Անկապ օրագիր

[Դեկադա]

Գետինը մտա լրիվ պունկտերով:

[Հարդ]

Անտանելի ա անտաղանդ երաժիշտների հետ շփվելը (ստիպված, գործի բերումով):
Ախր հա, էլի ինքը մեղավոր չի, որ անտաղանդ ա, բայց գոնե պրիզնատ գա, իրան մի քիչ համեստ պահի: Ու որպես կանոն բոլոր անտաղանդ երաժիշտները լրջորեն մտածում են, որ իրան շատ տաղանդավոր մարդիկ են: Դու հրեշտակի թևեր էլ առնես, չեն հավատա:
Իհարկե բանն էն չի, որ ես ասում եմ դու անտաղանդ ես, իրանք էլ նեղանում են, չէ, տենց բաների մասին չի կարելի ուղիղ խոսել, ուղղակի երբ տեսնում ես սխալ են անում, մի բան չեն ջոկում, ասում ես, որ ուղղեն, հո չեն փքվում... Մթոմ դու ով ե՞ս, որ ինձ էլ ուղղես:

Դե արի ու էսքանից հետո դիմացի ու մի ասա, որ տո այ միջակություն, տո տղա ջան, ի՞նչ ես քեզանից ներկայացնում: Ու ընդհանրապես, անկախ տաղանդ ես, թե անտաղանդ, մի քիչ համեստ եղեք: Համաշխարհային մեծություններ կան, որ համեստության տիպար են, դո՞ւք ով եք, որ պետք ա փքվեք...

Կներեք անհետաքրքիր գրառման համար:

[Ameli]

Ըստ իմ մինիմալ գիտելիքների մատաղ անում են այն ժամանակ, երբ ընտանիքը, կամ նրա անդամներից մեկը ինչ-որ փորձանքից է ազատվում, մատաղ են անում և բաժանում աղքատներին, հիմա ինչ-որ բան փոխվել է այդ ծեսի, ավանդույթի մեջ, ու ըստ իս ոչ լավ կողմը: Հիմա մարդիկ մատաղ են անում և բաժանում իրենց ազգականներին, ծանոթներին, հարևաններին :
Քիչ առաջ դուռը թակեցին, և մի աղքատ մարդու տպավորություն թողնող տղամարդ հազիվ լսելի ձայնով ասաց.
-Մատաղի փող ենք հավաքում

[Magic-Mushroom]

Ամեն ինչ սուտ է փող, իշխանություն, հիմար դեմքի արտահայտությունով խելացի գիտնականներ, անարժան Նոբելյան մրցանակակիրներ, բնապահպաններ, դրանք ուղղակի կեղծ չափման միավորներ են, բոլորին մարդասիրություն եւ հոգատարություն է պակասում, շատ տխուր եմ Սիրիայի պատճառով, իմ ամենասիրած պետությունն էր, ինչքան՞ հուշեր, ինչքան՞ հաճելի մարդիկ, իսկ հիմա հիմա ավերակներ են ցանկանում թողնել այդ հին, պատմական երկրից, երեւի Շեքսպիրը դագաղի մեջ շուռ եկավ
Ես Սիրիայում 2007


Let it be

[keyboard]

Ձյունն էլի եկավ, ես էլ էլի խոսեմ։
Կարդում եմ ֆորումը, տարբեր թեմաներ, կարծես բոլորիս ուզածը մեկն է՝ կարգին ապրել, բառիս բուն իմաստով։ Երեկ Ձայ ախպոր տեղադրած հոդվածն էի կարդում Թեղուտի մասին, իսկսկանից ահավորա, մանավանդ երբ գիտակցում ես, բայց զգում ես, որ անզոր ես։
Դե հիմա էլ ես իմ կարծիքն ասեմ․ մենք՝ հասարակի մարդիք, որ իրար չենք հարգում, ինչու՞ ենք պահանջում, որ ուրիշները մեզ հարգեն, ասենք եթե ՄԱՐԴ արժեքը չի գնահատվում, ինչ իմաստ կա փափուկ մասերը պատռելու։
Էսօր նայում եմ փողոցում, համատարած ինչքան խանութ ու բոդկա կա, բոլորի առաջ մեկը իրա ջանդակից մեծ լապատկով ձյունը լցնումա փողոց։ Արա խի՞, խի՞ ինչ իրավունքով դու չէս հարգում քեզնից 3-4 ժամ շուտ արթնացած մարդու արածը, երբ դու քո անկողնում տաք քնած էիր, ինքը ավտոյի մեջից էտ ցրտին շիբին ու աղ էր լցնում փողոցում, որ քո երեխեն երթուղայինով բոլեե մենեե անվտանգ դպրոց կամ մեկ այլ տեղ տեղափոխվի։
Արա խի՞ ես էտ լապատկով ձյունը վրես լցնում, ումա՞ պետք քո "կներես"-ը․ մի անգլերենի դասատու ունեի, անգլեներում "այ ամ սորի" բառի իմաստն էր բացատրում ու հետն էլ ասում էր,որ էս բառը նրա հաամր չի, որ մեկին սպանես, ասես այ ամ սորի։
Հիմա ասենք մեքենա քշողն էլ մեքենան կանգնեցնի իջնի մեջից լապատկեն հանի ու խանութդ լցնի ձյունը, ինչ կայֆա չէ՞
Էհ դե Թեղուտի հարցն էլ, որ լուծվի առողջ կապրենք, բայց որ առողջ ապրենք երկոտանի կենդանիները կքչանա՞ն․․․

[Նուշություն]

Տեսնես ինչի՞ ա ինձ թվում, թե որոշ (ու հեչ էլ էս որոշ-ը փոքր թիվ չի) կոկիկ հագնված, սպիտակ խալաթով, խնամված, հարդարված բժիշկներ իրականում ողորմելի մուրացկան են....

[Meme]

Ներսումս ինձ մի բան պակասումա, դատարկ կտոր կա, որ չի կարողանում լցվել...
Ո՞նց գտնե՜մ...

[Ժունդիայի]

Շեֆիս կնիկը կամ փիղ ա՝ «է՜ն օրերի» մոմենտով, կամ էլ մոտը ժամանակից շուտ մենոպաուզա ա: Երկու շաբաթ ա, ամեն Աստծո օր, ինչ մարդու աղջիկը աջ ու ձախ բոլորին շշում ա: Սեփական էրեխուն ընդուց ա թևից բռնում ու 20 մետր հեռավորությունից շպռտում սենյակ ու դուռը փակում, մարդուն ստուց ա անպատվում, պարտք ունեցող հաճախորդներին էլ՝ օրը մեջ մայրուղի հանում:
Էսօր խցանման պատճառով մեր վարորդը մոտ 2 ժամ ուշացել էր: Խեղճ տղուն նենց վրա տվեց, քիչ էր մնում մազերից բռնեի ու զղշեի էդ լրբուշկին: Բայց դե որոշեցի քաշվել ղրախ ու գործս շարունակել: Հավես չունեմ ինչ-որ մեկին անպատվելու: Երկու տարուց ավել ա, ինչ աշխատում եմ, սակայն թույլ չեմ տվել, որ իգական սեռի այդ ներկայացուցիչը տոնը բարձրացնի վրաս, չախալ աչքերովս նախորոք խեղդել եմ նման ցանկությունները:

Բայց մի տեսակ ջանս քոր ա ընկել, սատանեն ասում ա մի հատ խոտան արա: Ու՜ֆ չգիտեմ, սատան ախպեր, վախենում եմ լղլղչիներից, հատկապես «է՜ն օրերի» մոմենտով:

[Նարե91]

Ինչ-որ մեկին անիծել ե՞ք ցանկանում... խնդրեմ, մի շատ լավ անեծք գիտեմ, որը, հավատացե՛ք, կծառայի իր նպատակին. այն շատ հեշտ է ու պարզ, ընդամենը՝ մեկ նախադասություն.
«Այ մա՛րդ արարած, թող, որ քո ճամփան պատված լինի կիսագրագետ մարդկանց խրձով»:
Լավ եթե լուրջ, ապա թշնամուս անգամ չեմ ցանկանա, որ երբևէ գործ բռնի կիսագրագետ մարդու/մարդկանց հետ Ախր, անտանելի ա ուղղակի...աննկարագրելի տանջանք ա էդ տիպի մարդու հետ գործ ունենալը..... երբ մարդն անգրագետ ա լինում, էլի ոչինիչ, ասում ես ջհանդամը, դե հիմա մարդ ա, չգիտի... բայց այ երբ կիսագրագիտություն կոչվող հիվանդությամբ ա տառապում, թող ու փախի...էստեղից-էնտեղից մի բան լսում ա, դրան խառնում ա իր վառ երևակայությունը ու գիտությունների դոկտոր-պրոֆեսորի կեցվածքով քեզ ա ներկայացնում՝ քեզ, ավելի ճիշտ հենց ինքը իրան հիմարի տեղ դնելով: Խղճում եմ դրանց նմաններին ու ուզում, որ շուտափույթ կերպով ու Աստծո հաջողությամբ բուժվեն այդ անտանելի հիվանդությունից: Ու վերջում սիրելի ակումբցիներիս սրտանց ուզում եմ տալ օրհնանքս /չնայած ես ով եմ, որ օրհնեմ/, ավելի շուտ մաղթանքս
«Այ իմ սիրելի ակուիմցի, թող որ քո ճամփան մաքրված լինի կիսագրագետ մարդկանց խրձից»

[Magic-Mushroom]

Նստած մտածում եմ, թե մարդը ինչով է տարբերվում կենդանիներից ու վերջը գտա պատասխանը, տարբերվում է իր էգոիզմով, դաժանությամբ, ինքն իրեն խելացիի տեղ դնելով, բայց սովորական միջակություն՝ որը ծնված է աշխատելու ուրիշների համար(ստրկություն), փտած ծառ տնկելու եւ իր նման կիսառոբոտ երեխա(ստրուկ) լույս աշխարհ բերելու համար, իրոք խղճում եմ միջակ մարդկանց՝ որոնք իրենց խելացիությունը ապացուցելու համար քեզ են ներկայացնում ինչ-որ թղթի կտոր, չունեն սեփական կարծիք: Լավ երկար կգրեմ, ավելի լավ է մեջ բերեմ իմ կողմից շատ սիրված մարդկանց ոսկե խոսքերը, դրանք ավելի լավ են բնութագրում իմ զգացմունքները

1)Անհնար է նվաստացնել մարդուն` չնվաստանալով նրա հետ միասին:

2)Ոչ ոք չի կարող դատել ուրիշների մասին, քանի դեռ չի սովորել դատել ինքն իր մասին:

3)Նա ով պատմում է ուրիշի թերությունների մասին, ուրիշին էլ պատմում է քո թերությունների մասին:

4)Մարդ ինչքան խելացի է, այնքան շատ է գտնում օրինգինալ մարդկանց: Միջակ անհատները տարբերություն չեն գտնում մարդկանց միջև:

5)Խուսափե՛ք այն մարդկանցից, ովքեր ձգտում են գցել ձեր հավատը ձեր նկատմամբ: Բնավորության այդ գիծը յուրահատուկ է մանր մարդկանց: Մեծ մարդը, ընդհակառակը, ձեզ ներշնչում է, որ դուք նույնպես կարող եք դառնալ մեծ:

Մի քիչ մեդիտացիա անեմ, ազատվեմ վատ էմոցիաներից, չեմ սիրում վատ կառմա ունենալ, հետո ամենինչ քեզ է վերադառնում...

[StrangeLittleGirl]

Էս պարտադիր բժշկական ապահովագրությունը ե՞րբ ա գալու Հայաստան կամ ե՞րբ ա բժիշկների աշխատավարձը բարձրանալու: Թե չէ որ թողնես, բժիշկներին ինչ ասես չեն անվանում: Խնդրեմ, վերևում ողորմելի մուրացկան անունը կպցրեցին: Էհ, մարդիկ, հլը դուք էլ գիշեր-ցերեկ հիվանդանոցներում չլվեք 30 000 - 60 000 դրամի դիմաց: Տեսնեմ` հիվանդից փող չե՞ք ուզի: Ի դեպ, Հոլանդիայում բժշկին բարև ես ասում, արդեն փող պիտի տաս: Ուղղակի մի փոքր տարբերություն կա. դա օրինական ա: Համակուրսեցիս էր էն օրը սարսափով պատմում, որ զանգել ա բժշկին, ինչ-որ հարց ա տվել դեղերի հետ կապված: Հաջորդ օրը փոստով հաշիվը ստացել ա: Հայաստանում բժիշկները տենց բան անեն, հում-հում կուտեն:

Հ.Գ. Լուրջ եմ ասում, եթե բժիշկների աշխատավարձը բարձրանա, հաջորդ օրը վերադառնալու եմ Հայաստան ու գործ փնտրեմ:

[Smokie]

Ինչ-որ բան պակաս ա, մի բան էն չի:

Ես կարծես սպառել եմ ինձ՝ արդեն ասել եմ այն ամենը ինչ մտածում եմ: Չեմ ուզում միշտ կրկնվել, նորություն ա պետք:

Չեմ հասկանում ինչ ա կատարվում, հաստատ գիտեմ, որ ուզում եմ ինչ-որ բան փոխել, բայց թե ի՞նչ, այ դա հարց է:

[John]

Նենց չի որ վարկանիշացավով եմ տառապում, բայց դե սովոր էի լավագույն 5յակում լինել, իսկ մի օր մտա ու ... 103 քիչ-քիչ հետ բերեցի կորցրածս տարիները, հիմա առաջին էջում եմ՝ առաջին երեսնյակում
հ.գ.
աչքիս նենց ա, որ տառապում եմ վարկանիշացավով

[Lusinamara]

Ես մի տարեկան եմ

Էս ի՜նչ հզոր ալիք էր, որ ինձ Ակումբի ափը գցեց…
Շատերդ ապրել եք այն զգացումը, ինչ հիմա՝ ես: Ուղղակի աննկարագրելի է քեզ լիարժեք ակումբցի զգալու իրողությունը: Հիշողության ու մտքերի գիրկն եմ ընկել. ի՞նչ տվեց ինձ ակումբային մի տարին, ի՞նչ տվեցի ակումբին ես:

Մտածում եմ, որ Չիլին ասաց՝ ակումբը քեզ կսազի որքանո՞վ այն համապատասխանեցրի իրականությանը ու որքանո՞վ ես սազեցի ակումբին: Արժանացա գրեթե ամեն ինչի. սիրվեցի շատ ակումբցիների կողմից, սիրեցին իմ գրառումները, եղա կարծես «ամենաերիտասարդ» ակումբցին՝ և՛ գրառումների քանակով, և՛ գրանցման ամիսների ժամանակաշրջանով, ով վաստակեց իր առաջին վարկանիշային աստղիկը:
Մտածում եմ՝ Արագածը ճիշտ էր ասում, որ Արարատը նվաճելուց հետո կյանքը կորցնում է իր հետաքրքրությունները, նպատակ կարծես չի մնում: Ինձ համար էլ այդ վարկանիշի աստղիկը դարձավ «Արարատ». ինձ ակումբում նպատակիս հասած համարեցի:
Ակումբը գեղեցկացնում է կյանքը: Ի՜նչ հրաշք է, օրինակ, երբ գիտես, որ հարյուրավոր կիլոմետրեր հեռու Ամելիի մատնեհարները կան ու որ դու դրանք երբևէ շոշափել ես:

Կրկին անգամ շնորհակալ Չուկ ջան… ու բոլոր նրանց, ովքեր ուղղակի, թե անուղղակի կերպով ակումբը պահպանում են հաճելի մթնոլորտում:

Հ.Գ. մտածում եմ՝ կարոտել եմ Հայկօյի գրառումները…

[Claudia Mori]

Դրսում առատորեն տեղացող ձյունը ոնց որ ջիջիլ գցի…

Մեջս եռում է՝ տաքություն ունեմ…տաքություն ունենալը ինձ համար մահանալու նման բան է…ամբողջ կյանքս անցնում է աչքերիս առջեւով ու սկսում եմ հերթով խոստանալ ինձ ու տաքություն պարգեւողին, որ էլ չեմ գործի այս կամ այն սխալը, միայն թե նորից տաքություն չունենամ…

Է՜հ…տատիս կողքս լիներ ու մի բաժակ թեյ տար, հաստատ ավելի շուտ կլավանայի…

Տատ ջան շուտ լավացի, խնդրում եմ, ես հիվանդացել եմ…