Դե, եթե Աստղին հավատանք, դրանք «չտեսնված քաղաքական քայլեր էին», ԼյովԻնչի՞ վրա ես զարմանում: Ախր քաղաքականության մեջ նպատակն արդարացնում ա միջոցները: Էս մարդիկ տաքուկ-տաքուկ ապրել են, ցեղասպանություն-պատերազմ-մատերազմ ականջի պոչով լսել, ասենք, հազար մարդ մորթելու մասին լսելուց սկսում են հաշվել՝ քանի՞ տարում էդքան կծնենք, բա թշնամու ծնելիությունը ո՞նց գցենք, որ մենք իրենցից շուտ ծնենք մեր «пушечное мясо» ջահելներին, ուղեղները լվանանք զորավար Անդրանիկի, Դրոյի, Նժդեհի «հերոսական կերպարներով, որոնց պիտի նմանվեն», ուղարկեն մեռնելու, ու ասեն՝ արդարացված էր, հազար հոգին մեր մի տարվա ծնելիության նորման է, թող հազարն էլ մորթվեն, մենք մի տարում մեր ոչխարների գլխաքանակը կվերականգնենք:
Լավ բան է քաղաքականությունը, խոսք չունեմ:
Մեջբերել
Էջանիշներ