Հիշում եմ, երբ տարիներ առաջ աշխատում էի մի ֆիմայում, նոր տնօրեն նշանակեցին (իսկ մեր բոլոր տնօրենները իմպրտնի հայեր էին որպես կանոն), սա մի երեկույթի ժամանակ բաժակ բարձրացրեց, արտագաղթի թեման շարունակելով, թե՝ "Տղերք, Հայաստանը լավ երկիր է, մեր երկրի պես երկիր չկա, ես ահա մեծ ուրախությամբ եկել, ու որոշել եմ հայրենիքում աշխատել: Մի լքեք Հայաստանը...բլա, բլա, բլա" Չդիմացա կողքիս նստածին համարյա բարձրաձայն ասացի՝ որ մենք քո աշխատավարձի կեսի չափով ստանայինք, ամենահեռավոր գյուղում էլ ամենանախանձախնդիր հայրենասերը կլինեինք:
Որ երկրում....Հայաստանում իհարկե: Մեր երջանկահիշատակ տնօրենի աշխատավարձի կեսի չափով ու մեծ հոգով:
Մեջբերել
Էջանիշներ