Ընդամենը երկու թեմայում եմ նշել: Էս թեման հենց հիմնի մասին ա, կողքի թեմայում էլ ջղայնացել էի, որ կոնկրետ խնդրի մասին թեմա եմ առաջարկել, մարդիկ ասում են «հա դե նորմալ ա»:
Կոնկրետ էս դեպքում էլ գրել եմ, որտև ուզում եմ ցույց տալ համանմանությունը գինու պիտակ փոխելու ու հիմն փոխելու մեջ:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ու մի հատ էլ հստակեցնեմ ըստ թեմայի դիրքորոշումս:
Մեր հիմնը ես չեմ հավանում, բայց իրականում նորմալ հիմն ա: Ընդհանրապես երկրի խորհրդանիշները ինչքան քիչ փոխվեն, էնքան լավ, ու էս կոնտեքստում էդքան էլ ցանկալի չի հիմնի փոխելը: Բայց եթե նույնիսկ պետք ա հիմնը փոխել, ապա դա պետք ա անենք երկրում իրավիճակը լավացնելուց հետո: Էս պահին հիմն փոխելը կոսմետիկ ու դատարկ քայլ ա, ռեսուրսների անիմաստ վատնում, ձևականություն:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ընդհանուր ծավալներով ամենմեծ գինու սպառողն ա դառնում վերջին տարիներին։ Հասնում ա համարյա ԱՄՆ-ին։ Միջին խավ ա ձևավորվում Չինաստանում, ձեռները քչից շատից փող կա։ Գինին մոդայա ու սիրուն, ասոցացվում ա ստատուսի հետ, բրնձի արաղ չի, բայց գինի խմելու տրադիցիա համարյա չկա։ Սպառում են ինչ ուզում ես ու այլանդակ քանակներով։
Բայց դե, մարդ կա իրա ծանոթի հայկական գինու արտադրությունը, որի ծավալները մի քանի հազար շիշ կարող ա լինի, ու որի վրա իրոք քրտնաջան աշխատանք ա թափվում, որ որակ ու տեսք ունենա, ու շուկա մտնի, սարքել ա դրոշակ ու չի ուզում հասկանա, որ դա մի բան ա, իսկ տարեկան 2.5 միլիարդ շշի սպառումը մենակ մի երկրում, ուրիշ բան ա։
Թիվը տես, ապեր, 2.5 միլիարդ շիշ, ու էս մի երկրում։ Ալամ աշխարհում մի 25 միլիարդ լիտր (կամ 24*0.75 = 18 միլիարդ շիշ) գինի ա վաճառվում տարեկան- ու սաղ բարձր որակով ու եվրոպական մինիմալիստական դիզայնով։
Նու մոտավորապես, նույն ձևի ա Հայկական վիսկիի շուկան։ Ասենք, թանգնոց, սիրուն շշով Chivas Regal-ը հայ հարուսները առնում են, խմում են, իրար նվեր տանում, հարսնիք կնունքներին սեղանին են դնում, զաֆռտիկին վիսկի, քյաբաբի հետ՝ վիսկի։ Բայց Chivas-ը նորմալ վիսկիի տրադիցաիներով երկում խմում են մենակ չմոները։
Բացի էդ մենք Հայաստանը չենք ուզում ծախել, չէ՞: Եթե խոսքը տուրիզմը կամ ներդրումները խթանելու մասին ա, չեմ կարծում, թե ինչ-որ մեկը որոշի որևէ երկիր այցելել էդ երկրի սիրուն դրոշակի կամ մեղեդային հիմնի համար: Տուրիզմի առումով ես չեմ կարծում, թե Հայաստանը երբևէ շանս ունի դառնալու եսիմինչ տուրիստական երկիր, ոչ ծով ունենք, ոչ եսիմինչ թանգարաններ, ոչ էլ ճարտարապետություն, ոչ էլ եսմինչ փառատոններ, տոնակատարություններ, ասենք, ոնց որ ասենք Բրազիլիայում կամ Չինաստանում: Ասենք էն քանակությունը որ գալիս ա եկեղեցիներ տեսնելու, էդ ա: Ինչ վերաբերվում ա ներդրումներին, թե տուրիզմի դեպքում էլի կարող ա ինչ-որ ցնդած մելոման իր սիրած հիմնի երկիրը այցլելեր, ներդրման դեպքում էդ մի հոգու խերն էլ չկա: Շատ-շատ ֆուտբոլասերերը ֆուտբոլի հավաքականի ջախջախիչ պարտության ժամանակ իրանց լավ զգան, թե մեր երգը ավելի հավեսն ա, քաք սրտի մխիթարանք:
ինչի՞ա Ազնավուրն ուզում ՀՀ հիմնը փոխի, եթե Չինաստանում վատ ՌԱՅլիկով գինի չեն առնելու:
գինու մասով ասեմ, որ լիովին համաձայն եմ Ներսի հետ:
խմում եմ հաճույքով, բայց առիթից առիթ:
մի երկու անգամ էլ էլի փորձել եմ դուրս եկածի անունը հիշել, բայց ապարդյուն՝ ոչ էդքան հաճախ օգտագործելու ու խանութում խմիչքի բաժնի ահռելի մեծ լինելու պատճառով:
այսպիսով՝ գինի գնելիս ինքս առաջնորդվում եմ հետևյալ չափանիշներով.
1. լինի Իսպանիայից կամ Ֆրանսիայից
2. կարմիր դառը
3. գինը՝ եղածներից միջինը
4. արտաքին տեսքը
մի դեպք էլ ռուսական սուպերմարկետում տեղի ունեցածից.
ուրեմն մի 10 ձևի կոնյակա շարած, վրեն գրած հայկական:
բայց պիտի հայ լինես կամ կոնյակի տեսականուց խաբար լինես, որ ջոգես որ մենակ 2-3-ն են իրական:
էդ անգամ էլ մի գնորդ դիմացս էր կանգնած հերթում ու սրան փորձում էի երկար բացատրել, որ գնին չխաբնվի, քանի որ չի կարա հայկական ապրանք գոյություն ունենալ «լեզգինկա» անունով..
վերջը մարդը չէ որ չէ, յառլիկի վրի ձիավորները դուևս գալիս են, վրեն էլ գրածա հայկական պըրծավ..
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Տրիբուն (16.06.2017)
Լավ օրինակ ա: Առնում են ոչ թե սիրուն դիզայնի համար, այլ որտև մեր երկրում ինչ-ինչ պատճառներով ինքը թույն վիսկիի համբավ ունի: Թե ոնց են էդ կարծիքը տարածել, թողնենք մասնագետներին, բայց փաստ ա, որ ոչ թե գնում են, նայում են շշերին, ասում սրա յառլիկը սիրուն ա, էս տվեք, այլ գնում են, ասում են «ընձի մի հատ Շիվաս (ոմանք՝ Չիվաս) ախպերս»:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
One_Way_Ticket (16.06.2017)
Անգամ քո դեպքում չորրորդ տեղում ա:
Իսկ հիմա դրան գումարի, որ մարդկանց մոտ նաև լինում են հետևյալ չափանիշները.
- Անունը հայտնի լինի, մասնավորապես
-- արտադրողի ով լինելը
- ինչ-որ մեկը խորհուրդ տված լինելը կամ ասենք
-- մեկի տանը տեսած լինելը
- Փորձած լինելը, իմանա որ իր դուրը գալիս ա
- խանութում դրած լինի նկատելի տեղում (ի դեպ շատ դեպքերում ավելի կարևոր գործոն ա, քան դիզայնը)
- հնեցվածության աստիճանը, բերքի տարին
- խցանի մատերիալը (հա, մի զարմացեք)
- և այլն:
Իմ ամբողջ ասածն էն ա, որ մենակ պիտակի ու շշի դիզայնը բավարար չեն ընտրություն անելու համար: Իսկ եթե գինին ունի վատ համբավ, ապա իրա պիտակի դիզայնը փոխելը բավարար չի իրա սպառումն ապահովելու համար:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Մի հատ թազա հայի հետ Աթենքի օդանավակայանում ենք, վիսկի ա առնում։ Ախպեր, ասեց, ես վեշնի մի հատ թազա բան եմ առնում, հետո ընգերներով հավաքվում ենք խմում ենք։ Գնաց կանգնեց 200 եվռոյանոց մի հատ շատ սիրուն շշի գլխին։ Թեթև զրուցում ենք, ի՞նչ ես սիրում, որտեղից, single թե blend ... բազային ինֆո վիսկիի մասին։ Բանից բեխաբար ա մարդը ․․․․ գիտի մենակ գինը մեկ էլ շշի տեսքը։ Բայց առավ։ Ու իրա պես ա շուկայի մոտ 70%-ը, կամ ավել։
Ու մենակ գինու շուկան չէ ․․․ ընդհանրապես ալկոհոլի շուկան ա շատ սպեցիֆիկ շուկա։ Ու ես կրկնում եմ, ու հաստատում եմ, մենակ սիրուն դիզայնով կարելի ա միլլիոններով ալկոհոլ վաճառել, գինի, կոնյակ, վիսկի, պիվա, չիշիկ ․․․
Առաջարկս կրկնեմ, Տրիբուն ջան, չիշիկն ու ընտիր արտաքին տեսքն ինձնից, կծախե՞ս, հարստանանք։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Վերջին խմբագրող՝ Տրիբուն: 16.06.2017, 16:08:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ