Ծլնգ-ի խոսքերից
Էս բոլորը լավ ես ասում, բայց դրոպցական տարիքի երեխայի ու ուսանողի ուղեղները նույնը չեն, ինչպես նաև գիտելիքների բազան։ Ըստ իս մարդ պիտի լեզու սովորի ամբողջ կյանքում, բայց ոչ թե շաղկապ-դերբայ մեխանիստական մակարդակի վրա (համաձայն եմ, որ դպրոցական տարիքում անցածը մեծապես բավարար է, որպես համակարգված կուրս), այլ քո ասած՝ արհեստավարժ կարդալ, գրել, խոսել, կառուցել արգումենտներ, վարել բանավեճեր և այլն։ Ու ԲՈՒՀերը հոյակապ տեղ են այսպիսի բաների շուրջ պրակտիկա ձեռք բերելու, մանավանդ որ այդ կազմակերպությունները ունեն մասնագետներ, ով կարող են վարել այդպիսի պրատիկայով հագեցած դասաժամեր, ինչպես նաև կազմել ու կյանքի կոչել ուսումնական ծրագրեր, որոնք այդ հմտությունների ձեռքբերման արդյունավետ եղանականեր կառաջարկեն։ Այնպես որ կողմ եմ, որ բոլորն էլ լեզվական դասեր ունենան ԲՈՒՀերում...
Բայց կողմ եմ նաև վերջին զարգացումներին, քանի որ պետությունը ի դեմս ԿԳՆախի չպիտի որոշի, թե որ բուհն ինչքան լեզու կամ պատմություն դասավանդի։ Թող ամեն մեկը ինքն իրենով ու իր ռեսուրսներով որոշի, թե ինչքան է պետք, ինչքանն է արդյունավետ, ինչքանն է անվանաս կամ վնասակար և այլն։
Ի դեպ պատմությունն էլ. նենց ոնց որ պատմությունը դասավանդվում է դպրոց-ԲՈՒՀերում հիմա, կարան լրիվ փակեն, դրանից ոչ մեկ չի տուժի, տեղը որ մի հատ 5-էջանոց բրոշյուր թողարկեն, գլխավոր իրադարձություններով, թագավորի անուններով-բան, լրիվ համարժեք կլինի։ Փոխարենը պատմությունը պիտի ուսումնասիրվի քննադատական մտածողության տեսանկյունից (critical thinking). ինչու է սենց եղել և ոչ թե այնպես, ալտերնատիվ իրադարձությունները ինչպիսին կարող էին լինել, ինչպես են իրարամերժ աղբյուրները պատմության մեջ միատեղվում, պատմագրի շեշտադրությունները, ժողովրդական vs. էլիտայի պատմագրություն ու տենց։ Ու սա էլ պետք է ուսումնասիրել ու վերադառնալ սրան տաբեր տարիքներում։ Այնպես որ համաձայն եմ նրա հետ, որ բոլորը պիտի որևէ պատմական առարկա անցնեն (լինի հայ ժող, թե դիվանագիտության կամ թեկուզ բիզնեսի ու գիտության), որովհետև տարբեր գիտական բնագավառների մտածողություններին ծանոթ լինելը մարդուն էլ ավելի լայնախոհ է դարձնում, ինչպես նաև տեղեկատվական գրագիտության բարձրացմանն է նպաստում։
Իսկ դպրոցական տարիքի մակարդակի շփվող-մտածող մասնագետներ, ումից մենակ իրենց նեղ գործը լավ անել է սպասվում, թող պրոֆ-տեխ ուսումնարաններում կրթեն։
Էջանիշներ