Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[Գալաթեա]

Ա դե մի գրեք էլի հատուկ անունները փոքրատառով։

[Գալաթեա]

Ի՞նչ

Ակումբ գրանցվելուցս իմ ու քո բանավեճը։

[Ռուֆուս]

տրոլլերն ու նամուսն ամենուր են...

[Դեկադա]

Մարդիկ ջան չեմ հիշում որտեղ պիտի գրեի: Ստեղ հարցնեմ:

Մարդիկ ջան սենց բան ա, ամսի 28-ին քարտիս վրա եղել ա ...658.04 դրամ, հիմա դառել ա ...682.10: Էտ ոնց եղավ որ 20 դրամ ավելացավ?

[StrangeLittleGirl]

իռենը մերկ, իռենը անկողնում, իռենը հեռացնում է ոտքերը, իռենի վրա, իռենի պուցը, արդեն իռենի մեջ, իռենը վրից, իռենը վերուվար, իռենի ծծերը ափերում, իռենին շրջում, ինքը հետևից իռենի ոռը ափերի մեջ, իռենի մեջքը, իռենի ողնաշարի գիծը, թիակների ցցվածությունը, իռենը տնքում, իռենը կայֆից մղկտում: մի քիչ էլ նստեն ու կգնան: վռազելու կարիք չկա: իռենը արդեն իրանն ա, փախնելու տեղ չկա:
Սրա մասին ինչ կասես: Լավ գրականությունա?

աաաաա, տեսնես ո՞վ ա էս անբարոյականության հեղինակը

Ակումբ գրանցվելուցս իմ ու քո բանավեճը։

Ի՞նչ բանավեճ էր: Սկի չեմ էլ հիշում:

[Գալաթեա]

Իիի, հենց էս կարգի։ Մտել ասում էի՝ նեղվում եմ գրականության միջի քֆուրներից, մասնավորապես Վիոլետին նկատի ունեի։
Դու էլ գրել էիր՝ բա օրինակ Իշխանյան Վահանի մասին ինչ կասես, թե տենց մի բան։ Էս վերջերս բացել կարդում էի, խոխմ էր

[StrangeLittleGirl]

Աաաաա: Տենց վեճերի մեջ էնքան եմ էղել, բան չեմ հիշում արդեն

[arazaz]

Էս քֆուրի թարգմանությունը գիտե՞ս: Իսկ խոսքը չի կարելի՞ այլ եղանակով "քաղցրացնել" ժամանակակից ջան:

դե մոտավորապես հասկանում եմ որ ինչ որ սեռական ակտի հետ ա կապված; օրինակ որ ասի "սիրելիս", նույն բանը չի՞; սիրել բառը նույնպես սեռական ակտ ա;
-արի սիրեմ քեզ անկողնում․․․ կամ կանգնած․․․ կամ ուրիշ դիրքով;
չէ՞ որ սա նորմալ ա, որ ասում են իրար մարդիկ անկախ սեռից;

իմ կարծիքով, էտ քֆուրը ինչի ա սենց մի տեսակ նայվում, որովհետև էտ քֆուրը հայերս համարյա միշը ասում ենք գոռգոռալով ու կռվի, վեճի ժամանակ;
եթե դա ասվի ամենրիկացիների պես, տարբեր բարեհամբույր դեմքի արտահայտություններով, ապա դա բոլորիս էլ դուր կգա;
ամերիկացիք օրինակ օգտագործում են
-ֆաք մի․․․․
շատ անգամ ինչ որ խորհրդավոր ու զարմացած դեմքի արտահայտությամբ;

չգիտեմ, կարող է և ես սխալվում են, բայց եթե փորձենք մենք էլ իրանց նման ուրախ դեմքով իրար հայոյենք, ապա կյանքը կքաղցրանա դրանից՛

[Մարի-Լույս]

[QUOTE=Գալաթեա;2521813]Ա դե մի գրեք էլի հատուկ անունները փոքրատառով։[/QUOT
Բա հենց էտա, գրողը ոնց գրելա, ես էլ նենց քոփի եմ արել, ուղարկել եմ: Հիանալի գրականությունա:

[Շինարար]

չգիտեմ, կարող է և ես սխալվում են, բայց եթե փորձենք մենք էլ իրանց նման ուրախ դեմքով իրար հայոյենք, ապա կյանքը կքաղցրանա դրանից՛

Ինձ թվում ա՝ հայհոյելու ձևից ա կախված, եթե էնքան երջանիկ ես, որ ասում ես՝ սաղիդ հետ ուզում եմ հատ հատ սեքսով զբաղվեմ խոսքի, տեղին, հումորով ասելու դեպքում կուտվի, բայց չգիտեմ հայկական միջավայրում որքանով կանցնի, բայց եթե ասում ես սաղիդ հատ հատ օմբո անեմ, մի թավուր եսիմ, ես ինձ հատուկ լավ չէի զգա օմբո արվելու մտքից:

[arazaz]

Ինձ թվում ա՝ հայհոյելու ձևից ա կախված, եթե էնքան երջանիկ ես, որ ասում ես՝ սաղիդ հետ ուզում եմ հատ հատ սեքսով զբաղվեմ խոսքի, տեղին, հումորով ասելու դեպքում կուտվի, բայց չգիտեմ հայկական միջավայրում որքանով կանցնի, բայց եթե ասում ես սաղիդ հատ հատ օմբո անեմ, մի թավուր եսիմ, ես ինձ հատուկ լավ չէի զգա օմբո արվելու մտքից:

մեզ պետք ա սովորել բարեհամբույր ժպտալ, երբ որ մեզ այսպես ասած հայոյում են, առանձնապես երբ որ դա անում են որպես խոսքին գեղարվեստական ձևրավորում տալու համար;
մենք պետք է ազատագրվենք բռի ռուսական բարքերից ու սովերենք քաղաքակիրթ ազգերից, առաջին հերթին ամերիկացիներից- ամեն ինչին նախևառաջ շնորհակալություն ասել, հետո եթե ուզում ես, դու էլ իրան քֆրտի; բայց բարի դեմքով

[Հայկօ]

Մի հետաքրքիր մշակութալեզվաբանական պահ կա ստեղ: Տարածված կարծիք կա, որ լեզուն արտացոլում ա իրականությունը, այսինքն, կոպիտ ասած, անվանում ա էն, ինչ կա: Բայց սրա հակառակ ու ավելի կարևոր երևույթն էլ կա. երբ իրականության մեջ ինչ-որ բան ձևավորվում ա միայն էն բանից հետո, երբ լեզվի մեջ առաջանում ա համապատասխան անունը: Մերկապարանոց չլինելու համար (էս բառը ամեն անգամ գրելիս բացում ա) բերեմ մեզ համար ամենատիպիկ օրինակը. քանի դեռ չկար «ցեղասպանություն» տերմինը, մենք ցեղասպանված ազգ չէինք՝ ո՛չ ինքներս մեզ համար, ո՛չ էլ միջազգայնորեն: 1915-ի դեպքերին ինչ ասես կոչում էին՝ աղետ, ոճիր և այլն, բայց ցեղասպանությունը բառը դեռ չէր ստեղծվել, ու դեռ մի երեսուն տարի էլ չէր լինելու:

Հիմա՝ թեմայի մասին: Սեքսին, սեռին ու սեռականությանը վերաբերող գրեթե բոլոր հարցերում մենք համր ենք: Համր ենք ոչ թե որովհետև չենք ուզում խոսել էդ մասին. չէ, սա գիտակցված ու կամավոր համրություն չի, պարտադիր համրություն ա, երբ ուզում ես, բայց չես կարողանում: Ստեղ ավելին, քան որևէ այլ տեղ տեղին ա «իմպոտենցիա» կամ, եթե ուզում եք, գոնե «ամլություն» բառը: Համր ենք, որովհետև լեզու չունենք: Ու սա հանգեցնում ա էն բանին, որ սեքսն ու սեռականությունը ստեղ պրոբլեմ են: Անհնար ա էդ մասին խոսելը, որովհետև չես կարող ինչ-որ բան անվանել: Անհնար ա ամբողջացնել մի բան, որն անուն չունի. ինքը հենց անանուն լինելով արդեն իսկ թերի ա:

Գրիգոր Պլտյանը մի վեպ ունի, որտեղ մի սենց հատված կա. հերոսն անկողնում պառկած ա իր ֆրանսուհի ընկերուհու հետ, ու էս ֆրանսուհին հերթով մատնացույց ա անում տղամարդու մարմնի տարբեր մասերն ու հարցնում ա, թե հայերեն դրանց անունն ինչ ա: Ու էս մարդը հասկանում ա, որ ինքը համր ա, որ ինքը կիսատ ա, որ ինքը տեղ չունի էդ անկողնում: Էս շատ տիպիկ դրվագ ա, լրիվ էն մասին ա, ինչ ստեղ հիմա քննարկում եք, ու հեղինակը աննկարագրելի վարպետորեն ա էդ ամեն ինչը ցույց տվել:

Էս բոլոր տաբուները խեղդում են մեզ: Փորձելով բուծել մեգաբարոյական ու առաքինի սերունդ, որը «փոշեծծել» բայից էնքան կատաղի ա շիկնում, որ ուղեղում արյան զեղում ա ստանում, էս ամեն ինչն իրականում հանգեցնում ա հերթական խեղված՝ համր սերնդի առաջացմանը: Չեմ ուզում դիագնոզներ դնել, թե էդ համրությունն ինչ ոռի հետևանքներ կարող ա ունենալ, առանց դրա էլ չափից դուրս շատ խելացի բառեր օգտագործեցի ու, մանավանդ, համարձակություն ունեցա կիրառելու «սերունդ» բառը, Բյուրը, Այվին կամ մյուսները ավելի լավ կսահմանեն դա, բայց հետևանքներ հաստատ կան, ու դրանք լուրջ են:

Ինչ որ ա, կարճ կապեմ: Ասածս նորություն չի, երևի մի կես դարվա հնության բաներ ենք հիմա ստեղ քննարկում, գրականության համար հայհոյանքը-բանը վաղուց արդեն ոչ խնդիր ա, ոչ էլ սխրանք (ստեղ ա դեռ էդ ամեն ինչը արտառոց թվում), դա ուղղակի կա, հաշտվեք դրա հետ, երեխեք: Տեղին օգտագործած բառը չի բարձրացնում գործի արժեքը, բայց դրա անտեղի բացակայությունն էդ արժեքն իջեցնում ա: Ու մի վախեցեք խոսքից ու խոսելուց:

[Շինարար]

մեզ պետք ա սովորել բարեհամբույր ժպտալ, երբ որ մեզ այսպես ասած հայոյում են, առանձնապես երբ որ դա անում են որպես խոսքին գեղարվեստական ձևրավորում տալու համար;
մենք պետք է ազատագրվենք բռի ռուսական բարքերից ու սովերենք քաղաքակիրթ ազգերից, առաջին հերթին ամերիկացիներից- ամեն ինչին նախևառաջ շնորհակալություն ասել, հետո եթե ուզում ես, դու էլ իրան քֆրտի; բայց բարի դեմքով

Վայ, բա սազա՞ց, ռուսները նենց ջերմ ու լիքն են հայհոյում, ամերիկացիները դեռ շատ տեղ ունեն քաղաքակրթվելու ռուսավարի հայհոյել կարողանալու համար:

[Աթեիստ]

իռենը մերկ, իռենը անկողնում, իռենը հեռացնում է ոտքերը, իռենի վրա, իռենի պուցը, արդեն իռենի մեջ, իռենը վրից, իռենը վերուվար, իռենի ծծերը ափերում, իռենին շրջում, ինքը հետևից իռենի ոռը ափերի մեջ, իռենի մեջքը, իռենի ողնաշարի գիծը, թիակների ցցվածությունը, իռենը տնքում, իռենը կայֆից մղկտում: մի քիչ էլ նստեն ու կգնան: վռազելու կարիք չկա: իռենը արդեն իրանն ա, փախնելու տեղ չկա:
Սրա մասին ինչ կասես: Լավ գրականությունա?

Կարդացի էդ ստեղծագործությունը։
Որպես պատմվածք չհավանեցի, բայց քֆուր չկար։ Կային «անցենզուր» բառեր, որոնք համարվում ա, որ աղջիկների ներկայությամբ պետք չի բարձրաձայնել։ Բայց լրիվ բառերը լրիվ տեղին էին օտագործված։

[Մարի-Լույս]

Կարդացի էդ ստեղծագործությունը։
Որպես պատմվածք չհավանեցի, բայց քֆուր չկար։ Կային «անցենզուր» բառեր, որոնք համարվում ա, որ աղջիկների ներկայությամբ պետք չի բարձրաձայնել։ Բայց լրիվ բառերը լրիվ տեղին էին օտագործված։

Դե Բյուրակնը հարցրել էր անցենզուրը որնա, ես էլ օրինակը քոփի արեցի, ուղարկեցի: Եթե գրագետ գրված լիներ, գուցե անցենզուր բառերն էլ այդքան չնյարդայնացնեին: Սա ընդամենը հատված է պատմվածքից: Հնարավոր է կարդացած էլ լինես: