Եվս մի թեմա երաժշտության մասին։ Ուզում եմ խոսենք Հայաստանում և ոչ միայն այստեղ, զարգացող էստրադային երաժշտության մասին։
Միշտ փորձել եմ զսպել ինձ, և չվիրավորել, ոչ մի երաժշտի, մտածելով որ ես չեմ հասկանում իրենց արվեստը։ Բայց կարծում եմ, ինչքան գնում ենք, էտքան ահավոր ա դառնում վիճակը։
Կարո՞ղ եք բացատրել ինչ է նշանակում "Թող վառվեն, վառվեն լույսերը։ Թող մարեն, մարեն հույսերը"։ Ինչքան գիտեմ լույսերի մարումն է խորհրդանշում հույսերի կորուստը։ Սակայն հնարավոր է, ինքը լրիվ ուրիշ իմաստով է ասում այդ բառերը, որոնք կարելի է հասկանալ այսպես։ Թող վառվեն լույսերը, ու դու կորցրու քո հույսերը, որ մթում իմ հետ ինչ որ բաներ կանես։ լօլ։
Երգերը բացառապես կամ սիրո, կամ հայրենիքի մասին են։ Ուրիշ թեմա, էս աշխարհում չկա։ Ընդ որում, սերը երբեք փոխադարձ չի լինում։ "Ես սիրում, սիրում եմ քեզ, դու սիրում, սիրում ես ուրիշին։"
Այս վիճակը ավելի լայն տարածում է գտել Հայաստանում ու Ռուսաստանում։ Իսկ Ամերիկայում, ամեն ինչ քիչ այլ է։ Նրանց մոտ մի ուրիշ հիվանդություն կա։ Ամերիկյան տեսահոլովակները, գնալով նմանվում են պոռնոգրաֆիկ ֆիլմերի։ Տղաները նայում եմ սիրուն աղջիկների համար, իսկ աղջիկները նայում են նախանձելով։
Ի՞նչ եք կարծում, մինչև երբ է այսպես շարունակվելու։ Ի՞նչ կարելի է անել։ Գուցե ոմանց դու՞ր է գալիս այս վիճակը։
Մեջբերել
Poet-ի խոսքերից
Անընդհատ փորձում էի էդ «մարող հույսերի» համար մի արդարացում գտնել, բայց բացի հանգից, այդպես էլ ուրիշ ոչ մի խելքին մոտ արդարացում չկարողացա գտնել 
Բայց, ի դեպ, երեկ մի «Երիտասարդական գժոտ ամսագրում» (վրան այդպես էլ գրված է) պատահաբար այդ երգի բառերը տեսա, պարզվեց, որ խոսքը ոչ թե հույսերի մասին է, այլ հույզերի 
Ու այդպիսի երգեր գրողներն ու երգողները շարունակելու են կարծել, թե իրենք շատ տաղանդավոր են, դրան համար են իրենց երգերը լսվում, դրա համար է այդպիսի երգերի պահանջարկը մեծ:
Re. Էստրադա
Էջանիշներ