Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[Տրիբուն]

Կարաս մեքենաների մասին թեմա բացես, սկսես «ԵրԱզ»ը գովաս, ով համարձակվի Եվրոպամետ մեքենայի անուն տա, որ նախընտրում է՝ մեղադրենք «սեփականը պարսավելու ու եվրոպականը գովաբանելու մեջ»։
Դու եթե իրոք նենց ես մտածում, ոնց արտահայտվում ես, կոնսերվատիվ ըլնեմ քեզ կարելի ա որպես զոհ մատուցել Արամազդ Աստծոյ։

Ընգեր, ժամանակ առ ժամանակ բոլորս էլ հայացքների ծայրահեղացված դրսևորումներ ենք ունենում։ Դրա մեջ ոչ մի վատ բան չկա։ Վերջին հաշվով կարծիքի վրա լիքը արտաքին գործոններ են ազդում. հոգեվիճակը, աշխարհագրական դիրքը, գոռձերի առողջութունը, էտ օրվա նախաճաշի կալորիականությունը ․․․․ Հետո էլի վերադռանում ենք մեր միջին վիճակագրական վիճակին։

Ես, օրինակ, էս վերջերս լրիվ լուրջ սկսել եմ մտածել, որ ավելի լավ ա սովետը մնար, քան էսօրվա բոզիտղա անկախությունը լիներ՝ իրա պոռնիկ իշխանություններով։ Ասենք, ինչո՞վ ա կոմունիստական կրթված նոմենկլատուրան վատը ՀՀԿ-ան գռեգիկ նոմենկլատուրայից, ինչո՞վ ա Ռուսաստանից փաստացի ոտով-գլխով կախված լինելը վատ Սովտեի կազմի մեջ փաստացի ու դե յուրե լինելուց, ինչո՞վ ա սովետական ուռավնիլովկեն վատ 40% աղքատությունից, և այլն, և սենց լիքը բաներ։

Վերջնի հաշվով, կարող ա ավելի լավ ա սաղս ապահով մնայինք «ԵրԱզ»-ի հույսին, քան թե վախենայինք, որ կարող ա մեկը մի օր Ռոլս-Ռոյս-ով վրովդ անցնի, ու դա ոչ մեկը չնկատի:

[Շինարար]

Դիվ, պատաստ ենք, ինչի՞ պատրաստ չենք։

Մենակ եթե ԱՅԼ կարծիքիը չի նշանակում աջ ու ձախ բոլորին «լիբերալ, լիբերալի տղա» հայհոյել Դու էլ, մեր Լիոնից բեթար, ով մի թեթև հակառակ բան ա ասում, լիբերալ ա դառնում՝ դրա ողջ «բացասական» իմաստով։ Լիոնն ասում ա հիքսոսները հայ են, ասում ենք, չէէէէ, այ Լիոն ջան, դժվար, խելքներս բան չի կտրում, ասում ա, ուրեմն սաղդ ամերիկացի եք Քեզ ասում ենք, նորածիններին թքոտ բերանով, չլմփոցով պռոշտի անելը լավ բան չի, ասում ես, բա ու՞ր մնացին ազգային ավանդույթները, այ գյ․․․․․ կներեք ․․․ լիբերալներ։ Սիրուն չի, չէ՞:

Լիբերալ էն չի, ասա՝ լիբերաստ:

[Շինարար]

Ես, օրինակ, էս վերջերս լրիվ լուրջ սկսել եմ մտածել, որ ավելի լավ ա սովետը մնար, քան էսօրվա բոզիտղա անկախությունը լիներ՝ իրա պոռնիկ իշխանություններով։ Ասենք, ինչո՞վ ա կոմունիստական կրթված նոմենկլատուրան վատը ՀՀԿ-ան գռեգիկ նոմենկլատուրայից, ինչո՞վ ա Ռուսաստանից փաստացի ոտով-գլխով կախված լինելը վատ Սովտեի կազմի մեջ փաստացի ու դե յուրե լինելուց, ինչո՞վ ա սովետական ուռավնիլովկեն վատ 40% աղքատությունից, և այլն, և սենց լիքը բաներ։

Վերջնի հաշվով, կարող ա ավելի լավ ա սաղս ապահով մնայինք «ԵրԱզ»-ի հույսին, քան թե վախենայինք, որ կարող ա մեկը մի օր Ռոլս-Ռոյս-ով վրովդ անցնի, ու դա ոչ մեկը չնկատի:

Ախպոր պես թարգի, հո դու էլ մերձավորարևելքցի կամ ինչո՞ւ ոչ արևմտաեվրոպացի մտավորական չես՝ կոմունիզմի ու մարքսիզմ-լենինիզմի հովերով տարված:

Վատը վատ ա, եթե հիմա վատ ա, չի նշանակում պիտի առաջվա պակաս վատը կարոտենք:

[Տրիբուն]

Ախպոր պես թարգի, հո դու էլ մերձավորարևելքցի կամ ինչո՞ւ ոչ արևմտաեվրոպացի մտավորական չես՝ կոմունիզմի ու մարքսիզմ-լենինիզմի հովերով տարված:

Մարքիստ կոմունիստ չեմ, ռեալիստ եմ Դու ասում ես վատ ա, լիքը մարդ ա ասում, շատ ավելի վատ ա, քան էն վախտվա վատն էր: Ապեր, գաղափարախոսությունը մի կողմ դիր, խառը տերմիններն էլ վրից. հասարակ ժողովրդին չես կարա կերակրես «ՀՆԱ աճ»-ով, «դրամավարկային քաղականություն»-ով, «բազմակուսակցական համակարգ»-ով, ու առավել ևս «անկախություն»-ով: Սրանք սաղ սիրուն բառեր են: Ոչ մի քաղաքացու երեխեն մեղավոր չի, որ կարող ա կոշիկ չունենա, որ դպրոց գնա, կամ որ իրա մարզպետը լինի Լիսկան, ռայկոմի քարտուղար Գրիգորի Ակոպիչի փոխարեն:

Ես ավելի քան համոզված եմ, որ երկարաժամկետ զարգացումն ու բարեկեցությունը հնարավոր են միայն ու միայն դեմոկրատական ու ազատական հասարակարգերում, Սինգապուրը չհաշված Բայց էն, ինչ ունենք մենք հիմա, ոչ մի կապ չունի դրա հետ: Մենք տոտալիտար համակարգը փոխարինել ենք գանգստերական համակարգով ու անունը դրել ենք ազատ անկախ Հայաստան, որը փաստացի մուտիլովկայա:

[Շինարար]

Մարքիստ կոմունիստ չեմ, ռեալիստ եմ Դու ասում ես վատ ա, լիքը մարդ ա ասում, շատ ավելի վատ ա, քան էն վախտվա վատն էր: Ապեր, գաղափարախոսությունը մի կողմ դիր, խառը տերմիններն էլ վրից. հասարակ ժողովրդին չես կարա կերակրես «ՀՆԱ աճ»-ով, «դրամավարկային քաղականություն»-ով, «բազմակուսակցական համակարգ»-ով, ու առավել ևս «անկախություն»-ով: Սրանք սաղ սիրուն բառեր են: Ոչ մի քաղաքացու երեխեն մեղավոր չի, որ կարող ա կոշիկ չունենա, որ դպրոց գնա, կամ որ իրա մարզպետը լինի Լիսկան, ռայկոմի քարտուղար Գրիգորի Ակոպիչի փոխարեն:

Ես ավելի քան համոզված եմ, որ երկարաժամկետ զարգացումն ու բարեկեցությունը հնարավոր են միայն ու միայն դեմոկրատական ու ազատական հասարակարգերում, Սինգապուրը չհաշված Բայց էն, ինչ ունենք մենք հիմա, ոչ մի կապ չունի դրա հետ: Մենք տոտալիտար համակարգը փոխարինել ենք գանգստերական համակարգով ու անունը դրել ենք ազատ անկախ Հայաստան, որը փաստացի մուտիլովկայա:

Բան չասի: Ես ուղղակի էդ կոմունիստական հովերից ինֆարկտ եմ ստանում, ու ցավն էն ա, որ լիքը մարդ կա՝ տարված դրանցով, ինչը նշանակում ա, որ ցանկացած պահին կարա բռնկվի: Ասենք մի տասը-տասնհինգ տարի առաջ ո՞վ կմտածեր, որ իսլամական խալիֆաթ կար ստեղծվի, մեկ էլ՝ հոպ: Ասենք՝ չեմ զարմանա, եթե մի տասը տարի հետո նոր ԽՍՀՄ ստեղծվի մեր հարևանությամբ՝ մեր «կամավոր» մասնակցությամբ՝ ասենք Թեհրան կամ Դամասկոս մայրաքաղաքով, կամ մեզնից հեռու, մայրաքաղաքը՝ Մադրիդ կամ Փարիզ կամ Լոնդոն, լրիվ ռեալիստական ա:

[John]

Ընգեր, ժամանակ առ ժամանակ բոլորս էլ հայացքների ծայրահեղացված դրսևորումներ ենք ունենում։ Դրա մեջ ոչ մի վատ բան չկա։ Վերջին հաշվով կարծիքի վրա լիքը արտաքին գործոններ են ազդում. հոգեվիճակը, աշխարհագրական դիրքը, գոռձերի առողջութունը, էտ օրվա նախաճաշի կալորիականությունը ․․․․ Հետո էլի վերադռանում ենք մեր միջին վիճակագրական վիճակին։

Ես, օրինակ, էս վերջերս լրիվ լուրջ սկսել եմ մտածել, որ ավելի լավ ա սովետը մնար, քան էսօրվա բոզիտղա անկախությունը լիներ՝ իրա պոռնիկ իշխանություններով։ Ասենք, ինչո՞վ ա կոմունիստական կրթված նոմենկլատուրան վատը ՀՀԿ-ան գռեգիկ նոմենկլատուրայից, ինչո՞վ ա Ռուսաստանից փաստացի ոտով-գլխով կախված լինելը վատ Սովտեի կազմի մեջ փաստացի ու դե յուրե լինելուց, ինչո՞վ ա սովետական ուռավնիլովկեն վատ 40% աղքատությունից, և այլն, և սենց լիքը բաներ։

Վերջնի հաշվով, կարող ա ավելի լավ ա սաղս ապահով մնայինք «ԵրԱզ»-ի հույսին, քան թե վախենայինք, որ կարող ա մեկը մի օր Ռոլս-Ռոյս-ով վրովդ անցնի, ու դա ոչ մեկը չնկատի:

Տրիբուն ձյա, խոսքս նորմալ ավտո ունենալ ձգտողին «եվրոպամետ» պիտակով նախշելու պատրաստակամության մասին ա։ Ես սովետը չեմ տեսել, չեմ էլ պատկերացնում, որ լուրջ-լուրջ նստեմ կարծիք գրեմ, բայց մենակ երկու մեծ առավելություն ուներ սովետը եթե ճիշտ եմ լսել
1․մարդիկ անհոգ էին
2․մարդիկ իրանց մարդ էին զգում։
«մանր-մունր» ամեն տարի ծով գնալ, ամեն կիրակի քաղաքից դուրս գնալ ու ամեն ամառ երեխեքը ճամբար գնալու մասին էլ չասեմ։ Ոչ էլ էն մասին, որ չէի ճարի աշխատել ուզող ու գործազուրկ մարդու։

[Տրիբուն]

... Ես սովետը չեմ տեսել, չեմ էլ պատկերացնում....

Էհ, բալա ջան, էրնեք տեսած լինեիր ․․․

[Շինարար]

1․մարդիկ անհոգ էին
2․մարդիկ իրանց մարդ էին զգում։

Ախպոր պես, չկա տենց բան: Չնայած ես լավ չեմ հիշում, բայց իմ ծնողները տենց չեն ներկայացրել ինձ: Ես գիտեմ, որ մեծ մասամբ, չեմ ուզում ընդհանրացնեմ, սովետի ժամանակ իրանց մարդ զգում էին ու անհոգ էին մարդիկ, ովքեր կարողանում էին հիմնարկից գողանալ, իսկ հիմա նույնիսկ էս ծայրահեղ անարդար ժամանակներում մարդը, եթե ազնիվ աշխատելու հնարավորություն ու պահանջարկ ա ունենում, շատ ավելի նորմալ ա վաստակում իր աշխատանքի դիմաց, քան սովետի ժամանակվա իր աշխատավարձը կկազմեր, եթե չգողանար: Անձամբ իմ շրջապատում՝ բարեկամության մեջ, սովետի փլուզվելը ազդել ա էն մարդկանց բարեկեցության վրա, ովքեր սովետի և նաև վաղ անկախության շրջանում պետությունից հավեսով գողանում էին, իսկ հիմա ինչ-որ պետք աշխատել: Բայց չեմ ուզում ընդհանրացնել, ամբողջ հասարակության ստատիստիկան չունեմ:

[Տրիբուն]

Ախպոր պես, չկա տենց բան: Չնայած ես լավ չեմ հիշում, բայց իմ ծնողները տենց չեն ներկայացրել ինձ: Ես գիտեմ, որ մեծ մասամբ, չեմ ուզում ընդհանրացնեմ, սովետի ժամանակ իրանց մարդ զգում էին ու անհոգ էին մարդիկ, ովքեր կարողանում էին հիմնարկից գողանալ, իսկ հիմա նույնիսկ էս ծայրահեղ անարդար ժամանակներում մարդը, եթե ազնիվ աշխատելու հնարավորություն ու պահանջարկ ա ունենում, շատ ավելի նորմալ ա վաստակում իր աշխատանքի դիմաց, քան սովետի ժամանակվա իր աշխատավարձը կկազմեր, եթե չգողանար: Անձամբ իմ շրջապատում՝ բարեկամության մեջ, սովետի փլուզվելը ազդել ա էն մարդկանց բարեկեցության վրա, ովքեր սովետի և նաև վաղ անկախության շրջանում պետությունից հավեսով գողանում էին, իսկ հիմա ինչ-որ պետք աշխատել: Բայց չեմ ուզում ընդհանրացնել, ամբողջ հասարակության ստատիստիկան չունեմ:

Շին ջան, նենց ոնց որ հիմա են գողանում, սովետի ժամանակ կարար մենակ Դեվիդ Կոպերֆիլդը գողանար Միջին վիճակագրական սովետական քաղաքացին ապրում էր հիմնական ապրանքների դեֆիցիտի պայմաններում, բայց սոված չէր, երեխեն էլ հաստատ դպրոց էր գնում, ինքն էլ շաքարից չէր մեռնի, եթե դեղի փող չունենար․ Բրեժնեվի մասին անեգդոտներ էր պատմում, ու չէր բռնվում, ու եթե միտինգ չէր անում իրա իրավուքների պաշտպանության համար, ոչ մեկը խաթրին չէր կպնում։

Բայց սովտի ժամանակ էտ այսպես կոչված անհոգությունը պայմանավորվախ էր մի բանով, վաղվա օրը կանխատեսելի էր։ Այսինքն, վաղը նույնքան միջակ էր լինելու վիճակը, որքան այսօր Քո երեխեն քո պես գնալու էր դպրոց, հետո ինստիտուտ կամ ՊՏՈՒ,․ հետո իրան ուզեր-չուզեր նապռավլենիով մի տեղ գործ էին տալու, ու ինքը ստանալու էր իրա 150 մանեթը, որ առավոտները կաթի հերթ կանգներ։ Ինքը առանձնապես ուրախանալու բան չուներ, բայց վախենալու բան էլ չուներ։ Եթե բախտը բերեր, տարին մի անգամ էլ մի տեղ ձրի կամ մեծ զեղչով սանատորիա կուղարկեին։

[Շինարար]

Շին ջան, նենց ոնց որ հիմա են գողանում, սովետի ժամանակ կարար մենակ Դեվիդ Կոպերֆիլդը գողանար Միջին վիճակագրական սովետական քաղաքացին ապրում էր հիմնական ապրանքների դեֆիցիտի պայմաններում, բայց սոված չէր, երեխեն էլ հաստատ դպրոց էր գնում, ինքն էլ շաքարից չէր մեռնի, եթե դեղի փող չունենար․ Բրեժնեվի մասին անեգդոտներ էր պատմում, ու չէր բռնվում, ու եթե միտինգ չէր անում իրա իրավուքների պաշտպանության համար, ոչ մեկը խաթրին չէր կպնում։

Բայց սովտի ժամանակ էտ այսպես կոչված անհոգությունը պայմանավորվախ էր մի բանով, վաղվա օրը կանխատեսելի էր։ Այսինքն, վաղը նույնքան միջակ էր լինելու վիճակը, որքան այսօր Քո երեխեն քո պես գնալու էր դպրոց, հետո ինստիտուտ կամ ՊՏՈՒ,․ հետո իրան ուզեր-չուզեր նապռավլենիով մի տեղ գործ էին տալու, ու ինքը ստանալու էր իրա 150 մանեթը, որ առավոտները կաթի հերթ կանգներ։ Ինքը առանձնապես ուրախանալու բան չուներ, բայց վախենալու բան էլ չուներ։ Եթե բախտը բերեր, տարին մի անգամ էլ մի տեղ ձրի կամ մեծ զեղչով սանատորիա կուղարկեին։

հիմա շարքային աշխատողը չի գողանում, եթե հիմնարկը պետությանը չի պատկանում, այլ մասնավոր ա, պիտի գլուխդ կախ աշխատես, էն ժամանակ համատարած ա եղել, չես կարողացել գողանալ, աղքատ ես ապրել, հիմա աղքատ են նաև նրանք, ովքեր ոչ թե չեն կարողանում, այլ ձև չունեն, թե չէ լավ էլ կգողանային, դրա համար իրանք կարոտում են սովետը, բայց նա, ով էն վաղտ վսյո տակի ունակ չէր գողանալու, հիմա չի զգում էդ տարբերությունը, իսկ եթե կարողանում ա աշխատի, դեռ մի բան էլ զուտ համեմատաբար իր համր հիմա ավելի լավ ա, որովհետև թեկուզ ցածր ա գնահատվում, բայց ամիսը 150 ռուբլի չի, խոսքս պահանջարկ վայելող արհեստ ունեցող, մասնագիտություն ունեցող մարդկանց մասին ա, ակումբի կեսը մեր ՏՏ ոլորտից ա, ես շինարարներից եմ խոսում գուցե,

պարզ ա՝ մանկավարժական կրթությամբ ջահել աղջիկը եթե մասնագիտությամբ գործ չի ճարում, ստիպված օրը 12-14 ժամ ոտքի վրա խանուպպան ա աշխատում ամիսը 50 հազար դրամ աշխատավարձով, սովետի վաղտ գոնե ձեռի հետ խանութից կգողանար, հիմա չի կարա

պարզից էլ պարզ ա, որ ես հիմիկը լավ չեմ համարում, մի քանի օր առաջ իմ գնալու ձգտումներն արդարացնող գրառումը վկա, բայց սովետ մի ասեք

էլի եմ ասում, ես իմ ունեցած օրինակների վրա եմ ասում, չեմ ուզում ընդհանրացրած լինել

[StrangeLittleGirl]

հիմա շարքային աշխատողը չի գողանում, եթե հիմնարկը պետությանը չի պատկանում, այլ մասնավոր ա, պիտի գլուխդ կախ աշխատես, էն ժամանակ համատարած ա եղել, չես կարողացել գողանալ, աղքատ ես ապրել, հիմա աղքատ են նաև նրանք, ովքեր ոչ թե չեն կարողանում, այլ ձև չունեն, թե չէ լավ էլ կգողանային, դրա համար իրանք կարոտում են սովետը, բայց նա, ով էն վաղտ վսյո տակի ունակ չէր գողանալու, հիմա չի զգում էդ տարբերությունը, իսկ եթե կարողանում ա աշխատի, դեռ մի բան էլ զուտ համեմատաբար իր համր հիմա ավելի լավ ա, որովհետև թեկուզ ցածր ա գնահատվում, բայց ամիսը 150 ռուբլի չի, խոսքս պահանջարկ վայելող արհեստ ունեցող, մասնագիտություն ունեցող մարդկանց մասին ա, ակումբի կեսը մեր ՏՏ ոլորտից ա, ես շինարարներից եմ խոսում գուցե,

պարզ ա՝ մանկավարժական կրթությամբ ջահել աղջիկը եթե մասնագիտությամբ գործ չի ճարում, ստիպված օրը 12-14 ժամ ոտքի վրա խանուպպան ա աշխատում ամիսը 50 հազար դրամ աշխատավարձով, սովետի վաղտ գոնե ձեռի հետ խանութից կգողանար, հիմա չի կարա

պարզից էլ պարզ ա, որ ես հիմիկը լավ չեմ համարում, մի քանի օր առաջ իմ գնալու ձգտումներն արդարացնող գրառումը վկա, բայց սովետ մի ասեք

էլի եմ ասում, ես իմ ունեցած օրինակների վրա եմ ասում, չեմ ուզում ընդհանրացրած լինել

Ահա, Սովետ մի ասեք:
Հեչ որ չէ, հիմա գոնե գնալը կա ու կա, էն ժամանակ էդ էլ չկար:

[Տրիբուն]

հիմա շարքային աշխատողը չի գողանում, եթե հիմնարկը պետությանը չի պատկանում, այլ մասնավոր ա ...

Շին, կներես, խույ քեզ ․․․․․ հիմա գողանում են համ մասնավորը, համ պետականը, համ խառը, համ ով հասնես ․․ գողանում ա դպրոցը, հիվանդանոցը, շաքային բուդկեն, սուպերմարկետը ․․․ հիմա բառդակ ա ու շունը տիրոջը չի ճանաչում։ Եթե մասնավորը չգողնար Հայաստանում, օրինակի համար, Արմավիան բանկռոտ չէր լինի, որ Բյուրը կարանար ավելի էժան գնար գար ուր ուզում ա, ու մենակ ինքը չգնար գար, այլ լիքը ուրիշ մարդիկ, որոնք ուղղակի փող չունեն գնալ գալու համար։

[Տրիբուն]

Ահա, Սովետ մի ասեք:
Հեչ որ չէ, հիմա գոնե գնալը կա ու կա, էն ժամանակ էդ էլ չկար:

Ով կարում ա գնա-գա, ով էլ վիզա չի ստանում, կամ սամալյոտի փող չունի, Բյուր։ Տեղաշարժման սահմանափակումները տարբեր են լինում, մենակ արգելելը չի։ Օրինակ սիրիացի փախստականը լոդկով ծովը կտրում ա, ու հետո ոտով հասնում ա Շվդեիա։ Յոպեռեսետե, գնալ-գալ կա, էլի։

[Տրիբուն]

Մի հատ սովետի անեգդոտ եմ հիշել։

Ուրեմն, էս երևանցի ախպարը իրա ախպորը ամերիկա նամակ ա գրում․ «Ախպեր, էս ապրելու տեղ չի, ամեն ինչը դեֆիցիտ ա, տարրական հավը տակից են ծախում՝ 10 ռուբլիով»: Էս ԿԳԲ-ն ճամփին էս նամակը բռնում ա, գալիս ա սրանց տուն, ու ասում ա, որ հենց հիմա պիտի նամակի բովանդակությունը փոխի, ու գովերգող նամակ գրի ախպորը։ Էս ախպարը նամակը թարմացնում ա․ «Ախպեր, էսի արտակարգ երկիր ա, ամեն ինչը առատ ա ու էժան։ Խանութում 5 ռուբլիով ազատ փիղ են ծախում։ Բայց փիղն ի՞նչ եմ անում։ Հենա 5 ռուբլի էլ կավելացնեմ, տակից հավ կառնեմ»։

[Տրիբուն]

պարզից էլ պարզ ա, որ ես հիմիկը լավ չեմ համարում, մի քանի օր առաջ իմ գնալու ձգտումներն արդարացնող գրառումը վկա, բայց սովետ մի ասեք

Ապեր, արի սովետ չասենք, ասենք «էն վախտ» ու «էս վախտ» Ես ինչ-որ տեղ համոզված եմ, որ եթե 1991 թվականի հայությանը ապագայից եկած հյուրը պատմեր սաշիկների, նեմեցների ու լիսկաների մասին, անկախության հանրաքվեն Հայաստանում կտապալվեր։ Ուրիշ բան, որ հիմա էլ հետ ողորմյա չենք կարա անենք։ Բայց որ տարբերակ լիներ, երևի բնակչության կեսից ավելին կքվեարկեր հետ ողորմյայի օգտին։

Ու մեր տառապանքները դեռ առջևում են, ուղղակի դեռ չենք ջոգում։ Էս երկիրը դեռ իներցիայով գոյատևում ա էն վախտվա ենթակառուցվածքների հաշվին, ճանապարհ, էլեկտրոկայաններ, հաղորդիչ ցանցեր, ոռոգման համակարգեր, ջրամատակարարում։ Էս քսան տարվա մեջ էտ համակարեգերը շարունակվել են մաշվել, իսկ էն փողը, որով դրանք պիտի պահպանվեին, նորոգվեին ու թարմացվեին գնացել ա սաշիկների ջեբը։ Էս հոսանքի թանկացման շուխուռն օդից չի, ընկեր։ Համակարգը իրոք կարող ա մի օր կանգնի, քանի որ լափել են, իսկ ինքը օր օրի քայքայվում ա։ Այ հենց սկսեն դրանք արագ շարքից դուրս գալ, էտ ժամանակ լիքը մարդ էրնեկ կտա էն վախտվան, քանի որ հարցը էլ չի վերաբերվի հիմնական ազատություննեին, կվերաբերվի ձվերը սառացնելուն, որը շատ ցավոտ ա, ու Չուկի սիրած մութ ու ցուրտ տարիները, լեզուս չորանար, կարող ա երանության նմանվի։

Ապեր, նոր ու հին սահմանադրություն, բուրժուադեմոկրատական հեղափոխություն, սաղ խույնյայա․ երկիրը ենթակառուցվածքներ ու աշխատող համակարգեր պիտի ունենա։ Իսկ ես չեմ կարծում ու Մուկն ու Գալուստը Սերժիկի գլխավորությամբ էտքանը հասկանում են։ Քանի որ, բացի նրանից որ իրանք գող են, իրանք նաև ապուշ են, որն ավելի վատ ա։

Մի ամիս առաջ լուր տարածվեց, որ Քաջարանի հիվանդանոցում հեպատիտ C են հիվանդները վարակվել։ Էս առաջին դեպքը չի, ու գնալով շատանալու են էս դեպքերը, քանի որ Երևանում մի հատ Նաիրի կենտրոն ա, իսկ մնացած հիվանդանոցների վիճակը, հատկապես շրջաններում, գնալով վատանում ա։ Այսինքն, մենք շատ խրոխտ ու ռազմահայրենասեր քայլերով գնում ենք դեպի Ճ կլասի աֆրիկյան երկրների շարքերը։