հիմա՝ որ ներդրումներ արվեն եւ խաղողագործության արտադրանքը տասնապատկվի, դրանից ի՞նչ դուրս կգա։ Այդպես էլ մնացած բոլոր բնագավառներում՝ յուրաքանչյուրն իր չափով։
Եվ ինչ մեղք ունի այստեղ պատերազմը? Ու, գլխավորը, ինչ երաշխիք ունես, որ, հողերը ահնձնելու գնով բացված ճանապարհներդ մի օր կրկին չեն փակվի, թեկուզ անուղղակիորեն, ասենք կարանտինի կամ բարձր մաքսատուրքերի պատճառով?
Իսկ եթե անգամ ենթադրենք, որ ինչ-որ հրաշքով Հայաստանում արագորեն եւ առանց ցնցումների իշխանություն է փոխվում, եւ հաստատվում է արդյունավետ կառավարում, որը, ինչպես խոստանում են, թույլ կտա երկրի տնտեսության ՀՆԱ-ի 6 տոկոսի աճ, միեւնույն է, ստեղծված իրավիճակում ստատուս-քվոյի պահպանման քաղաքականությունը ոչ մի հեռանկար չունի: Բանն այն է, որ, այդ դեպքում անգամ Հայաստանը միայն 12 տարի հետո կկարողանա կրկնապատկել պաշտպանական ծախսերը, մինչդեռ Ադրբեջանի ռազմական ծախսերը, ինչպես արդեն ասվեց, հիմա արդեն 8 անգամ ավելի են, քան Հայաստանինը:
Ի դեպ ասած, վերջին տվյալները հնացած են - այս պահի դրությամբ այդ չափանիշով թշնամին մեզ գերազանցում է մոտ 3.5 անգամ, ընդ որում, հաշվի առնելով, որ շատ բաներ մենք էժան գներով ենք ձեռք բերում, նույնիսկ այդ 3.5 անգամը չկա: Ցանակցած դեպքում, տես վերևում, դու չունես ամուր երաշխիքներ, որ հողերը հանձնելու պարագայում նոր պատերազմի դեմ չես կանգնի՝ ավելի վատ վիճակում:
Իսկ ընդհանրապես, կիսապատերազմական իրավիճակը եւ կոռուպցիան փոխկապակցված են. հենց ոչ խաղաղ, կիսապատերազմական պայմաններն են նպաստում կոռուպցիային եւ քաղաքական համակարգի ոչ կատարյալ լինելուն։
Ոչ միշտ՝ բազում երկրներ կան, որ չեն պատերազմում, բայց կոռուպցիոն բարձր մակարդակ ունեն:
Կիսապատերազմական պայմանները, մի կողմից՝ ազատ են արձակում իշխանության ձեռքերը, մյուս կողմից՝ կաշկանդում ընդդիմությանը։ Խաղաղության պայմաններում նման ռեժիմ հաստատելը կամ պահելը շատ դժվար է, եթե չասենք՝ անհնար։ Սա հանրահայտ իրողություն է եւ աշխարհի փորձը։
Եվ չգիտես ինչու նման ռեժիմները հանգիստ գոյություն ունեն աշխարհի շատ չպատերազմող երկրներում՝ Ուզբեկստան, Թուրքմենստան, Տաջիկստան և այլն, և այլն, և այլն:
Զուտ միայն ասելիքներից դատելով, առանց խորանալու անձերի ու գործողությունների մեջ, ինձ էլ է «Ելք»-ը դուր գալիս:
Պարզ, տրամաբանական, առանց ճոռոմախտի ու զառանցանքի… ԻՀԿ:
https://www.youtube.com/watch?v=jpRYTFkAvgg
Ոմանք, իրոք, հույսը դնում են Ադրբեջանի թուլացման վրա։ Քանի՜ անգամ են «ավետել», թե «վերջանում է» Ադրբեջանի նավթը, ու... չի վերջացել։ Քանի՜ անգամ են կանխատեսել, թե ապստամբելու են Ադրբեջանում ապրող ազգային փոքրամասնությունները, ու... այդպես էլ չեն ապստամբել։
Պետք չէ էմոցիանոլ բաներ ասել - ոչ-ոք չէր կանխատեսել, որ Ադրբեջանի նավթը կվերջանա ասենք 2010-2020 թթ արանքում, բայց այ 2020-2030-ը լուրջ հարցեր է առաջացնում: Ու նույնն էլ՝ փոքրամասնությունների պահը, որոնք այսպես թե այնպես այդ արհեստական երկրում ոտքի կկանգնեն:
Ամենավտանգավոր բանը քաղաքական հաշվարկների հիմքում ֆանտազիաներ դնելն է։
Ճիշտ ես, ոսկե խոսքեր են՝ ՀԱԿ-ը պետք է մտածի այս խոսքերի շուրջ:
Իրականում դա միայն ինքն իրեն կամ հասարակությանը խաբելու համար է։ Պատերազմ վարելու գլխավոր ռեսուրսներն են երկրի բնակչության չափը, տնտեսության հզորությունը եւ սպառազինությունների հզորությունը: Փաստն այն է, որ 19 տարիների ընթացքում Ադրբեջանը համեմատական առումով այնքան է առաջ անցել Հայաստանից, որ լավագույն դեպքում այդ առավելության հաղթահարումը կպահանջի երկար տարիներ, եւ այն էլ՝ միայն խաղաղության պայմաններում:
Ու սա ասում է Պապին, որի օրոք անհամեմատ ավելի թույլ հայերը հաղթեցին ադրբեջանցիներին: Իրոք համոզվում եմ այն բանում, որ ԼՏՊ-ն կապ չի ունեցել հաղթանակի եհտ, այլ, ուղղակի, ալիքի տակ է ընկել - իրեն ու իր հաշվարկներին մնար, մենք դեռ 1991-ին հանձնվել էինք...
Պետք է կարողանալ տարբերել զինադադարը եւ խաղաղության պայմանագիրը։
Դու տարբերում ես? Կբացատրես այդ տարբերությունը? Թե հիշեցնեմ, օրինակ, 562 թ-ին Բյուզանդիայի և Պարսից թագավորության միջև կնքված <Հավերժական> հաշտությունը, որն, ըստ էության, զինադադար էր և 10 տարի էլ չձգեց: Սենց օրինակներ էլի կան, ասեմ...
Զինադադարը ընդամենը ժամանակավորապես սառեցված պատերազմն է եւ հիմնված է բացառապես հակամարտող կողմերի կամքի վրա։ Այն կարող է փոքր ու մեծ չափերով խախտվել, եւ միջազգային հանրությունը դրան կա՛մ արձագանքում, կա՛մ չի արձագանքում, իսկ ավելի հաճախ՝ պարզապես մեղադրում է երկու կողմին հավասար։ Օրինակներն ամենօրյա են։ Այն կարող է նաեւ վերածվել պատերազմի (ինչպես Ապրիլյան պատերազմի դեպքում)։
Իրականում այդ <հաշտությունն> էլ ամեն պահի կարող է վերածվել պատերազմի՝ մարդկության պատմությունը դրա հարյուրավոր օրինակներ գիտի:
Ցանկացած ագրեսիայի դեմ ամենամեծ կանխարգելիչ ուժն ունի միջազգայնորեն ճանաչված խաղաղության պայմանագիրը, հատկապես՝ երբ այն ամրապնդված է ուժային միջազգային երաշխիքներով։
Հերթական հեքիաթը՝ Ցանկացած ագրեսիայի դեմ ամենամեծ կանխարգելիչ ուժը ագրեսիային գերակշռող ուժն է կամ, գոնե, այնպիսի վիճակի ստեղծումը, որ ագրեսորն իմանա՝ հաղանակը, նույնիսկ եթե լինի, իր համար անընդունելի թանկ կարժենա: Միջազգային երաշխիքներ կոչվող հեքիաթները դեռ ոչ մեկին ու ոչ մի տեղ խաղաղություն չեն տվել:
Ղարաբաղյան պատերազմի ժամանակ ինչո՞ւ Թուրքիան անգամ մի կրակոց չհամարձակվեց արձակել Հայաստանի ուղղությամբ։ Որովհետեւ՝
ա) Հայաստանը համապատասխան միջազգային պայմանագրերով երաշխավորված էր նույն միջազգային օրենքների եւ կառույցների կողմից։
բ) Թուրքիային սաստեցին ա՛յն պետությունները, որոնց շահերից չի կարող բխել նրա այդօրինակ գործողությունը։
Ահա, ահա - երկրորդ կետը լավն էր, բայց այդ դեպքում՝ առաջինն էր իմաստազրկվում: Հլը թող այդ սաստումը չլիներ, ոնց հիմա Սիրիայում, Թուրքիան ձեռքի հետ հակաահաբեկչական գործողություններ սկսելու փորձեր կաներ... Արմավիրի մոտակայքում:
Խաղաղության պայմանագրի կնքումից հետո Լեռնային Ղարաբաղի համար կլինեն անվտանգության նույնպիսի երաշխիքներ եւ ավելին։ Թվենք կարեւորները.
1. Մինսկի խմբի համանախագահ երկրները՝ ԱՄՆ-ը, Ռուսաստանը, Ֆրանսիան, որոնց ստորագրությունները կլինեն այդ պայմանագրի տակ,
2. ՄԱԿ-ը, որի Անվտանգության խորհուրդը եւ Գլխավոր Ասամբլեան բանաձեւեր են ընդունելու դրա մասին,
Սևր-2 - հետո էլ դաշնակներին հայհոյում եք...
3. Լեռնային Ղարաբաղի շուրջ տեղակայված խաղաղապահ ուժերը,
Ռուանդա 2:
4. Ղարաբաղի շուրջ ապառազմականացված գոտին,
Կոնկրետ ասեք՝ որը, որտեղ, երբ, ոնց, ում:
5. Պայմանագրի խախտման դեպքում միջամտելու՝ Հայաստանի իրավունքը։
Հուզվեցի...
Այսինքն՝ անվտանգության եւ ապահովության այդ երաշխիքները կլինեն մի քանի տասնյակ անգամ ավելի, քան հիմա ունի Ղարաբաղը։
Չկա տենց բան - իրականում այդ երաշխիքները կլինեն մի քանի տասնյակ անգամ քիչ, քան հիմա ունի Ղարաբաղը:
Ադրբեջանի ախորժակը զսպելու ավելի լավ միջոց ուղղակի գոյություն չունի: Այսօր աշխարհում այլ, ավելի բարձր երաշխիք որեւէ երկրի համար գոյություն չունի։
Ունի, ու ցավում եմ, որ իրեն ՀՀ անկախության ակունքներում զգացող մարդը դա չի հասկանում - ունենալ ուժեղ պետություն, ահա ամենամեծ երաշխիքը:
Ի դեպ, Արցախից դուրս շրջանները, որոնք կապ չեն ստեղծում Հայաստանի եւ Արցախի միջեւ, գրավվել են միայն հետեւյալ երկու նպատակով. 1/ պարտադրել Ադրբեջանին խաղաղությունը եւ 2/ ստեղծել անվտանգության գոտի, որը կդժվարացնի Ադրբեջանի հարձակումը եւ կկանխի ավերիչ ռմբակոծությունները:
Ով ասաց - այդ ապազգային ԼՏՊ հորինածները հաստատ կլինեն: Իմ ու ինձ նմանների համար, Արտակ, ուշադիր, դրանք մեր Հայրենիքի ազատագրված մասերն են, հասկանում ես?
Եթե աշխարհի բոլոր ժողովուրդներն իրենց պատմական հողերին տիրելու խնդիր դնեն՝ կպահանջվի չորս-հինգ անգամ ավելի մեծ տարածք, քան կա երկրագնդի վրա։ Կսկսվի, բառիս բուն իմաստով, համաշխարհային մի պատերազմ՝ բոլորը բոլորի դեմ, որը կարճ ժամանակ հետո կավարտվի ողջ մարդկության բնաջնջմամբ։ Հենց դրա համար էլ միջազգային իրավունքը վաղուց չի ճանաչում «պատմական հողեր», «հողեր ազատագրել» հասկացությունները։ Ավելին՝ այդ լեզվով խոսողների հետ նույն կերպ են վարվում, ինչպես մենք՝ ակնհայտ հոգեկան խնդիր ունեցողների։ Սա է իրողությունը, եւ մենք դա չենք կարող փոխել։
Աաապրեք - այ այս ամենը գրեք ադրբեջանական հարթակներում, ասեմ, այնտեղ մեծ հաջողություն կունենաք - այս տարիներին եկվոր թուրքերից, որոնք մազաչափ իսկ իրավունք, պատմական իրավունք չունեն մեր հողերի նկատմամբ, այս ամենը ես շատ եմ լսել:
Հա ուրեմն հույսներս դնենք միաջզագային հանրության վրա։
Էդ էն հանրությունն ա, որ կախված իր սեփական շահերից երկրների մեջ պատերազմներ ա հրահրում, երկրի ներսում քաղաքացիական պատերազմ ա հրահրում անվճար զենք ա տրամադրում։ Էդ իրանք են? Էն որ եթե հանկարծ իրա շահերին դեմ գնաս կգան երկրումդ քիմիական զենքի գործարան կգտնեն ու կսկսեն ավիրել։
Հարց չկա Չուկ մեկը ես համաձայն եմ, բայց մի պայմանով։ Ապեր հող ենք տալիս ու դրա դիմաջ պահանջում ենք ազերիների զինաթափումը։ Այսինքն, եթե երկու կողմն էլ համաձայնվում են, որ խաղաղություն ա ուրեմն նրանց էս քանակի զենք զինամթերք պետք չի։ Կարում ենք Ադրբեջանը զինաթափենք?? Դրանից ավելի մեծ երաշխիք իմ համար չկա։ Եթե չենք կարողանում ու հույսներս խաղաղապահներն են իրենց միջազգային հանրությամբ ուրեմն թող ռադները քաշեն։
Ընդհակառակը. խաղաղության հաստատումը հենց նպատակ է հետապնդում մեկընդմիշտ եւ վեջնականապես իմաստավորելու այդ թափված արյունը, ինչը փխրուն զինադադարի վիճակում մշտապես վտանգի տակ է:
Դա այդպես կլիներ, եթե հողերը հանձնելու փոխարեն գոնե մի որևէ նորմալ երաշխիք լիներ - իսկ նման երաշխիք չկա ու, դատելով զարգացումներից, չի էլ լինի:
2016թ.պաշտոնական տեղեկատվությամբ («Ռազմ-ինֆո»)՝ եղել է 165 զոհ (ներառյալ Ապրիլյան պատերազմը)։ «Ոչ պատերազմական»՝ 2015-ին՝ 76 զոհ։ Ստատուս-քվոյի ընթացքում շուրջ երկու հազար զոհերի արյունն ինչո՞վ է իմաստավորված, ի՞նչ խնդիր է լուծել. մեկ մետր առաջ գնացե՞լ ենք, ընդհակառակը՝ 800 հեկտար կորցրել ենք միայն Ապրիլյան պատերազմում։ Մի նոր դիրք գրավե՞լ ենք, ընդհակառակը՝ դիրքեր ենք կորցրել, եւ ոչ միայն Ապրիլյան պատերազմում։
Զարմանում եմ տարրական տրամաբանության բացակայության վրա: Հարգելիներս, մենք պաշտպանվել ենք, մենք ագրեսիվ պատերազմ չենք մղել, որ մի բան էլ գրավենք, մենք, ուշադիր, այդ զոհերը տվել ենք, որ ապրենք մեր երկրում, այ քեզ մտածողություն, այ քեզ մարդիկ, ու նման գաղափարախոսության ակունքում գտնվող մարդը հետո կկանգնի ու կփորձի իրեն Հայաստանի անկախության ակունքներում տեսնել - այ քեեեզ բաաաննն...
Մեզ համար նպաստավոր միջազգային նոր մի փաստաթուղթ ստացե՞լ ենք։ Ընդհակառակը՝ Ադրբեջանի օգտին են եղել տասնյակ այդպիսի փաստաթղթեր։
Ու ոչ մի փաստաթուղթ մեր օգտին չի եղել, չէ?
Բանակցային սեղանին մի նոր բան շահե՞լ ենք, ընդհակառակը՝ շատ բաներ կորցրել ենք, այդ թվում՝ հակամարտության կողմ լինելու Ղարաբաղի մանդատը։
Ասել եմ ու էլի կասեմ՝ այսպես ավելի ճիշտ է: Ղարաբաղը մեր երկրորդ պաշտպանական գիծն է, որ, եթե մի օր ՀՀ նախագահին պատին դեմ տան, ասի - ես համաձայն եմ, գնացեք Բակոյին համոզեք:
Ադրբեջանի համեմատ ուժերի հարաբերակցությունը մի քիչ հօգուտ մեզ փոխվե՞լ է, ընդհակառակը՝այդ հարաբերակցությունը փոխվել է հօգուտ Ադրբեջանի։
Ով ասաց - Ուժերի ընդհանուր հարաբերակցությամբ Հայաստանն այսօր ավելի քիչ է զիջում Ադրբեջանին, քան, ասենք, 1994 թ-ին:
Հայաստանի եւ Լեռնային Ղարաբաղի բնակչությունն աճե՞լ է, ընդհակառակը՝ կրկնակի նվազել է։
Պատերազմը պռիչոմ, նորմալ երկիր կառուցեք!
Ինչպե՞ս կգնահատվեր այն գործողությունը, որի հետեւանքով երկիրն ու ժողովուրդն այսքան վնաս են կրում. առնվազն՝ ծանրագույն դավաճանություն։
Իրականում դավաճանությունը նման քարոզչություն տանելն է՝ պատերազմող երկրում: Ու ես հույս ունեմ, որ ՀԱԿ ֆիասկոն, որին մենք շուտով ականատես կլինենք, սրա վերջը կտա, սակայն նաև հույս ունեմ, որ դա ամենափոքրը կլինի այն փորձանքներից, որ կգա այս ապազգային ուժի գլխին:
Ղարաբաղյան պատերազմի ժամանակ ինչո՞ւ Թուրքիան անգամ մի կրակոց չհամարձակվեց արձակել Հայաստանի ուղղությամբ։ Որովհետեւ՝
ա) Հայաստանը համապատասխան միջազգային պայմանագրերով երաշխավորված էր նույն միջազգային օրենքների եւ կառույցների կողմից։
բ) Թուրքիային սաստեցին ա՛յն պետությունները, որոնց շահերից չի կարող բխել նրա այդօրինակ գործողությունը։
Խաղաղության պայմանագրի կնքումից հետո Լեռնային Ղարաբաղի համար կլինեն անվտանգության նույնպիսի երաշխիքներ եւ ավելին։ Թվենք կարեւորները.
1. Մինսկի խմբի համանախագահ երկրները՝ ԱՄՆ-ը, Ռուսաստանը, Ֆրանսիան, որոնց ստորագրությունները կլինեն այդ պայմանագրի տակ,
2. ՄԱԿ-ը, որի Անվտանգության խորհուրդը եւ Գլխավոր Ասամբլեան բանաձեւեր են ընդունելու դրա մասին,
3. Լեռնային Ղարաբաղի շուրջ տեղակայված խաղաղապահ ուժերը,
4. Ղարաբաղի շուրջ ապառազմականացված գոտին,
5. Պայմանագրի խախտման դեպքում միջամտելու՝ Հայաստանի իրավունքը։
Այսինքն՝ անվտանգության եւ ապահովության այդ երաշխիքները կլինեն մի քանի տասնյակ անգամ ավելի, քան հիմա ունի Ղարաբաղը։ Ադրբեջանի ախորժակը զսպելու ավելի լավ միջոց ուղղակի գոյություն չունի: Այսօր աշխարհում այլ, ավելի բարձր երաշխիք որեւէ երկրի համար գոյություն չունի։ Դրան գումարվում է տվյալ երկրի ներքին հզորությունը։ Իսկ ներքին այդ հզորությունը, որպես երաշխիք, Հայաստանն ու Լեռնային Ղարաբաղը կարող են բազմապատկել միայն խաղաղության եւ ապաշրջափակման պայմաններում՝ տնտեսական արագ զարգացման հնարավորություն ստանալով։ Դա արդեն մեր գործն է։
Դու էն ժամանակվ ա քաղաքական իրավիճակը մի համեմատի հիմիկվանի հետ։ Ու եթե պիտի հիմնվես 25 տարվա իրադարձությունների վրա ուրեմն իսկապեսմասելիք չկա։ Մենակ էս մի հարցին պատասխանի ու ֆսյո կասեմ հալալ ա քեզ։
Ապրիլի 2 ին մասիսի երկայնքով հսկայածավալ թուրքական զին. տեխնիկայա շարված եղել։ ԽԻ?
Դա արդեն Հայաստանի իշխանության գործն է։ Դրա համար կա դիվանագիտական աշխատանք, միջազգային եւ այլ բազմազան լծակների օգտագործման հնարավորություն։ Թող կարողանան գտնել ձեւը։
Դե ասեք, մի երկու բան էլ դուք առաջարկեք:
1990-ական թվականներին Հայաստանի իշխանությունը նույն դիվանագիտական աշխատանքի շնորհիվ կարողացավ 1994 թվականին Ադրբեջանին բերել զինադադարի ստորագրման,
Հեքիաթ - 1994-ը եղավ ոչ թե դիվանագիտության, այլ Ադրբեջանի ռազմական պարոտւթյան արդյունքում:
Կա եւս մեկ հանգամանք: Եթե Հայաստանը անկեղծորեն շարժվի խաղաղություն գտնելու ճանապարհով (ինչին ձգտում են հասնել միջնորդ երկրները), կառուցողական ու նախաձեռնողական վարքագիծ դրսեւորի, իսկ Ադրբեջանը մերժի, ապա Հայաստանը կհայտնվի շահեկան, Ադրբեջանը՝ մեկուսացված վիճակում:
Այ հուզվեցի - այսօր, ասեմ, Հայաստանն ամենակառուցողականն ու խաղաղասերն է, մի իսկական աղավնի՝ ադրբեջանական բազեի առաջ - շահում ենք? Բացի Մինսկի խմբի անատամ ու աննասուն հայտարարություններից, ինչ ենք շահում, երբ հերթական անգամ ագրեսիան հետ ենք մղում, հը?
Դրանով էապես կնվազի, եթե ոչ՝ ամբողջությամբ կբացառվի պատերազմի վերսկսման վտանգը, որովհետեւ աշխարհի ճնշումներն ու զայրույթը կուղղվեն դեպի Ադրբեջան:
Ուռա - աշխարհի առաջադեմ ուժերը կլինեն Հայաստանի հետ!
Կամ՝ նա ստիպված կլինի ստորագրել խաղաղության պայմանագիրը։ Ամբողջ խնդիրն այն է, որ Հայաստանի իշխանությունները, ճառասացությունն ու հերթապահ հայտարարությունները մի կողմ դրած` իսկապես գնան խաղաղության պայմանագրի ստորագրման ճանապարհով:
Ու նման բաներ ասողները ոչ միայն ուրիշներին են մեղադրում ֆանտազիայի մեջ, այլև... լուրջ-լուրջ ուզում են իրենց ասածը կյանքի կոչել: Ի սրտե ՀԱԿ-ին անհաջողություն եմ մաղթում:
Ուզում էիք, որ Ադրբեջանն ասի, թե Լեռնային Ղարաբաղին անկախությո՞ւն կտա։ Որ այդպես լիներ, հենց 1988 թվականին, կամ հաջորդ տարիներին հարցը լուծված կլիներ, եւ՝ ո՛չ նրանք կունենային «օկուպացված տարածքներ», ո՛չ մենք՝ «ազատագրված հողեր»։ Հենց այդ պատճառով է, որ տվյալ դեպքում անհնար է «փաթեթային լուծում», որտեղ կա՛մ պետք է գրված լինի, թե Ղարաբաղը Ադրբեջանի կազմում է, կա՛մ՝ որ անկախ է։ Այսպիսի դեպքերում (եթե միջազգային հանրությունը կողմերին ուժով չի պարտադրում իր կամքը) լուծումը լինում է միայն «փուլային». հաստատվում է վերջնական խաղաղություն, կարգավիճակի հարցը մնում է հետագա բանակցություններին։ Այդ բանակցությունները կարող են ձգվել ինչքան ուզեք, բայց այդ ընթացքում բացառված կլինի պատերազմը եւ ապահովված՝ Ղարաբաղի լիակատար անվտանգությունը։
Բայց խի, ոոոոնց, ոնց պիտի այդ ամենը ապահովվա լինի???
Զուտ միայն ասելիքներից դատելով, առանց խորանալու անձերի ու գործողությունների մեջ, ինձ էլ է «Ելք»-ը դուր գալիս:
Պարզ, տրամաբանական, առանց ճոռոմախտի ու զառանցանքի… ԻՀԿ:
https://www.youtube.com/watch?v=jpRYTFkAvgg
Պետք է լինի հզոր Հայաստան։ Հզոր լուծում են գտել։ Մշակել են, հաշվել են, ներկայացրել են։ Սրանից ավելի պոպուլիստական էլ ի՞նչը կարող ա լինի։
Ուժը, որը հստակ գիտի, որ իր հաշար 7 տոկոս հավաքելն ա խնդիր, ու որը խոսում է ներկա իշխանության երկիրն անդունդ գլորելու մասին, բայց որը նպաստել ա էդ իշխանությքն վերարտադրմանը հենց թեկուզ սահմանադրական փոփոխություններում նեյտրալ դիրք գրավելով, խքսում ա հզոր Հայաստանի անտեսլական տեսլականից ու դրանով պայմանավորում Արցախի հարցի կարգավորումը։
Նույնիսկ չեմ ուզում հիշեցնել էդ ուժի առանցքային ֆիգուր Նիկոլի հոդվածները, որոնցոց փոխզիջումներն էր պաշտպանում։ Ախր շատ անլուրջ ու պոպուլիստ են, պլյուս ուղղակի չկա ասածս կուռ մեխանիզմը։
Հզոր Հայաստան, նավահանգիստ, ծովից-ծով Հայաստան, Բաքվում չայ խմել, սաղ նույն ոճի մեջ ա։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Հասարակությունն ինքն իրեն չի պատրաստվում փոխզիջմանը։ Նրան պետք է պատրաստել։ Իսկ ընդհանրապես, հասարակության մի մասը, լիարժեք տեղեկատվություն եւ քաղաքական պատրաստություն չունենալով (ինչը բնական է՝ այդպիսին են բոլոր հասարակությունները), կարող է նաեւ ընդդիմանալ։ Քաղաքական եւ պետական մտածողություն պետք է դրսեւորի խնդրի նրբություններին ամբողջ ծավալով տեղյակ եւ քաղաքական հաշվարկների ունակ իշխանությունը, ու անի անհրաժեշտ քայլը։ Իշխանությունը դրա համար է ընտրվում, հակառակ դեպքում անիմաստ է այն պահելը։ Թեկուզ հակազդեցություններ հաղթահարելու, թեկուզ իշխանությունը կորցնելու գնով իշխանությունը պետք է կարողանա գնալ ճիշտ քայլին։ Այդպես վարվեցին Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը ու նրա ղեկավարած քաղաքական ուժը 1997-98-ին։
Ու, բարեբախտաբար, ստացան իրենց հասանելիքը՝ լրիվ ու առանց բացառության - ինչ իրավունք ունի նման գաղափարներ տարածող մարդը լինի Հայաստանի առաջնորդ, այն էլ կեղծված ընտրություններից հետո?
Հիմա էլ նույնն է անում նաեւ որպես ընդդիմություն՝ 2007 թվականից ի վեր՝ չվարանելով կանգնել վարկանիշ կորցնելու վտանգի առջեւ։
Սերնդափոխության մասին. ինչքա՞ն ժամանակում է այն տեղի ունենում, 50 տարո՞ւմ։ Զինադադարին հաջորդած շուրջ 23 տարվա ընթացքում այդ սերնդափոխությունն արդեն կիսով չափ կատարվել է։ Դա կիսով չափ նվազեցրե՞լ է ազգային թշնամանքը, եւ կիսով չափ նախապատրաստե՞լ է երկու հասարակություններին։ Նույնիսկ, թվում է, հակառակն է եղել։
Յա, լուրջ? Բա նոր խաղաղություն էիք քարոզում...
Ազգամիջյան թշնամանքը ժամանակի ընթացքում, սերնդափոխության հետ, այո, կարող է մաշվել եւ վերանալ, բայց ոչ երբեք զինադադարի՝ սառեցված պատերազմի պայմաններում։ Դա հնարավոր է հենց միջազգայնորեն երաշխավորված եւ խաղաղապահ զորքերի առկայությամբ խաղաղության, ամեն տեսակ պատերազմական գործողությունների, կրակոցների ու մանր դիվերսիաների բացառման, երկու ժողովուրդների՝ միմյանց հետ աստիճանաբար շփումների վերականգնման պայմաններում։
Իհարկե, թուրքը փոխվել է, չէ? 1905-1906 թվականներից հետո փոխվել է...1918-ը վկա, 1918-ին փոխվել էր, 1988-ը վկա, 1988-ին փոխվել էր, փոոոխվել, սովետական կուշտ երշիկները վկա, առհ հա - 1990-ի Բաքու ստացանք, Սումգայիթն ու Կիրովաբադն էլ հետո, հետո թուրքը նորից փոխվեց... Սաֆարով ստացանք, հետո էլի փոխվեց... կտրված Քյարամ ախպոր գլուխը պտտվեց ադրբեջանական գյուղերում թուրքի ոչխարային հրճվանքի տակ, հետո նորից փոխվեց... ամեն հայի ծագոջւմ անւոցողին Ադրբեջանում սպանում ու դատում եմ, փոխվեեեել էէէ...
Դրա լավագույն օրինակը Կիպրոսն է, որի Հյուսիսային եւ Հարավային հակամարտող մասերն այլեւ չունեն միմյանց հետ նախկին թշնամանքը։ Մենք էլ այսօր նույն իրավիճակը կունենայինք, եթե 1997-98 թվականներին կնքված լիներ խաղաղության պայմանագիրը։ Կիպրոսի հույները եւ թուրքերը, որոնց թշնամանքը ավելի պակաս չի եղել, քան հայերինն ու ադրբեջանցիներինը, այդ ճանապարհն անցել են, վերականգնել են բոլոր կապերը եւ այսօր մոտ են խնդրի վերջնական լուծմանը:
Ես ինչ ինձ հիշում եմ, Կիպրոսի խնդիրը <մոտ է վերջնական լուծմանը> - ըհը, հաստատ...
1915 թ. Թուրքիայում մեկուկես միլիոն մարդ էր մորթվել։ Բայց Արամ Մանուկյանը, Հայաստանի Առաջին հանրապետության իշխանությունը, ճիշտ գնահատելով իրավիճակը,1918թ. գնաց Թուրքիայի հետ հաշտության եւ խաղաղության։ Չգնար՝ չէր լինի Առաջին հանրապետությունը։ Չլիներ Առաջին հանրապետությունը՝ չէր լինի Խորհրդային Հայաստանը, չլիներ Խորհրդային Հայաստանը՝ չէր լինի այսօրվա Հայաստանը։ Այս իրողությունները դեռ ոչ մեկը չի վիճարկել։ Ճի՞շտ վարվեց Արամ Մանուկյանը, թե՞ սխալ։ Երկու տարի անց՝ 1920 թվականին հակառակն արեցին. չգնացին հաշտության, գնացին պատերազմի։ Գնային հաշտության՝ այսօր մենք կունենայինք ոչ թե 30, այլ առնվազն 60 հազար քկմ Հայաստան։ Եւ դա մենք չենք ասում, դա, արդեն հետին թվով («հայի վերջին խելք»),ափսոսանքով խոստովանել են նույն՝ դաշնակցական իշխանության ամնաբարձր պաշտոնյաները՝ իրենց սխալը «հանցանք» կոչելով։
Պատմական իրադարձությունները անկրկնելի են և այստեղ անալոգիան տեղին չէ: Ես էլ հակառակը կասեմ՝ չկռվեինք Արցախում, հիմա Հայաստանը չէր լինի...
Իսկ ընդհանրապես, նման հաշտության գործընթաց անցել են երբեմնի թշնամի բազմաթիվ ժողովուրդներ։ Այսօր գերմանացիները եւ ֆրանսիացիները, թուրքերը եւ հույները, լեհերը եւ ռուսները քաղաքակիրթ, խաղաղ հարաբերություններ ունեն՝ ի շահ երկու կողմերի:
Մի խոսքով, առաջարկում եմ ԼՏՊ-ին գործուղել Բաքու՝ վահան մարտիրոսյանօղլու քաղաքական պլատֆորմին միանալու համար: Արտակ, հանգիստ, չբռնկվես, Լևոնը արժանիյա դրան :)
Բայց դա չի նշանակում, որ Հայաստանում չպետք է ռազմավարության վերաբերյալ բանավեճ լինի, պայմանականորեն ասած՝ «պատերազմի» եւ «խաղաղության» կուսակցությունների միջեւ, ինչպես դա, օրինակ, տեղի է ունենում Իսրայելում:
Չէ մի հա, տո դուք ինչ <խաղաղության> կուսակցություն, խաղաղության կուսակցությունը հենց մենեք ենք, որ առաջարկում ենք ոչ թե մուրալ խաղաղությունը միջազգային չեղած երաշխիքների պայմաններում, այլ՝ ուժեղ երկիր ստեղծել և իրական խաղաղության հասնել: Տոժե մնե - իրենց անուն են վերցրել՝ խաղաղության կողմնակիցներ, մենք էլ, ուրեմն, դարձանք ռազմամոլներ...
Ահա, այսքանը, Արտակ ջան, վերջին պոստն իրոք աբսուրդ էր, հեղինակը Դոն Կիխոտի նման հողմաղացների դեմ է պայքարում, ինչ որ բաներ է ստեղծում ու ժխտում, դրա համար դրան պատասխանելու իմաստ չեմ տեսնում: Ու, հաշվի առ, որ այս հոգնած հալիս այսքանը նստեցի ու գրեցի, իրականում ոչ թե ԼՏՊ-ին սևացնելու նպատակ ունեմ, չնայած էլ ուր է սևացնես, սև սև է՝ մրուր, այլ՝ ցավում եմ մեր ազգի, իմ ու քո ընտանիքների ապահովության համար, սա ևս հաշվի առ ու... հուսով եմ այս անգամ գոնե մի նորմալ, փաստարկված պատասխան կլսեմ քեզնից՝ որպես նույն այս գաղափարոխոսության ներկայացուցիչ Ակումբում:
Դու էն ժամանակվ ա քաղաքական իրավիճակը մի համեմատի հիմիկվանի հետ։ Ու եթե պիտի հիմնվես 25 տարվա իրադարձությունների վրա ուրեմն իսկապեսմասելիք չկա։ Մենակ էս մի հարցին պատասխանի ու ֆսյո կասեմ հալալ ա քեզ։
Ապրիլի 2 ին մասիսի երկայնքով հսկայածավալ թուրքական զին. տեխնիկայա շարված եղել։ ԽԻ?
Եթե չկարողանանք հարցը բանակցություններով լուծել, իսկ բանակցությամբ միայն փոխզիջում ա ենթադրում, էլի ա շարվելու։ Ու դու գիտես թե ինչի։
Հիմա հարցս. խա՞չ քաշենք բանակցությունների վրա ու որոշենք որ պատերազմով ենք հարցը լուծելու, թե՞ փորջենք բանակը հզորացնելուն զուգահեռ բանակցություններով պարտադրել խնդրի լուծումը։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Գել ախպեր, նոր գրածիդ մեջ խորացա։ Ինձ թվացել էր ադրբեջանական զորքերից ես գրել, տեղի վրա էլ չէի ֆիքսվել։ Ապեր, ես տենց ինֆո չունեմ, իսկ ինֆոյիս աղբյքւրները վատը չեն։ Էս ի՞նչ թազա բաներ ես գրում։ Եթե հրապարակային խոսելու բան չի, կարող ենք pmով խոսել, կամ երբ հանդիպենք (պիտի քեզ խաբար անեմ էս քանի օրը)
Sent from my A0001 using Tapatalk
Մհեր, ես քեզ արդեն ասել եմ, որ քո հակափաստարկները որակում եմ հինգերորդ դասարանցու մակարդակի։ Կարող ա լավ չեմ անում, որ էդպիսի գնահատական եմ տալիս։ Բայց դու ի՞մ գնահատականի համար ես գրում։ Ընկեր, քո գրածները լրիվ հակափաստարկված են էն հոդվածում, որը փորձել ես հերքել։ Ավելին ասելու բան չունեմ, իմաստ էլ չեմ տեսնում։
Իսկ թեմայի առաջին իսկ գրառման մեջ ներողություն եմ խնդրել ու զգուշացրել, որ հաճախ էստեղ «խոսելու եմ ուրիշի շուրթերով», որտև էն ինչ պետք ա ասեմ, ինձնից ավելի փորձառուները շատ ավելի հանգամանալի շարադրել են։
Հիմա վերջին դրածումս կան թեմայում հնչած լիքը հարցերի պատասխաններ, որոնց էդ նյութը սարքողները ինձնից ավելի լավ պատասխանել են, ես էլ դրել եմ, որ տեսնեք էդ պատասխանները։
Համաձայն չես դրանց։ Խնդրեմ՝ մի համաձայնվիր։ Առարկելու բան ունես՝ առարկիր, քո առարկածին արձագանքել թե չարձագանքելն էլ իմ ու քննարկման ուրիշ մասնակիցների որոշելիքը կլինի։ Ընդհանուր գնահատական ես ուզում տալ, որ անհամոզիչ ու սխալ են, տուր ու անցիր առաջ։ Բայց իմ քննարկման ձևը իմ ընտրելիքն ա, դրան մի խառնվիր։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Թյուււ - ափսոս, հենց նոր տեսա, շուտ տեսնեի, այսքանը չէի գրի: Ինչևիցե, Արտակ ջան, ամեն ինչ ասվեց, և ես ասացի, և դու: ՀԱԿ ին ապրիլի 2-ին մեծ անհաջողություն եմ ցանկանում ու գործնականում վստահ եմ, որ այդպես էլ լինելու է:
Առաջ, պահի տակ, ասում էի՝ դե, ոչինչ, թող լինեն, ուժեղանան, գոնե իշխանությունները կսթափվեն, բայց հիմա ասում եմ՝ դուք վտանգավոր եք ազգային անվտանգության համար ու, եթե իշխանությունները ձեզ գոնե մի քիչ լուրջ ընդունեին, հիմա պետական դավաճանության հոդվածներով հետևներիցդ էին ընկել՝ այս քարոզչության համար: Բաեբախտաբար, լուրջ չեն ընդունում ու, երևի, ճիշտ էլ անում են, մեկա, սենց թե ընենց 7 տոկոս չեք հավաքի, կամաց կամաց կմարեք, արդյունքում դառնալով Դեմիրճյանի կուսակցության տիպի մի կուսակցություն: Ի դեպ, աստված ԼՏՊ երկար կյանք տա, բայց, որ, հանկարծ, ինքը գնաց էս աշխարհից, դուք դրանից հետո ուղղակի չեք լինի, դա կլինի ձեր վերջը:
Մի խոսքով... էս էլ կանցնի...
Թյուււ - ափսոս, հենց նոր տեսա, շուտ տեսնեի, այսքանը չէի գրի: Ինչևիցե, Արտակ ջան, ամեն ինչ ասվեց, և ես ասացի, և դու: ՀԱԿ ին ապրիլի 2-ին մեծ անհաջողություն եմ ցանկանում ու գործնականում վստահ եմ, որ այդպես էլ լինելու է:
Առաջ, պահի տակ, ասում էի՝ դե, ոչինչ, թող լինեն, ուժեղանան, գոնե իշխանությունները կսթափվեն, բայց հիմա ասում եմ՝ դուք վտանգավոր եք ազգային անվտանգության համար ու, եթե իշխանությունները ձեզ գոնե մի քիչ լուրջ ընդունեին, հիմա պետական դավաճանության հոդվածներով հետևներիցդ էին ընկել՝ այս քարոզչության համար: Բաեբախտաբար, լուրջ չեն ընդունում ու, երևի, ճիշտ էլ անում են, մեկա, սենց թե ընենց 7 տոկոս չեք հավաքի, կամաց կամաց կմարեք, արդյունքում դառնալով Դեմիրճյանի կուսակցության տիպի մի կուսակցություն: Ի դեպ, աստված ԼՏՊ երկար կյանք տա, բայց, որ, հանկարծ, ինքը գնաց էս աշխարհից, դուք դրանից հետո ուղղակի չեք լինի, դա կլինի ձեր վերջը:
Մի խոսքով... էս էլ կանցնի...
Շնորհակալ եմ բարեմաղթանքներիդ համար։ Փոխադարձ ասեմ, որ մենք միշտ լինելու ենք ու կլինի հիմա թե 50 տարի հետո, բայց հակապետական մտածելակերպերը, արկածախնդրությունը, մաքսիմալիզմը, պոռոտախոսությունն արմատախիլ ենք անելու։ Մենք պետություն ենք ստեղծել ու պահելու ենք թե՛ Հայաստանը, թե՛ Արցախը։ Ու որպես էս ընթացքում միակ պետականամետ կուսակցություն շարունակելու ենք մնալ ու ամեն ինչ անենք, որ մյուս քաղաքական ուժերն էլ գան ռացիոնալ ու պետականամետ դաշտ։
Ու ասեմ, որ ցավում եմ, որ իմ համար էիր գրում։ Էս իմ դեմ կռվի թեմա չի, թեմա ա, որտեղ Արցախի հարցի լուծման տարբերակներն են քննարկվում։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Գել ախպեր, նոր գրածիդ մեջ խորացա։ Ինձ թվացել էր ադրբեջանական զորքերից ես գրել, տեղի վրա էլ չէի ֆիքսվել։ Ապեր, ես տենց ինֆո չունեմ, իսկ ինֆոյիս աղբյքւրները վատը չեն։ Էս ի՞նչ թազա բաներ ես գրում։ Եթե հրապարակային խոսելու բան չի, կարող ենք pmով խոսել, կամ երբ հանդիպենք (պիտի քեզ խաբար անեմ էս քանի օրը)
Sent from my A0001 using Tapatalk
Քո ինֆոների վրա չեմ կասկածում, բայց իմացի որ տենց ա։ Կուզես ջնջի, ավելի ճիշտ կլինի ստեղ դա չերևա, բայց իմացի, որ ոռի դրության մեջ ենք եղել ու կասեմ խի։
Արտակ ջան, բայց դու ինչ մի մեծ կարծիք ունես քո մասին - ախպերս, քեզ համար չեմ գրում, Լևոնի համար եմ գրում, ու մյուսների, սենց դզումա ? :) Քեզ համար ինչ գրեմ, մեկա, ասելու բան չունես, հազիվ անիմաստ հոդվածները գեղեցիկ զարդարումով դնես...
Հա, Մհեր, իմ մասին մեծ կարծիք ունեմ։ Դու էլ քո մասին գերագնահատված մեծ կարծիք ունես՝ վկան ջախջախելուդ մասին ծիծաղելու պնդումներդ։ Իմ պատասխաններն էլ թեմայում շատ ես տեսել, էն որ դու կարող ես ամեն նախադասությանը 10 տող պատասխան գրես, դեռ քո գրածի բովանդակության մասին չի խոսում։ Բայց հա, քո ասածն ա, ասենք թե ես քո ասածներին պատասխան չեմ կարում տամ։ Դու տենց մտածի ու ինձնից վազն անցի, կլինի՞։ Թեմայում գրի մյուս ակումբցիների համար, ոչ թե իմ կամ Լևոնի։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Գել ախպեր, նոր գրածիդ մեջ խորացա։ Ինձ թվացել էր ադրբեջանական զորքերից ես գրել, տեղի վրա էլ չէի ֆիքսվել։ Ապեր, ես տենց ինֆո չունեմ, իսկ ինֆոյիս աղբյքւրները վատը չեն։ Էս ի՞նչ թազա բաներ ես գրում։ Եթե հրապարակային խոսելու բան չի, կարող ենք pmով խոսել, կամ երբ հանդիպենք (պիտի քեզ խաբար անեմ էս քանի օրը)
Sent from my A0001 using Tapatalk
Եթե պիտի բանակցենք ապա դրա արդյունքը մեր անվտանգությունը պիտի լինի։ Իսկ քո ասած տարբերակը հեչ էլ վստահելի չի ու մի 20 տարի հետո կարողա ուրիշ պատրվակով էլի խփեն։ Դրա համար պիտի պահանջենք, որ ադրբեջանը զինաթափ լինի ու ոչ մի դեպքում ռազմավարական նշանակություն ունեցող տարածք չտանք։ Եթե չպիտի համաձայնվեն ուրեմն չկա բանակցելու։
Եթե պիտի բանակցենք ապա դրա արդյունքը մեր անվտանգությունը պիտի լինի։
Միանշանակ:
Միանշանակ:
Բա էդ դեպքում խի ես հույսդ դնում միջազգային հանրության ու խաղաղապահ ուժերի վրա?։ Ուրեմն իրանք են քո անվտանգությունը? Ախպերս էդ միջազգային հանրությանդ վրա թուրքը թքած ունի։
Բա էդ դեպքում խի ես հույսդ դնում միջազգային հանրության ու խաղաղապահ ուժերի վրա?։ Ուրեմն իրանք են քո անվտանգությունը? Ախպերս էդ միջազգային հանրությանդ վրա թուրքը թքած ունի։
Որովհետև ուրիշ մեխանիզմ չգիտեմ, քան միջազգային ընդունված կանոններն ու նորմերն են, դրանց վերահսկողությունն ու ուրիշ բաներ: Ու ընդհանրապես եթե էս վերջին դրածս հարցերը կարդացել ես, էնտեղ շարադրած ա, թե ինչի եմ «հավատում»: Ավելացնելու բան չունեմ:
Իսկ Ադրբեջանին զինաթափելը ռեալ բան չի, չկա որևէ մեխանիզմ, նորմ, ձև, որով կարող ես էդ պահանջը դնել: Կարող ես պահանջ դնել, որ անվտանգության գոտում զորք ու զինտեխնիկա չունենան ու բերելու իրավունք չունենան, դա դնում ես ու կստանաս: Քո ասածը իրատեսության ժանրից չի: Բայց եթե որևէ մեխանիզմ ցույց տաս, որով կարող ես դրան հասնել, սիրով կքննարկեմ ու մի բան էլ ուրախ կլինեմ: Որ ձև առաջարկես, որ իրանք Ադրբեջանից գնան, ավելի ուրախ կլինեմ:
Որովհետև ուրիշ մեխանիզմ չգիտեմ, քան միջազգային ընդունված կանոններն ու նորմերն են, դրանց վերահսկողությունն ու ուրիշ բաներ: Ու ընդհանրապես եթե էս վերջին դրածս հարցերը կարդացել ես, էնտեղ շարադրած ա, թե ինչի եմ «հավատում»: Ավելացնելու բան չունեմ:
Իսկ Ադրբեջանին զինաթափելը ռեալ բան չի, չկա որևէ մեխանիզմ, նորմ, ձև, որով կարող ես էդ պահանջը դնել: Կարող ես պահանջ դնել, որ անվտանգության գոտում զորք ու զինտեխնիկա չունենան ու բերելու իրավունք չունենան, դա դնում ես ու կստանաս: Քո ասածը իրատեսության ժանրից չի: Բայց եթե որևէ մեխանիզմ ցույց տաս, որով կարող ես դրան հասնել, սիրով կքննարկեմ ու մի բան էլ ուրախ կլինեմ: Որ ձև առաջարկես, որ իրանք Ադրբեջանից գնան, ավելի ուրախ կլինեմ:
Բայց զաթո շատ լավ գիտես, որ երբ ուզեն էդ միջազգային կանոնների վրա չիշիկ են անում։ Դե ուրեմն հավատա։
Ու եթե իրականում Ադրբեջանը հենց էդ տարածքներն ա ուզում էդ դեպքում նաև կարաս հասնես նրան, որ բանակն ու զինտեխնիկան մեծամասամբ կրճատի ու հստակեցնես, թե քանի միավոր տեխնիկա կարա ունենա։ Թե չէ ախպեր ջան մենք հո մատաղի ուլ չենք, համ տարածք համ էլ նստենք նայենք, թե ոնց են ամեն օր հսկայական քանակությամբ զինտեխնիկա առնում։
Պետք է լինի հզոր Հայաստան։ Հզոր լուծում են գտել։ Մշակել են, հաշվել են, ներկայացրել են։ Սրանից ավելի պոպուլիստական էլ ի՞նչը կարող ա լինի։
Ուժը, որը հստակ գիտի, որ իր հաշար 7 տոկոս հավաքելն ա խնդիր, ու որը խոսում է ներկա իշխանության երկիրն անդունդ գլորելու մասին, բայց որը նպաստել ա էդ իշխանությքն վերարտադրմանը հենց թեկուզ սահմանադրական փոփոխություններում նեյտրալ դիրք գրավելով, խքսում ա հզոր Հայաստանի անտեսլական տեսլականից ու դրանով պայմանավորում Արցախի հարցի կարգավորումը։
Նույնիսկ չեմ ուզում հիշեցնել էդ ուժի առանցքային ֆիգուր Նիկոլի հոդվածները, որոնցոց փոխզիջումներն էր պաշտպանում։ Ախր շատ անլուրջ ու պոպուլիստ են, պլյուս ուղղակի չկա ասածս կուռ մեխանիզմը։
Հզոր Հայաստան, նավահանգիստ, ծովից-ծով Հայաստան, Բաքվում չայ խմել, սաղ նույն ոճի մեջ ա։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Դուք էլ եք պոպուլիստ, ուղղակի ձեր պոպուլիզմը փորձում եք թաքցնել «օրիգինալության» տակ, հակառակ պարագայում ՀԱԿ-ին ոչ մի ընդգծված առանձնահատկություն չի մնում մյուսների գորշությունից ինչ-որ բանով տարբերվելու համար (իրականում ԼՏՊ բարդույթների ձեռը քաքն եք ընկել): Նենց չի որ ձեր «խաղաղությունը» հաշված, ապացուցված է, համ էլ քաղաքականությունը մաթեմատիկա չի:
Չուկ ջան մի 20 տարուց, որ էլի վրա տան ու միջագային նորմերդ չաշխատի, բա չես ասելու իմ Քյարամ ախպոր կյանքի գնով պահած հողը տվեցի թուրքին ու էլի էսօր նույն տաշտակի առաջ եմ կանգնած։ Հը ախպերս??
Գայլ, երբ տարեկան 50+ մարդ զոհվում ա, երբ ապրիլին հող կորցրիր, քեզ չհարցրեցի՞ր, բա ինչի՞ վիզ չէի դրել խաղաղության հասնել։
Գայլ ջան, չբացառելով ես գրեթե անհնար եմ համարում, որ եթե նշված երաշխիքներով խաղաղություն հաստատվի, 20 տարի հետո հարձակվեն։ Իսկ եթե հարձակվեն, ուրեմն ես եմ ինչ որ բան սխալ արել, որտև էդ տարիները ես լավագույնս պետք ա օգտագործեմ Մարուքյանի ճամարտակած Հզոր Հայաստանը կառուցելու համար, որտև այ էդ ժամանակ էդ հնարավորությունը լավագույնս կունենամ։ Բայց էս հարցերի պատասխաններն էլ են գրված։ Քեզ չի՞ համոզում. շատ լավ։ Ուրեմն չենք կիսում միմյանց տեսակետները, բայց արի չկրկնվենք։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Դե բա իհարեկ, Հզոր Հայաստանը ճամարտակություն ա, իսկ խաղաղությունը խիստ մտածված քաղաքականություն: Էկեք գլոբալ տաքացումից խոսանք, էլի:
Տրիբուն, մենակ էսօր բազմաթիվ հիմնավորումներ եմ ներկայացրել։ Եթե անգամ դրանք քեզ համոզիչ չեն, ակնհայտ ա, որ ոչ թե օդի մեջի խոսքի հետ գործ ունենք, այլ մտածված, քննված, վերլուծված մոտեցման, կետ առ կետ դիտարկված, քննարկված։
Կրկնում եմ, կապ չունի ինչքան ա քո համար համոզիչ կա անհամոզիչ։ Իսկ օդի մեջ «Հզոր Հայաստան» կոչը դասական պոպուլիզմ ա։ Թող հիմնավորեն, ոչ թե կենացների տեսքով ծրագիր ներկայացնեն, հաճույքով կընդունեմ սխալս։
Բայց բավ չի՞ քաղաքականությունը կենացների մակարդակով անենք։ Որ տենց ա, չաղ, ուրախ, սաղ ու բախտավոր լինես։
Ի դեպ գիտեի՞ր, որ էդ կենացի «չաղ» բառը հարստություն ա նշանակում, ոչ թե գեր։ Ես նոր եմ իմացել, էնպես որ քեզ հարստություն եմ ցանկանում, ոչ թե գիրանալ։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Տրիբուն, մենակ էսօր բազմաթիվ հիմնավորումներ եմ ներկայացրել։ Եթե անգամ դրանք քեզ համոզիչ չեն, ակնհայտ ա, որ ոչ թե օդի մեջի խոսքի հետ գործ ունենք, այլ մտածված, քննված, վերլուծված մոտեցման, կետ առ կետ դիտարկված, քննարկված։
Կրկնում եմ, կապ չունի ինչքան ա քո համար համոզիչ կա անհամոզիչ։ Իսկ օդի մեջ «Հզոր Հայաստան» կոչը դասական պոպուլիզմ ա։ Թող հիմնավորեն, ոչ թե կենացների տեսքով ծրագիր ներկայացնեն, հաճույքով կընդունեմ սխալս։
Բայց բավ չի՞ քաղաքականությունը կենացների մակարդակով անենք։ Որ տենց ա, չաղ, ուրախ, սաղ ու բախտավոր լինես։
Ի դեպ գիտեի՞ր, որ էդ կենացի «չաղ» բառը հարստություն ա նշանակում, ոչ թե գեր։ Ես նոր եմ իմացել, էնպես որ քեզ հարստություն եմ ցանկանում, ոչ թե գիրանալ։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Ապեր, չէ, համոզիչ չեն։ Երդվում եմ։
Ոռ չեմ խաղացնում, ձևեր չեմ թափում, ինձ մեծ քաքի տեղ չեմ դնում, գիտունիկի տեղ չեմ դնում, ռազմահայրենասեր պատմաբանի ու մարշալի տեղ էլ չեմ դնում ․․․ անկեղծ ասում եմ, համոզիչ չեն ու գնալով ավելի քիչ համոզիչ են դառնում։ Դու կարաս քսան կետի տեղը, ասեն եկու հարյուր կետ գրես, բայց առանձին առանձին ու միասին վերցրած էտ կետերը որակ չունեն։ Քեզ թվում ա, թե դրանք շատ հիմանվոր են, բայց իմ համար զրո հիմնավորվածություն ունեն - սահման, զարգացումից սկսած, միջազգային հանրություն, երաշխիքներով վերաջացրած: Զրո բովանդակություն ա մեջը։ Բառերի լուծ ա, ոչ ավելին։
Ավելի լավ ա Հզոր Հայասատանին հավատամ, գոնե ոգի կա մեջը։
Վիշապ հոպարը ճիշտ ա․ ԼՏՊ-ն վիզ ա դրել ապացուցի, որ ինքը 1998-ին ճիշտ էր: Էտ մարդը ոչ մի կերպ չի համակերպվում էն մտքի հետ, որ բացի իրանից էլի ճշտեր են լինում: Իրա կապռիզով ինքը իրա կուսակցությանը քցել ա քաքը: Էսօր Զուրաբյանին ու Արամ Մանուկյանին եմ լսում, քարոզարշավ են անում: Երկու բառ ասում են, խաղաղություն, ու լռվում են ... պարզ չի, որ ասելու բան չկա: Մարդիկ ոչ մի կերպ չեն կարում առաջ բռթեն մի բան, որը բոլորին անհասկանալի ա:
Գնել, ախր գրել էլ էի, որ կարող են համոզիչ չլինել։ Բայց չես կարող չընդունել, որ համոզմունք ա ու հստակ աշխատանք, ոչ թե ուղղակի ասած խոսք։
Բայց քո գործն ա, եթե կենացն եա ընտրում, ընտրի։ Եթե բերածս նյութերը քեզ չեն համոզել, ես առավել ևս հիմա չեմ կարող համոզել։ Բայց ապագայում դեռ կփորձեմ։ Մինչ ընտրություններն ու դրանից հետո՝ տարիներ շարունակ։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Գայլ, երբ տարեկան 50+ մարդ զոհվում ա, երբ ապրիլին հող կորցրիր, քեզ չհարցրեցի՞ր, բա ինչի՞ վիզ չէի դրել խաղաղության հասնել։
Գայլ ջան, չբացառելով ես գրեթե անհնար եմ համարում, որ եթե նշված երաշխիքներով խաղաղություն հաստատվի, 20 տարի հետո հարձակվեն։ Իսկ եթե հարձակվեն, ուրեմն ես եմ ինչ որ բան սխալ արել, որտև էդ տարիները ես լավագույնս պետք ա օգտագործեմ Մարուքյանի ճամարտակած Հզոր Հայաստանը կառուցելու համար, որտև այ էդ ժամանակ էդ հնարավորությունը լավագույնս կունենամ։ Բայց էս հարցերի պատասխաններն էլ են գրված։ Քեզ չի՞ համոզում. շատ լավ։ Ուրեմն չենք կիսում միմյանց տեսակետները, բայց արի չկրկնվենք։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Ամեն մեկս վիզ դնելու մեր տարբերակն ենք ընտրել։ Քո վիզ դրածը գկտես ինչ ա? Տարածքը իրենց, միջազգային հանրությունը մեզ
Խի մենակ ինձ?? Դե ուրեմն էնպես համոզեք, որ համոզվենք։ Ուրեմն ես երրորդ դասարանի կրթություն ունեմ ու ինձ ոսկեղենիկ հայերենով ու բարձրագույն մաթեմատիկայի հաշվարկներով ճառերը վապշե չեն հետաքրքրում։ Էդ հողը մեզանից յուրաքանչյուրինն ա ու պիտի յուրաքանչյուրիս կարողանաք բացատրեք և համոզեք։
Ամեն մեկս վիզ դնելու մեր տարբերակն ենք ընտրել։ Քո վիզ դրածը գկտես ինչ ա? Տարածքը իրենց, միջազգային հանրությունը մեզ
Խի մենակ ինձ?? Դե ուրեմն էնպես համոզեք, որ համոզվենք։ Ուրեմն ես երրորդ դասարանի կրթություն ունեմ ու ինձ ոսկեղենիկ հայերենով ու բարձրագույն մաթեմատիկայի հաշվարկներով ճառերը վապշե չեն հետաքրքրում։ Էդ հողը մեզանից յուրաքանչյուրինն ա ու պիտի յուրաքանչյուրիս կարողանաք բացատրեք և համոզեք։
Դրա համար քեզ պիվա խմելուց եմ համոզելու :P
Դրա համար քեզ պիվա խմելուց եմ համոզելու :P
Որ հետն էլ մի երկու սիրուն ծիտ բերես մեկա հողը միջազգային հանրության հետ չեմ փոխանակելու:D
Ներսես_AM
14.03.2017, 04:44
էս թեման նենց թարս պահի բացվեց։ Առաջին հիսուն էջը ընթացիկ չհասցրեցի կարդամ, բայց պիտի հետ գնամ կարդամ։ Բայց հընթացս մի հարց ունեմ։ Եթե նախկինում հնչել ա ու պատասխանվել ես ներողություն։
Չինար ու Մովսես գյուղերը Հայաստանի միջազգայնորեն ընդունված տարածքում են, ամիսը մի քանի անգամ կրակի տակ են հայտնվում։ Միջազգային հանրության միջազգային երաշխիքներ, վաշի ձեյստվիյա։
Խնդրում եմ ինձ օրինակներ բերեք, էլի, ասենք վերջին 50 տարվա ընթացքում կնքված հաշտության պայմանագրերի օրինակ, որ հետո մի կողմը խախտել ա, բայց միջազգային հանրությունը ոչինչ չի արել։
Լիոնը գրում ա, որ 100-ավոր օրինակներ կան։ Կուզեի մի քանիսի մասին կարդալ։
էս թեման նենց թարս պահի բացվեց։ Առաջին հիսուն էջը ընթացիկ չհասցրեցի կարդամ, բայց պիտի հետ գնամ կարդամ։ Բայց հընթացս մի հարց ունեմ։ Եթե նախկինում հնչել ա ու պատասխանվել ես ներողություն։
Չինար ու Մովսես գյուղերը Հայաստանի միջազգայնորեն ընդունված տարածքում են, ամիսը մի քանի անգամ կրակի տակ են հայտնվում։ Միջազգային հանրության միջազգային երաշխիքներ, վաշի ձեյստվիյա։
Ներս, հոդվածում գրած էր, քանի հաշտություն կնքած չի, պատերազմի մեջ ես, չեն խառնվում։ Մաքսիմում Ռուսաստանը պտի խառնվեր, էն էլ տեսնում ենք։
էս թեման նենց թարս պահի բացվեց։ Առաջին հիսուն էջը ընթացիկ չհասցրեցի կարդամ, բայց պիտի հետ գնամ կարդամ։ Բայց հընթացս մի հարց ունեմ։ Եթե նախկինում հնչել ա ու պատասխանվել ես ներողություն։
Չինար ու Մովսես գյուղերը Հայաստանի միջազգայնորեն ընդունված տարածքում են, ամիսը մի քանի անգամ կրակի տակ են հայտնվում։ Միջազգային հանրության միջազգային երաշխիքներ, վաշի ձեյստվիյա։
Թող Թուրքիան մի կրակոց արձակի, տես ոնց են խառնվում։
Նույն ՀԱՊԿ-ն հստակ ասել ա. Ղարաբաղի հարցի հետ կապված մենք չենք խառնվելու, անգամ եթե գնդակոծվի Հայաստանի տարածքը։
Նույն տրամաբանությամբ կարաս հարց տաս. թե խի միջազգային հանրությունը չի խառնվում երբ հայկական կողմը գնդակոծում ա Ադրբեջանի տարածքը։ Որովհետև միջազգային հանրությունը արտահայտել ա իր դիրքորոշումը ղարաբաղի հարցի վերաբերյալ, դրանից ավելին չի անելու մինչև չփոխես ստատուս քվոն, մինչև նոր պայմանագիր, նոր իրավիճակ չձևավորվի։
Դե թող Հայաստանը, կամ Ադրբեջանը գնդակոծի վրացական գյուղերը, տես միջազգային հանրությունը չի՞ խառնվի։
Էդ էլ էլի «Լևոնի» կառավարության շնորհքն ա, որ Հայաստանին ագրեսոր չի ճանաչում էդ նույն միջազգային հանրությունը։
Դե թող հիմա Կարսի ժողովուրդը որոշի միանա Հայաստանին, ու հայկական կողմը զորք մտցնի Կարս, տես նույն կերպ կմարսե՞նք ոնց որ Ղարաբաղի դեպքում։
Աթեիստ ջան, մարդկության պատմությունը վերջին 50 տարով է սահմանափակվում? Այս կապակցությամբ, եթե ուզում ես ճիշտն իմանալ, վերջին 50 տարում դե-յուրե ոչ-ոք ոչ-ոքի պատերազմ չի էլ հայտարարել, որ մի հատ էլ հաշտություն կնքվի՝ բոլորը կռվում են ներքին կարգով, առանց դե-յուրե պատերազմ հայտարարելու, քանի որ պատերազմի հայտարարման փաստը այն հայտարարողի համար բացասական իրավական ու քաղաքական հետևանքներ է առաջացնում: Այս կապակցությամբ՝ կողմերը փորձում են ոչ թե <պատերազմել>, այլ ուրիշ բանի տակ քողարկել իրենց արածները, օրինակ՝ հակաահաբեկչական գործողության:
Ի դեպ, սերբազրկված Կոսովոն տիպիկ օրինակ է, երբ այն սերբ բնակչության համար տարաբնույթ երաշխիքներով տրվեց ալբանացիներին, բայց այժմ զրկվում է կամ զրկված է իր բնիկ բնակիչներից՝ սերբերից: Միջազգային հանրությանը սրբորեն հավատացողներին ուզում եմ հիշեցնել նաև Իսրայելի և Գազայի հատվածի օրինակը, երբ նույն միջազգային հանրությունը այդպես էլ մատը մատին չի տալիս Գազայի հատվածի արաբների՝ միջազգայնորեն ճանաչված իրավունքները պաշտպանելու համար:
Եվ վերջապես, որպեսզի չասեք, թե ես օրինակներ բերելուց խուսափում եմ, վերջին 50 տարվա պահով, ահա մի տիպիկ օրինակ.
1949 թ-ի հունվարի 1-ին կնքված հաշտության համաձայնագիրը վերջ դրեց Հնդկաստանի և Պակիստանի միջև մղված Առաջին պատերազմին, սակայն 1965 թ-ի օգոստոս-սեպտեմբեր ամիսներին բռնկվեց ավելի մեծ մասշտաբներ ունեցող Հնդկա-պակիստանյան Երկրորդ պատերազմը: 1966 թ-ի հունվարին էլ Պակիստանի նախագահն ու Հնդկաստանի վարչապետը ստորագրեցին հերթական հաշտության համաձայնությունը: Սրան հակառակ, սակայն, 1971 թ-ի դեկտեմբերին բռնկվեց Հնդկա-պակիստանյան Երրորդ պատերազմը, որն իր արյունահեղ բնույթով չզիջեց նախորդին, ընդ որում դրանից հետո և մինչև այժմ էլ կողմերը գտնվում են փաստացի պատերազմական դրության մեջ:
Սա, այսպես ասած, դասական օրինակն է, իսկ ինչ է տեղի ունենում տարաբնույթ աֆրիկաներում, արաբների ու հրեաների մոտ, դա արդեն բոլորս ու հիանալի գիտենք:
Աթեիստ ջան, մարդկության պատմությունը վերջին 50 տարով է սահմանափակվում? Այս կապակցությամբ, եթե ուզում ես ճիշտն իմանալ, վերջին 50 տարում դե-յուրե ոչ-ոք ոչ-ոքի պատերազմ չի էլ հայտարարել, որ մի հատ էլ հաշտություն կնքվի՝ բոլորը կռվում են ներքին կարգով, առանց դե-յուրե պատերազմ հայտարարելու, քանի որ պատերազմի հայտարարման փաստը այն հայտարարողի համար բացասական իրավական ու քաղաքական հետևանքներ է առաջացնում: Այս կապակցությամբ՝ կողմերը փորձում են ոչ թե <պատերազմել>, այլ ուրիշ բանի տակ քողարկել իրենց արածները, օրինակ՝ հակաահաբեկչական գործողության:
Ի դեպ, սերբազրկված Կոսովոն տիպիկ օրինակ է, երբ այն սերբ բնակչության համար տարաբնույթ երաշխիքներով տրվեց ալբանացիներին, բայց այժմ զրկվում է կամ զրկված է իր բնիկ բնակիչներից՝ սերբերից: Միջազգային հանրությանը սրբորեն հավատացողներին ուզում եմ հիշեցնել նաև Իսրայելի և Գազայի հատվածի օրինակը, երբ նույն միջազգային հանրությունը այդպես էլ մատը մատին չի տալիս Գազայի հատվածի արաբների՝ միջազգայնորեն ճանաչված իրավունքները պաշտպանելու համար:
Եվ վերջապես, որպեսզի չասեք, թե ես օրինակներ բերելուց խուսափում եմ, վերջին 50 տարվա պահով, ահա մի տիպիկ օրինակ.
1949 թ-ի հունվարի 1-ին կնքված հաշտության համաձայնագիրը վերջ դրեց Հնդկաստանի և Պակիստանի միջև մղված Առաջին պատերազմին, սակայն 1965 թ-ի օգոստոս-սեպտեմբեր ամիսներին բռնկվեց ավելի մեծ մասշտաբներ ունեցող Հնդկա-պակիստանյան Երկրորդ պատերազմը: 1966 թ-ի հունվարին էլ Պակիստանի նախագահն ու Հնդկաստանի վարչապետը ստորագրեցին հերթական հաշտության համաձայնությունը: Սրան հակառակ, սակայն, 1971 թ-ի դեկտեմբերին բռնկվեց Հնդկա-պակիստանյան Երրորդ պատերազմը, որն իր արյունահեղ բնույթով չզիջեց նախորդին, ընդ որում դրանից հետո և մինչև այժմ էլ կողմերը գտնվում են փաստացի պատերազմական դրության մեջ:
Սա, այսպես ասած, դասական օրինակն է, իսկ ինչ է տեղի ունենում տարաբնույթ աֆրիկաներում, արաբների ու հրեաների մոտ, դա արդեն բոլորս ու հիանալի գիտենք:
Հենց էդ ա, որ բոլորս չի, որ գիտենք, ես պատմությունից շատ թույլ եմ։
Ինձ հետաքրքիր ա, Հնդկաստանի ու Պակիստանի դեպքում որևէ միջազգային կառույց մասնակցե՞լ ա հաշտության համաձայնության ստորագրմանը։ Եթե այո, հետո ի՞նչ ա արել, երբ կողմերից մեկը խախտել ա համաձայնությունը։
Առաջին պատերազմն ավարտվեց ՄԱԿ-ի համապատասխան բանաձևի համաձայն, Երկրորդը՝ ՄԱԿ-ի անվտանգության խորհրդի համապատասխան բանաձևի համաձայն, Երրորդը՝ չի ավարտվել մինչ այսօր:
Երկրորդ ու Երրորդ պատերազմների դրդիչն ու ագրեսորը միանշանակ եղել է Պակիստանը ու, ինչքան ինձ հայտնի է, չնայած ՄԱԿ-ի ու նաև նույնիսկ ՄԱԿ-ի անվտանգության խորհրդի համապատասխան բանաձևերի առկայությանը, ոչ մի միջազգային ուժ չի մասնակցել պատերազմին Հնդկաստանի կողմում և հնդիկները հետ են մղել հարվածն իրենց ուժերով - սենց բաներ...
Խնդրում եմ ինձ օրինակներ բերեք, էլի, ասենք վերջին 50 տարվա ընթացքում կնքված հաշտության պայմանագրերի օրինակ, որ հետո մի կողմը խախտել ա, բայց միջազգային հանրությունը ոչինչ չի արել։
Լիոնը գրում ա, որ 100-ավոր օրինակներ կան։ Կուզեի մի քանիսի մասին կարդալ։
Ադիս Աբեբա (https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%B4%D0%B4%D0%B8%D1%81-%D0%B0%D0%B1%D0%B5%D0%B1%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B5_%D1%81%D0%BE%D0%B3%D0%BB%D0%B0%D1%88%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B5) ու Տրիպոլի (https://en.wikipedia.org/wiki/Tripoli_Agreement), Օսլո (https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%BE%D0%B3%D0%BB%D0%B0%D1%88%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D1%8F_%D0%B2_%D0%9E%D1%81%D0%BB%D0%BE), Սոչի (https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%BE%D1%87%D0%B8%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B5_%D1%81%D0%BE%D0%B3%D0%BB%D0%B0%D1%88%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B5), Ալժիր (https://en.wikipedia.org/wiki/Algiers_Agreement_(2000)), ․․․
ու Դեյտոնից (https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%94%D0%B5%D0%B9%D1%82%D0%BE%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B5_%D1%81%D0%BE%D0%B3%D0%BB%D0%B0%D1%88%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D1%8F) էլ հեչ լավ հոտ չի գալիս․․․
Բայց դե այն դարում երբ Ռուսաստանը հանգիստ Ուկրաինա ա մտնում (հետն էլ երրորդ երկրի քաղաքացիական ինքնաթիռ են երկնքից քցում), Սիրիայում ու Յեմենում էլ ում հավեսը տալիս ա՝ կռիվ-կռիվ ա խաղում, մի քիչ տարօրինակ ա թղթերին ու «միջազգային հրանությանը» հավատալը․․․
StrangeLittleGirl
14.03.2017, 12:45
Ավելացնեմ թութսիների ցեղասպանությունը, երբ հենց կրակ բացվեց, խաղաղապահներն առաջինը լքեցին տարածքը:
Sendt fra min E5823 med Tapatalk
Խնդրում եմ ինձ օրինակներ բերեք, էլի, ասենք վերջին 50 տարվա ընթացքում կնքված հաշտության պայմանագրերի օրինակ, որ հետո մի կողմը խախտել ա, բայց միջազգային հանրությունը ոչինչ չի արել։
Լիոնը գրում ա, որ 100-ավոր օրինակներ կան։ Կուզեի մի քանիսի մասին կարդալ։
Որ շատ հեռու չգնանք, Եվրոպայի հենց կենտրոնում, բալկանյան մի քանի պատերազմների մեջ ներքաշված բոլոր երկրների սահմանները միջազգայնորեն ճանաչված են եղել, բայց էտ չխանգարեց սերբերին մի քանի անգամ, խորվաթներին առնվազն մեկ անգամ, ալբանացիներին առնվազն երկու անգամ խախտել ՄԱԿ-ի բոլոր որոշումներն ու կնքված բոլոր համաձայնագրերը ու վերսկսել ռազմական գործողությունները իրանց հարմար պահերին։ Միակ քչից խախանդ ու բախտիյար կողմը Սլովենիան էր։
Դե իսկ մեզ ամենասրտամոտը Կիպրական հարցն ա: Կիպրոսը ՄԹ-ից անկախացել էր 1963 թվին, սահմանները միջազգայնորեն ճանաչված էին, կար բրիտանակն ռազմական երկու բազա, նենց ոնց որ ռուսական բազաները Հայաստանում: ՄԹ-ն կիպրոսի անվտանության երաշխավորն էր, Հունաստանն էլ ապերը: Թուրքերը կես րոպե չմտածեծցին 1974 թվի ներխուժումից առաջ։ Պաշտոնապես պատճառը Կիպրոսում տեղի ունեցած ռազմական հեղաշրջումն էր, բայց դե պատճառ հա էլ կարելի ա գտնել, ցանկություն լինի։
Իսրայելա-արաբական կոնֆլիտի ողջ պատմությունը ՄԱԿ-ի բազմաթիվ որոշումների, դրանց խախտման, ՄԱԿ-ի խաղաղապահ ուժերի տեղակայման ու դրանց վրա բազմակողմանի թքելու պատմություն ա կոնֆլիկտի բոլոր կողմերի կողմից։
Ռուսաստանի կողմից Վրաստան ներխուժելը «խաղաղություն պարտադրելու» համար:
Իսկ ով կարծում ա, թե միջազգայնորեն ճանաչված սահմանները քանի կոպեկի արժեք ունեն, թող հիշեն Ղրիմը, ու մտածեն, թե քանի վարկյան կմտածի Թուրքիան ասենք եթե վիզ պետք լինի չերեզ Նախիջևան մտնել Ադրբեջան:
Քանի Թուրքիայից խոսք գնաց, Թուրքան հոր բախչի պես մտնում ու դուրս ա գալիս Սիրիա ու Իրաք, երկու սահմաններն էլ միջազգայնորեն ճանաչված են:
Ի միջի այլոց, էտ ՀԱԿ-ի եքա հոդվածի մեջ գրած հույն-թուրքական բարիդրացիությունն էլ մուտիլովկայա։ Հարաբերությունները ռեգուլյար սրվում են, ու հաճախ կագնեցնում են կոնֆլիկտի եզրին։ Երկուսին էլ էս պահին հետ ա պահում անդառնալի վնասի վախը։
Դե քանի վերջին հարյուր տարվա մասին ա խոսքը, եկեք չմոռանանք, որ երկրորդ համաշխարհային պատերամզը սկսվել ա առաջինի ավարտից ու Վերսալյան գլոբալ խաղաղության համաձայնագրից ու Փարիզի խաղաղության կոնֆերանսից ուղիղ 20 տարի հետո։
Ընդհանուր առմամ խաղաղության համաձայնագիրը լավ բան ա, բնականաբար։ Բայց, հաստատ ոչ էս պահին, ոչ էս Ադրբեջանի ու Թուրքիայի հետ, ոչ մեր էս անկայուն ու անհասկանալի վիճակով։ Թե չէ, խաղաղության ցավը տանեմ, ո՞վ չի ուզում։
Բայց էս Չուկի մեջբերած ՀԱԿ-ի բացատրագիրքը իրոք մազալու գործ ա։ Կարդում եմ․
Կա եւս մեկ հանգամանք: Եթե Հայաստանը անկեղծորեն շարժվի խաղաղություն գտնելու ճանապարհով (ինչին ձգտում են հասնել միջնորդ երկրները), կառուցողական ու նախաձեռնողական վարքագիծ դրսեւորի, իսկ Ադրբեջանը մերժի, ապա Հայաստանը կհայտնվի շահեկան, Ադրբեջանը՝ մեկուսացված վիճակում: Դրանով էապես կնվազի, եթե ոչ՝ ամբողջությամբ կբացառվի պատերազմի վերսկսման վտանգը, որովհետեւ աշխարհի ճնշումներն ու զայրույթը կուղղվեն դեպի Ադրբեջան: Կամ՝ նա ստիպված կլինի ստորագրել խաղաղության պայմանագիրը։
Հորս արև, էս գրողները էս մոլորակից չեն։ Աշխարհի զայրույթը ․․․․ :D Էս ինչի՞ մասին ա, արա։ Աշխարհը նենց կոնկրետ, կոմպակտ, հավաքական միավոր ա երևի, իրա շատ կոնկրետ ու չափելի զգացմունքներով - զայրույթ, ուրախություն, աջակցություն, ջերմություն, վայ մեռնեմ էն ջանիիիին, ապրես բալեեեես, տատին ուտի էն ճուճըըըը ․․․
Ու ընհանրապես ողջ հոդված կոչվածը հեգացած ա վերացական, Չուկի սիրած կենացային դրույթներով - միջազգային հանրությունը, տիեզերական գիտակցությունը, առևտուրը, ներդրումները, սահմանները, եղբայրությունն ու բարիդրացիությունը, համատեղ երջանկությունը ․․․․ Դպրոցական շարադրություն, սղցրած յանի ծրագրի տակ։ Ու էլի Զուրաբյանն ու Մանուկյանը իրոք մեղքս գալիս են։ Պիտի էսի մի ձևի նաղդեն ժողովրդի վրա, որ գոնե 7% տանեն։
Եթե չկա միջազգային իրավունք կոչվածը, եթե չկա միջազգային հանրության զսպող ուժը, եթե միջազգային կառույցները ոչ մի բան նման դեպքերում չեն անում, չեն կարող անել, ի՞նչն ա զսպում կամայական ուժեղ պետությանը հենց վաղը գրավել հարևան ավելի թույլ պետությունը։
StrangeLittleGirl
14.03.2017, 14:37
Եթե չկա միջազգային իրավունք կոչվածը, եթե չկա միջազգային հանրության զսպող ուժը, եթե միջազգային կառույցները ոչ մի բան նման դեպքերում չեն անում, չեն կարող անել, ի՞նչն ա զսպում կամայական ուժեղ պետությանը հենց վաղը գրավել հարևան ավելի թույլ պետությունը։
Բացարձակապես ոչ մի բան։ Եթե էդ պահին էդ ուժեղ պետությանը էդ հարևան պետությունը մտնելը ձեռ ա տալիս ինչ-ինչ պատճառներով, մտնում ա։
Բացարձակապես ոչ մի բան։ Եթե էդ պահին էդ ուժեղ պետությանը էդ հարևան պետությունը մտնելը ձեռ ա տալիս ինչ-ինչ պատճառներով, մտնում ա։
Թուրքիան երբ ուզի մտնելու ա Հայաստա՞ն։
Եթե չկա միջազգային իրավունք կոչվածը, եթե չկա միջազգային հանրության զսպող ուժը, եթե միջազգային կառույցները ոչ մի բան նման դեպքերում չեն անում, չեն կարող անել, ի՞նչն ա զսպում կամայական ուժեղ պետությանը հենց վաղը գրավել հարևան ավելի թույլ պետությունը։
Սկզբունքորեն հա, քանի դեռ էտ թույլ պետությունը գրավելու ցանկությունը չի բախվել մեկ այլ ուժեղ պետության շահերի հետ։ Ալամ աշխարհը իրան պատառոտում ա, որ երկրորդ համաշխարհայինից հետո ձևավորված աշխարհակարգը խախտվել ա, սահմանները շատ տեղերում դարձել են պայմանական, որ ՄԱԿ-ի վրա չիշիկ անող ահագին ժամանակ ա չկա, մենք վիզ դրած աշխարհի զայրույթ ենք ման գալիս։
Փաստը ամեն դեպքում նրանում ա, որ ով կարացել ա դե ֆակտո պահի իրա տարածքներն ու երկիրը, էտ դե ֆակտոն ժամանակի ընթացքում դարձել ա դե յուրե։ Մեռնեմ Մուշուսասունի ջանին, բայց ժամանակակից Թուրքիան 20-րդ դարի սկզբին մի քանի կնքված խաղաղության համաձայնագրերի ու դրանց բազմակողմանի խախտման պռոդուկտ ա։ Ու տենց դեւ յուրե տեր ա էն տարածքներին, որոնք ինքը դե ֆակտո դարասզբին պահեց։
StrangeLittleGirl
14.03.2017, 14:42
Թուրքիան երբ ուզի մտնելու ա Հայաստա՞ն։
Եթե հաշվարկի, որ դա էդ պահին իրան ձեռնտու ա ու հարմար պահ գտնի, ապա կանի, մանավանդ որ վերջերս Թուրքիան անասելի լկտիացել ա։
Թուրքիան երբ ուզի մտնելու ա Հայաստա՞ն։
Չի բացառվում։ Բայց եթե պրյամոյ չմտնի էլ, կարա Նախիջևանի տարածքում, որի անվտանգության երաշխավորն ա, միլիոնով զորք կուտակի, ու անունը դնի որ Նախիջևանը մտավ։ Խոսքի, ինչի չէ՞ որ։ Մենակ չասես ռուսները, էս էն ․․․ ռուսներն ու թուրքերը մենակ վերջին մի տարվա ընթացքում ախպերացան ու դուշմանացան մի երեք անգամ։ Ամեն անգամ մի քանի հազար քուրդ զոհվեց։
Եթե հաշվարկի, որ դա էդ պահին իրան ձեռնտու ա ու հարմար պահ գտնի, ապա կանի, մանավանդ որ վերջերս Թուրքիան անասելի լկտիացել ա։
Լկտիանալաը որն ա, Էրդողանը լրիվ սուլթանակն զամաշկեքին խոդ ա տվել, ու Եվրոպային ա հաթաթա տալիս։ Էրդողանը ռուսական սամալյոտ ա խփել ու մարսել ա։ Ինչի՞ մասին ա խոսքը։
Ժողովուրդ, եթե ձեր ասածը ճիշտ ա, ուրեմն հենց վաղը պիտի բոլոր գործերը թողնել, ու բոլոր ֆիզիկապես պիտանի անձանց ուղարկել ուրանի հանքերում աշխատելու, իսկ բոլոր գիտնականներին՝ միջուկային ու քիմիական զենք ստեղծելու։
Բայց դե ձեր ասածը ճիշտ չի։
StrangeLittleGirl
14.03.2017, 14:49
Ժողովուրդ, եթե ձեր ասածը ճիշտ ա, ուրեմն հենց վաղը պիտի բոլոր գործերը թողնել, ու բոլոր ֆիզիկապես պիտանի անձանց ուղարկել ուրանի հանքերում աշխատելու, իսկ բոլոր գիտնականներին՝ միջուկային ու քիմիական զենք ստեղծելու։
Բայց դե ձեր ասածը ճիշտ չի։
Չես կարա, որտև էդ դեպքում էլ ԱՄՆ-ն կմտնի :))
...Բայց չես կարող չընդունել, որ համոզմունք ա ու հստակ աշխատանք, ոչ թե ուղղակի ասած խոսք։
...
Այ, Չուկ ջան, դու ինքդ լավ բացատրել ես ամեն ինչ։ Իրոք էս նմամվում ա համոզմունքի։ Անգլրերեն լավ ա բացատրվում - belief system (http://www.dictionary.com/browse/belief-system)։ Դուք հնարավոր ա իրոք համոզված եք, որ ճիշտ եք ու էս սաղ գրածները անբեկանելի ճշմարտություն են։ Ու չնայած մաս առ մաս բոլոր դրույթները քննարկվել են, ու դրանց նկատմամբ հիմնավոր անվստահություն ա հայտնվել, դուք շարունակում եք Աստվածաշնչի պես կիլոմետրերով հոդվածներ մեջբերել, ոնց որ դու ես ասում ուրիշի շուրթերով խոսել, ու պահանջել, որ ձեզ ապացուցեն, որ դուք ճիշտ չեք։
Չնայած պարզ պատասխանը սենց մոտեցմանը շատ ուղղակի ա ու կոնկրետ - ներող ախպեր, ձեր համոզմունքների համակարգը, մերինի հետ չի բռնում։
Ժողովուրդ, եթե ձեր ասածը ճիշտ ա, ուրեմն հենց վաղը պիտի բոլոր գործերը թողնել, ու բոլոր ֆիզիկապես պիտանի անձանց ուղարկել ուրանի հանքերում աշխատելու, իսկ բոլոր գիտնականներին՝ միջուկային ու քիմիական զենք ստեղծելու։
Բայց դե ձեր ասածը ճիշտ չի։
Վաբշե տո, լավ գաղափար ա։ Նու սաղովի պետք չի գնալ ուրանի հանքեր, բայց որ գիտական պոտենցիալը պետք ա կենրոնացնել, արագացուցիչը խոդ տալ, եթե տակը բան ա մնացել, ու մտածել Բագրատյանի ատոմային բոմբի կամ դրան մոտիկ բանի մասին, հիանալի գաղափար ա։
Ներսես_AM
14.03.2017, 15:37
Թող Թուրքիան մի կրակոց արձակի, տես ոնց են խառնվում։
Նույն ՀԱՊԿ-ն հստակ ասել ա. Ղարաբաղի հարցի հետ կապված մենք չենք խառնվելու, անգամ եթե գնդակոծվի Հայաստանի տարածքը։
Նույն տրամաբանությամբ կարաս հարց տաս. թե խի միջազգային հանրությունը չի խառնվում երբ հայկական կողմը գնդակոծում ա Ադրբեջանի տարածքը։ Որովհետև միջազգային հանրությունը արտահայտել ա իր դիրքորոշումը ղարաբաղի հարցի վերաբերյալ, դրանից ավելին չի անելու մինչև չփոխես ստատուս քվոն, մինչև նոր պայմանագիր, նոր իրավիճակ չձևավորվի։
Դե թող Հայաստանը, կամ Ադրբեջանը գնդակոծի վրացական գյուղերը, տես միջազգային հանրությունը չի՞ խառնվի։
Էդ էլ էլի «Լևոնի» կառավարության շնորհքն ա, որ Հայաստանին ագրեսոր չի ճանաչում էդ նույն միջազգային հանրությունը։
Դե թող հիմա Կարսի ժողովուրդը որոշի միանա Հայաստանին, ու հայկական կողմը զորք մտցնի Կարս, տես նույն կերպ կմարսե՞նք ոնց որ Ղարաբաղի դեպքում։
Արեա ջան, ըստ էդ նույն թղթերի, Հայաստանը Ադրբեջանի հետ պատերազմի մեջ չի գտնում։ Պատերազմ չի հայտարարվել։ ՈՒ ես հիմա չեմ հասկանում ինչի էդ միջազգային հանրության տանձին չի, երբ Հայաստանի միջազգայնորեն ընդունված տարածքը գնդակոծվում ա։ Տո միջազգային հանրությունը մի կողմ սկի ռազմական դաշնակիցների տանձին չի։ Հայկական երկու կողմ կա։ Կա Հայաստան միջազգայնորեն ընդուված տարածքով ու կա չընդունված Արցախ, որը ոնց ՀԱԿն ա ասում կարա կրակի ու կրակի տակ ընկնի քանի որ խաղաղություն չկա։
ՄԱԿը մի քոսոտ բանաձև չի կարում ընդունի ռուսները մտան ՈՒկրաինան ոտատակ արեցին (Բուդապեշտի մեմորանդումին ղուրբան, զուտ որպես ՈՒկրաինայի տարածքային անվտանգության երաշխավոր, նիչևո լիչնովո), ուրիշ երկրի ինքնաթիռն էլ վրայից։ Կամ որ մտան Վրաստան ու Օսեթիան դե ֆակտոյից մանրից դե յուրե դառնում ա Ռուսաստանի մաս(միացյալ զորքեր բան ման)։ Կամ որ Թուրքերը մտան Կիպրոսի 40 տոկոսը օկուպացրին 40 տարի առաջ ում չռթին էր։ Մի քիչ «խիստ մտահոգվեցին» ու տենց 40 տարի ա մտահոգված են։ Ադրբեջանը քանի անգամ ա խախտել զինադադարները հենց Ղարաբաղյան պատերազմի ժամանակ։ ՈՒմ երբ թափը հասնում ա հա էլ տալիս ա կողքինների գլխին էլի։ ՈՒ հա Թուրքիան էլ հենց խելքին բրդեց ու ռուսների հետ էլի ախպերության պայմանագիր կնքեց մեր հաշվին գալու ա մեր վրով անցնի։ Մի անգամ ա եղել ինչի՞։ Կամ հիմիկվա թուրքիան։ Պարտվել էր պատերազմի կտոր կտոր էին արել։ Աթաթուրքն եկավ ասեց առհա ձեզ։ Տրիբունի ասած չիշիկ արեց Սևրի վրա ու ինչքանը կարեցավ պահեց հիմա էլ միջազգային ճանաչված ա սաղի կողմից էդ սահմանները։ Մի տարվա մեջ առաջինից սարքեց երկրորդը ու հիմա ոչ մեկ բացի մեր ռազմահայրենասերներից Սևրի մասին չի հիշում։
http://www.turkishforum.com.tr/en/content/wp-content/uploads/2010/11/Partitioning-of-anatolia-map.jpg
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/58/Turkey-Greece-Bulgaria_on_Treaty_of_Lausanne.png
Ժողովուրդ, եթե ձեր ասածը ճիշտ ա, ուրեմն հենց վաղը պիտի բոլոր գործերը թողնել, ու բոլոր ֆիզիկապես պիտանի անձանց ուղարկել ուրանի հանքերում աշխատելու, իսկ բոլոր գիտնականներին՝ միջուկային ու քիմիական զենք ստեղծելու։
Բայց դե ձեր ասածը ճիշտ չի։
Այ Արէա ջան, վերջին էջում արդեն նշվեց Ռուսաստանի ներխուժումը թե՛ Ուկրաինա, թե՛ Վրաստան, Թուրքիայի ներխուժումը Կիպրոս, ում ասես ներխուժումը Սիրիա ու Յեմեն․․․ էլ «ուժեղ պետությանը հենց վաղը հարևան ավելի թույլ պետության գրավելը» ո՞նց ա լինում։ Նենչ չի, որ Ռուսաստանը տարածքի խնդիր ունի ու ուզենալու ա բոլոր հարևաններին գրավի, բայց պետք եղած տեղը ամեն տեղ էլ մտնելու ա, դրա համար էլ Ուկրաինայից հետո բոլոր մերձբալտյան երկրների քաք-ու-ցեռը կպել ա։ Որոշ երկրներ էլ «մտնում» ա տնտեսական պրինուդիտով, ասենք ոնց որ ամեն անգամ Հայաստանը սկսում էր Պարսկաստանի գազից հոտ քաշել, ձմեռվա ամենացուրտ վախտով հյուսիսային Կովկասում հանկարծակի գազատարի վրա ահաբեկչություն էր լինում։ Կամ հենց Վրաստանն ու Մոլդովան մի քիչ շատ էին արևմուտք նայում, միանգամից իրենց Ռուսաստան ներկրված սննդամթերքի մեջ ինչ ասես չէին գտնում ու արգելում․․․
Հա, մի երկու օրինակ էլ բերեմ ուժեղ երկրի հարևանի «գրավելու»․ Իսրայելը իր բոլոր հարևանների տարածքներ վերջին 50 տարվա մեջ մտել ա, իսկ Սիրիյաում ու Իրաքում մի քանի անգամ «միջուկային զենքի հետապնդումը» կասեցնելու համար․ գիշերով ռմբակոծիչ ինքնաթիռները գալիս են մի քանի շենք գետնին են հավասարեցնում, ու մյուս օրը առավոտյան դրանց մասին ոչ մեկ էլ չի հիշում․․․ Թուրքիան էլ Հայաստանի սահմանների մոտ մի քանի անգամ զորքեր ա հավաքել, ու Ռուսաստանն ու Պարսկաստանը ասել են՝ ախորժակիդ հետևի։ Բայց դե տեղ եղած վախտով, Ռուսաստանն էլ Հայաստանին կփռի քամուն, Պարսկաստանն էլ։ Ու միջազգային հանրությունը մի երկու շաբաթ «ամա՜ն-ամա՜ն» կասի, հետո կվերադառնա Քիմ Քարդաշյանի հետույքի աջ թուշիկին հայտնաբերված պզուկին։
Սրա համար էլ ասում ենք՝ քառակուսի հավասարում չի էս անտերը․ պատերազմ, թե խաղաղություն; փոխզիջենք, կամ բանակցություններից դուրս գանք; միջազգային հանրության ոտերը պագնենք, թե ատոմային ռումբ սարքենք; Ռուսաստանի ոռը մտնենք, թե Եվրոպայի հետ վիզային ռեժիմ պարզեցնենք․․․ տո ամեն ինչն էլ արա, պետք ա, դու էլ պատերազմ արա (թեկուզ ահաբեկչություններով, եթե թափդ չի հերիքում ողիղ հարձակման, կամ ներքին ազգային փոքրամասնությունները իրար դեմ լարելով, «ուժեղ պետությունները» այս երկուսից ոչ մեկից էլ չեն խորշում), խաղաղության աղավնի էլ ձևացի (արդեն 25 տարի ա անում ենք, քանի հակառակորդը ամբողջ աշխարհով ասում ա՝ կմորթենք, կվառենք)․ Ռուսաստանի ֆորպոստ էլ եղիր, Եվրոպայի հետ համագործակցելու ուղի էլ փնտրի, Չինարեն էլ սովորի հետն էլ ոսկեղենիկդ մի մոռացի և այլն․․․ բայց ինքդ քեզ մի խաբի, թե այս տարածաշրջանում Հայաստանը մոտակա երբև է «խաղաղություն» ա ունենալու, ու միակողմանի խաղաղություն կառուցելով ինչ-որ լավ տեղ ա հասնելու։
Ու ընհանրապես ողջ հոդված կոչվածը հեգացած ա վերացական, Չուկի սիրած կենացային դրույթներով - միջազգային հանրությունը, տիեզերական գիտակցությունը, առևտուրը, ներդրումները, սահմանները, եղբայրությունն ու բարիդրացիությունը, համատեղ երջանկությունը ․․․․ Դպրոցական շարադրություն, սղցրած յանի ծրագրի տակ։ Ու էլի Զուրաբյանն ու Մանուկյանը իրոք մեղքս գալիս են։ Պիտի էսի մի ձևի նաղդեն ժողովրդի վրա, որ գոնե 7% տանեն։
Դե էդ երկու տղերքն ինչ անեն, Պապին մի բան ասեց, իրենք ընկան կրակը...
Հա, ու էդ «միջազգային հանրությանը» վստահողների համար, ինչպես նաև «աշխարհի զայրույթին» հավատացողներին․․․ բերածս ցանկի (https://www.akumb.am/showthread.php/67252-%D5%8A%D5%A1%D5%BF%D5%A5%D6%80%D5%A1%D5%9E%D5%A6%D5%B4-%D5%A9%D5%A5%D5%9E-%D5%AD%D5%A1%D5%B2%D5%A1%D5%B2%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6-%D5%AC%D6%80%D5%BB%D5%A1%D5%B6%D5%A1%D5%AC%D5%B8%D6%82-%D5%BA%D5%A1%D5%B0%D5%A8?p=2553013&viewfull=1#post2553013) առաջին երկու հաշտական պայմանագիրները Սուդանի քաղաքացիական ու հարևան երկրների հետ պատերազմների ավարտ տալու համար էին, բայց չխանգարեցին, որ Դարֆուրում ցեղասպանությունը շարունակվի ու նույնիսկ արագանա։ Մենակ «ամա՜ն-ամա՜ն» էին ասում ու անցնում առաջ․․․
Եթե չկա միջազգային իրավունք կոչվածը, եթե չկա միջազգային հանրության զսպող ուժը, եթե միջազգային կառույցները ոչ մի բան նման դեպքերում չեն անում, չեն կարող անել, ի՞նչն ա զսպում կամայական ուժեղ պետությանը հենց վաղը գրավել հարևան ավելի թույլ պետությունը։
ոչ մի բանն էլ չի զսպում, դրա համար էլ ամեն օր նման իրավիճակների ականատես ենք լինում: Հենա նույն Ռուսաստանը ում ոնց ուզում նենց գրավում ա:
ոչ մի բանն էլ չի զսպում, դրա համար էլ ամեն օր նման իրավիճակների ականատես ենք լինում: Հենա նույն Ռուսաստանը ում ոնց ուզում նենց գրավում ա:
Չկա տենց բան։
Ինչքանով որ Հայաստանն ա Ադրբեջանը գրավել, տենց էլ Ռուսաստանը Ուկրաինան ու Վրաստանն ա գրավել։
Ու պետք չի ինձ Արցախի, Ղրիմի ու Աջարիայի տարբերությունը բացատրել։ Միջազգային իրավունքի տեսակետից լրիվ նույն բանն ա։
Սրա համար էլ ասում ենք՝ քառակուսի հավասարում չի էս անտերը...
Ասում եք, բայց ինքներդ լուծումներից մեկը մի կողմ եք նետում։ Որ քառակուսի հավասարում չի, ո՞նց իմացաք թե դա լուծում չի։
Թե՞ փոխզիջման կողմնակիցներն ասում են եկեք բանակը ցրենք, տարածքները տանք ադրբեջանին, թող խաղաղություն լինի։
Չկա տենց բան։
Ինչքանով որ Հայաստանն ա Ադրբեջանը գրավել, տենց էլ Ռուսաստանը Ուկրաինան ու Վրաստանն ա գրավել։
Ու պետք չի ինձ Արցախի, Ղրիմի ու Աջարիայի տարբերությունը բացատրել։ Միջազգային իրավունքի տեսակետից լրիվ նույն բանն ա։
Աջարիան չգիտեմ ինչ նկատի ունես: Ինչ-որ ա, հավես չկա:
Ասում եք, բայց ինքներդ լուծումներից մեկը մի կողմ եք նետում։ Որ քառակուսի հավասարում չի, ո՞նց իմացաք թե դա լուծում չի։
Թե՞ փոխզիջման կողմնակիցներն ասում են եկեք բանակը ցրենք, տարածքները տանք ադրբեջանին, թող խաղաղություն լինի։
Արէա ջան, իմ բարեկամ, չունի այս իրավիճակը լուծում․․․ խի քո կարծիքով չե՞նք ուզում լուծում տանք ու բոլորս էլ ուտել-խմելով մենակ ապրենք։ Տո Իսրայելը, որ համ «խաղաղասերներն» են ուզում Հայաստանը դառնա, համ էլ «պատերազմասերները» այս խնդրի լուծումը չի գտել, չնայած որ միջուկային զենք էլ ունի, լյուբոյ հարևան պետությանը լացացնելու թափ էլ։ Ու քոնֆլիքտ-ռեզոլուշընի ադամանդը համարվող Դեյտոնի «լուծումը» (արդի քոնֆլիքիստ քաղաքագետների երևի 90% սրա վրա է թեզ պաշտպանել) մոտակա երկու տարվա մեջ հնարավոր ա նորից մասսայական զոհերի բերի։ Թեկուզ լուծենք էլ էս հարցը, ո՞նց ես իսլամիստական ահաբեկչությունների դեմը առնեկու․․․ ու նենց չի էլի, որ իսլամիստական տրամադրությունները դժվար ա Ադրբեջանում կամ Թուրքիայում սերմանելը․․․
Չուկի ասած՝ լացում եմ ու ասում՝ չկա սրա լուծում․․․ մենք մոտակա «միշտ» էլ պիտի ակտիվ կամ սառած պատերազմի մեջ լինենք, բայց դա մեզ չպիտի զսպի զարգանալ ու բարգավաճել։ Ու սխալ ա ամեն ինչը դրա վրա բարդել, թե բա առանց «խաղաղության» մենք կործանված ենք։ Այս «պատերազմասերներս» քաջ հասկանում ենք, որ այդ «խաղաղասիրությունը» մեր կործանումը միմիայն արագացնում ա, ոչ թե դրա դեմը առնում։
Հա, ու թեկուզ Ռուսաստանը չի «գրավում», դրանից Ռուսաստանի ձեռքից զոհերի քանակը պակասո՞ւմ ա։ Վաղը մյուս օրն էլ Ադրբեջանը չի «գրավելու», այլ միջազգային նորմերով «ազատագրելու» ա, դրանից մեր զոհերը պակասո՞ւմ են։
Հա, քաղաքական պլատֆորմա ա, տաբուներից ազատելու միջոց ա․․․ տեսնենք ինչ հաջողության կբերի մոտակա և հետագա ընտրություններին։ Դրանից զատ ստեղ բան չկա․․․ հա էլ խոսենք ո՞նց կլնի, ի՞նչ կլնի թեմաներով, բայց դե հլը որ ոչ մի կոնֆլիկտ չի լուծվել էն եղանակով, որ ՀԱԿ-ն ա քարոզում․․․ ու եթե կան տեցն օրինակներ՝ բերե՛ք, համոզե՛ք, մի 40 էջ առաջ արդեն խնդրել էի, որ օրինակներ բերենք, բայց թյուրիմացության աստիճանի չսազող Սինայից բացի բան չեն գտնում․․․
Աջարիան չգիտեմ ինչ նկատի ունես: Ինչ-որ ա, հավես չկա:
Վրիպակ ա, ներողություն, Աբխազիան ի նկատի ունեմ։
Բայց դե ես էլ հավես չունեմ էս տոնով զրույց շարունակելու։
Արդեն որերորդ անգամ ա։
Ինչ-որ խնդի՞ր կա հետս, Շինարար ախպեր։ Թե հա պմ գրի տեսնենք ի՞նչ ա եղել։ Էս ի՞նչ ագրեսիվ, անբարյացակամ տոն ա վերջերս մոտդ։ Հա չեմ ուզում ասեմ, բայց դե մի պատճառ պիտի լինի թե չէ։ Մարդու գրել էլ չի գալիս արդեն։
Ներսես_AM
14.03.2017, 17:20
Ներս, հոդվածում գրած էր, քանի հաշտություն կնքած չի, պատերազմի մեջ ես, չեն խառնվում։ Մաքսիմում Ռուսաստանը պտի խառնվեր, էն էլ տեսնում ենք։
Ձյաձ, Հայաստանը ու Ադրբեջանը պատերազմի մեջ չեն։ Իրար պատերազմ չեն հայտարարել, ուրեմն ըստ էդ նույն միջազգային իրավունքի հաշտություն չունեն կնքելու։ Արցախը ըստ միջազգային իրավունքի ինքնորոշվել ա Ադրբեջանի միջազգային իրավունքով սահմանների ներսում։ Հիմա ստեղ հարցը ըստ միջազգային իրավունքի ոնց անել որ իրար հակասող համ Արցախի ինքնորոշումը լինի, համ Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը։ Չինարն ու Մովսեսը ստեղ էս խնդրի հետ բացարձակ կապ չունեն ըստ էդ իրավունքի, ու ես հարցնում եմ ուր ա միջազգային հանրության ցասումը էս կապակցությամբ։ ՈՒ դրանից հետո ինձ թվում ա ես կարող եմ կասկածներ հայտնել միջազգային հանրության կարողությունների մասին։
Էն ո՞վ ասում մենք չենք բանակցում։ Մեր բանակցողը դոկտոր-պրոֆեսոր ա միջազգային մակարդակի։ (http://www.tert.am/am/news/2017/03/14/president/2308202) :D
Վրիպակ ա, ներողություն, Աբխազիան ի նկատի ունեմ։
Բայց դե ես էլ հավես չունեմ էս տոնով զրույց շարունակելու։
Արդեն որերորդ անգամ ա։
Ինչ-որ խնդի՞ր կա հետս, Շինարար ախպեր։ Թե հա պմ գրի տեսնենք ի՞նչ ա եղել։ Էս ի՞նչ ագրեսիվ, անբարյացակամ տոն ա վերջերս մոտդ։ Հա չեմ ուզում ասեմ, բայց դե մի պատճառ պիտի լինի թե չէ։ Մարդու գրել էլ չի գալիս արդեն։
Անձնական նամակով :flower
Արէա ջան, իմ բարեկամ, չունի այս իրավիճակը լուծում․․․ խի քո կարծիքով չե՞նք ուզում լուծում տանք ու բոլորս էլ ուտել-խմելով մենակ ապրենք։ Տո Իսրայելը, որ համ «խաղաղասերներն» են ուզում Հայաստանը դառնա, համ էլ «պատերազմասերները» այս խնդրի լուծումը չի գտել:
Իսրայելը լուծում ունի, բայց էդ լուծման արդյունքում պետության մեջ որտեղ պաղեստինցիները և հրեաները հավասար իրավունքներ կունենան, արագ կարա նենց լինի, որ մեծամասնությունը պաղեստինցի լինեն, երկիրը էլ չի լինի Իսրայել, այլ կլինի Պաղեստին: Իսրայելի ներկայիս ռեժիմը տենց չի ուզում, դա իրանց «ավետյաց երկիրն» ա, պաղեստինցիներին էլ մանրից նեղելով պետք ա վերանցել, հեռացնել, ինչը և արվում ա: Մենք ոչ մի զուգահեռ չունենք Իսրայելի հետ, հերիք ա համեմատվեք:
Լուծում հնարավոր է միայն լուծում փնտրելու գնով։ Լուծման բացառում պնդողները լուծումն ուղղորդում են պատերազմի։ Էդքան պարզ բան։
Ոչ ամեն գնով փոխզիջում ա քարոզվում, ոչ բան։ Ասվում ա հասարակ բան՝ մի զրկեք ձեզ լուծում գտնելու հնարավորությունից։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Իսրայելը լուծում ունի, բայց էդ լուծման արդյունքում պետության մեջ որտեղ պաղեստինցիները և հրեաները հավասար իրավունքներ կունենան, արագ կարա նենց լինի, որ մեծամասնությունը պաղեստինցի լինեն, երկիրը էլ չի լինի Իսրայել, այլ կլինի Պաղեստին: Իսրայելի ներկայիս ռեժիմը տենց չի ուզում, դա իրանց «ավետյաց երկիրն» ա, պաղեստինցիներին էլ մանրից նեղելով պետք ա վերանցել, հեռացնել, ինչը և արվում ա: Մենք ոչ մի զուգահեռ չունենք Իսրայելի հետ, հերիք ա համեմատվեք:
Էհ չստացվե՞ց, որ լուծման չեն հասել... էս կողմից նրանց ստատուս տվող չկա, էն կողմից էլ սրանց «խաղաղություն» տվող չկա...
Իսրայել ոչ թե ուզում ենք լինել իրենց վարած քաղաքականությանը նմանակելով, այլ իրենց նման հզոր պետականության ունենալու հարցում։ Խոսքի, ի՞նչ վատ կլիներ այնքան ռազմական թափ ունենայինք, որ ցանկացած հանդգնող հարևանի չափալախներով «խաղաղության պարտադրեինք» կամ համաշխարհային թափ ունեցող գիտական ինստիտուտներ (https://en.wikipedia.org/wiki/Science_and_technology_in_Israel) ու $15 միլիարդ դոլար արժողությամբ ԻՏ ընկերություններ (https://en.wikipedia.org/wiki/Mobileye) ունենայինք:
Լուծում հնարավոր է միայն լուծում փնտրելու գնով։ Լուծման բացառում պնդողները լուծումն ուղղորդում են պատերազմի։ Էդքան պարզ բան։
Ոչ ամեն գնով փոխզիջում ա քարոզվում, ոչ բան։ Ասվում ա հասարակ բան՝ մի զրկեք ձեզ լուծում գտնելու հնարավորությունից։
Ինչի՞ն լուծում գտնելու, պատերազմական վիճակի՞ն։ Օքեյ... դուք գտեք, թող ամբողջ աշխարհն էլ նայի ու նախանձի, ու մյուս մի քանի սերունդ քաղաքագետների 90%-ն էլ ՀԱԿ-ի գ[յու]տած լուծումով թեզեր պաշտպանի... ԼՏՊ-ին էլ Նոբելյան մրցանակ կարող ա հասցնենք պոկել, աստված իրեն երկա՜ր կյանք տա՛։ Թող չուզողները էս մի քանի «պրագմատիստներս» լինենք...
Բայց դե տեսնենք գոնե ձեր ազգակիցների մի 7%-ին կարում եք համոզել, մինչև հալամ աշխարհին համոզելը...
Լուծման բացառում պնդողները լուծումն ուղղորդում են պատերազմի։ Էդքան պարզ բան։
Ստեղ ոչ մեկ պատերազմ չի ուզում։
Միջազգային հանրության վրա հույս կապողներն էլ Հայաստանը տանում են ոչնչացման։ Փորձված պարզ բան։
Որ ոչ մեկը չի ուզում պատերազմ, հասկանալի ա։ Բայց որ լուծում չփնտրելը ակամա տանում ա պատերազմի, դա էլ ա պարզ։ Ժամանակի ընթացքում էլ կամ կհամոզենք, կամ կգնանք պատերազմի։ Էդ էլ ա պարզ։ Պարզ ա նաև, որ էս պահին ժողովրդի մեծ մասին համոզել չենք կարողանում, բայց ոչ էե որտև պրագմատիկ են, այլ լսելու անպատրաստ, ինչպես և էստեղ քննարկողները։
Դուք կարող եք շարունակել ձեզ պրագմատիկի տեղ դնել,բայց փաստ է, որ մոտեցումը, որի կրողն եք, անշեղորեն ապահովում է սառը պատերազմը՝ մոտեցնելով լայնամաշտաբը։
Համենայն դեպս նշեմ, որ քննարկման մասնակիցներից որևէ մեկին չեմ մեղադրում մեզ պատերազմի տանելու մեջ, մեղադրում եմ մոտեցմանը, որը չկոտրելը քաղաքական ուժերի պատասխանատվությունն է։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Չուկ,
Որ Լևոնը հայ ազգի ամենահանճարեղ պետական գործիչներից մեկն է, դրանում կարծում եմ որ ես ու դու համակարծիք ենք:
Իմ խոսքի ներքո ասվելիքը բխում է դրանից :
Լևոնը մի անգամ 20 տարի սրանից առաջ ոսկերչական քայլով /Պատերա՞զմ, թե՞ խաղաղություն, Լևոն ... / ստիպեց որ իրեն էտ տխրահռչակ "միջազգային հանրությունը", որը արդեն պատին դեմ էր տվել իրեն, համարի խաղից դուրս ու մեր հետ էտ "տունտունիկը սկսի զրոյից", որին ցավոք հետևեց սարսափելի սպանդը- մատաղը Ազգային Ժողովում, որից ցնցված էր նաև Լևոնը:
Հիմա էլի "միջազգային հանրությունը", որը արդեն պատին դեմ էր տվել իրեն և Սերժին : Լևոնը 20 տարի անց նույն տրյուկն է անում /Պատերա՞զմ, թե՞ խաղաղություն, Լևոն ... / : Մի քայլ, որից հետո ինքը էսպես ասած Հայստանում ու ընդանրապես համայն հայության մեջ կունենա 0-ին մոտիկ ձայն ու հանգիստ կպլստա Սադամի պարանից որպես անհեռանկար ու ոչ մի հզորություն չունեցող գոծիչ:
Նույնը արվեց նաև Սերժի համար: Քանի որ ուրիշ ճար չկար Սերժին փրկելու "մեծ" երկրներից, նրան էլ գրագետորեն դուրս էն բերում Նախագահի ինստիտուտից պրակտիկորեն լրիվ փոխանցելով Ազգային ժողով, որտեղ շունը տիրոջը չեն ճանաչի "միջազգային" "խաղաղապահները":
Ու էլի մի 20 տարի մինիմում, լինելով աշխարհագրորեն փաստացի դժոխքում , սատանին պոչից կապած ենք պահելու :)
Ինչ ասել կուզեմ:
Հզոր մարդիկ են ղեկավարում Հայաստանը: Իսրայելից ավելի հզոր:
Իսկ դուք, ՀԱԿ-ով, պատրաստվիր գնալու մի 10 տարով ծաղիկ աճացնելու:
Լավ գործ եք անում ձեր "Պատերա՞զմ, թե՞ խաղաղություն", 99 տոկոսի համար առաջին հայացքից աբսուրդ քարոզով, -
Լավ գործ եք անում Լևոնին երկորդ անգամ դուրս եք հանում կրակից: :)
Անսլով ջան, ես էդ դավադրատեսություններից հեռու մարդ եմ։ «միջազգային հանրություն» ասելուց էլ նկատի եմ ունենում միջազգային իրավական համակարգն ու փոխհարաբերությունները, միջազգային ընդունված կանոններն ու նորմերը։
Մենք տարբեր հարթություններում ենք խոսում։ Մեր զրույցը չի կարող ստացվել։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Ամբողջ համաշխարհային պատմությունը մի նախադասությամբ
"The great nations have always acted like gangsters, and the small nations like prostitutes."
Stanley Kubrick
СТЭНЛИ КУБРИК: "ВЕЛИКИЕ ДЕРЖАВЫ ВСЕГДА ВЕЛИ СЕБЯ КАК БАНДИТЫ, А МАЛЫЕ — КАК ПРОСТИТУТКИ."
Մենք, սովորաբար 7 -երրորդ դարից էս կողմ գանգստեռություն չենք արել: Ու անկապ ապրում էինք մինչև 19 դար:
Իսկ պրաստիուցիայով սկսեցինք զբաղվել ոչ շատ վաղուց- 18 դարի սկզբից:
Հիմա էլի 90-ականներին սկիզբ դրված "գանգստեռության" հիմքերն ա պետք ամրացնել, եթե չենք ուզում որ մեզ կրկին բոլոր ծակերից ունենա ամենակեղտոտ ու յուղոտ, շատ պայմանականորեն մարդանման համարվող թուրքական մասսան
Ժամանակը կգա, որ ոչ թե կհասկանաք, այլ կիմանաք, որ հաղթանակի գրավականի առյուծի բաժինը ճիշտ քաղաքականությանն էր։ Տխուր պահեր ենք ապրում։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Էխ, 7 տարի առաջ էլ (https://www.akumb.am/showthread.php/32865-%D4%B1%D6%80%D6%81%D5%A1%D5%AD%D5%AB-%D5%B0%D5%AB%D5%B4%D5%B6%D5%A1%D5%AD%D5%B6%D5%A4%D5%AB%D6%80%D5%A8/page91) սենց ջուր էինք ծեծում :Ճ Ոշմիբան չի փոխվել: Իմիջայլոց, մարդամեկը եսիմոր թվին պնդում էր, որ էդ տարվա մինչև աշուն Ղարաբաղի հարցում բեկում է լինելու, տեսնես հասկացա՞վ, թե՞ իմացավ, որ ճիշտը մեկ մեկ սուտ ա դուրս գալիս:
Overdose
15.03.2017, 07:31
Հըմմ,, հետաքրքիր ա, էդ փոխզիջումներին կողմ քվեարկած մարդիկ գոնե տեղյակ են, որ Հայաստանից արեւելք Ազերփայչանն ա իրա նախագահով ու փոխնախագահով?
ում եք զիջելու կամ փոխզիջելու...?
Mephistopheles
15.03.2017, 09:55
Էխ, 7 տարի առաջ էլ (https://www.akumb.am/showthread.php/32865-%D4%B1%D6%80%D6%81%D5%A1%D5%AD%D5%AB-%D5%B0%D5%AB%D5%B4%D5%B6%D5%A1%D5%AD%D5%B6%D5%A4%D5%AB%D6%80%D5%A8/page91) սենց ջուր էինք ծեծում :Ճ Ոշմիբան չի փոխվել: Իմիջայլոց, մարդամեկը եսիմոր թվին պնդում էր, որ էդ տարվա մինչև աշուն Ղարաբաղի հարցում բեկում է լինելու, տեսնես հասկացա՞վ, թե՞ իմացավ, որ ճիշտը մեկ մեկ սուտ ա դուրս գալիս:
մի հատ կոնստրուկտոր ընկեր ունեմ ասում ա "եթե շենքը սխալ ա սարքած ու չի փլվում մի ահագին վախտ, էդ չի նշանակում որ եթե մինչև հիմա չի փլվել, էլ չի փլվելու... ոչ, եթե մինչև հիմա չի փլվել ուրեմն փլվելու շանսերը գնալով մեծանում են... կամ ժամանակին կամրացնես, կամ էլ գլխիդ կփլվի"...
Ավելացնեմ թութսիների ցեղասպանությունը, երբ հենց կրակ բացվեց, խաղաղապահներն առաջինը լքեցին տարածքը:
Sendt fra min E5823 med Tapatalk
Էս թուրք նիդեռլանդական գզվռտոցը մի դեպք էլ հիշացրեց։ Էրդողանը էսօր շփացրել ա հոլանդացիների երեսին։
Սրեբրենիցայի կոտորածը։ (https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D0%B5%D0%B7%D0%BD%D1%8F_%D0%B2_%D0%A1%D1%80%D0%B5%D0%B1%D1%80%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D1%86%D0%B5#.D0.9E.D1.81.D0.B0.D0.B4.D0.B0._.D0.97.D0 .BE.D0.BD.D0.B0_.D0.B1.D0.B5.D0.B7.D0.BE.D0.BF.D0.B0.D1.81.D0.BD.D0.BE.D1.81.D1.82.D0.B8_.D0.A1.D1.80.D0.B5.D0.B1.D1.80.D0.B5.D0.BD.D0.B8.D1 .86.D0.B0)
ՄԱԿ-ի կողմից հայտարարված ու երաշխավորված անվտանգության գոտի, խաղաղապահներն էլ կանգնած։
Գաղթական
16.03.2017, 13:50
Հետաքրքիրա՝ իսկ ՀԱԿ անդամների ինչ-որ վիճակագրություն կա՞, թե ԼՏՊ-ի վերջին քաղաքական կուրսի ընտրումից հետո քանիսն են միացել կուսակցությանը հանուն գաղափարի ու քանիսը լքել այն..
ուզում եմ հուսալ, որ նման դեպքեր էլ եղած կլինեն, ինչն ամենալավ պատասխանը կլինի կուսակցությունը աղանդ համարողներին )))
Հետաքրքիրա՝ իսկ ՀԱԿ անդամների ինչ-որ վիճակագրություն կա՞, թե ԼՏՊ-ի վերջին քաղաքական կուրսի ընտրումից հետո քանիսն են միացել կուսակցությանը հանուն գաղափարի ու քանիսը լքել այն..
ուզում եմ հուսալ, որ նման դեպքեր էլ եղած կլինեն, ինչն ամենալավ պատասխանը կլինի կուսակցությունը աղանդ համարողներին )))
Կուսակցության շարքերը լքող չկա, գոնե իմ ինֆոյով: Կուսակցության վերջին լքածը կուսակցությունից հեռացված անդամ է, կապված ՏԻՄ ընտրությունների հետ:
Բայց քեզ հանգստացնեմ, կուսակցության մեջ կան մարդիկ, ովքեր համաձայն չեն փոխզիջման էս քաղաքականությանն ու էդ մասին բարձրաձայնում են: Կան նաև կուսակցության շարքերը համալրածներ, չգիտեմ արդեն պաշտոնական, թե դեռ համակրի տեսքով:
Գաղթական
16.03.2017, 16:42
Բայց քեզ հանգստացնեմ, կուսակցության մեջ կան մարդիկ, ովքեր համաձայն չեն փոխզիջման էս քաղաքականությանն ու էդ մասին բարձրաձայնում են:
Ելնելով հարցի վերաբերյալ իմ մոտեցումից՝ ուրախ եմ սրա համար :)
Ելնելով հարցի վերաբերյալ իմ մոտեցումից՝ ուրախ եմ սրա համար :)
Մեր մոտ խոսքի ազատություն ա, Գաղթական ջան: Իհարկե մի մասս նախընտրում ա անհամաձայնությունները ներսում քննարկել (օրինակ ես ներսում հայտնի եմ իմ «ըմբոստությամբ»), մյուս մասը հրապարակային էլ ա արտահայտվում ու որևէ մեկը երբևէ այդ կարծիքների վրա չի բռնանում:
Գաղթական
16.03.2017, 18:10
Մեր մոտ խոսքի ազատություն ա, Գաղթական ջան: Իհարկե մի մասս նախընտրում ա անհամաձայնությունները ներսում քննարկել (օրինակ ես ներսում հայտնի եմ իմ «ըմբոստությամբ»), մյուս մասը հրապարակային էլ ա արտահայտվում ու որևէ մեկը երբևէ այդ կարծիքների վրա չի բռնանում:
այսինքն, ըստ նկարագրածիդ, կարելիա եզրակացնել, որ ՀԱԿ-ի ներսում մթնոլորտն առողջա:
խոստովանում եմ՝ չեմ հասցրել ամենայն ուշադրությամբ հետևել էս քարոզարշավների բոլոր զարգացումներին, բայց ինչքանով որ հետևել եմ՝ թե՛ ընտրված լոզունգից ու թե՛ առանձին հարցազրույցներից մոտս տպավորություն է ստեղծվել, թե ՀԱԿ-ն իր ամբողջ քաղաքական կուրսը կենտրոնացրել է «փոխզիջման» վրա..
գուցե իրոք ավելի լուրջ գաղափարական տարբերություններ կան, քան, այսպես կոչված, «պատերազմի» ու «խաղաղության» կուսակցություններ անվանարկումը, բայց ես դա չեմ նկատել, ինչն, անձամբ ինձ համար, բավական հիասթափեցնողա..
Մեր մոտ խոսքի ազատություն ա, Գաղթական ջան: Իհարկե մի մասս նախընտրում ա անհամաձայնությունները ներսում քննարկել (օրինակ ես ներսում հայտնի եմ իմ «ըմբոստությամբ»), մյուս մասը հրապարակային էլ ա արտահայտվում ու որևէ մեկը երբևէ այդ կարծիքների վրա չի բռնանում:
Հետաքրքիր է, իսկ ինչով դու համաձայն չես ՀԱԿ քաղաքականության հետ, որ ըմբոստանում ես? Եթե գաղտնիք է, կարող ես չպատասխանել:
Հետաքրքիր է, իսկ ինչով դու համաձայն չես ՀԱԿ քաղաքականության հետ, որ ըմբոստանում ես? Եթե գաղտնիք է, կարող ես չպատասխանել:
Գաղտնիք չի։ Բայց արդեն գրել էի, որ ես նախընտրում եմ էդ հարցերը ներսում բարձրացնել։ Քեզ ասելու պատճառ չեմ տեսնում։...
Sent from my A0001 using Tapatalk
Քո իրավունքն է, առանց դրա չեմ մեռնի, հաստատ - ուղղակի հետաքրքիր էր՝ մեր նախորդ խոսակցության ֆոնին... հետաքրքիր էր, թե, ըստ քեզ, այնուհանդերձ, ինչումն է ՀԱԿ սխալը?
Քո իրավունքն է, առանց դրա չեմ մեռնի, հաստատ - ուղղակի հետաքրքիր էր՝ մեր նախորդ խոսակցության ֆոնին... հետաքրքիր էր,թ ե, ըստ քեզ, այնուհանդերձ, ինչումն է ՀԱԿ սխալը?
Կարճ՝ լիքը հարցերում։
Բայց դրանք իմ համար աշխատանքային են։ Գլոբալ առումներով մենք համակարծիք ենք։
Հարևան թեմայի գրառումս tapatalk ծրագրի ինչ-որ սխալ էր, որն անսահման հետաքրքրեց։
StrangeLittleGirl
19.03.2017, 02:17
Ավետիք Իշխանյանի ֆեյսբուքյան էջից միջազգային հանրությանն էդպես անվերապահորեն հավատացողների համար.
Հետաքրքրքկան է ծանոթանալ ՄԱԿ-ի ներքին վերահսկողության ծառայությունների գրասենյակի 2014թ, հրապարակված զեկույցին: Այն վերաբերում է 2010-2013թթ. ՄԱԿ-ի խաղաղապահ առաքելություններին, այդ թվում տեղի ունեցած միջադեպերին: Այսպես. քաղաքացիական բնակչության վրա գրանցվել են 507 զինված հարձակումներ, և խաղաղապահ ուժերը միջամտել են միայն 101(20%)-ին:
Ավետիք Իշխանյանի ֆեյսբուքյան էջից միջազգային հանրությանն էդպես անվերապահորեն հավատացողների համար.
Մանրամասներն են հետաքրքիր, ոչ թե վերջնական թվերը: Կարելի ա գտնել էդ զեկույցը, մանրամասն սերտել, Բյուր ջան ;)
StrangeLittleGirl
19.03.2017, 03:01
Մանրամասներն են հետաքրքիր, ոչ թե վերջնական թվերը: Կարելի ա գտնել էդ զեկույցը, մանրամասն սերտել, Բյուր ջան ;)
Խնդրեմ (https://oios.un.org/resources/ga_report/a-68-787-dpko.pdf) :)
Խնդրեմ (https://oios.un.org/resources/ga_report/a-68-787-dpko.pdf) :)
Շնորհակալ եմ, կուսումնասիրեմ :)
Ավետիք Իշխանյանի ֆեյսբուքյան էջից միջազգային հանրությանն էդպես անվերապահորեն հավատացողների համար.
Բա ինչքան հաշվետվություն կա ՄԱԿ-ի խաղաղապահների կողմից սեռական բռնությունների, այդ թվում երեխաների նկատմամբ, տրաֆիկինգի ու լիքը այլ քրեական հանցագործությունների մասին։
Էս հաղորդման ժամանակ Լևոն Զուրաբյանն ամեն ինչ արեց, որ ՀՀԿ-ն հազար անգամ ավելի խելամիտ երևա, քան ՀԱԿ-ը։ Մարդու լացը գալիս ա։ Զուրաբյանը իրա արտահայտած բոլոր մտքերով բացարձակ տկարամիտի տպավորություն էր թողնում։
https://www.youtube.com/watch?v=DrlO1B4RN2w
Շատ հավասարակշռված արձագանք ԼՏՊ հարցազրույցին, ու վաբշե էս թեմային։
http://www.1in.am/2112180.html
Mephistopheles
24.03.2017, 00:04
: Ընդհանրապես համարժե՞ք է այդ քննարկումը Հայաստանի իրավիճակին, հայկական պետականության խնդիրներին, Արցախի խնդրի թե՛ աշխարհաքաղաքական, թե՛ տարածաշրջանային և թե՛ զուտ ներհայկական համատեքստին: Թեև խնդիրը հռչակված է զարգացման, ժողովրդավարացման, կոռուպցիայի դեմ արդյունավետ պայքարի խոչընդոտ, այդուհանդերձ այդ պնդումների փաստարկային բազան մեղմ ասած՝ վիճահարույց է, համոզիչ չէ, եթե ընդհանրապես չխոսենք այդպիսի բազայի բացակայությունից:
մեղմ ասած անգրագետ հոդված ա...
մեղմ ասած անգրագետ հոդված ա...
Հակոբ Բադալյանի տարբեր անուններով, մեկը մյուսին հակասող հոդվածներն ինձ միշտ զվարճացրել են :))
Էս հաղորդման ժամանակ Լևոն Զուրաբյանն ամեն ինչ արեց, որ ՀՀԿ-ն հազար անգամ ավելի խելամիտ երևա, քան ՀԱԿ-ը։ Մարդու լացը գալիս ա։ Զուրաբյանը իրա արտահայտած բոլոր մտքերով բացարձակ տկարամիտի տպավորություն էր թողնում։
https://www.youtube.com/watch?v=DrlO1B4RN2w
Չէի տեսել։ Զուրաբյանը զրո ա։ Ոտից գլուխ շփեց վրեն։
Մոռթիք թողիք ձեր լևոնյան հնարքով ։ Այ քյալ կենգուրու մարդը ասում ա գնացինք , որ ստորագրենք թազա 10 անընդունելի պահանջ ներկայացրեց։
Չուկ մանրից համոզվում եմ, ոը ՀԱԿ-ը իշխանության ջրախացին ջուր լցնելու համար ա ։
Mephistopheles
24.03.2017, 01:04
Հակոբ Բադալյանի տարբեր անուններով, մեկը մյուսին հակասող հոդվածներն ինձ միշտ զվարճացրել են :))
մարդկանց խաբում են ու իրանք էլ ծաղրի առարկա են դառնում... մարդը հանգիստ խղճով ուզում ա ասի որ կոնֆլիկտը կապ չունի՝ "փաստարկային բազա չկա"...
Մեֆ, ես չեմ կարող իրա հոդվածները լուրջ ընդունել ու քննարկել։ Երբ մարդ օրական 5-10 հոդված ա գրում տարբեր անուններով, ըստ տվյալ անվան իմիջի ու պատվերի բոցանդակության, նշանակում ա, որ մի կողմից ինքն իրական տրամաբանական վերլուծություն չի գրում, և զուտ ժամանակի առումով չի կարող իրապես մշակել ասելիքը, ընդամենը ճամարտակություն ու գրչակություն ա անում։ Եթե սրան գումարում ենք, որ իրա պատվիրատուն իշխանությունն ա, սաղ ընկնում ա տեղը։ Թող մարդիկ իրա ասածներում խելոք բան տեսնեն ու գլուխները խելոք տմբտմբացնեն, ես միայն զվարճանում եմ էս թեմայով ;)
Sent from my A0001 using Tapatalk
Ալիևը Նովրուզի իր ելույթում անդրադարձել է նաև ղարաբաղյան խնդրին (https://www.azatutyun.am/a/28379622.html)
Մենք ստեղ՝ խաղաղություն, բարիդրացիություն, ինքը ընդեղ՝ պատերա՚զմ, պատերա՚զմ:
Ասենք Բադալյանին, կամ իր կլոններին լուրջ չընդունեցիք, բան ա՞ փոխվում:
Ալիևը Նովրուզի իր ելույթում անդրադարձել է նաև ղարաբաղյան խնդրին (https://www.azatutyun.am/a/28379622.html)
Մենք ստեղ՝ խաղաղություն, բարիդրացիություն, ինքը ընդեղ՝ պատերա՚զմ, պատերա՚զմ:
Ասենք Բադալյանին, կամ իր կլոններին լուրջ չընդունեցիք, բան ա՞ փոխվում:
Ալիևը մի քանի օր առաջ Ֆրանսիայի նախագահի հետ հանդիպմանը հերթական անգամ հավաստել է փոխզիջման կարևորությունը:
Նորից չեք կարողանում իրարից տարբերել հռետորաբանությունը դիվանագիտությունից, ու մինչ փոխզիջման գնալը մաքսիմալը պոկել փորձելու քաղաքականությունը:
Բադալյանին լուրջ չընդունելուց բան չի փոխվում, իսկ այ ընդունելուց փոխվում ա: Այ հենց տենց քարոզիչների ու իշխանության կտերի տրամադրության տակ եք:
Ալիևը մի քանի օր առաջ Ֆրանսիայի նախագահի հետ հանդիպմանը հերթական անգամ հավաստել է փոխզիջման կարևորությունը:
Նորից չեք կարողանում իրարից տարբերել հռետորաբանությունը դիվանագիտությունից, ու մինչ փոխզիջման գնալը մաքսիմալը պոկել փորձելու քաղաքականությունը:
Բադալյանին լուրջ չընդունելուց բան չի փոխվում, իսկ այ ընդունելուց փոխվում ա: Այ հենց տենց քարոզիչների ու իշխանության կտերի տրամադրության տակ եք:
Ապեր փոխզիջման կարևորությունը միշտ կարելի է հավաստել, խոսքի պատերազմից առաջ, պատերազմի ժամանակ, կամ պատերազմից հետո:
Քեզ զվարճալի չի թվու՞մ Ֆրանսիայի նախագահի հետ զրույցը հիմք ընդունելը մի ողջ քաղաքական դիրքորոշման համար: Իսկ ապրիլի պատերազմն էլ 100 զոհերով դիվանագիտոություն է՞ր, թե՞ հռետորաբանություն:
Արի մենք ֆեյք Բադալյանի հոդվածները կարդանք, դու էլ զբաղվի խաղաղությամբ:
Mephistopheles
24.03.2017, 08:31
Ապեր փոխզիջման կարևորությունը միշտ կարելի է հավաստել, խոսքի պատերազմից առաջ, պատերազմի ժամանակ, կամ պատերազմից հետո:
Քեզ զվարճալի չի թվու՞մ Ֆրանսիայի նախագահի հետ զրույցը հիմք ընդունելը մի ողջ քաղաքական դիրքորոշման համար: Իսկ ապրիլի պատերազմն էլ 100 զոհերով դիվանագիտոություն է՞ր, թե՞ հռետորաբանություն:
Արի մենք ֆեյք Բադալյանի հոդվածները կարդանք, դու էլ զբաղվի խաղաղությամբ:
կարիք չկա ֆեյք բադալյանին կարդալ, կարանք դաշնակներին լսենք, ստյոպիկին լսենք, իրանք ֆեյք չեն... խոսք են տալիս որ առանց ղարաբաղի սաղ լավ անելու են...
Ինչ հեշտ են սաղ մոռանում հենց մեր Սերժի հայտարարությունների ու ստորագրությունների տարբերություն։
Էլի հիշեցնեմ, հայտարարում էր, որ ԵՏՄ մտնելու մասին ոչ մի խոսք չկա, իսկ փաստացի մի քանի ամիս անց արդեն սաղ ստորագրած էր, մենակ էլ ԵՏՄ-ում էինք։
Մի բան ա, թե ինչ ես ասում քո ժողովրդին (որին ինչ ուզես կասես ու ոչ մեկ չի կանչելու պատասխանատվության), այլ բան են Պուտինն ու մնացած ջոջերը։
Ասենք Բադալյանին, կամ իր կլոններին լուրջ չընդունեցիք, բան ա՞ փոխվում:
Մոր կլոնը փաթթած ունի իրանց «դիվանագիտությունը»։
http://m.lragir.am/index/arm/1/comments/view/150245
Ինչ հեշտ են սաղ մոռանում հենց մեր Սերժի հայտարարությունների ու ստորագրությունների տարբերություն։
Էլի հիշեցնեմ, հայտարարում էր, որ ԵՏՄ մտնելու մասին ոչ մի խոսք չկա, իսկ փաստացի մի քանի ամիս անց արդեն սաղ ստորագրած էր, մենակ էլ ԵՏՄ-ում էինք։
Մի բան ա, թե ինչ ես ասում քո ժողովրդին (որին ինչ ուզես կասես ու ոչ մեկ չի կանչելու պատասխանատվության), այլ բան են Պուտինն ու մնացած ջոջերը։
Այ, իրոք շատ լավ օրինակ ես բերել: Նույն կերպ էլ Սերժիկը բոլոր եվրոպացի ջոջերին ասում էր, հեսա Ասոցացման Համաձայնագիր եմ ձեր հետ ստորագրում, չորս տարի բանակցում էր հետները, մեր ուղին Եվրոպան ա, ու՞մ խեռին ա մաքսայնի միությունը.... Հետո գնաց ու ԵՏՄ մտավ: Այսինքն, քանի՞ կոպեկի արժեք ուներ Սերժիկի խոսքը:
Նենց որ, ձեր գործն ա, կարաք Ալիևին հավատաք, որ Օլանդին մի բան ասել ա, ուրեմն տենց ա ․․․ դե դվանագիտություն ա էլի, քաղաքականություն ա (դոդի ակնաջը կանչի) լիքը ստեղ փիս խելոք մարդիկ կան, դիվանագիտությունից ու քաղաքականությունից խիստ հասկացող, ուրիշներին էլ մեղմ ժպիտով խելք ու խրատ տվող։ Ասում եմ ընտրություններից հետո ՀՀ արտգործնախարար Զուրաբյան Լևոնին ա պետք նշանակել, նա ուժեղ դիվանագետ ա։
Ավելի մատչելի գրեմ. Ասածը օդի մեջ տռֆս ա, որոշիչը թուղթն ա, որը Ալիևը ոչ մի անգամ չի ճղել։
Sent from my P8000 using Tapatalk
StrangeLittleGirl
24.03.2017, 16:48
Ավելի մատչելի գրեմ. Ասածը օդի մեջ տռֆս ա, որոշիչը թուղթն ա, որը Ալիևը ոչ մի անգամ չի ճղել։
Sent from my P8000 using Tapatalk
Չի ստորագրել:
Sendt fra min E5823 med Tapatalk
Ապեր փոխզիջման կարևորությունը միշտ կարելի է հավաստել, խոսքի պատերազմից առաջ, պատերազմի ժամանակ, կամ պատերազմից հետո:
Քեզ զվարճալի չի թվու՞մ Ֆրանսիայի նախագահի հետ զրույցը հիմք ընդունելը մի ողջ քաղաքական դիրքորոշման համար: Իսկ ապրիլի պատերազմն էլ 100 զոհերով դիվանագիտոություն է՞ր, թե՞ հռետորաբանություն:
Արի մենք ֆեյք Բադալյանի հոդվածները կարդանք, դու էլ զբաղվի խաղաղությամբ:
Ապրիլյան պատերազմը չհանգուցալուծված խնդրի արդյունք ա: Ու էդպիսիք, ավելի թեթևներն ու ավելի կոշտերը՝ ընդհուպ մինչև լայնամաշտաբ պատերազմ, անընդհատ լինելու են, քանի չկա հանգուցալուծում:
Ինչ վերաբերում է հռետորաբանությանը, ապա մի քանի ցիտատ.
«Դրա հետ մեկտեղ, մենք պատրաստ ենք համաչափ պատասխան տալ նոր պատերազմ սկսելու ցանկացած փորձի», Ս. Սարգսյան, Մոսկվայի միջազգային հարաբերությունների պետական ինստիտուտ, 14.03.2017
«Մեր դիրքորոշումն անփոփոխ է՝ Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդիրը կարող է լուծվել միայն Արցախի ժողովրդի ազատ ինքնորոշմամբ», ««Դրա փոխարեն մենք լավ պատկերացնում ենք մեր Զինված ուժերի առջև դրված խնդիրները: Մեր ռեսուրսները լիովին բավարարում են այդ խնդիրները լուծելու համար», Սերժ Սարգսյան, ՀՀԿ 16-րդ համագումար
Սրան գումարում են հրապարակային Ազգ-Բանակ կոնցեպտը:
Ինչպես նաև Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ելույթից հատված.
«Սեփական նախաձեռնությամբ սանձազերծված հաջորդ պատերազմում, երբ էլ այն պատահի, Ադրբեջանը, հաստատաբար, դառը պարտություն կկրի ու եւս մի քանի շրջան կկորցնի։ Իսկ թե դրանից հետո ինչ տեղի կունենա, միայն Աստծուն է հայտնի»
Հռետորաբանությունը այ սենց սպառնալիքներն ու զգուշացումներն են, որ մենք ռազմական ձևով մեր խնդիրը կլուծենք: Սա հաղթող կողմի խոսքն է: Պարտվողինը նաև հռետորաբանությունը պետք է լինի, որ կորցրածը հետ կբերենք: Բայց դե երկու կողմն էլ նստած են բանակցության սեղանին ու պայմանավորվում են փոխզիջման մասին: Ալիևը հաջողացնում է փոխզիջման բանակցություններին ավելին կորզել, քան նախորդ պահին ուներ, երևի ավելի լավ դիվանագետ է, քան սերժիկը: Սերժիկը դուխը չի հերիքում բանակցածը կյանքի կոչել, որտև մեզ էնքան է կուտ տվել, որ մտածում է, կբզկտենք: Լևոնն ասում է, ուշացնում եք, հաջորդ պահին ավելի հետույքային ա լինելու: Սա ա, ուրիշ բան չկա:
Մնացածը ձեր զգացմունքային զեղումներն ու միշիկի Բադալյանների ու քաղաքետները պատվիրված զառանցանքները:
Չի ստորագրել:
Sendt fra min E5823 med Tapatalk
97-ին Ադրբեջանական կողմը ստորագրել էր: Սա ուղղակի, պատկերն ամբողջացնելու համար:
StrangeLittleGirl
24.03.2017, 16:59
97-ին Ադրբեջանական կողմը ստորագրել էր: Սա ուղղակի, պատկերն ամբողջացնելու համար:
Ի՞նչը: Մադրիդօան փաստաթուղթ էն ժամանակ չկար:
Sendt fra min E5823 med Tapatalk
Ի՞նչը: Մադրիդօան փաստաթուղթ էն ժամանակ չկար:
Sendt fra min E5823 med Tapatalk
Փուլային տարբերակը: Էսօրվա Մադրիդյանը դրա ձևափոխված տարբերակն է՝ ի վնաս մեզ:
Ավելի մանրամասն՝ էստեղ. http://www.aniarc.am/2016/12/26/vladimir-karapetyan-artcile-1997-step-by-step/