Դիտել ողջ տարբերակը : Իմ կարոտի գույնը
-Ո՞րն է կարոտի քո գույնը:
-Ըըը, կապույտը, հաստատ կապույտը:
Մի անգամ այս հարցին ես այս պատասխանը տվեցի: Հարց տվողը ինձ իրական կյանքում չէր տեսել, ինետով էլ գործնական էինք շփվել, բայց ասաց.
-Դե, քեզ պես սառը մարդու համար բնական պատասխան է:
Այս թեմայում կուզեի, որ ամեն մեկդ գրեր իր կարոտի գույնը կամ գույները: Ծանոթներն էլ համեմատեին, թե այդ գույները ինչքանով են բնորոշում նրանց բնավորությունը: Եթե հոգեբաններն էլ մասնակցեին ու իրենց կարծիքն ասեին այս կապակցությամբ, միայն ուրախ կլինեի:
իմը թափանցիկ ա…:think
Ան ջան, իսկ թափանցիկը կարո՞ղ է բնութագրել քո բնավորությունը:
RADIOmanyachka
01.02.2013, 17:24
Իմ կարոտը բնութագրվում է ծիածանի գույներով:
Այնքան հիանալի է կարոտի զգացումը, հատկապես այն ժամանակ երբ այդ մարդը քո կողքին է, բայց դու զգում ես, որ արդեն կարոտում ես նրան :friends:
Իմ կարոտը բնութագրվում է ծիածանի գույներով:
Այնքան հիանալի է կարոտի զգացումը, հատկապես այն ժամանակ երբ այդ մարդը քո կողքին է, բայց դու զգում ես, որ արդեն կարոտում ես նրան :friends:
Այնպես կուզեի, որ ձեր ծանոթները կամ ինքներդ նաև կապը նշեիք ձեր կարոտի գույնի ու ձեր բնավորության:
Alphaone
01.02.2013, 17:28
Կարոտս սև է՝ ծակծկված կայծկլտուն կրակներով՝ կապույտ, կարմիր, նարնջագույն, դեղին: Իմ կարոտը գիշերային երկնքի, հյուսիսափայլի ու հեռավոր գալակտիկայի գույնն ունի...
Ան ջան, իսկ թափանցիկը կարո՞ղ է բնութագրել քո բնավորությունը:
երևի մենակ կարա ասի էն մասին, որ երբեմն անկանխատեսելի եմ
հ.գ. երբեք չեմ մտածել կարոտիս գույն վերագրելու մասին, առաջինը հաստատակամորեն էտ բառն եկավ մտքիս
Stranger_Friend
01.02.2013, 17:39
սևի մեջ սպիտակ...... Կարոտը լավ բան է, ուրեմն սպիտակ...
Կարոտս սև է՝ ծակծկված կայծկլտուն կրակներով՝ կապույտ, կարմիր, նարնջագույն, դեղին: Իմ կարոտը գիշերային երկնքի, հյուսիսափայլի ու հեռավոր գալակտիկայի գույնն ունի...
Ալֆա ջան, ոնց որ բնութագրում է քեզ կարոտդ: Մնաց պարզնեք, թե այդ դեպքում կարոտը սառնոթւյան նշա՞ն է:
սևի մեջ սպիտակ...... Կարոտը լավ բան է, ուրեմն սպիտակ...
Ասում են՝ սևը կլանում է բոլոր գույները, սպիտակը՝ անդրադարձնում: Ուրեմն՝ կարելի՞ է քո կարոտը բնութագրել՝ որպես անդրադարձնող: ))))
Ալֆա ջան, եթե ժամանակ ունենաս, որպես ապագա հոգեբան՝ ինչ կասես գույների մասին: Հետաքրքիր է:
Եթե այլ հոգեբաններ կամ տեղյակ մարդիկ մասնակցեն քննարկմանը, հետաքրքիր կլինի:
Stranger_Friend
01.02.2013, 22:11
Ասում են՝ սևը կլանում է բոլոր գույները, սպիտակը՝ անդրադարձնում: Ուրեմն՝ կարելի՞ է քո կարոտը բնութագրել՝ որպես անդրադարձնող: ))))
ինձ մոտ հակառակն է, սպիտակն է սևին կլանում:)
ինձ մոտ հակառակն է, սպիտակն է սևին կլանում:)
Իսկ քեզ ինչպե՞ս են բնութագրում ընկերներդ:
Stranger_Friend
01.02.2013, 22:58
Իսկ քեզ ինչպե՞ս են բնութագրում ընկերներդ:
Ինձ ասում են դու այս աշխարհից չես, չենք հասկանում ոչ մի բան:) ....ինձ մոտ ամեն ինչը սև ու սպիտակ է, բայց գունավոր.....
Ասում են՝ սևը կլանում է բոլոր գույները, սպիտակը՝ անդրադարձնում: Ուրեմն՝ կարելի՞ է քո կարոտը բնութագրել՝ որպես անդրադարձնող: ))))
Բացի կլանելն ու անդրադարձնելը՝ սպիտակն իր մեջ պարունակում է բոլոր գույները, այսինքն նրանց միագումարն է, իսկ սևը՝ հանդիսանում է մերժման գույնը:
Ուլուանա
02.02.2013, 07:52
Ես հենց իմ կարոտը որպես առանձին երևույթ չեմ տեսնում, իսկ ընդհանրապես կարոտն ինձ համար կապույտ է՝ մոտավորապես Ակումբի կապույտից, ուղղակի մի քիչ ավելի տաք։
Mephistopheles
02.02.2013, 08:17
Կարոտը գույն չունի… դու ես ներկում ինչ գույն ուզես… նայած ում կամ ինչին ես կարոտում… կարաս ներկես սև, կարմիր, վարդագույն, մուգ կապույտ, երկնագույն … կամ էլ կարաս չներկես՝ գույն չտաս… մնա անգույն ու մոռացվի, որ էլ չկարոտես… կորչի գնա…
Alphaone
02.02.2013, 09:19
Ալֆա ջան, եթե ժամանակ ունենաս, որպես ապագա հոգեբան՝ ինչ կասես գույների մասին: Հետաքրքիր է:
Եթե այլ հոգեբաններ կամ տեղյակ մարդիկ մասնակցեն քննարկմանը, հետաքրքիր կլինի:
Ingrid ջան, որպեսզի ես ինձ թույլ տամ որպես հոգեբան վերլուծություն անել, դեռ պիտի մի երկու տարի էլ սովորեմ, խոսքը համալսարանական տարիների մասին չէ, ես հոգեբանություն խորացված սկսել եմ ուսումնասիրել անցյալ տարվա վերջից, հիմա ինչ էլ ասեմ, միայն մեկ-երկու գրքի վրա է հիմնված լինելու, առանց սեփական դիտարկումների ու փորձի, անգամ հարցեր հոգեբանին բաժնում ես ոչ թե որպես հոգեբան եմ կարծիք գրում, այլ՝ անդրադառնում եմ միայն այն հարցերին, որոնց ծանոթ եմ, բազմաթիվ օրինակներ ունեմ: Դրա համար ինձ ներիր, բայց ես դեռ լռեմ, լավ :)
Բացի կլանելն ու անդրադարձնելը՝ սպիտակն իր մեջ պարունակում է բոլոր գույները, այսինքն նրանց միագումարն է, իսկ սևը՝ հանդիսանում է մերժման գույնը:
Հա, ճիշտ եք: Դրանով էլ Անծանոթի բնավորությւոնը սկսեց ինձ ավելի հետաքրքրել:
Ես հենց իմ կարոտը որպես առանձին երևույթ չեմ տեսնում, իսկ ընդհանրապես կարոտն ինձ համար կապույտ է՝ մոտավորապես Ակումբի կապույտից, ուղղակի մի քիչ ավելի տաք։
Ուլուանա ջան, ես արդպես էլ պատկերացնում էի քո կարոտի գույնը, որովեհտև վերջին զրույցներից հետո արդեն հասկացել էի, որ նման ենք: :)
Չէ, պիտի մեր կարոտի գույնը փոխենք: :D Ինչ անում, չի անում, այդ կարոտի գույնն է անում: :angry
Կարոտը գույն չունի… դու ես ներկում ինչ գույն ուզես… նայած ում կամ ինչին ես կարոտում… կարաս ներկես սև, կարմիր, վարդագույն, մուգ կապույտ, երկնագույն … կամ էլ կարաս չներկես՝ գույն չտաս… մնա անգույն ու մոռացվի, որ էլ չկարոտես… կորչի գնա…
Մեֆ, սրանից ես ենթադրություն արեցի, որ դու շփումներում ցանկացած հարաբերությւոն ինքդ ես տանում քո ուզած ուղղությամբ: Հը՞, ի՞նչ կասես:
Հմ....
Իմ կարոտի համար ես անգամ առարձին թեմա ունեմ, բայց գույնի համար դեռ երբեք չեմ մտածել...
Ընթացքում կերևա՝ ինչ գույն ա առնում:
Խաբար կանեմ:
Ուլուանա
02.02.2013, 17:39
Ես հենց իմ կարոտը որպես առանձին երևույթ չեմ տեսնում, իսկ ընդհանրապես կարոտն ինձ համար կապույտ է՝ մոտավորապես Ակումբի կապույտից, ուղղակի մի քիչ ավելի տաք։
Ինձ համար կարոտը երկու տեսակ է լինում։
Մեկը բացասական կարոտն է, որ առաջանում է տվյալ մարդուց հեռու լինելու պատճառով, թեև որոշ դեպքերում կարող է նաև ֆիզիկապես մոտ լինել, նույնիսկ շփվեք, բայց հոգեպես հեռացած լինեք իրարից, ու ահավոր կարոտես։ Սա պայմանականորեն բացասական կարոտ եմ համարում, քանի որ իր բնույթով տանջող է։ Սա էդ ասածս կապույտ կարոտն է՝ դասականը, կարելի է ասել :))։
Մյուսը դրական կարոտն է, որ կարող է առաջանալ հանկարծակի ինչ–որ մեկի կամ մի խումբ մարդկանց նկատմամբ՝ անկախ հեռավորությունից ու ամեն ինչից, ուղղակի պահի տակ ուժեղ ջերմության հոսք է լինում տվյալ մարդու կամ մարդկանց խմբի նկատմամբ ու ուժեղ ցանկություն՝ էդ մարդկանց ինձ մոտիկ զգալու, շփվելու, հպվելու, գրկելու, նույնիսկ էդ ջերմության առատությունից գոռալու :))։ Բայց էդ զգացողությունն էնքան լուսավոր ու ինքնաբավ է, որ նույնիսկ նրանց մոտ լինելու անհնարինությունը չի տանջում։ Այ, էս կարոտը կապույտ չի, բայց դժվարանում եմ գույնը հստակ որոշել՝ կամ տաք դեղին կամ դեղնաշագանակագույն, տաք, բայց ոչ մուգ շագանակագույն, եսիմ...
Alphaone
02.02.2013, 18:40
Ինձ համար կարոտը երկու տեսակ է լինում։
Մեկը բացասական կարոտն է, որ առաջանում է տվյալ մարդուց հեռու լինելու պատճառով, թեև որոշ դեպքերում կարող է նաև ֆիզիկապես մոտ լինել, նույնիսկ շփվեք, բայց հոգեպես հեռացած լինեք իրարից, ու ահավոր կարոտես։ Սա պայմանականորեն բացասական կարոտ եմ համարում, քանի որ իր բնույթով տանջող է։ Սա էդ ասածս կապույտ կարոտն է՝ դասականը, կարելի է ասել :))։
Մյուսը դրական կարոտն է, որ կարող է առաջանալ հանկարծակի ինչ–որ մեկի կամ մի խումբ մարդկանց նկատմամբ՝ անկախ հեռավորությունից ու ամեն ինչից, ուղղակի պահի տակ ուժեղ ջերմության հոսք է լինում տվյալ մարդու կամ մարդկանց խմբի նկատմամբ ու ուժեղ ցանկություն՝ էդ մարդկանց ինձ մոտիկ զգալու, շփվելու, հպվելու, գրկելու, նույնիսկ էդ ջերմության առատությունից գոռալու :))։ Բայց էդ զգացողությունն էնքան լուսավոր ու ինքնաբավ է, որ նույնիսկ նրանց մոտ լինելու անհնարինությունը չի տանջում։ Այ, էս կարոտը կապույտ չի, բայց դժվարանում եմ գույնը հստակ որոշել՝ կամ տաք դեղին կամ դեղնաշագանակագույն, տաք, բայց ոչ մուգ շագանակագույն, եսիմ...
Երկրորդ կարոտի մասին կարդալիս ես մի տեսակ վառ նարնջագույն տեսա՝ արևային, աննշան փայլով, երևի ամեն մեկի մոտ մի երանգ ունի :)
Ես էլ երբ նշում էի կարոտի գույնը, ես նկատի ունեի այն կարոտը, երբ ուզւոմ ես հենց այդ ժամանակ տեսնել, գրկել նրան, բայց անհնար է, ոնց որ այդ անհնարինությւոինց անգամ սեղմող սառնություն զգաս:
Ուլուանա
02.02.2013, 18:59
Երկրորդ կարոտի մասին կարդալիս ես մի տեսակ վառ նարնջագույն տեսա՝ արևային, աննշան փայլով, երևի ամեն մեկի մոտ մի երանգ ունի :)
Դե, էնքան էլ տարբեր չի իմ ասած գույներից. տաք դեղինն ու դեղնաշագանակագույնը շատ մոտ են նարնջագույնին. ջերմության հետ ասոցիացվող գույներ են բոլորն էլ :)։
Mephistopheles
02.02.2013, 19:26
Մեֆ, սրանից ես ենթադրություն արեցի, որ դու շփումներում ցանկացած հարաբերությւոն ինքդ ես տանում քո ուզած ուղղությամբ: Հը՞, ի՞նչ կասես:
Ինգրիդ ջան, նախքան հարցիդ պատասխանելը մի հատ կարոտի "նկար նկարեմ"… գույներով… սա մի պատմություն ա որ իմ հետ ա եղել… ուրեմն սկսվում ա սպատակադեղնավուն, հետո կամաց կամաց գնում ա ավելի մուգ բայց դեռ բաց տոներով ու նաև զգացվում ա նարնջագույն տոներ ուխորանալով դառնում ա ծիրանի… հետո հայտնվում ա կարմիրը նույնիսկ երբեմն վարդագույնը տեքով բայց անմիջապես սկսում ա կարմրել ու մգանալ մոտենալով բուրգունդիին՝ մի տեսակ թավշյա… հետո սկսում ա վերաշվել կամաց-կամաց շագանակագույնի, բայց մի տեսակ ջերմ ու կպտավունի կողմը… հետո սկսում ա մուգ կապույտի երանգներ հայտնվել… մի տեսակ տաք/ջերմ կապույտ… հետո կապույտը սկսում ա կամաց կամաց բացվել բայց տենց միանշանակ երկնագույն չի դառնում այլ սկսում ա նախկին տոներ էլ գալ դեղնածիրանագույն ու մի քիչ, շատ քիչ վարդագույն,… բացվում բացվում ա բակց երբեք սպիտակի չի վերածվում… մնում ա միշտ նոյն տոնի բայց տարբեր երանգներով… ու հա մի բանել… երբեք մաքուր գույն չի լինում, ասենք դեղին կամ կարմիր… միշտ լինում ա խառնուրդային տեսքով ու լավ ա որ տենց ա… ու ասեմ որ սա մաև միանշանակ գծային էլ չի… չեմ կարող ասել ինչ ֆորմա ունի, բայց հաստատ գծային չի…
Հիմա, Ինգրիդ ջան, ես սա նկարեցի ինքս որոշելով գույները, բայց միշտ նալել եմ բնօրինակին որն ինձնից կախված չի… գույնը ես եմ որոշում, բայց չեմ թելադրում… չեմ կարող, ուժերիցս վեր ա… ու լավ ա…
չգիտեմ պատասխանեցի հարցիդ թե չէ, բայց կարող եմ ասել հաստատ մի բան, պատասխանը միանշանակ չի կարող լինել…
RADIOmanyachka
02.02.2013, 19:27
Այնպես կուզեի, որ ձեր ծանոթները կամ ինքներդ նաև կապը նշեիք ձեր կարոտի գույնի ու ձեր բնավորության:
Ես չափից շատ զգայուն եմ, կարող եմ ամեն մի աննշան բանից հուզվել (դրական բաներից, օրինակ մանկան ժպիտից) ու ամեն ինչում փորձում եմ դրական, պայծառ բան տեսնել:
Ու հենց այդ լավատեսության շնորհիվ ես ունեմ այն, ինչը ժամանակի շատերին անհնարին էր թվում:
Ինգրիդ ջան, նախքան հարցիդ պատասխանելը մի հատ կարոտի "նկար նկարեմ"… գույներով… սա մի պատմություն ա որ իմ հետ ա եղել… ուրեմն սկսվում ա սպատակադեղնավուն, հետո կամաց կամաց գնում ա ավելի մուգ բայց դեռ բաց տոներով ու նաև զգացվում ա նարնջագույն տոներ ուխորանալով դառնում ա ծիրանի… հետո հայտնվում ա կարմիրը նույնիսկ երբեմն վարդագույնը տեքով բայց անմիջապես սկսում ա կարմրել ու մգանալ մոտենալով բուրգունդիին՝ մի տեսակ թավշյա… հետո սկսում ա վերաշվել կամաց-կամաց շագանակագույնի, բայց մի տեսակ ջերմ ու կպտավունի կողմը… հետո սկսում ա մուգ կապույտի երանգներ հայտնվել… մի տեսակ տաք/ջերմ կապույտ… հետո կապույտը սկսում ա կամաց կամաց բացվել բայց տենց միանշանակ երկնագույն չի դառնում այլ սկսում ա նախկին տոներ էլ գալ դեղնածիրանագույն ու մի քիչ, շատ քիչ վարդագույն,… բացվում բացվում ա բակց երբեք սպիտակի չի վերածվում… մնում ա միշտ նոյն տոնի բայց տարբեր երանգներով… ու հա մի բանել… երբեք մաքուր գույն չի լինում, ասենք դեղին կամ կարմիր… միշտ լինում ա խառնուրդային տեսքով ու լավ ա որ տենց ա… ու ասեմ որ սա մաև միանշանակ գծային էլ չի… չեմ կարող ասել ինչ ֆորմա ունի, բայց հաստատ գծային չի…
Հիմա, Ինգրիդ ջան, ես սա նկարեցի ինքս որոշելով գույները, բայց միշտ նալել եմ բնօրինակին որն ինձնից կախված չի… գույնը ես եմ որոշում, բայց չեմ թելադրում… չեմ կարող, ուժերիցս վեր ա… ու լավ ա…
չգիտեմ պատասխանեցի հարցիդ թե չէ, բայց կարող եմ ասել հաստատ մի բան, պատասխանը միանշանակ չի կարող լինել…
Ես որ հասկացա, Մեֆ ջան: Շնորհակալություն պատասխանի համար:
Mephistopheles
02.02.2013, 21:19
Ես որ հասկացա, Մեֆ ջան: Շնորհակալություն պատասխանի համար:
Շնորհակալ եմ, որ հասկացար, Ինգրիգ ջան…
Stranger_Friend
02.02.2013, 22:42
Յուրաքանչյուրի համար գույներն առանձին նշանակություններ ունեն.... Մեկի համար կարող է կապույտը լինի կարոտի գույն որպես վառ, մեկի համար դեղինը, մյուսինը սևը.... միանշանակ չես կարող ասել, որ սևինն ավելի վատ է քան կապույտինը.... մեկի համար սևը կարող է ամենալավ գույնը լինել, մյուսի համար ամենավատ.... կարոտի զգացողությունը գույնով այդքան էլ չի բնութագրվում....
Յուրաքանչյուրի համար գույներն առանձին նշանակություններ ունեն.... Մեկի համար կարող է կապույտը լինի կարոտի գույն որպես վառ, մեկի համար դեղինը, մյուսինը սևը.... միանշանակ չես կարող ասել, որ սևինն ավելի վատ է քան կապույտինը.... մեկի համար սևը կարող է ամենալավ գույնը լինել, մյուսի համար ամենավատ.... կարոտի զգացողությունը գույնով այդքան էլ չի բնութագրվում....
Անծանոթ ջան, լավ ու վատի մասին չէ խոսքը, այլ թե ինչքանով էճիշտ մարդուն մեղադրել սառնության մեջ, երբ չես ճանաչում, միայն լսել ես, որ այդ մարդու կարոտի գույնը կապույտն է:
Իմ կարոտի գույնը կլեչատնի ա՝ սև ու գազարագույնին խփող կարմիր:
StrangeLittleGirl
03.02.2013, 13:44
Ուրեմն էս քանի օրը որ տեսնում եմ՝ թեման ակտիվ ա, մտածում եմ՝ ստեղծագործողի անկյունում ա: Դե հա, հայոց լեզվի քաղաքային օլիմպիադայի ժամանակ էս վերնագրով շարադրություն էին տվել, ես էլ բռնել, կարոտին կապույտ շորերով ու աստղեր ուտող չարաճճի կախարդ էի սարքել: :))
Բայց որ տեսա՝ հոգեբանություն ու փիլիսոփայությունում ա, ասեցի՝ պիտի մտնեմ, տեսնեմ՝ էս ինչ են սենց լուրջ-լուրջ էս քանի օրը քննարկում: :))
Ժող, ուրեմն դուք իսկականից սենց լուրջ նստած կարոտի գու՞յն եք քննարկում: Բոց եք հա :))
Բայց դե որ մտել եմ էս թեմա, սպասեք Շինոյի ոգով շարունակեմ: Իմ կարոտն էլ կապույտ ֆոնի վրա սպիտակ նապաստակներով ա, ներքևինի վրա ձեթի լաքա կա:
Ուրեմն էս քանի օրը որ տեսնում եմ՝ թեման ակտիվ ա, մտածում եմ՝ ստեղծագործողի անկյունում ա: Դե հա, հայոց լեզվի քաղաքային օլիմպիադայի ժամանակ էս վերնագրով շարադրություն էին տվել, ես էլ բռնել, կարոտին կապույտ շորերով ու աստղեր ուտող չարաճճի կախարդ էի սարքել: :))
Բայց որ տեսա՝ հոգեբանություն ու փիլիսոփայությունում ա, ասեցի՝ պիտի մտնեմ, տեսնեմ՝ էս ինչ են սենց լուրջ-լուրջ էս քանի օրը քննարկում: :))
Ժող, ուրեմն դուք իսկականից սենց լուրջ նստած կարոտի գու՞յն եք քննարկում: Բոց եք հա :))
Բայց դե որ մտել եմ էս թեմա, սպասեք Շինոյի ոգով շարունակեմ: Իմ կարոտն էլ կապույտ ֆոնի վրա սպիտակ նապաստակներով ա, ներքևինի վրա ձեթի լաքա կա:
Բյուր, համ քեզ շատ եմ սիրում, չեմ ուզում հիասթափեցնել, համ էլ տե՛ս (http://www.akumb.am/showthread.php/53803-%D5%8F%D5%B6%D5%A1%D5%B7%D5%A5%D5%B6%D5%AB?p=2042375&viewfull=1#post2042375):
StrangeLittleGirl
03.02.2013, 14:05
Բյուր, համ քեզ շատ եմ սիրում, չեմ ուզում հիասթափեցնել, համ էլ տե՛ս (http://www.akumb.am/showthread.php/53803-%D5%8F%D5%B6%D5%A1%D5%B7%D5%A5%D5%B6%D5%AB?p=2042375&viewfull=1#post2042375):
Շին, մեկ ա լավն ես :)) Էդ գրառումդ դուրս էկավ, մոտեցումդ էլ հետը :)
Ես էլ իմ հին պիժաման եմ նկարագրել, ուղղակի ինքը կարոտի հետ չի ասոցացվում:
Stranger_Friend
03.02.2013, 14:14
Անծանոթ ջան, լավ ու վատի մասին չէ խոսքը, այլ թե ինչքանով էճիշտ մարդուն մեղադրել սառնության մեջ, երբ չես ճանաչում, միայն լսել ես, որ այդ մարդու կարոտի գույնը կապույտն է:
Այո, իմ ասածն էլ դա էր... պետք չի սևը կամ կապույտը սառնություն համարել.... կարևորը ոչ թե գույնն է, այլ թե այդ գույնը ինչպես է ընկալում տվյալ անհատականությունը....
Alphaone
03.02.2013, 16:33
Մոխրագույն :)
Ինձ թվում էր՝ արծաթագույն :)
Ինձ թվում էր՝ արծաթագույն :)
Տեսնես ինչի :))
Alphaone
03.02.2013, 16:58
Լուսնալույսի, վամպիրների հետ/դեմ պայքարի, լճի մակերևույթին արծաթվող ճառագայթների թողած տպավորությունն էր :))
Ուրեմն էս քանի օրը որ տեսնում եմ՝ թեման ակտիվ ա, մտածում եմ՝ ստեղծագործողի անկյունում ա: Դե հա, հայոց լեզվի քաղաքային օլիմպիադայի ժամանակ էս վերնագրով շարադրություն էին տվել, ես էլ բռնել, կարոտին կապույտ շորերով ու աստղեր ուտող չարաճճի կախարդ էի սարքել: :))
Բայց որ տեսա՝ հոգեբանություն ու փիլիսոփայությունում ա, ասեցի՝ պիտի մտնեմ, տեսնեմ՝ էս ինչ են սենց լուրջ-լուրջ էս քանի օրը քննարկում: :))
Ժող, ուրեմն դուք իսկականից սենց լուրջ նստած կարոտի գու՞յն եք քննարկում: Բոց եք հա :))
Բայց դե որ մտել եմ էս թեմա, սպասեք Շինոյի ոգով շարունակեմ: Իմ կարոտն էլ կապույտ ֆոնի վրա սպիտակ նապաստակներով ա, ներքևինի վրա ձեթի լաքա կա:
Վայ, Բյուր ջան, ինչ լավ է, որ էստեղ ես՝ չնայած իրոնիկ տրամադրությանդ: Հուսով եմ, որոշ բաներ կասես թեմային վերաբերող: Ասեմ, որ շարադրությունդ էլ հետաքրքեց, թե չես կորցրել, ուղարկիր, կարդանք:
Mephistopheles
03.02.2013, 18:15
Ուրեմն էս քանի օրը որ տեսնում եմ՝ թեման ակտիվ ա, մտածում եմ՝ ստեղծագործողի անկյունում ա: Դե հա, հայոց լեզվի քաղաքային օլիմպիադայի ժամանակ էս վերնագրով շարադրություն էին տվել, ես էլ բռնել, կարոտին կապույտ շորերով ու աստղեր ուտող չարաճճի կախարդ էի սարքել: :))
Բայց որ տեսա՝ հոգեբանություն ու փիլիսոփայությունում ա, ասեցի՝ պիտի մտնեմ, տեսնեմ՝ էս ինչ են սենց լուրջ-լուրջ էս քանի օրը քննարկում: :))
Ժող, ուրեմն դուք իսկականից սենց լուրջ նստած կարոտի գու՞յն եք քննարկում: Բոց եք հա :))
Բայց դե որ մտել եմ էս թեմա, սպասեք Շինոյի ոգով շարունակեմ: Իմ կարոտն էլ կապույտ ֆոնի վրա սպիտակ նապաստակներով ա, ներքևինի վրա ձեթի լաքա կա:
Հա՛, լուրջ քննարկում ենք… եթե չես տեսնում չի նշանակում չունի, կարող ա դալտոնիկ ես… ամեն ինչն լ կարելի ա արտահայտել բառերով, գույներով, ֆորմաներով ու անգամ թվերով…
Ջիմի Հենդրիքսը դեբիլ չէր որ իրա երաժշտության մեջ գույներ էր տեսնում… Մայլս Դեյվիսը համ էլ նկարել ա…
պետք չի սևը կամ կապույտը սառնություն համարել.... կարևորը ոչ թե գույնն է, այլ թե այդ գույնը ինչպես է ընկալում տվյալ անհատականությունը....
Եթե կիրառական հոգեբանության մեջ գույներին մեծ նշանակություն են տվել, կարելի է ենթադրել, որ դրանք կարևոր գործոն են հանդիսանում մարդու հոգեկանում տեղի ունեցող գաղտնի երևույթների մասին տեղեկանալու համար: Իսկ այն ինչ ընկած է մարդու անգիտակցական, գիտակցական և ենթագիտակցական ասպարեզում անարժեք երևույթներ չեն և պարտադիր չէ, որ անձը հասկանա ու կարողանա այդ բոլոր երևույթներին բացատրություններ տալ:
Stranger_Friend
03.02.2013, 19:39
Եթե կիրառական հոգեբանության մեջ գույներին մեծ նշանակություն են տվել, կարելի է ենթադրել, որ դրանք կարևոր գործոն են հանդիսանում մարդու հոգեկանում տեղի ունեցող գաղտնի երևույթների մասին տեղեկանալու համար: Իսկ այն ինչ ընկած է մարդու անգիտակցական, գիտակցական և ենթագիտակցական ասպարեզում անարժեք երևույթներ չեն և պարտադիր չէ, որ անձը հասկանա ու կարողանա այդ բոլոր երևույթներին բացատրություններ տալ:
Համաձայն եմ... ես ինքս լուրջ եմ վերաբերվում այդ հետազոտություններին, բայց եկեք չմոռանանք որ յուրաքանչյուրն ունի իր առանձնահատկությունները և ոչ մի հիմնավորում 100 տոկոս բոլորին վերագրել չի կարելի....
Եթե կիրառական հոգեբանության մեջ գույներին մեծ նշանակություն են տվել, կարելի է ենթադրել, որ դրանք կարևոր գործոն են հանդիսանում մարդու հոգեկանում տեղի ունեցող գաղտնի երևույթների մասին տեղեկանալու համար: Իսկ այն ինչ ընկած է մարդու անգիտակցական, գիտակցական և ենթագիտակցական ասպարեզում անարժեք երևույթներ չեն և պարտադիր չէ, որ անձը հասկանա ու կարողանա այդ բոլոր երևույթներին բացատրություններ տալ:
Նանո ջան, իսկ դուք ինչպե՞ս եք գնահատում այդ կապը կարոտի գույնի և բնավորության միջև: Կամ ասենք, կարդալով թեմայի քննարկումներին մասնակցած մարդկանց կարոտի գույները, կարո՞ղ եք առանց այլ տեղեկությունների պատկերացում կազմել տվայլ մարդկանց մասին:
Նանո ջան, իսկ դուք ինչպե՞ս եք գնահատում այդ կապը կարոտի գույնի և բնավորության միջև: Կամ ասենք, կարդալով թեմայի քննարկումներին մասնակցած մարդկանց կարոտի գույները, կարո՞ղ եք առանց այլ տեղեկությունների պատկերացում կազմել տվայլ մարդկանց մասին:
Կարծում եմ, որ մարդկանց մասին պատկերացում կազմելը դժվար է, բայց եթե բացահայտենք, թե նշված գույնով ում ենք կարոտում, որքան հաճախ ենք կարոտում ու նման մի քանի գործոններ, հաստատ հնարավոր կլինի հասկանալ կամ պատկերացում կազմել, թե ինչպիսի բնավորություն ունի տվյալ անձը, ինչ տեղ է զբաղեցնում նրա համար այն մարդը ում նա կարոտում է, ինչպիսի կապ է նրանց միջև եղել: Այսինքն, նրա ընտրած գույնը նրա մասին հաստատ որոշակի ինֆորմացիա կհաղորդի:
Կարծում եմ, որ մարդկանց մասին պատկերացում կազմելը դժվար է, բայց եթե բացահայտենք, թե նշված գույնով ում ենք կարոտում, որքան հաճախ ենք կարոտում ու նման մի քանի գործոններ, հաստատ հնարավոր կլինի հասկանալ կամ պատկերացում կազմել, թե ինչպիսի բնավորություն ունի տվյալ անձը, ինչ տեղ է զբաղեցնում նրա համար այն մարդը ում նա կարոտում է, ինչպիսի կապ է նրանց միջև եղել: Այսինքն, նրա ընտրած գույնը նրա մասին հաստատ որոշակի ինֆորմացիա կհաղորդի:
իմ թափանցիկ կարոտը իրան մի քանի օրը մեկ զգացնել ա տալիս, էտ մարդը երկար ժամանակա զբաղեցրած ոչ մի տեղ չունի:D, :think
թափանցիկը գույն չի, գիտեմ, բայդ դե կարոտն էլ կարոտ ա, չէ՞
ի՞նչ հետևություններ կարող եք անել:
իմ թափանցիկ կարոտը իրան մի քանի օրը մեկ զգացնել ա տալիս, էտ մարդը երկար ժամանակա զբաղեցրած ոչ մի տեղ չունի:D, :think
թափանցիկը գույն չի, գիտեմ, բայդ դե կարոտն էլ կարոտ ա, չէ՞
ի՞նչ հետևություններ կարող եք անել:
Իսկ կարո՞ղ ա էդ կարոտը գույն ունի, բայց դուք չեք նկատում ու պարզապես նրան վերագրել եք թափանցիկություն:
Իսկ կարո՞ղ ա էդ կարոտը գույն ունի, բայց դուք չեք նկատում ու պարզապես նրան վերագրել եք թափանցիկություն:
եսի՞մ: պետքա միքիչ մտածեմ:
սենց կարամ նկարագրեմ, ապակիի պես ա, պետքա կպնես նոր զգաս, որ կա:
եսի՞մ: պետքա միքիչ մտածեմ:
սենց կարամ նկարագրեմ, ապակիի պես ա, պետքա կպնես նոր զգաս, որ կա:
Ինքը երկար ժամանակ կարևոր տեղ չի զբաղեցրել, բայց ամեն դեպքում դուք հաճախակի կպնում եք, որ զգաք էդ կարոտը?
Ինքը երկար ժամանակ կարևոր տեղ չի զբաղեցրել, բայց ամեն դեպքում դուք հաճախակի կպնում եք, որ զգաք էդ կարոտը?
երկար ժամանակ ա զբաղեցրած տեղ չունի, ես իմ կամքով չեմ կպնում որ զգում եմ, օրինակ կարող ա ինչ որ բան լսեմ, տեսնեմ նոր…
Իսկ կարո՞ղ ա էդ կարոտը գույն ունի, բայց դուք չեք նկատում ու պարզապես նրան վերագրել եք թափանցիկություն:
կարոտի մեջ անգամ ինչ որ համային բնութգրեր եմ գտնում, բայց գույն… չի ստացվում:D
երկար ժամանակ ա զբաղեցրած տեղ չունի, ես իմ կամքով չեմ կպնում որ զգում եմ, օրինակ կարող ա ինչ որ բան լսեմ, տեսնեմ նոր…
Այսինքն ձեր ենթագիտակցականում դեռ պահպանվել են նրա հետ կապված իրադարձությունները, որոնք հիշելը ցավ է ձեզ պատճառում... Ճիշ՞տ եմ հասկանում:
Այսինքն ձեր ենթագիտակցականում դեռ պահպանվել են նրա հետ կապված իրադարձությունները, որոնք հիշելը ցավ է ձեզ պատճառում... Ճիշ՞տ եմ հասկանում:
ահա, բայց ցավ չի, մի ուրիշ զգացում ա
Տհաճ ա շատ, ջարդում ա մի ուրիշ կարգի: Ի՞նչ գույն:
StrangeLittleGirl
03.02.2013, 21:36
Վայ, Բյուր ջան, ինչ լավ է, որ էստեղ ես՝ չնայած իրոնիկ տրամադրությանդ: Հուսով եմ, որոշ բաներ կասես թեմային վերաբերող: Ասեմ, որ շարադրությունդ էլ հետաքրքեց, թե չես կորցրել, ուղարկիր, կարդանք:
Չէ հա, ես տենց զիբիլ չեմ պահում :))
Հա՛, լուրջ քննարկում ենք… եթե չես տեսնում չի նշանակում չունի, կարող ա դալտոնիկ ես… ամեն ինչն լ կարելի ա արտահայտել բառերով, գույներով, ֆորմաներով ու անգամ թվերով…
Ջիմի Հենդրիքսը դեբիլ չէր որ իրա երաժշտության մեջ գույներ էր տեսնում… Մայլս Դեյվիսը համ էլ նկարել ա…
Մեֆ, բայց էդ դեպքում ինչու՞ հենց կարոտը: Կարելի էր, ասենք, վերցնել ցավը, սերը, կյանքը ու վերջիվերջո հայ դեռահաս աղջնակի տնքոցը :))
Ժող, իմ կարոտը գալուբոյ ա, գոմիկ ա :))
Անվերնագիր
03.02.2013, 22:25
էտ նայելու ինստրուկցիան ո՞ւմ մոտ կա.
Չէ հա, ես տենց զիբիլ չեմ պահում :))
Մեֆ, բայց էդ դեպքում ինչու՞ հենց կարոտը: Կարելի էր, ասենք, վերցնել ցավը, սերը, կյանքը ու վերջիվերջո հայ դեռահաս աղջնակի տնքոցը :))
Ժող, իմ կարոտը գալուբոյ ա, գոմիկ ա :))
Ամեն ինչ էլ կարելի էր, ուղղակի ինձ երեսիս վատ ձևով կոչեցին սառը (ես վատ բան չեմ տեսնում սառը լինելու մեջ, ուղղակի ես սառը չեմ իմ կարծիքով) հենց միայն այն բանի համար, որ կարոտիս գույնը կապույտ էր: Ես էլ մտածեցի այս թեմայում խոսել նամն հարցերի շուրջ, գո՞ւցե որևէ նորմալ եզրահանգման գամ:
Տհաճ ա շատ, ջարդում ա մի ուրիշ կարգի: Ի՞նչ գույն:
Արէա ջան, դու ասում ես՝ ջարդում է, ես էլ ասում եմ՝ սեղմում է շատ ուժեղ: Ու հենց այդ պահը ինձ մոտ ասոցացվում է կապույտ գույնի հետ: Գո՞ւցե և այդ պահին զգացվող սառնությունն է ասոցացվում կապույտ գույնի հետ, չեմ կարող ասել:
Mephistopheles
03.02.2013, 23:11
Չէ հա, ես տենց զիբիլ չեմ պահում :))
Մեֆ, բայց էդ դեպքում ինչու՞ հենց կարոտը: Կարելի էր, ասենք, վերցնել ցավը, սերը, կյանքը ու վերջիվերջո հայ դեռահաս աղջնակի տնքոցը :))
Ժող, իմ կարոտը գալուբոյ ա, գոմիկ ա :))
Է սեր ասեին կասեիր ինչի՞ հենց սերը… դե երևի կարոտը, որովհետև կարոտի մեջ համ սեր կա, համ ցավ, համ բաժանում, և ոնց որ դու ես ասում դեռահաս աղջկա նվնվոց…
չէ՞…
Մարդը կարոտն ա ընտրել, էտ ենք քննքրկում… դու առաջարկի տնքոցը…
StrangeLittleGirl
03.02.2013, 23:12
Ամեն ինչ էլ կարելի էր, ուղղակի ինձ երեսիս վատ ձևով կոչեցին սառը (ես վատ բան չեմ տեսնում սառը լինելու մեջ, ուղղակի ես սառը չեմ իմ կարծիքով) հենց միայն այն բանի համար, որ կարոտիս գույնը կապույտ էր: Ես էլ մտածեցի այս թեմայում խոսել նամն հարցերի շուրջ, գո՞ւցե որևէ նորմալ եզրահանգման գամ:
Ընդհանրապես, ես անհեթեթ եմ համարում որևէ վերացական երևույթի գույնի մասին խոսելը: Եթե ինչ-որ մեկը գույներ ա տեսնում, թող ստեղծագործության մեջ արտահայտի (նկարչություն, երաժշտություն, գրականություն և այլն), ոչ թե քննարկման դնի, որովհետև իսկապես ծիծաղելի ա որոշել, թե կարոտն ինչ գույն ունի էն դեպքում, երբ դա վերացական հասկացություն ա, ու որևէ մեկն իր աչքով չի տեսել, որ հաստատի կամ ժխտի կարոտի գույնը:
Անվերնագիր
03.02.2013, 23:16
իսկ մի գուցե էտ կապույտ գույնը պապուլյարնի ա դարձել , որովհետև Չարենցն ա ասո՞ւմ
Երգերիս մեջ - դու գիտե՞ս - ինձ ոչ ոք չի ճանաչում՝
Կարծես ուրի՜շն է երգում կապույտ կարոտը հոգուս:
Ընդհանրապես, ես անհեթեթ եմ համարում որևէ վերացական երևույթի գույնի մասին խոսելը: Եթե ինչ-որ մեկը գույներ ա տեսնում, թող ստեղծագործության մեջ արտահայտի (նկարչություն, երաժշտություն, գրականություն և այլն), ոչ թե քննարկման դնի, որովհետև իսկապես ծիծաղելի ա որոշել, թե կարոտն ինչ գույն ունի էն դեպքում, երբ դա վերացական հասկացություն ա, ու որևէ մեկն իր աչքով չի տեսել, որ հաստատի կամ ժխտի կարոտի գույնը:
Չեմ կարծում, որ ամեն տեսած գույն, կամ ամեն զգացած բան կարելի է վերածել ստեղծագործության: Կան բաներ, որ թեկուզ վերացական են, բայց զգալի են եղել, ուղղակի գուցե այնքնա տեղ չեն զբաղեցնում, որ ավելի եփվեն, խորանան, որպեսզի դառնան ստեղծագործություն:
Իսկ եթե մարդը ուզում է աշխարհի ամենաանհեթեթ թեման քննարկամն դնել, հետն էլ քննարկողներ կան, ուրեմն՝ ամեն ինչ այնքան անհեթեթ չէ, կամ գուցե անհեթեթներով մի տեղում են հավաքվել:
իսկ մի գուցե էտ կապույտ գույնը պապուլյարնի ա դարձել , որովհետև Չարենցն ա ասո՞ւմ
Երգերիս մեջ - դու գիտե՞ս - ինձ ոչ ոք չի ճանաչում՝
Կարծես ուրի՜շն է երգում կապույտ կարոտը հոգուս:
Կապույտը հազար ու մի պատճառով կարող էր "պապուլյարնի" դառնալ, բայց այս դեպքում դա նշանակություն չի ունեցել;
Անվերնագիր
03.02.2013, 23:20
Չեմ կարծում, որ ամեն տեսած գույն, կամ ամեն զգացած բան կարելի է վերածել ստեղծագործության: Կան բաներ, որ թեկուզ վերացական են, բայց զգալի են եղել, ուղղակի գուցե այնքնա տեղ չեն զբաղեցնում, որ ավելի եփվեն, խորանան, որպեսզի դառնան ստեղծագործություն:
Իսկ եթե մարդը ուզում է աշխարհի ամենաանհեթեթ թեման քննարկամն դնել, հետն էլ քննարկողներ կան, ուրեմն՝ ամեն ինչ այնքան անհեթեթ չէ, կամ գուցե անհեթեթներով մի տեղում են հավաքվել:
էն էլ ո՜նց կարելի է
էն էլ ո՜նց կարելի է
Դե, քեզ մոտ ստացվում է, վերածիր: Ում մոտ էլ չի ստացվում, կքննարկի:
Mephistopheles
03.02.2013, 23:27
Ընդհանրապես, ես անհեթեթ եմ համարում որևէ վերացական երևույթի գույնի մասին խոսելը: Եթե ինչ-որ մեկը գույներ ա տեսնում, թող ստեղծագործության մեջ արտահայտի (նկարչություն, երաժշտություն, գրականություն և այլն), ոչ թե քննարկման դնի, որովհետև իսկապես ծիծաղելի ա որոշել, թե կարոտն ինչ գույն ունի էն դեպքում, երբ դա վերացական հասկացություն ա, ու որևէ մեկն իր աչքով չի տեսել, որ հաստատի կամ ժխտի կարոտի գույնը:
Բյուր, սխալ ես ասում… չեմ կարծում որ նպատակը օրենք սահմանելն ա թե ինչ գույնի պիտի լինի, կամ իրականում ինչ գույնի ա կարոտը… կոնսենսուսի չենք գալիս… ուղղակի քննարկվում ա թե ում համար ինչ գույն ունի կարոտը…
Հետաքրքիր վարժություն ա որ մարդու համար կարա շատ բան պարզի իր մասին… անգամ վերացականը կարելի ա նայել այլ տեսանկյունից ու հարթության մեջ, որպեսզի նոր հարցադրումներ առաջանան… թարմություն մտնի… դա օգնում ա որ չլճանաս… միշտ ամեն ինչին նույն տեսանկյունից նայելը ձանձրալի ա…
Stranger_Friend
03.02.2013, 23:29
Կապույտը
Կապույտը հոգու աղոթանքն է, քույր,
Կապույտը — թախիծ.
Կապույտը — կարոտ թափանցիկ, մաքուր,
Ու հստակ, ու ջինջ:
Կապույտը քրոջ աչքերի անհուն
Առավոտն է թաց:
Կապույտում հոգիս մի հին իրիկուն
Անզո՜ր հեծկլտաց:
Կապույտը ծեգին աղոթքի կանչող
Ղողանջն է զանգի:
Կապույտը — արցունք, ու կապույտը — ցող
Հոգու, երկնքի:
Կապույտում անսուտ խոսքեր են հոսում
Երկնքից — երկինք:
Հոգիս — Կապույտի լաբիրինթոսում
Սրբացած կնիք:
Այն, որ չի եղել, որ պե՛տք է լինի
Մանկական սրտում —
Հոսում է, որպես լուսավոր գինի —
Հոգու կապույտում:
Ե. Չարենց....
Կապույտի մասին..... ապացույց, որ սառը գույն չի:)
StrangeLittleGirl
03.02.2013, 23:41
Է սեր ասեին կասեիր ինչի՞ հենց սերը… դե երևի կարոտը, որովհետև կարոտի մեջ համ սեր կա, համ ցավ, համ բաժանում, և ոնց որ դու ես ասում դեռահաս աղջկա նվնվոց…
չէ՞…
Մարդը կարոտն ա ընտրել, էտ ենք քննքրկում… դու առաջարկի տնքոցը…
Մեֆ, ինձ որ մնար, ես ոչ մի բանի գույն էլ քննարկման չէի դնի, խնդալու ա :))
իսկ մի գուցե էտ կապույտ գույնը պապուլյարնի ա դարձել , որովհետև Չարենցն ա ասո՞ւմ
Երգերիս մեջ - դու գիտե՞ս - ինձ ոչ ոք չի ճանաչում՝
Կարծես ուրի՜շն է երգում կապույտ կարոտը հոգուս:
Բան ասեցիր, ինքը նաև ասում ա կապու՜յտ աղջիկ :))
Սևակն էլ վրից՝ կապույտի վրա չեն նստում ճանճեր:
Բա, ժողովուրդ, արխային, ձեր կարոտի վրա ճանճի չի նստի: Նենց որ կեցցե կապույտը :))
Բյուր, սխալ ես ասում… չեմ կարծում որ նպատակը օրենք սահմանելն ա թե ինչ գույնի պիտի լինի, կամ իրականում ինչ գույնի ա կարոտը… կոնսենսուսի չենք գալիս… ուղղակի քննարկվում ա թե ում համար ինչ գույն ունի կարոտը…
Հետաքրքիր վարժություն ա որ մարդու համար կարա շատ բան պարզի իր մասին… անգամ վերացականը կարելի ա նայել այլ տեսանկյունից ու հարթության մեջ, որպեսզի նոր հարցադրումներ առաջանան… թարմություն մտնի… դա օգնում ա որ չլճանաս… միշտ ամեն ինչին նույն տեսանկյունից նայելը ձանձրալի ա…
Մեֆ, էս թեման ինձ բացում ա, ինչ ուզում ես, ասա:
Sagittarius
03.02.2013, 23:47
blues?..... կապույտ
https://www.youtube.com/watch?v=apzNkhqkF8U
մանկությանս սիրած գույնն է եղել... գալուբոյը չէ :))՝ ֆեյսբուքյան կապույտը
Անվերնագիր
03.02.2013, 23:49
Ուֆֆ... եսիմ է, ասենք իմը յասամանագույն ա, պետրոսնի ռոզըվի ա. ի՞մաստը
StrangeLittleGirl
03.02.2013, 23:50
Ուֆֆ... եսիմ է, ասենք իմը յասամանագույն ա, պետրոսնի ռոզըվի ա. ի՞մաստը
ես էլ եմ փորձում իմաստը պարզել :esim
Անվերնագիր
03.02.2013, 23:55
ես էլ եմ փորձում իմաստը պարզել :esim
««ամենակարևորը աչքով չես տեսնի»» սա թեմայ հետ կապ չունի, բայց գրել եմ, որ բռնի:D
ավելի լավ ա լռենք ու սպասենք էս թեմայի տրամաբանական ավարտին...
Mephistopheles
03.02.2013, 23:55
Մեֆ, ինձ որ մնար, ես ոչ մի բանի գույն էլ քննարկման չէի դնի, խնդալու ա :))
Մեֆ, էս թեման ինձ բացում ա, ինչ ուզում ես, ասա:
Հարց չկա Բյուր ջան, ես չեմ ուզում քեզ համոզեմ որ քննարկես, կամ ապացուցեմ որ կարոտը գույն ունի… եթե թեման քեզ բացում ա ուրեմն պտի բացվես…
Բայց ասեմ Մայլ Դեյվիսը հենց ընենց վրձինը ձեռը չի առնի… մի հատ նայի իրա գործերը… չեմ ասում հանճարեղ գործեր են, բայց դա իրա ստեղծագործական պրոցեսի մեջ ա մտնում…
Mephistopheles
03.02.2013, 23:58
Ուֆֆ... եսիմ է, ասենք իմը յասամանագույն ա, պետրոսնի ռոզըվի ա. ի՞մաստը
Դա խոսում ա քո վերաբերմունքի ու աշխարհայացքի մասին… քո ընկալման մասին …
StrangeLittleGirl
04.02.2013, 00:01
««ամենակարևորը աչքով չես տեսնի»» սա թեմայ հետ կապ չունի, բայց գրել եմ, որ բռնի:D
ավելի լավ ա լռենք ու սպասենք էս թեմայի տրամաբանական ավարտին...
Ըհը, մենակ սիրտն ա սրատես, իմ սիրտն էլ դալտոնիկ ա :)) եթե կարոտը գույն ունի, ավելի լավ ա իմ սիրտը քոռ լինի :))
Հարց չկա Բյուր ջան, ես չեմ ուզում քեզ համոզեմ որ քննարկես, կամ ապացուցեմ որ կարոտը գույն ունի… եթե թեման քեզ բացում ա ուրեմն պտի բացվես…
Բայց ասեմ Մայլ Դեյվիսը հենց ընենց վրձինը ձեռը չի առնի… մի հատ նայի իրա գործերը… չեմ ասում հանճարեղ գործեր են, բայց դա իրա ստեղծագործական պրոցեսի մեջ ա մտնում…
Մեֆ, ես բնավ դեմ չեմ, որ կարելի ա տեսնել գույներ, որոնք չկան, բայց տենց բաները դնել-քննարկելը, լուրջ եմ ասում, խնդալու ա:
Mephistopheles
04.02.2013, 00:19
Ըհը, մենակ սիրտն ա սրատես, իմ սիրտն էլ դալտոնիկ ա :)) եթե կարոտը գույն ունի, ավելի լավ ա իմ սիրտը քոռ լինի :))
Մեֆ, ես բնավ դեմ չեմ, որ կարելի ա տեսնել գույներ, որոնք չկան, բայց տենց բաները դնել-քննարկելը, լուրջ եմ ասում, խնդալու ա:
Բյուր ջան, եթե խնդալու ա, խնդա… բոլոր զգացմունքներն էլ վերացական են, բայց գրողը դա բառերով ա արտահայտում, երաժիշտը ձայներով, պարողը շարժումներով, նկարիչը գույներով ու գծերով ու այլ միջոցներով և անգամ ճարտարապետության մեջ դա արվում ա տարբեր միջոցներով…
… ու հիմա դու եկել ես ու պնդում ես որ մարդկային զգացմունքը, տվյալ դեպքում կարոտը, սխալ ա գույներով արտահայտելը… ո՞վ ա քեզ տենց բան ասել… թե՞ քեզ թվում ա ամեն բան պտի բառերով ասվի, կամ կան զգացմունքներ ու երևույթներ որոնք ունեն իրանց համար հատուկ "նշանակված" արտահայտչաձևեր… կարա՞ս ասես էդ ով ա որոշում թե որ զգացմունքը ինչ ձևով պետք ա արտահայտվի…
Անվերնագիր
04.02.2013, 00:28
մարդկային զգացմունքները գույներով արտահայտելը իհարկե խնդալու չէ կամ սխալ: Բայց դե էն չի էլի, որ ասես.
-ապեր, ինչ գույն ա քո կարոտի գույնը:
-սև
-բա քոնը
-կապույտ
-դու լավ մարդ ես երևում:
Mephistopheles
04.02.2013, 00:37
մարդկային զգացմունքները գույներով արտահայտելը իհարկե խնդալու չէ կամ սխալ: Բայց դե էն չի էլի, որ ասես.
-ապեր, ինչ գույնի ա քո կարոտի գույնը:
-սև
-բա քոնը
-կապույտ
-դու լավ մարդ ես երևում:
Հարցը տենց չի դրված, ապեր… հարցը զգացմունքի գունայի գունային արտահայտաձևի մասին ա ու դիագնոստիկ բնույթ չունի…
StrangeLittleGirl
04.02.2013, 00:42
Բյուր ջան, եթե խնդալու ա, խնդա… բոլոր զգացմունքներն էլ վերացական են, բայց գրողը դա բառերով ա արտահայտում, երաժիշտը ձայներով, պարողը շարժումներով, նկարիչը գույներով ու գծերով ու այլ միջոցներով և անգամ ճարտարապետության մեջ դա արվում ա տարբեր միջոցներով…
… ու հիմա դու եկել ես ու պնդում ես որ մարդկային զգացմունքը, տվյալ դեպքում կարոտը, սխալ ա գույներով արտահայտելը… ո՞վ ա քեզ տենց բան ասել… թե՞ քեզ թվում ա ամեն բան պտի բառերով ասվի, կամ կան զգացմունքներ ու երևույթներ որոնք ունեն իրանց համար հատուկ "նշանակված" արտահայտչաձևեր… կարա՞ս ասես էդ ով ա որոշում թե որ զգացմունքը ինչ ձևով պետք ա արտահայտվի…
Մեֆ, ես բնավ չեմ ասում՝ գույներով արտահայտելը սխալ ա: Բայց եթե գույներով ես արտահայտում, գնա, նկարի, ոչ թե լուրջ-լուրջ նստի, քննարկի, թե ում կարոտն ինչ գույնի ա: Մեֆ, չես պատկերացնի՝ կողքից ինչ խնդալու ա, որ տեսնում ես՝ մարդիկ խորացած կարոտի գույն են քննարկում: Աշխարհի սաղ դարդուցավը պրծավ, մնաց կարոտի գույնը, էն էլ էս աստիճանի լուրջ դեմքերով: Կաստյում-գալստուկն ա պակասում:
Անվերնագիր
04.02.2013, 00:43
Հարցը տենց չի դրված, ապեր… հարցը զգացմունքի գունայի գունային արտահայտաձևի մասին ա ու դիագնոստիկ բնույթ չունի…
համաձայն եմ, բայց երբ թեման սկիզբից կարդում ես հենց էտ ուղղույամբ ա գնում...
««-դու լավ մարդ ես երևում»» ուղղակի էս մասը ավել գրեցի
StrangeLittleGirl
04.02.2013, 00:47
Հարցը տենց չի դրված, ապեր… հարցը զգացմունքի գունայի գունային արտահայտաձևի մասին ա ու դիագնոստիկ բնույթ չունի…
Մեֆ, հիշեցնեմ, թե հարցը ոնց ա դրած.
-Ո՞րն է կարոտի քո գույնը:
-Ըըը, կապույտը, հաստատ կապույտը:
Մի անգամ այս հարցին ես այս պատասխանը տվեցի: Հարց տվողը ինձ իրական կյանքում չէր տեսել, ինետով էլ գործնական էինք շփվել, բայց ասաց.
-Դե, քեզ պես սառը մարդու համար բնական պատասխան է:
Այս թեմայում կուզեի, որ ամեն մեկդ գրեր իր կարոտի գույնը կամ գույները: Ծանոթներն էլ համեմատեին, թե այդ գույները ինչքանով են բնորոշում նրանց բնավորությունը: Եթե հոգեբաններն էլ մասնակցեին ու իրենց կարծիքն ասեին այս կապակցությամբ, միայն ուրախ կլինեի:
Էստեղ զգացմունքների գունային արտահայտչաձևերի մասին բան չկա: Թե չէ ես երկու ոտքով-ձեռքով կողմ եմ զգացմունքների գունային արտահայտչաձևերի մասին խոսելուն: Ես ընդհանրապես կողմ եմ զգացմունքների արտահայտչաձևերի մասին խոսելուն՝ լինի դա պարելով, թե տասներկուերորդ հարկից քցվելով:
Իմ կարոտը սկսում ա գույն ստանալ… Դեռ անորոշ ա։
Բայց որ աչքերս փակում եմ, ավելի վառ եմ տեսնում։
Հա,ես էլ էի Բյուրի պես հեգնախառը հետևում թեմայի զարգացմանը,բայց Մեֆի նկարագրությունը շատ դուրս եկավ,հաստատ կուզենայի տեսնել իրականում,այսինքն ներկերով ,ոչ թե բառերով:ՈՒ հիմա ,արդեն առանց հեգնանքի մի նշույլի կասեմ,կարոտս գորշ գույն ունի,գորշ չսիրածս շականակագույնին խառնած մոխրագույն ու շատ քիչ էլ մանանեխի դեղինը:Չփարատվող կարոտի գույնի է կարոտս:
StrangeLittleGirl
04.02.2013, 00:56
Իմ կարոտը սկսում ա գույն ստանալ… Դեռ անորոշ ա։
Բայց որ աչքերս փակում եմ, ավելի վառ եմ տեսնում։
Կուզե՞ս խոսել դրա մասին:
Mephistopheles
04.02.2013, 00:59
Մեֆ, ես բնավ չեմ ասում՝ գույներով արտահայտելը սխալ ա: Բայց եթե գույներով ես արտահայտում, գնա, նկարի, ոչ թե լուրջ-լուրջ նստի, քննարկի, թե ում կարոտն ինչ գույնի ա: Մեֆ, չես պատկերացնի՝ կողքից ինչ խնդալու ա, որ տեսնում ես՝ մարդիկ խորացած կարոտի գույն են քննարկում: Աշխարհի սաղ դարդուցավը պրծավ, մնաց կարոտի գույնը, էն էլ էս աստիճանի լուրջ դեմքերով: Կաստյում-գալստուկն ա պակասում:
Բյուր, հեչ փորձել ե՞ս ասենք նայես կարմիր գույնին ու փորձես բառերով նկարագրել… ասենք առավոտյան, կեսօրին կամ երեկոյան… ես կյանքումս տենց բան չեմ արել որտև քրելու տաղանդ չունեմ, բայց մեծ հաճույքով կկարդայի…
Կամ ասենք քո զգացմունքին մի հատ գույն տաս (ընտրես) ու նկարագրես է գույնը բառերով…
կարող ա շատ գրառումներ անիմաստ են, բայց թեման անհեթեթ չի… ամեն թեմայի վրա էլ կարաս խնդաս…
Կարոտ/գույն հարաբերությունն ա քննարկվում ու ըստ դրա մարդու ընկալումը… լավ կլիներ որ համ էլ նկարեին, բայց տաղանդ չունեմք նկարելու…
Իմ կարոտը սկսում ա գույն ստանալ… Դեռ անորոշ ա։
Բայց որ աչքերս փակում եմ, ավելի վառ եմ տեսնում։
Իսկ իմ կարոտը գույն չունի, ու չի ունենալու: Ինքը ծանր ու դառը կարոտ ա, բայց ես իրանից երբեք չեմ ազատվելու, ու չեմ էլ ուզում ազատվեմ:
Mephistopheles
04.02.2013, 01:07
Կուզե՞ս խոսել դրա մասին:
Բյուր ջան, եթե գույները հստակ լինեն ապա միգուցե խոսելն ավելի հեշտ լինի քան նկարելը կամ էդ գույնն ընտրելը…
Երեխանրն այդպես են անում, իրենք ազնիվ են…
Բյուր ջան, դու խոսում ես որպես պրոֆեսիոնալ գրող… բայց հետաքրքիր կլինի անցնել գրականության սահմանն ու մտնել այլ դիսցիպլինա որպես գրող…
StrangeLittleGirl
04.02.2013, 01:11
Բյուր, հեչ փորձել ե՞ս ասենք նայես կարմիր գույնին ու փորձես բառերով նկարագրել… ասենք առավոտյան, կեսօրին կամ երեկոյան… ես կյանքումս տենց բան չեմ արել որտև քրելու տաղանդ չունեմ, բայց մեծ հաճույքով կկարդայի…
Կամ ասենք քո զգացմունքին մի հատ գույն տաս (ընտրես) ու նկարագրես է գույնը բառերով…
կարող ա շատ գրառումներ անիմաստ են, բայց թեման անհեթեթ չի… ամեն թեմայի վրա էլ կարաս խնդաս…
Կարոտ/գույն հարաբերությունն ա քննարկվում ու ըստ դրա մարդու ընկալումը… լավ կլիներ որ համ էլ նկարեին, բայց տաղանդ չունեմք նկարելու…
Հա, Մեֆ, փորձել եմ: Եթե կուզես, կոտրված հարաբերություններն էլ համի տեսքով եմ նկարագրել: Ես սիրում եմ զգայարանների հետ խաղալ, սիրում եմ զգայարաններով ստեղծագործել: Սիրում եմ ընդհանրապես զգայարաններս դրդել, որպես ոգեշնչման աղբյուր օգտագործել: Բայց էս թեման, կներես, արհեստական ա, ահավոր արհեստական: Էսքան ժամանակ մենակ Շինոյի մոտեցումը դուրս էկավ: Հա, սկզբում մտածեցի՝ ղժժում ա: Բայց երբ իմացա՝ ինչ նկատի ունի, դուրս էկավ, որովհետև ինքը կոնկրետ բան նկատի ուներ, կոնկրետ ստեղծագործական մոտեցում էր ցուցաբերել:
Բյուր ջան, եթե գույները հստակ լինեն ապա միգուցե խոսելն ավելի հեշտ լինի քան նկարելը կամ էդ գույնն ընտրելը…
Երեխանրն այդպես են անում, իրենք ազնիվ են…
Բյուր ջան, դու խոսում ես որպես պրոֆեսիոնալ գրող… բայց հետաքրքիր կլինի անցնել գրականության սահմանն ու մտնել այլ դիսցիպլինա որպես գրող…
Մեֆ, ես որպես պրոֆեսիոնալ գրող չեմ խոսում, խոսում եմ որպես հասարակ մարդ, որը, ի դեպ, կարա սուրճի հոտի մասին սկսի գրել կամ դարչինի համի: Հարցը էդ չի, հարցն էն ա, որ մի տեսակ արհեստական ա հարցը՝ ի՞նչ գույն ունի քո կարոտը: Դրա համար ասեցի՝ իմ կարոտը սպիտակ նապաստակներ են կապույտ ֆոնի վրա: Դրա դեմ բա՞ն ունես:
Անվերնագիր
04.02.2013, 01:15
եթե դու չունես կարոտի գույն, կամ ունես և ուզում ես կիսվել, ապա դու այցելել ես ճիշտ թեմա, մի հապաղի՛ր
StrangeLittleGirl
04.02.2013, 01:20
պերեկիս եմ դրել, կարոտս գունաթափվել ա, դառել ա հայ տոտա :))
Mephistopheles
04.02.2013, 01:21
Հա, Մեֆ, փորձել եմ: Եթե կուզես, կոտրված հարաբերություններն էլ համի տեսքով եմ նկարագրել: Ես սիրում եմ զգայարանների հետ խաղալ, սիրում եմ զգայարաններով ստեղծագործել: Սիրում եմ ընդհանրապես զգայարաններս դրդել, որպես ոգեշնչման աղբյուր օգտագործել: Բայց էս թեման, կներես, արհեստական ա, ահավոր արհեստական: Էսքան ժամանակ մենակ Շինոյի մոտեցումը դուրս էկավ: Հա, սկզբում մտածեցի՝ ղժժում ա: Բայց երբ իմացա՝ ինչ նկատի ունի, դուրս էկավ, որովհետև ինքը կոնկրետ բան նկատի ուներ, կոնկրետ ստեղծագործական մոտեցում էր ցուցաբերել:
Մեֆ, ես որպես պրոֆեսիոնալ գրող չեմ խոսում, խոսում եմ որպես հասարակ մարդ, որը, ի դեպ, կարա սուրճի հոտի մասին սկսի գրել կամ դարչինի համի: Հարցը էդ չի, հարցն էն ա, որ մի տեսակ արհեստական ա հարցը՝ ի՞նչ գույն ունի քո կարոտը: Դրա համար ասեցի՝ իմ կարոտը սպիտակ նապաստակներ են կապույտ ֆոնի վրա: Դրա դեմ բա՞ն ունես:
Գիտե՞ս ինչ, Բյուր, իննադ ես անում… ասել ես ու ոչ մի ձևի հետ չես ուզում կանգնել…
Հենց էս գրառման մեջ գրել ես համի, հոտի ու զգացմունքների հարաբերությունների մասին, բայց կարոտի գույնը, վիձիծե լի, սարքովի ա… կարող ա ձևակերպման հետ խնդիր ունես, բայց մասշտաբները ուռճացնում ես…
Կռոլիկներիդ հետ էլ խնդիր չունեմ…
StrangeLittleGirl
04.02.2013, 01:23
Գիտե՞ս ինչ, Բյուր, իննադ ես անում… ասել ես ու ոչ մի ձևի հետ չես ուզում կանգնել…
Հենց էս գրառման մեջ գրել ես համի, հոտի ու զգացմունքների հարաբերությունների մասին, բայց կարոտի գույնը, վիձիծե լի, սարքովի ա… կարող ա ձևակերպման հետ խնդիր ունես, բայց մասշտաբները ուռճացնում ես…
Կռոլիկներիդ հետ էլ խնդիր չունեմ…
Չէ, Մեֆ, ինադ չեմ անում, որովհետև գույների առաջացրած ասոցիացիաները պիտի բնական լինեն, ոչ թե հարցը դնես, ասես՝ պատասխանի: Տենց դառնում ա Լյուշերի թեստ:
Mephistopheles
04.02.2013, 01:25
պերեկիս եմ դրել, կարոտս գունաթափվել ա, դառել ա հայ տոտա :))
Ուրեմն դու էլ էտ ես…
StrangeLittleGirl
04.02.2013, 01:26
Ուրեմն դու էլ էտ ես…
քո ասածն ա :P
Mephistopheles
04.02.2013, 01:27
Չէ, Մեֆ, ինադ չեմ անում, որովհետև գույների առաջացրած ասոցիացիաները պիտի բնական լինեն, ոչ թե հարցը դնես, ասես՝ պատասխանի: Տենց դառնում ա Լյուշերի թեստ:
որևէ մեկն իրան էս թեմայում տենց չի զգում… բացի քեզանից… հարցում էլ կարծս թե չկա որ ընտրես կամ քվեարկես…
Mephistopheles
04.02.2013, 01:32
քո ասածն ա :P
Ես քո հետ չեմ կարող վիճել որովհետև դու չես ուզում քննարկել հնարավուրության պահը… հնարավոր չի ու վերջ… իսկ ինչու՞, դա քեզ չի հետաքրքրում… ոնց որ հին՝ սովետական սերնդի մարդ լինես… հենց ասում ես որ սա կամ նա սխալ ա, միշտ հայտնվում ա մի հատ "ջահել" որ հակառակն ա ապացուցում…
Բյուր…
Իմ կարոտն այս գույներն ունի, առաջին անգամ նկարեցի կտավի վրա ու ներքին բավարարվածություն էի զգում, որովհետև գույները հարազատ էին:
մի ամիս առաջ դեռ չէի հասկանում ինչու սիրեցի այս գույները; եթե ինձ հետ կապ չունեն, բայց նոր հասկացա, որ իմ առաջին կտավը կանվանեմ ` Կարոտ:
55252
Կարոտելուց մենք կարոտում ենք ամբողջությամբ, անգամ այն վատը, որը ժամանակին այդպես ենք համարել, իսկ եթե կարոտում ես, ուրեմն դրա կարիքն զգում ես, եթե զգում ես, ուրեմն այն քեզ պետք է ու եթե պետք է, ուրեմն այն այլևս վատը լինել չի կարող:
Ֆրանսերենում կարոտի փոխարեն ասում են .օրինակ` il me manque, բառացի թարգմանությամբ` այն ինձ պակասում է, ես նրա կարիքն ունեմ:
Իսկ իմ կարոտը գույն չունի, ու չի ունենալու: Ինքը ծանր ու դառը կարոտ ա, բայց ես իրանից երբեք չեմ ազատվելու, ու չեմ էլ ուզում ազատվեմ:
Տրիբուն ձյա, նենց հավես ա, որ սենց գրառումներ ես մեկ-մեկ անում :)
Թքած բոլոր գույների վրա...
Կարոտել եմ: Պարզապես կարոտել եմ:
Անուշ հոգեբան
11.02.2013, 00:41
Այս գույնը առաջ է բերում մտքի և զգացմունքների հանգստություն և պարզություն:Մուգ կապույտը բնութագրում է հեղինակություն, գործնականություն, իմաստություն , ինքնաիրականցում, նպաստում է միջանձնային շփմանը
Անվերնագիր
11.02.2013, 23:19
Այս գույնը առաջ է բերում մտքի և զգացմունքների հանգստություն և պարզություն:Մուգ կապույտը բնութագրում է հեղինակություն, գործնականություն, իմաստություն , ինքնաիրականցում, նպաստում է միջանձնային շփմանը
բացի էս ուրիշ իմաստներ էլ ունի կապույտը http://forum.armfootball.com/public/style_emoticons/default/nar13.gif
Անուշ հոգեբան
12.02.2013, 17:50
բաց կապույտը մելամաղձոտություն է առաջացնում, համարվում է սառը գույն, առաջացնում է ներքին մտքեր, մտորումներ և նաև մտքի փայլատակումներ: :)
գտել եեեեմ,,,::) վերջերս վառ վարդագույն կարոտ ինձ սկսել ա պերեժիվատ անել :lilex:
heracox karot
26.02.2013, 19:26
Իմ աշխարհում ամեն ինչ նոր է, թեև չկան անճոռնի էլիտար շենքեր ու օտարամոլ ցուցանակներ... Սիրո տոնը հունվարի 26-ն է, կարոտս մանուշակագույն... Իմ աշխարհում չկան նախանձն ու խանդը, ամեն ինչ նվիրումի ու սիրո արանքում է, կարոտս` մանուշակագույն... Հավատը վառ դեղինն է ու այն որ իմ աշխարհում ես դեռ պետք եմ ինձ և բնավ էլ ձանձրալի չեմ, ինչպես` ձերում... Իմ աշխարհում բարևը սեր է և ոչ թե այն թե ինձ ինչ-որ բան է պետք... Այնտեղ ամեն ինչ կա, միայն կարոտս է մանուշակագույն....