Առաջին քայլ

[Shauri]

Իմ կարծիքով` ճիշտն այն է, որ առաջին քայլը տղան անի: Ոչ թե որովհետև աղջկա համար “ամոթ է” կամ նման մի այլ բան, այլ որովհետև հասարակության դրվածքն է այդպիսին:
Բայց մեկ-մեկ լինում են դեպքեր, երբ տղաներին պետք է մի քիչ “բզել”, որովհետև իրենք ինչ-որ բաներ չեն նկատում կամ գլխի չեն ընկնում
Ու առհասարակ, ինձ թվում է` էդ “առաջին քայլ” ասածը բոլորովին էլ պարտադիր չի, որ նշանակի գցվել տղայի գիրկը ու հավերժ սեր խոստովանել...

Կախված է նրանից, թե «առաջին քայլ» ասելով ինչ եք հասկանում։ Եթե նկատի ունեք մեկը մյուսի նկատմամբ առաջին անգամ համակրանքի նշան ցույց տալը, օրինակ՝ ժպտալով նայելը, աչքերով հասկացնելը ( , կներեք, մտքումս այդ պահը պատկերացրեցի) կամ ուրիշ մի ձև, ապա ինձ համար կապ չունի, թե դա ով կանի։

[Ուրվական]

Իմ կարծիքով` ճիշտն այն է, որ առաջին քայլը տղան անի: Ոչ թե որովհետև աղջկա համար “ամոթ է” կամ նման մի այլ բան, այլ որովհետև հասարակության դրվածքն է այդպիսին:

Դե ինչ է նշանակում " դրվածքն է այդպիսին":Այսինքն, եթե հասարակությունը կարծում է, որ դա ամոթ է, դու դա այդպես էլ ընդունում ես:Ասածներիդ մեջ ինչ-որ հակասություն կա:Եվ հետո, եթե, օրինակ, մի հատ ինձ մոտիկ աղջիկ լավ մտածի և առաջին քայլը անի ու ինչ-որ մեկի կողմից մի թեթև բացասական արձագանք իմանամ, ապա այդ բամբասողի համար լիքը տխուր ա լինելու:

[Selene]

Ինձ թվում է,որ առաջին քայլը որպես բառերով արտահայտվելու միջոց,պետք է արվի տղայի կողմից,բայց դա չի նշանակում,որ եթե աղջիկը սիրում է,պետք է ոչ մի քայլ չձեռնարկի,դե նա կորող է բավականին ուշադիր վերաբերմունքով արտահայտել իր սերը,չնայած իմ կարծիքով ոչ բոլոր տղաներն են դա հասկանում:
Ամեն դեպքում մի բան հաստատ է,որ եթե անգամ խոսքերը լռում են,աչքերը անչափ խոսուն են ,պարզապես պետք է նկատել

[Ուրվական]

Ինձ թվում է,որ առաջին քայլը որպես բառերով արտահայտվելու միջոց,պետք է արվի տղայի կողմից,բայց դա չի նշանակում,որ եթե աղջիկը սիրում է,պետք է ոչ մի քայլ չձեռնարկի,դե նա կորող է բավականին ուշադիր վերաբերմունքով արտահայտել իր սերը,չնայած իմ կարծիքով ոչ բոլոր տղաներն են դա հասկանում:
Ամեն դեպքում մի բան հաստատ է,որ եթե անգամ խոսքերը լռում են,աչքերը անչափ խոսուն են ,պարզապես պետք է նկատել

Ենթադրենք, աղջիկը այդքան բան արել է, բայց տղան, միևնույնն է, չի նկատում:Ինչ է, այդ աղջիկը բառերով չարտահայտի իր զգացմունքները?Որ ուզում ես իմանաս, կանգնելն ու ամեն ինչ դեմ-դիմաց ասելը ամենաճիշտն է:

[PlesOk]

Ինձ թվում ա որ սիրո հարցում աղջիկն ու տղան հավասար իրավունքներ պետք է ունենան քանի որ երկուսն էլ ընդունակ են սիրել Ես ողջունում եմ էն համարձակ աղջիկներին որոնք սիրել են ու ասել դրա մասին Անձամբ ես երբեք առաջինը չէմ իւոստովանի

[Sun]

Մեր օրերում հատկապես Հայաստանում ընդունված է, որ առաջին քայլը պետք է անի տղան, իսկ աղջիկները հազվագյուտ են դիմում սիրո խոստովանության: Կուզեմ իմանամ դուք ինչպես եք վերաբերվում այդ հարցին: Առաջին քայլը ում պարտականությունն ա աղջկա, թե տղայի:
Ասեմ իմ կարծիքը՝ ես կարծում եմ, որ աղջիկը չպետքա դիմի առաջին քայլին, էդ իմ անձնական կարծիքնա, կասեք ձերը?

Այդ կախված է մարդու բնույթից: Ընդհանրապես մենք սովոր ենք,որ առաջին քայլը տղան պետք է անի,բայց լինում է և հակառակը,որը ավելի սահմանափակ է(տարբեր մարդիկ տարբեր մոտեցումներ ունեն ամեն ինչի մասին), ուղակի պետք է կանխատեսել,թե դիմացինդ ոնց կմոտենա այդ ամենին Տեսնելը հեշտ է, դժվար է կանխատեսելը:

____________
Լավը և նույնիսկ լավագույնը արագ հագեցնում է, եթե դառնում է առօրեական:

[dasola]

Ըստ ինձ դա շատ ավելի կախված է նրանից թե ով է դիացինդ:Եթե դիմացդ հասկացող ու խելամիտ է, ապա այդքան էլ էական չէ, ով առաջինը կանի այդ որոշիչ քայլը:Ինչու չէ,միգուցե տղան կաշկանդվի,չնայած, որ սիրում է, ապա ինչու չօգնել նրան ...բացասական ոչինչ չեմ տեսնում,եթե ընտրությունը ճիշտ է....

[Է Ն Ց Ո]

Ըստ ինձ դա շատ ավելի կախված է նրանից թե ով է դիացինդ:Եթե դիմացդ հասկացող ու խելամիտ է, ապա այդքան էլ էական չէ, ով առաջինը կանի այդ որոշիչ քայլը:Ինչու չէ,միգուցե տղան կաշկանդվի,չնայած, որ սիրում է, ապա ինչու չօգնել նրան ...բացասական ոչինչ չեմ տեսնում,եթե ընտրությունը ճիշտ է....

ես եէլ եմ ետ ասում եթե հասկացող ու խելամիտ է դիմացինդ, բայց մյուս կողմից մտածում եմ իսկ եթե անհասկացող է և տգետ?
կարծում եմ չես սիրի նրան
դրա համար առաջարկում եմ հետևյալ տարբերակը
առաջին քայլի մեջ մտցնել երկիմաստություն պռովալի դեփքում պլան B ու հրաժարվում ես քո ասածներից
կարծում եմ աղջիկներին հատուկ բան ասեցի ու նորություն չեր ասածս

[Mesrop]

Եթե նույնիսկ աղջկա մտքին կա, ինքը նենց ա անում, որ առաջին քայլը տղան անի...
Դաժան պրոցես ա էտի տղու համար...

[Vive L'Armenie]

Լռիվ հանգիստ եմ վերաբերվում աղջկա առաջին քայլին ու իմ առաջին սերն էլ հենց տենցա եղել

Տեսնեն ես ինչի՞ նորմալ չեմ համարում , ոչ մի կերպ մոտս չի ստացվում սովորական ընդունել

[Dayana]

Չէ է , եկեք թող տղան առաջին քայլն անի , դա համարձակության նշան է Համ էլ բոլոր հեքիաթներում էդպես է

[Adam_Smith]

Առաջին քայլը բնականաբար տղան պետք ա անի, բայց շատ աղջիկների թվում ա, որ ինչքան քայլ կա լրիվ պետք ա տդան անի: Թե չէ առաջին քայլն անում ես, երկրորդն ես անում... բայց ձեն ձուն չկա ու որ հետո ձանձրանում ես իրանից նոր սկսում ա քայլեր անել... Իմ կարծիքով դա սխալ ա, ու քայլերը պետք ա փոխադարձ արվեն` իհարկե առաջինը տղան

[Anchi]

Եթե նույնիսկ աղջկա մտքին կա, ինքը նենց ա անում, որ առաջին քայլը տղան անի...

Ճիշտ է, հիմնականում այդպես էլ լինում է:
Բայց ես ուղղակի զարմանում եմ, որ այստեղ քննարկում են, որ աղջիկը չի կարող առաջին քայլը անել, հասարակությունը լավ չի ընդունի և այլն: Հասարակությունը մենք ենք, ու հետևաբար մենք ենք այդպես կարծում, ուրեմն եկեք չմեղադրենք հասարակությանը: Ու եթե ինչ-որ բան ուզում եք փոխել, սկսեք հենց դուք ու հենց ձեզանից:
Եթե ուզում եք սեր խոստովանել, մի՛ հապաղեք: Դա ասեք նրան՝ ուշադրություն չդարձնելով ու երբեք չմտածելով հասարակության մասին: Ու եթե տղան, որին սիրում եք, դրան լավ չի վերաբերվի, ուրեմն նա պարզապես արժանի չէ ձեր կողքին լինելու:

[Երկնային]

Մեր օրերում հատկապես Հայաստանում ընդունված է, որ առաջին քայլը պետք է անի տղան, իսկ աղջիկները հազվագյուտ են դիմում սիրո խոստովանության: Կուզեմ իմանամ դուք ինչպես եք վերաբերվում այդ հարցին: Առաջին քայլը ում պարտականությունն ա աղջկա, թե տղայի:
Ասեմ իմ կարծիքը՝ ես կարծում եմ, որ աղջիկը չպետքա դիմի առաջին քայլին, էդ իմ անձնական կարծիքնա, կասեք ձերը?

Երբեք վատ չեմ նայել այն աղջկան, որը այնքան համարձակ է լինում, որ, չիմանալով դիմացինը պատասխանում է իր զգացմունքներին, թե ոչ, դիմել են առաջին քայլի… նույնիսկ հիացել եմ իրենց համարձակությամբ…
Սա կյանքում այն երևույթներից մեկն է, որ համարում եմ նոռմալ, ու ընդունում ոմ, բայց ինքս նման քայլի չէի գնա…
Առաջինը, շատ ամաչ.կոտ եմ նման քայլ անելու համար…
Երկրորդը, լիովին համաձայն եմ Արշակի հետևյալ գրառման հետ…

Ես ինքս լրիվ նորմալ եմ վերաբերվում ու կարծում եմ, որ աշխարհը շատ բան կշահեր, եթե եթե մարդիկ նորմալ վերաբերվեին դրան ու աղջիկները հանգիստ, առանց վարկաբեկվելուց վախենալու կարողանաին նման բան անել։
Բայց Հայաստանում ցավոք աղջկա կողմից առաջին քայլը հիմնականում շատ վատ է ընդունվում տղայի ու շրջապատի կողմից։ Այդ պատճառով երևի սիրո խոստովանություն անելուց առաջ աղջիկը պիտի լավ իմանա, թե ում է խոստովանում, թե չէ կարող է ծաղրի առարկա դառնալ։
Ու վատն այն է, որ երևի շատ տղաներ, որոնք ասում են, թե նորմալ են վերաբերվում դրան, այնուամենայնիվ ենթագիտակցորեն այնքան էլ լավ չեն համարում։ Ուղղակի հայերի մոտ դրան վատ վերաբերվելը շատ խոր արմատներ ունի։ Բայց կարծում եմ, որ ժամանակի ընթացքում հայերն էլ կընտելանան դրան ու ամեն ինչ լավ կլինի

հարցը նրանում է, որ ներկայումս տղաների մեծ մասը, թեև ասում է, որ ոչ մի վատ բան չի տեսնում, նրանում, որ աղջիկն առաջին քայլը անի, բայց ենթագիտակցաբար դրան այդքան էլ դրական չեն նայում
Աղջիկը երբեք չի կարող վստահ լինել, որ իր խոստովանությունից հետո տղան չի գնա իր ընկերների հետ քննարկի իր քայլը, ծիծաղի, ուրիշների մոտ ավելի-պակաս բաներ խոսի… ու լիքը տենց բաներ…
Դրա համար էլ մեր աղջիկները լուռ սիրում են, ու աշխատում են ոչ մի կերպ ցույց չտալ, որ սիրում են…

[DVG]

Իսկ ինձ օգնություն ա պետք, թե ոնց անեմ էդ անտեր առաջին քայլը, որովհետև էդ աղջիկը իմ մոտիկ ընկերներից մեկն ա, բայց պարզվումա, որ սիրահարվել եմ, կամ էլ...ով գիտի թե ինչ:
Հիմա, եթե ես առաջին քայլը անեմ, ու եթե ինքը դա չհավանի, այսինքն՝ ինքը նույնը չի զգում, ես կկորցնեմ մոտիկ ընկերոջս, եթե չանեմ...ոչինչ էլ չի լինի, բայց լավ կլիներ որ միասին լինեինք ես ինքս էլ բան չեմ հասկանում...ու չգիտեմ էլ թե ինչի եմ էս ամենը գրում...