էէէհ;… էրեխեքը action են ուզում… մենք էլ ի՞նչ աքշընի բան ենք… համոզված եմ որ մարդիկ կան ակումբւմ սկի կես գրառում չեն արել, բայց սաղ հանդիպումներին գնում են…Ուլուանա-ի խոսքերից
Այո, այո, լրիվ բիձավարի հավաքվում ենք էս բիսեդկում ու ջահելների ոսկորները լվանում։
գալի պայմանավորվում են հաջորդ հադիպման համար ու գնում…
Sambitbaba (19.08.2014), Աթեիստ (14.08.2014), Ռեյ սամա (14.08.2014)
Փաստորեն, լավ ա, որ ես հանդիպումներին չեմ գնում:Ակումբում նորեկներ են հայտնվում, որոշ ժամանակ ակտիվ գրում-մրում են, հետո մեկ էլ որոշում են հանդիպել, ու դրանից հետո իրենց ամբողջ ակտիվությունը տեղափոխվում է իրական դաշտ։
Ակումբում էլի մնում ենք մենք՝ թաղի բձեքը։
Բարիրգուն
Մեկը լիներ՝ մի հետաքրքիր նոր թեմա բացեր, քննարկեինք
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Նոր բաժինների խոստումներ իմ ականջին էլ են հասել, ուր ա բա, մենակ խոստանանՄեկը լիներ՝ մի հետաքրքիր նոր թեմա բացեր, քննարկեինք
Էս ոնց որ թե արդեն ջահելներին թողած մեր բձեքից ենք բամբասում
Alphaone (15.08.2014)
Հա, ավելի կոնկրետ՝ ամենայն ակումբաց բիձուցՆոր բաժինների խոստումներ իմ ականջին էլ են հասել, ուր ա բա, մենակ խոստանան
Էս ոնց որ թե արդեն ջահելներին թողած մեր բձեքից ենք բամբասում
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
ես էդ վաղուց եմ ասել… լսող չկա… կնստենք ռևմատիզմ/ռադիկուլիտից կխոսանք…Հա, ավելի կոնկրետ՝ ամենայն ակումբաց բիձուց
Sambitbaba (19.08.2014)
Ռեյը մտել ա թեմա ու գրի ա առնում բոլոր բձեքին
Ռիփսիկ տոտա, 34 տարեկան, ընտանեկան կարգավիճակը՝ ամուսնացած-տնավորված-էրեխու տեր:
Alphaone (15.08.2014), boooooooom (14.08.2014), Աթեիստ (14.08.2014), Ռեյ սամա (14.08.2014)
Հու-հոու-հոո՜ու
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
կիսատ պռատ, կներես, Մեֆ ձյաձյա ՃՃՃ ես ջանացի
Խի՞
1. Խի՞ ենք կաշկանդվում/նեղվում/քաշվում/ըստ որոշ աղբյուրների պապանձվում: Որովհետև տարբեր սեռերի, մեզանից փոքր, մեր տարիքի, մեծ կամ շատ մեծ/հոր/պապիկի թայ մարդկանց հետ խոսել նույն կերպ հնարավոր/ընդունված չէ, մանավանդ՝ լուրջ թեմաների շուրջ:
1.1 Խի՞ նույն կերպ հնարավոր չէ: Որովհետև տարիքի տարբերութունը ստեղծում է կենսափորձի, արժեհամակարգերի, մտածելակերպի եքա տարբերություն, որն էլ ստիպում է կողմերին զրույցի ընթացքում ցուցաբերել հարմարվողականության, ճկունության, փոխզիջման հրաշքներ և իհարկե հարգանք: Որպես կանոն՝ հարգանքի ավելի մեծ չափաբաժին ստանում է տարիքով մեծ անձը, իսկ տարիքով փոքրը հարգալից ժպտում է ու այլևս լուռ՝ գլխով անում:
1.2 Ճանաչողական գործընթացների ակտիվացման, ընկալման ոլորտի լայնացման և որպես արդյունք զրուցակցի տարիքային/սեռային ֆակտորի ներառմամբ ուղեկցվող աֆազիան, մուտիզմը կամ ուղղակի «լեզվի կարճեցման» ֆենոմենը բազմապատճառ/պոլիէթիոլոգիկ երևույթներ են: Պատճատների մեջ կարելի է նշել
• տարիքի և ցուցաբերվող հարգանքի միջև եղած ուղիղ համեմատական կապի ենթագիտակցական ընկալման առկայությունն անհատի մոտ և դրա խի՛ստ գիտակցական լեզվաճնշիչ ազդեցությունը
• ազգի, հասարակության պատմամշակութային առանձնահատկությունների ազդեցությունը դաստիարակության, մտածելակերպի, աշխարհընկալման վրա
• պրոյեկցիան/համեմատումը շրջապատի(ընտանիքի) պատկառանք ներշնչող/տարիքավոր անդամների հետ
և այլն:
Ամեն դեպքում, փորձը ցույց է տալիս, որ «լեզվի կարճեցումը» ինքնալիկվիդացման հակում ունի: Նոր սերնդի/մոլոդոյների պատկառելի մասն ի սկզբանե օժտված է իմունիտետով կամ արագորեն ձեռք է բերում տոլեռանտություն սույն ֆենոմենի հանդեպ:
2. Խի՞ ստեղնաշարը դնել գլխին ու մեռած ձևանալ: Որովհետև վտանգի պահին մեռած ձևանալը/սթրեսածին ստուպորը հին, բնական, պաշտպանական մեխանիզմ է, որի արդյունավետությունը, սակայն, կասկածի տակ է առնվում մի շարք հետազոտողների կողմից: Ենթադրվում է, որ տվյալ դեպքում մեռած ձևանալու ցանկությունը նմանակում է մեկ այլ պաշտպանական մեխանիզմի՝ փախուստի, քանի որ ըստ էության՝ կնքելով մահկանացուն, անհատը խուսյ է տալիս ուղղակիորեն պատասխանատվություն կրելուց:
2.1 Բայց խի՞ վտանգ է: Վտանգ ասվածն իհարկե մի փոքր չափազանցեցված է տվյալ դեպքում, սակայն մեղք չէ սթրեսածին տարբեր ֆակտորները համեմատել՝ օրգանիզմի պատասխան ռեակցիան համանման է:
2.2 Խի՞ ստեղնաշարը դնել գլխին: Սույն միտքը միանշանակ բացատրել դժվար է, կարող ենք ենթադրել, որ այն
• հեղինակի սպոնտան ցանկությունն է
• հեղինակը, ընկալելով նախորդիվ, անտեղյակության պայմաններում հանդգնորեն երկարացված լեզվի /գիտ. Վեռնիկեյի և Բրոկայի կենտրոնների էմոցիոնալ և քաոտիկ ակտիվացում/ ծնունդների կատաստրոֆիկ անհամատեղելիությունը իրականության հետ, անհուն թախիծի ու հուսահատության մեջ, փորձում է հողի տակ անցնել՝ երևույթը սիմվոլիկ կերպով փոխարինելով ստեղնաշարի տակ թաքնվելով
• այստեղ ևս սթրես ռեակցիայի տեսությունը կարդարացներ իրեն՝ թաքնվելը փախուստի տարատեսակ է
և այլ ճշտատիպ մտքեր:
Ծանոթագրություն՝ / նշանը փախարինել և/կամ-ով:
La tristesse durera toujours...
Մեֆ, քո արածը քո դուրը եկա՞վ:
Մեֆ, բա էս աղջիկը մեղք չէ՞ր, որ մի հատ անկապ «Խի՞» հարցիդ պատճառով, տարիքիդ նկատմամբ հարգանքից դրդված, նստել, էսքան գրել ա...
Ռեյ ջան, էդ տարիքի հետ կապված պահերը ինտերնետում կամ առնվազն Ակումբում չեն գործում, հանգիստ կարող ես էդ կետերը մտքիցդ հանել ու ոչ կաշկանդվել, ոչ նեղվել, ոչ էլ պապանձվել։ Ուղղակի բոլորի հետ քեզ զգա ու պահի ինչպես հավասարը հավասարի հետ։ Ինձ թվում ա՝ բոլորն էլ էստեղ էդպես են անում։ Ընդհանուր մտայնությունն ա էդպիսին։ Հակառակ դեպքում երևի շատերս էստեղից վաղուց փախած կամ ընդմիշտ պապանձված կլինեինք
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Mephistopheles (14.08.2014), Sambitbaba (19.08.2014), Աթեիստ (14.08.2014)
wow!!!!
so… ամեն անգամ բանավիճելիս դուք էս սաղի մեջով անցնում ե՞ք… Ռեյ, շատ ես "ջանում" բանավիճելիս պետք ա կարծիք հայտնես ու հիմնավորես… էսքան բան… էնքան ինչքան կարաս… ու ամենակարևորը պետք չի աշխատել ճիշտ լինել անպայման (չեմ ասում դու տենց ես անում կամ որևէ մեկն անում ա)… դա երկրորդական ա… տարիք-մարիք էդքան էլ կարևոր չի…
ճշտն ասած էս գրածդ ոնց որ կոմպլեքս լինի… ՈՆՑ ՈՐ… չեմ պնդում…
մի անհանգստացի Ուլու ջան… ինքը դրա մեջով չի անցնում… ուղղակի բիձու վրեն կայֆավատ ա լինում…Մեֆ, բա էս աղջիկը մեղք չէ՞ր, որ մի հատ անկապ «Խի՞» հարցիդ պատճառով, տարիքիդ նկատմամբ հարգանքից դրդված, նստել, էսքան գրել ա...
Ռեյ ջան, էդ տարիքի հետ կապված պահերը ինտերնետում կամ առնվազն Ակումբում չեն գործում, հանգիստ կարող ես էդ կետերը մտքիցդ հանել ու ոչ կաշկանդվել, ոչ նեղվել, ոչ էլ պապանձվել
Sambitbaba (19.08.2014), Աթեիստ (14.08.2014)
Այսինքն՝ առաջարկում ես քե՞զ համար անհանգստանալ
Ռեյ, բիձեքի վրա կայֆավատ լինել չի կարելի։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Alphaone (15.08.2014), Sambitbaba (19.08.2014), Աթեիստ (14.08.2014)
չէ, իրականում, որ նոր եմ իմանում, իրոք էսպես էլ լինում ա...կարճ չի ստացվում, Մեֆ ձյաձյա...որ զգում եմ՝ լուրջ կարծիք պիտի հայտնեմ ու հիմնավորեմ, սկսում եմ գրել, ու ավտոմատ ջանում եմ հնարավորինս մանրամասն ասել ամեն ինչ...
ինչ իմաստով ոնց որ կոմպլեքս լինի, չհասկացա
Մեֆ, բա էս աղջիկը մեղք չէ՞ր, որ մի հատ անկապ «Խի՞» հարցիդ պատճառով, տարիքիդ նկատմամբ հարգանքից դրդված, նստել, էսքան գրել ա...
Ռեյ ջան, էդ տարիքի հետ կապված պահերը ինտերնետում կամ առնվազն Ակումբում չեն գործում, հանգիստ կարող ես էդ կետերը մտքիցդ հանել ու ոչ կաշկանդվել, ոչ նեղվել, ոչ էլ պապանձվելՃՃՃ ասածս ինչ է...հա, համաձայն եմ...բայց չափավոր...ուղղակի որ ասաց ծավալուն պատասխան...ի տուտ մենյա զանեսլո...Ամեն դեպքում, փորձը ցույց է տալիս, որ «լեզվի կարճեցումը» ինքնալիկվիդացման հակում ունի: Նոր սերնդի/մոլոդոյների պատկառելի մասն ի սկզբանե օժտված է իմունիտետով կամ արագորեն ձեռք է բերում տոլեռանտություն սույն ֆենոմենի հանդեպ:
վստահ եմ, որ ոչ մի կերպ չի բավականացնի ՃՃՃ մեղանչեցի...Դու վստա՞հ ես, որ քո տարիքը կբավականացնի ինձ գլխիդ վրա պահելու համար
La tristesse durera toujours...
Այս պահին թեմայում են 2 հոգի. (0 անդամ և 2 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ