Դիտել ողջ տարբերակը : Աթեիզմ
Ժողովուրդ, եթե հանկարծ պարզվի որ իսկապես աստված չկա և աթեիստները ճիշտ են ասում, ի՞նչ ա փոխվելու ձեր կյանքում… ի՞նչն եք տարբեր անելու…
«Եթե Աստված չլիներ, ապա պետք էր նրան հորինել», Վոլտեր: D
:
Որ ասում եմ բոլորն էլ հավատում են, ուղղակի իրենք իրենց են խաբում, չեք հավատում:)
Mephistopheles
10.12.2012, 01:01
Որ ասում եմ բոլորն էլ հավատում են, ուղղակի իրենք իրենց են խաբում, չեք հավատում:)
Հա, հավատում ենք բայց չենք ասում… դու քեզ հավատում ե՞ս… եթե տենց հրճվանք ա պատճառւում քեզ էդ ֆրազը կարաս հրճվես, բայց լավ որ կարդաս կհասկանաս որ հարցը հիմնականում ուղղված ա "հավատացյալներին" ու տարօրինակ կլիներ որ ես ձեզ դիմեի "արդեն աստված չկա" սկզբմունքով…
Mephistopheles
10.12.2012, 01:02
Նենց հետաքրքիր ա ամեն անգամ տեսնել, թե ոնց են հավատացյալները դոդերի բախչեքում հայտնվում, հենց աստծո անունով հեղված արյան մասին ես խոսում կամ մատնանշում ես, որ կրոնավորները կարող էին հանգիստ այլասերվածության դասեր տալ աշխարհիկ մարդկանց:
էտի արդար արյուն ա… աստծո կամքով ա… սուրբ ա…
կարաս՞ մի պահ գոնե հասկանաս, որ Աստծուն հավատացող մարդ ասելով չպետք է հասկանալ մեկին, ով ծնված օրվանից բարուրից դուրս չի եկել, ու ոչ ձեռն ա շարժում ոչ ոտքը, պառկել ա, կամ նստել, ոնց որ ավելի լավ կպատկերացնես, ու իրան Աստված ամեն օր երեք կամ ավել անգամներ երկնքից իջնում ա ու կերակրում ա, հետո էլ տակն ա մաքրում :D
Հա հավատացյալն իրա պահվածքով նման ա երեխու: Երեխու նման իբր թե վախենում եք մի բան անեք, հանկարծ ձեզ կպատժեն ու դուք ձեր գիտակցության մեջ ամեն քայլից առաջ գիտեք որ հանկարծ մի կեղտ անեք կգնաք եկեղեցի մի հատ մոմ կվառեք ու ձեզ կներեն:
Հիմա քո աստվածությունները որո՞նք են, Հեթանոս ջան :think
Չկան. Հիմա ես հարյուր տոկոս չեմ կարող ժխտել Աստծո գոյությունը, բայց 99.999 տոկոս համոզված եմ դրանում: էն մեկ հարյուրերրոդականն էլ դուք համոզեք ինձ:
Ի՞նչ կարդամ ափեր, կհարգե՞ս պատասխանես: երկուս չէ ՝ չորսը կկարդամ Տրիբուն ապեր քո ազիզ խաթեր համար:Դու մենակ ասա:
Իմ ազիզ խաթեր համար պետք չի, Նետ ջան: Քո խաթեր արա ինչ անում ես, ու սկսի երեք հրացանակիրներից:
Նետ ջան, ասածս երևի ճիշտ չես հասկացել: Ընգեր, ստեղ մեկի ավել կամ պակաս որևէ բան կարդաց լինելու մասին չի խոսքը: Ակումբի մեծ մասը ինձանից հինգ անգամ շատ բան ա կարդացել, ավելի քան համոզված եմ: Բացի կարդացած լինելը, իրանք համ էլ գրում են :D Հետո էլ դնում քննարկում են:
Ստեղ հարցը նրանում ա, թե դու ինչ ես վերցնում էտ կարդացածիցդ: Ես ոնց հասկացել եմ, քեզ ինչ էլ ասեն, ինչ հղում էլ տան, ինչ էլ խորհուրդ տան, քո մոտ կանխակալ վերաբերմունք կա «գիտնական» բառի նկատմամբ: Դու գլխանց ցանկացած նոր բաննին նայում ես Աստվածաշնչի պրիզմայով: Եթե հակասում ա քո պատկերացրածին, ապա քո համար դա արդեն տրամաբանական չի:
:) Նրանք էլ թող համոզեն:
Չկան. Հիմա ես հարյուր տոկոս չեմ կարող ժխտել Աստծո գոյությունը, բայց 99.999 տոկոս համոզված եմ դրանում: էն մեկ հարյուրերրոդականն էլ դուք համոզեք ինձ:
Rhayader
10.12.2012, 14:39
Եթե ես հայտարարեի, որ Երկրի ու Մարսի միջև էլլիպտիկ շրջագծով չինական թեյաման է թռչում, ոչ ոք չէր կարողանա ժխտել իմ պնդումը, եթե ես բավականաչափ զգույշ լինեի, որ ավելացնեի՝ թեյամանն այնքան փոքր է, որ ամենահզոր աստղադիտակներն էլ չեն կարողանա այն հայտնաբերել: Բայց եթե ես իսկապես դա ասեի, այն անտանելի վարկած է մարդկային տրամաբանության համար, որն այն կկասկածի, ու ինձ արդարացիորեն կասեին, որ ես հիմարություն եմ խոսում: Եթե, իհարկե, այդպիսի թեյամանի գոյությունը հաստատված լիներ հին գրքերում, սովորեցված որպես սրբազան ճշմարտություն ամեն կիրակի, մտցված երեխաների մտքերի մեջ դպրոցում, դրան հավատալուն հապաղելը կդառնար էքսցենտրիզմի նշան ու դատապարտեր կասկածողին հոգեբույժի ուշադրությանը՝ լուսավորյալ, ու ինկվիզիտորի՝ ավելի վաղ ժամանակներում:
~ Բերտրան Ռասսել, «Ինչու ես քրիստոնյա չեմ»
Ասածս այն է, որ եթե դուք ձեր աստծո գոյությունը ժխտելու համար պահանջում եք նրա գոյություն չունենալու ապացույցներ, ապա ես, համարելով, որ աշխարհն ու մարդկանց նույն հավանականությամբ կարող է ստեղծած լինել Թռչող Սպագետտի Մոնստրը, պահանջում եմ ապացույցներ, որ աշխարհը ստեղծել է հենց ձեր աստված, ոչ թե Թռչող Սպագետտի Մոնստրը: R'amen.
Sambitbaba
10.12.2012, 22:05
Sambitbaba ջան, ես մեկ-մեկ լուրջ դժվարություններ եմ ունենում հասկանալ, թե դու ինչ ես ուզում ասել: Կներես էլի: Ինչ-որ հետաքրքիր բաներ ես ասում, բայց երկու նախադասություն կարդալուց հետո քարկապ եմ ընկնում:
Ներող եղիր, Տրիբուն ջան, դա իմ մեղքն է: Սովորաբար այդպես պատահում է, երբ մի բանի մեջ խորանում ես ու այնքան ես այնտեղ, որ քեզ թվում է, թե բոլորն էլ տեղյակ են դրանից:
Մի խնդրանք: Մի հատ կարճ ու հնարավորինս հասկանալի գրառումով մեզ բացատրի քո հայացքների էությունը: Կամ կարող ա արդեն մի տեղ բացատրել ես, ես ուշադիր չեմ եղել: Հղումը դիր, կարդամ
Եթե խոսքդ վերաբեվում է հենց վերևում կարմիրով նշածիդ, - ես ի նկատի ունեմ, որ կյանքում պատահականություններ չկան: Ողղակի հաճախ, ավելի ճիշտ՝ հիմնականում, երբ մեզ հետ կամ մեր շրջապատում մի բան տեղի է ունենում, մենք վերցնում ենք կոնկրետ այդ պահը, երբ միջադեպը պատահեց, և անջատում ենք նրան ամբողջականությունից: Այսինքն, չենք դիտում նրան որպես հետևանք կամ պատճառ: Օրինակ, ձմռանից առաջ արջի գեր լինելու պատճառն այն է, որ նա ամբողջ ձմեռ պիտի քնի: Իսկ գարնանը նույն արջի նիհարությունը՝ ամբողջ ձմեռ քնած լինելու հետևանքն է, ճի՞շտ է:
Բայց եթե դու չգիտես, որ արջը ամբողջ ձմեռ քնած է եղել, - կարող ես մտածել, որ նա կամ լավ հիվանդ է, կամ քյոյնա ծխող, կամ էլ չգիտեմ, թե ինչ:
Սա նշանակում է, որ յուրաքանչյուր միջադեպ կամ սկսվել է արդեն ինչ-որ տեղ անցյալում, կամ էլ կավարտվի ինչ-որ տեղ ապագայում:
Իսկ եթե ցանկություն ունես ավելի լայն ծանոթանալ հայացքներիս, եթե չես կարդացել, կարդա իմ "Նոր Դար, Նոր Էջ, Նոր Կյանք Նյու Էյջը", - Հայազնը չհաշված, շատերն ասում են, որ լավ արագ կարդացվում է, էնպես որ հուսով եմ, չես հոգնի: Սա է. http://www.akumb.am/showthread.php/60784: Իսկ եթե հավես չունես, ասա, մի երկու խոսքով կփորձեմ բացատրել:
Իսկ եթե ցանկություն ունես ավելի լայն ծանոթանալ հայացքներիս, եթե չես կարդացել, կարդա իմ "Նոր Դար, Նոր Էջ, Նոր Կյանք Նյու Էյջը", - Հայազնը չհաշված, շատերն ասում են, որ լավ արագ կարդացվում է, էնպես որ հուսով եմ, չես հոգնի: Սա է. http://www.akumb.am/showthread.php/60784: Իսկ եթե հավես չունես, ասա, մի երկու խոսքով կփորձեմ բացատրել:
Աաաաա, ես էլ ասում եմ ինչի բան չեմ հասկանում: :D
Sambitbaba
11.12.2012, 07:46
Աաաաա, ես էլ ասում եմ ինչի բան չեմ հասկանում: :D
Խնդրեմ:
Florentina
16.12.2012, 02:14
Կուզենայի իմանալ այստեղ աթեիստներն ինչ կարծիք ունեն էֆթանազիայի վերաբերյալ:
Կուզենայի իմանալ այստեղ աթեիստներն ինչ կարծիք ունեն էֆթանազիայի վերաբերյալ:
Դաժե քրիստոնեաներնի մեջ էֆթանազիային կողմնակից մարդիկ կան ;)
Էֆթանազիան լավ բան ա:
Անունից էլ ա երևում` Էու = լավ, երկրորդ արմատն էլ.. դեե.. նայած ում մոտ ոնց :)
Rhayader
16.12.2012, 12:48
Կուզենայի իմանալ այստեղ աթեիստներն ինչ կարծիք ունեն էֆթանազիայի վերաբերյալ:
Մարդիկ հաճախ նույնացնում են էֆթանազիան ու բժշկի օգնությամբ ինքնասպանությունն այն դեպքում, երբ դրանք տարբեր բաներ են (էֆթանազիայի ժամանակ հիվանդի համաձայնության կարիքը չկա): Չափազանց բարդ հարց է, բոլոր դիտարկումներս (ինչպես նաև Ֆիլիպ Նիչկեի «Խաղաղ քնի ձեռնարկ» գրքի քննարկումը) գրի եմ առել այստեղ (http://songoffall.blogspot.com/2012/05/review-peaceful-pill-handbook.html):
Rhayader
16.12.2012, 12:50
Էֆթանազիան լավ բան ա:
Լավ բան դժվար կլինի ցանկացած դեպքում :) որոշ դեպքերում՝ անհրաժեշտ չարիք: Կատաղած շանը կրակելն, օրինակ:
Լավ բան դժվար կլինի ցանկացած դեպքում :) որոշ դեպքերում՝ անհրաժեշտ չարիք: Կատաղած շանը կրակելն, օրինակ:
Ցանկացած դեպքում չգիտեմ, բայց կոնկրետ իմ դեպքում, եթե անտանելի ցավեր ունենամ, շարժվել չկարողանամ ու բուժում չլինի դրան, ահագին լավ բան կլինի իմ համար էդ անտերը:
Rhayader
16.12.2012, 13:41
Չես իմանա, մինչև չլինի:) Ցանկացած դեպքում, էդ քո որոշումը կլինի, որը սխալ կլինի տարածել բոլոր մարդկանց վրա:
Չես իմանա, մինչև չլինի:) Ցանկացած դեպքում, էդ քո որոշումը կլինի, որը սխալ կլինի տարածել բոլոր մարդկանց վրա:
Բնականաբար: Հենց դա է պատճառը, որ էֆթանազիան աշխարհում շատ քիչ երկրներում է գործում: Մարդը քանի առողջ է, նրան ոչ ոք չի հարցնում թե ինչպես կուզեր վարվել այդ վիճակում, հավերժ տառապել, թե վերջ տալ տառապանքին: Այդ վիճակում հայտնվելուց հետո, արդեն հնարավոր չէ հարցնել:
Իմ կարծիքով ավելի լավ է անիմաստ, անօգուտ, ոչնչացնող ցավ չզգալ, քան զգալ:
Rhayader
16.12.2012, 14:58
Բնականաբար: Հենց դա է պատճառը, որ էֆթանազիան աշխարհում շատ քիչ երկրներում է գործում: Մարդը քանի առողջ է, նրան ոչ ոք չի հարցնում թե ինչպես կուզեր վարվել այդ վիճակում, հավերժ տառապել, թե վերջ տալ տառապանքին: Այդ վիճակում հայտնվելուց հետո, արդեն հնարավոր չէ հարցնել:
Իմ կարծիքով ավելի լավ է անիմաստ, անօգուտ, ոչնչացնող ցավ չզգալ, քան զգալ:
Մարդիկ կան՝ նույնիսկ ցավի մեջ են իմաստ տեսնում :)
Պատահականությունը չգիտեմ, բայց ամեն ինչ ունի որոշակի տրամաբանակն բացատրություն: Էն որ մեզանից շատերը հիմա նույնիսկ հավ չեն կարող սպանել, նրանից ա որ սնննդի ոլորտը լիովին ինդուստրիալիզացված ա: Հիմա մարդը ստիպված չի ինքնուրույն կենդանուն մորթել, որ ուտի: Իրա փոխարեն դա անուն են ավտոմատները: Երեխաների մեծ մասը մինչև հասուն տարիքը չի էլ հասկանում, թե որտեղից ա հայտնվում միսը սուպերմարկետում: Իսկ իմանալուց հետո կարող ա սթրես տանի: :D
Մի անգամ, մի քանի տարի առաջ, ոտքս պատահականորեն շատ բարձր ավտոմատացված հավաբուծարան ընկավ: Ավելի դաժան բան երևի կյանքումս չէի տեսել: Հավերը հազարներով կանգնում են շարժվող լենտայի վրա, ու լենտայի վերջում մի հատ ապարատ ա, որը սխոդու մի քսան հավի ոտերից բռնում ա ու գլխիվայր կախում ա ներքև: Ու հետո մի հատ ուրիշ ապարատ տակից ռեսկի տանում ա էտ հավերի գլուխները: Ու էտ հավաբուծարանում րոպեում եթե չեմ սխալվում 3-4000 թռչուն էր գլխատվում: Մինչև հիմա հավերի աչքերի մեջ չեմ կարում նայեմ:
Տրիբուն ջան եթե դու չես հավատում «պատահականություն» ասվածին, փորձիր նարդու 2 զառերը շպրտել և ասա ,թե մեկը,որի վրա կնկնի ,իսկ մյուսը՝ որի: Այնպես ,որ հավատա պատահականություններ էլ կան:
Quyr Qery
16.12.2012, 17:45
Տրիբուն ջան եթե դու չես հավատում «պատահականություն» ասվածին, փորձիր նարդու 2 զառերը շպրտել և ասա ,թե մեկը,որի վրա կնկնի ,իսկ մյուսը՝ որի: Այնպես ,որ հավատա պատահականություններ էլ կան:
Նույնիսկ քո ասածը պատահականություն չէ, բալես:
Իրականում էդ շատ բարդ հարց է:
Էֆթանազիայի կողմնակից լինել չլինել չգիտեմ, ես կնախընտրեի, որ հիվանդի համաձայնությամբ լիներ, էդքան բան, էֆթանազիային կողմնակից եմ, եթե հիվանդն անգիտակից վիճակում է ու երկար ժամանակ:
Նույնիսկ քո ասածը պատահականություն չէ, բալես:
Իրականում էդ շատ բարդ հարց է:
Quyr Qery իրականում դա շատ պարզ բան է: Բայց եթե մի 1000 անգամ նույն զառերը նետենք և հաշվենք ,կստացվի ,որ Գրեթե նույն քանակությամբ այդ զառերը կանգնել են 1,2,3,4,5 և6-ի վրա:
Quyr Qery իրականում դա շատ պարզ բան է: Բայց եթե մի 1000 անգամ նույն զառերը նետենք և հաշվենք ,կստացվի ,որ Գրեթե նույն քանակությամբ այդ զառերը կանգնել են 1,2,3,4,5 և6-ի վրա:
Ամմեէ ջան, դու պատահականությունն ու հավանականությունը խառնել ես իրար:
Ամմեէ ջան, դու պատահականությունն ու հավանականությունը խառնել ես իրար:
Ո՛չ Տրիբուն չեմ խառնել: Պատահականություն չի այդ զառերի ,որ թվի վրա կնկնի: Թե քանի անգամ կնկնի նույն թիվը դա հավանականություն է, բայց ,այ թիվը ո՛չ: Դու իմ առաջին գրառումը կարդա պատահականության մասին:Ես ուղղակի ուզեցի քեզ ասել,որ պատահականություն գոյություն ունի:
Rhayader
16.12.2012, 23:37
Ամմեէ ջան, դու պատահականությունն ու հավանականությունը խառնել ես իրար:
Տրիբուն, բեթար, ինքը խառնել ա պատահականությունը կանխատեսելի վիճակագրական արդյունքի հետ:
Ո՛չ Տրիբուն չեմ խառնել: Պատահականություն չի այդ զառերի ,որ թվի վրա կնկնի: Թե քանի անգամ կնկնի նույն թիվը դա հավանականություն է, բայց ,այ թիվը ո՛չ: Դու իմ առաջին գրառումը կարդա պատահականության մասին:Ես ուղղակի ուզեցի քեզ ասել,որ պատահականություն գոյություն ունի:
Ամմէ ջան, մի նեղվի: Ասում ենք պատահականություն չի, հավատա որ պատահականությունի չի, էլի: Եթե իհարկե խոսքը գնում ա մեր իմացած նառդու զառերի մասին՝ քառակուսի, 1-ից 6 թվերով:
Եթե քո իմացած զառերը քեզ տվել ա քո իմացած հրեշտակներից մեկը, ու էտ զառի կողմերի քանակը ամեն քցելուց փոխվում ա 1-ից մինչև անվերջություն, ու ես մի քցելուց առաջ ասեմ, որ հեսա կըկնի 93-ի 14 աստիճան, ու ընկնի հենց էտ թիվը, այ դա կլինի պատահականություն:
Ամմէ ջան, մի նեղվի: Ասում ենք պատահականություն չի, հավատա որ պատահականությունի չի, էլի: Եթե իհարկե խոսքը գնում ա մեր իմացած նառդու զառերի մասին՝ քառակուսի, 1-ից 6 թվերով:
Եթե քո իմացած զառերը քեզ տվել ա քո իմացած հրեշտակներից մեկը, ու էտ զառի կողմերի քանակը ամեն քցելուց փոխվում ա 1-ից մինչև անվերջություն, ու ես մի քցելուց առաջ ասեմ, որ հեսա կըկնի 93-ի 14 աստիճան, ու ընկնի հենց էտ թիվը, այ դա կլինի պատահականություն:
Ինչու՞ պետք է ընդունեմ, երբ դու ճիշտ չես ասում հը՞ն: Տրիբուն ջան մածունը ի՞նչ գույնի էր:
Ինչու՞ պետք է ընդունեմ, երբ դու ճիշտ չես ասում հը՞ն: Տրիբուն ջան մածունը ի՞նչ գույնի էր:
Ամմէ ջան, մի սահման ա հասնում, երբ կույր համառությունը, ուղեկցվելով խելացի երևալու մարմաջի հետ, դառնում ա պատճառ մարդուն լուրջ չընդունել, անգամ երբ ինքը մի օր իսկապես ճիշտ ու խելացի բան ասի:
Դու արագ սլացքով մոտենում ես էդ սահմանին:
Ամմէ ջան, մի սահման ա հասնում, երբ կույր համառությունը, ուղեկցվելով խելացի երևալու մարմաջի հետ, դառնում ա պատճառ մարդուն լուրջ չընդունել, անգամ երբ ինքը մի օր իսկապես ճիշտ ու խելացի բան ասի:
Դու արագ սլացքով մոտենում ես էդ սահմանին:
Կարծում եմ սխալ ես մտածում, բայց ոչինչ չեմ ասի դա քո կարծիքն է, չէի ցանկանա էդպիսին լիներ:Ակումբում հաճախ է պատահում, բայց ես էստեղ եմ որովհետև կան մարդիկ որոնց հարգում, սիրում ու գնահատում եմ : Կան խելացի մտքեր արտահայտողներ, ավելի ճիշտ կան խելացի թեմաներ և խելացի գրառումներ կատարողներ:Գալաթա ջան ես գիտելիքներ ցույց չեմ տալիս , ախր այնքան խելացի մարդիկ կան, ես ուղղակի կարծիքս եմ ասում: Ցավում եմ, որ ոմանց մոտ վատ մարդու, ցուցամոլի տպավորություն եմ թողել(բայց ես Ես եմ ու այսպիսինն եմ) : Մեկ-մեկ ջղայնացնող գրառումներ եմ կարդում , մեկ էլ նույն մարդու մեկ այլ գրառումը ինձ հաճույք է պատճառում , բայց միևնույն է ուզում եմ ասել,որ ամեն ինչ հարաբերական է: Բայց ես վիճելու ցանկություն չունեմ:):
Հա՛, ես գիտեմ ,որ իմ իմացածը դեռևս շատ չնչին է ( բայց ես դա լրացնում եմ , ամբողջ կյանքս առջևումս է ու ես դեռ սովորելու ու կրթվելու շատ տեղ ունեմ):
Mephistopheles
18.12.2012, 00:27
Հավանական, հնարավոր և պատահական… սրանք բառեր են որոնք ունեն որոշակի իմաստ ու ըստ էության նաև գիտական նշանակություն…
արպեսզի մի բան պատահի, թեկուզ "պատահական", այն պետք ա լինի հնարավոր և հավանական… և եթե դա հաշվի առնենք ապա պատահական բառը շատ դժվար ա օգտագործել որպես փիլիսոփայական կամ գիտական կատեգորիա… գրականության, առօրյա կյանքում և այլն, կարելի ա, բայց ես էդ բառն օգտագործելով չէի վիճի…
առանց հավանական և հնարավոր տերմինների, պատահականությունը կյանք չունի՝ իմաստ չունի… բայց առանց պատահականության հավանականությունն ու հնարավորը երջանիկ ապրում են…
Դաժե քրիստոնեաներնի մեջ էֆթանազիային կողմնակից մարդիկ կան ;) ՈՒզում եմ ասել, որ Աստվածաշնչում կա նման օրինակ, երբ մի ամաղեկացի հայտարարում է, որ ինքը Սավուղ թագավորի խնդրանքով սպանել է նրան՝ Սավուղին: Երբ կարդում էի Բ Թագավորաց գլխի առաջին տողերը, զարմացա, ինձ թվաց, որ էֆթանազիան թույլատրելի է, երբ ամաղեկացին Դավթին ասաց, որ Սավուղի խնդրանքով սպանել է նրան: Սակայն, երբ Դավիթ թագավորը հրամայում է սպանել այդ ամաղեկացուն, հակառակի մեջ համոզվեցի:
¹ Սաւուղի մահուանից եւ ամաղէկացիներին կոտորելուց յետոյ Դաւիթը վերադարձաւ եւ երկու օր մնաց Սիկեղակում։
² Երրորդ օրը Սաւուղի բանակատեղիից մարդ եկաւ, որի հագուստները պատառոտուած էին, իսկ գլխին հող էր ածուած։ Երբ նա Դաւթի մօտ մտաւ, գետին ընկաւ ու խոնարհուեց նրա առաջ։
³ Դաւիթը հարցրեց նրան. «Որտեղի՞ց ես գալիս»։ Նա պատասխանեց. «Փախել եմ Իսրայէլի բանակատեղիից»։
⁴ Դաւիթն ասաց նրան. «Ի՞նչ է պատահել, պատմի՛ր ինձ»։ Մարդն ասաց. «Ժողովուրդը պատերազմի դաշտից փախաւ, շատերը վիրաւոր ընկան ու մեռան։ Մեռան նաեւ Սաւուղն ու Յովնաթանը»։
⁵ Դաւիթն իրեն լուր բերող երիտասարդին հարցրեց. «Ի՞նչ գիտես, որ Սաւուղն ու նրա որդի Յովնաթանը մեռան»։
⁶ Լուր բերող երիտասարդն ասաց. «Դիպուածով Գեղբուա լերան վրայ էի գտնւում եւ ահա տեսայ, որ Սաւուղն ընկել էր իր նիզակի վրայ, եւ թշնամու մարտակառքերն ու հեծեալների զօրավարները հասել էին նրան։ Նա յետ նայեց եւ ինձ տեսնելով՝ իր մօտ կանչեց։
⁷ Ասացի. «Ահա այստեղ եմ»։
⁸ Նա ասաց ինձ. «Ո՞վ ես դու»։ Ասացի՝ «Ամաղէկացի եմ»։
⁹ Նա ասաց ինձ. «Խոցի՛ր ու սպանի՛ր ինձ։ Խաւարն է պատել ինձ, բայց շունչս դեռ վրաս է»։
¹⁰ Խոցեցի ու սպանեցի նրան, որովհետեւ գիտէի, որ նիզակի վրայ ընկնելուց յետոյ չէր ապրելու։ Առայ նրա գլխից թագը, ապարանջանները՝ նրա բազկից եւ դրանք բերեցի այստեղ՝ իմ տիրոջը»։
¹¹ Դաւիթն իր հագուստները բռնելով՝ պատառոտեց։ Իրենց հագուստները պատառոտեցին նաեւ նրա մօտ գտնուող մարդիկ։
¹² Նրանք ողբացին, լաց եղան ու մինչեւ երեկոյ ծոմ պահեցին սրով ընկած Սաւուղի, նրա որդի Յովնաթանի, Յուդայի երկրի ժողովրդի ու Իսրայէլի տան համար։
¹³ Դաւիթն ասաց իրեն լուր բերող երիտասարդին. «Որտեղի՞ց ես դու»։ Մարդն ասաց. «Մի պանդուխտ ամաղէկացու որդի եմ ես»։
¹⁴ Դաւիթն ասաց նրան. «Ինչպէ՞ս չվախեցար ձեռք բարձրացնել ու սպանել Տիրոջ օծեալին»։
¹⁵ Դաւիթն իր ծառաներից մէկին կանչելով՝ ասաց. «Մօտեցի՛ր ու սպանի՛ր սրան»։ Նա հարուածեց, ու մարդը մեռաւ։
(Բ.Թգ 1:1-15)
http://bible.armenia.ru/hy/book/167.1:1-9.html
Sagittarius
18.12.2012, 06:09
Էս պատահականություն, հավանականություն, անհավանականությունները սա հիշեցրեցին :))
The Infinite Improbability Drive is a wonderful new method of crossing vast intersteller distances in a mere nothingth of a second without all that tedious mucking about in hyperspace.
It was discovered by a lucky chance, and then developed into a governable form of propulsion by the Galactic Government's research team on Damogran. This, briefly, is the story of its discovery:
The principle of generating small amounts of finite improbability by simply hooking the logic circuits of a Bambleweeny 57 sub-meson Brain to an atomic vector plotter suspended in a strong Brownian Motion producer (say a nice hot cup of tea) were of course well understood - and such generators were often used to break the ice at parties by making all the molecules in the hostess' undergarments leap simultaneously one foot to the left, in accordance with the Theory of Indeterminacy.
Many respectable physicists said that they weren't going to stand for this - partly because it was a debasement of science, but mostly because they didn't get invited to those sort of parties. Another thing they couldn't stand was the perpetual failure they encountered in trying to construct a machine which could generate the infinite improbability field needed to flip a spaceship across the mind-paralysing distances between the furthest stars, and in the end they grumpily announced that such a machine was virtually impossible.
Then, one day, a student who had been left to sweep up the lab after a particularly unsuccessful party found himself reasoning this way: If, he thought to himself, such a machine is a virtual impossibility, then it must logically be a finite improbability. So all I have to do in order to make one, is to work out exactly how improbable it is, feed that figure into the finite improbability generator, give it a fresh cup of really hot tea ... and turn it on! He did this, and was rather startled to discover that he had managed to create the long sought after golden Infinite Improbability generator out of thin air.
It startled him even more when, just after he was awarded the Galactic Institute's Prize for Extreme Cleverness, he got lynched by a rampaging mob of respectable physicists who had finally realized that the one thing they really couldn't stand was a smartass.
մի քիչ էս թեմային զոռ տվեք, կարողա գյուտ ստացվի
Տրիբուն ջան, եթե ես ասեմ, որ հենց հիմա նետելու եմ մեր հայտնի նարդու զառերից մեկը ու հաստատ նարդու զառը կանգնելու է 4 թվի վրա և վերջում այդպես էլ լինի, դրան ես ինչպե՞ս կոչեմ: Դա ՊԱՏԱՀԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ չէ արդյո՞ք: Թե ես սխալ եմ , կամ էլ մոգ եմ ու դա էդպես էլ պետք է լիներ: Նարդու զառը կարող է կանգնել և՛ 4 և՛ 3 վրա հավասար ՀԱՎԱՆԱԿԱՆՈՒԹՅԱՄԲ , բայց եթե կանգնել է 4-ի վրա ուրեմը դա պատահականություն էր,որ ես ասացի ու կանգնեց հենց իմ ասած թվի վրա: Մնացած թողնում եմ քեզ, կարող ես և չհավատալ,որ պատահականություններ չեն լինում:
Հավանական, հնարավոր և պատահական… սրանք բառեր են որոնք ունեն որոշակի իմաստ ու ըստ էության նաև գիտական նշանակություն…
արպեսզի մի բան պատահի, թեկուզ "պատահական", այն պետք ա լինի հնարավոր և հավանական… և եթե դա հաշվի առնենք ապա պատահական բառը շատ դժվար ա օգտագործել որպես փիլիսոփայական կամ գիտական կատեգորիա… գրականության, առօրյա կյանքում և այլն, կարելի ա, բայց ես էդ բառն օգտագործելով չէի վիճի…
առանց հավանական և հնարավոր տերմինների, պատահականությունը կյանք չունի՝ իմաստ չունի… բայց առանց պատահականության հավանականությունն ու հնարավորը երջանիկ ապրում են…
Մեֆ ճիշտ ես, համաձայն եմ քեզ հետ:
Տրիբուն ջան, եթե ես ասեմ, որ հենց հիմա նետելու եմ մեր հայտնի նարդու զառերից մեկը ու հաստատ նարդու զառը կանգնելու է 4 թվի վրա և վերջում այդպես էլ լինի, դրան ես ինչպե՞ս կոչեմ: Դա ՊԱՏԱՀԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ չէ արդյո՞ք: Թե ես սխալ եմ , կամ էլ մոգ եմ ու դա էդպես էլ պետք է լիներ: Նարդու զառը կարող է կանգնել և՛ 4 և՛ 3 վրա հավասար ՀԱՎԱՆԱԿԱՆՈՒԹՅԱՄԲ , բայց եթե կանգնել է 4-ի վրա ուրեմը դա պատահականություն էր,որ ես ասացի ու կանգնեց հենց իմ ասած թվի վրա: Մնացած թողնում եմ քեզ, կարող ես և չհավատալ,որ պատահականություններ չեն լինում:
Ապրես, դու ինքդ բոլոր հարցերի պատասխանները տվեցիր:
Մեր իմացած զառը՝ 1-ից 6-թվերով, եթե նետես, ապա յուրաքանչյուր թիվ ընկնելու հավանականությունը նույնն ա, քանի որ պարզ զառը ունի կոնկրետ 1d6 գեներատոր: Այսինք, ստեղ պատահակնություն չկա, քանի որ դու նետելուց առաջ գիտես, որ 4 ընկնելու հավանականությունը մոտ 15,5% ա:
Եթե երկու զառ նետես, կունենաս 2d6 գեներատոր, ու ամեն քցելուց առաջ կիմանաս թե ինչ հավանականությամբ քո երկու զառերի գումարը կկազմի 2-ից 12: Ու ամեն քցելուց առաջ կիմանս, որ 2 (1+1, հափ-եք) կամ 12 (6+6, դու-շեշ) կանգելու հավանականությունը ավելի փոքր ա քան ասենք 7 կագնելու հավանականությունը (1+6, 2+5, 4+3): Ֆռշտե՞յն:
Էս վերևում բացատրածս ամեն ինչը ոչ մի դեպքում չի կարող կոչվել պատահականություն, քանի որ ցույց ա տալիս իրականության մեջ գոյություն ունեցող կայուն մաթեմատիկական հարաբերություններ:
Հիմա կասես, իսկ ի՞նչ ա պատահականությունը էտ դեպքում: Պատահականությունը դա իրար հետ կապ չունեցող կամ անկայուն կապի մեջ գտնվող երևույթների իրականություն դառնալն ա, կամ իրարից լրիվ անկախ երևույթների համընկնումն ա: Օրինակ, եթե դու տունը զառ նետես ու ընկնի 4, իսկ Գոքորը Մեկոնգի ափին նույն պահին ձուկ բռնի ու մի անգամից 4 հատ ձուկ բռնի, սրան կարանք ասենք պատահականություն:
ա վ
Ապրես, դու ինքդ բոլոր հարցերի պատասխանները տվեցիր:
Մեր իմացած զառը՝ 1-ից 6-թվերով, եթե նետես, ապա յուրաքանչյուր թիվ ընկնելու հավանականությունը նույնն ա, քանի որ պարզ զառը ունի կոնկրետ 1d6 գեներատոր: Այսինք, ստեղ պատահակնություն չկա, քանի որ դու նետելուց առաջ գիտես, որ 4 ընկնելու հավանականությունը մոտ 15,5% ա:
Եթե երկու զառ նետես, կունենաս 2d6 գեներատոր, ու ամեն քցելուց առաջ կիմանաս թե ինչ հավանականությամբ քո երկու զառերի գումարը կկազմի 2-ից 12: Ու ամեն քցելուց առաջ կիմանս, որ 2 (1+1, հափ-եք) կամ 12 (6+6, դու-շեշ) կանգելու հավանականությունը ավելի փոքր ա քան ասենք 7 կագնելու հավանականությունը (1+6, 2+5, 4+3): Ֆռշտե՞յն:
Էս վերևում բացատրածս ամեն ինչը ոչ մի դեպքում չի կարող կոչվել պատահականություն, քանի որ ցույց ա տալիս իրականության մեջ գոյություն ունեցող կայուն մաթեմատիկական հարաբերություններ:
Հիմա կասես, իսկ ի՞նչ ա պատահականությունը էտ դեպքում: Պատահականությունը դա իրար հետ կապ չունեցող կամ անկայուն կապի մեջ գտնվող երևույթների իրականություն դառնալն ա, կամ իրարից լրիվ անկախ երևույթների համընկնումն ա: Օրինակ, եթե դու տունը զառ նետես ու ընկնի 4, իսկ Գոքորը Մեկոնգի ափին նույն պահին ձուկ բռնի ու մի անգամից 4 հատ ձուկ բռնի, սրան կարանք ասենք պատահականություն:
Ինչ լավ ա, որ մենք իրար հասկացանք:)
Ինչ լավ ա, որ մենք իրար հասկացանք:)
Իրարը չգիտեմ, բայց եթե դու իրոք հասկացար հավանականության ու պատահականության տարբերությունը, հատկապես նառդի խաղալուց, էտ իրոք շատ լավ ա: ;)
Sambitbaba
19.12.2012, 06:21
Հիմա կասես, իսկ ի՞նչ ա պատահականությունը էտ դեպքում: Պատահականությունը դա իրար հետ կապ չունեցող կամ անկայուն կապի մեջ գտնվող երևույթների իրականություն դառնալն ա, կամ իրարից լրիվ անկախ երևույթների համընկնումն ա: Օրինակ, եթե դու տունը զառ նետես ու ընկնի 4, իսկ Գոքորը Մեկոնգի ափին նույն պահին ձուկ բռնի ու մի անգամից 4 հատ ձուկ բռնի, սրան կարանք ասենք պատահականություն:
Իսկ եթե պատկերացնենք.
Ձեռքով պատահաբար խփում ես նարդու տախտակին, տախտակը շարժվում է, իսկ զառը թռնում, և չորսի փոխարեն երեք է կանգնում:
Այդ պահին Մեկոնգի Գոքորի բռնած չորրորդ ձուկը, որ դեռ Գոքորի ձեռքին էր, - ձեռքից պլստում ու հետ է ընկնում ջուրը, - պատահականությու՞ն է սա արդյոք…
Իսկ եթե պատկերացնենք.
Ձեռքով պատահաբար խփում ես նարդու տախտակին, տախտակը շարժվում է, իսկ զառը թռնում, և չորսի փոխարեն երեք է կանգնում:
Այդ պահին Մեկոնգի Գոքորի բռնած չորրորդ ձուկը, որ դեռ Գոքորի ձեռքին էր, - ձեռքից պլստում ու հետ է ընկնում ջուրը, - պատահականությու՞ն է սա արդյոք…
Էս արդեն լրիվ նյու էյջ ա :D Գոքորի ձուկն ու Ամմէի զառերը իրար հետ կապված են ինչ որ տիեզերական ինտելեկտով: Որ մոտիկ լինեին կարող ա ամուսնանային իրար հետ:
Իրարը չգիտեմ, բայց եթե դու իրոք հասկացար հավանականության ու պատահականության տարբերությունը, հատկապես նառդի խաղալուց, էտ իրոք շատ լավ ա: ;)
Պարզ էր ինչպես այն ծովը, որտեղ մի ժամանակ լողում էին Գոքորի բռնած 4 ձկները, այն ժամանակ,երբ ես նետում էի նարդու զառը,որը կանգնում էր 4 -ի վրա: Ճի՞շտ եմ հասկացել:8 :oy
Իսկ եթե պատկերացնենք.
Ձեռքով պատահաբար խփում ես նարդու տախտակին, տախտակը շարժվում է, իսկ զառը թռնում, և չորսի փոխարեն երեք է կանգնում:
Այդ պահին Մեկոնգի Գոքորի բռնած չորրորդ ձուկը, որ դեռ Գոքորի ձեռքին էր, - ձեռքից պլստում ու հետ է ընկնում ջուրը, - պատահականությու՞ն է սա արդյոք…
ներողություն խոսքիս համար Սամբիտբաբա ջան , դա արդեն «Պատահականությունների Պապաշան ա»;)
Իսկ ուր մնաց անհավանականությունների տեսությունը?
Այն շատ խնդիրների բացատրություն է տալիս :))
Sambitbaba
21.12.2012, 01:59
Գոքորի ձուկն ու Ամմէի զառերը իրար հետ կապված են ինչ որ տիեզերական ինտելեկտով:
Հավատա, այնքան էլ իրականությունից հեռու չես:
Լսած կլինես, երևի, այն հին խոսքը, որ, եթե Համզաչիմանում թիթեռը թևը թափ տա, - շատ հնարավոր է, որ Ավստրալիայում ցունամի լինի:
Կամ էլ, գուցէ քեզ ծանո՞թ է հարյուրերորդ կապիկի տեսությունը:
Rhayader
21.12.2012, 08:01
Լսած կլինես, երևի, այն հին խոսքը, որ, եթե Համզաչիմանում թիթեռը թևը թափ տա, - շատ հնարավոր է, որ Ավստրալիայում ցունամի լինի:
Sambitbaba, որ մտքեր ես մեջբերում, կոնտեքստն էլ ուսումնասիրիր, խնդրում եմ: Թիթեռնիկի թևերի թափահարումից առաջացած փոթորիկը («թիթեռնիկի էֆեկտը») քաոսի տեսության ալեգորիա է, որը ներմուծել է Էդվարդ Լորենցը: Պարզեցված տեսքով այն հնչում է այսպես՝ ոչ գծային դետերմինիստիկ համակարգում շատ փոքր երևույթը, չունենալով ուղղակի (գծային) կերպով մեծ հետևանքների բերելու պոտենցիալ, կարող է ազդել այլ երևույթների ընթացքի վրա, ու այդ ազդեցությունները, գումարվելով իրար, կարող են բերել կտրուկ տարբերվող արդյունքի: Այն պատճառով, որ դետերմինիստիկ ոչ գծային համակարգում ոչ միայն ամեն ինչ պատճառ է հանդիսանում մեկ այլ բանի վրա, այլ նաև ազդեցություն ունի համակարգի բազմաթիվ այլ գործոնների վրա, որոնք ազդեցություն ունեն իրար վրա ու ունեն հետևանքներ: Այլ կերպ ասած, քաոսի տեսություն, ոչ թե համատիեզերական միտք: Նյուէյջի հենց այդ գիծը չեմ սիրում, իրենց գեղեցիկ թվացած ցիտատները վերցնում են, հանում կոնտեքստից, հետո հանկարծ ցիտատը, որն առանց իրեն ծնած տեսության զրոյական արժեք ունի, ընկնում է ինչ-որ հոգևոր կոնտեքստ ու դառնում մարդկանց կյանքի գաղափարախոսություն:
Sambitbaba
21.12.2012, 09:00
Sambitbaba, որ մտքեր ես մեջբերում, կոնտեքստն էլ ուսումնասիրիր, խնդրում եմ: Թիթեռնիկի թևերի թափահարումից առաջացած փոթորիկը («թիթեռնիկի էֆեկտը») քաոսի տեսության ալեգորիա է, որը ներմուծել է Էդվարդ Լորենցը: Պարզեցված տեսքով այն հնչում է այսպես՝ ոչ գծային դետերմինիստիկ համակարգում շատ փոքր երևույթը, չունենալով ուղղակի (գծային) կերպով մեծ հետևանքների բերելու պոտենցիալ, կարող է ազդել այլ երևույթների ընթացքի վրա, ու այդ ազդեցությունները, գումարվելով իրար, կարող են բերել կտրուկ տարբերվող արդյունքի: Այն պատճառով, որ դետերմինիստիկ ոչ գծային համակարգում ոչ միայն ամեն ինչ պատճառ է հանդիսանում մեկ այլ բանի վրա, այլ նաև ազդեցություն ունի համակարգի բազմաթիվ այլ գործոնների վրա, որոնք ազդեցություն ունեն իրար վրա ու ունեն հետևանքներ: Այլ կերպ ասած, քաոսի տեսություն, ոչ թե համատիեզերական միտք:
Ռայ ջան, հաջորդ ֆիզիկայի դասագիրքս գրելիս կանեմ հենց այնպես, ինչպես խորհուրդ ես տալիս: Բայց քեզ չի՞ թվում, որ ամեն մի հասարակ հարցի վրա դասախոսություն կարդալն այնքան էլ հնարամիտ միջոց չէ ֆորումում զրուցելու համար: Շատերի՞ն է արդյոք դա հետաքրքիր:
Ես, օրինակ, քո նմանատիպ գրառումները կարդում եմ միայն քո հանդեպ հարգանքից ելնելով, քանզի արդեն կեսից ուղղակի զահլաս գնում է: Ներիր խնդրում եմ, ես սա քեզ վիրավորելու համար չեմ ասում. ցավոք, սա իրականություն է: Չեմ կարծում, թե շատերն են ֆորում մտնում դասախոսություն լսելու համար: Մի՞թե հնարավոր չէ մարդավարի խոսել իրար հետ. այնպես, որ ուրիշներին էլ հետաքրքիր լինի: Կրակն ընկա, մեկ անգամ ասացի, թե կոնկրետ գիտություններն իմ ձիուկը չեն: Դու էլ ինձ ընդհանրապես դեբիլի տեղ ես դրել ու ամեն խոսքիս վրա բերանս ծեփում ես քո գիտական պոռթկումներով: Ինչ-որ դետերմինիստական պլացեբոյի հոտ է գալիս…;)
Նյուէյջի հենց այդ գիծը չեմ սիրում, իրենց գեղեցիկ թվացած ցիտատները վերցնում են, հանում կոնտեքստից, հետո հանկարծ ցիտատը, որն առանց իրեն ծնած տեսության զրոյական արժեք ունի, ընկնում է ինչ-որ հոգևոր կոնտեքստ ու դառնում մարդկանց կյանքի գաղափարախոսություն:
Գիտես, այնպիսի տպավորություն է, որ Նյու Էյջի վրա օվերդոզ ես եղել. երբեմն՝ Աստված գիտե որտեղից և ինչի համար ասած բառերս էլ Նյու Էյջին ես վերագրում: Ինչու՞ ես անպայման ուզում ինձ սահմանափակած լինես Մյու Էյջի մեջ: Չե՞ս վախենում այդպիսով սահմանափակվել ինքդ "Նյու Էյջից դուրս"…
Մյուս անգամ թիթեռի էֆեկտի մասին խոսելուց, մի քանի էջ "Աշխարհը՝ որպես կամք և պատկերացումից" կգրեմ: Կամ էլ "Լեվիաթանից…":)
Rhayader
21.12.2012, 10:24
Sambitbaba իրականում դու, դե ֆակտո, գիտես, թե որտեղից էր քո բերած ալեգորիան, ու գիտես, ինչ ուսումնասիրես, որ ավելի լավ հասկանաս դա: Կանես դա, թե ոչ՝ քո ընտրությունն է: Պատկերացրու՝ ես քո սիրելի Քրայոնից կոնտեքստից հանած մեջբերում անեի, ու դրանով հիմնավորեի, որ քրիստոնեությունը միակ ճշմարիտ կրոնն է, ու որ անհավատներին պետք է սպանել: Կամ որ քրիստոնյաները հիմար են ու քրիստոնյաներին է պետք սպանել:
Sambitbaba
21.12.2012, 11:46
Sambitbaba իրականում դու, դե ֆակտո, գիտես, թե որտեղից էր քո բերած ալեգորիան, ու գիտես, ինչ ուսումնասիրես, որ ավելի լավ հասկանաս դա: Կանես դա, թե ոչ՝ քո ընտրությունն է: Պատկերացրու՝ ես քո սիրելի Քրայոնից կոնտեքստից հանած մեջբերում անեի, ու դրանով հիմնավորեի, որ քրիստոնեությունը միակ ճշմարիտ կրոնն է, ու որ անհավատներին պետք է սպանել: Կամ որ քրիստոնյաները հիմար են ու քրիստոնյաներին է պետք սպանել:
Այսպիսի լեզվով, Ռայ ջան, ես կարող եմ քեզ հետ էջեր լրացնել ինչի մասին կուզես. կուզե՞ս Քրայոնին հայհոյիր, կուզես Տիկամացու Մոնձաէմոնին փառաբանիր: Կուզե՞ս, եկ դռան մասին վիճենք. դու ասա. դուռը ելք է, ես ասեմ. ոչ, դուռը մուտք է:
Միայն թե, ինչ կլինի, եկ յոլա գնանք առանց ֆիզիկայի օրենքների եւ Մենդելեևի աղյուսակի:
Եվ հուսով եմ, որ վերջում ավելի կհավակնենք մեկմեկու համար աղոթելու, քան՝ նզովելու /Կներես, վերջին նախադասությանդ մեջ քրիստոնեությունից ինչ-որ շատ խոսեցիր, դե, ես էլ առիթը բաց չթողեցի ընկերանալ քեզ/::)
Հավատա, այնքան էլ իրականությունից հեռու չես:
Լսած կլինես, երևի, այն հին խոսքը, որ, եթե Համզաչիմանում թիթեռը թևը թափ տա, - շատ հնարավոր է, որ Ավստրալիայում ցունամի լինի:
Կամ էլ, գուցէ քեզ ծանո՞թ է հարյուրերորդ կապիկի տեսությունը:
Ես համզաչիմանցի թիթեռի մասին ոչ միայն լսել եմ, այլ նաև տեսել եմ, կարող անույնիսկ բռնած լինեմ: Տնից տեղից հեռու, The Butterfly Effect կինոն էլ եմ նայել, ու ահագին հավանել եմ: Butterfly Effect -ի մասին էլ քչից-մչից գիտեմ: Բայց իմ էտ քչից-մչից իմացածով կարամ քեզ ասեմ, Սամբիտբաբա ջան, որ դու էլ աչքիս սաղ խառնել ես իրար, ու որոշել ես մեզ էլ խառնես:
Rhayder-ը էս կենացը լավ ծաղկացրել ա, բայց ավելի պարզեցված Butterfly Effect-ը ասում ա, որ մի տեղում համակարգի վրա փոքր ազդեցությունը կարող ա մի ուրիշ տեղում բերի համակարգի անկանխատեսելի փոփոխությունների: Էսքան պարզ, ու ոչ մի կապ պատահականության, զառերի ու հատկապես ձկների հետ:
...Butterfly Effect-ը ասում ա, որ մի տեղում համակարգի վրա փոքր ազդեցությունը կարող ա մի ուրիշ տեղում բերի համակարգի անկանխատեսելի փոփոխությունների: ...
Էդ որնա? Էն որ մի տեղ մեկը մի հատ կնոպկայա սեղմում կամ թուղթ ապեչատում, մեկ ուրիշ տե ղմի հատ պետություն ու ազգ ա ոչնչանում?
բայց եթե կա Butterfly Effect-ը, ուրեմն պիտի լինի նաև Butterfly Deffect-ը, որովհետև չկա էֆֆեկտ առանց դեֆեկտի :))
Sambitbaba
22.12.2012, 08:29
Բայց իմ էտ քչից-մչից իմացածով կարամ քեզ ասեմ, Սամբիտբաբա ջան, որ դու էլ աչքիս սաղ խառնել ես իրար, ու որոշել ես մեզ էլ խառնես:
Rhayder-ը էս կենացը լավ ծաղկացրել ա, բայց ավելի պարզեցված Butterfly Effect-ը ասում ա, որ մի տեղում համակարգի վրա փոքր ազդեցությունը կարող ա մի ուրիշ տեղում բերի համակարգի անկանխատեսելի փոփոխությունների: Էսքան պարզ, ու ոչ մի կապ պատահականության, զառերի ու հատկապես ձկների հետ:
Դուք ձեզ ինքներդ խառնեցիք, Տրիբուն ջան, երբ կենտրոնացաք ձեր գիտելիքների վրա:
Այս վեճը սկսվեց նրանից, որ Ամմէի ասածից ես հասկացա, որ մի տեղ դու ասել ես, որ պատահականություններ չկան, իսկ նա էլ պնդում է, թե ոչ, պատահականություններ կան:
Կներես, բայց ես անհրաժեշտ չգտա փնտրել, թե կոնկրետ որտեղ ես դու այդ ասել: Առավել ևս, որ ինքս էլ համոզված եմ, որ պատահականություններ չկան:
Եվ որպես դրա ապացույց, ինչպես նաև որպես համախոհ քո կարծիքին պատահականության մասին, հարմար պահին գրեցի մտքովս եկածը որպես ապացույց քեզ հետ համաձայն լինելուս. համաձայնվելով քեզ հետ, փորձեցի քեզ համաձայնեցնել իմ քիչ ավելի վերևում ասածի հետ:
Հիմա. այսքան խոհեմորեն բացատրելով ինձ /շնորհակալ եմ կրկին/ Butterfly Effect-ը, բացատրիր նաև, խնդրում եմ, - արդյո՞ք այն հակասում է իմ և քո մտքին, որ պատահականություններ չկան:
Թե՞ "մի տեղում համակարգի վրա փոքր ազդեցության հետևանքով մեկ ուրիշ տեղում համակարգի անկանխատեսելի փոփոխությունների տեղի ունենալն" այնուամենայնիվ պատահականություն է:
Ո՞րն է իմ սխալը, Տրիբուն ջան:
Հետո, երևի սխալս բռնելու կայֆի՞ց էր, որ մոռացար գրառմանս երկրորդ կետը: Որովհետև, եթե չառանձնացնեիք թիթեռին կապիկից, այսքան բազարը չէր լինի:
Ճշմարիտն ասած, զարմացած եմ, որ "հարուրերորդ կապիկի փորձը" թողած, կպաք "Butterfly Effect"-ին: Որովհետև, ցանկության դեպքում, իսկ Աստված ձեզ այդ ցանկությունը տվել է ու չի խնայել, - "կապիկի փորձի" մեջ ինձ կպնելու ավելի շատ տեղեր կարելի կլիներ գտնել…;)
Բայց ո՞նց պատահականություն չկա է: Իմ կարծիքով ամեն ինչ հենց պատահականության վրա է հիմնված: Մենք ենք մեր սարերի մեջ ոնց ա ասում. Հիտլերը երեխա ժամանակ քարից ընկներ... Մենակ Հիտլերը չէ, հազար ու մի տարբեր մարդիկ երեխա ժամանակ մեռնեին, հիմա լրիվ ուրիշ երկիր կունենաինք: Ավելի լավը, կամ ավելի վատը: Ու մենակ պատահականություն ա, որ չեն մեռել:
Sambitbaba
22.12.2012, 10:53
Բայց ո՞նց պատահականություն չկա է: Իմ կարծիքով ամեն ինչ հենց պատահականության վրա է հիմնված: Մենք ենք մեր սարերի մեջ ոնց ա ասում. Հիտլերը երեխա ժամանակ քարից ընկներ... Մենակ Հիտլերը չէ, հազար ու մի տարբեր մարդիկ երեխա ժամանակ մեռնեին, հիմա լրիվ ուրիշ երկիր կունենաինք: Ավելի լավը, կամ ավելի վատը: Ու մենակ պատահականություն ա, որ չեն մեռել:
Եթե քեզ, Արէա ջան, Հիտլերի պատահականություն լինել կամ չլինելը լուրջ հետաքրքիր է, գտիր այս գիրքը. И.А.Минутко - "Георгий Гурджиев. Pусский лама." Չէի ասի, թե հարյուր տոկոսանոց փաստ է այն, բայց ահագին մտածմունքների առիթ է տալիս: Ընդ որում, կարգացվում է մեծ հետաքրքրությամբ:
Եթե քեզ, Արէա ջան, Հիտլերի պատահականություն լինել կամ չլինելը լուրջ հետաքրքիր է, գտիր այս գիրքը. И.А.Минутко - "Георгий Гурджиев. Pусский лама." Չէի ասի, թե հարյուր տոկոսանոց փաստ է այն, բայց ահագին մտածմունքների առիթ է տալիս: Ընդ որում, կարգացվում է մեծ հետաքրքրությամբ:
Հավես չունեմ ճիշտն ասած, առանձնապես ժամանակ էլ չունեմ: Որ խնդրեմ, մի երկու բառով կներկայացնե՞ս:
Sambitbaba
22.12.2012, 11:51
Հավես չունեմ ճիշտն ասած, առանձնապես ժամանակ էլ չունեմ: Որ խնդրեմ, մի երկու բառով կներկայացնե՞ս:
Ճիշտն ասած, հոգնել եմ, Արէա ջան: Քիչ ընդմիջումի կարիք ունեմ:
Տես, մի թիթեռի պատճառով շան օրը գցեցին: Իսկ այդ գրքի պատճառով… բմբուլներս քամուն կտան::esim
Դուք ձեզ ինքներդ խառնեցիք, Տրիբուն ջան, երբ կենտրոնացաք ձեր գիտելիքների վրա:
Այս վեճը սկսվեց նրանից, որ Ամմէի ասածից ես հասկացա, որ մի տեղ դու ասել ես, որ պատահականություններ չկան, իսկ նա էլ պնդում է, թե ոչ, պատահականություններ կան:
մի հատ խնդրում եմ գտի էլի, թե ես որտեղ եմ ասել, որ պատահականություններ չկան
Sent from my iPhone using Tapatalk
Sambitbaba
22.12.2012, 19:24
մի հատ խնդրում եմ գտի էլի, թե ես որտեղ եմ ասել, որ պատահականություններ չկան
Կներես, բայց չեմ փնտրի, Տրիբուն ջան…
Նախ, որ ես չեմ էլ պնդում, թե դու ասել ես. ես ասացի, որ Ամմէի ասածից այդպես հասկացա: Սա նշանակում է. ինձ այդպես թվաց: Ու շարունակել եմ, որ չփնտրեցի, ասել ես, թե ոչ: Քանզի իմ կարծիքը համընկնում է նրան, որ պատահականություններ չկան:
Եվ հետո, կարևոր էլ չի, ասել ես, թե չես ասել: Դա մեր վեճի մեջ ոչ մի պարզություն մտցնել չի կարող:
Տես, մի թիթեռի պատճառով շան օրը գցեցին ...
Սամբիտբաբա ջան, քեզ ո՞վ ա շան օրը քցել: Ասա Ակումբով բռնենք պոչն ու կանջները կտրենք: :ok
Ընկեր, դու համեմատություններ ու մեջբերումներ ես անում, մենք էլ քննարկում ենք: Բա ուզում ես քո բոլոր գրառումներն առանք քննարկվելու հալած յուղի տեղ անցնե՞ն: Հատկապես երբ քո համեմատություններով ու մեջբերումներով, կանխամտածված կամ ոչ, խառնաշփոթ ես ստեղծում:
Հ.Գ. Հարյուրերորդ կապիկի էֆեկտի մաիսն էլ լսել ենք: Ուղղակի էնքան անտեղին էր «հարյուրերոդ կապիկի տեսությանը ծանոթ եք» հարցդ ու քննարկվող թեմայից էնքան դուրս, որ պատասխանելու կարիք չառաջացավ: Թիթեռի հետ կապված դեռ որոշակի քննարկման նյութ կար, քանի որ կարելի էր հեռավոր եզրեր գտնել պատահականության հետ: Բայց կապիկների հետ կապ ոչ մեկս չտեսանք: Էտ նույն բանն ա, որ ես մեկ էլ մեջ ընկնեմ քո ու Արէայի քննարկման մեջ ու ասեմ «Բերթհովենի հինգերորդ սիմֆոնիան լսե՞լ եք»:
http://cs7010.vk.me/c7006/v7006364/1c5b/eWMUf_OXTsw.jpg
https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/581921_158672644310808_813737092_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/969411_498272086910799_1953514768_n.jpg
արժե՞ չէ,որ դժոխք լինի...
Sagittarius
27.05.2013, 20:32
ես են երրորդ շարքի աջից առաջինի հետ եմ ուզում :))
ես են երրորդ շարքի աջից առաջինի հետ եմ ուզում :))
:thinkու վե՞րջ:
Ես բոլորի,բայց հատկապես 2-րդ շարքի ձախից 2-րդը
Մեֆի Ջոն ԼԵննոն էլա:hands
VisTolog
27.05.2013, 20:46
Ավելի լավ է դժոխքում տիրակալ, քան դրախտում ստրուկ: :aha
Sagittarius
27.05.2013, 20:49
:thinkու վե՞րջ:
դու իրան չգիտես, ինքը լրիվ դժոխք տանելու ա
ես են երրորդ շարքի աջից առաջինի հետ եմ ուզում :))
Ես բոլորի,բայց հատկապես 2-րդ շարքի ձախից 2-րդը
բո՞լորի :' հատկապես է՞տ պապիի :scare
Mephistopheles
27.05.2013, 20:51
դրախտում ով կա՞… խաբար ե՞ք…
դրախտում ով կա՞… խաբար ե՞ք…
չգիտեմ,բայց հաստատ լավ վիճակ չի.իշխանության կռիվա ասում են
բո՞լորի :' հատկապես է՞տ պապիի :scare
:thinkհա,խի՞ էտ պապին ինչա՞
դու իրան չգիտես, ինքը լրիվ դժոխք տանելու ա
դե լավ,որ ասում ես...:D
Ճիշտն ասած հավես չարեցի 72 էջն էլ կարդամ, բայց քանի էս թեման ակտիվ ա, պիտի ասեմ: Ջահելներ, պետք չի ինքնահաստատվել ինքներդ ձեզ աթեիստ կոչելով, պետք չի Էյնշտեյնի ու Բոդլերի ասած էշությունները կրկնել, ավելի լավ էշություններ կան, ու ընդհանրապես կարելի ա ուրիշ ձևով ինքնահաստատվել: Օրինակ ես խորհուրդ կտայի ռամշտայն լսել կամ Սևակի ֆանատ դառնալ: Լավ օգնում ա: Մեկ էլ հակաքրիստոսը մի շփոթեք աթեիզմի հետ: Դրանք լրիվ տարբեր բաներ են: Աթեիզմը Աստծո ժխումն ա, հակաքրիստոսը Աստծոն ու իր օրենքներին դեմ լինելն ա: Մի հատ կողմնորոշվեք: Էդ երկուսն էլ լավ օգնում են մարդկանց մեջ երևալու համար::B
Իսկ վաբշե դժոխքն էդքան էլ վատ տեղ չի: Մի քիչ ցուրտ ա, բայց էդ սովորելու վրայա: Համեցեք դժոխք, ես ձեզ կդիմավորեմ:
Ճիշտն ասած հավես չարեցի 72 էջն էլ կարդամ, բայց քանի էս թեման ակտիվ ա, պիտի ասեմ: Ջահելներ, պետք չի ինքնահաստատվել ինքներդ ձեզ աթեիստ կոչելով, պետք չի Էյնշտեյնի ու Բոդլերի ասած էշությունները կրկնել, ավելի լավ էշություններ կան, ու ընդհանրապես կարելի ա ուրիշ ձևով ինքնահաստատվել: Օրինակ ես խորհուրդ կտայի ռամշտայն լսել կամ Սևակի ֆանատ դառնալ: Լավ օգնում ա: Մեկ էլ հակաքրիստոսը մի շփոթեք աթեիզմի հետ: Դրանք լրիվ տարբեր բաներ են: Աթեիզմը Աստծո ժխումն ա, հակաքրիստոսը Աստծոն ու իր օրենքներին դեմ լինելն ա: Մի հատ կողմնորոշվեք: Էդ երկուսն էլ լավ օգնում են մարդկանց մեջ երևալու համար::B
եթե դու հավատը ինքնահաստատում ես կոչում,ապա ես քեզ ասելու ոչինչ չունեմ:Ասածդ տափակություն է:
դրախտում ով կա՞… խաբար ե՞ք…
Իսկ քեզ ոչ մեկը չի հասնում, ոչ դրախտը, որ դժոխքը, քեզ մեջտեղում կկանգնացնենք, գայըշնիկը կլինես
Իսկ վաբշե դժոխքն էդքան էլ վատ տեղ չի: Մի քիչ ցուրտ ա, բայց էդ սովորելու վրայա: Համեցեք դժոխք, ես ձեզ կդիմավորեմ:
քրիստոսին պաշտողներն էլ են փոստորեն դժոխք գնում:Վատ չի...
Իսկ քեզ ոչ մեկը չի հասնում, ոչ դրախտը, որ դժոխքը, քեզ մեջտեղում կկանգնացնենք, գայըշնիկը կլինես
Էտ դու երբանի՞ց ես պաշտոն բաժանող դառել:
Mephistopheles
27.05.2013, 21:01
Իսկ քեզ ոչ մեկը չի հասնում, ոչ դրախտը, որ դժոխքը, քեզ մեջտեղում կկանգնացնենք, գայըշնիկը կլինես
իմ տեղը դժոխքում բրոնյա ա արած Մարի ջան…
եթե դու հավատը ինքնահաստատում ես կոչում,ապա ես քեզ ասելու ոչինչ չունեմ:Ասածդ տափակություն է:
Տափակությունը ձեր ինքնահաստատվելու միջոցն ա, էլի եմ ասում, ուրիշ ավելի օգնող միջոցներ կան: Դե եթե քո վրա վերցրեցիր ու մի բան էլ նեղվեցիր ասածիցս, ուրեմն մի բան կա, որ ասում եմ: Իսկ Եթե դու աթեիզմը հավատ ես համարում, արի պաչեմ ճակատդ:
Եկել ես աթեիզմի թեմայում քրիստոնեական ճառերդ բանեցնում ես որ ի՞նչ անես...Կամ կռիվ ես տալիս հետս,արդեն հասկացել եմ,որ խիստ հավատացյալ ես,հետո էլ քո ասածով ես Էյնշտեյնի ասածին եմ կախվում,դու էլ աստվածաշնչի ամեն մի տառից ես կախվում ու համարում սրբություն:
Չնայած նոր եմ իմացել,որ Էյնշտեյնը կամ մնացածները աթեիստ են եղել:Ասեմ,որ այդ փաստ ինձ ուրախացրել է:
քրիստոսին պաշտողներն էլ են փոստորեն դժոխք գնում:Վատ չի...
Հեչ վատ չի, ես կասեի շատ լավ ա
Էտ դու երբանի՞ց ես պաշտոն բաժանող դառել:
Միշտ, ուղղակի դու ես առաջին անգամ նկատում
իմ տեղը դժոխքում բրոնյա ա արած Մարի ջան…
Ինչի ընդեղ տեղ կա, ասում են էնքան շատ են, որ կեսին դրախտ են ուղարկում
Եկել ես աթեիզմի թեմայում քրիստոնեական ճառերդ բանեցնում ես որ ի՞նչ անես...Կամ կռիվ ես տալիս հետս,արդեն հասկացել եմ,որ խիստ հավատացյալ ես,հետո էլ քո ասածով ես Էյնշտեյնի ասածին եմ կախվում,դու էլ աստվածաշնչի ամեն մի տառից ես կախվում ու համարում սրբություն:
Չնայած նոր եմ իմացել,որ Էյնշտեյնը կամ մնացածները աթեիստ են եղել:Ասեմ,որ այդ փաստ ինձ ուրախացրել է:
Սիրելիս, դու իմ փոխարեն մի խոսիր, ես երբեք նման բաներ չեմ ասել: Քո տարիքում էդ նորմալ ա, ինքնահաստատվելն էդքան էլ վատ բան չի, դու մի նեղվի: Իսկ եթե դու աստված ասելով հասկանում ես ինչ-որ մեկը նստած կառավարում ա բոլորին, ուրեմն կարամ մի հատ էլ ճակատդ պաչել, ես պաչելու խնդիր չունեմ: Էլի եմ ասում դու մի որոշիր, թե ես ում եմ պաշտում, մանավանդ եթե նման բան երբեք չեմ ասել:
Տափակությունը ձեր ինքնահաստատվելու միջոցն ա, էլի եմ ասում, ուրիշ ավելի օգնող միջոցներ կան: Դե եթե քո վրա վերցրեցիր ու մի բան էլ նեղվեցիր ասածիցս, ուրեմն մի բան կա, որ ասում եմ: Իսկ Եթե դու աթեիզմը հավատ ես համարում, արի պաչեմ ճակատդ:
Դու կոնկրետ իմ գրածի վրա ես ասում ,հետաքրքիրա,որ մարդկանց թվումա,թե իրանց արածը մենակ իրենք գիտեն:Ֆեյսում էլ ես նույն ճառը գրել,կույր չեմ տեսել եմ:Ինքնահաստատման ձևա քեզ համար,թող լինի ինձ համար մեկա:
Հ.Գ.Աթեիզմին հակասող շատ պատկերացումներ ունեմ և ինձ էտքան էլ աթեիստ չեմ համարում:Կարծեմ ֆեյսբուկյան քո ճառերը լսելուց հետո մի անգամ ասել եմ,որ ինձ համար կա մեկ աստված՝ Տիեզերքը:
Սիրելիս, դու իմ փոխարեն մի խոսիր, ես երբեք նման բաներ չեմ ասել: Քո տարիքում էդ նորմալ ա, ինքնահաստատվելն էդքան էլ վատ բան չի, դու մի նեղվի: Իսկ եթե դու աստված ասելով հասկանում ես ինչ-որ մեկը նստած կառավարում ա բոլորին, ուրեմն կարամ մի հատ էլ ճակատդ պաչել, ես պաչելու խնդիր չունեմ: Էլի եմ ասում դու մի որոշիր, թե ես ում եմ պաշտում, մանավանդ եթե նման բան երբեք չեմ ասել:
Ինքնահաստատվե՞լ,երբեք չեմ փորձել...Երբեք չեմ էլ փորձի:Թե քո երևակայության մեջ ինչա ստեղծվել ինձ ընդհանրապես չի հետաքրքրում:
Հեչ վատ չի, ես կասեի շատ լավ ա
Միշտ, ուղղակի դու ես առաջին անգամ նկատում
Հա ափսոս ո՛չ դժոխք կա,ո՛չ դրախտ
Հեչ վատ չի, ես կասեի շատ լավ ա
Դե դու պայքարում ես,որ դժոխք չէ՞ գնաս
Ինքնահաստատվե՞լ,երբեք չեմ փորձել...Երբեք չեմ էլ փորձի:Թե քո երևակայության մեջ ինչա ստեղծվել ինձ ընդհանրապես չի հետաքրքրում:
Ագրեսիադ ոչ մի կերպ չեմ հասկանում
Հա ափսոս ո՛չ դժոխք կա,ո՛չ դրախտ
Բայց ավելի շատ էս մի նախադասությունը չեմ հասկանում: Ուրեմն տենց մարդիկ կան:o
VisTolog
27.05.2013, 21:14
Ճիշտն ասած հավես չարեցի 72 էջն էլ կարդամ, բայց քանի էս թեման ակտիվ ա, պիտի ասեմ: Ջահելներ, պետք չի ինքնահաստատվել ինքներդ ձեզ աթեիստ կոչելով, պետք չի Էյնշտեյնի ու Բոդլերի ասած էշությունները կրկնել, ավելի լավ էշություններ կան, ու ընդհանրապես կարելի ա ուրիշ ձևով ինքնահաստատվել: Օրինակ ես խորհուրդ կտայի ռամշտայն լսել կամ Սևակի ֆանատ դառնալ: Լավ օգնում ա: Մեկ էլ հակաքրիստոսը մի շփոթեք աթեիզմի հետ: Դրանք լրիվ տարբեր բաներ են: Աթեիզմը Աստծո ժխումն ա, հակաքրիստոսը Աստծոն ու իր օրենքներին դեմ լինելն ա: Մի հատ կողմնորոշվեք: Էդ երկուսն էլ լավ օգնում են մարդկանց մեջ երևալու համար::B
Ճի՛շտա, մի ինքնահաստատվեք ձեզ աթեիստ համարելով, կարդացե՛ք աստվածաշունչ, հավատացեք ամեն բառին, հավատացեք դժոխքին ու դրախտին, քրիստոսի գալստյանը, մեռելների հարությանը (:scare), ամեն օր աղոթեք աստծուն որ ապրում եք, շնորհակալ եղեք նրան հացի համար (չնայած դրա համար հացթուխին են շնորհակալ լինում), շնորհակալ եղեք առողջացած հիվանդի համար (դրա համար էլ բժշկին են շնորհակալ լինում), սիրեք ձեր մերձավորին, եթե ձեր աչքը հանեն, ձեր մյուս աչքը դեմ տվեք: Հավատացե՛ք, որ աստված սիրում է բոլորիս, էդ թվում Աֆրիկայի մեռնող երեխեքին, անբուժելի հիվանդներին, հաշմանդամներին:
Փառք ամենաբարի, ամենակարող, ամենա-ամենա տիրոջը:
Դե դու պայքարում ես,որ դժոխք չէ՞ գնաս
Չեմ ուզում հետդ լեզվակռվի մեջ մտնել: Քո տարիքին մնա ու էդքան վստահ մի խոսիր, շուտ ծնկի կիջեցնեն :)
Ագրեսիադ ոչ մի կերպ չեմ հասկանում
Բայց ավելի շատ էս մի նախադասությունը չեմ հասկանում: Ուրեմն տենց մարդիկ կան:o
Ագրեսիա չկա,դու էս ամեն ճառիդ մեջ փակ ձևով ուզում մի ծակող բան ասես աթեիստներին:Ֆեյսբուկը ապացույց,չփորձես հերքես:
Չեմ ուզում հետդ լեզվակռվի մեջ մտնել: Քո տարիքին մնա ու էդքան վստահ մի խոսիր, շուտ ծնկի կիջեցնեն :)
Հա տատ ջան,քո ասածնա
Mephistopheles
27.05.2013, 21:16
աղջիկերք, հանգստացեք…
Ճի՛շտա, մի ինքնահաստատվեք ձեզ աթեիստ համարելով, կարդացե՛ք աստվածաշունչ, հավատացեք ամեն բառին, հավատացեք դժոխքին ու դրախտին, քրիստոսի գալստյանը, մեռելների հարությանը (:scare), ամեն օր աղոթեք աստծուն որ ապրում եք, շնորհակալ եղեք նրան հացի համար (չնայած դրա համար հացթուխին են շնորհակալ լինում), շնորհակալ եղեք առողջացած հիվանդի համար (դրա համար էլ բժշկին են շնորհակալ լինում), սիրեք ձեր մերձավորին, եթե ձեր աչքը հանեն, ձեր մյուս աչքը դեմ տվեք: Հավատացե՛ք, որ աստված սիրում է բոլորիս, էդ թվում Աֆրիկայի մեռնող երեխեքին, անբուժելի հիվանդներին, հաշմանդամներին:
Հեգնանքդ միկերպ կուլ տվեցի, բայց ես նման բաներ երբեք չեմ ասել: Ես խոսեցի Քրիստոսից? Ես ընդամենը քննադատում են էն լակոտներին, ովքեր աթեիզմը որպես մոդա են ընդունում: Էդ արդեն ձեր գործն ա հավատում եք, չեք հավատում: Եթե նկատեցիք ընդհանրապես չեմ ասել, թե ինչին եմ հավատում: Դու տեղս մի որոշեք: Իսկ ինչ վերաբերում ա էն նախադասությանը, եթե քեզ ապտակում են, մյուս այտդ էլ դեմ տուր, ասեմ, որ մենք ընդամենը երկու այտ ունենք... Մի քիչ մտածեք, կհասկանաք էդ նախադասության Ճիշտ իմաստը:
Sagittarius
27.05.2013, 21:19
http://th01.deviantart.net/fs71/200H/f/2012/042/0/2/chick_fight_by_jadenightshade-d4pctba.jpg
:))
Ագրեսիա չկա,դու էս ամեն ճառիդ մեջ փակ ձևով ուզում մի ծակող բան ասես աթեիստներին:Ֆեյսբուկը ապացույց,չփորձես հերքես:
Դու էլ ամեն ծակող բան վրադ մի վերցրու, մեղկ ես, չես դիմանա
Հա տատ ջան,քո ասածնա
Հա բալես, իմ ասածն ա
Ճի՛շտա, մի ինքնահաստատվեք ձեզ աթեիստ համարելով, կարդացե՛ք աստվածաշունչ, հավատացեք ամեն բառին, հավատացեք դժոխքին ու դրախտին, քրիստոսի գալստյանը, մեռելների հարությանը (:scare), ամեն օր աղոթեք աստծուն որ ապրում եք, շնորհակալ եղեք նրան հացի համար (չնայած դրա համար հացթուխին են շնորհակալ լինում), շնորհակալ եղեք առողջացած հիվանդի համար (դրա համար էլ բժշկին են շնորհակալ լինում), սիրեք ձեր մերձավորին, եթե ձեր աչքը հանեն, ձեր մյուս աչքը դեմ տվեք: Հավատացե՛ք, որ աստված սիրում է բոլորիս, էդ թվում Աֆրիկայի մեռնող երեխեքին, անբուժելի հիվանդներին, հաշմանդամներին:
Փառք ամենաբարի, ամենակարող, ամենա-ամենա տիրոջը:
էտ շնորհակալությունները տարբեր մարդիկ տարբեր ամենակարողների են ուղղում,այնպես որ կարևորը ասելն է,թե ում դա արդեն կարևոր չէ::)Իմ ամենասիրելի երգը հիշեցի շնորհակալության մասին...
спасибо, что закат ещё красный, а небо ещё голубое,
я ведь к нему так привык, оно мне такое родное.
спасибо, что могу дышать, спасибо, что ещё с ней,
я не чувствую в городе избыток химических отраслей,
спасибо, что живой, спасибо, что ещё не в цинке,
спасибо, что я ещё могу, купить овощей на рынке
спасибо, что у меня уши, а не скользкие влажные жабры,
спасибо скажи и ты, ведь для тебя это тоже важно.
спасибо за две руки, и чётное количество ног,
спасибо за пару глаз, и красиво посаженный рот.
спасибо, господь, за женщин, за милых таких
и прекрасных.
бывают, конечно, и шлюхи, но и с ними бывает классно.
спасибо папе и маме,
за то, что мне жизнь подарили.
спасибо скажи и ты, ведь тебя
точно так же родили.
спасибо за вид из окна, хоть там и пустырь новостройки
но это намного лучше, чем смотреть на больничные койки.
спасибо, что я не глухой, что могу ещё послушать баха
спасибо, что у нас не африка, и что в доме не очень жарко
спасибо скажи и ты, ведь для тебя это тоже важно.
спасибо за чувства и волю, даже если не всегда их хватает
зато, я всё это чувствую, зато я всё это знаю.
зато, я ещё не мёртв, хоть и каждый свой вдох умираю
спасибо скажи и ты.
Ruby Rue
27.05.2013, 21:21
Ի՞նչ աթեիզմ, ի՞նչ աստված:
Աստվածը մեկը չէ, աստվածները՝ շա՜տ են:
Թորի մուրճը և Ֆրեյայի մատանին վկա, ձե՛զ պահեք դժոխքներն ու դրախտները:
Ես Վալհալլա եմ գնալու:
VisTolog
27.05.2013, 21:21
Հեգնանքդ միկերպ կուլ տվեցի, բայց ես նման բաներ երբեք չեմ ասել: Ես խոսեցի Քրիստոսից? Ես ընդամենը քննադատում են էն լակոտներին, ովքեր աթեիզմը որպես մոդա են ընդունում: Էդ արդեն ձեր գործն ա հավատում եք, չեք հավատում: Եթե նկատեցիք ընդհանրապես չեմ ասել, թե ինչին եմ հավատում: Դու տեղս մի որոշեք: Իսկ ինչ վերաբերում ա էն նախադասությանը, եթե քեզ ապտակում են, մյուս այտդ էլ դեմ տուր, ասեմ, որ մենք ընդամենը երկու այտ ունենք... Մի քիչ մտածեք, կհասկանաք էդ նախադասության Ճիշտ իմաստը:
Իմաստ կարելիա հորինել նաև սուրճի կոտրված բաժակի մեջ:
Ես չասեցի որ ասել ես, ուղղակի եթե տարիքով փոքր մեկը խոսումա աթեիզմից ու ինչ-որ չափով իրան աթեիստա համարում, դա չի նշանակում որ ինքը ինքնահաստատվումա, էդ նշանակումա որ իրա գիտակցությունն ու աշխարհի ճանաչողությունը էնքանա զարգացել, որ ինքը սկսումա ալտերնատիվներ փնտրել:
Ես ինքս շատ ուրախ կլինեմ, եթե 10 տարեկանից էլ երեխեքը սեփական կարծիք ու պատկերացում ունենան, մինչև որ հասարակությունն ու ընտանիքը չփչացնեն դա:
Ի՞նչ աթեիզմ, ի՞նչ աստված:
Աստվածը մեկը չէ, աստվածները՝ շա՜տ են:
Թորի մուրճը և Ֆրեյայի մատանին վկա, ձե՛զ պահեք դժոխքներն ու դրախտները:
Ես Վալհալլա եմ գնալու:
Ես որ մեռնելուց հետո Բլրակ եմ գնալու, դուք ձեզ տեսեք :))
աղջիկերք, հանգստացեք…
Մեֆ,ես հանգիստ եմ եղել ու հիմա էլ հանգիստ եմ,կարծում եմ Մարին էլ...:)
Իմաստ կարելիա հորինել նաև սուրճի կոտրված բաժակի մեջ:
Ես չասեցի որ ասել ես, ուղղակի եթե տարիքով փոքր մեկը խոսումա աթեիզմից ու ինչ-որ չափով իրան աթեիստա համարում, դա չի նշանակում որ ինքը ինքնահաստատվումա, էդ նշանակումա որ իրա գիտակցությունն ու աշխարհի ճանաչողությունը էնքանա զարգացել, որ ինքը սկսումա ալտերնատիվներ փնտրել:
Ես ինքս շատ ուրախ կլինեմ, եթե 10 տարեկանից էլ երեխեքը սեփական կարծիք ու պատկերացում ունենան, մինչև որ հասարակությունն ու ընտանիքը չփչացնեն դա:
Ինձ համար աթեիզմը սահմանափակում ա ընդամենը: Ես ավելի շատ կընդունեմ հակաքրիստոսներին ու սատանայապաշտներին, քան աթեիզմը, լավ մնացեք :)
Իմաստ կարելիա հորինել նաև սուրճի կոտրված բաժակի մեջ:
Ես չասեցի որ ասել ես, ուղղակի եթե տարիքով փոքր մեկը խոսումա աթեիզմից ու ինչ-որ չափով իրան աթեիստա համարում, դա չի նշանակում որ ինքը ինքնահաստատվումա, էդ նշանակումա որ իրա գիտակցությունն ու աշխարհի ճանաչողությունը էնքանա զարգացել, որ ինքը սկսումա ալտերնատիվներ փնտրել:
Ես ինքս շատ ուրախ կլինեմ, եթե 10 տարեկանից էլ երեխեքը սեփական կարծիք ու պատկերացում ունենան, մինչև որ հասարակությունն ու ընտանիքը չփչացնեն դա:
Մարին ինձանից մի տարովա մեծ ընդամենը:DՈւղղակի ինքն իրեն շաատ մեծա համարում:
Mephistopheles
27.05.2013, 21:25
Մեֆ,ես հանգիստ եմ եղել ու հիմա էլ հանգիստ եմ,կարծում եմ Մարին էլ...:)
օքեյ
Մարին ինձանից մի տարովա մեծ ընդամենը:DՈւղղակի ինքն իրեն շաատ մեծա համարում:
Տարիքն ընդհանրապես կապ չունի հարգելիս, էլի եմ ասում իմ տեղը մի որոշիր, քմծիծաղդ էլ դասարանցիներիդ բաժին կհանես, իմացիր ում հետ ոնց
VisTolog
27.05.2013, 21:25
Մարին ինձանից մի տարովա մեծ ընդամենը:DՈւղղակի ինքն իրեն շաատ մեծա համարում:
Եթե 10 տարեկանի պահով ես ասում, ապա գիտեմ որ դու տաս տարեկան չես::D
Mephistopheles
27.05.2013, 21:26
Ինձ համար աթեիզմը սահմանափակում ա ընդամենը: Ես ավելի շատ կընդունեմ հակաքրիստոսներին ու սատանայապաշտներին, քան աթեիզմը, լավ մնացեք :)
Մարի ջան, սխալ ես ասում… դա էդքան էլ տենց չի…
Մարի ջան, սխալ ես ասում… դա էդքան էլ տենց չի…
Դրա համար շեշտեցի ինձ համար, դու էլ լավ մնա :)
Տարիքն ընդհանրապես կապ չունի հարգելիս, էլի եմ ասում իմ տեղը մի որոշիր, քմծիծաղդ էլ դասարանցիներիդ բաժին կհանես, իմացիր ում հետ ոնց
Տեսեք ով է ասում տարիքը կապ չունի,նա ,ով վայրկյանը մեկ տարիքիցա խոսել...
Հոգին տարիք չունի.իմ համար դա է,ուղղակի ամեն մեկի հետ իր լեզվով պիտի խոսես,որ կարողանա հասկանալ:
VisTolog
27.05.2013, 21:27
Ինձ համար աթեիզմը սահմանափակում ա ընդամենը: Ես ավելի շատ կընդունեմ հակաքրիստոսներին ու սատանայապաշտներին, քան աթեիզմը, լավ մնացեք :)
Ցանկացած կրոնա-հավատքային ուղղվածություն տալիսա մտքի, հնարավորությունների, կարծիքների սահմանափակում, իսկ աթեիզմը հանումա էդ սահմանափակումը:
Առայժմ:
Եթե 10 տարեկանի պահով ես ասում, ապա գիտեմ որ դու տաս տարեկան չես::D
Չէ,ուղղակի ինքը էնպես իրեն պառավացրեց,որ կողքինների մոտ էլ կարծիք ստեղծվեց ,որ նա շատ մեծ է...
Stranger_Friend
27.05.2013, 21:29
Տարիքն ընդհանրապես կապ չունի հարգելիս, էլի եմ ասում իմ տեղը մի որոշիր, քմծիծաղդ էլ դասարանցիներիդ բաժին կհանես, իմացիր ում հետ ոնց
Տարիքը շատ լավ էլ կապ ունի ու վստահ մի՛ եղեք, որ մի տարի հետո ձեր կարծիքը չի փոխվելու այս թեմայի վերաբերյալ :B
Mephistopheles
27.05.2013, 21:31
Դրա համար շեշտեցի ինձ համար, դու էլ լավ մնա :)
ամեն ինչն էլ կարաս ասես "ինձ համար" ու համարես որ ճիշտ ես ասում… տենց չի Մարի ջան… ավելի լավ ա ասես թե ինչն ա սահմանափակում…
Ես էլ բան չունեմ ավելացնելու:
Mephistopheles
27.05.2013, 21:34
Ես էլ բան չունեմ ավելացնելու:
ունես, բայց նեղացել ես ու չես ասում… մի նեղացի… ավելի լավ ա բոլորիս փորձես համոզել որ դու ճիշտ ես ասում…
Հիմա գրեմ իմ կրոնի մասին,որը ինձ համար կա,մյուսների համար ՝ոչ:
Նույն կրոնի հետևորդները տարբեր մտածելակերպի տեր մարդիկ են,հետևաբար տարբեր կերպ են պատկերացնում նույն կրոնը:Անհերքերլի է այն փաստը,որ ինչ-որ ուժ կառավարում է մեր մոլորակը:Իմ կարծիքով,դա Տիեզերքն է,որի մի մասն է կազմում բնությունը:Մարդը Տիեզերքի մի չնչին մասն է ,բայց կառավարվում է բնության բոլոր օրենքների համաձայն:Ինչպես բնության մեջ՝ մեր կյանքում էլ կա գոյության կռիվ,բնական ընտրություն,բայց մեզ մոտ մի փոքր այլ է,քանզի մենք ունենք գիտակցություն:Մեր գիտակցության մեջ է Տիեզերքը և հակառակը՝Տիեզերքում է մեր գիտակցությունը:Ինքս համոզվել եմ,որ աղոթքները,որոնք ի սրտե են հասնում են Տիեզերք:Ինչո՞ւմն է կայանում դրա գաղտնիքը:Բանն այն է.որ մեր միտքը հաղորդակցվում է Տիեզերքի հետ և յուրաքանչյուր մտածածը հասնում է Տիեզերք,եթե նրա մեջ որոշակի չափով ուժ է դրվում:Յուրաքանչյուր հավատ հիմնված է բառերի վրա,որոնց հավատալով մարդու խոսքը կամ աղոթքը իրոք կատարում է իր գործը:
Մի բան էլ,որը շատ անգամներ եմ ասել և կասեմ.Տիեզերքը հայելի է մեր արաքների,մտքերի հայելին,որը արտացոլվում է ապագայի մեջ:ՊԻտի ուշադիր լինել մտքերում,որովհետև հնարավոր է,որ անկախ ձեզնից ուժ տրամադրեք այդ մտքին և անկախ ձեր կամքից այն իրականություն գա:
ունես, բայց նեղացել ես ու չես ասում… մի նեղացի… ավելի լավ ա բոլորիս փորձես համոզել որ դու ճիշտ ես ասում…
Հա ունեմ
http://i.imgur.com/8nr5fcT.jpg (http://imgur.com/8nr5fcT)
Հիմա գրեմ իմ կրոնի մասին,որը ինձ համար կա,մյուսների համար ՝ոչ:
Նույն կրոնի հետևորդները տարբեր մտածելակերպի տեր մարդիկ են,հետևաբար տարբեր կերպ են պատկերացնում նույն կրոնը:Անհերքերլի է այն փաստը,որ ինչ-որ ուժ կառավարում է մեր մոլորակը:Իմ կարծիքով,դա Տիեզերքն է,որի մի մասն է կազմում բնությունը:Մարդը Տիեզերքի մի չնչին մասն է ,բայց կառավարվում է բնության բոլոր օրենքների համաձայն:Ինչպես բնության մեջ՝ մեր կյանքում էլ կա գոյության կռիվ,բնական ընտրություն,բայց մեզ մոտ մի փոքր այլ է,քանզի մենք ունենք գիտակցություն:Մեր գիտակցության մեջ է Տիեզերքը և հակառակը՝Տիեզերքում է մեր գիտակցությունը:Ինքս համոզվել եմ,որ աղոթքները,որոնք ի սրտե են հասնում Տիեզերք:Ինչո՞ւմն է կայանում դրա գաղտնիքը:Բանն այն է.որ մեր միտքը հաղորդակցվում է Տիեզերքի հետ և յուրաքանչյուր մտածածը հասնում է Տիեզերք,եթե նրա մեջ որոշակի չափով ուժ է դրվում:Յուրաքանչյուր հավատ հիմնված է բառերի վրա,որոնց հավատալով մարդու խոսքը կամ աղոթքը իրոք կատարում է իր գործը:
Մի բան էլ,որը շատ անգամներ եմ ասել և կասեմ.Տիեզերքը հայելի է մեր արաքների,մտքերի հայելին,որը արտացոլվում է ապագայի մեջ:ՊԻտի ուշադիր լինել մտքերում,որովհետև հնարավոր է,որ անկախ ձեզնից ուժ տրամադրեք այդ մտքին և անկախ ձեր կամքից այն իրականություն գա:
Սա իմ կարծքին է այն բանի վերբերյալ,որին անվանում են հավատ:Իմ հավատը շղթա է.
Տիեզերք->Բնություն->Մարդ->ՄԻտք->Տիեզերք->Բնություն->Մարդ->Միտք->...
Հիմա գրեմ իմ կրոնի մասին,որը ինձ համար կա,մյուսների համար ՝ոչ:
Նույն կրոնի հետևորդները տարբեր մտածելակերպի տեր մարդիկ են,հետևաբար տարբեր կերպ են պատկերացնում նույն կրոնը:Անհերքերլի է այն փաստը,որ ինչ-որ ուժ կառավարում է մեր մոլորակը:Իմ կարծիքով,դա Տիեզերքն է,որի մի մասն է կազմում բնությունը:Մարդը Տիեզերքի մի չնչին մասն է ,բայց կառավարվում է բնության բոլոր օրենքների համաձայն:Ինչպես բնության մեջ՝ մեր կյանքում էլ կա գոյության կռիվ,բնական ընտրություն,բայց մեզ մոտ մի փոքր այլ է,քանզի մենք ունենք գիտակցություն:Մեր գիտակցության մեջ է Տիեզերքը և հակառակը՝Տիեզերքում է մեր գիտակցությունը:Ինքս համոզվել եմ,որ աղոթքները,որոնք ի սրտե են հասնում են Տիեզերք:Ինչո՞ւմն է կայանում դրա գաղտնիքը:Բանն այն է.որ մեր միտքը հաղորդակցվում է Տիեզերքի հետ և յուրաքանչյուր մտածածը հասնում է Տիեզերք,եթե նրա մեջ որոշակի չափով ուժ է դրվում:Յուրաքանչյուր հավատ հիմնված է բառերի վրա,որոնց հավատալով մարդու խոսքը կամ աղոթքը իրոք կատարում է իր գործը:
Մի բան էլ,որը շատ անգամներ եմ ասել և կասեմ.Տիեզերքը հայելի է մեր արաքների,մտքերի հայելին,որը արտացոլվում է ապագայի մեջ:ՊԻտի ուշադիր լինել մտքերում,որովհետև հնարավոր է,որ անկախ ձեզնից ուժ տրամադրեք այդ մտքին և անկախ ձեր կամքից այն իրականություն գա:
Հավեսն աաա, տեսնես մենք ինչի էինք կռվում... Ուղղակի ես չեմ ասել ու չեմ ասելու իմ կրոնական կողմնորոշումը, դրա համար կռիվ ստացվեց:
Mephistopheles
27.05.2013, 21:51
Հա ունեմ
http://i.imgur.com/8nr5fcT.jpg (http://imgur.com/8nr5fcT)
սրանով քեզ դատե՞մ… քո մասին կարծիք կազմե՞մ…
Հա ունեմ
http://i.imgur.com/8nr5fcT.jpg (http://imgur.com/8nr5fcT)
А вот и нет!:P
Հավեսն աաա, տեսնես մենք ինչի էինք կռվում... Ուղղակի ես չեմ ասել ու չեմ ասելու իմ կրոնական կողմնորոշումը, դրա համար կռիվ ստացվեց:
Տեսնես էլի...Տեսա՞ր,որ ես աթեիստ չեմ
սրանով քեզ դատե՞մ… քո մասին կարծիք կազմե՞մ…
Հա: ինչի տենց չի? Մեֆ ես քեզ շատ եմ սիրում, բայց մեկ-մեկ ցանկություն եմ ունենում....
Տեսնես էլի...Տեսա՞ր,որ ես աթեիստ չեմ
Դու ինքդ էիր քեզ էդպես ասում: Իսկ քո ասածը աթեիզմը չի: Ավելի հավեես ու ճիշտ բան ա: Ես բարիշել չեմ սիրում, բայց ոնց հասկացա մենք իրար չէինք հասկացել...
А вот и нет!:P
Համաձայն եմ
http://i.imgur.com/Avov14R.jpg (http://imgur.com/Avov14R)
Դու ինքդ էիր քեզ էդպես ասում: Իսկ քո ասածը աթեիզմը չի: Ավելի հավեես ու ճիշտ բան ա: Ես բարիշել չեմ սիրում, բայց ոնց հասկացա մենք իրար չէինք հասկացել...
Հա գիտեմ,որովհետև ոչ մի կրոնի հետ,իմ կրոնը չէր բռնում...
Mephistopheles
27.05.2013, 22:00
Հա: ինչի տենց չի? Մեֆ ես քեզ շատ եմ սիրում, բայց մեկ-մեկ ցանկություն եմ ունենում....
տենց էլ կա… բայց իմ համար չէ
տենց էլ կա… բայց իմ համար չէ
Հա մարդիկ կան, որ մենակ ջարդում վառում ու նեղացնում են, իրենց համար պարզ ա տենց չի լինի
Համաձայն եմ
http://i.imgur.com/Avov14R.jpg (http://imgur.com/Avov14R)
հա,համաձայն եմhttp://cs7011.vk.me/c7006/v7006439/6f59/EjTB1rb3STM.jpg
Համաձայն եմ
http://i.imgur.com/Avov14R.jpg (http://imgur.com/Avov14R)
А кто люди?:))
А кто люди?:))
Դե ասեցինք էլի :))
Sambitbaba
28.05.2013, 10:14
Ցանկացած կրոնա-հավատքային ուղղվածություն տալիսա մտքի, հնարավորությունների, կարծիքների սահմանափակում, իսկ աթեիզմը հանումա էդ սահմանափակումը:
"Իսկ աթեիզմը հանումա էդ սահմանափակումը", փոխարինելով դա՝ իր սահմանափակումներով, և դրանցից ամենակարևորը՝ Աստծո գոյության հնարավորության սահմանափակումը:
Այդ առումով աթեիզմը ոչնչով չի տարբերվում կրոնից: Նրանցից ամեն մեկը քարոզում է իր քաղաքականությունը: Ըստ այդմ՝ երկուսն էլ թերի են և սահմանափակ:
Յուրաքանչյուր կրոն սահմանափակում է Աստծոն իր դոգմաների մեջ և դրանցից դուրս անհնարին է համարում Աստծո գոյությունը:
Աթեիզմը սահմանափակում է կյանքը, անհնարին համարելով Աստծո առկայությունն այդ նույն կյանքի մեջ:
VisTolog
28.05.2013, 11:23
Աթեիզմը սահմանափակում է կյանքը, անհնարին համարելով Աստծո առկայությունն այդ նույն կյանքի մեջ:
Հնարավորա որ սահմանափակումա, բայց առանց աստծո գաղափարի սահմաններն ավելի լայն են դառնում:
Հնարավորա որ սահմանափակումա, բայց առանց աստծո գաղափարի սահմաններն ավելի լայն են դառնում:
Ինքն էլ կյանքի ծագման կենսաբանական ուղինա համարում ճիշտ,հետևաբար չի սահմանափակվում:
Հնարավորա որ սահմանափակումա, բայց առանց աստծո գաղափարի սահմաններն ավելի լայն են դառնում:
Իսկ երբ էվոլյուցիան համադրում ես Աստծո գաղափարի հետ, սահմաննները էլ ավելի են լայնանում :))
Իսկ երբ էվոլյուցիան համադրում ես Աստծո գաղափարի հետ, սահմաննները էլ ավելի են լայնանում :))
Ես ասածդ էսպես եմ հասկանում,հոգեկան աշխարհը աստվածնա ստեղծել,իսկ մարմինը էվոլյուցիան
Mephistopheles
28.05.2013, 17:19
Կրոնը/աստված հոգևոր աշխարհի հետ որևէ առնչություն չունի… կրոնը և աստծո գաղափարը ստեղծված ա սահմանափակելու համար… դրա նպատակն ա հենց դա, ուրիշ, այլ բովանդակություն այն չունի…
Աթեիզմն առաջարկում ա կյանքին նայել առանց սահմանափակումների ու մարդկային գործողությունները հիմնել զուտ մարդասիրության ու ստեղծագործական բնույթի վրա… սերն ա շարժիչ ուժը ու երբ որ սիրուն "աստված" ես կոչում ու տալիս անտեսանելի բիձուկի կամ էակինտեսք ես տալիս որը քեզ սահմանափակում ա, դրանով տեղի ա ունենում սրբապղծություն… սերը կրոն չի…
Sambitbaba
28.05.2013, 20:39
Կրոնը/աստված հոգևոր աշխարհի հետ որևէ առնչություն չունի… կրոնը և աստծո գաղափարը ստեղծված ա սահմանափակելու համար… դրա նպատակն ա հենց դա, ուրիշ, այլ բովանդակություն այն չունի…
Աթեիզմն առաջարկում ա կյանքին նայել առանց սահմանափակումների ու մարդկային գործողությունները հիմնել զուտ մարդասիրության ու ստեղծագործական բնույթի վրա… սերն ա շարժիչ ուժը ու երբ որ սիրուն "աստված" ես կոչում ու տալիս անտեսանելի բիձուկի կամ էակինտեսք ես տալիս որը քեզ սահմանափակում ա, դրանով տեղի ա ունենում սրբապղծություն… սերը կրոն չի…
Աստված էլ կրոն չի: Կրոնն ուղղակի խլել է Աստծոն մարդուց, իսկ վերջինս էլ հոժարակամ նվիրել է իր Աստծոն` կրոնին:
Ես ասածդ էսպես եմ հասկանում,հոգեկան աշխարհը աստվածնա ստեղծել,իսկ մարմինը էվոլյուցիան
Կարելի է և այսպիսի ձևակերպում տալ, բայց մի ուղղում, ոչ թե հոգեկան, այլ հոգևոր:
Իսկ իմ համար հոգևոր աշխարհը նույնպես էվոլյուցիայի ենթակա երևույթ է: Ինկատի ունեմ մարդկային հոգևոր աշխարհը: ՈՒ քանի որ դա այդպես է, ապա իմ համար այս աշխարհում, ավելի ճիշտ այս կյանքում, չկա առանձին հոգևոր և առանձին մարմնական աշխարհներ /դրանից դուրս գուցե և կա/: Այ ստեղից է սկսվում բոլոր հակասությունները: Դա մի միասնական համակարգ է: Իմ համար անհոգի մարմին գոյություն չունի: Իսկ մարմինը՝ այսինքն նյութը հոգևորին հնարավորություն է տալիս ինքնադրսևորվելու և դրա միջոցով ինքնաարտահայտվելու ու ինքնաճանաչվելու: Այսինքն հոգին էլ առանց մարմնի մի սուբստանցիա է, որը այս կյանքի տեսանկյունից ոչինչ է, քանի որ չի դրսևորվում...
Մի քիչ խուճուճ ա ստացվում, բայց դա միայն առաջին հայացքից...
Mephistopheles
28.05.2013, 20:53
Աստված էլ կրոն չի: Կրոնն ուղղակի խլել է Աստծոն մարդուց, իսկ վերջինս էլ հոժարակամ նվիրել է իր Աստծոն` կրոնին:
որպեսզի բանավիճենք այս թեմայի շուրջ, նախ պետք ա սահմանենք թե ինչ ա աստված… շատ դժվար ա, եթե ոչ անհնար սահմանել մի բան որի գոյությունը ոչ կարելի ա ապացուցել և ոչ էլ ապացուցել չգոյությունը… դժբախտաբար աստծո անունն ամբողջ մարդկության պատմության մեջ ասոցիացվել ա միայն կրոնի հետ… ուրիշ դեպք չկա… այն ինչ մասին դու ես խոսում՝ խիղճն ա…
որպեսզի բանավիճենք այս թեմայի շուրջ, նախ պետք ա սահմանենք թե ինչ ա աստված… շատ դժվար ա, եթե ոչ անհնար սահմանել մի բան որի գոյությունը ոչ կարելի ա ապացուցել և ոչ էլ ապացուցել չգոյությունը… դժբախտաբար աստծո անունն ամբողջ մարդկության պատմության մեջ ասոցիացվել ա միայն կրոնի հետ… ուրիշ դեպք չկա… այն ինչ մասին դու ես խոսում՝ խիղճն ա…
Գնոստիցիզմը կարծեմ սահմանում է Աստծուն կրոնից դուրս, ու ոնցոր թե հանգում է նաև քո ասած խղճին...:think
հ.գ. շատ չեմ խորացել, դրա համար կարծեմով եմ գրում:
Mephistopheles
28.05.2013, 21:47
Գնոստիցիզմը կարծեմ սահմանում է Աստծուն կրոնից դուրս, ու ոնցոր թե հանգում է նաև քո ասած խղճին...:think
հ.գ. շատ չեմ խորացել, դրա համար կարծեմով եմ գրում:
ատծուն համարյա անհնարա կրոնից դուրս բերել… խիղճը խիղճ ա… աստված էլ աստված…
ատծուն համարյա անհնարա կրոնից դուրս բերել… խիղճը խիղճ ա… աստված էլ աստված…
Մեֆ ջան, եթե տենց հաստատուն պնդում ես, ուրեմն դու ինչոր կերպ քո համար սահմանել էս Աստված հասկացությունը, չէ՞... Դե կիսվի մենք էլ իմանանք: Իսկ եթե չես սահմանել, ուրեմն հաստատապես չես էլ կարա պնդես:
Mephistopheles
28.05.2013, 21:54
Մեֆ ջան, եթե տենց հաստատուն պնդում ես, ուրեմն դու ինչոր կերպ քո համար սահմանել էս Աստված հասկացությունը, չէ՞... Դե կիսվի մենք էլ իմանանք: Իսկ եթե չես սահմանել, ուրեմն հաստատապես չես էլ կարա պնդես:
Չէ Տիգ ջան, չեմ սահմանել… ես չեմ ընդունում աստծու գոյությունը, ի՞նչը սահմանեմ… պտի սահմանի նա ով պնդում ա, որ կա… ու ապացուցի…
Չէ Տիգ ջան, չեմ սահմանել… ես չեմ ընդունում աստծու գոյությունը, ի՞նչը սահմանեմ… պտի սահմանի նա ով պնդում ա, որ կա… ու ապացուցի…
Աստված որ լիներ, հիմա մեր կաթողիկոսի ոռը փեդ էր կոխել: Եթե մինչև հիմա չի կոխել, ուրեմն չկա:
Կրոնը/աստված հոգևոր աշխարհի հետ որևէ առնչություն չունի… կրոնը և աստծո գաղափարը ստեղծված ա սահմանափակելու համար… դրա նպատակն ա հենց դա, ուրիշ, այլ բովանդակություն այն չունի…
"Աստված" գաղափարն ինքնին մարդկային ուղեղի կողմից սահմանվող և այդ սահմաններից դուրս եկող գաղափար է և չի էլ կարող ինքնին սահնամափակում լինել: Այդ սահմանափակումները աստծո անունից սահմանում է կրոնը:
Ուստի բացարձակ համաձայն չեմ, որ երկուսն էլ նույն հարթության վրա էս դիտարկում:
Աթեիզմն առաջարկում ա կյանքին նայել առանց սահմանափակումների ու մարդկային գործողությունները հիմնել զուտ մարդասիրության ու ստեղծագործական բնույթի վրա… սերն ա շարժիչ ուժը ու երբ որ սիրուն "աստված" ես կոչում ու տալիս անտեսանելի բիձուկի կամ էակինտեսք ես տալիս որը քեզ սահմանափակում ա, դրանով տեղի ա ունենում սրբապղծություն… սերը կրոն չի…
Ընդգծածս հատվածը ոչ այլ ինչ է, քան ուտոպիստական գաղափարախոսություն: Մեզ հայտնի մարդկային պատմության ընթացքում պատմության մեջ մնացած ու քաղաքակրության խթանիչ հանդիսացած պրակտիկորեն ոչ մի երևույթ հիմնված չէ մարդասիրության վրա: Նույնիկ ներկայիս ժամանակներում գործող մարդասիրական գաղափարների վրա հենվող երևույթները իրականում հիմնված են շատ ավելի պարզ ու նյութական մղումների վրա:
Աստված որ լիներ, հիմա մեր կաթողիկոսի ոռը փեդ էր կոխել: Եթե մինչև հիմա չի կոխել, ուրեմն չկա:
Ընենց ես ասում, ոնց որ կաթողիկոսի անձնական պրակտոլոգից խաբար ես: Ինչ գիտես ինչ կա իրա հետույքում? :D
Համ էլ հիմա կաթողիկոս չեն ասում, այլ դոդողիկոս ;)
Mephistopheles
29.05.2013, 02:42
"Աստված" գաղափարն ինքնին մարդկային ուղեղի կողմից սահմանվող և այդ սահմաններից դուրս եկող գաղափար է և չի էլ կարող ինքնին սահնամափակում լինել: Այդ սահմանափակումները աստծո անունից սահմանում է կրոնը:
Ուստի բացարձակ համաձայն չեմ, որ երկուսն էլ նույն հարթության վրա էս դիտարկում:
աստծո հասկացություն կրոնից դուրս գոյություն չունի… չկա տենց բան… օքե՞յ… աստծոււն միայն կարելի ա հավատալ ուրիշ ոչինչ, իսկ կրոնը հենց հավատալու ու անիմանալիի վախի վրա ա հիմնված, ուրիշ ոչինչ… անտրամաբանական բաներ ես ասում…
Ընդգծածս հատվածը ոչ այլ ինչ է, քան ուտոպիստական գաղափարախոսություն: Մեզ հայտնի մարդկային պատմության ընթացքում պատմության մեջ մնացած ու քաղաքակրության խթանիչ հանդիսացած պրակտիկորեն ոչ մի երևույթ հիմնված չէ մարդասիրության վրա: Նույնիկ ներկայիս ժամանակներում գործող մարդասիրական գաղափարների վրա հենվող երևույթները իրականում հիմնված են շատ ավելի պարզ ու նյութական մղումների վրա:
տենց պրիմիտի՞վ… նյութական մղումների վրա հիմնված դու կարաս մենակ օրական 8 ժամ չուզելով աշխատես ու երազես շաբաթ կիրակիի մասին…
աստծո հասկացություն կրոնից դուրս գոյություն չունի… չկա տենց բան… օքե՞յ… աստծոււն միայն կարելի ա հավատալ ուրիշ ոչինչ, իսկ կրոնը հենց հավատալու ու անիմանալիի վախի վրա ա հիմնված, ուրիշ ոչինչ… անտրամաբանական բաներ ես ասում…
Անտրամաբանական է, երբ առանց ուշադիր կարդալու քո տրակտորն ես խոդի տալիս: Ես տենց բան եմ ասել, որ աստված հասկացողությունը կրոնից դուրս է???
Ես ընդամենը ասում եմ, որ ինքնին աստված հասկացողությունը սահմանափակում չի կարող հանիդսանալ: Ու մի փչի, թե կրոնը ինչի վրա է հիմված: հավատալու առումով միանշանակ համամիտ եմ, բայց այ անիմանալի վախը գյուտ ես արել: կան կրոններ, որոնց ազդեցության հիմքում ընկած է վախը, բայց դա ընդհանրացնել պետք չի:
տենց պրիմիտի՞վ… նյութական մղումների վրա հիմնված դու կարաս մենակ օրական 8 ժամ չուզելով աշխատես ու երազես շաբաթ կիրակիի մասին…
Ապեր, եթե դեռ չես ջոգել, ապա ասեմ, որ մարդու հիմնական կարիքները և դրանք բավարարելու մղումները շուտվանից պրիմիտիվների շարքին են դասված: Ուտոպիայով մի տառապի, առավել ևս յանկիական: Չնայած ում եմ ասում ...
Mephistopheles
29.05.2013, 03:12
Անտրամաբանական է, երբ առանց ուշադիր կարդալու քո տրակտորն ես խոդի տալիս: Ես տենց բան եմ ասել, որ աստված հասկացողությունը կրոնից դուրս է???
Ես ընդամենը ասում եմ, որ ինքնին աստված հասկացողությունը սահմանափակում չի կարող հանիդսանալ: Ու մի փչի, թե կրոնը ինչի վրա է հիմված: հավատալու առումով միանշանակ համամիտ եմ, բայց այ անիմանալի վախը գյուտ ես արել: կան կրոններ, որոնց ազդեցության հիմքում ընկած է վախը, բայց դա ընդհանրացնել պետք չի:
դու չես կարդում քո պոստերը, կամ էլ չես հասկանում ինչ ես ասում… ի՞նչ ա նշանակում "Այդ սահմանափակումները աստծո անունից սահմանում է կրոնը"… մտածում ե՞ս ինչ ես գրում… առանց աստծո կրոն չկա… կրոնիից դուրս աստված գոյություն չունի… դրանք իրարից անկախ բաներ չեն… կրոնի ամբողջ նպատակն ա վախի ներշնչումը, գնա պատմությունը նայի… կրոնի ամբողջ գործունեությունն ա հենց դա… դժոխքը քո կարծիքով ի՞նչ ա… կամ աստծո անքննելի ու անիմանալի բնույթը…
առանց մտածելու մի խոսա…
Ապեր, եթե դեռ չես ջոգել, ապա ասեմ, որ մարդու հիմնական կարիքները և դրանք բավարարելու մղումները շուտվանից պրիմիտիվների շարքին են դասված: Ուտոպիայով մի տառապի, առավել ևս յանկիական: Չնայած ում եմ ասում ...
դու, երևում ա որ անտեղյակ ես… քաղաքակրթությունը առաջ տանողների հիմնական մասը իրա գաղափարների համար անզիջում պայքարել ա… համարյա բոլորն էլ ֆինանսական մեծ դժվարությունների մեջ են եղել ընդամենը մի բանի համար՝ իրանք իրանց գաղափարներն ու համոզմունքների չեն զիջել, մի մասն էլ դրա պատճառով մեռել ա, կամ վառվել ա… իսկ մնացածները քո ասածի պես իրանց նյութականի համար արել ինչ որ իրանցից պահանջվել ա…
Sambitbaba
29.05.2013, 08:25
Հոգին տարիք չունի.իմ համար դա է,ուղղակի ամեն մեկի հետ իր լեզվով պիտի խոսես,որ կարողանա հասկանալ:
Էննա ջան, հոգին մեկ լեզու գիտի ընդամենը, և բոլորի հետ հենց և միայն այդ լեզվով էլ խոսում է: Սիրո լեզվով::love
Sambitbaba
29.05.2013, 08:47
Մեջբերում Sambitbaba-ի խոսքերից
Աթեիզմը սահմանափակում է կյանքը, անհնարին համարելով Աստծո առկայությունն այդ նույն կյանքի մեջ:
Հնարավորա որ սահմանափակումա, բայց առանց աստծո գաղափարի սահմաններն ավելի լայն են դառնում:
Նախ, Վիստ ջան, ի՞նչ է նշանակում "Աստծո գաղափար":
Եվ երկրորդ. ինչ էլ որ նշանակի կամ ինչ էլ ուզում է լինի այդ "Աստծո գաղափար" կոչեցյալը: Բայց լավ, ասենք, թե գոյություն ունի մի բան՝ շատ լայն սահմաններով: Հիմա եթե վերցնենք այդ լայն սահմաններով բանն ու դրան գումարենք "Աստծո գաղափարը", այդ բանն ավելի կփոքրանա՞: Ինչպե՞ս: Մի՞թե, երբ մի բանին գումարում ես մի ուրիշ բան, գումարը գումարելիներից ավելի մեծ չի լինում…
Կամ, Վիստ ջան, եթե ես վերցնեմ ու անջատեմ տանս էլեկտրականությունը և դրա հետ մեկտեղ բոլոր լուսամուտներն էլ կավով ծեփեմ, - դրանով իմ տունն ավելի լուսավոր կդառնա՞…:think
Sambitbaba
29.05.2013, 08:55
Ես ասածդ էսպես եմ հասկանում,հոգեկան աշխարհը աստվածնա ստեղծել,իսկ մարմինը էվոլյուցիան
Ոչ, Էննա ջան:
Եթե ընդունում ենք քո ասած Աստծոն՝ Տիեզերք-Աստծոն, - իսկ ես հենց Նրան էլ ընդունում եմ, հարյուր տոկոսով, - ուրեմն մարմինն էլ է Աստված ստեղծել:
Էվոլյուցիան էլ…
Sambitbaba
29.05.2013, 09:59
Կարելի է և այսպիսի ձևակերպում տալ, բայց մի ուղղում, ոչ թե հոգեկան, այլ հոգևոր:
Իսկ իմ համար հոգևոր աշխարհը նույնպես էվոլյուցիայի ենթակա երևույթ է: Ինկատի ունեմ մարդկային հոգևոր աշխարհը: ՈՒ քանի որ դա այդպես է, ապա իմ համար այս աշխարհում, ավելի ճիշտ այս կյանքում, չկա առանձին հոգևոր և առանձին մարմնական աշխարհներ /դրանից դուրս գուցե և կա/: Այ ստեղից է սկսվում բոլոր հակասությունները: Դա մի միասնական համակարգ է: Իմ համար անհոգի մարմին գոյություն չունի: Իսկ մարմինը՝ այսինքն նյութը հոգևորին հնարավորություն է տալիս ինքնադրսևորվելու և դրա միջոցով ինքնաարտահայտվելու ու ինքնաճանաչվելու: Այսինքն հոգին էլ առանց մարմնի մի սուբստանցիա է, որը այս կյանքի տեսանկյունից ոչինչ է, քանի որ չի դրսևորվում...
Մի քիչ խուճուճ ա ստացվում, բայց դա միայն առաջին հայացքից...
Լրիվ համաձայն եմ, Տիգ ջան: Այ, հենց այդտեղ ենք մենք մեր տունը քանդել, երբ առանձնացրել ենք մարմինը հոգուց, և նույնիսկ առաջնությունն էլ տվել ենք մարմին կոչվող մեքենային:
Իր ամբողջ զարգացման պրոցեսում, մարդ այսուայնկողմ ընկած, փնտրում է իր ամբողջականությունը: Իր կյանքի մի պահի նա այդ ամբողջականությանը սխալմամբ անհատականություն է անվանել և այդպիսով ծնել է իր էգոյին, իր ամբողջականության համար մեկ թշնամուն: Այդ պահից սկսած մարդ բացարձակապես մոռացել է, որ ինքը կատարյալ է: Մոռացել է, որ Աստված հենց իր մեջ է ապրում: Եվ այդ է պատճառը, որ այսուայն կողմ ընկած՝ Աստված է որոնում ու այդպես էլ չի գտնելու, քանզի որոնում է որտեղ ասես, բացի այն տեղը, որտեղ ապրում է Աստված. իր մեջ…
Նա, ով հավես չունի այդ որոնումների, կամ ով չի ցանկանում հետևել որոնումների ուրիշների առաջարկած տարատեսակներին, գերադասում է ընդհանրապես հերքել Աստծոն: Ցավոք, նա մոռացել է, որ Աստված իր անբաժանելի մասնիկն է, և ստացվում է, որ հերքելով Աստծոն, նա հերքում է ինքն իրեն…
Մեֆ ջան, իհարկե, եթե ես փորձեի քեզ կամ մեկ ուրիշի համար տալ Աստծո սահմանումը, միգուցէ ինչ-որ բարդությունների հանդիպեի: Բայց երբ փորձում եմ սահմանել ինձ համար, ոչ մի բարդության չեմ հանդիպում: Դա եղավ այն ժամանակ, երբ ես հասկացա, որ իմ Աստված ամբողջովին կազմված է Իր մասին իմ սահմանումներից: Մի փոքր գցել-բռնելուց հետո այն ամենը, թե ինչ կարող եմ կորցնել և ինչ կարող եմ գտնել, կախված իմ Աստծո մասին իմ իսկ սահմանումներից, ես որոշեցի Աստված անունը տալ նրան, ինչ Էննա Ադոլին անվանում է Տիեզերք, ինչ դու անվանում ես սեր, կամ խիղճ, կամ կյանք, կամ ինչ կուզես, ինչ մեր հարգարժան Գրիգոր Տաթևացին և նրա հետ շատ-շատերն էլ անվանել են "Ամեն Ինչ":
Դրան գումարած, մի գեղեցիկ օր էլ համարձակվեցի բացատրել ինձ համար Աստված բառի իմաստը որպես. Աս-Տված, Այս-Տրվածը, այս-ամբողջ-ինձ-տրվածը, - դե, չկրկնվեմ, այդ մասին արդեն քանի անգամ գրել եմ տարբեր տեղեր:
Իհարկե, կարելի էր նաև շարժվել հակառակ ուղղությամբ և սահմանել Աստծոն որպես գոյություն չունեցող հասկացություն, բայց ինձ իսկույն սկսեց թվալ, թե այդպիսի մոտեցումը մի այլ ձևի սահմանափակում է միտքս, մտածելակերպս, աշխարհընկալումս, անհետաքրքիր է դարձնում կյանքս, նրա գունավոր տեսաժապավենն իսկույն սևուսպիտակ է դարձնում…
Իսկ ես… հետաքրքրասեր եմ:
Մի խոսքով, հասկանում ես ասածս, չերկարացնեմ…
դու չես կարդում քո պոստերը, կամ էլ չես հասկանում ինչ ես ասում… ի՞նչ ա նշանակում "Այդ սահմանափակումները աստծո անունից սահմանում է կրոնը"… մտածում ե՞ս ինչ ես գրում… առանց աստծո կրոն չկա… կրոնիից դուրս աստված գոյություն չունի… դրանք իրարից անկախ բաներ չեն… կրոնի ամբողջ նպատակն ա վախի ներշնչումը, գնա պատմությունը նայի… կրոնի ամբողջ գործունեությունն ա հենց դա… դժոխքը քո կարծիքով ի՞նչ ա… կամ աստծո անքննելի ու անիմանալի բնույթը…
առանց մտածելու մի խոսա…
Ընդգծված հատվածը քո մոտ ավելի լավա ստացվում, քեզ մի թերագնահատի :D
Ընգեր ջան, դու հո լուսնից չես իջել? Լիքը մարդ կա, որ ոչ մի կրոնի հետևորդ չի, բայց "աստված" հասկացողությունից զուրկ չի: Բա ուր մնաց կրոնը? Կրոնն ընդամենը էդ "գերբնական" հասկացողությունների սիստեմավորված ու նպատակային կիրառումն է: Այո, առանց "գերբնականի" կրոն չկա: բայց առանց կրոնի "գերբնական" կա: հենց էդ եմ ուզում բացատրեմ, որ չես ջոգում: Դու "ստանդարտի" համաձայն իրար ես խառնել կրոն ու հավատք գաղափարները: Ու երևի կրկնվեմ. ՄԻ ՀՈՐԻՆԻ ու մի ընդհանրացրու` ոչ բոլոր կրոններն են հիմնված վախի վրա: Էն, որ կրոնների մեծամասնությունը մարդկային վախի վրա են հիմնվել ու չաղացել, դեռ չի նշանակում, որ բոլորն են այդպիսին:
դու, երևում ա որ անտեղյակ ես… քաղաքակրթությունը առաջ տանողների հիմնական մասը իրա գաղափարների համար անզիջում պայքարել ա… համարյա բոլորն էլ ֆինանսական մեծ դժվարությունների մեջ են եղել ընդամենը մի բանի համար՝ իրանք իրանց գաղափարներն ու համոզմունքների չեն զիջել, մի մասն էլ դրա պատճառով մեռել ա, կամ վառվել ա… իսկ մնացածները քո ասածի պես իրանց նյութականի համար արել ինչ որ իրանցից պահանջվել ա…
Ես ասում եմ տրակտոր, դու ասում եմ How can I eat it?
Ու ինչին ես փորձում հակասես? ՄԻ հատ նորից ուշադիր կարդա մեջբերածդ հատվածը ու նախորդ գրառումը.
Նույնիկ ներկայիս ժամանակներում գործող մարդասիրական գաղափարների վրա հենվող երևույթները իրականում հիմնված են շատ ավելի պարզ ու նյութական մղումների վրա:
Ու փորձի կապ գտնես սրա ու քո գրածի միջև :think իմ մոտ չի ստացվում :pardon
Rammstein
01.06.2013, 03:23
Մի քիչ կարդացի վերջին գրառումներից մի քանիսը: Անկեղծ, որոշ աթեիստներ ավելի ֆանատիկ մարդու տպավորություն են թողնում, քան ոչ աթեիստները: Իմ համար կրոնական ֆանատիկը աթեիստ ֆանատիկից ոչ մի բանով չի տարբերվում: Երկու ֆանատիզմն էլ նույն կարգի անիմաստություն եմ համարում:
Ցանկացած կրոնա-հավատքային ուղղվածություն տալիսա մտքի, հնարավորությունների, կարծիքների սահմանափակում, իսկ աթեիզմը հանումա էդ սահմանափակումը:
Առայժմ:
Առայժմ, Վիստ ջան…
Հա, ի՞նչ էի ասում. :)) ինձ հետաքրքիր ա, հիմա եթե ես եկեղեցի չեմ գնում, աղոթք չեմ անում, Աստծու գոյությունը ո՛չ հերքում եմ, ո՛չ` պնդում, կրոնի մասին չեմ մտածում, ապա ո՞ւմ մտքի սահմանափակումներն են ավելի քիչ, աթեիստների՞, թե՞ իմ: :)
Mephistopheles
01.06.2013, 08:21
Ընդգծված հատվածը քո մոտ ավելի լավա ստացվում, քեզ մի թերագնահատի :D
Ընգեր ջան, դու հո լուսնից չես իջել? Լիքը մարդ կա, որ ոչ մի կրոնի հետևորդ չի, բայց "աստված" հասկացողությունից զուրկ չի: Բա ուր մնաց կրոնը? Կրոնն ընդամենը էդ "գերբնական" հասկացողությունների սիստեմավորված ու նպատակային կիրառումն է: Այո, առանց "գերբնականի" կրոն չկա: բայց առանց կրոնի "գերբնական" կա: հենց էդ եմ ուզում բացատրեմ, որ չես ջոգում: Դու "ստանդարտի" համաձայն իրար ես խառնել կրոն ու հավատք գաղափարները: Ու երևի կրկնվեմ. ՄԻ ՀՈՐԻՆԻ ու մի ընդհանրացրու` ոչ բոլոր կրոններն են հիմնված վախի վրա: Էն, որ կրոնների մեծամասնությունը մարդկային վախի վրա են հիմնվել ու չաղացել, դեռ չի նշանակում, որ բոլորն են այդպիսին:
Ես ասում եմ տրակտոր, դու ասում եմ How can I eat it?
Ու ինչին ես փորձում հակասես? ՄԻ հատ նորից ուշադիր կարդա մեջբերածդ հատվածը ու նախորդ գրառումը.
Ու փորձի կապ գտնես սրա ու քո գրածի միջև :think իմ մոտ չի ստացվում :pardon
"Գերբնական" նշանակում ա բնականից դուրս…բնականից վեր… ինչ որ կա, արդեն բնական ա… գերբնական գիտական բառ չի, զգացական ա… եթե աստված գերբնական ուժ ա նշանակում ա գոյություն չունի… նշանակում ա դու բանավիճելու հիմք չունես…
Եթե մարդկանց ինչոր մի մասը կամ նույնիսկ բոլորը հավատում են որ ինչոր մի գերբնական ուժ կա, էդ չի նշանակում որ կա… հավատալը գոյության ապացույց չի… ես էլ կարամ բաբա յագային հավատամ, հետո՞ ուրեմն կա՞…
"Գերբնական" նշանակում ա բնականից դուրս…բնականից վեր… ինչ որ կա, արդեն բնական ա… գերբնական գիտական բառ չի, զգացական ա… եթե աստված գերբնական ուժ ա նշանակում ա գոյություն չունի… նշանակում ա դու բանավիճելու հիմք չունես…
Եթե մարդկանց ինչոր մի մասը կամ նույնիսկ բոլորը հավատում են որ ինչոր մի գերբնական ուժ կա, էդ չի նշանակում որ կա… հավատալը գոյության ապացույց չի… ես էլ կարամ բաբա յագային հավատամ, հետո՞ ուրեմն կա՞…
Սա արդեն բառախաղ ա: Նայած թե բնական ասելով մենք ինչ ենք հասկանում: Եթե բնակն ասելով հասկանում ենք նյութական աշխարհը, ապա գերբնական որակումը Աստծո նկատմամբ տեղին է, իսկ եթե բնական համարում ենք այն ամենը ինչ կա, այսինքն ավելի ենք լայնացնում այդ հասկացության շրջանակը, ապա դու ճիշտ ես: Բայց միայն որակման հարցում ես ճիշտ:
Mephistopheles
01.06.2013, 10:56
Սա արդեն բառախաղ ա: Նայած թե բնական ասելով մենք ինչ ենք հասկանում: Եթե բնակն ասելով հասկանում ենք նյութական աշխարհը, ապա գերբնական որակումը Աստծո նկատմամբ տեղին է, իսկ եթե բնական համարում ենք այն ամենը ինչ կա, այսինքն ավելի ենք լայնացնում այդ հասկացության շրջանակը, ապա դու ճիշտ ես: Բայց միայն որակման հարցում ես ճիշտ:
Այն ինչ հնարավոր ա, նշանակում ա կարա գոյություն ունենա չնայած կարաող ա հավանական չլինի… դա բնական ա… կարող ա գոյություն չունենա, բայց հնարավոր լինելը դրան դասում ա բնականի կատեգորիայի մեջ… գերբնական նշանակում ա հնարավորինից դուրս, որը գոյության հավանականությունը դարձնում ա զրո… սա բառախաղ չի… այն ինչ վերագրվում ա աստծուն, հնարավորից դուրս ա, որն էլ գոյության հավանականությունը բերում ա զրոյականի…
Մի հատ հարց քեզ Տիգ ջան, դու հոգևորը ո՞նց ես պատկերացնում առանց նյութի… ասեմ որ չպետք ա խառնել այն որ մարդիկ հոգևոր արժեքներն ավելի բարձր են դասում քան նյութական արժեքները… սա արժեքի հարց չի… առանց նյութի հոգևոր չկա… հոգևորը միայն նյութով կարա դրսևորվի…
VisTolog
01.06.2013, 11:32
Մի քիչ կարդացի վերջին գրառումներից մի քանիսը: Անկեղծ, որոշ աթեիստներ ավելի ֆանատիկ մարդու տպավորություն են թողնում, քան ոչ աթեիստները: Իմ համար կրոնական ֆանատիկը աթեիստ ֆանատիկից ոչ մի բանով չի տարբերվում: Երկու ֆանատիզմն էլ նույն կարգի անիմաստություն եմ համարում:
Առայժմ, Վիստ ջան…
ինձ հետաքրքիր ա, հիմա եթե ես եկեղեցի չեմ գնում, աղոթք չեմ անում, Աստծու գոյությունը ո՛չ հերքում եմ, ո՛չ` պնդում, կրոնի մասին չեմ մտածում, ապա
դու անում ես էն, ինչ աթեիստնա անում: Աթեիստը քո ասած ֆանատիկիցա դառնում երբ սկսում են իր մոտ աստծուն գովերգել ու փառք տալ, իսկ մնացած դեպքերում ֆանատիզմը բացակայումա:
VisTolog
01.06.2013, 11:39
Նախ, Վիստ ջան, ի՞նչ է նշանակում "Աստծո գաղափար":
Եվ երկրորդ. ինչ էլ որ նշանակի կամ ինչ էլ ուզում է լինի այդ "Աստծո գաղափար" կոչեցյալը: Բայց լավ, ասենք, թե գոյություն ունի մի բան՝ շատ լայն սահմաններով: Հիմա եթե վերցնենք այդ լայն սահմաններով բանն ու դրան գումարենք "Աստծո գաղափարը", այդ բանն ավելի կփոքրանա՞: Ինչպե՞ս: Մի՞թե, երբ մի բանին գումարում ես մի ուրիշ բան, գումարը գումարելիներից ավելի մեծ չի լինում…
Կամ, Վիստ ջան, եթե ես վերցնեմ ու անջատեմ տանս էլեկտրականությունը և դրա հետ մեկտեղ բոլոր լուսամուտներն էլ կավով ծեփեմ, - դրանով իմ տունն ավելի լուսավոր կդառնա՞…:think
Աստծո գաղափարները, որոնք գրված են իրա գրքում, դնումա սահմանափակումներ:
Հիմա եթե վերցնենք այդ լայն սահմաններով բանն ու դրան գումարենք "Աստծո գաղափարը", այդ բանն ավելի կփոքրանա՞: Ինչպե՞ս: Մի՞թե, երբ մի բանին գումարում ես մի ուրիշ բան, գումարը գումարելիներից ավելի մեծ չի լինում…
Եթե 5-րդ մակարդակի լայն սահմանին գումարենք (-10) մակարդակի սահման (Աստծո գաղափարը իրա գրքից) ապա գումարը կլինի (-5)
Մի՞թե, երբ մի բանին գումարում ես մի ուրիշ բան, գումարը գումարելիներից ավելի մեծ չի լինում…
Հիշեցի եհովայի վկաների հետ զրույցներից, որ էս ձև են համեմատություններ անում ու «ապացուցում» որ իրանք ճիշտ են:
Նախ' ողջունում եմ ձեր հաղորդաշարը :))
Իմ համար կրոնական ֆանատիկը աթեիստ ֆանատիկից ոչ մի բանով չի տարբերվում: Երկու ֆանատիզմն էլ նույն կարգի անիմաստություն եմ համարում:
Ռամշ ջան, բայց ֆանատիկ աթեիստները հանուն իրանց համոզմունքների ուրիշ մարդկանց չեն վնասում :esim
ինձ հետաքրքիր ա, հիմա եթե ես եկեղեցի չեմ գնում, աղոթք չեմ անում, Աստծու գոյությունը ո՛չ հերքում եմ, ո՛չ` պնդում, կրոնի մասին չեմ մտածում, ապա ո՞ւմ մտքի սահմանափակումներն են ավելի քիչ, աթեիստների՞, թե՞ իմ: :)
Էս մտքի սահմանափակում չի, այլ ձևավորված կարծիքի բացակայություն ա: Oրինակ, եթե ես իմ կյանքի ընթացքում ընտանեկան ու ընկերական միջավայրի առանձնահատկությունների հետևանքով ոչ մի առնչություն չեմ ունեցել ֆjունեռալ դում երաժշտական ժանրի (:love) կամ հոլանդական գեղանկարչության ոսկեդարյան շրջանի (:love :love) մասին, էդ չի նշանակում, որ դրանք ուսումնասիրող, սիրող կամ չսիրող մարդկանց միտքn իմից սահմանափակ ա: :pardon
Այն ինչ հնարավոր ա, նշանակում ա կարա գոյություն ունենա չնայած կարաող ա հավանական չլինի… դա բնական ա… կարող ա գոյություն չունենա, բայց հնարավոր լինելը դրան դասում ա բնականի կատեգորիայի մեջ… գերբնական նշանակում ա հնարավորինից դուրս, որը գոյության հավանականությունը դարձնում ա զրո… սա բառախաղ չի… այն ինչ վերագրվում ա աստծուն, հնարավորից դուրս ա, որն էլ գոյության հավանականությունը բերում ա զրոյականի…
Ընդունեցի դատողություններդ բացի մի կետից: Աստծո գոյությունը նույնպես հնարավոր է: Վերագրման մասով չեմ ասում, այլ զուտ գոյության: Վերագրման մասով նույնպես համամիտ եմ քո հետ:
Մի հատ հարց քեզ Տիգ ջան, դու հոգևորը ո՞նց ես պատկերացնում առանց նյութի… ասեմ որ չպետք ա խառնել այն որ մարդիկ հոգևոր արժեքներն ավելի բարձր են դասում քան նյութական արժեքները… սա արժեքի հարց չի… առանց նյութի հոգևոր չկա… հոգևորը միայն նյութով կարա դրսևորվի…
Նայած նյութ ասելով ինչ ենք հասկանում: Եթե նյութ ասելով հասկանում ենք այն ամենը ինչ տեսնում, լսում, շոշափում ու զգում ենք, ապա դա սահմանափակում է մեզ, քանի որ կան այնպիսի դիապազոններ որոնց մենք հասու չենք տեսնելու, լսելու, շոշափելու ու զգալու: Եթե այդ դիապազոնն էլ համարենք նյութ, ապա դու լրիվ իրավացի ես: Իմ պատկերացմամբ այս դեպքում նյութականի ու հոգևորի հստակ սահամազատում չկա: Սահմանազատումը մենք ենք դնում, մեր զգայարանների ու կարողությունների սահմանափակ լինելու արդյունքում: Ռուսերեն մի հատ սենց եզրույթ կա՝ тонкая материя, հայերենով կարծեմ եթերային նյութ: Իմ պատկերացմամբ, մեր սահմանազատմամբ հոգևորը անցնում է այդ եթերային նյութեղենության այն կողմը, որը մենք մեր ունեցած որակի զգայարաններով ու կարողություններով իվիճակի չենք ընկալել: Դրա համար մնում ենք ենթադրությունների ու զգացականի հույսին:
Rammstein
01.06.2013, 13:09
դու անում ես էն, ինչ աթեիստնա անում: Աթեիստը քո ասած ֆանատիկիցա դառնում երբ սկսում են իր մոտ աստծուն գովերգել ու փառք տալ, իսկ մնացած դեպքերում ֆանատիզմը բացակայումա:
Իսկ ես երբեք էլ իմ ասած ֆանատիկից չեմ դառնում: Ով ուզում ա, կարա իմ մոտ Աստծուն գովերգի ու փառք տա, ինձ դրանով չի վնասի:
Ռամշ ջան, բայց ֆանատիկ աթեիստները հանուն իրանց համոզմունքների ուրիշ մարդկանց չեն վնասում :esim
Ֆանատիկ հավատացյալներն էլ չեն վնասում: :esim
Իհարկե ֆանատիկ որակումը մի քիչ տարբեր ձեւերով կարող ա հասկացվել: Իմ շրջապատում կան մարդիկ, ում ես համարում եմ ֆանատիկ հավատացյալ, բայց իրանք ոչ մեկին չեն վնասում ո՛չ ֆիզիկապես, ո՛չ բարոյապես, ի տարբերություն բազմաթիվ ֆանատիկ աթեիստների, ովքեր բացահայտ ղժժում են այս կամ այն կրոնի հետեւորդների վրա, ինչը ոչ այլ ինչ ա, քան անհանդուրժողականություն:
Mephistopheles
01.06.2013, 14:20
Ընդունեցի դատողություններդ բացի մի կետից: Աստծո գոյությունը նույնպես հնարավոր է: Վերագրման մասով չեմ ասում, այլ զուտ գոյության: Վերագրման մասով նույնպես համամիտ եմ քո հետ:
Նայած նյութ ասելով ինչ ենք հասկանում: Եթե նյութ ասելով հասկանում ենք այն ամենը ինչ տեսնում, լսում, շոշափում ու զգում ենք, ապա դա սահմանափակում է մեզ, քանի որ կան այնպիսի դիապազոններ որոնց մենք հասու չենք տեսնելու, լսելու, շոշափելու ու զգալու: Եթե այդ դիապազոնն էլ համարենք նյութ, ապա դու լրիվ իրավացի ես: Իմ պատկերացմամբ այս դեպքում նյութականի ու հոգևորի հստակ սահամազատում չկա: Սահմանազատումը մենք ենք դնում, մեր զգայարանների ու կարողությունների սահմանափակ լինելու արդյունքում: Ռուսերեն մի հատ սենց եզրույթ կա՝ тонкая материя, հայերենով կարծեմ եթերային նյութ: Իմ պատկերացմամբ, մեր սահմանազատմամբ հոգևորը անցնում է այդ եթերային նյութեղենության այն կողմը, որը մենք մեր ունեցած որակի զգայարաններով ու կարողություններով իվիճակի չենք ընկալել: Դրա համար մնում ենք ենթադրությունների ու զգացականի հույսին:
Տիգ ջան, աստծո գոյությունը հնարավոր լինելու համար նախ պետք ա սհմանել թե ինչ է աստված և ապա ցույց տալ թե ինչպես ա հնարավոր նրա գոյությունը, դրանից հետո նոր կարելի ա քննարկել գոյության հավանականությունը… եթե դա անես, կասեմ հնարավոր ա աստծո գոյությունը… միայն "հնարավոր է" ասելը քիչ ա …
Գանք նյութին… ամեն նյութ դեռ հոգևորի գոյություն չի… նյութը անհրաժեշտ բայց ոչ բավարար պայման ա… հոգևորը մարդու մեջ ա… մարդուց դուրս հոգևոր գոյություն չունի… այսինք եթե օրինակ բերեմ ապա լավ օրինակ ա ձայնը… ձակնը իրալանում օդի տատանում ա, բայց դառնում ա ձայն երբ հասնում ա մարդու ականջին… նույնը ցանկացած արվեստի գործ. քանի դեռ այն չի տեսնվել ու ընկալվել հապատասխան ինտելեկտի տեր մարդու կողմից այն դեռ արվեստի գործ չի… նյութն ինքնին հոգևոր արժեք չի անկախ նրա գոյության ձևից… նյութը հոգևորի գոյության ու ԴՐՍևորման պայման ա…
Տիգ ջան, աստծո գոյությունը հնարավոր լինելու համար նախ պետք ա սհմանել թե ինչ է աստված և ապա ցույց տալ թե ինչպես ա հնարավոր նրա գոյությունը, դրանից հետո նոր կարելի ա քննարկել գոյության հավանականությունը… եթե դա անես, կասեմ հնարավոր ա աստծո գոյությունը… միայն "հնարավոր է" ասելը քիչ ա …
Համաձայն եմ Մեֆ ջան, փորձեմ իմ տեսանկյունից սահմանեմ աստծուն: Աստված ամեն ինչն է, իմացյալն ու չիմացյալը, նյութեղենն ու ոգեղենը, նյութականն ու հոգևորը: Ինքստինքյան սահմանազատում է գծվում... և..., և...: Վերևում արդեն ասեցի, թե ինչից է գոյանում այդ սահմանազատումը: Ես նույնիսկ կարող եմ սահմանել այդ սահմանազատման նպատակը: Քանի որ ամեն ինչ համեմատության մեջ է դառնում արժեքավոր և իմաստ է ստանում, ապա անհնար է ամեն ինչը համեմատել ամեն ինչի հետ, դրա համար էլ ստեղծվել է այս սահմանազատում խաղը՝ նյութ-հոգի:
Գանք նյութին… ամեն նյութ դեռ հոգևորի գոյություն չի… նյութը անհրաժեշտ բայց ոչ բավարար պայման ա… հոգևորը մարդու մեջ ա… մարդուց դուրս հոգևոր գոյություն չունի… այսինք եթե օրինակ բերեմ ապա լավ օրինակ ա ձայնը… ձակնը իրալանում օդի տատանում ա, բայց դառնում ա ձայն երբ հասնում ա մարդու ականջին… նույնը ցանկացած արվեստի գործ. քանի դեռ այն չի տեսնվել ու ընկալվել հապատասխան ինտելեկտի տեր մարդու կողմից այն դեռ արվեստի գործ չի… նյութն ինքնին հոգևոր արժեք չի անկախ նրա գոյության ձևից… նյութը հոգևորի գոյության ու ԴՐՍևորման պայման ա…
Լրիվ համաձայն եմ՝ նյութը հոգևորի դրսևորման պայման է: Բայց "ամեն նյութ դեռ հոգևորի գոյություն չի" պնդումը ճիշտ է մեր իմացականի տեսանկյունից: Իսկ հակառակ կողմից այդ արտահայտությունը կհնչի այսպես՝ ամեն մի հոգևոր դեռ նյութի գոյություն չի, քանի որ հոգևորն է նյութին տալիս դրսևորվելու հնարավորություն...
Այսինքն նայած թե մեր բանականությունը /ինքնագիտակցությունը/ տվյալ պահին սահմանազատման որ հատվածում է գտնվում: Երբ ծնվում ենք այս աշխարհում, անցնում ենք դեպի սահմանազատման նյութեղենության կողմը, բայց քանի որ սանկացած նյութ ոգեղենի կրող է, ապա սկսում ենք ձգտել դեպի ոգեղենություն: Իսկ երբ մեռնում ենք, անցնում ենք ոգեղենության կողմը ու սկսում ձգտել դեպի նյութը... հենց այս բևեռացված ձգտումն է, որ ապահովում է այս սահմանազատումը, որն էլ հնարավորություն է տալիս ԱՄԵՆ ԻՆՉԻՆ ինքնադրսևորվել ԱՄԵՆ ԻՆՉԻ միջոցով: Մեխը՝ առանցքը, հենց այդ սահմանազատումն է, եթե դա չլինի, ԱՄԵՆ ԻՆՉԸ կիմաստազրկվի:
Այսինքն Գոյը գոյություն ունի բացառման-բացառման կամ հաստատման-հաստատման շնորհիվ:
Իսկ քո բերած օրինակը՝ ձայնը, արվեստ և այլն, ճիշտ է մենք անվանում ենք հոգևոր, բայց դա հոգևորի ինքնաարտահայտումն է մի կողմից և գնահատումը մյուս կողմից: Այսինքն դու գործողությունը, տվյալ դեպքում արվեստը՝ ինքնաարտահայտվելը, և դրա ազդեցությունը փորձում ես նույնացնել գործողությունը կատարողի հետ: Քո ասածը շարժման արդյունքն է, ոչ թե շարժվող օբյեկտը: Այսինքն էլի ճիշտ ես, ինչպես նյութն է առանց հոգևորի անիմաստ, այնպես էլ հակառակը: Իսկ այն որ հոգևորը մարդուց դուրս գոյություն չունի... դա էլ էլի տեսանկյան խնդիր է: Հակառակ կողմից էլ կարելի է պնդել, որ մարդը հոգևորից դուրս գոյություն չունի: Տվյալ դեպքում մարդը նյութն է: Իսկ հավաքական տեսանկյունից բնականաբար մարդը հոգևորի և նյութականի համադրումն է:
VisTolog
01.06.2013, 17:54
Իսկ ես երբեք էլ իմ ասած ֆանատիկից չեմ դառնում: Ով ուզում ա, կարա իմ մոտ Աստծուն գովերգի ու փառք տա, ինձ դրանով չի վնասի:
Իսկ օրինակ ինձ վիրավորումա, երբ իմ արած աշխատանքի համար աստծուն են շնորհակալ լինում::)
Վերջերս մեկը ասեց.
- Գործ ունե՞ս, ո՞նցա
- Հա ունեմ, վատ չի
- Դե փառք աստծո
- Փառք շեֆիս
Ափսոս չերկարացրեց::))
Rammstein
01.06.2013, 20:41
Իսկ օրինակ ինձ վիրավորումա, երբ իմ արած աշխատանքի համար աստծուն են շնորհակալ լինում::)
Վերջերս մեկը ասեց.
- Գործ ունե՞ս, ո՞նցա
- Հա ունեմ, վատ չի
- Դե փառք աստծո
- Փառք շեֆիս
Ափսոս չերկարացրեց::))
Էդ ո՞նց, ասենք գործ ես անում, շնորհակալություն հայտնողն էլ ասում ա «Մերսի, Աստված ջան, որ էս գործը արեցիր», կամ «Մերսի Աստված ջան, որ Վիստը արեց էս գործը», հա՞, սե՞նց նկատի ունես: :))
Քո բերած օրինակում «փառք Աստծու» արտահայտությունը կարա հանգիստ ընկալվի որպես «շատ ուրախ եմ» կամ «շատ լավ ա»-ին համարժեք մի բան, ու դրա վրա կենտրոնանալու պատճառ չեմ տեսնում: Ես մարդ գիտեմ` ո՛չ կնքված ա, ո՛չ կյանքում եկեղցեցի ա գնացել, ո՛չ կյանքում Աստվածաշունչ ա բացել, ո՛չ էլ իրան ինչ-որ կրոնի հետեւորդ ա համարում, բայց նույն «փառք Աստծու»-ն շատ հաճախ օգտագործում ա:
Mephistopheles
01.06.2013, 20:44
Համաձայն եմ Մեֆ ջան, փորձեմ իմ տեսանկյունից սահմանեմ աստծուն: Աստված ամեն ինչն է, իմացյալն ու չիմացյալը, նյութեղենն ու ոգեղենը, նյութականն ու հոգևորը: Ինքստինքյան սահմանազատում է գծվում... և..., և...: Վերևում արդեն ասեցի, թե ինչից է գոյանում այդ սահմանազատումը: Ես նույնիսկ կարող եմ սահմանել այդ սահմանազատման նպատակը: Քանի որ ամեն ինչ համեմատության մեջ է դառնում արժեքավոր և իմաստ է ստանում, ապա անհնար է ամեն ինչը համեմատել ամեն ինչի հետ, դրա համար էլ ստեղծվել է այս սահմանազատում խաղը՝ նյութ-հոգի:
Տիգ ջան, արդեն ընդգծածս մասում դու մի հատ մեծ վրիպում ես արել… Սահմանումն ինքնին չի կարող անձնական տեսանկյունից լինել քանի որ մենք չենք կարող բանավիճել… ամեն մարդ կարա իր տեսանկյունն ունենա ու դրանով համարենք ամեն ինչ ավարտված… մի բանի գոյությունը ընդունելու համար պետք ա գանք մի սահմանման, կամ ամենաքիչը աշխատենք սահմանել այդ բանը այնպես որ ունենանք ընդհունուր համաձայնություն… և հետո նոր կարող ենք բանավիճել դրա գոյության կամ չգոյության հնարավորության և ապա հավանականության շուրջ… քո անձնական սահմանումն ըստ էության սահմանում չի, քանի որ չի ցույց տալիս թե "աստված" ինչով ա տարբեր "ոչ աստված"-նեից ու հենց սա էլ բացառում ա նրա գոյության հնարավորությանապացուցելիությունը… եթե ասում ես "ամեն ինչ" սա միանշանակ քեզ դնում ա հարցերի միա այնպիսի շարանի առաջ որոնց պատասխանելն անհնար ա… ամեն ինչի մեջ մտնում ա Թալեաթը նաև… հիմա եթե սարկազմի վերածեմ պիտի հարցնեմ "Թալեաթը աստված ա՞… Ալիևը… իմ խմած սուրճը" ու էսպես շարունակ… կրոնը էս հարցում ունի ուրիշ մոտեցում… ասում ա "էս ամեն ինչի ստեղծողն ա Աստված"… բայց մյուս կողմից նրանք չեն կարողանում բացատրել ու ցույց տալ թե ինչպես ա աստված դա արել, մինչդեռ էսօր տալիս ա հենց դրա բացատրությունը թե ինչպես ա ամեն ինչը առաջանում ու ինչես են երևեւյթները տեղի ունենում… էս ֆոնի վրա աստծո բնույթը սկսում ո հետ մղվել դեպի անհայտը, այսինքն այն ինչ անհայտ ա, վերագրվում ա աստծուն ու հենց գիտությունն այդ անհայտի բացատրությունը տալիս ա "աստված" նահանջում ա դեպի նոր անհայտ "տերրիտորիաներ"… ու այսպես շարունակ… դրա համար անքամ կրոնը և եկեղեցիները սկսում են աստծուն տեղավորել "զուտ անձնական" հարթության մեջ որն արդեն սկսում ա ընդհանուրի կողմից ընդունված ու սահմանված գոյ դադարել գոյություն ունենալ… աստված չի դառնում օբյեկտիվ իրականություն…
Լրիվ համաձայն եմ՝ նյութը հոգևորի դրսևորման պայման է: Բայց "ամեն նյութ դեռ հոգևորի գոյություն չի" պնդումը ճիշտ է մեր իմացականի տեսանկյունից: Իսկ հակառակ կողմից այդ արտահայտությունը կհնչի այսպես՝ ամեն մի հոգևոր դեռ նյութի գոյություն չի, քանի որ հոգևորն է նյութին տալիս դրսևորվելու հնարավորություն...
Այսինքն նայած թե մեր բանականությունը /ինքնագիտակցությունը/ տվյալ պահին սահմանազատման որ հատվածում է գտնվում: Երբ ծնվում ենք այս աշխարհում, անցնում ենք դեպի սահմանազատման նյութեղենության կողմը, բայց քանի որ սանկացած նյութ ոգեղենի կրող է, ապա սկսում ենք ձգտել դեպի ոգեղենություն: Իսկ երբ մեռնում ենք, անցնում ենք ոգեղենության կողմը ու սկսում ձգտել դեպի նյութը... հենց այս բևեռացված ձգտումն է, որ ապահովում է այս սահմանազատումը, որն էլ հնարավորություն է տալիս ԱՄԵՆ ԻՆՉԻՆ ինքնադրսևորվել ԱՄԵՆ ԻՆՉԻ միջոցով: Մեխը՝ առանցքը, հենց այդ սահմանազատումն է, եթե դա չլինի, ԱՄԵՆ ԻՆՉԸ կիմաստազրկվի:
Այսինքն Գոյը գոյություն ունի բացառման-բացառման կամ հաստատման-հաստատման շնորհիվ:
Իսկ քո բերած օրինակը՝ ձայնը, արվեստ և այլն, ճիշտ է մենք անվանում ենք հոգևոր, բայց դա հոգևորի ինքնաարտահայտումն է մի կողմից և գնահատումը մյուս կողմից: Այսինքն դու գործողությունը, տվյալ դեպքում արվեստը՝ ինքնաարտահայտվելը, և դրա ազդեցությունը փորձում ես նույնացնել գործողությունը կատարողի հետ: Քո ասածը շարժման արդյունքն է, ոչ թե շարժվող օբյեկտը: Այսինքն էլի ճիշտ ես, ինչպես նյութն է առանց հոգևորի անիմաստ, այնպես էլ հակառակը: Իսկ այն որ հոգևորը մարդուց դուրս գոյություն չունի... դա էլ էլի տեսանկյան խնդիր է: Հակառակ կողմից էլ կարելի է պնդել, որ մարդը հոգևորից դուրս գոյություն չունի: Տվյալ դեպքում մարդը նյութն է: Իսկ հավաքական տեսանկյունից բնականաբար մարդը հոգևորի և նյութականի համադրումն է:
հակառակը չես կարող պնդել մի պատճառով… դու չես կարող ցույց տալ հոգևոր որը նյութական չի… եթե մի բան ընկալելի ա մարդու կողմից ուրեմն նյութական ա, բայց մարդու կողմից ընկալված ամեն բան չի որ հոգևոր ա… հոգևորը չի կարող նյութին տալ դրսևորվելու հնարավորություն որովհետև նյութն ա նրա գոյության պայմանը, բայց ոչ միակ… այսինքն հոգևորը գոյություն ունենալու համար շատ ավելի շատ պայմանների կարիք ունի քան նյութը, ընդ որում հոգևորի գոյության պայմաններից մեկն էլ հենց ինքը նյութն ա… տեսանելի թե անզեն աչքով անտեսանելի, բայց մի բան, նոյւթի գոյությունը միշտ ապացուցելի ա…
մի բան ևս… ցանկացած նյութ ոգեղենի կրող չի… ցանկացած նյութ հնարավոր ա ու հավանական ա որ կրի ոգեղեն, բայց դա չի նշանակում որ անպայմանորեն կրում ա…
Իսկ երբ մեռնում ենք, անցնում ենք ոգեղենության կողմը ու սկսում ձգտել դեպի նյութըսա անապացուցելի ա… անձնական հարթության մեջ դու կարող ես հավատալ դրան, բայց իրականում այն օբյեկտիվ իրականություն անվանել հնարավոր չի… մարդը կարա անտեսի քո ասածը ու ապրի, բայց մարդը չի կարա անտեսի գրավիտացիան ու ապրի… սա ա օբյեկտիվ իրականությունը… մարդը երկրի վար շատ քիչ ժամանակ գոյություն ունի համեմատած երկրի կյանքի հետ, բայց քո պնդումը գոյություն ունի միայն մարդու ասպարեզ գալու հետ այն էլ ոչ ամեն տեսակի մարդու, զուտ մեր տեսակի ու ոչ միշտ…
Սամը նշել էր էր աստծո իր սահմանումը, չհասցրի անդրադառնալ, բայց երբ դու էլ ես գրում անձնական սահմանման մասին արդեն անհամձայնություն կա ոչ միայն իմ ու քո սահմանման մեջ այլ նաև Սամի… մի չորրորդ մարդ ևս կարող ա իր անձնական սահմանումն ունենալ և այսպես շարունակ… ընդհանուր սահմանումները ու նրանց ընդունումը մարդկության խաղաքակրթության հիմքն ա, հակառակ դեպքում հասարակությունը չի կարող գյություն ունենալ…
Մադն ինքն ա ստեղծում կամ տալիս նյութին հոգևոր արժեք… ես կարող եմ տեսնել մի ստալակտիդի կտոր որն ունի գեղագիտական ընկալման համապատասխան բոլոր հատկանիշները ու դրան տալ հոգևոր արժեք… ու այն կլինի հոգևոր արժեք մինչդեռ մեսանից շատ առաջ նույնատիպ ստալակտիդը կընկալվեր որպես սովորական ստալակտիդ… ավելին… եթե ուշադիր նայես ապա ստալակտիդի արժևորումը շատ բանի մասին ա խոսում… մեր վերաբերմունքը բնության նկատմամբ, մեր դիրքը բնության մեջ, և բնության վիճակը…
VisTolog
01.06.2013, 20:59
Էդ ո՞նց, ասենք գործ ես անում, շնորհակալություն հայտնողն էլ ասում ա «Մերսի, Աստված ջան, որ էս գործը արեցիր», կամ «Մերսի Աստված ջան, որ Վիստը արեց էս գործը», հա՞, սե՞նց նկատի ունես: :))
Քո բերած օրինակում «փառք Աստծու» արտահայտությունը կարա հանգիստ ընկալվի որպես «շատ ուրախ եմ» կամ «շատ լավ ա»-ին համարժեք մի բան, ու դրա վրա կենտրոնանալու պատճառ չեմ տեսնում: Ես մարդ գիտեմ` ո՛չ կնքված ա, ո՛չ կյանքում եկեղցեցի ա գնացել, ո՛չ կյանքում Աստվածաշունչ ա բացել, ո՛չ էլ իրան ինչ-որ կրոնի հետեւորդ ա համարում, բայց նույն «փառք Աստծու»-ն շատ հաճախ օգտագործում ա:
Ի՞նչ կապ ունի հավատացյալնա ասում, թե քո նշած կարգաբերումներով ((c)Varzor) մարդը: Երկու դեպքում էլ աստվածնա «մեղավոր»: Պատկերացրու վառվող մեքենայի մեջից ինքդ այրվածքներ ստանալով մի քանի ամսեկան երեխայի ես փրկում ու տալիս մոր ձեռքը: Քո համար նշանակություն ունի՞ ինքը հավատացյալ լինելու հետևանքովա աստծուն շնորհակալ լինում, թե՞ ուղղակի սովորությունա:
Տիգ ջան, արդեն ընդգծածս մասում դու մի հատ մեծ վրիպում ես արել… Սահմանումն ինքնին չի կարող անձնական տեսանկյունից լինել քանի որ մենք չենք կարող բանավիճել… ամեն մարդ կարա իր տեսանկյունն ունենա ու դրանով համարենք ամեն ինչ ավարտված… մի բանի գոյությունը ընդունելու համար պետք ա գանք մի սահմանման, կամ ամենաքիչը աշխատենք սահմանել այդ բանը այնպես որ ունենանք ընդհունուր համաձայնություն… և հետո նոր կարող ենք բանավիճել դրա գոյության կամ չգոյության հնարավորության և ապա հավանականության շուրջ… քո անձնական սահմանումն ըստ էության սահմանում չի, քանի որ չի ցույց տալիս թե "աստված" ինչով ա տարբեր "ոչ աստված"-նեից ու հենց սա էլ բացառում ա նրա գոյության հնարավորությանապացուցելիությունը… եթե ասում ես "ամեն ինչ" սա միանշանակ քեզ դնում ա հարցերի միա այնպիսի շարանի առաջ որոնց պատասխանելն անհնար ա… ամեն ինչի մեջ մտնում ա Թալեաթը նաև… հիմա եթե սարկազմի վերածեմ պիտի հարցնեմ "Թալեաթը աստված ա՞… Ալիևը… իմ խմած սուրճը" ու էսպես շարունակ… կրոնը էս հարցում ունի ուրիշ մոտեցում… ասում ա "էս ամեն ինչի ստեղծողն ա Աստված"… բայց մյուս կողմից նրանք չեն կարողանում բացատրել ու ցույց տալ թե ինչպես ա աստված դա արել, մինչդեռ էսօր տալիս ա հենց դրա բացատրությունը թե ինչպես ա ամեն ինչը առաջանում ու ինչես են երևեւյթները տեղի ունենում… էս ֆոնի վրա աստծո բնույթը սկսում ո հետ մղվել դեպի անհայտը, այսինքն այն ինչ անհայտ ա, վերագրվում ա աստծուն ու հենց գիտությունն այդ անհայտի բացատրությունը տալիս ա "աստված" նահանջում ա դեպի նոր անհայտ "տերրիտորիաներ"… ու այսպես շարունակ… դրա համար անքամ կրոնը և եկեղեցիները սկսում են աստծուն տեղավորել "զուտ անձնական" հարթության մեջ որն արդեն սկսում ա ընդհանուրի կողմից ընդունված ու սահմանված գոյ դադարել գոյություն ունենալ… աստված չի դառնում օբյեկտիվ իրականություն…
հակառակը չես կարող պնդել մի պատճառով… դու չես կարող ցույց տալ հոգևոր որը նյութական չի… եթե մի բան ընկալելի ա մարդու կողմից ուրեմն նյութական ա, բայց մարդու կողմից ընկալված ամեն բան չի որ հոգևոր ա… հոգևորը չի կարող նյութին տալ դրսևորվելու հնարավորություն որովհետև նյութն ա նրա գոյության պայմանը, բայց ոչ միակ… այսինքն հոգևորը գոյություն ունենալու համար շատ ավելի շատ պայմանների կարիք ունի քան նյութը, ընդ որում հոգևորի գոյության պայմաններից մեկն էլ հենց ինքը նյութն ա… տեսանելի թե անզեն աչքով անտեսանելի, բայց մի բան, նոյւթի գոյությունը միշտ ապացուցելի ա…
մի բան ևս… ցանկացած նյութ ոգեղենի կրող չի… ցանկացած նյութ հնարավոր ա ու հավանական ա որ կրի ոգեղեն, բայց դա չի նշանակում որ անպայմանորեն կրում ա…
սա անապացուցելի ա… անձնական հարթության մեջ դու կարող ես հավատալ դրան, բայց իրականում այն օբյեկտիվ իրականություն անվանել հնարավոր չի… մարդը կարա անտեսի քո ասածը ու ապրի, բայց մարդը չի կարա անտեսի գրավիտացիան ու ապրի… սա ա օբյեկտիվ իրականությունը… մարդը երկրի վար շատ քիչ ժամանակ գոյություն ունի համեմատած երկրի կյանքի հետ, բայց քո պնդումը գոյություն ունի միայն մարդու ասպարեզ գալու հետ այն էլ ոչ ամեն տեսակի մարդու, զուտ մեր տեսակի ու ոչ միշտ…
Սամը նշել էր էր աստծո իր սահմանումը, չհասցրի անդրադառնալ, բայց երբ դու էլ ես գրում անձնական սահմանման մասին արդեն անհամձայնություն կա ոչ միայն իմ ու քո սահմանման մեջ այլ նաև Սամի… մի չորրորդ մարդ ևս կարող ա իր անձնական սահմանումն ունենալ և այսպես շարունակ… ընդհանուր սահմանումները ու նրանց ընդունումը մարդկության խաղաքակրթության հիմքն ա, հակառակ դեպքում հասարակությունը չի կարող գյություն ունենալ…
Մադն ինքն ա ստեղծում կամ տալիս նյութին հոգևոր արժեք… ես կարող եմ տեսնել մի ստալակտիդի կտոր որն ունի գեղագիտական ընկալման համապատասխան բոլոր հատկանիշները ու դրան տալ հոգևոր արժեք… ու այն կլինի հոգևոր արժեք մինչդեռ մեսանից շատ առաջ նույնատիպ ստալակտիդը կընկալվեր որպես սովորական ստալակտիդ… ավելին… եթե ուշադիր նայես ապա ստալակտիդի արժևորումը շատ բանի մասին ա խոսում… մեր վերաբերմունքը բնության նկատմամբ, մեր դիրքը բնության մեջ, և բնության վիճակը…
Հա Մեֆ ջան, եթե օբյեկտիվ իրականության տեսանկյունից ես նայում, ուրեմն ոչինչ էլ չեմ կարող պնդել ու ես չեմ էլ պնդում էդ տեսանկյունից:
Rammstein
01.06.2013, 22:33
Ի՞նչ կապ ունի հավատացյալնա ասում, թե քո նշած կարգաբերումներով ((c)Varzor) մարդը: Երկու դեպքում էլ աստվածնա «մեղավոր»: Պատկերացրու վառվող մեքենայի մեջից ինքդ այրվածքներ ստանալով մի քանի ամսեկան երեխայի ես փրկում ու տալիս մոր ձեռքը: Քո համար նշանակություն ունի՞ ինքը հավատացյալ լինելու հետևանքովա աստծուն շնորհակալ լինում, թե՞ ուղղակի սովորությունա:
Պատկերացրեցի: Անձամբ ես վատ չէի զգա, եթե էդ մայրը Աստծուց շնորհակալ լիներ ու չէի համարի, որ իմ նկատմամբ ինքը անշնորհակալ ա գտնվել: Եթե մահմեդական լիներ ու Մուհամեդին սկսեր փառք տալ, էլի վատ չէի զգա: Իմ համար ինքնանպատակ չէր լինի ինձ ուղղված գովասանքներ ու շնորհակալական խոսքեր լսելը: Դեռ հակառակը, կհամարեի, որ եթե էդ մարդը ոչ թե ինձ ա շնորհակալություն հայտնում, այլ Աստծուն, ապա իրա համար իմ արած գործը շատ ավելի արժեքավոր ա, քան շնորհակալության արժանի ցանկացած շարքային արարք, քանի որ ոչ մի հավատացյալ մարդ, եթե ասենք իրան ինչ-որ հասարակ մի բանում օգնես, հաստատ Աստուց շնորհակալ չի լինի, այլ` քեզնից: Աստուց շնորհակալ կլինի մենակ հատուկ դեպքերում:
VisTolog
01.06.2013, 23:26
Պատկերացրեցի: Անձամբ ես վատ չէի զգա, եթե էդ մայրը Աստծուց շնորհակալ լիներ ու չէի համարի, որ իմ նկատմամբ ինքը անշնորհակալ ա գտնվել: Եթե մահմեդական լիներ ու Մուհամեդին սկսեր փառք տալ, էլի վատ չէի զգա: Իմ համար ինքնանպատակ չէր լինի ինձ ուղղված գովասանքներ ու շնորհակալական խոսքեր լսելը: Դեռ հակառակը, կհամարեի, որ եթե էդ մարդը ոչ թե ինձ ա շնորհակալություն հայտնում, այլ Աստծուն, ապա իրա համար իմ արած գործը շատ ավելի արժեքավոր ա, քան շնորհակալության արժանի ցանկացած շարքային արարք, քանի որ ոչ մի հավատացյալ մարդ, եթե ասենք իրան ինչ-որ հասարակ մի բանում օգնես, հաստատ Աստուց շնորհակալ չի լինի, այլ` քեզնից: Աստուց շնորհակալ կլինի մենակ հատուկ դեպքերում:
Հարցը էդքան էլ վատ զգալը չի: Եթե քո համար աստված ամենակարող ու և այլն և այլնա, ուրեմն դու կարողա ուրախ լինես երբ քեզ շնորհակալ լինելու փոխարեն աստծունա լինում, բայց քանի որ ինձ համար աստված (եթե նույնիսկ կա) ոչ մի լավ բան չի ներկայացնում, ես չեմ ուզում որ իմ փոխարեն ինքը լավ խոսքերի արժանանա:
Ոնց որ գնաս մեկի տունը վերանորոգես, ավարտելուց հետո տան տերը գնա եկեղեցու «կասսան» գումար գցի:
Հարցը էդքան էլ վատ զգալը չի: Եթե քո համար աստված ամենակարող ու և այլն և այլնա, ուրեմն դու կարողա ուրախ լինես երբ քեզ շնորհակալ լինելու փոխարեն աստծունա լինում, բայց քանի որ ինձ համար աստված (եթե նույնիսկ կա) ոչ մի լավ բան չի ներկայացնում, ես չեմ ուզում որ իմ փոխարեն ինքը լավ խոսքերի արժանանա:
Ոնց որ գնաս մեկի տունը վերանորոգես, ավարտելուց հետո տան տերը գնա եկեղեցու «կասսան» գումար գցի:
իրական քրիստոնյան աստծու անունը զուր տեղը չի օգտագործում :pardon
keyboard
01.06.2013, 23:38
Ոնց որ գնաս մեկի տունը վերանորոգես, ավարտելուց հետո տան տերը գնա եկեղեցու «կասսան» գումար գցի:
Ծայրահեղ ա Վիստ ասածդ:
Որ երեխա ես փրկում կամ ավարյա տված ավտոյից մարդ ա հանում փրկարարը, էդ մարդու ընտանիքը էդ փրկարարի 2 բնությունից տրված տեղերը ոսկեջրում ա հավատա, բայց գնում մի հատ էլ գառ ա մորթում, մատաղ ա անում, որ Աստված էդ մարդուն ուղարկեց, որ իրանց հարազատին փրկի:
Հիմա եթե դու էդ շնորհակալությունը չէս ուզում Աստծո հետ կիսես, ես քեզ հասկանում եմ, բայց դե մարդկանց էլ չէս կարա բերես էն գիտակցության, որ էդ գառը քո ոտերի տակ մորթեն:
Սովորական առօրյա ա Վիստ, որը կրոնի հետ կապ չունի, ասել վերևեների ասում ես ոնց ես, մարդն ասում ա. "փառք Աստծո" էդ նշանակում ա` սենց էլ մնա վատ չի, բարձրկալն էլ բեթարից ազատի, յոլա ենք գնում, օրվա հետ էլի, թեթևի մեջ, կայֆերով, բայց ոչ մի դեպքում կրոնական կոմղմորոշում:
Ես էլ եմ շատ օգտագործում փառք Աստծո, բայց ամեն անգամ էդ ասելուց չեմ չոքում ու աղոթք չեմ անում էլի, որ դրանից եղրակացվի, որ ես մոլի հավատացյալ եմ կամ եսիմ ինչ:
Մեր ժամանակը սպառտվեց, եթերը տրամադրենք հեռուստադիտողներին :D
բայց գնում մի հատ էլ գառ ա մորթում, մատաղ ա անում, որ Աստված էդ մարդուն ուղարկեց
:' այ էս պահը արդեն ավելորդ էր
Որ խորանամ էտ ծնողները էլ ում համար կարան մատաղ անեն, գառները չեն հերիքի :mda
VisTolog
01.06.2013, 23:56
իրական քրիստոնյան աստծու անունը զուր տեղը չի օգտագործում :pardon
Դրա համար էլ հիմա շատ քչերը գիտեն աստծո անունը::pardon
keyboard
02.06.2013, 00:13
:' այ էս պահը արդեն ավելորդ էր
Որ խորանամ էտ ծնողները էլ ում համար կարան մատաղ անեն, գառները չեն հերիքի :mda
Ապ, դե ունենք էն ինչ ունենք, էսօր շատերն են դա կրառում, եզդիներն էլ դրա հաշվին G կլաս մերսեդես են քշում, կոկա կոլա են խմում:
Ինչպես ասում են` ուզում ես ուզի, չէս ուզում ուզի :P
Էդ մատաղն էլ իրոք, ավելի շատ ավանդականա, քան կրոնական, բայց դե մնանք թեմայի շրջանականերում:
Ես Աթեիստ չեմ, որտև, որ գրանցվում էի Արտակն արդեն գրանցված էր :D
Ես Աթեիստ չեմ, որտև, որ գրանցվում էի Արտակն արդեն գրանցված էր :D
իսկ ես ոչ աթեիստ եմ, ոչ հավատացյալ, նորմալ մարդ եմ :D
իսկ ես ոչ աթեիստ եմ, ոչ հավատացյալ, նորմալ մարդ եմ :D
Էդ նույնն ա, ոնց որ ասես, ես ոչ տղա եմ, ոչ աղջիկ, պարզապես մարդ եմ:
Կամ ես գետաձի ոչ տեսել եմ, ոչ չեմ տեսել,, հասարակ մարդ եմ:
Աստծու գոյությունը կամ ընդունում են, կամ չէ: Երրորդ տարբերակը չկողմնորոշվածն ա, որը սկի չի էլ մտածում էդ մասին, որ սեփական կարծիք ունենա ու հայտնի:
Էդ նույնն ա, ոնց որ ասես, ես ոչ տղա եմ, ոչ աղջիկ, պարզապես մարդ եմ:
Կամ ես գետաձի ոչ տեսել եմ, ոչ չեմ տեսել,, հասարակ մարդ եմ:
Աստծու գոյությունը կամ ընդունում են, կամ չէ: Երրորդ տարբերակը չկողմնորոշվածն ա, որը սկի չի էլ մտածում էդ մասին, որ սեփական կարծիք ունենա ու հայտնի:
գոյությունը չեմ ընդունում, բայց առանձնապես չեմ էլ մտածում դրա մասին :esim
Իսկ օրինակ ինձ վիրավորումա, երբ իմ արած աշխատանքի համար աստծուն են շնորհակալ լինում::)
Վերջերս մեկը ասեց.
- Գործ ունե՞ս, ո՞նցա
- Հա ունեմ, վատ չի
- Դե փառք աստծո
- Փառք շեֆիս
Ափսոս չերկարացրեց::))Ես մեկով հետաքրքրվեմ` աշխատում ա, թե չէ ու փառք տամ Աստծուն, որ աշխատում ա, սենց տխմար պատասխան տա, անկեղծորեն կփոշմանեմ, որ հետաքրքրվել եմ, հաջորդ անգամն էլ իրան տեսնելիս գլխով կբարևեմ զուտ ու կանցնեմ:
Mephistopheles
02.06.2013, 01:01
Ի պաշտպանություն Վիստի ասեմ… կրոնը ստիպում ա, վախացնում ա, ամաչացնում ա որ մարդիկ ընդունեն, ապրեն ու ենթարկվեն մի բանի որը զուտ հավատալու վրա ա… մի խոսքով խաբում են… դա կարա վնաս հասցնի մարդուն… Աթեիզմը էդ ամեն ինչի դեմ ա… աթեիզմը չի ընդունում աստծո գոյությունը ու ասում ա որ դու պարտավոր չես անել բաներ որոնք հիմնված են զուտ հավատալու վրա, մի բանի որի գոյությունը երբեք ապացուցված չի եղել ու չի լինելու…
Անվերնագիր
02.06.2013, 01:10
փառք աստծո աթեիստ եմ :))
Rammstein
02.06.2013, 01:14
Հարցը էդքան էլ վատ զգալը չի: Եթե քո համար աստված ամենակարող ու և այլն և այլնա, ուրեմն դու կարողա ուրախ լինես երբ քեզ շնորհակալ լինելու փոխարեն աստծունա լինում, բայց քանի որ ինձ համար աստված (եթե նույնիսկ կա) ոչ մի լավ բան չի ներկայացնում, ես չեմ ուզում որ իմ փոխարեն ինքը լավ խոսքերի արժանանա:
Ոնց որ գնաս մեկի տունը վերանորոգես, ավարտելուց հետո տան տերը գնա եկեղեցու «կասսան» գումար գցի:
Փաստորեն դու չգիտես` Աստված կա թե չկա, բայց գիտես, որ եթե կա, ուրեմն լավ բան չի: :D
Եթե ես մեկի տունը վերանորոգեմ, դա կանեմ փող աշխատելու համար, բայց եթե էն նկարագրածդ ձեւով մեկին փրկեմ, դա չեմ անի շնորհակալություն, վարկանիշ ու ծիծիկ ստանալու համար, այլ կանեմ մարդուն փրկած լինելու համար ու չեմ մտածի, թե ինձ դրա համար ով ա շնորհակալություն հայտնելու: Ու էլի եմ ասում, եթե մարդը իմ արածի դիմաց իրա Աստծուն շնորհակալություն հայտնի, ես չեմ համարի, որ էդ մարդը անշնորհակալ ա: Ու կապ չունի, թե Աստված իմ համար ինչպիսին ա, կամ ընդհանրապես կա, թե չկա:
Անվերնագիր
02.06.2013, 01:18
Փաստորեն դու չգիտես` Աստված կա թե չկա, բայց գիտես, որ եթե կա, ուրեմն լավ բան չի: :D
Եթե ես մեկի տունը վերանորոգեմ, դա կանեմ փող աշխատելու համար, բայց եթե էն նկարագրածդ ձեւով մեկին փրկեմ, դա չեմ անի շնորհակալություն, վարկանիշ ու ծիծիկ ստանալու համար, այլ կանեմ մարդուն փրկած լինելու համար ու չեմ մտածի, թե ինձ դրա համար ով ա շնորհակալություն հայտնելու: Ու էլի եմ ասում, եթե մարդը իմ արածի դիմաց իրա Աստծուն շնորհակալություն հայտնի, ես չեմ համարի, որ էդ մարդը անշնորհակալ ա: Ու կապ չունի, թե Աստված իմ համար ինչպիսին ա, կամ ընդհանրապես կա, թե չկա:
100%, հլը նայի տարեկան քանի հոգու ա սպանում, քանիսին ա սարքում ինվալիդ, քանիսին ա նորմալ ինտերնետ չի տալիս/ աչքերս քարկապ ընգան/, բա լավ Աստվածը ը՞սենց կլինի :))
VisTolog
02.06.2013, 01:23
Ես մեկով հետաքրքրվեմ` աշխատում ա, թե չէ ու փառք տամ Աստծուն, որ աշխատում ա, սենց տխմար պատասխան տա, անկեղծորեն կփոշմանեմ, որ հետաքրքրվել եմ, հաջորդ անգամն էլ իրան տեսնելիս գլխով կբարևեմ զուտ ու կանցնեմ:
ինչքան քիչ ինձ աստծուն փառք տվողներ հանդիպեն, էնքան լավ։
Отправлено с моего HTC Desire V через Tapatalk
Rammstein
02.06.2013, 01:24
100%, հլը նայի տարեկան քանի հոգու ա սպանում, քանիսին ա սարքում ինվալիդ, քանիսին ա նորմալ ինտերնետ չի տալիս/ աչքերս քարկապ ընգան/, բա լավ Աստվածը ը՞սենց կլինի :))
Այսինքն` եթե Աստված կա, նշանակում ա` մեռնողներին ինքն ա սպանում, ինվալիդներին ինքն ա տենց սարքել ու մեր օֆիսի տուֆտա Icon-ի կապը ինքն ա պարբերաբար վարի տալիս, հա՞: :blin
Ինչքան քիչ ինձ աստծուն փառք տվողներ հանդիպեն, էնքան լավ։
Отправлено с моего HTC Desire V через Tapatalk
Ես էլ, Վիստ ջան, շեֆերին փառք տվողներին տանել չեմ կարում :))
VisTolog
02.06.2013, 01:29
Ես էլ, Վիստ ջան, շեֆերին փառք տվողներին տանել չեմ կարում :))
մի բան ասի, էն բանի մեջ ընկա։
Отправлено с моего HTC Desire V через Tapatalk
Sambitbaba
02.06.2013, 09:22
Աստծո գաղափարները, որոնք գրված են իրա գրքում, դնումա սահմանափակումներ:
Վիստ ջան, մի անհամեստ հարց տամ, եթե կարելի է: Իսկ դու "իրա գիրքը" կարդացե՞լ ես… Ասեմ, որ տեղ-տեղ կարդալը, կամ միայն նոր կտակարանը կարդալը հաշիվ չի: Քանզի այդ գիրքն ամբողջությամբ է "իրա գիրք", այլ ոչ թե տեղ-տեղ: Եթե կարդացել ես, կարելի է խոսել այդ մասին: Թե չէ հիշեցի մեր քյառթու հավատացյալներից մեկին, ով փրփրած պաշտպանում էր իր հավատը, իսկ հետո պատահաբար թռցրեց բերանից, որ լրիվ չի կարդացել "իրա գիրքը": Ինձ էլ համարյա սատանայապաշտ դուրս բերեց:
Ի գիտություն ասեմ, որ այդ գրքի մեջ ինքը, ճիշտ է, սահմանափակումներ դնում է, բայց հենց ինքն էլ, ցավոք, իրեն հարմար պահին մեծ հաճույքով շրջանցում է դրանք:
Հիշեցի եհովայի վկաների հետ զրույցներից, որ էս ձև են համեմատություններ անում ու «ապացուցում» որ իրանք ճիշտ են:
Մորմոնների հետ զրուցել եմ, բայց Եհովայի վկաների հետ բախտ չի վիճակվել: Մի անգամ մի երկու հարց տվեցի՝ փախան:
Եվ չնայած դրան ասեմ, որ ես քեզ կարծես թե ոչինչ էլ չեմ փորձել ապացուցել: Ես ընդամենը մի քանի հարց տվեցի քեզ: Չես ուզում, մի պատասխանիր, Վիստ ջան, հարց չկա: Բայց ես քեզ ոչինչ չեմ ուզում ապացուցել:
Անվերնագիր
02.06.2013, 10:18
Այսինքն` եթե Աստված կա, նշանակում ա` մեռնողներին ինքն ա սպանում, ինվալիդներին ինքն ա տենց սարքել ու մեր օֆիսի տուֆտա Icon-ի կապը ինքն ա պարբերաբար վարի տալիս, հա՞: :blin
Չէ, եթե աստված կա, նշանակում ա թեյնիկի տակը ինքն ա անջանում :)), եթե ինքը չի սպանում, սարքում, ուրեմն ըլնում ա իր ուզածով ու ցանկությամբ, թե՞ դու ուրիշ վերսիա ունես:
VisTolog
02.06.2013, 14:13
Փաստորեն դու չգիտես` Աստված կա թե չկա, բայց գիտես, որ եթե կա, ուրեմն լավ բան չի: :D
Եթե ես մեկի տունը վերանորոգեմ, դա կանեմ փող աշխատելու համար, բայց եթե էն նկարագրածդ ձեւով մեկին փրկեմ, դա չեմ անի շնորհակալություն, վարկանիշ ու ծիծիկ ստանալու համար, այլ կանեմ մարդուն փրկած լինելու համար ու չեմ մտածի, թե ինձ դրա համար ով ա շնորհակալություն հայտնելու: Ու էլի եմ ասում, եթե մարդը իմ արածի դիմաց իրա Աստծուն շնորհակալություն հայտնի, ես չեմ համարի, որ էդ մարդը անշնորհակալ ա: Ու կապ չունի, թե Աստված իմ համար ինչպիսին ա, կամ ընդհանրապես կա, թե չկա:
Ես առաջնորդվում եմ հավանականությամբ, այսինքն ինձ համար մարդկանց ստեղծած աստծո գոյության հավանականությունը շատ ավելի քիչա, քան նրա չգոյությանը:
Էլի կսեմ, հարցը շնորհակալություն ստանալու համար լավ գործ անելը չի:
Վիստ ջան, մի անհամեստ հարց տամ, եթե կարելի է: Իսկ դու "իրա գիրքը" կարդացե՞լ ես… Ասեմ, որ տեղ-տեղ կարդալը, կամ միայն նոր կտակարանը կարդալը հաշիվ չի: Քանզի այդ գիրքն ամբողջությամբ է "իրա գիրք", այլ ոչ թե տեղ-տեղ: Եթե կարդացել ես, կարելի է խոսել այդ մասին: Թե չէ հիշեցի մեր քյառթու հավատացյալներից մեկին, ով փրփրած պաշտպանում էր իր հավատը, իսկ հետո պատահաբար թռցրեց բերանից, որ լրիվ չի կարդացել "իրա գիրքը": Ինձ էլ համարյա սատանայապաշտ դուրս բերեց:
Ի գիտություն ասեմ, որ այդ գրքի մեջ ինքը, ճիշտ է, սահմանափակումներ դնում է, բայց հենց ինքն էլ, ցավոք, իրեն հարմար պահին մեծ հաճույքով շրջանցում է դրանք:
Մորմոնների հետ զրուցել եմ, բայց Եհովայի վկաների հետ բախտ չի վիճակվել: Մի անգամ մի երկու հարց տվեցի՝ փախան:
Եվ չնայած դրան ասեմ, որ ես քեզ կարծես թե ոչինչ էլ չեմ փորձել ապացուցել: Ես ընդամենը մի քանի հարց տվեցի քեզ: Չես ուզում, մի պատասխանիր, Վիստ ջան, հարց չկա: Բայց ես քեզ ոչինչ չեմ ուզում ապացուցել:
«Իրա գիրքը» լրիվ չեմ կարդացել, բայց փոխարենը շփվել եմ էդ գիրքը անգիր իմացողների հետ, որոնց վրա էդ հաստատ ավելի շատ բացասականա ազդել, քան դրական: Մորմոնների հետ էլ եմ խոսել: Աստվածաշնչից մի քանի իրար հակասող հարց ես տալիս, ասում են «մեզ չի հետաքրքրում դա ճիշտ է թե սխալ, մենք ուղղակի տարածում ենք նրա խոսքը»: Եհովայի վկայի դեռ չեմ տեսել որ մի երկու հարցից հետո փախնի, իրանք ամեն ինչի աստվածաշնչյան պատասխանը ունեն, եթե չունեն էլ իրանց հովիվը էդ պատասխանը կտա: Փորձիր կյանքի խոսքից մեկնումեկին գտնես ու մի քանի հարց տաս իրանց հավաքների ու ընդունված կարգերի մասին, էդ ժամանակ կտեսնենս թե ինչքան անբարոյական ու վատ բաներ են լինում, որոնց լավ լինելու մասին իրանք աստվածաշնչին հղում կանեն:
Rammstein
02.06.2013, 14:52
Չէ, եթե աստված կա, նշանակում ա թեյնիկի տակը ինքն ա անջանում :)), եթե ինքը չի սպանում, սարքում, ուրեմն ըլնում ա իր ուզածով ու ցանկությամբ, թե՞ դու ուրիշ վերսիա ունես:
Քո գործն ա, թե դու ոնց ես մտածում: Ուղղակի ասեմ, որ եթե Աստված կա, դա բացարձակ չի նշանակում, որ ամեն ինչ ինքն ա անում ու իրա ցանկությամբ ա լինում:
Ավելի ճիշտ սենց ասեմ, քե պատկերացրած աստվածը, որ ամեն ինչ ինքն ա անում ու իրա ուզածով ա լինում, իմ համար չի կարա գոյություն ունենա:
Անվերնագիր
02.06.2013, 15:41
Քո գործն ա, թե դու ոնց ես մտածում: Ուղղակի ասեմ, որ եթե Աստված կա, դա բացարձակ չի նշանակում, որ ամեն ինչ ինքն ա անում ու իրա ցանկությամբ ա լինում:
Ավելի ճիշտ սենց ասեմ, քե պատկերացրած աստվածը, որ ամեն ինչ ինքն ա անում ու իրա ուզածով ա լինում, իմ համար չի կարա գոյություն ունենա:
Այսինքն էն, որ Աստված գոյություն ունի ունի հլը չի նշանակում, որ ամեն ինչ արդեն կանխորոշված ա, որ պատահականությունները պատահական չեն, որ կան բաներ որոնց նկատմամբ ինքը անտարբեր ա... Մի խոսքով Մատրիցա ա ստեղծել ու մեզ ասել ա ինչ ուզում եք արեք, ես իմ գործն արդեն արել եմ: Ճի՞շտ եմ հասկանում
Rammstein
02.06.2013, 16:54
Այսինքն էն, որ Աստված գոյություն ունի ունի հլը չի նշանակում, որ ամեն ինչ արդեն կանխորոշված ա, որ պատահականությունները պատահական չեն, որ կան բաներ որոնց նկատմամբ ինքը անտարբեր ա... Մի խոսքով Մատրիցա ա ստեղծել ու մեզ ասել ա ինչ ուզում եք արեք, ես իմ գործն արդեն արել եմ: Ճի՞շտ եմ հասկանում
Ես չեմ ասել` Աստված կա կամ չկա, լավն ա կամ վատն ա… Ամբողջ խնդիրն էն ա, որ դու ես ինքդ քո համար Աստծու գաղափարը, իրա իրավասությունները, լիազորություններն ու պարտականությունները նախապես սահմանել ու ըստ դրա ես որոշում` Աստված լավն ա, թե վատն ա, էլ չես էլ քննարկում` արդյո՞ք քո սահմանումներն ու պատկերացումները միակ հնարավոր տարբերակն են, թե՞ կարող ա ամեն ինչ լրիվ այլ ձեւով լինել, որը քո մտքով չի էլ անցնում:
"Գերբնական" նշանակում ա բնականից դուրս…բնականից վեր… ինչ որ կա, արդեն բնական ա… գերբնական գիտական բառ չի, զգացական ա… եթե աստված գերբնական ուժ ա նշանակում ա գոյություն չունի… նշանակում ա դու բանավիճելու հիմք չունես…
Եթե մարդկանց ինչոր մի մասը կամ նույնիսկ բոլորը հավատում են որ ինչոր մի գերբնական ուժ կա, էդ չի նշանակում որ կա… հավատալը գոյության ապացույց չի… ես էլ կարամ բաբա յագային հավատամ, հետո՞ ուրեմն կա՞…
Իսկ գիտես, որ տրակտորները լինում են նաև թրուրավոր? :D
Եթե չակերտները չես տեսնում, կարող եմ ավելի մեծ տառաչափով և թավ (bold) գրել ;)
Իմ գրառման մեջ որտեղ տեսար գերբնականի գոյության ապացույց կամ հերքում?
Ու ընդհանրապես որևէ բանի գոյություն ունենալը կախված չէ դրա մասին մեր ունեցած գիտելիքներից և հավատալ-չհավատալուց: Ես ընդամենը կարող եմ պնդել, որ չեմ տիրապետում բաբա յագայի գոյության մասին հավաստող փաստերին, ոչ ավելին:
Ավելի կարճ ասեմ ու The End. "Աստված" հասկացողությունը և հավատքը առկա են առանց կրոնը, իսկ կրոնն առանց դրանց գոյություն չունի:
Ռամշ ջան, բայց ֆանատիկ աթեիստները հանուն իրանց համոզմունքների ուրիշ մարդկանց չեն վնասում :esim
Լուրջ?
70 տարվա կոմունիզմը քեզ ղուրբան :))
Նայած նյութ ասելով ինչ ենք հասկանում: Եթե նյութ ասելով հասկանում ենք այն ամենը ինչ տեսնում, լսում, շոշափում ու զգում ենք, ապա դա սահմանափակում է մեզ, քանի որ կան այնպիսի դիապազոններ որոնց մենք հասու չենք տեսնելու, լսելու, շոշափելու ու զգալու: Եթե այդ դիապազոնն էլ համարենք նյութ, ապա դու լրիվ իրավացի ես:
Տիգ, "նյութը" գիտական սահմանում ունի: Մեֆը խասյաթի համաձայն խառնումա մատերիան և նյութը: Ի դեպ նշեմ, որ նյութերի և մատերիաների ոչ բոլոր տեսակներն են բացահայտված:
Ի պաշտպանություն Վիստի ասեմ… կրոնը ստիպում ա, վախացնում ա, ամաչացնում ա որ մարդիկ ընդունեն, ապրեն ու ենթարկվեն մի բանի որը զուտ հավատալու վրա ա… մի խոսքով խաբում են… դա կարա վնաս հասցնի մարդուն…
Մեֆ, էլի ընդհանրացնում ես: Ախր ոչ բոլոր կրոններն են ստիպում ու վախացնում: Կան կրոններ որոնք ուղղակի ինչ-որ բանի հասնելոի ուղի են մատնացույց անում:
Աթեիզմը էդ ամեն ինչի դեմ ա… աթեիզմը չի ընդունում աստծո գոյությունը ու ասում ա որ դու պարտավոր չես անել բաներ որոնք հիմնված են զուտ հավատալու վրա, մի բանի որի գոյությունը երբեք ապացուցված չի եղել ու չի լինելու…
Ընգեր ջան, ցանկացած մարդ էլ լիքը բաներա անում զուտ հավատալու վրա, իսկ դեռևս գոյությունը չապացուցված բաներին հավատալը երբեմն գիտության թռիչքների է բերում:
Եթե գիտնականը չհավատա իր իսկ առաջ քաշված վարկածին, որը ոչ մի գործնական ապացույց չունի, ապա նա վարկած չի էլ առաջ քաշի: Գիտությունը հավատում է ելնելով փաստերից և նույնիսկ ինտուիցիայից: հավատացյալն էլ իր փաստերն ու ինտուիցիան ունի: Ու վերջիններիս շարքին են դասվում այնպիսի բնական երևույթները, որոնք տեղի են ունենոմ, բայց գիտության կողմից ոչ մի բացատրություն չեն ստանում: Ասենք ոնց կարա մարդ ընկնի 9-րդ հարկից ու կենդանի մնա? Կամ վրեդ մի մագազին մոտիկից կրակեն, բայց ոչ մի հատ չկպնի և այլն: Ու նման "հրաշքի" միջով անցած մարդուն դու ուզում ես համոզել, որ գիտությունից դուրս աշխարհ չկա?
Mephistopheles
04.06.2013, 02:28
Իմ գրառման մեջ որտեղ տեսար գերբնականի գոյության ապացույց կամ հերքում?
Ու ընդհանրապես որևէ բանի գոյություն ունենալը կախված չէ դրա մասին մեր ունեցած գիտելիքներից և հավատալ-չհավատալուց: Ես ընդամենը կարող եմ պնդել, որ չեմ տիրապետում բաբա յագայի գոյության մասին հավաստող փաստերին, ոչ ավելին:
Ավելի կարճ ասեմ ու The End. "Աստված" հասկացողությունը և հավատքը առկա են առանց կրոնը, իսկ կրոնն առանց դրանց գոյություն չունի:
հա, կախված չի, բայց դու չես կարող դա կիրառել էս պարագայում… հնարավոր չի, որովհետև դու կոնկրետ հասկացության մասին ես խոսում… ինչի մասին որ գիտելիք չունենք, չգիտենք նաև դրա գոյության մասին… եթե գոյության մասին գիտենք ուրեմն որոշ գիտելիք ունենք…
Աստված Հասկացությունը առանց կրոնի գոյություն չունի… աստծո հասկացությունը կրոնն ա ներմուծել մարդկային քաղաքակրթության մեջ ու եթե դու հանում ես աստծո հասկացությունը կրոնի բնագավառից ուրեմն բարի եղիր, տրակտոր ախպեր, նշել թե որ բնագավառ ես ներմուծում ու եթե եղածների միջից ոչ մեկի մեջ չես ներմուծում ապա ինչ նոր բնագավառ ես ստեղծում ու աստծո գաղափարը դիտարկում էդ բնագավառի, կամ ոլորտի մեջ… հակառակ դեպքում խոսելու տեղ չունե… պետք չի դատարկ-դատարկ բառերն իրար հետևից շարել… դու չես կարող ասել կրոնից դուրս ա ու վերջ… ասածիդ մեջ տրամաբանություն չկա…
հավատն էլ հավատքի հետ մի խառնի…
Mephistopheles
04.06.2013, 02:38
Մեֆ, էլի ընդհանրացնում ես: Ախր ոչ բոլոր կրոններն են ստիպում ու վախացնում: Կան կրոններ որոնք ուղղակի ինչ-որ բանի հասնելոի ուղի են մատնացույց անում:
մի հատ տենց կրոնի անուն տուր…
Ընգեր ջան, ցանկացած մարդ էլ լիքը բաներա անում զուտ հավատալու վրա, իսկ դեռևս գոյությունը չապացուցված բաներին հավատալը երբեմն գիտության թռիչքների է բերում:
Եթե գիտնականը չհավատա իր իսկ առաջ քաշված վարկածին, որը ոչ մի գործնական ապացույց չունի, ապա նա վարկած չի էլ առաջ քաշի: Գիտությունը հավատում է ելնելով փաստերից և նույնիսկ ինտուիցիայից: հավատացյալն էլ իր փաստերն ու ինտուիցիան ունի: Ու վերջիններիս շարքին են դասվում այնպիսի բնական երևույթները, որոնք տեղի են ունենոմ, բայց գիտության կողմից ոչ մի բացատրություն չեն ստանում: Ասենք ոնց կարա մարդ ընկնի 9-րդ հարկից ու կենդանի մնա? Կամ վրեդ մի մագազին մոտիկից կրակեն, բայց ոչ մի հատ չկպնի և այլն: Ու նման "հրաշքի" միջով անցած մարդուն դու ուզում ես համոզել, որ գիտությունից դուրս աշխարհ չկա?
գիտության թռիչքը ոչ մի կապ չունի գոյություն չունեցող բաներին հավատալու հետ… տեխնոլոգիան, միգուցե, բայց ոչ գիտությունը…
բացարձակապես սխալ բաներ ես ասում… նախ եթե փաստեր կան, ապա այն միանշանակ ընդունվում ա ու հավատալն արդեն առնում ա աբսուրդ… երկրորդ գիտնական վարկած առաջ չի քաշում զուտ հավատալու հիման վրա, վարկածն առաջ ա քաշվում ունեցած գիտելիքների ու տրամաբանական շխթա կազմելու հիման վրա, որն էլ հետո կամ ապացուցվում ա կամ հերքվում… երկու դեպքում էլ գիտությունը շահում ա… ինտուիցիան բավարար չի վարկած առաջ քաշելու համար…
Mephistopheles
04.06.2013, 02:40
Տիգ, "նյութը" գիտական սահմանում ունի: Մեֆը խասյաթի համաձայն խառնումա մատերիան և նյութը: Ի դեպ նշեմ, որ նյութերի և մատերիաների ոչ բոլոր տեսակներն են բացահայտված:
դե հիմա ճիշտը դու ասա… առանց մատերիան նյութի հետ խառնելու…
Sambitbaba
04.06.2013, 06:56
աստծո հասկացություն կրոնից դուրս գոյություն չունի… չկա տենց բան… օքե՞յ… աստծոււն միայն կարելի ա հավատալ ուրիշ ոչինչ, իսկ կրոնը հենց հավատալու ու անիմանալիի վախի վրա ա հիմնված, ուրիշ ոչինչ… անտրամաբանական բաներ ես ասում…
Մեֆ ջան, իսկ ինչպե՞ս վարվել ինձ ու ինձ պես շատերի հետ, ովքեր ընդունում են Աստծո գոյությունը, բայց հրաժարվում են կրոնից: Մենք ինչ է, գոյություն չունե՞նք… չկա՞նք…
աստծոււն միայն կարելի ա հավատալ ուրիշ ոչինչ
Սրանով դու կրկնում ես կրոնի ամենամեծ սահմանափակումը և հաստատում ես, որ աթեիզմը կրոնի հարազատ եղբայրն է:
Իսկ Աստծոն կարելի է նաև ճանաչել: Եվ որքան ավելի շատ ճանաչես, այնքան ավելի կանսահմանանաս ինքդ էլ: /Կոնկրետ քեզ նկատի չունեմ:/
Չնայած, կոնկրետ քո սահմանափակ լինելը տեսնում եմ նրանում, օրինակ, որ երբ գրածդ նախադասությունը սկսվում է "Աստված" բառով, դու այն սկսում ես փոքրատառով: Երբ նախադասության մեջ ես այդ անում, կարող ես պատճառաբանել, որ դա քեզ համար հատուկ անուն չէ, ու ես կհամաձայնվեմ, չնայած ինձ համար հատուկ անուն է: Իսկ նախադասությունը մեծատառով սկսելու անհրաժեշտությունը հասարակ քերականություն է ու կրոնի հետ կապ չունի, չէ՞:
Հուսով եմ չես կարծում, որ իմ անգրագետ հալով փորձում եմ քերականության դասեր տալ: Ողղակի ցանկանում եմ ասել, որ նախադասությունը միտումնավոր փոքրատառով սկսելը ցույց է տալիս, որ քո հայացքները քեզ ստիպում են սահմանափակվել փոքրատառի վրա:
Mephistopheles
04.06.2013, 08:36
Մեֆ ջան, իսկ ինչպե՞ս վարվել ինձ ու ինձ պես շատերի հետ, ովքեր ընդունում են Աստծո գոյությունը, բայց հրաժարվում են կրոնից: Մենք ինչ է, գոյություն չունե՞նք… չկա՞նք…
Սամ ջան, ստեղ մի հատ ֆունդամենտալ հարց կա… երբ դու ընդունում ես աստծո գույությունը, բայց կրոնը չես ընդունում, աստված քո համար դառնում ա անձնական կատեգորիա… այսինքն դու ասում ես "աստված ինձ համար գոյություն ունի"… սա հիմնովին տարբերվում ա կրոնի պնդումից որ "աստված գոյություն ունի"… քա դեպքում քո աստծո ընդունումը քո անձնական ներքնաշխարհի ամբողջականության ֆակտոր ա, այսինքն առանց դրա քո ներքնաշխահրն ամբողջական չի, բայց աստծո գոյությունը չի պարտադրվում ուրիշներին… ես դրա հետ խնդիր չունեմ և նույնիսկ չեմ կարող վիճել որ քո համար աստված գոյություն չունի… քո աստծո ընդունումը ինձ համար չափանիշ չի լինում քանի դեռ դու ինձ չես դատում կամ իմ բարոյական նկարագիրը չես պայմանավորում քո անձնական աստծո ընդունմամբ…
մինչդեռ կրոնը հենց դրանով էլ պայմանավորում ա իմ նկարագիրը որովհետև նա ընդունում ա աստծո գոյությունը ոնց որ գրավիտացիայի գոյությունը… ստեղ ես կարամ վիճեմ ու պետք ա վիճեմ ու պահանջեմ որ ապացուցեն, քանի որ իրենք պարտադրում են հասարակությանն ու ինձ այդ թվում իրենց հավատքը… պատմությունը դա ա ցույց տալիս…
դուք տեղ ունեք հասարակության մեջ այնպես ինչպես ցանկացած մարդ…
"աստված գոյություն ունի" պնդումը նույնն ա ինչ "գրավիտացիա գոյություն ունի"-ն հետևաբար և ապացուցման կարիք ունի…
"աստված ինձ համար գոյություն ունի"-ն պնդում չի այլ անձնական գործ ա, որը ապացուցման կարիք չունի ինձ համար քանի որ հենց սկզբից աստծո գոյությունը պայմանավորում ա տվյալ անձի հետ…
Սրանով դու կրկնում ես կրոնի ամենամեծ սահմանափակումը և հաստատում ես, որ աթեիզմը կրոնի հարազատ եղբայրն է:
Իսկ Աստծոն կարելի է նաև ճանաչել: Եվ որքան ավելի շատ ճանաչես, այնքան ավելի կանսահմանանաս ինքդ էլ: /Կոնկրետ քեզ նկատի չունեմ:/
Չնայած, կոնկրետ քո սահմանափակ լինելը տեսնում եմ նրանում, օրինակ, որ երբ գրածդ նախադասությունը սկսվում է "Աստված" բառով, դու այն սկսում ես փոքրատառով: Երբ նախադասության մեջ ես այդ անում, կարող ես պատճառաբանել, որ դա քեզ համար հատուկ անուն չէ, ու ես կհամաձայնվեմ, չնայած ինձ համար հատուկ անուն է: Իսկ նախադասությունը մեծատառով սկսելու անհրաժեշտությունը հասարակ քերականություն է ու կրոնի հետ կապ չունի, չէ՞:
Հուսով եմ չես կարծում, որ իմ անգրագետ հալով փորձում եմ քերականության դասեր տալ: Ողղակի ցանկանում եմ ասել, որ նախադասությունը միտումնավոր փոքրատառով սկսելը ցույց է տալիս, որ քո հայացքները քեզ ստիպում են սահմանափակվել փոքրատառի վրա:
իսկ բացի հավատալուց ուրիշ ի՞նչ ա հնարավոր անել Սամ… ոնց պիտի ճանաչես աստծուն Սամ, եթե նրա գոյությունն անապացուցելի ա, իսկ ճանաչել նշանակում ա հասկանալ ու տեսնել որը և խոսում ա նրա մասին որ "աստված գոյություն ունի", որն էլ տանում ա ապացուցման անհրաժեշտությանը… իսկ դա անհնար ա… երբ որ մարդն իր կյանքն ու հնարավորությունները պայմանավորում ա ևս մեկ՝ երրորդ գոյով, սա արդեն սահմանափակում ա արդեն եղած սահմանափակումների վրա… նամանավանդ որ նրա գոյությունն անապացուցելի ա…
Սամ ջան, ես քերականական կանոնները չեմ պահպանում գրելուց… սա էլ վերացնում ա իմ սահմանափակությունը… եթե հետևեմ քերականական կանոններին, ապա դա կլինի ևս մեկ սահմանափակում, չէ՞… կանոնն ինքնին սահմանափակում ա…
Sambitbaba
05.06.2013, 07:24
իսկ բացի հավատալուց ուրիշ ի՞նչ ա հնարավոր անել Սամ… ոնց պիտի ճանաչես աստծուն Սամ, եթե նրա գոյությունն անապացուցելի ա, իսկ ճանաչել նշանակում ա հասկանալ ու տեսնել որը և խոսում ա նրա մասին որ "աստված գոյություն ունի", որն էլ տանում ա ապացուցման անհրաժեշտությանը… իսկ դա անհնար ա… երբ որ մարդն իր կյանքն ու հնարավորությունները պայմանավորում ա ևս մեկ՝ երրորդ գոյով, սա արդեն սահմանափակում ա արդեն եղած սահմանափակումների վրա… նամանավանդ որ նրա գոյությունն անապացուցելի ա…
VisTolog-ի խոսքերից
Հարցը էդքան էլ վատ զգալը չի: Եթե քո համար աստված ամենակարող ու և այլն և այլնա, ուրեմն դու կարողա ուրախ լինես երբ քեզ շնորհակալ լինելու փոխարեն աստծունա լինում, բայց քանի որ ինձ համար աստված (եթե նույնիսկ կա) ոչ մի լավ բան չի ներկայացնում, ես չեմ ուզում որ իմ փոխարեն ինքը լավ խոսքերի արժանանա:
Մարդկության մեծամասնության գլխավոր պրոբլեմն այս հարցում այն է, որ նա կերել է կրոնի տված կուտը, որ Աստված՝ ասածդ "երրորդ գոյն" է, Մեֆ ջան, կամ մի տեղ քո իսկ հիշատակած էն մուխտառ բիձեն, որ փիս գայիշնիկի պես ամպերի հետևը թաքնված, պատճառ է ման գալիս, որ տուգանի: Եվ ինչ խոսք, որ ձեզպեսները չեն ցանկանում ընդունել էդ կեղտոտ բիձուն և շատ ճիշտ էլ անում են: Ինձպեսներն էլ չեն ընդունում այդպիսի Աստծո:
Բայց հետաքրքիրն այն է, որ դուք անառարկելիորեն ընդունել եք կրոնի՝ ձեր վզին փաթաթած Աստծո իր ցանկացած տարբերակը և համարում եք, որ եթե Աստված լիներ, ուրեմն հենց այդպիսին էլ պետք է լիներ, և ուրիշ ոչ մի կերպ, այնպես որ ավելի լավ է չլինի:
Իսկ ի՞նչ, եթե Աստված այնուամենայնիվ "երրորդ գոյ" չի, կապրիզնի ծերունի չի, բոբո չի, ումից պետք է վախենալ: Եթե Աստված՝ իրոք որ Տիգի ասած Ամեն Ինչն է, այսինքն մի հսկայական ամբողջականություն է, որն իր մեջ պարունակում է ամեն ինչ, այդ թվում նաև ինձ ու քեզ էլ, Վիստ ջան, Մեֆին էլ… Եվ եթե իրերին նայում ես ամբողջական Աստծո տեսանկյունից, այդ դեպքում արդեն լիովին իմաստազրկվում է քո զայրույթը, թե ինչու՞, լավությունը դու ես անում, իսկ շնորհակալությունը Աստծոն է բաժին ընկնում: Որովհետև՝ իմ առաջարկած տարբերակում դուք երկուսդ՝ մեկ եք, և ում էլ շնորհակալուրյուն հայտնեն, միևնույն է, շնորհակալ են քեզանից: Քանզի Աստված՝ քո մեջ է ապրում և միայն քո մեջ, այլ ոչ թե ինչ-որ անհայտ տեղ:
Հա, Մեֆ ջան, իսկ ինչու՞ է անպայման անհրաժեշտ ապացուցել Աստծո գոյությունը: Եթե, ասենք, ես ապացուցեմ ու դու ընդունես, դու դրանով ինձ ծառայությու՞ն ես մատուցելու, կամ լավությու՞ն ես անելու: Կամ ես՝ քեզ: Հիշում եմ, փոքր ժամանակ մորս ազնվորեն ասում էի. "Եթե խոստանաս պաղպաղակ առնել, էփածդ բորշը կուտեմ": Չե՞ս կարծում, որ նման մի բան կստացվեր մեկմեկու ինչ-որ բան ապացուցելը: Առավել ևս այս հարցում:
Ուղղակի ինձ համար մի քիչ տխուր է, որ մարդիկ շարունակում են ապրել Աստծո մասին այդ հինավուրց ու փթած պատկերացումներով, որ Աստված՝ պերսոնա է, - թե հավատացյալները և թե աթեիստները: Դրա հետ մեկտեղ Աստծոն վերագրել են հազար ու մի մարդկային հատկություններ, ինչի հետևանքն է այն, որ հավատացյալները սարսռում են Աստծոց, իսկ աթեիստները խորշում ու հրաժարվում:
Ժող ջան, ես ոչ ոգու ոչինչ ապացուցել չեմ ցանկանում, առավել ևս, որ ինքս էլ որևէ կրոնի առաջարկած Աստծո չեմ ընդունում: Բայց ես անվերապահորեն ընդունում եմ Աստծոն իր ամբողջականության մեջ, իմ հասկացածով, իմ պատկերացումներով: Եվ ինձ շատ ավելի հարմարավետ եմ զգում Աստծո հետ, քան այն տարիներիս, երբ ապրում էի առանց Աստծո:
Sambitbaba
05.06.2013, 07:43
"Գերբնական" նշանակում ա բնականից դուրս…բնականից վեր… ինչ որ կա, արդեն բնական ա… գերբնական գիտական բառ չի, զգացական ա… եթե աստված գերբնական ուժ ա նշանակում ա գոյություն չունի… նշանակում ա դու բանավիճելու հիմք չունես…
Սա էլ, կարծում եմ, մոտեցումից է կախված:
Գերուժ ասելով կարծեմ թե հասկանում ենք, որ խոսքը գնում է մի ուժի մասին, որը սովորական, կամ, ինչպես դու ես ասում, բնական պայմաններում չի հանդիպում: Եվ սակայն դա բոլորովին էլ չի նշանակում, որ այն ընդհանրապես գոյություն չունի: Ուղղակի այն հանդիպում է արտասովոր, անբնական, "գերբնական" պայմաններում:
Նույնը կարելի է ասել գերհոգնածության մասին, - չափից շատ, բնականից շատ հոգնած:
Գերակատարելու մասին…
Այս տեսանկյունից նայելու դեպքում գերբնականն էլ կարելի է դիտել որպես չափազանց բնական, այսինքն, մեր պատկերացումից դուրս բնական մի բան:
Եվ սա լրիվ այլ մտքերի է բերում…
VisTolog
05.06.2013, 09:54
Մարդկության մեծամասնության գլխավոր պրոբլեմն այս հարցում այն է, որ նա կերել է կրոնի տված կուտը, որ Աստված՝ ասածդ "երրորդ գոյն" է, Մեֆ ջան, կամ մի տեղ քո իսկ հիշատակած էն մուխտառ բիձեն, որ փիս գայիշնիկի պես ամպերի հետևը թաքնված, պատճառ է ման գալիս, որ տուգանի: Եվ ինչ խոսք, որ ձեզպեսները չեն ցանկանում ընդունել էդ կեղտոտ բիձուն և շատ ճիշտ էլ անում են: Ինձպեսներն էլ չեն ընդունում այդպիսի Աստծո:
Բայց հետաքրքիրն այն է, որ դուք անառարկելիորեն ընդունել եք կրոնի՝ ձեր վզին փաթաթած Աստծո իր ցանկացած տարբերակը և համարում եք, որ եթե Աստված լիներ, ուրեմն հենց այդպիսին էլ պետք է լիներ, և ուրիշ ոչ մի կերպ, այնպես որ ավելի լավ է չլինի:
Բայց ես անվերապահորեն ընդունում եմ Աստծոն իր ամբողջականության մեջ, իմ հասկացածով, իմ պատկերացումներով: Եվ ինձ շատ ավելի հարմարավետ եմ զգում Աստծո հետ, քան այն տարիներիս, երբ ապրում էի առանց Աստծո:
Դե հիմի ինչ տարբերություն կրոնից ես իմացել էդ աստծո մասին, ուրիշ գրքերից թե քո սեփական երևակայությունից: Ամեն մեկը ստեղծումա իրա աստծուն:
Mephistopheles
05.06.2013, 23:10
Մարդկության մեծամասնության գլխավոր պրոբլեմն այս հարցում այն է, որ նա կերել է կրոնի տված կուտը, որ Աստված՝ ասածդ "երրորդ գոյն" է, Մեֆ ջան, կամ մի տեղ քո իսկ հիշատակած էն մուխտառ բիձեն, որ փիս գայիշնիկի պես ամպերի հետևը թաքնված, պատճառ է ման գալիս, որ տուգանի: Եվ ինչ խոսք, որ ձեզպեսները չեն ցանկանում ընդունել էդ կեղտոտ բիձուն և շատ ճիշտ էլ անում են: Ինձպեսներն էլ չեն ընդունում այդպիսի Աստծո:
Բայց հետաքրքիրն այն է, որ դուք անառարկելիորեն ընդունել եք կրոնի՝ ձեր վզին փաթաթած Աստծո իր ցանկացած տարբերակը և համարում եք, որ եթե Աստված լիներ, ուրեմն հենց այդպիսին էլ պետք է լիներ, և ուրիշ ոչ մի կերպ, այնպես որ ավելի լավ է չլինի:
Սամ ջան, խոսքը աստծո տեսակի մասին չի… ոնց որ տեսնում ես տեսակներն այնքան շատ են, որ ընդհանուր հայտարարի չեն գալիս… սա դեռ քիչ ա, հիմա էլ անձնական աստվածների "վարկածն" ա առաջ քաշվում… մենք աստծո ոչ մի տարբերակ չենք ընդունում ու երբեք չենք ասում "եթե Աստված լիներ, ուրեմն հենց այդպիսին էլ պետք է լիներ", մենք ասում ենք "ձեր նկարագրած աստված գոյություն ի կարող ունենալ ձեր երևակայությունից դուրս"
Իսկ ի՞նչ, եթե Աստված այնուամենայնիվ "երրորդ գոյ" չի, կապրիզնի ծերունի չի, բոբո չի, ումից պետք է վախենալ: Եթե Աստված՝ իրոք որ Տիգի ասած Ամեն Ինչն է, այսինքն մի հսկայական ամբողջականություն է, որն իր մեջ պարունակում է ամեն ինչ, այդ թվում նաև ինձ ու քեզ էլ, Վիստ ջան, Մեֆին էլ… Եվ եթե իրերին նայում ես ամբողջական Աստծո տեսանկյունից, այդ դեպքում արդեն լիովին իմաստազրկվում է քո զայրույթը, թե ինչու՞, լավությունը դու ես անում, իսկ շնորհակալությունը Աստծոն է բաժին ընկնում: Որովհետև՝ իմ առաջարկած տարբերակում դուք երկուսդ՝ մեկ եք, և ում էլ շնորհակալուրյուն հայտնեն, միևնույն է, շնորհակալ են քեզանից: Քանզի Աստված՝ քո մեջ է ապրում և միայն քո մեջ, այլ ոչ թե ինչ-որ անհայտ տեղ:
Սամ ջան, "իսկ եթե" ասելով չի մենակ… երբ որ ասում ես "եթե" դրանից հետո պիտի ասես "ապա" որպեսզի նրա գոյությունը դառնա քննարկման խնդիր… եթե էս լիներ, կամ էն լիներ, կամ սենց լիներ, կամ նենց լիներ… տենց շատ բան կարա լինի… դու ասում ես "եթե… Ամեն Ինչն է", սա ի՞նչ ա փոխում, սա ո՞ր հարցի պատասխանն ա տալիս, սա ինքնին անիմաստ արտահայտություն ա… գիտությանը պարզ ա որ ամբողջ տիեզերքը կազմված ա "մասնիկներից", նույնն էլ մենք ու մեր մոլորակը արեգակնային համակարգի հետ, այսինքն ամեն ինչը… այսինքն մենք ամբողջի մի մասն ենք… ինչ… սա քեզ հիմք ա՞ տալիս պնդելու որ աստված գոյություն ունի, իհարկե ոչ…
Հա, Մեֆ ջան, իսկ ինչու՞ է անպայման անհրաժեշտ ապացուցել Աստծո գոյությունը: Եթե, ասենք, ես ապացուցեմ ու դու ընդունես, դու դրանով ինձ ծառայությու՞ն ես մատուցելու, կամ լավությու՞ն ես անելու: Կամ ես՝ քեզ: Հիշում եմ, փոքր ժամանակ մորս ազնվորեն ասում էի. "Եթե խոստանաս պաղպաղակ առնել, էփածդ բորշը կուտեմ": Չե՞ս կարծում, որ նման մի բան կստացվեր մեկմեկու ինչ-որ բան ապացուցելը: Առավել ևս այս հարցում:
անհրաժեշտ ա որպեսզի նախ ամեն ինչ հալած յուղի տեղ չընդունցի և որպեսզի ճշմարտությունն իմանանք փաստերի հիման վրա, ոչ թե երևակայությունների հիման վրա… մարդկության ամբողջ ձգտումն իրականությունն իմանալն ա որն էլ նրան կպարգևի հնարավոր մաքսիմալ ազատություն… ճշմարտությունից բացի ոչինչ քեզ ազատություն չի կարող տալ, ամեն ինչ կախված ա դրանից և մարդու ճշմարտության ընկալումից…
Ուղղակի ինձ համար մի քիչ տխուր է, որ մարդիկ շարունակում են ապրել Աստծո մասին այդ հինավուրց ու փթած պատկերացումներով, որ Աստված՝ պերսոնա է, - թե հավատացյալները և թե աթեիստները: Դրա հետ մեկտեղ Աստծոն վերագրել են հազար ու մի մարդկային հատկություններ, ինչի հետևանքն է այն, որ հավատացյալները սարսռում են Աստծոց, իսկ աթեիստները խորշում ու հրաժարվում:
մենք աստծո որևէ պատկերացմամբ չենք ապրում, մենք չենք ընդունում որևէ պատկերացում աստծո մասին և ոչ էլ գոյությունը որպես օբյեկտիվ իրականություն… ինչ ֆորմա, բնույթ կամ չգիտեմ ինչ էլ ունենա…
Ժող ջան, ես ոչ ոգու ոչինչ ապացուցել չեմ ցանկանում, առավել ևս, որ ինքս էլ որևէ կրոնի առաջարկած Աստծո չեմ ընդունում: Բայց ես անվերապահորեն ընդունում եմ Աստծոն իր ամբողջականության մեջ, իմ հասկացածով, իմ պատկերացումներով: Եվ ինձ շատ ավելի հարմարավետ եմ զգում Աստծո հետ, քան այն տարիներիս, երբ ապրում էի առանց Աստծո:
Խնդրեմ Սամ ջան… եթե քեզ պետք ա աստված, կարող ես ստեղծել ու հարմարավետ ապրել նրա հետ, որևէ աթեիստ քեզ չի կարող բան ասել դրա համար… ուղղակի դու բանավիճելու point չունես…
Mephistopheles
05.06.2013, 23:17
Սա էլ, կարծում եմ, մոտեցումից է կախված:
Գերուժ ասելով կարծեմ թե հասկանում ենք, որ խոսքը գնում է մի ուժի մասին, որը սովորական, կամ, ինչպես դու ես ասում, բնական պայմաններում չի հանդիպում: Եվ սակայն դա բոլորովին էլ չի նշանակում, որ այն ընդհանրապես գոյություն չունի: Ուղղակի այն հանդիպում է արտասովոր, անբնական, "գերբնական" պայմաններում:
Նույնը կարելի է ասել գերհոգնածության մասին, - չափից շատ, բնականից շատ հոգնած:
Գերակատարելու մասին…
Այս տեսանկյունից նայելու դեպքում գերբնականն էլ կարելի է դիտել որպես չափազանց բնական, այսինքն, մեր պատկերացումից դուրս բնական մի բան:
Եվ սա լրիվ այլ մտքերի է բերում…
Սամ ջան, օբյեկտիվ իրականությունը տեսանկյունից չի կախված… եթե մի բան կա բնության մեջ, ուրեմն բնական ա… բնական պայմաններ ասելով ի՞նչ ես հասկանում ու անբնական ասելով ինչ ես հասկանում… մի հատ բնականի ու անբնականի օրինակ բեր… սովորաբան անբնական են անվանում էն պայմաններին որոնց բացատրությունը չունեն, բայց դա չի նշանակում որ այդ պայմանները բացատրություն ընդհանրապես չունեն… այսինքն անտրամաբանական են…
Գերհոգնածությունը սխալ օրինակ էլ Սամ ջան, որովհետև գերհոգնածություն նշանակում ա թույլատրելիից ավելի հոգնել… այսինքն հոգնել ավելի շատ քան մարմինդ կարող է տանել… սա գո արգումենտին չի օգնում…
Sambitbaba
06.06.2013, 08:49
Սամ ջան, խոսքը աստծո տեսակի մասին չի… ոնց որ տեսնում ես տեսակներն այնքան շատ են, որ ընդհանուր հայտարարի չեն գալիս… սա դեռ քիչ ա, հիմա էլ անձնական աստվածների "վարկածն" ա առաջ քաշվում… մենք աստծո ոչ մի տարբերակ չենք ընդունում ու երբեք չենք ասում "եթե Աստված լիներ, ուրեմն հենց այդպիսին էլ պետք է լիներ", մենք ասում ենք "ձեր նկարագրած աստված գոյություն ի կարող ունենալ ձեր երևակայությունից դուրս"
Ըստ իս, Մեֆ ջան, Աստծոն դու ես տեսակավորում, երբ նրան ամփոփում ես միայն և միայն կրոնի մեջ: Իսկ իմ համոզմունքն այն է, որ Աստծոն հնարավոր չէ տեսակավորել, որովհետև ինչպիսի Աստծո մասին էլ խոսես, միևնույն է, նույն Աստծո մասին ես խոսելու: Ուղղակի, քանի որ նրա համար անհնար ոչինչ չկա և քանի որ նա մեզ խոստացել է կամքի ազատություն, իր բառարանում մեզ համար նա պահել է մի բառ ընդամենը: Այդ բառն է. "այո": Եվ երբ մեզանից մեկը ասում է. "Աստված, ինձ համար դու այս տեսակն ես", - նա ասում է. "Այո", և դառնում է հենց այդ տեսակը: Նույնիսկ քեզ համար, Մեֆ ջան, երբ դու ասում ես. "Դու չկաս", - նա ասում է. "Ճիշտ ես, Մեֆ ջան, ես չկամ": Եվ նա չի լինի այնքան ժամանակ, քանի դու այդպես ես կարծում:
Հիշեցնեմ, որ սա իմ կարծիքն է ընդամենը և ոչ թե օրենք:
"Անձնական աստվածների" պահով էլ, երբ ես ասում եմ, որ Աստված քո մեջ է, դա բոլորովին չի նշանակում, որ ես "անձնական Աստված" եմ փորձում ստեղծել: Մեֆ ջան, պատկերացրու անվերջանալի քանակության մատրյոշկաներ: Մեկը մյուսի ներսում: Կամ մեկը մյուսի դրսում: Հիմա, եթե նրանց քանակությունն անվերջանալի է, ի՞նչ տարբերություն, դու ներսից դուրս ես ընկալում այդ անվերջանալիությունը, թե՞ դրսից ներս: Դրանից անվերջանալիությունը կխախտվի՞… Եվ ամենակարևորը, որ, որ կողմից էլ նայես, միևնույն է, մատրյոշկա ես տեսնելու, ուրիշ ոչինչ:
Ներսի Աստծո մասին ասածս էլ նույնն է. ի՞նչ տարբերություն, Աստված է ներսից, թե դու ես ներսից կամ հակառակը: Որ կողմից էլ նայես, նույն մատրյոշկան է:
Սամ ջան, "իսկ եթե" ասելով չի մենակ… երբ որ ասում ես "եթե" դրանից հետո պիտի ասես "ապա" որպեսզի նրա գոյությունը դառնա քննարկման խնդիր… եթե էս լիներ, կամ էն լիներ, կամ սենց լիներ, կամ նենց լիներ… տենց շատ բան կարա լինի…
"Եթե" բառը ես օգտագործում եմ այն պատճառով միայն, որ չեմ ցանկանում շեշտել, որ հենց այդպես է, որ կա: Դրանով ես փորձում եմ առաջարկել քեզ դիտարկել /ընդամենը դիտարկել, Մեֆ ջան/ Աստծոն ոչ միայն քո տեսանկյունից, ու նաև փորձել ուրիշի /ասենք՝ իմ/ տեսանկյունի մեջ էլ ինչ-որ տրամաբանություն գտնել:
դու ասում ես "եթե… Ամեն Ինչն է", սա ի՞նչ ա փոխում, սա ո՞ր հարցի պատասխանն ա տալիս, սա ինքնին անիմաստ արտահայտություն ա…
Շատ բան է փոխում, Մեֆ ջան, և առաջին հերթին այն, որ այդ դեպքում ես ու դու, ուզենք թե չուզենք, հավատանք թե չհավատանք, արդեն իսկ այդ Ամեն Ինչի անբաժան մասնիկներն ենք, ու նաև կատարյալ ենք անկախ նրանից, թե կոնկրետ այս պահին հանդես ենք գալիս աղբակույտի՞, թե՞ ոսկու սալիկի դրսևորման մեջ, որովհետև կատարյալ Աստծո մասնիկը չի կարող կատարյալ չլինել, ինչ որակի մեջ էլ որ նա լինի: Նույնիսկ հիշատակածդ Թալիաթը: Նույնիսկ Հիտլերը: Ստալինը: Թող նույնիսկ մեզ այսօր հասանելի չէ այդպիսի ընկալումը: Բայց եթե մենք ընդունում ենք "Ամեն Ինչ" Աստծոն, դա մեզ հնարավորություն է տալիս հուսալ, որ մի օր մենք կբացահայտենք մեզ համար այդ գաղտնիքը… Եթե, իհարկե, համոզենք մեզ, որ կատարյալի մեջ սխալ բան չի կարող լինել:
Քո կարծիքով, ուրիշ էլ ի՞նչ կարող է նշանակել "գարու հատիկի չափ հավատ" հասկացությունը, եթե ոչ սա…
գիտությանը պարզ ա որ ամբողջ տիեզերքը կազմված ա "մասնիկներից", նույնն էլ մենք ու մեր մոլորակը արեգակնային համակարգի հետ, այսինքն ամեն ինչը… այսինքն մենք ամբողջի մի մասն ենք… ինչ… սա քեզ հիմք ա՞ տալիս պնդելու որ աստված գոյություն ունի, իհարկե ոչ…
Գիտությանը պարզ ա միայն այն, ինչ նա պարզել է իր համար… մինչև այսօր: Ըստ այդմ էլ երեկ, օրինակ, քեզ համար քիչ ավելի շատ "անբնական" բաներ կային, քան այսօր, իսկ վաղն էլ՝ փոքր ինչ ավելի քիչ "անբնական" բաներ կմնան, քան այսօր, քանզի գիտությունը հենց նրանով է գիտություն, որ ամեն Աստծո օր մի նոր բան է պարզում իր համար, և դրանով իսկ "անբնականը" դարձնում է "բնական":
Մեֆ ջան, քո ասած "Ամբողջն" ու իմ ասած "Աստված" նույն բանն են, ինձ համար ուրիշ Աստված գոյություն չունի, հասկանու՞մ ես: Եթե քեզ ավելի հարմար կլինի, կարող ենք ընդհանրապես չօգտագործել "Աստված" բառը և մնանք "Ամբողջին", առավել ևս, որ "Աստված"՝ ինձ համար այնքան էլ այն բառը չի, ինչը համապատասխանում է իմ պատկերացմանը: Ես ավելի մեծ հաճույքով օգտագործում եմ "Արարիչ" բառը. դա ավելի մոտ է իմ հասկացածին:
Sambitbaba
06.06.2013, 09:48
անհրաժեշտ ա որպեսզի նախ ամեն ինչ հալած յուղի տեղ չընդունցի և որպեսզի ճշմարտությունն իմանանք փաստերի հիման վրա, ոչ թե երևակայությունների հիման վրա… մարդկության ամբողջ ձգտումն իրականությունն իմանալն ա որն էլ նրան կպարգևի հնարավոր մաքսիմալ ազատություն… ճշմարտությունից բացի ոչինչ քեզ ազատություն չի կարող տալ, ամեն ինչ կախված ա դրանից և մարդու ճշմարտության ընկալումից…
Հասանք "ճշմարտությանը"…
Երևի նկատած կլինես, Մեֆ ջան, որ ես այդ բառը չեմ օգտագործում, քանզի համոզված եմ, որ նույնիսկ երկու մարդու համար բացարձակ միանման ճշմարտություններ ուղղակի չկան:
Ցավոք…
…Գրեցի այս բառն ու, գիտե՞ս, սրտով զգացի, որ իրոք, ինձ համար շատ ցավալի է, որ դու սովորություն չունես կարծիք հայտնել իմ գրվածքների մասին… Այնպես որ ես չգիտեմ, կարդացել ես դու նրանք, թե ոչ: Այս պահին խոսքը "Նոր Դար, Նոր Էջի…" մասին է: Այնտեղ ահագին կան իմ "ճշմարտություններից": Լիքը դեպքեր, որ իրականում տեղի են ունեցել ինձ հետ վերջին տարիներին: Ես նկարագրել եմ դրանք փոքրիկ պատմվածքների տեսքով: Եթե չես կարդացել, խնդրում եմ, կարդա մի երկուսը /"Ուգոն" անպայման կարդա/: Ու հետո ասա, թե ինչպես կարելի է ինձ ու քեզ գալ մի ընդհանուր ճշմարտության, եթե երկուսս էլ մինչև վերջ մնալու ենք մեր դիրքերի վրա:
Ցավոք, այդպես էլ չծանոթացանք իրական կյանքում, բայց հուսամ, որ արդեն երեք տարեկան ակումբային ծանոթությունից հետո մտքովդ չի անցնի, որ հնարել եմ այդ պատմությունները, բայց պնդում եմ, որ իրականություն են…
բնական պայմաններ ասելով ի՞նչ ես հասկանում ու անբնական ասելով ինչ ես հասկանում… մի հատ բնականի ու անբնականի օրինակ բեր… սովորաբան անբնական են անվանում էն պայմաններին որոնց բացատրությունը չունեն, բայց դա չի նշանակում որ այդ պայմանները բացատրություն ընդհանրապես չունեն… այսինքն անտրամաբանական են…
Բնական է, երբ երկար տարիներ վարժված սպորտսմենը բարձրացնում է տրակտորը, իսկ անբնական է, երբ մայրը բարձրացնում է ավտոմեքենան, որպեսզի նրա տակից հանեն իր զավակին… Բնական է, երբ յոգը քայլում է ածուխների վրայով, բայց եթե բոլորը քայլեին, արդեն անբնական կլիներ… Բնական է, երբ մորժերը կոտրում են սառույցն ու լողանում են ահավոր սառը ջրում, իսկ անբնական է, երբ իննը տարեկան աղջնակը, ջրավազանի՝ մինչև իր գոտկատեղը հասնող սառը ջրի մեջ կանգնած, հաշվի չառնելով իր ցրտահարվող ոտքերի ցավը, վեր բարձրացրած ձեռքերի վրա մոտ չորս ժամ պահում է չորս տարեկան անծանոթ երեխային, որպեսզի, ինչպես հետագայում ինքը կասի. "փոքրիկը չթրջվի"…
Բայց գիտես, Մեֆ ջան, ինչպես գիտության մասին խոսելիս, այնպես էլ այսեղ, երբ խոսում ենք սրտի մասին, ես համոզված եմ, որ մենք բոլորս էլ հնարավորություն ունենք այդ փոքրիկ աղջնակի անբնական արարքը սովորական ապրելակերպ դարձնելու, քանզի մենք բոլորս էլ, լինելով այն Կատարյալ-Ամեն-Ինչ-Աստծո անբաժան մասնիկները, այսօրվա այս պահին ինչ մակարդակի վրա էլ որ գտնվենք, միևնույն է, մի ճանապարհ ունենք միայն մեր առջևում. ճանապարհ, որը վերադարձնում է մեզ դեպի կատարելություն:
Գերհոգնածությունը սխալ օրինակ էլ Սամ ջան
Ինչու՞ է սխալ, Մեֆ ջան: Մի՞թե համարյա նույն բանը չենք ասում:
Դու ասում ես. գերհոգնածություն նշանակում ա թույլատրելիից ավելի հոգնել:
Ես ասում եմ. գերհոգնածություն նշանակում է չափից շատ, բնականից շատ հոգնած:
Հ.Գ. Ափսոս, "Ակումբում" չեն կազմակերպում "Հաճելի զրուցակից" մրցույթը: Հաստստ, առաջնությունը քեզ կտայի…
մի հատ տենց կրոնի անուն տուր…
Մանիականություն, բուդդայականության որոշ ուղղություններ: Մանրամասների համար ջուջըլը քեզ փեշքեշ` փորփրի ;)
գիտության թռիչքը ոչ մի կապ չունի գոյություն չունեցող բաներին հավատալու հետ… տեխնոլոգիան, միգուցե, բայց ոչ գիտությունը…
բացարձակապես սխալ բաներ ես ասում… նախ եթե փաստեր կան, ապա այն միանշանակ ընդունվում ա ու հավատալն արդեն առնում ա աբսուրդ… երկրորդ գիտնական վարկած առաջ չի քաշում զուտ հավատալու հիման վրա, վարկածն առաջ ա քաշվում ունեցած գիտելիքների ու տրամաբանական շխթա կազմելու հիման վրա, որն էլ հետո կամ ապացուցվում ա կամ հերքվում… երկու դեպքում էլ գիտությունը շահում ա… ինտուիցիան բավարար չի վարկած առաջ քաշելու համար…
Էլի ճռռ?
Մի հատ ցույց կտաս, որ ես ասել եմ, թե գիտության թռիչքը կապ ունի գոյություն չունեցող բաներին հավատալու հետ?
գոյություն չունեցող = ապացուցված է, որ գոյություն չունի:
Իմ ասածը չապացուցված, բայց ենթադրյալ գոյություն ունեցողն է: տարբերությունը հսկայական է:
Կոնկրետ օրինակ բերեմ.
Գիտությունը իր ունեցած փաստերի ու ինտուիցիայի հաշվին ենթադրում է, որ ինչ-որ մի ժամանակ անկենդան նյութից առաջացել է կենդանի բջիջ: Ու էդ ենթադրողները երևի նաև հավատում են իրենց ասածին` ավելի շատ ինտուիտիվ, քան թե փաստերից ելնելով:
Գիտությունն ունի աքսիոմներ և դրանց վրա է հիմնվում: Կրոնն ունի դոգմաներ, իսկ հավատը ավելի շատ էմոցիոնալ և ինտուիտիվ հասկացողություն է և ունի իր ուրույն տրամաբանությունը:
դե հիմա ճիշտը դու ասա… առանց մատերիան նյութի հետ խառնելու…
Քո հարազատ լեզվով
Մատերիա (http://en.wikipedia.org/wiki/Matter)
Նյութ (http://en.wikipedia.org/wiki/Chemical_substance)
Համառոտ` գիտական սահմանումով (ֆիզիկա, քիմիա) նյութը մատերիայի մի մասն է ընդամենը: Կոպիտ ասած` Մենդելեևի աղյուսակում առկա կամ բացակայող, բայց աղյուսակի օրինաչափությանը ենթարկվող տարրերից բաղկացած մի բան: Օրինակ. լույսը նյութ չի, բայց մատերիայի դրսևորում է:
Ուստի հոգևորը կարող է լինել նաև առանց նյութի:
հա, կախված չի, բայց դու չես կարող դա կիրառել էս պարագայում… հնարավոր չի, որովհետև դու կոնկրետ հասկացության մասին ես խոսում… ինչի մասին որ գիտելիք չունենք, չգիտենք նաև դրա գոյության մասին… եթե գոյության մասին գիտենք ուրեմն որոշ գիտելիք ունենք…
Ապ, բաբա յագայի մասին որոշակի գիտելիքներ ունենք, ոնց հասկացա դու էլ ես լսել դրա մասին: Հիմա ինչ? Կոնկրետ հասկացություն չի? Գոյություն ունի, թե չէ? ;)
Աստված Հասկացությունը առանց կրոնի գոյություն չունի… աստծո հասկացությունը կրոնն ա ներմուծել մարդկային քաղաքակրթության մեջ ու եթե դու հանում ես աստծո հասկացությունը կրոնի բնագավառից ուրեմն բարի եղիր, տրակտոր ախպեր, նշել թե որ բնագավառ ես ներմուծում ու եթե եղածների միջից ոչ մեկի մեջ չես ներմուծում ապա ինչ նոր բնագավառ ես ստեղծում ու աստծո գաղափարը դիտարկում էդ բնագավառի, կամ ոլորտի մեջ… հակառակ դեպքում խոսելու տեղ չունե… պետք չի դատարկ-դատարկ բառերն իրար հետևից շարել… դու չես կարող ասել կրոնից դուրս ա ու վերջ… ասածիդ մեջ տրամաբանություն չկա…
Տրամաբանությունը ասածի մեջ չպիտի լինի մենակ, այլ առաջին հերթին ասածս լոսղի մոտ պիտի լինի էդ տրամաբանությունը: Կրոնը շատ ավելի ուշ ձևավորված ու համակարգված բան է, քան աստված հասկացողությունը:
Աստված հասկացողությունը կրոնի կողմից որպես հիմնական հենարան է օգտագործվում, բայց զուտ որպես հասկացողություն ընկալվում է ինդիվիդուալ կերպով, էմոցիոնալ և ուրույն տրամաբանության հիմքի` հավատի միջոցով:
հավատն էլ հավատքի հետ մի խառնի…
Հաստատ չեմ խառնում: Հավատը անհատի զգայական ու գիտակցա-ենթագիտակցական դաշտի գործունեության արդյունք է, իսկ հավատքը` հավատների անհատական համակարգված կամ չհամակարգված փունջ է:
Կրոնը հավատքի ոչ անհատական գիտակցված համակարգված տարբերակն է:
Mephistopheles
07.06.2013, 01:45
Ապ, բաբա յագայի մասին որոշակի գիտելիքներ ունենք, ոնց հասկացա դու էլ ես լսել դրա մասին: Հիմա ինչ? Կոնկրետ հասկացություն չի? Գոյություն ունի, թե չէ? ;)
Բաբա Յագայի մասին ի՞նչ գիտելիք ունես… հլա ասա իմանանք…
Տրամաբանությունը ասածի մեջ չպիտի լինի մենակ, այլ առաջին հերթին ասածս լոսղի մոտ պիտի լինի էդ տրամաբանությունը: Կրոնը շատ ավելի ուշ ձևավորված ու համակարգված բան է, քան աստված հասկացողությունը:
Աստված հասկացողությունը կրոնի կողմից որպես հիմնական հենարան է օգտագործվում, բայց զուտ որպես հասկացողություն ընկալվում է ինդիվիդուալ կերպով, էմոցիոնալ և ուրույն տրամաբանության հիմքի` հավատի միջոցով:
որտեղի՞ց ա հայտնի քեզ որ Աստված հասկացությունը Կրոնից առաջ ա եղել… կա՞ն տեց փաստարկներ… եթե քո ասածը ընկալման մասին ճիշտ ա ուրեմն հենց նոր դու ժխտեցիր աստծո գոյությունը… գոյը օբյեկտիվ իրականություն ա ու եթե աստված հասկացությունը զուտ կախված ա "ինդիվիդուալ կերպով, էմոցիոնալ և ուրույն տրամաբանությունից` հավատից" ուրեմն այն գոյություն չունի, այսինքն կեղծ հասկացություն ա չհիմնված իրական գոյություն ունեցող փաստերի վրա… այսինքն գոյություն ունեցող երևույթի մասին կարծիք, ընկալում կամ բերաբերմունք չի…
մեղմ ասած երևակայության արդյունք ա…
այսինքն գրավիտացիան չի կարող ընկալվել "ինդիվիդուալ կերպով, էմոցիոնալ և ուրույն [B]տրամաբանության հիմքի` հավատի միջոցով"… հույսով եմ գրավիտացիայի գոյությունը հարցականի տակ չես դնում…
Բաբա Յագայի մասին ի՞նչ գիտելիք ունես… հլա ասա իմանանք…
Օրինակ, գիտեմ, որ դու իրան հավատում ես :))
որտեղի՞ց ա հայտնի քեզ որ Աստված հասկացությունը Կրոնից առաջ ա եղել… կա՞ն տեց փաստարկներ… եթե քո ասածը ընկալման մասին ճիշտ ա ուրեմն հենց նոր դու ժխտեցիր աստծո գոյությունը… գոյը օբյեկտիվ իրականություն ա ու եթե աստված հասկացությունը զուտ կախված ա "ինդիվիդուալ կերպով, էմոցիոնալ և ուրույն տրամաբանությունից` հավատից" ուրեմն այն գոյություն չունի, այսինքն կեղծ հասկացություն ա չհիմնված իրական գոյություն ունեցող փաստերի վրա… այսինքն գոյություն ունեցող երևույթի մասին կարծիք, ընկալում կամ բերաբերմունք չի…
մեղմ ասած երևակայության արդյունք ա…
Մեֆ, լրիվ խառնվել ես իրար :)
Չեն կարող պատերը հիմքից առաջ լինել: Իսկ Աստված հասկացողությունը կրոնի հիմքն է: Առանց այդ հասկացողության կրոնն ուղղակի չի կարող գոյություն ունենալ:
Պետք չի խառնել "հասկացողության" ու "գոյությունը": Ամեն մի հասկացողություն չի, որ օբյեկտիվ գոյություն ունի: Ու ամեն մի օբյեկտիվ գոյություն ունեցող բան չի, որ որպես հասկացողություն հաանելի է:
այսինքն գրավիտացիան չի կարող ընկալվել "ինդիվիդուալ կերպով, էմոցիոնալ և ուրույն [B]տրամաբանության հիմքի` հավատի միջոցով"… հույսով եմ գրավիտացիայի գոյությունը հարցականի տակ չես դնում…
Ոչ, սխալվում ես: Գրավիտացիան, որպես հասկացողություն, լիովին կարող է ընկալվել ինդիվիդուալ կերպով, էմոցիոնալ և ուրույն տրամաբանության միջոցով:
Իսկ դու համոզված ես, որ գրավիտացիա գոյություն ունի? Թե ուղղակի հավատում ես գիտությանը? Մենակ չասես, որ Նյուտոնի փորձերը անձամբ կրկնել ես, գրավիտացիոն հաստատունի արժեքն էլ վերահաշվարկել :))
Գրավիտացիայի երևույթի ոչ պատճառը և ոչ էլ չափման մեխանիզմները հայտնի չեն: Գրավիտացիայի մասին իմանում ենք միայն դրա հետևանքներից: Իսկ զուտ երևույթի պատճառների ու հնարավոր ազդեցության կանոնների մասին իմանում ենք հավատալով գրավոր կամ բանավոր աղբյուներին ;)
Mephistopheles
07.06.2013, 02:31
Օրինակ, գիտեմ, որ դու իրան հավատում ես :))
չեմ հավատում, պաշտում եմ…
Մեֆ, լրիվ խառնվել ես իրար :)
Չեն կարող պատերը հիմքից առաջ լինել: Իսկ Աստված հասկացողությունը կրոնի հիմքն է: Առանց այդ հասկացողության կրոնն ուղղակի չի կարող գոյություն ունենալ:
Պետք չի խառնել "հասկացողության" ու "գոյությունը": Ամեն մի հասկացողություն չի, որ օբյեկտիվ գոյություն ունի: Ու ամեն մի օբյեկտիվ գոյություն ունեցող բան չի, որ որպես հասկացողություն հաանելի է:
ստեղ նրբություն կա… ես պատկերացնում եմ ինչ եմ ասում…
ճիշտ ա որ աստված հասկացությունը կրոնի հիմքն ա, բայց ստված հասկացությունը ներմուծվել ա կրոնի միջոցով… ի՞նչ հեմքեր կան տենց ասելու, որովհետև կրոնից առաջ եղել ա վախ ու սպասելիք անհայտի ու անհասկանալիի նկատմամբ, բայց դա դեռ աստված հասկացություն չի… սրա հիմքի վրա ա կրոնը ներմուծել աստված հասկացությունը, որից դուրս
Ոչ, սխալվում ես: Գրավիտացիան, որպես հասկացողություն, լիովին կարող է ընկալվել ինդիվիդուալ կերպով, էմոցիոնալ և ուրույն տրամաբանության միջոցով:
Իսկ դու համոզված ես, որ գրավիտացիա գոյություն ունի? Թե ուղղակի հավատում ես գիտությանը? Մենակ չասես, որ Նյուտոնի փորձերը անձամբ կրկնել ես, գրավիտացիոն հաստատունի արժեքն էլ վերահաշվարկել :))
Գրավիտացիայի երևույթի ոչ պատճառը և ոչ էլ չափման մեխանիզմները հայտնի չեն: Գրավիտացիայի մասին իմանում ենք միայն դրա հետևանքներից: Իսկ զուտ երևույթի պատճառների ու հնարավոր ազդեցության կանոնների մասին իմանում ենք հավատալով գրավոր կամ բանավոր աղբյուներին ;)
գրավիտացիան արդեն հավատքի հետ կապված չի… ու որևէ մեկի էմոցիոնալ վիճակը կամ անձնական համոզմունքները ու ուրույն տրամաբանությունը չի օգնի իրան երբ որ 5րդ հարկից ցած ընկնի հույսը դնելով անձնական համոզմունքների ու ուրույն տրամաբանության վրա…
ո՞վ ա քեզ տենց բաներ ասել Վարզոր ջան… եթե դու ճիշտ լինեիր ապա կոնստրուկցիաներ պտի չկարողանային հաշվել… օդանավն էլ չպտի թռնել… հավատալով սամալյոտ չի թռնում… ոչ էլ շենք ա սարքվում… գրավոր կամ բանավոր գումարած փորձով ու փաստերով, որոնք հաստատում են գրավորն ու բանավորը…
գրավիտացիան երևույթ ա որը հասկացվել ա ու բացատրվել ա, ոչ թե հորինվել…
չեմ հավատում, պաշտում եմ…
Փաստորեն դու բաբայագայականություն կրոնի հետևորդ ես? :)) Նորություն ու թարմություն
ստեղ նրբություն կա… ես պատկերացնում եմ ինչ եմ ասում…
ճիշտ ա որ աստված հասկացությունը կրոնի հիմքն ա, բայց ստված հասկացությունը ներմուծվել ա կրոնի միջոցով… ի՞նչ հեմքեր կան տենց ասելու, որովհետև կրոնից առաջ եղել ա վախ ու սպասելիք անհայտի ու անհասկանալիի նկատմամբ, բայց դա դեռ աստված հասկացություն չի… սրա հիմքի վրա ա կրոնը ներմուծել աստված հասկացությունը, որից դուրս
Ապեր, հերթականությունն ակնհայտ է.
Վախ+անհայտություն=գերբնական->Աստված(ներ) x անհատի պատկերացումներ=(հավատք + գիտակցված օգտագործում ու համակարգում) x վախեցողների ու հավատացողների քանակ=կրոն :D
գրավիտացիան արդեն հավատքի հետ կապված չի… ու որևէ մեկի էմոցիոնալ վիճակը կամ անձնական համոզմունքները ու ուրույն տրամաբանությունը չի օգնի իրան երբ որ 5րդ հարկից ցած ընկնի հույսը դնելով անձնական համոզմունքների ու ուրույն տրամաբանության վրա…
Բայց փաստը մնումա փաստ, որ ընգնում են ու սաղ են մնում :esim
Մեֆ, ի նկատի ունեմ ոչ թե այն, որ բացառում եմ, որ գրավիտացիա կա, այն այն, որ գրավիտացիայի մանրամասնող ասպեկտների վերաբերյալ ինֆորմացիան ստանում ենք գիտնականներից ու հավատում ենք նրանց, որովհետև նրանք գիտնական են: Որ մեկսա Նյուտոնի կատարած փորձերն անձամբ կրկնել, որ համոզված լինի ?
ո՞վ ա քեզ տենց բաներ ասել Վարզոր ջան… եթե դու ճիշտ լինեիր ապա կոնստրուկցիաներ պտի չկարողանային հաշվել… օդանավն էլ չպտի թռնել… հավատալով սամալյոտ չի թռնում… ոչ էլ շենք ա սարքվում… գրավոր կամ բանավոր գումարած փորձով ու փաստերով, որոնք հաստատում են գրավորն ու բանավորը…
գրավիտացիան երևույթ ա որը հասկացվել ա ու բացատրվել ա, ոչ թե հորինվել…
Մեֆ, կամ դու ֆիզիկայից թույլ ես, կամ էլ իրար էլի չենք հասկանում:
Կոնկրետ ասեմ.
Ասում են "գրավիտացիոն դաշտ": Էլ. կամ մագնիսական դաշտը կարողանում են թե հայտնաբերել և թե չափել: Գրավիտացիոն դաշտի մեծությունները չափելու չև գիտես? չափում ենք միայն այդ դաշտի ազդեցության ուժի կողմից թողնված հետևանքները (կշիռ) կամ մաքսիմում հաշվում ենք էդ ուժը, բայց ոչ ավելին:
Ընենց որ մի հորինի: Գրավիտացիան երևույթ է, որը դեռևս ոչ հասկացվել է, ոչ էլ բացատրվել: Հետևանքներն են միայն նկարագրված ու որոշակիորեն բացատրված, այն էլ ոչ ամբողջությամբ:
Mephistopheles
07.06.2013, 22:55
Փաստորեն դու բաբայագայականություն կրոնի հետևորդ ես? :)) Նորություն ու թարմություն
Ապեր, հերթականությունն ակնհայտ է.
Վախ+անհայտություն=գերբնական->Աստված(ներ) x անհատի պատկերացումներ=(հավատք + գիտակցված օգտագործում ու համակարգում) x վախեցողների ու հավատացողների քանակ=կրոն :D
կրոնը սկսում ա էն կետից երբ ասում ես աստված, որովհետև աստված արդեն նշանակում ա պաշտամունք ու աստծո պատկերացման ձևավորում… եթե ուշադիր նայես ապա կտեսնես որ աստծո պատկերացումը կրոնում անգամ փոփոխության ա ենթարկվում… իսկ աստծո գաղափարն առանց կրոնի հիմա են փորձում ներմուծել իհակադրություն ինստիտուցիոնալ՝ կազմակերպված կրոնի… էդպիսի շարժումներ էլ են եղել առաջ, բայց վերջում վերածվել են կրոնի քանի որ կազմակերպված շարժումներ են եղել ու ստծո գաղափարը մի կողմ չեն դրել… այսինքն ուզեցել են "ճիշտ կրոն" ձևավորել…
Բայց փաստը մնումա փաստ, որ ընգնում են ու սաղ են մնում :esim
Մեֆ, ի նկատի ունեմ ոչ թե այն, որ բացառում եմ, որ գրավիտացիա կա, այն այն, որ գրավիտացիայի մանրամասնող ասպեկտների վերաբերյալ ինֆորմացիան ստանում ենք գիտնականներից ու հավատում ենք նրանց, որովհետև նրանք գիտնական են: Որ մեկսա Նյուտոնի կատարած փորձերն անձամբ կրկնել, որ համոզված լինի ?
է թող սաղ մնա, ի՞նչ… գրավիտացիան ընկնելու մեջ ա, ոչ թե մեռնելու… այ որ գետին չհասներ ու օդում մնար առանց թռնելու, կասե հա…
հենց էդ ա որ չես հավատում գիտնականների ասածներին… իրանք փորձով ապացուցում են… ու եթե դու չես հավատում, կարաս փորձես… դպրոցում հեչ փորձեր չեք արե՞լ…
Մեֆ, կամ դու ֆիզիկայից թույլ ես, կամ էլ իրար էլի չենք հասկանում:
Կոնկրետ ասեմ.
Ասում են "գրավիտացիոն դաշտ": Էլ. կամ մագնիսական դաշտը կարողանում են թե հայտնաբերել և թե չափել: Գրավիտացիոն դաշտի մեծությունները չափելու չև գիտես? չափում ենք միայն այդ դաշտի ազդեցության ուժի կողմից թողնված հետևանքները (կշիռ) կամ մաքսիմում հաշվում ենք էդ ուժը, բայց ոչ ավելին:
Ընենց որ մի հորինի: Գրավիտացիան երևույթ է, որը դեռևս ոչ հասկացվել է, ոչ էլ բացատրվել: Հետևանքներն են միայն նկարագրված ու որոշակիորեն բացատրված, այն էլ ոչ ամբողջությամբ:
Ապեր, եթե դու ման ես գալիս մի հայտնագործություն կամ գիտական տեսություն որը մինչև վերջ ա բացատրում ամեն ինչ ուրեմն ամեն ինչն էլ կարաս հարցականի տակ դնես, բայց միայն գիտականորեն, որի հետ ես խնդիր չունեմ… բոլոր տեսություններն էլ լրիվ չեն ու ենթակա են ճշտման, լրացման և նույնիսկ ինչ որ տեղ մերժման, բայց դրանք բոլորն էլ արված են փորձերի ու փաստերի հիման վրա և կարող են միայն ճշտվել, փոփոխվել ու մերժվել փաստերի ու փորձերի հիման վրա… այնպես որ հավատքն այստեղ անելիք չունի… հավատը ևս… ու երբ որ դու մատնանշում ես գիտական որևէ տեսության բացերը դա դեռ չի նշանակում որ այդտեղ հավատքի էլեմենտներ կան… իմիջայլոց քո էս մոտեցումը հիշացնում ա creative design-ի աջակիցների մոտեցումը…
կրոնը սկսում ա էն կետից երբ ասում ես աստված, որովհետև աստված արդեն նշանակում ա պաշտամունք ու աստծո պատկերացման ձևավորում… եթե ուշադիր նայես ապա կտեսնես որ աստծո պատկերացումը կրոնում անգամ փոփոխության ա ենթարկվում… իսկ աստծո գաղափարն առանց կրոնի հիմա են փորձում ներմուծել իհակադրություն ինստիտուցիոնալ՝ կազմակերպված կրոնի… էդպիսի շարժումներ էլ են եղել առաջ, բայց վերջում վերածվել են կրոնի քանի որ կազմակերպված շարժումներ են եղել ու ստծո գաղափարը մի կողմ չեն դրել… այսինքն ուզեցել են "ճիշտ կրոն" ձևավորել…
Մեֆ, կանկրետնի նորութուններ ես հորինում: Չնայած պատճառը հասկանում եմ: Պատճառը նրանումն է, թե ինքդ ինչ ես հասկանում "աստված" ասելով:
է թող սաղ մնա, ի՞նչ… գրավիտացիան ընկնելու մեջ ա, ոչ թե մեռնելու… այ որ գետին չհասներ ու օդում մնար առանց թռնելու, կասե հա…
հենց էդ ա որ չես հավատում գիտնականների ասածներին… իրանք փորձով ապացուցում են… ու եթե դու չես հավատում, կարաս փորձես… դպրոցում հեչ փորձեր չեք արե՞լ…
Ես ընդամենը քո ասածին եմ հակադարձել: Բայց իմացի, որ կարելի ա ընկնել ու գետնին չհասնել, եթե կոնկրետ բարձրությունից ես ընկնում ու կոնկրետ արագությամբ :D
Մենք դպրոցում փորձեր չէինք անում` նյութատեխնիկական բազա չկար` սաղ արդեն ցրել էին :))
Ապեր, եթե դու ման ես գալիս մի հայտնագործություն կամ գիտական տեսություն որը մինչև վերջ ա բացատրում ամեն ինչ ուրեմն ամեն ինչն էլ կարաս հարցականի տակ դնես, բայց միայն գիտականորեն, որի հետ ես խնդիր չունեմ… բոլոր տեսություններն էլ լրիվ չեն ու ենթակա են ճշտման, լրացման և նույնիսկ ինչ որ տեղ մերժման, բայց դրանք բոլորն էլ արված են փորձերի ու փաստերի հիման վրա և կարող են միայն ճշտվել, փոփոխվել ու մերժվել փաստերի ու փորձերի հիման վրա… այնպես որ հավատքն այստեղ անելիք չունի… հավատը ևս… ու երբ որ դու մատնանշում ես գիտական որևէ տեսության բացերը դա դեռ չի նշանակում որ այդտեղ հավատքի էլեմենտներ կան… իմիջայլոց քո էս մոտեցումը հիշացնում ա creative design-ի աջակիցների մոտեցումը…
Ապ, չեմ ուզում ոչ մեկին հակառակն ապացուցել: բայց փաստացի գիտությունը ունի ակսիոմներ, որոնք չեն էլ ապացուցվում: Դրանք ուղղակի ընդւնում ես որպես ճշմարտույթուն` հավատում ես դրանց իսկությանը:
Ենթադրել, որ անկենդան նյութը դարձել է բջիջ, չունենալով ոչ մի նույնիսկ տրամաբանական մոտարկում, ոչ այլ ինչ է, քան ուղղակի ինտուիտիվ ենթադրել մի բան, որը չես կարող ոչ ապացուցել, ոչ հերքել:
Ի դեպ ինչի ես տենց վատ նայում "հավատ"-ին? Հավատալ, նշանակում է որևէ ինֆորմացիա ընդունել որպես ճշմարտություն: Մարդն առանց հավատալու չի կարող ապրել: Գիտությունն առանց հավատալու առաջ չի գնա: Պատկերացնում ես ինչ կլիներ, որ ամեն մի գիտնական մյուսի աշխատանքները կասկածի տակ դներ ու անձամբ փորձեր դրանք ստուգել` տեղում կդոփեին:
Quyr Qery
09.06.2013, 14:41
Էս թեման ինձ ամենաշատն է բացում, գրառումներիս կեսը էս թեմայում է արված: Լավն ա էլի աթեիզմը, հո զոռով չի:
Արդեն 4 տարի է ինձ աթեիստ եմ համարում: Հենց նենց, ուղղակի, ինքնահաստատվում եմ :))
Իսկ եթե լուրջ, ժողովուրդ, անիմաստ թեմա է: Կա աստված, չկա աստված, ինքը կլոր թե քառակուսի, տռանսֆիստիտ է թե չէ, խիղճն է մեր թե բնությունատիեզերախառը մի բան, էական չի: Ժող մարդիկ են ձեռից գնում, մարդիկ: Աստված ման գալու տեղը, մարդ է պետք ման գալ, որ լրիվ չվերանան: Լուրջ եմ ասում, նենց եմ նեղվում մարդու պակասից: :(
Sambitbaba
09.06.2013, 18:11
Էս թեման ինձ ամենաշատն է բացում, գրառումներիս կեսը էս թեմայում է արված: Լավն ա էլի աթեիզմը, հո զոռով չի:
Արդեն 4 տարի է ինձ աթեիստ եմ համարում: Հենց նենց, ուղղակի, ինքնահաստատվում եմ :))
Իսկ եթե լուրջ, ժողովուրդ, անիմաստ թեմա է: Կա աստված, չկա աստված, ինքը կլոր թե քառակուսի, տռանսֆիստիտ է թե չէ, խիղճն է մեր թե բնությունատիեզերախառը մի բան, էական չի: Ժող մարդիկ են ձեռից գնում, մարդիկ: Աստված ման գալու տեղը, մարդ է պետք ման գալ, որ լրիվ չվերանան: Լուրջ եմ ասում, նենց եմ նեղվում մարդու պակասից: :(
Դու էլ ես Աստծոն որոնում, սիրելի Քերի ջան: Ուղղակի նրա այն պահը, որին Մարդ անունն է տրված:
Հիշում ես, չէ՞, արտահայտությունը. "Ինչ վերևում է, այն էլ ներքևում է": Հենց դրա մասին է խոսքը. հավերժական մարդ կամ մահկանացու Աստված:
Ընդհանուր անունն է. Արարիչ: Կամ Ամեն Ինչ: Կամ Ամբողջականություն: Կամ Աբսոլյուտ: Կամ Տիեզերք: Կամ Կյանք: Կամ Սեր: Կամ…
Դու շարունակիր: Անվանիր, ինչպես կուզես: Ի՞նչ տարբերություն, թե ինչպես կանվանես:
Միայն թե զգաս այդ ամբողջականությունը:
Այլ ոչ թե ընկնես ջրերը նրանց, ով ժամանակների սկզբից մասնատել է այն իր շահերի համար: Թե կրոնի մասին է խոսքս և թե աթեիզմի: Այս երկուսի միակ նպատակն է. մասնատել այդ Ամբողջականությունը:
Ըստ իս, սիրելի Քույրիկ ջան, աբսուրդ է աթեիզմի մեջ ինքնահաստատվելը: Ես՝ չկարողացա: Այնտեղ էլ ոչ մի ազատություն չկա, ինչպես կրոնի մեջ: Իսկ դու՝ իմ ծանոթ ակումբցիների մեջ երևի ամենաազատասերն ես, դրա համար էլ համարյա համոզված եմ, որ դու էլ չես կարողանա ինքնահաստատվել այնտեղ, ինչպես ես: Դու դա կհասկանաս, երբ հասնես աթեիզմի… չգիտեմ, ինչպե՞ս ճիշտ կլինի ասել. կապանքների՞ն… պատնեշների՞ն… Մի խոսքով, այնտեղ, որտեղից այն կողմ աթեիզմը քեզ չի թողնի անցնել: Հա, սահմանին:
Հմմ: Սահմանափակ ազատությու՞ն: Կուզեի՞ր ինքնահաստատվել այնտեղ…
Ես ընտրում եմ ինքնահաստատվել անվերջության մեջ ինչ-որ տեղ…
Թռա՞նք…;)
Sambitbaba
09.06.2013, 18:29
կրոնը սկսում ա էն կետից երբ ասում ես աստված
Միգուցէ: Բայց ես կավելացնեի, որ կրոնը կարող է սկիզբ առնել որ կետից որ կուզես, ուղղակի հաշվի առ, որ հենց այդ կետից էլ սկիզբ է առնում աթեիզմը: Համաձայն չե՞ս:
Վարզորի ասածն այն է, որ մինչև կրոնն ու աթեիզմն էլ Աստված կամ Արարիչ կամ Ամենասկիզբը գոյություն ունեցել է, իսկ հակառակը լինել չէր կարող: Ես, օրինակ, չեմ կարող նրա հետ չհամաձայնվել այս հարցում:
աստծո գաղափարն առանց կրոնի հիմա են փորձում ներմուծել ի հակադրություն ինստիտուցիոնալ՝ կազմակերպված կրոնի… էդպիսի շարժումներ էլ են եղել առաջ, բայց վերջում վերածվել են կրոնի քանի որ կազմակերպված շարժումներ են եղել ու ստծո գաղափարը մի կողմ չեն դրել… այսինքն ուզեցել են "ճիշտ կրոն" ձևավորել…
Օրինա՞կ…
Եթե խոսքդ գնոստիցիզմի մասին է, այն ավելի շուտ չկազմակերպված փիլիսոփայություն էր, քան կազմակերպված կրոն: Ընդ որում, հենց կրոնի կողմից էլ գյաբառլամիշ արվեց:
VisTolog
29.06.2013, 17:35
http://www.youtube.com/watch?v=xFgxhbYrgow
Իմ կարծիքով ամենաճշմարիտ կրոնը Քրիստոնեությունն է։
Իսկ իմ կարծիքով Քրիստոնեությունը միայնակ չի կարող "պահել" աշխարհը։
Sambitbaba
02.07.2013, 17:11
Իսկ իմ կարծիքով Քրիստոնեությունը միայնակ չի կարող "պահել" աշխարհը։
Կրոնը չի, որ "պահում է" աշխարհը:
Mephistopheles
13.11.2013, 06:38
……
………
… Երբ ես մի քիչ ավելի էի հակված հավատալուն, մի քիչ ավելի հեշտ էր ինձ համար ապրելը: Նաև ակումբի շնորհիվ ես մի քիչ ավելի եմ հակվել չհատավալուն: Սիրելի աթեիստներ, հավատացնում եմ ձեզ, դուք իմ աչքերը բացելով ոչ մի օգուտ չեք տվել ինձ, չեմ ուզում ասել, թե վնաս եք տվել՝ չնեղացնելու համար:
……Բայց էդ գոյություն ունեցող, թե չունեցող Աստծո դեմ պայքարը շատ ավելի սին, ունայն զբաղմունք ա, քան նույն Աստծուն հավատալը նույնիսկ եթե համոզված եք, որ Աստված իրոք չկա:
շատ ցավալի ա ու վշտացնող որ էս տեսակի մոտեցում կա… Աթեիզմը աստծո դեմ չի պայքարում, այլ պայքարում ա կրոնի դեմ հիմք ընդունելով աստծո գոյություն չունենալը, աստծո գոյության որևէ հիմքի բացակայությունը… աթեիստը եթե "պայքարում" ա, ապա նա պայքարում ա աստծո անունից սին խոստմումներ տվալու դեմ, պայքարում ա "բժշկի" դեմ ում տված "դիագնզը" կեղծ ա … "լավ ես, բան չունես, ուղղակի սա-սա-սա արա, լավ կլինինի" ո՞վ չի ուզի սա լսի, ո՞վ չի ուզի սրան հավատա, իսկ ինչքանով ա բարոյական մարդուն նման կերպ ապակողմնորոշել…
խավարի մեջ երջանկություն vs գիտության ու բանականության մեջ "դժբախտ"… երբ չենք կարողանում գիտությամբ ու բանականությամբ երջանիկ լինել և ընտրում ենք խավարը…
ի՞նչն ա պատճառը որ մենք չենք կարողանում լինել մարդկային առանց վախելալու, հավատալու մի ինչ որ գերբնական ուժի… ինչու՞ անպայման մեզ պետք ա մանիպուլյացիայի ենթարկեն, մեղավոր զգացնել տան, խաբեն, վախացնեն որ մարդկային լինենք…
ինչու՞ ա երջանկությունը հավասար comfortably numb-ին… երբվանի՞ց… երբվանի՞ց մենք պետք ա գիտությունն ու բանականությունը որի համար մարդիկ կյանք են զոհել, հալածվել են ու քրտնաջան աշխատել են, պիտի գիտակցաբար փոխենք չիմացության հետ հանուն երջանկության… էդ ի՞նչ երջանկություն ա… փակել աչքերն ու երջանիկ ապրե՞լ… ընտրել քո "իրականությունն" ու ապրել երջանիկ… ո՞րն ա ավելի դժվար, հավատալ գոյություն ունեցող սխալական մարդու՞ն ու կարողանալ վստահել նրան թե՞ հավատալ գոյություն չունեցող ամենակարող ու անսխալականին… հարցերին պատասխան փնտրե՞լ, թե համարել բոլոր հարցերը պատասխանված…
ընտրությունը ձերն ա…
Sambitbaba
13.11.2013, 07:29
շատ ցավալի ա ու վշտացնող որ էս տեսակի մոտեցում կա… Աթեիզմը աստծո դեմ չի պայքարում, այլ պայքարում ա կրոնի դեմ հիմք ընդունելով աստծո գոյություն չունենալը, աստծո գոյության որևէ հիմքի բացակայությունը… աթեիստը եթե "պայքարում" ա, ապա նա պայքարում ա աստծո անունից սին խոստմումներ տվալու դեմ, պայքարում ա "բժշկի" դեմ ում տված "դիագնզը" կեղծ ա … "լավ ես, բան չունես, ուղղակի սա-սա-սա արա, լավ կլինինի" ո՞վ չի ուզի սա լսի, ո՞վ չի ուզի սրան հավատա, իսկ ինչքանով ա բարոյական մարդուն նման կերպ ապակողմնորոշել…
խավարի մեջ երջանկություն vs գիտության ու բանականության մեջ "դժբախտ"… երբ չենք կարողանում գիտությամբ ու բանականությամբ երջանիկ լինել և ընտրում ենք խավարը…
ի՞նչն ա պատճառը որ մենք չենք կարողանում լինել մարդկային առանց վախելալու, հավատալու մի ինչ որ գերբնական ուժի… ինչու՞ անպայման մեզ պետք ա մանիպուլյացիայի ենթարկեն, մեղավոր զգացնել տան, խաբեն, վախացնեն որ մարդկային լինենք…
ինչու՞ ա երջանկությունը հավասար comfortably numb-ին… երբվանի՞ց… երբվանի՞ց մենք պետք ա գիտությունն ու բանականությունը որի համար մարդիկ կյանք են զոհել, հալածվել են ու քրտնաջան աշխատել են, պիտի գիտակցաբար փոխենք չիմացության հետ հանուն երջանկության… էդ ի՞նչ երջանկություն ա… փակել աչքերն ու երջանիկ ապրե՞լ… ընտրել քո "իրականությունն" ու ապրել երջանիկ… ո՞րն ա ավելի դժվար, հավատալ գոյություն ունեցող սխալական մարդու՞ն ու կարողանալ վստահել նրան թե՞ հավատալ գոյություն չունեցող ամենակարող ու անսխալականին… հարցերին պատասխան փնտրե՞լ, թե համարել բոլոր հարցերը պատասխանված…
ընտրությունը ձերն ա…
Սիրուն ես գրել...
Նույնիսկ ռոմանտիկ...
Ու նաև՝ շատ համոզիչ:
Եթե հավատացյալ լինեի, երևի կմտածեի աթեիստ դառնալու մասին::)
Հ.Գ. Մեֆ, մենակ հեգնանք մի տես գրածիս մեջ, լա՞վ...
Իրոք, դուրս եկավ ու որոշեցի կիսվել: Հիմնականում ես էլ համարյա էդպես կգրեի: Ուղղակի հենց էդ "համարյան" է պատճառը, որ այդքան կարճ կապեցի, միայն դրական իմպուլսների մասին, - էս պահին վիճել չեմ ուզում՝ պահն ափսոս է... Իրոք, սիրուն ես գրել...
Mephistopheles
13.11.2013, 07:43
Սիրուն ես գրել...
Նույնիսկ ռոմանտիկ...
Ու նաև՝ շատ համոզիչ:
Եթե հավատացյալ լինեի, երևի կմտածեի աթեիստ դառնալու մասին::)
Հ.Գ. Մեֆ, մենակ հեգնանք մի տես գրածիս մեջ, լա՞վ...
Իրոք, դուրս եկավ ու որոշեցի կիսվել: Հիմնականում ես էլ համարյա էդպես կգրեի: Ուղղակի հենց էդ "համարյան" է պատճառը, որ այդքան կարճ կապեցի, միայն դրական իմպուլսների մասին, - էս պահին վիճել չեմ ուզում՝ պահն ափսոս է... Իրոք, սիրուն ես գրել...
Սամ ջան, հանգիստ արտահայտվի… հեչ մի մտածի…
շատ ցավալի ա ու վշտացնող որ էս տեսակի մոտեցում կա… Աթեիզմը աստծո դեմ չի պայքարում, այլ պայքարում ա կրոնի դեմ հիմք ընդունելով աստծո գոյություն չունենալը, աստծո գոյության որևէ հիմքի բացակայությունը… աթեիստը եթե "պայքարում" ա, ապա նա պայքարում ա աստծո անունից սին խոստմումներ տվալու դեմ, պայքարում ա "բժշկի" դեմ ում տված "դիագնզը" կեղծ ա … "լավ ես, բան չունես, ուղղակի սա-սա-սա արա, լավ կլինինի" ո՞վ չի ուզի սա լսի, ո՞վ չի ուզի սրան հավատա, իսկ ինչքանով ա բարոյական մարդուն նման կերպ ապակողմնորոշել…
խավարի մեջ երջանկություն vs գիտության ու բանականության մեջ "դժբախտ"… երբ չենք կարողանում գիտությամբ ու բանականությամբ երջանիկ լինել և ընտրում ենք խավարը…
ի՞նչն ա պատճառը որ մենք չենք կարողանում լինել մարդկային առանց վախելալու, հավատալու մի ինչ որ գերբնական ուժի… ինչու՞ անպայման մեզ պետք ա մանիպուլյացիայի ենթարկեն, մեղավոր զգացնել տան, խաբեն, վախացնեն որ մարդկային լինենք…
ինչու՞ ա երջանկությունը հավասար comfortably numb-ին… երբվանի՞ց… երբվանի՞ց մենք պետք ա գիտությունն ու բանականությունը որի համար մարդիկ կյանք են զոհել, հալածվել են ու քրտնաջան աշխատել են, պիտի գիտակցաբար փոխենք չիմացության հետ հանուն երջանկության… էդ ի՞նչ երջանկություն ա… փակել աչքերն ու երջանիկ ապրե՞լ… ընտրել քո "իրականությունն" ու ապրել երջանիկ… ո՞րն ա ավելի դժվար, հավատալ գոյություն ունեցող սխալական մարդու՞ն ու կարողանալ վստահել նրան թե՞ հավատալ գոյություն չունեցող ամենակարող ու անսխալականին… հարցերին պատասխան փնտրե՞լ, թե համարել բոլոր հարցերը պատասխանված…
ընտրությունը ձերն ա…
Մեֆ,եթե նույնիսկ իմ մոտեցումը սխալ ա ու վշտացնող, ասեմ, որ ես նույնքան ճիշտ մտածել չեմ ուզում, ինչքան դուք, ես ինձ սենց էլ եմ դուր գալիս:
Mephistopheles
13.11.2013, 22:30
Մեֆ, ահավոր տխրեցնող ա, որ իմ ասածը էդքան սխալ ես մեկնաբանում: Ինչի՞ց որոշեցիր, որես ինչ-որ գերբնականից վախենալով եմ առաջնորդվում մարդկային լինել-չլինելու հարցում, նույնիսկ վիրավորական ա: Որովհետև ես ընդհանրապես իմ առաջ նպատակ չեմ դրել հատուկ մարդկային երևալու, բայց ինչ-որ սաղ ինձանից գոհ են էդ առումով: Ուղղակի վերջին անգամ ասեմ, գիտությունը փնտրում ու գտնում ա ճշմարտությունը… Ոչ թե հերքում ա Աստվածաշունչը, այլ ուղղակի ասում ա՝ ահա քեզ ճիշտը, իսկ երբ մի քիչ ավելի քիչ գիտես, ստիպվածես կռվել Ատվածաշնչի դեմ, ասել՝ էս ա սխալ, էն ա սխալ, բայց իսկապես փնտրող մարդը երբեք հազար անգամ հերքվածը հերքելով չի սպանի իր ժամանակը: Ախր, մարտնչող լինում ա տգիտությունը, մարտնչող աթեիզմը տգետ աթեիզմ ա: Ես ձեզ սիրելով ասում եմ ժամանակ մի վատնեք հերքելու վրա բաներ, որոնց հերքելու փորձերն անգամ ծիծաղելի են, եթե ունեք էդ ժամանակը, օգտագործեք ճիշտը գտնելու համար, ձեզ չսիրեի՝ վեջս էլ չէր լինի: բայց դուք գիտեք, հետո մի օր, երբ հասկանաք, թե ես ինչքան ճիշտ էի, չասեք՝ Շինարարը գիտեր ու չասավ: Իմ խիղճը հանգիստ ա:
Շին, եթե ուշադիր լինես, ես քո անունը հանել եմ… ու դիտմամբ եմ դա արել որովհետև ես դա նայում եմ որպես դիրքորոշում որին քո դեմքը չեմ ուզում կպցնել, այլ ուզում եմ դրան անդրադառնալ որպես իսկապես տարածված մոտեցում… ես քո ինտելեկտը հարցականի տակ չեմ դնում… սա ուզում եմ որ պարզ լինի… ու հատկապես ամեն ինչ անում եմ որ դու չվիրավորվես…
Շին ջան, ախր պարզ գրել եմ …
աթեիստը եթե "պայքարում" ա, ապա նա պայքարում ա աստծո անունից սին խոստմումներ տվալու դեմ պայքարում են ոչ թե աստավածանչի դեմ, այլ նրա կամայական մեկնաբանությունները որպես բացարձակ ճշմարտություն ստիպողաբար ընդունել տալու դեմ… գրել եմ, Շին ջան, որ գրած չլինեի, կասեի հա չեմ ասել… Աստվածաշունչը հերքվում ու քննադատվում ա երբ որ փորձ ա արվում գիտությունը փախարինել դրանով… կա էդպիսի բան, արվում ա ամբողջ աշխարհում այդ թվում նաև Հայաստանում… երբ որ էվոլյուցիոն տեսությանը զուգահեռ փորձվում ա արարման վարկածը մտցնել դպրոցական ծրագրերում, երբ որ դասից առաջ աղոթում են… սրանք ընդամոնը մի քանի բաներ են որոնք արվում են Աստվածաշունչը վկայակոչելով…
Աստվածաշունչը, պատմությունների գիրք ա որը կամայական մեկնաբանություններով վերածվել ա կրոնի… և շարունակվում ա կամայականորեն մեկնաբանվել ու խաղում ա մարդկանց չիմացության ու թուլությունների վրա…
մի անգամ էլ ասեմ… ես քեզ նկատի չեմ ունեցել, դրա համար էլ հատուկ անունը փոխել եմ…
Շին, եթե ուշադիր լինես, ես քո անունը հանել եմ… ու դիտմամբ եմ դա արել որովհետև ես դա նայում եմ որպես դիրքորոշում որին քո դեմքը չեմ ուզում կպցնել, այլ ուզում եմ դրան անդրադառնալ որպես իսկապես տարածված մոտեցում… ես քո ինտելեկտը հարցականի տակ չեմ դնում… սա ուզում եմ որ պարզ լինի… ու հատկապես ամեն ինչ անում եմ որ դու չվիրավորվես…
Շին ջան, ախր պարզ գրել եմ … պայքարում են ոչ թե աստավածանչի դեմ, այլ նրա կամայական մեկնաբանությունները որպես բացարձակ ճշմարտություն ստիպողաբար ընդունել տալու դեմ… գրել եմ, Շին ջան, որ գրած չլինեի, կասեի հա չեմ ասել… Աստվածաշունչը հերքվում ու քննադատվում ա երբ որ փորձ ա արվում գիտությունը փախարինել դրանով… կա էդպիսի բան, արվում ա ամբողջ աշխարհում այդ թվում նաև Հայաստանում… երբ որ էվոլյուցիոն տեսությանը զուգահեռ փորձվում ա արարման վարկածը մտցնել դպրոցական ծրագրերում, երբ որ դասից առաջ աղոթում են… սրանք ընդամոնը մի քանի բաներ են որոնք արվում են Աստվածաշունչը վկայակոչելով…
Աստվածաշունչը, պատմությունների գիրք ա որը կամայական մեկնաբանություններով վերածվել ա կրոնի… և շարունակվում ա կամայականորեն մեկնաբանվել ու խաղում ա մարդկանց չիմացության ու թուլությունների վրա…
մի անգամ էլ ասեմ… ես քեզ նկատի չեմ ունեցել, դրա համար էլ հատուկ անունը փոխել եմ…
Մեֆ ջան, ի՞նչ կապ ունի, որ անունս հանել ես: Ախր, դա փաստացի իմ դիրքորոշումն ա: Ամեն դեպքում ես մեջբերածդ գրառումը ջնջեցի հետո, իհարկե ցավում եմ, որ քեզ ու լիքը մարդու վշտացնում ա, որ կան նաև իմ նման մարդիկ, բայց ինչ արած՝ ստիպված եք հարմարվել:
Mephistopheles
13.11.2013, 22:44
Մեֆ ջան, ի՞նչ կապ ունի, որ անունս հանել ես: Ախր, դա փաստացի իմ դիրքորոշումն ա: Ամեն դեպքում ես մեջբերածդ գրառումը ջնջեցի հետո, իհարկե ցավում եմ, որ քեզ ու լիքը մարդու վշտացնում ա, որ կան նաև իմ նման մարդիկ, բայց ինչ արած՝ ստիպված եք հարմարվել:
Ապեր չէ, չէ, չէ, չէ… լաաավ էլի… մարդ բան չի կարա գրի՞… ոչ մի բան մի ջնջի… ու մի ցավա որ ես "վշտացել" եմ, էտի իմ պրոբլեմն ա… դու բանավիճի…
եթե սխալ եմ մեկնաբանում, պտի հակադարձես… բա ո՞նց…
Ապեր չէ, չէ, չէ, չէ… լաաավ էլի… մարդ բան չի կարա գրի՞… ոչ մի բան մի ջնջի… ու մի ցավա որ ես "վշտացել" եմ, էտի իմ պրոբլեմն ա… դու բանավիճի…
եթե սխալ եմ մեկնաբանում, պտի հակադարձես… բա ո՞նց…
Դե դու արդեն մեջբերել ես, նենց որ չկորավ: Ուղղակի մի քիչ ավելի կոպիտ եմ էդ գրառման մեջ արտահայտվել, քան ուզում էի:
Mephistopheles
13.11.2013, 22:56
Դե դու արդեն մեջբերել ես, նենց որ չկորավ: Ուղղակի մի քիչ ավելի կոպիտ եմ էդ գրառման մեջ արտահայտվել, քան ուզում էի:
ոչինչ Շին ջան… ոչինչ այ ցավդ տանեմ… կոպիտ չի, շատ էլ փափուկ ա… շատ լավ ես արել…
Աթեիստ գիտնականներն ապացուցել են, որ Աստված գոյություն ունի (http://life.panorama.am/hy/news/2013/11/14/atheist-scientist-God-is-true-1/36175)
Միայն բրիտանացի գիտնականները կարող են էս կարգի «սուռովի» լինել :[
Sagittarius
14.11.2013, 19:46
Աթեիստ գիտնականներն ապացուցել են, որ Աստված գոյություն ունի (http://life.panorama.am/hy/news/2013/11/14/atheist-scientist-God-is-true-1/36175)
Միայն բրիտանացի գիտնականները կարող են էս կարգի «սուռովի» լինել :[
աթեիստ գիտնականը հայտարարել է, որ ինքը սխալվում էր նախկինում, և տիեզերքը չէր կարող հայտնվել ինքն իրեն, ակնհայտ է, որ այն ստեղծվել է մի զորեղ ուժի կողմից, որի հզորության աստիճանը մեզ համար անհայտ է;
Նուբերը ծանոթանում են «Տիեզերք»-ի հետ շարքից :))
Նեղմտություն=աթեիզմ
նեղմտությունը ի՞նչ իմաստով :think
Նեղմտություն=աթեիզմ
Շին, էս դու՞ ես գրել: :blin
Mephistopheles
19.11.2013, 20:30
Շին, էս դու՞ ես գրել: :blin
Սադրում ա… չես տեսնու՞մ…
Նեղմտություն=աթեիզմ
Զորացրվես, մի օր անձնական զրույցի ժամանակ խոստանում եմ հիմնավորել:
Mephistopheles
19.11.2013, 22:09
Զորացրվես, մի օր անձնական զրույցի ժամանակ խոստանում եմ հիմնավորել:
ստեղ հիմնավորի Շին ջան… ի՞նչ ա եղել…
Mephistopheles
19.11.2013, 22:22
Նեղմտություն=կրոն
looks much better, չէ՞…
Նեղմտություն=աթեիզմ
Շին ջան, իմ կարծիքով նեղմտություն-լայնամտությունը մարդուց ա կախված։
Կրոն-մրոն, աթեիզմ-մաթեիզմ, էտ սաղ հեչ ա։ Կա ուղղակի մարդկային մտածելակերպ ու աշխարհահայցք։
Կրոնականը նեղմիտ ա բոլոր գաղափարների հանդեպ, որը դուրս ա իրա արժեհամակարգից, իսկ աթեիստը կարա նեղմիտ լինի գիտական հիմնավորում չունեցող երևույթների կամ գաղափարների հանդեպ։ Սակայն կան հավատացյալ մարդիկ, ովքեր շատ լայնամիտ են։ Օրինակ ես տենց եմ եղել :D Ու կան նաև շատ աթեիստներ, ովքեր լայնամիտ են ու բաց շատ գաղափարների համար։ Օրինակ Արթուր Քլարքը, Անտոն Ռոբերտ Ուիլսոնը և այլոք։
Իսկ ընհանրացումը՝ հավատացյալ, աթեիստ, սկեպտիկ ես իմ ինչ, պարզապես խեղաթյուրում ա պատկերը։
Mephistopheles
19.11.2013, 22:45
Շին ջան, իմ կարծիքով նեղմտություն-լայնամտությունը մարդուց ա կախված։
Կրոն-մրոն, աթեիզմ-մաթեիզմ, էտ սաղ հեչ ա։ Կա ուղղակի մարդկային մտածելակերպ ու աշխարհահայցք։
Կրոնականը նեղմիտ ա բոլոր գաղափարների հանդեպ, որը դուրս ա իրա արժեհամակարգից, իսկ աթեիստը կարա նեղմիտ լինի գիտական հիմնավորում չունեցող երևույթների կամ գաղափարների հանդեպ։ Սակայն կան հավատացյալ մարդիկ, ովքեր շատ լայնամիտ են։ Օրինակ ես տենց եմ եղել :D Ու կան նաև շատ աթեիստներ, ովքեր լայնամիտ են ու բաց շատ գաղափարների համար։ Օրինակ Արթուր Քլարքը, Անտոն Ռոբերտ Ուիլսոնը և այլոք։
Իսկ ընհանրացումը՝ հավատացյալ, աթեիստ, սկեպտիկ ես իմ ինչ, պարզապես խեղաթյուրում ա պատկերը։
ընդեղ մի հատ ֆիլմ էի դրել, ճիշտ ա բավականին երկար էր բայց դոկումենտալ էր ու կրոն-գիտություն-կրթություն-հասարակություն հարաբերությունները շատ հստակ ներկայացված էր…
ի դեպ պիտի նշեմ որ էդ ֆիլմում հանուն էվ. տեսության պայքարողները ու էվ տեսությունը կրթական համակարգում պահելու և ալտերնատիվ կրոնական տեսությունները կրթական համակարգ մտցնելու դեմ պայքարողներից բոլորը եղել են հավատացյալներ՝ կաթոլիկ քրիստոնյաներ…
հարցը ստեղ այն է թե մարդը որտեղ է դնում կրոնն իր կյանքում… և ի՞նչ սպասելիքներ դու ուես կրոնից և ինչն ես համարում դու կրոն…
Շին, չնեղանաս, բայց քո statment-ը "ով ՀԱԵ հետևորդ չի՝ հայ չի" lite ա… քեզնից չեմ ուզում լսեմ տենց բան, Շին…
Շին, չնեղանաս, բայց քո statment-ը "ով ՀԱԵ հետևորդ չի՝ հայ չի" lite ա… քեզնից չեմ ուզում լսեմ տենց բան, Շին…
Իմ համակարգիչը ցույց ա տալիս, որ statment-ը սխալ ես գրել:
Mephistopheles
19.11.2013, 23:19
Իմ համակարգիչը ցույց ա տալիս, որ statment-ը սխալ ես գրել:
Կյանքն էլ ցույց ա տալիս որ քո statemant-ն ա ախալ, Շին ջան… մի հատ "e" ավելացրու "t"-ի ու "m"-ի արանքը ու կլինի ճիշտ…