Այդ մի (կարճատև ու աննշան) դերը մտքովս չէր անցել։ Ճռռոցի ու լույսի սիմվոլիկան բնական էր, բայց ինձ համար գիշերայինն էլ էր կարևոր։
Փաստորեն ռոմանտիկա էլ կար այդ պատմվածքի մեջ, ես էլ հարիֆ-հարիֆ կարծում եմ թե այդեղ ոչ մի գրամ ռոմանտիկա չկաԹե՞ լուսատտիկի ներկայությունը արդեն ռոմանտիկ ա։ Ափսոս ճղրիդը նույնը չի ներշնչում։ Վերջը քնքշությունը հասկացա՞նք։
Ներողություն, որ մեջ եմ ընկնում, ինձ թվում ա՝ ձեր համատեղ պատմվածքի ամենառոմանտիկ մասը ձեր ինքնաքննարկում-ինքնավերլուծությունն ա։
Վերջին խմբագրող՝ Ծլնգ: 07.02.2017, 12:25:
Ռոմանծիկա որ չեմ ներդրել, հաստատԿարծում եմ, որ քնքշությունը բացահայտել եմ, կարելի ա հոգատարության նման բարդ կոմպլեքսը կիրառել այստեղ, զուտ անտարբեր չլինելու տեսանկյունից միմյանց հանդեպ, չանտեսելով դրա գործնական նշանակությանն էլ։ Ի վերջո միմյանց լսելն էլ կարելի ա համարել գործողություն որն ուղղված ա մյուսի բարօրությանը։ Բայց եթե սխալ եմ կարաս հուշում անես։
SWTS
Marcus (08.02.2017)
Վերջին խմբագրող՝ Ծլնգ: 07.02.2017, 12:41:
Marcus (08.02.2017)
Ծլնգ (07.02.2017)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ