Ի՞նչ է արել Աստված քո կյանքում

[Sambitbaba]

Հարգելի Sambitbaba, ըստ իս Հիսուսի համբարձումից հետո մատերի վրա հաշված մարդիկ են, որ զգացել են Աստծո ֆիզիկական ներկայությունը:

Սխալ կարծիք է, Ամելի ջան, և բխում է... չխորանանք: Բայց չէ՞ որ Հիսուս ասել է. Այն, ինչ ես կարողացա, դուք էլ կարող եք, դեռ մի բան էլ ավելին կարող եք:
Իսկ ի՞նչ է, քո կարծիքով, Հովարսի պատմածը, եթե ոչ երանության ակնթարթ:

[yerevanci]

Ամեն նոր օրվա հետ ավելի եմ համոզվում Աստծու գոյությանը, ուղղակի պետքա հավատալ ու ամեն ինչ կստացվի...
Ընդհանրապես ասում են Մեծ Պահքը պահելուց առաջ ինչ որ երազանք ես պահում, ու դա անպայման իրականանում է: Առաջին անգամ պահեցի մագիստրատուրա ընդունվելու տարիս, ու երազանքն էլ հենց ընդունվելն էր, չնայած ես այն հավանական թեկնածուներից մեկն էի, որ պետք է անցնեի (անվճար), սակայն կային որոշները, ովքեր այլ միջոցներով պետք է առաջ անցնեին ու ինձ ետ թողնեին, մի խոսքով ամեն ինչ լավ ավարտ ունեցավ, երկրորդ անգամ այս տարի եմ պահել ու էլի ցանկություն ունեի պահած, ու հենց Սուրբ Հարության օրը (Զատիկին) ցանկությունս իրականացավ:
Շատ լավ ընկերներ ունեմ, որ այս մասին չեմ կիսվել նրանց հետ, որովհետև նրանք, այսպես ասած, սխալ կհասկանան ու իրենց երևակայության մեջ ինձ հավատացյալ կտեսնեն, ես դրանում նրանց չեմ մեղադրում, որովհետև դա իրենց կարծիքն է այդ հարցի շուրջ, ու եթե դրան մենք շարունակություն տանք, ապա շատ կարճ ժամանակում մեր լավ ընկերական հարաբերությունները կփչանան: Ինչևէ, շատ շեղվեցի, բայց ուզում եմ նորից կրկնել, որ հավատալու դեպքում ամեն ինչ լավ է լինում, երբեմն նույնիսկ ինձ հարցնում են. «Արթ, կարողա՞ դու հավատացյալ ես» ու որպես պատասխան ստանում են «Խի դու հեթանոս ես՞»:

Իսկ եթե մի քիչ ավելի ուշադիր լինենք մեր ու մեզ շրջապատող անձանց հետ, ապա յուրաքանչյուր քայլում Աստծու գոյությունը կտեսնենք

[davtyanhasmik]

Ամեն ինչ...

[Հարդ]

Ամեն ինչ...

Ո՞նց
Դու բան չես արե՞լ

[ՆանՍ]

Երբեմն նույնիսկ ինձ հարցնում են. «Արթ, կարողա՞ դու հավատացյալ ես» ու որպես պատասխան ստանում են «Խի դու հեթանոս ես՞»:

Որ էս ասածիդ լիմիտը սպառվի, գիտե՞ս կամ էլ ինչ ասա.հարցրու ինքը ընդհանրապես Աստծուն հավատում ա՞, որ ասի՝ հա , դու էլ ասա՝ բա կարա՞ս մեկ բառով ասես Աստծուն հավատացող մարդուն ինչ են ասում ու ստեղ ինքը զգում ա, որ ինքն էլ ա հավատացյալ ու ձենը կտրում ա:

[Աբելյան]

Եւ որից հետո կզղջայիր արածիդ համար:

Է պատճառը:

[հովարս]

Է պատճառը:

Կգա ժամանակ կտեսնես, պատասխանը թեմայից դուրս է:

[Lionne_en_Chasse]

Ի՞նչ է արել Աստված քո կյանքում

ճիշտն ասած այս հարցի իմաստը չեմ հականում և թե ի՞նչ ակնկալիքով է հարցը տրվել: Պատասխանների միջոցով սեփական հավատը ամրապնդելո՞ւ:

[Աբելյան]

Կգա ժամանակ կտեսնես, պատասխանը թեմայից դուրս է:

Հետաքրքիր ա, ես` ամենակարող աստվածս, ինչի համար պետք ա զղջամ:

[Jarre]

Մոդերատորական: Թեմայի հետ կապ չունեցող և անիմաստ մի շարք գրառումներ ջնջված են:

[anahit96]

Ամենը ինչ, պետք է երջանիկ լինելու համար՝ 2 ձեռք ու 2 ոտք,ընտանիք,ընկերներ,հարազատներ,սիրելու և սիրված լինելու հնարավորություն և ի վերջո շունչ՝ ապրելու համար

[VisTolog]

Ամենը ինչ, պետք է երջանիկ լինելու համար՝ 2 ձեռք ու 2 ոտք,ընտանիք,ընկերներ,հարազատներ,սիրելու և սիրված լինելու հնարավորություն և ի վերջո շունչ՝ ապրելու համար

Ափսոս որ միշտ դրանցից մեկը պակասումա:

[Jarre]

Ստացվում է, սիրելի Ջառռ, որ դու Աստծո գոյությունն ընդունում ես, բայց կասկածում ես Նրա միտումների վրա՞:

Բացարձակապես։

Ցանկանում ես ասել, որ Հովարսը կաշառե՞լ է Աստծոն:

Ի՞նչ

Կամ մի՞թե հնարավոր է ինչ-որ բան Աստծո արքայության ներքո, ինչը կարելի է չկապել ամենաստեղծ Աստծո հետ: Դու դա հնարավո՞ր ես համարում...

Ճիշտն ասած Աստծո արքայությունը չհասկացա թե ինչին ես վերագրում։

Ներող եղիր, սիրելիս, ես քո դեմ ոչինչ չունեմ, և մի վերագրիր խոսքերս, խնդրում եմ, որպես կոնկրետ մոտեցում քո անձին:

Sambitbaba ջան, արխային, խնդիր չկա, թեկուզ եթե ունենաս։

Ես ուղղակի ցանկանում եմ, որ մենք ավելի լուրջ մոտենանք հարցին, այսինքն, եթե ընդունում ենք Աստծո գոյությունը, ուրեմն ընդունենք նաև Նրա պատճառները, որոնց հիման վրա Նա օգնում է Հովարսին, իսկ քեզ՝ ոչ, նույնիսկ այն դեպքում, երբ մենք կամ չգիտենք, կամ չենք հասկանում, կամ էլ չենք ցանկանում հասկանալ Աստծո պատճառները: Ու եթե չենք հասկանում, դա բոլորովին էլ չի նշանակում, որ Աստված պատճառներ չունի մեկին օգնելու, իսկ մյուսին՝ ոչ:

Երևի ինքդ էլ հասկանում ես, որ ես չէի քննարկում Աստծու վերաբերմունքը Հովարսի և իմ նկատմամբ
Ես գրել եմ ընդհանուր ճշմարտություն՝ շատ աստվածապաշտ, առաքինի մարդիկ տառապանքների մեջ են ու մահանում են։ Ոչ մեկը չի կարող պնդել, որ Աստված մեկին օգնում է մյուսին ոչ։ Դրա իրավունքը ոչ դու ունես, ոչ ես, ոչ էլ ցանկացած մարդ։

Այլապես մեր հետագա քննարկումը շատ նման կստացվի Հիսուսի առակի մարդու պահվածքին, որը իր աղոթքում պնդում էր, թե ինքը որքան բարեպաշտ է և այդ պատճառով էլ ստանում է Աստծու օրհնությունները։

Իսկ եթե չենք ընդունում Աստծո գոյությունը, սա արդեն ուրիշ հարց է: Եկ ասենք Հովարսին, թող փասափուսեն հավաքի ու գնա, որ մենք՝ նրա հեքիաթներին չենք հավատում:

Եթե դու ուզում ես ասա, Sambitbaba, ես ինքս նման ցանկություն չունեմ և անգամ մտքիս ծայրով էլ չի անցել։ Թեև խորհուրդ չեմ տա այդպես անել, որովհետև կանոնադրությամբ արգելված է ինչ որ մեկին խնդրել ինչ որ թեմայից փասափուսեն հավաքել և դուրս գալ, եթե իհարկե դրա համար չկան լուրջ հիմքեր որոնք նախատեսված են կանոնադրությամբ։

Ես առաջարկում եմ ոչ թե մասնակիորեն, այլ ամբողջովին վստահել մեր Աստծոն և, որ ոչ պակաս կարևոր է, չսահմանափակենք մեր Աստծոն Իր որոշումների մեջ, այսինքն, ընտրենք. կապե՞լ այսինչ բանն Աստծո հետ, թ՞ե չկապել:

Իմ ասածն էլ սա է՝ ոչ մեկը չի կարող պնդել այս կամ այն հարցում Աստծու միջամտությունը եղել է թե ոչ։ Ես կարող եմ վստահ լինել, բայց չեմ կարող դա որպես փաստ ներկայացնել, իմ ասածը ընդամենը դա էր։

Չնայած այն բանին, որ Աստված տվել է մեզ այդ հնարավորությունը՝ սահմանափակել Իրեն:

Հետաքրքիր միտք էր, չգիտեի.....

Հ.Գ. Եթե ցանկություն կառաջանա, որպեսզի ավելի պարզաբանեմ միտքս՝ ասա, կփորձեմ:

Չէ, բավական պարզ էր, բացի վերջին հատվածից, եթե հետո ժամանակ ունենաս հետաքրքիր կլինի իմանալ, թե ինչը նկատի ունեիր։

[Նետ]

չէ՞ որ Հիսուս ասել է. Այն, ինչ ես կարողացա, դուք էլ կարող եք, դեռ մի բան էլ ավելին կարող եք:

Դուք դերանունը պետք չի վերագրել սեփական անձին միայն այն դեպքում. երբ հաճելի պահերի ու պարգևների մասին է խոսքը գնում։Հիսուս նաև ասաց ՙ
«Եթէ աշխարհը ձեզ ատում է, իմացէ՛ք, որ նախ ինձ է ատել։ 19Եթէ այս աշխարհից լինէիք, աշխարհն արդէն, որպէս իրենը, ձեզ սիրած կը լինէր. բայց որովհետեւ այս աշխարհից չէք, այլ ես ձեզ ընտրեցի աշխարհից, դրա համար աշխարհը ձեզ ատում է։ 20Յիշեցէ՛ք այն խօսքը, որ ես ձեզ ասացի, թէ՝ ծառան մեծ չէ, քան իր տէրը. եթէ ինձ հալածեցին, ապա ձեզ էլ կը հալածեն. եթէ իմ խօսքը պահեցին, ապա ձերն էլ կը պահեն։ 21Բայց նոյն բաները ձեզ պիտի անեն իմ անուան համար, որովհետեւ չեն ճանաչում նրան, ով ինձ ուղարկել է՚։
Sambitbaba երբ որ զգաս որ մեջբերված տողերի ընդգծված մասերը նաև քեզ են վերաբերվում՝ էդ ժամանակ նոր միայն մտածիր Հիսուսի հրաշքները կրկնելու. կամ գուցե ավելին անելու մասին։

[Sambitbaba]

Ճիշտն ասած Աստծո արքայությունը չհասկացա թե ինչին ես վերագրում։

Ամբողջ Տիեզերքը: Ամենը, ինչ քեզ շրջապատում է: Ինչ տեսնում ես ու չես տեսնում, զգում ես ու չես զգում, հասկանում ես ու չես հասկանում, հավատում ես ու չես հավատում, գիտես և չգիտես, սիրում ես և ատում, կանչում ես և վանում, ցանկանում ես և վախենում, և այլն և այլն և այլն… Կարող ես փորձել ինքդ էլ շարունակել թվարկումը մինչև… անսահմանություն:

Երևի ինքդ էլ հասկանում ես, որ ես չէի քննարկում Աստծու վերաբերմունքը Հովարսի և իմ նկատմամբ

Իհարկե: Չէ՞ որ գրել էի. մի վերագրիր խոսքերս, խնդրում եմ, որպես կոնկրետ մոտեցում քո անձին…

Ես գրել եմ ընդհանուր ճշմարտություն՝ շատ աստվածապաշտ, առաքինի մարդիկ տառապանքների մեջ են ու մահանում են։

Աստված օգնում է նրանց, ովքեր խնդրում են Իրեն այդ մասին:
Աստված կամավոր չի կարող խառնվել մարդու կյանքին: Խառնվել՝ կնշանակեր Նրա համար. խախտել Իր իսկ տված խոսքը, այն է. կամքի ազատություն: Ինչ որ կամենաս, քո կյանքի հետ կարող ես անել:
Իհարկե, կարող ես խնդրել, եթե մի բանի կարիք ունես: Բայց շատ դժվար բան է խնդիրդ ճիշտ ուղղելը: Հիմնականում մարդիկ չգիտեն ճիշտ խնդրել: Բայց դա շատ երկար պատմություն է և բարդ է երկու խոսքով այդ մասին խոսելը: Քիչ ավելի հեշտ է փորձել վստահել Աստծոն: Հավատալ ամբողջ սրտով, որ եթե Նա, քեզ անսահման սիրող Հայրը, ստեղծել է քեզ, ուրեմն մեծ հաճույքով հոգ կտանի քո մասին: Եթե դու տաս նրան այդ արտոնությունը, այսինքն, սրտանց հավատաս, որ դա՝ հնարավոր է: Քանզի ըստ Հոր կամքի, ամեն ինչ ՔՈ կամքով է կատարվում…
Կարո՞ղ ես…

Ոչ մեկը չի կարող պնդել, որ Աստված մեկին օգնում է մյուսին ոչ:

Պնդենք, թե չպնդենք, և սակայն, վերոհիշյալ պատճառներով, Աստված մեկին օգնում է, իսկ մյուսին՝ ՈՉ:

Իմ ասածն էլ սա է՝ ոչ մեկը չի կարող պնդել այս կամ այն հարցում Աստծու միջամտությունը եղել է թե ոչ։ Ես կարող եմ վստահ լինել, բայց չեմ կարող դա որպես փաստ ներկայացնել, իմ ասածը ընդամենը դա էր։

Ջառռ, սիրելիս, ես էլ առաջ ճիշտ նույն կարծիքի էի: Երբ Աստված, մի որևէ հարցում ֆիզիկականորեն ցուցաբերում էր Իր ներկայությունն իմ կյանքում, ես դա պատահականություն էի համարում: Բայց եկավ ժամանակ, որ այդ "պատահականություններն" այնքան շատացան, որ ես արդեն չէի կարող չհամաձայնվել այն հայտնի մտքի հետ, որ պատահականություններ չկան:
Եթե ցանկություն կունենաս ավելի մոտ առընչվել այս հարցին, "Ստեղծագործողի անկյուն" բաժնում կարող ես կարդալ իմ "Նոր դար, նոր էջ, նոր կյանք, «Նյու էյջ»" թեման:

Չէ, բավական պարզ էր, բացի վերջին հատվածից, եթե հետո ժամանակ ունենաս հետաքրքիր կլինի իմանալ, թե ինչը նկատի ունեիր։

Եթե ճիշտ հասկացա, ուրեմն սա ի նկատի ունեիր. Աստված տվել է մեզ այդ հնարավորությունը՝ սահմանափակել Իրեն:
Սա կապ ունի վերևում հիշված կամքի ազատության հետ. ինչպիսին որ ցանկանում ես տեսնել քո Աստծոն, այնպիսին էլ Նա կա քեզ համար: Բայց դրանից պետք չէ եզրակացնել, որ Աստված հենց այդպիսին է, որ կա: Ուղղակի Նա այդպիսին է քո իրականության մեջ: Այնքան ժամանակ, քանի դու այդ կարծիքին ես:

Մի հին, իմաստուն միտք կա, ցանկություն առաջացավ այստեղ հիշեցնել. եթե անտառում մի ծառ տապալվեց, իսկ դու չլսեցիր, քանզի այնտեղ չէիր, - դա չի նշանակում, որ ծառը լուռ տապալվեց…