կիսատ պռատ, կներես, Մեֆ ձյաձյա ՃՃՃ ես ջանացի
Խի՞
1. Խի՞ ենք կաշկանդվում/նեղվում/քաշվում/ըստ
որոշ աղբյուրների պապանձվում: Որովհետև տարբեր սեռերի, մեզանից փոքր, մեր տարիքի, մեծ կամ շատ մեծ/հոր/պապիկի թայ մարդկանց հետ խոսել նույն կերպ հնարավոր/ընդունված չէ, մանավանդ՝ լուրջ թեմաների շուրջ:
1.1 Խի՞ նույն կերպ հնարավոր չէ: Որովհետև տարիքի տարբերութունը ստեղծում է կենսափորձի, արժեհամակարգերի, մտածելակերպի եքա տարբերություն, որն էլ ստիպում է կողմերին զրույցի ընթացքում ցուցաբերել հարմարվողականության, ճկունության, փոխզիջման հրաշքներ և իհարկե հարգանք: Որպես կանոն՝ հարգանքի ավելի մեծ չափաբաժին ստանում է տարիքով մեծ անձը, իսկ տարիքով փոքրը հարգալից ժպտում է ու այլևս լուռ՝ գլխով անում:
1.2 Ճանաչողական գործընթացների ակտիվացման, ընկալման ոլորտի լայնացման և որպես արդյունք զրուցակցի տարիքային/սեռային ֆակտորի ներառմամբ ուղեկցվող
աֆազիան,
մուտիզմը կամ ուղղակի «լեզվի կարճեցման» ֆենոմենը բազմապատճառ/պոլիէթիոլոգիկ երևույթներ են: Պատճատների մեջ կարելի է նշել
• տարիքի և ցուցաբերվող հարգանքի միջև եղած ուղիղ համեմատական կապի
ենթագիտակցական ընկալման առկայությունն անհատի մոտ և դրա խի՛ստ գիտակցական լեզվաճնշիչ ազդեցությունը
• ազգի, հասարակության պատմամշակութային առանձնահատկությունների ազդեցությունը դաստիարակության, մտածելակերպի, աշխարհընկալման վրա
• պրոյեկցիան/համեմատումը շրջապատի(ընտանիքի) պատկառանք ներշնչող/տարիքավոր անդամների հետ
և այլն:
Ամեն դեպքում, փորձը ցույց է տալիս, որ «լեզվի կարճեցումը» ինքնալիկվիդացման հակում ունի: Նոր սերնդի/մոլոդոյների պատկառելի մասն ի սկզբանե օժտված է իմունիտետով կամ արագորեն ձեռք է բերում տոլեռանտություն սույն ֆենոմենի հանդեպ:
2. Խի՞ ստեղնաշարը դնել գլխին ու մեռած ձևանալ: Որովհետև վտանգի պահին մեռած ձևանալը/սթրեսածին ստուպորը հին, բնական, պաշտպանական մեխանիզմ է, որի արդյունավետությունը, սակայն, կասկածի տակ է առնվում
մի շարք հետազոտողների կողմից: Ենթադրվում է, որ տվյալ դեպքում մեռած ձևանալու ցանկությունը նմանակում է մեկ այլ պաշտպանական մեխանիզմի՝ փախուստի, քանի որ ըստ էության՝ կնքելով մահկանացուն, անհատը խուսյ է տալիս ուղղակիորեն պատասխանատվություն կրելուց:
2.1 Բայց խի՞ վտանգ է: Վտանգ ասվածն իհարկե մի փոքր չափազանցեցված է տվյալ դեպքում, սակայն մեղք չէ սթրեսածին տարբեր ֆակտորները համեմատել՝ օրգանիզմի պատասխան ռեակցիան համանման է:
2.2 Խի՞ ստեղնաշարը դնել գլխին: Սույն միտքը միանշանակ բացատրել դժվար է, կարող ենք ենթադրել, որ այն
• հեղինակի սպոնտան ցանկությունն է
• հեղինակը, ընկալելով նախորդիվ, անտեղյակության պայմաններում հանդգնորեն երկարացված լեզվի /գիտ. Վեռնիկեյի և Բրոկայի կենտրոնների էմոցիոնալ և քաոտիկ ակտիվացում/ ծնունդների կատաստրոֆիկ անհամատեղելիությունը իրականության հետ, անհուն թախիծի ու հուսահատության մեջ, փորձում է հողի տակ անցնել՝ երևույթը սիմվոլիկ կերպով փոխարինելով ստեղնաշարի տակ թաքնվելով
• այստեղ ևս սթրես ռեակցիայի տեսությունը կարդարացներ իրեն՝ թաքնվելը փախուստի տարատեսակ է
և այլ ճշտատիպ մտքեր:
Ծանոթագրություն՝ / նշանը փախարինել և/կամ-ով:
Ուլուանա-ի խոսքերից
Մեֆ, բա էս աղջիկը մեղք չէ՞ր, որ մի հատ անկապ «Խի՞» հարցիդ պատճառով, տարիքիդ նկատմամբ հարգանքից դրդված, նստել, էսքան գրել ա...։ Ուղղակի բոլորի հետ քեզ զգա ու պահի ինչպես հավասարը հավասարի հետ։ Ինձ թվում ա՝ բոլորն էլ էստեղ էդպես են անում։ Ընդհանուր մտայնությունն ա էդպիսին։ Հակառակ դեպքում երևի շատերս էստեղից վաղուց փախած կամ ընդմիշտ պապանձված կլինեինք
։
Հիմա որ զրուցում ենք՝ Անահիտը ինձ ասում ա, որ վաղու՜ց խոսել ա իմ հետ էդ մասին, ես էլ չեմ համաձայնվել անցնել «դու»-ի, (ախր հնարավոր չի, ես ինքս էդ հնարավորությունը բաց չէի թողնի
): Երբ ակումբային սկզբնական շրջանում իր հետ սկսեցի դուք-ով խոսել, հետո արդեն դժվար էր անցնել դու-ի, չնայած շատ անգամ ուզել եմ:
Մեջբերել
Էջանիշներ