Պարագրում. քվեարկություն և քննարկում. փորձարարական ստեղծագործական մրցույթ

[StrangeLittleGirl]

Ասեցի՝ ասեմ: Էս մրցույթն ինձ մի այլ կարգի ա դզում

[Վոլտերա]

Ուրեմն առաջինը... Պարն էդքան էլ չտեսա. ու հետո մի բան, 35 տարեկանը հազիվ թե էդ տեսակ երազներ տեսնի, հետո քաղցկեղի մասը հեչ հաջող չէր, որովհետև էդ հիվանդությունը պատմվածքի մեջ մտցնելը արդեն մոդայից դուրս ա: Ու ոչ տխուր էր, ոչ էլ դաժան, համենայն դեպս ինձ մոտ ոչ մի զգացողություն չարթնացրեց: Ու չեմ քվեարկելու:

[Վոլտերա]

Երկրորդն ավելի լավն էր: Բայց առաջինի պես ուղիղ իմաստով էր գրված: Վերնագիրն էլ էր հաջող: Դե պարի հետ համապատասխան էր, որովհետև ոնց որ արդեն ասեցի՝ ուղիղ իմաստով էր գրված: Էս մեկին էլ չեմ քվեարկելու: Չնայած տեսնեմ մյուսներն ինչ են:

[Գալաթեա]

Ժողովուրդ սխալ կողմից եք մոտենում: Վախերն ու տագնապները նամակից չեն ծնվում, էդ նամակն ա վախից ու տագնապներից ծնվել:

Ո՞րտեղից էր նամակը հայտնվել դարակում, ո՞վ էր նամակի հեղինակը, աղջի՞կը: Չէ իհարկե: Էդ աղջիկը կարող ա արդեն էլ էս տղային չի էլ հիշում, կամ կարող ա էլ չկա: Կարող ա չի էլ եղել:

Սա մի քանի օր առաջ տղան էր գրել, գրել էր էս բոլոր տագնապների, սպասման, կարոտի ազդեցության տակ, ու հիմա կարդալուց էդ ապրումները նամակի ազդեցության տակ չեն ծնվում, դրանք կային, ու նամակն էլ դրանց հետևանքն էր, ոչ թե նամակի արդյունքում դրանք ծնվեցին:

Էս պատմվածքը անցյալում կատարված, մեզ համար անհայտ գործողությունների շարունակություն ա, սա հասկանալու համար էդ անցյալը պիտի ստեղծես քո համար, պիտի հասկանաս թե էդ տղան ինչի էր սկսել ինքն իրեն նամակներ գրել, ու ինչի էր աղջիկը տենց լավը ու տենց մենակ էդ նամակներում:

Պարը նամակի իլյուստրացիան էր: Չկա մեկ այլ պատմվածք, որտեղ սրա գոնե կեսի կեսի չափով ավելի գեղեցիկ ու ավելի ճշգրիտ ներկայացված լինի պարը: Հլը վիդեոն միացրեք ու ընթացքում կարդացեք նամակը, ախր էդ պարը հենց սրա հիման վրա ա բեմադրված: Նամակի աղջիկը չի՞ պարողը: Իհարկե ինքն ա:

Արէա, բայց դու դեմք ես
Ինչ հետաքրքիր twist ես առաջարկել էս տարբերակի համար:

[Վոլտերա]

3. Էն երկուսից ամենալավն էր ու պարին համապատասխան:

[Վոլտերա]

Ապրի չորրորդի գրողը: Շաատ լավն էր: Ու համապատասխան: Սիրային չէր՝ մի հատ մեեեեծ պլյուս: Քվեարկելու եմ:

[Վոլտերա]

5. Ինչ լավն էր հավես զգացողություններ արթնացրեց: Հաստատ քվեարկելու եմ

[Վոլտերա]

6. Շաաատ սիրուն էին պատկերները: Բայց պարը չտեսա:

[Վոլտերա]

7. դժվար ապրուստ

[Վոլտերա]

8. Էս մեկը ամենաշատն էր համապատասխանում պարին: Շարադրանքը լավն էր, սյուժեն սովորական ստանդարտ: Երևի չքվեարկեմ:

[Dayana]

Շինի մասին նկատել եմ, որ իրան սովորաբար իմ գործն ա դուր գալիս` անկախ նրանից ջոկել ա, որ ես եմ, թե չէ: Դրա համար որ յոթը դուրն էկավ, սիրտս վատացավ: Մտածեցի` չլնի՞ ես եմ գրել

Իսկ Արէայի մասին չեմ էլ ասում: Նրա գրական ճաշակը նոր չի, որ կասկածելի ա ինձ համար

Ժող, կներեք, իսկ Արէա-ն ռեալ մարդ ա՞, ինչ-որ մեկն իրան տեսել ա՞։ Ինձ թվում ա, որ ինքը երկրորդ նիկ ա ու խառնակչություն ա անում

[StrangeLittleGirl]

Ժող, կներեք, իսկ Արէա-ն ռեալ մարդ ա՞, ինչ-որ մեկն իրան տեսել ա՞։ Ինձ թվում ա, որ ինքը երկրորդ նիկ ա ու խառնակչություն ա անում

Դայ, դու վաբշե դեմք ես հա, Շինը տեսել ա:

Բայց մի րոպե... էս մրցույթում եթե Շինն ու Արէան են ալաբուլա, չի բացառվում, որ Արէան հենց Շինի երկրորդ նիքն ա

[Ուլուանա]

Անահիտ ջան, Այվի ջան, Գալաթեա ջան, Բյուր ջան, ես Արեայի պես չեմ կարող մի նախադասություն բերել ու ասել՝ հլա տեսեք, թե էս ինչ ա գրել, որովհետև բնականաբար տարբերակներից ոչ մեկով էլ չեմ էրվել-տարվել: Պատկերացրեք, Վեցերորդ տարբերակն էի կարդում, հավանում ու իմ մեջ նեղվում, թե մի տեսակ թարգմանական գրականության լեզու ա, ոնց որ հեչ հայերեն չլինի, մեկ էլ յոթերորդը կրդացի՝ ախչիով, բանով, մաքուր հայերեն, գուցե ուղղակի էդ տարբերակը ճիշտ ժամանակին ճիշտ տեղում հայտնվեց, չեմ կարող ասել: Գուցե իրոք ամենավատն ա, գուցե հենց ես եմ ճիշտ, շատ լավն ա, բայց ինձ դուր եկավ, ու քվեարկեցի: Եթե մի գործի ձայն տայի, Վեցերորդ տարբերակն էի ընտրելու, բայց կարայի շատ գործերի ձայն տալ, երեք տարբերակ ընտրեցի: Էս վերջ ի վերջո գրականության մրցույթ ա, մենք չենք կարող միասնական չափանիշներ ունենալ: Նույն գործը եթե առաջին անգամ երեկ կարդայի, չհավանեի,էսօր կարդում եմ հիանում եմ, որովհետև օրինակ ձյուն ա եկել, սարերը ձնել ա մեզ մոտ: Գրականություն հավանելը էնքան տարբեր գործոններից կարա կախված լինի, որ դժվար ա իհարկե տրամաբանություն փնտրել:

Հ. Գ. Խելքի գալու տարբերակը բացառվում ա, գիտե՞ք`տանն ինչքան են ասում, անհուսալի դեպք ա:

Լավ, ես հասկացա. դու ուղղակի պահի տակ ունեցած տրամադրության և այլ՝ զուտ տվյալ պահի հետ կապված հանգամանքների ազդեցությամբ ես առաջնորդվում, փաստորեն ։ Կոնկրետ չափանիշներ չկան։ Տենց հասկացա էս գրածիցդ։

[Վոլտերա]

Վայ էս ինչ երկար ա 9-ը

[Ուլուանա]

Ժողովուրդ սխալ կողմից եք մոտենում: Վախերն ու տագնապները նամակից չեն ծնվում, էդ նամակն ա վախից ու տագնապներից ծնվել:

Ո՞րտեղից էր նամակը հայտնվել դարակում, ո՞վ էր նամակի հեղինակը, աղջի՞կը: Չէ իհարկե: Էդ աղջիկը կարող ա արդեն էլ էս տղային չի էլ հիշում, կամ կարող ա էլ չկա: Կարող ա չի էլ եղել:

Սա մի քանի օր առաջ տղան էր գրել, գրել էր էս բոլոր տագնապների, սպասման, կարոտի ազդեցության տակ, ու հիմա կարդալուց էդ ապրումները նամակի ազդեցության տակ չեն ծնվում, դրանք կային, ու նամակն էլ դրանց հետևանքն էր, ոչ թե նամակի արդյունքում դրանք ծնվեցին:

Էս պատմվածքը անցյալում կատարված, մեզ համար անհայտ գործողությունների շարունակություն ա, սա հասկանալու համար էդ անցյալը պիտի ստեղծես քո համար, պիտի հասկանաս թե էդ տղան ինչի էր սկսել ինքն իրեն նամակներ գրել, ու ինչի էր աղջիկը տենց լավը ու տենց մենակ էդ նամակներում:

Պարը նամակի իլյուստրացիան էր: Չկա մեկ այլ պատմվածք, որտեղ սրա գոնե կեսի կեսի չափով ավելի գեղեցիկ ու ավելի ճշգրիտ ներկայացված լինի պարը: Հլը վիդեոն միացրեք ու ընթացքում կարդացեք նամակը, ախր էդ պարը հենց սրա հիման վրա ա բեմադրված: Նամակի աղջիկը չի՞ պարողը: Իհարկե ինքն ա:

Լսի, բայց դու ո՞նց ես կարողանում տենց իմաստներ տեսնել, չեմ հասկանում ։ Ախր որտեղի՞ց, ինչի՞ հիման վրա։ Ախր պատմվածքն ինքը նման նախապատմություն ու իմաստներ չի առաջարկում, իմ կարծիքով։ Ինձ թվում ա՝ հեղինակը հիմա ունքերը բարձրացրած կարդում ա քո էս գրածները, ու իր գրածը սեփական աչքում ավելի ա բարձրանում՝ բացահայտված նորանոր իմաստների շնորհիվ։ Եթե, իհարկե, դու չես հեղինակը ։
Դեմք ես բայց ։