CactuSoul (03.07.2013)
Էլի հեշտ
ինչ-որ մեկ-ի խոսքերից
Արդեն ամաչում էլ եմ հաճախ նույն մարդու անունը տալուցՌուբի՞
![]()
Վերջին խմբագրող՝ Smokie: 03.07.2013, 11:05:
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
Ես էս գրառումը մի անգամ կարդացել եմ ՝impression-ը չի՞
Վարդերի թագուհի
Ambrosine (07.07.2013), Moonwalker (03.07.2013), StrangeLittleGirl (03.07.2013)
Բյուր, փաստորեն դաղալություն ես արել․ մեջբերմանդ մեջ ո՞ւր է վերջի սմայլիկը![]()
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Ինչևէ, վերադառնանք մեր եղն ու բրնձին:
Քանի որ մեր երիտասարդ զինվորները գտնվում են արբունքի մեջ և նրանց միակ մտածմունքը կողընկեր գտնելու գերխնդիրն է, բնավ տարօրինակ չէ, որ հաճախ զորամասերում ծառայող կամ այլ հիմունքներով աշխատող կանայք լինում են «պիտակավորված»: Սովորաբար լեգենդներ են պտտվում, որ այդ կանայք հասցրել են լինել այսինչ զինվորների ու այսինչ սպաների հետ:
Որքանով է դա համապատասխանում իրականությունը, կիմանան միայն այդ զինվորները, սպաները ու տվյալ կինը, ով ամենից ավելի հաճախ զորամասերի բուժ. կետի աշխատակից է: Բնավ չեմ կասկածում, որ այսպիսի պատմությունների մի զգալի հատվածը վառ ստեղծագործ մտքի զավակ է, բայց և բնավ չեմ կասկածում, որ այդպիսի կանայք բանակում իրոք կան: Իսկ իրականությունն այն է, որ մի անգամ կարճ փեշով նկատված զինծառայող կնոջ մասին մեկը ենթադրում է, որ նա ուրեմն փչացած է ու զորամասում չի համապաղում իր մտերմին պատմել սրա մասին: Սա էլ իր մտերմին է պատմում ու բամբասանքը բռնում է զորամասը:
Հետաքրքիր զուգադիպությամբ կամ տարրական տրամաբանությամբ զինծառայողի «անասնական» բնազդի աստիճանն ուղիղ համեմատական է նրա ծառայության վայրի՝ քաղաքակրթությունից ունեցած հեռավորությանը: Այլ կերպ ասած որքան քիչ է շփումը, որքան ավելի են նրանք հարկադրված շփվել միայն իրար հետ, այնքան ավելի են վայրենացած, այնքան ավելի են նրանց բնազդները նրանց ուտում:
Որպեսզի տամ «անասնական» բնազդի հնարավորինս ավելի մանրամասն բնութագիր անդրադառնամ ևս մեկ տգեղ, տհաճ երևույթի: Խնդիրն այն է, որ երբեմն բարեբախտաբար ոչ հաճախ, որոշակի բնական կարիքներ ունեցող, դրանք բնական ճանապարհով բավարարել չկարողացող երիտասարդների աչքերի առջևը սևանում է ու նրանք սկսում են նկատել նաև իրենց սեռին պատկանող անձանց բարեմասնությունները: Ու սա բնավ չի նշանակում, գոնե իմ կարծիքով, որ նրանք հոմոսեքսուալիստ են:
Այս դեպքում կարելի է ականատես լինել ինչպես «անմեղ» խաղերի, երբ երկու երիտասարդներ իբրև որոշակի գործողությունների «տնազ» կանեն (բնականաբար հագնված), այնպես էլ չափն անցնելու դեպքերի: Այպիսով, լուրեր են պտտվում, որ որոշ դեպքերում կարիքների ձեռքը կրակն ընկած զինծառայողը կամ զինծառայողները բռնաբարում են իրենց զինվորական ընկերոջը: Անշուշտ նման դեպքեր, եթե լինում էլ են (իսկ ես վստահ չեմ, որ լինում են), փոքրաթիվ են: Բայց լուրերը, ինչպես ասացի, պտտվում են:
Եվ քանի-որ խոսեցինք բռնի ուժից, ապա ճիշտ ժամանակն է գոնե կարճ ժամանակով վերանալ բնական կարիքներից ու խոսել անբնականների մասին, փորձելով հիմնավորել պատմությանս սկզբում տվածս բարբարոս պիտակումը:
Ես վերջապես սովորեցի![]()
Վերջին խմբագրող՝ Rammstein: 03.07.2013, 12:54:
Վարդերի թագուհի
Վելվեթ Անի՞, թե՞ ինքը սենց գրական չէր գրի![]()
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ