Արշակ ջան, մենք էլ իրանք էլ շատ բաներ ներքին աուդիտորիայի համար ենք անում... Ալիևը որ ասում ա երևանը գրավեմ և այլն... Նիկոլինը շատ ավելի "վտանգավոր" ա բաքֆայերի իմաստովԱրշակ-ի խոսքերից
Ինչի քեզ թվում էր, որ Նիկոլը էնքան միամիտ ա, որ կարծում էր, որ ասելու ա Արցախը բանակցային կողմ դարձնենք, Ալիևն էլ ասելու էր՝ հա, դավա՞յ։
Որ ինչ–որ պահանջ ա մեջտեղ բերում բանակցությունների ժամանակ, դեռ չի նշանակում, թե կարծում ա, որ էդ պահանջը պիտի ռազ–դվա լուծվի, որ հիմա էլ հրճվում եք, թե բա տեսա՞ք, ձախողվեց։ Ասենք էդ նույն ձևի Ալիևը քսան տարի ա պահանջում ա, որ գրավյալ տարածքները հանձնեք նոր կխոսենք, հեսա վրա ենք տալու Երևանը գրավենք և այլն։ Քո կարծիքով Ալիևը ամեն անգամ տենց պայմաններ դնելուց միամտորեն հուսով ա, որ ասելու ա ու սաղ համաձայնվելու են, իր ասածը լինելու ա՞։
Նայի Արշակ ջան... Նիկոլը հեչ ճկուն քաղաքական գործիչ չի ու իրա էս "Արցաշը բանակցությունների կողմ" դարձնելը ըստ էության անիմաստ էր՝ սխալ որովհտև դրանով նախ բոլորովին էլ չսկսեց ավելի շատ վստահել... իրանք մնում են քոչարյանասերժական, դրա վկայությունը ընտրություններն էր… Արցախը բանակցություններից դուրս ա մնացել մեր նախաձեռնությամբ ու մինսկի խմբի և ադրբեջանի համաձայնությամբ, ցանկացած ֆորմատի փոփոխություն պահանջվելու ա բոլոր կողմերի համաձայնությունը. այսինքն վրյանտ չկար էլ որ լիներ (1) և երկրորդ եթե լուրջ իշխանություն ես, լուրջ երկիր ես ուրեմն պտի հարգես քո նախկին ղեկավարների պայմանավորվածությունները, հակառակ դեպքում վստահելի չես, ի՞նչ իմանան վաղը եթե ուրիշը գա նույնը չի անելու. երրորդ էդ ի՞նչ լավրեջ ա, ինչի՞ց պտի վախենան ու քեզ տան որ դու ասես "օքեյ չենք բերում". իրանքպետք չի Նիկոլին լսեն որ իմանան ադրբեջանն ինչ ա, Նիկոլը չի իրանց ասելու... ես համարում եմ էտի անօգուտ քայլ որ հավայի աղմուկ հանեց, որովհետև տեղը բան չստացանք, հակառակը ինչ որ տեղ անզորություն ցույց տվեց...Արցախը բանակցային կողմ դարձնելու նախաձեռնությամբ Նիկոլը լրիվ ուրիշ խնդիրներ էր լուծում։ Նախ էսքան տարիներ Հայաստանի ղեկավարների ղարաբաղցի լինելու ու արցախում գլուխ հարթուկելու արդյունքում Արցախում իր նկատմամբ մեծ թերահավատություն կար, որ բանակցողը էլ արցախցի չի ու Նիկոլը կարող ա Արցախը ծախի։ Ու էս ձևակերպումներով Նիկոլը առաջին հերթին արցախցիներին էր վստահեցնում, հանգստացնում, որ առանց ձեր մասնակցության հարց չեմ լուծելու։ Ու իմ տպավորությամբ նպատակին հասավ։
Հետո էդ պահանջով շատ պարզ բառերով միջազգային հարթակում ընկալում ա ստեղծում, որ Ադրբեջանին ընդամենը հողեր, տարածք ա պետք, առանց մեջի ժողովրդի։ Բա եթե Ղարաբաղը հետ տանք, էդ ժողովրդի հետ ի՞նչ պիտի լինի, եթե դու սկի Ղարաբաղի ժողովրդի հետ չես ուզում խոսես։ Ո՞նց կարաս էդ երկրի ժողովրդին ղեկավար լինես, եթե հետները խոսելու չունես։ Իմ կարծիքով էս շատ ճիշտ շեշտադրում ա միջազգային հարթակներում իմիջի առումով։
Ու իտոգում ինքը ոչ մի բան էլ չի բանակցում․ էլի հետները հանդիպում ա, բայց քննարկում ա զինադադարը պահպանելու գործնական հարցեր ու էլի ամեն անգամ նույն հարցն ա բերում՝ ո՞նց պիտի իտոգի գանք, առանց էդ տարածքի ժողովրդի կարծիքը հարցնելու։ Որին ոչ Ադրբեջանը, ոչ միջնորդները խելքը գլխին պատասխան չեն կարա տան։
համաձայն եմ, բայց էդ իրա բարձրացրած հարցի արդյունքը չէր... արդյունքների համար շուտ ա... շատ շուտՈՒ փաստը էն ա, որ հեղափոխությունից հետո սահմանին զոհերը էականորեն պակասել են։ Ու էդ ամենակարևոր արդյունքն ա էս պահին։
Նենց որ Նիկոլը Արցախի շուրջ բանակցություններում չի ձախողվել․ ընդհակառակը հլը որ ամենահաջողված ղեկավարն ա։ Շատ ճիշտ շեշտադրումներ ա անում ու ճիշտ արդյունքների ա հասնում։
փոխզիջումների... եթե մեր վրա սենց լծակներ ունեն էդ նշանակում ա, մեզնից բան կախված չի, անգամ Նիկոլի պաշտոնին լինելը, որտև էդ լծակը բավականին մեծ լծակ ա...Իսկ ընդհանրապես, կարծում եմ որ Ղարաբաղի հարցը մոտակա տասնամյակներում լուծվող հարց չի․ զուտ էն պատճառով որ ոչ մի կողմի ժողովուրդը զիջումների համաձայն չի ու զիջումներ անելը երկու երկրների ղեկավարներին էլ ձեռ չի տալիս․ ցանկացած զիջում անող ղեկավար ազգի դավաճան ա ընկալվելու։ Հատկապես Ադրբեջանի ղեկավարին ընդհանրապես պետք չի որ Ղարաբաղի հարցը լուծվի․ բա ուրիշ ինչո՞վ ժողովրդին վախացնի, թեժ պահի, ուրիշ ինչի՞ վրա երկրի վատ սոցիալական վիճակի մեղքը քցի, որ իր կոռուպցիոն բռնապետական իշխանությունը պահի։ Նույն էլ Ռուսաստանի ու մյուս միջնորդների դեպքում․ իրանց ձեռ ա տալիս Ղարաբաղյան պասիվ կոնֆլիկտի գոյությունը, քանի որ էդ լծակ ա երկու երկրների վրա էլ պետք եղած ժամանակ մատ թափ տալու ու զենք ծախելու։
Մենք շատ միամիտ ժողովուրդ ենք... իմ արև... հույսներս դրել ենք որ "աշխարհը կմոռանա ու կհամակերպվի", ադրբեջանն էլ ա՞ մոռանալու... էս կոնֆլիկտի մեջ բավական ա որ կողմերից մեկը հիշի ու տաք պահի կոնֆլիկտը և ոչ ոք էլ չի մոռանա դրա մասին... մենք կարող ա մոռանանք, բայց կարան հիշացնեն. մոռանալը ստրատեգիա չի ոչ էլ արտաքին քաղաքական գիծ որ իրականացնես... չգիտեմ որտեղից ա մարդկանց մեջ էդ կարծիքը ստեղծվելՆենց որ մենք պիտի սովորենք չլուծված կոնֆլիկտով շարունակել ապրել ու զարգանալ՝ կոնֆլիկտը հնարավորին սառը պահելով ու հնարավորինս քիչ զոհերով։ Ոնց ասենք Իսրայելն ա ապրում իր կոնֆլիկտային տարածքներով։ Իհարկե կոնֆլիկտային տարածք ունենալը երկրի վրա ծանր ա նստում, բայց դրան այլընտրանք ուղղակի չկա։ Միակ տարբերակը ստատուս քվոն պահելն ա ու բալքի մի 50 տարուց մարդիկ սկսեն մոռանալ էդ վեճի մասին։ Ընդհանրապես ժամանակը մեր օգտին ա գործում․ ինչքան երկար ա Ղարաբաղը Հայաստանի հետ մնում, էնքան աշխարհը համակերպվում ա դրա հետ։ Բայց ոնց ասեցի, էդ շատ դանդաղ պրոցես ա։
Ու Նիկոլը հենց էս ուղղությամբ էլ բարեհաջող աշխատում ա և ինֆորմացիոն դաշտում, և՛ շարունակում ա Հայաստանի ռազմական հզորությունը մեծացնել, ինչը ամենամեծ երաշխիքն ա խաղաղությունը պահպանելու։
Խաղաղությունը պահպանելու ամենամեծ երաշխիքը հայաստանի քո ասած "հզորությունը" չի, դժբախտաբար, որովհետև հայաստանի հզորությունը մեզնից կախված չի ոնց որ նշել էիր վերևում այլ կախված ա "Ռուսաստանից ու մյուս միջնորդներից" որոնք մեզ զենք պտի ծախեն և վարկեր տան...
մի բան պետք ա ճիշտ հասկանանք. եթե հայաստանը մասնակցում ա բանակցություններին, նշանակում ա համաձայն ա տարածքները հանձնելումն (ղարաբաղն ու շահումյնը մեջը չեն)... էսի աքսիոմա ա, որևէ մեկը թող չկասկածի. Լինի Նիկոլը, Քոչը, Սերժը Լևոնը, Պողոսը, Պետրոսը... ներառյալ դուք՝ ով էլ ըլնի ձեզնից...
Մեջբերել
De gustibus et coloribus non est disputandum.
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Էջանիշներ