Rammer-ի խոսքերից
էլ քարտերը չհանեմ:
էսպես չի մնա
Իսկ կոնկրետ մի հոգի ոչ ահազանգում էր, ոչ էլ երկար բարակ խոսում էր.. կոնկրետ գնաց Զանգեզուրը փրկեց: Կարող էր չէ երկար բարակ խելոք բաներ ասեր, վերջում էլ ասեր "տեսաք? Բա որ ասում էի": Ու էն ժամանակ ամեն ինչը դե յուրե էր.. իսկ դե ֆակտոն լրիվ հակառակ պատկերն էր... Իսկ հիմա հակառակ սիտուացիանա... Տենց չի?
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
Մի քանի ոչ էական մանրուքների վրա որ ուշադրություն չդարձնենք, գոբալ առումով պատկերը գրեթե նույնն է: Ու չեմ բացառում, որ քո ասածի պես, հիմա էլ մի հոգի հայտնվի, որը ոչ մի բան չի ասի, բայց կփրկի, ասենք Տավուշի մարզը: Եթե մեր ուզածն էն ա, որ ազգովի քաքի մեջ լինենք, ու վերջին պահին, մի հոգի չխոսացող մի կտոր բան փրկի տակը մնացածից, ուրեմն լրիվ ճիշտ ճանապարհի վրա ենք:
Մեծ ուրախությամբ կկիսվեմ Տրիբուն ախպեր
Էդ որ ասում ես գրելու բան չի.. ամեն ինչ հո գրելով չի: Նույնիսկ երկու հոգուն ղեկավարելնա որոշակի մտավոր կարողություն ու անձնական որակ պահանջում, էլ ուր մնաց ԱԱԾ-ի ՆԳՆ-ի ու ՊՆ-ի նման կառույցները: Վերջիվերջո եթե մտքի գիգանտ ԼՏՊ-ն տուպոյին վստահում էր նման պաշտոններ ու երկար տարիների ընթացքում, եթե էդ մարդը էն հազվագյուտներիցա որի անունը չենք մոռացել, էդ ամեն ինչը պատահական չի կարող լինել չէ? Հայաստանում գիտես բարձր պաշտոնյան ինչիա դառնում անողնաշար սողուն? Իրականում լավ էլ ողնաշար ունի, ուղղակի վերևում կա մեկը, որի առաջ շատ ավելի ձեռնտու ա լինել անողնաշար ու անել այն ինչ ասում են քան թե բզի ծերին դմբզել:
Հիմա ինչ վերաբերում ա եահկ-ներին և նման այլ ցիրկերին, ապա էն փաստը, որ ցանկացած զիջում անում են ինչա թե երկու օր ավել մնան աթոռին, սա ավելի շատ ընդդիմության կարգախոսներիցա քան իրականությանն առնչվող վարկած: Վաղուց տենց տպավորությունա ստեղծվել ու գնալով արմատավորվումա, քանի որ ոչ մի լուրջ հակափաստարկ կյանքը ցույց չի տալիս:
Ընդհանրապես հայկական իշխանության կամ կառավարության տեսությունը դեռ մի աման խաշից էն կողմ չի գնացել` անկախ կառավարիչներից:
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
davidus (05.12.2009)
Որ իմանայինք առհասարակ որ ճանապարհի վրա ենք վատ չէր լինի: Քանի դարա գնում ենք գնում ենք ու չգիտենք թե ուր ենք գնում: Ու վիճակը նենց չի, որ մի հատ ախմախ էկելա սաղ խելոքներին քշտելա մի կողմ, ու երկրի հերն անիծումա: Իրականում կողքինները նույն մատերիալից են.. այ սայա վատթարը, ու էդ ֆոնի վրա եթե լինի գոնե մի հոգի, որ ռեալ մի բան կփրկի... մի բան կանի, կդառնա այլընտրանք էս ամենինչին, ու ոնց որ ասում էր առաջին Նախագահը
"ՈՒՐ ԲԱՆՔՆ ՍՊԱՌԻՆ, ԵՒ ԳՈՐԾՔՆ ԹԱԳԱՒՈՐԵՆ"
Վերջին խմբագրող՝ ministr: 05.12.2009, 01:39:
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
Ֆիզիկոսները մի հայտնի կատակ ունեն- ասում են ֆիզիկների մեջ միայն 5 տոկոսն է աշխատում, արդյունք տալիս- մնացածը բանի պետք չեն: Բայց մյուս կողմից էլ այդ 5 տոկոսն ունենալու համար 95 տոկոս անբանները անպայման պետք է լինեն:
Հիմա էստեղ իրականում քննարկվում է այդ հարցը ազգային մասշտաբով:
Եթե անցած քսան տարիներին որպես էլիտա մենք ազգովի միայն հաստավիզներ բուծեցինք, ապա դա էություն է: Էստեղ հներ ու նորեր չկան-բոլորն էլ իրենց ներածի չափով մասնակցել են այդ անասնաբուծական պրոցեսին:
Բայց նույնիսկ դա էլ է հասկանալի:
Անհասկանալին այն է, որ հիմա էլ հույսը դրված է փաստորեն մի նոր Սասունցի Դավթի վրա- որ եսիմ որտեղի սարերից իջնի մեզ փրկի:
Հարց համար մեկ- ինչի փրկի՞- կարմիր գրքի համար փրկի, թե հաստ վզերի սորտը պաշտպանելու՞ -ինչի համար՞- մեկս գիտի՞:
Հարց երկու- լավ, ասենք հայտնվեց այդ նոր աստվածը ու փրկեց: բա էդ փրկված անթասիբը ում է պետք՞: Իրեն, իր ընտանիքին, պետությունը, հայրենիք կոչված բանջարանոցին՞:
Էնպես որ հանգիստ շարունակենք մեր ադաթակուռ ու մարդակեր կյանքը- մեր դոդերով, լֆիկներով, մկներով, հավերով ու մնացած հայտնի ու անհայտ անասնակերպերով ու քաղաքական հորջորջվող դեմքերով:
Դժվար օրեր են գուքան ու կերթան:
Վերջին խմբագրող՝ Բիձա: 05.12.2009, 07:17:
Դու մինստր մարդ պետք ա որ իմանաիր էլիՄեծ ուրախությամբ կկիսվեմ Տրիբուն ախպեր
Էդ որ ասում ես գրելու բան չի.. ամեն ինչ հո գրելով չի: Նույնիսկ երկու հոգուն ղեկավարելնա որոշակի մտավոր կարողություն ու անձնական որակ պահանջում, էլ ուր մնաց ԱԱԾ-ի ՆԳՆ-ի ու ՊՆ-ի նման կառույցները: Վերջիվերջո եթե մտքի գիգանտ ԼՏՊ-ն տուպոյին վստահում էր նման պաշտոններ ու երկար տարիների ընթացքում, եթե էդ մարդը էն հազվագյուտներիցա որի անունը չենք մոռացել, էդ ամեն ինչը պատահական չի կարող լինել չէ? Հայաստանում գիտես բարձր պաշտոնյան ինչիա դառնում անողնաշար սողուն? Իրականում լավ էլ ողնաշար ունի, ուղղակի վերևում կա մեկը, որի առաջ շատ ավելի ձեռնտու ա լինել անողնաշար ու անել այն ինչ ասում են քան թե բզի ծերին դմբզել:
Հիմա ինչ վերաբերում ա եահկ-ներին և նման այլ ցիրկերին, ապա էն փաստը, որ ցանկացած զիջում անում են ինչա թե երկու օր ավել մնան աթոռին, սա ավելի շատ ընդդիմության կարգախոսներիցա քան իրականությանն առնչվող վարկած: Վաղուց տենց տպավորությունա ստեղծվել ու գնալով արմատավորվումա, քանի որ ոչ մի լուրջ հակափաստարկ կյանքը ցույց չի տալիս:
Ընդհանրապես հայկական իշխանության կամ կառավարության տեսությունը դեռ մի աման խաշից էն կողմ չի գնացել` անկախ կառավարիչներից:
Հա...Իսկ ինչու Լևոնը նրան տվեց էտ պաշտոնը: Շատ պարզ ու հասկանալի ապեր, դա (իբր) փլուված սովետական ԿԳԲ-ի պահանջն էր...
Ապեր, քո տրամաբանությամբ որ նայենք Հայաստանի ամենախելոք մարդիկ էս պահին Սերժն ա, Մուկն ա, Չոռնին ա, Վարդանչիկն ա, Դմբլդոխն ա, Լֆիկն ա, Սաշիկն ա: Պրիտոմ խելոքության էտ մակարդակին հասնելու համար պարտադիր ա որ առավելագույնը հեռակա կրթություն ունենան, կամ առաջին դիպլոմը ստացած լինեն 40 տարեկանում, քսան տարվա շոֆեռի աշխատանքային փորձ ունենան, չորս բառանոց շարահյուսորեն ճիշտ նախադասություն չկարան կազմեն` հայերեն կամ որևէ մեկ այլ լեզվով:
Լևոնի նշանակածն էլ, ընկեր, չափանիշ չի: Լևոնը էնքան ապուշ մարդու ա գործի նշանակել, խելքից դուրս:
Հայկական առածը ասում ա, օրը կգա բարին էլ հետը: Բայց ռեգիոնալ մասշտաբով տեղի ունեցող արագացված գործընթացները վարկած համարելը, մինիստր ջան, իրավիճակի կոպիտ թերագնահատում ա: Եթե Սերժը, բացի աթոռը պահելուց, ուրիշ մոտիվացիաներ ունի, ուրեմն ես ուզում եմ մի հատ հասկանամ էտ մոտիվացիները: Էտ Քոչարյանը տաս տարի կիսասառնոտ պահեց իրավիճակը, Սերժը սենց իրան կոտորելով ինչի ա ամիսը մեկ մի բանի տակ ստորագրում ? Չլնի Նոբլեյան մրցանակի գումարային պրիզին ա կարոտ ? Թե հանկարծ, մի կես տարի առաջ քարտեզի վրա տեսավ, որ Թուրքիայի պես մեծ հարևան կա, որի հետ պիտի հարաբերություններ ձևավորվեն ? Թե պատահական, նախագահ դառնալուց ռեսկի հետո, պարզեց, որ Ղարաբաղի ստատուս քվոն երկար պահել հնարավոր չի ? Թե տնեցիքով որոշել են, իրանք իրանց մեջ պարզեն, Ցողասպանություն եղել ա ի վերջո թե չէ, ու ասեց, գնամ մի հատ թուրքերի հետ համատեղ հանձնաժողով ստեղծեմ ? Կարող ուզում ա ֆունդամենտալ գիտական աշխատության հեղինակ դառնա "Ցեղասպանությունների արխիվային հիմնավորումները, և դրա ազդեցությունը հարևան երկրների միջև դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու գործընթացի վրա" ?
Ընկեր, Սերժը իրա նախագահության ձեռը ընկել ա քաքը, ու մեզ սաղիս քաշում ա էտ քաքի մեջ: ՀՀԿ համագումարին հավաքված ծափահարող ու միաձայն քվերակող անասնահոտը, բացի լափի մոտ լինելուց, ուրիշ բանի մասին չի մտածում: Ոչ մի նմանություն չեք տեսնում ՍՄԿԿ կամ Նացիստական համագումարների, կամ Սադամի պառլամենտի ու ՀՀԿ համագումարի մեջ ? Մեկը էշ-էշ խոսում ա, մնացածը համաձայնվում են: Ու ինչ եղավ դրանց սաղի վերջը ? Երկրների հերն անիծեցին:
Mephistopheles (05.12.2009), Բիձա (05.12.2009)
մի փոքրիկ հավելում միայն
էտ քո թվարկածները նախ անիծեցին իրանց երկրների ու այնտեղ ապրող ժողովուրդների հերը, հետո նոր անիծվեց իրանց հերը:՛
մերոնք էլ արդեն վաղուց, սիստեմատիկաբար ու ջանասիրորեն կպած են արդեն կոմայի մեջ գտնվող ժողովրդիրն հերթական անգամ բռնաբարելու ազգանվիրյալ գործին:
քիչ մնաց…սակայն դրանից առաջ հավանական է որ լինի ժողովրդի մեջ մնացած մի քանի խելքը գլխին մարդկանց դեմ դաժան հաշվեհարդարներ: խոսքը ՀԱԿ-ի մասին չէ, քանզի արդեն փաստ է, որ նրանք Սերոժի հետ են
մասնակցում Ստալինյան ամենադեմոկրատական սահմանադրության կերտման սուրբ գործին
Էն մնացածները որ նշեցիր իրենցից առանձնապես բան չեն ներկայացնում: Եթե ուզում ես գտնել ամենախելոքին, ապա շատ ման մի արի... կասեմ - Քոչարյանը:
Լևոնի ամբախ-զամբախ նշանակածների ու հանածների մասին չի խոսքը, այլ մի մարդու, ով տարիներ շարունակ գլխավորել է պետական ամենակարևոր հաստատությունները: Ինչ որ շարքային փոՂնախարար կամ պետնախարարներ նշանակելու մասին չի խոսքը, որոնք անընդհատ գալիս գնում էին... Ես սա ասում եմ ոչ այն պատճառով, որ ուզում եմ ՍՍ-ին սարքել իդեալ կամ արդարացնել ցանկացած քայլ:
Տրիբուն ջան, ես էլ շատ չեմ հասկանում էս էքստեռն հարցեր լուծելու տակտիկան, բայց և չեմ էլ ընդունում, որ էս ամեն ինչը արվումա աթոռին մնալու համար կամ լեգիտիմություն ձեռք բերելու: Էլի եմ ուզում նշեմ, որ էդ լեգիտիմության անունը ընդդիմությունից բացի ուրիշ ոչ մեկից կամ ոչ մի տեղ չեմ լսել:
Ինչ վերաբերում ա համագումարներին, "Առավոտը" մի հետաքրքիր հոդված էր տպագրել հենց էդ թեմայով ու կարծում եմ կպատասխանի քո հարցին.. արդեն գտա ու կտեղադրեմ այս գրառումից հետո.. Երկրի հերն անիծումա մտածելակերպը, ոչ թե մարդիկ:
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
http://aravot.amԿուսակցական ոճը
1986 թվականի փետրվարին տեղի ունեցավ ԽՄԿԿ 27-րդ համագումարը: Ելույթ ունեցող պատվիրակներից մեկը, չհասկանալով, հավանաբար, որ դարաշրջանն արդեն փոխվել է, սկսեց ներբողներ երգել երկրի առաջին դեմքի հասցեին՝ «անձամբ Միխայիլ Սերգեեւիչի իմաստուն ղեկավարության» թեմայով: Գորբաչովն այդ պատվիրակին բավականին չոր տոնով ընդհատեց՝ «հանգի՛ստ թողեք Միխայիլ Սերգեեւիչին»: Այսօր ընդունված է այդ մարդու մասին միայն վատը խոսել (նաեւ՝ արդարացիորեն), բայց եկեք գնահատենք գրեթե անսահմանափակ լծակներ ունեցող մարդուն, որը կոչ է անում իրենից կախում ունեցողներին՝ իրեն չքծնել:
Ճիշտն ասած՝ դրանից հետո, հետեւելով բազմաթիվ կուսակցական համագումարների, ես չեմ տեսել, որ առաջին դեմքը փորձի կանխել այդ համընդհանուր պաշտամունքի մթնոլորտը: Բացառություն է կազմում, ասենք, ՀՀՇ-ի առաջին համագումարը, բայց դա, ըստ էության, կուսակցական համագումար չէր՝ դա հեղափոխականների հավաք էր, որտեղ դեռ չէին տիրում «կարգապահության» մասին ավանդական պատկերացումները: Իսկ ահա նույն կուսակցության հավաքները՝ մանավանդ 1994-ից հետո, ոչնչով չէին տարբերվում Հանրապետականի այսօրվա համագումարներից: Ե՛վ 15 տարի առաջ, ե՛ւ այսօր դահլիճի մեծամասնությունն էին կազմում կոռումպացված պաշտոնյաները եւ կերած-խմած գործարարները (երբեմն անգամ նույն մարդիկ), որոնք, բնականաբար, որեւէ գաղափարախոսություն չեն դավանում եւ նապաստակի արագությամբ փախչելու են կուսակցությունից այն պահին, երբ վերջինս դադարի իշխող լինելուց: Դեռ մի բան էլ կհայտարարեն, թե իրենք «միշտ պայքարել են Հանրապետականի դեմ», ինչպես որ այսօր ՀՀՇ-ի միջոցով հարստացած եւ պաշտոններ ստացած մարդիկ պնդում են, որ իրենք «մոլի հակահհշական» էին:
Բայց ամբողջ խնդիրն այն է, որ պաշտամունքի եւ «կարգապահ մտածելու» մթնոլորտը տիրում է ոչ միայն իշխող կուսակցությունների, այլեւ ցանկացած այլ քաղաքական միավորների համագումարներում: Դուք կարո՞ղ եք պատկերացնել, օրինակ, «Ազգային միաբանության» համագումար, որտեղ պատվիրակներն իրենց «սրտի խոսքը» չասեն Արտաշես Գեղամյանի հասցեին: Կամ՝ ԱԻՄ-ի համագումար, որտեղ Պարույր Հայրիկյանի ուսերին չհագցնեն Սպայդերմենի թիկնոցը:
Այսքանից հետո մնում է գալ եզրակացության, որ խնդիրը ոչ միայն իշխող լինելու կամ չլինելու, այլ՝ ընդհանրապես կուսակցական մտածելակերպի մեջ է: Այդ իսկ պատճառով, երբ մի կուսակցության ներկայացուցիչը մյուսի մասին ասում է՝ «սա ի՞նչ է, ոնց որ կոմունիստների համագումարը լիներ», նա, ըստ էության, ճիշտ է, բայց թող այդ՝ քննադատող կուսակցականները հիշեն, թե ինչ է կատարվում իրենց համագումարներում: Արդյոք նրանք հոտնկայս չե՞ն ողջունում իրենց լիդերի ճառերը եւ չե՞ն գոռում Sieg Heil-ի նման մի բան:
ԱՐԱՄ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
Դու մինստր մարդ պետք ա որ իմանաիր էլի
Հա...Իսկ ինչու Լևոնը նրան տվեց էտ պաշտոնը: Շատ պարզ ու հասկանալի ապեր, դա (իբր) փլուված սովետական ԿԳԲ-ի պահանջն էր...
Ռամ ջան, ես ոչ դրական բան գտնելու մղումով եմ տարված, ոչ էլ առավել ևս բացասական: Ուղղակի մարդուն աշխատում եմ տեսնել իրականին ավելի մոտ: Իսկ իրականությունը միայն սև կամ սպիտակ չի: Համամիտ չես?
ԿԳԲ-ն? Լավ էլի
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
Հարգելիներս,
Eկեք նկատենք, որ նույն կոդլով տարբեր բաժիններում նույն հարցը-մեր այս վիճակում գտնվելու պատճառների հարցն ենք քննարկում ու հասնելով նույն կետերին լռվում ենք, կամ էլ մոդերն է միջամտում ու հարցը փակում:
Եզրակացությունս հեչ լավը չի: -Eթե նույնիսկ մի քանի հոգով ընդունակ չենք հարցերը լիարժեք տեսնելու ու գնահատելու տարբեր ներհայակական տաբուների պատճառով, էլ ինչի մասին է խոսքը՞:
Մյուս բաժնում բերված էր ԼՏՊ-ի Ղարաբաղի վերաբերյալ ԿՊ-ին տված հարցազրույցի տեքստը: Լավ, ռուսական թերթի հարցազրույցով պետք է գնահատական տանք մեր հներին ու նորերին՞
Ինչ է, մենք վաաբշե անկարող ենք տեսնելու, գնահատելու, ընկալելու՞
Ամեն մի + ասողին մի հատ - ասող է հայտնվում ու գնաց իրար քլնգոցը:
Ես հասկանում եմ, որ ամբողջ երկրով մեկ գոնե ճշմարտությանը մոտ վերաբերմունք հիմա հնարավոր չի հաստատել, բայց էս վերջին 2 տարվա զարհուրհելի կեղտերից հետո էլ դեռ կողմորոշվելիք կա՞:
Երկրորդ կարգի անասունների մասին կարծես թե բոլորը համամիտ են, բայց հենց գործը հասնում է առաջին դեմքերին պարզվում է, որ քննարկելն անհնար է:
Ոմանք չեն տեսնում անհամաձայնություն 88, 91, 92, 96, 97, 08,09 թվերի առաջին նախագահի պահվաքների ու գնահատականների մեջ, համարելով դրանք վատագույն դեպքում որպես մեծ դիվանագիտություն: Պարզվում է, որ այդ մարդը թեթև սխալներով հանդերձ հիմնականում հանճարեղ է եղել բոլոր ժամանակներում:
Մեջտեղինը- Ռոբը, որը արդեն գնացած է ու շատերի համար արդեն անշառ, "բոբո" է եղել միշտ ու բոլորի համար:
Հիմիկվանն էլ իր ողջ անասնաֆերմայով հանդերձ իբր մի անհայտ երևույթ է, չգիտես ոնց, երբ, ումով, ինչպես գահին հասած ու մնացածին էլ կզցրած:
Լավ էլի,
Ոմանց թվում է, որ եթե ազգի կամ արդեն սրբացած մարդկանց մասին նրանց սխալը, գեշը, այլանադակը ասես, ապա ազգի դավաճան ես, դիվանագիտությունից չհասկացող, մի խոսքով դեբիլ: Դրա համար էլ մեզանում մեծ տարածում է ստացել անսկզբունքայնորեն համ մեխին համ նալին խփելը:
Ղարաբաղյան հարցն էլ գլոբալ առումով նույն նալ-մեխ պրոցեսն է:
Աշխարհում ոչ մի դիվանագետ չկա, որ չհասկանա, թե հարցն ինչումն է,
- Գենոցիդի ենթարկված, դարավոր հետապնդված, կոտորված ու հենց 88-94-ին էլի կոտորված ու հիմա էլ շրջակալված ժողովրդի ապրելու իրավունքի հարցն է:
Փոխանակ հենց 88-ից այս կտրվածքով հարցին մոտեցվեր, ոնց որ հրեաներն են անում, մենք մեր ուրույն խելքով գնացինք, մեր դեբիլ ճամփեքով- ասեցինք, չէ, Ղարաբաղի հարցն ուրիշ է, դա «ղարաբաղյան» ազգի ինքնորոշման հարցն է: ու մինչև հիմա էլ էդ աբսուրդը շարունակվում է:
Եթե մենք միչև հիմա չենք ընդունել ղարաբաղը որպես հայաստանի մաս էլ ուրիշները ինչի պետք է մատը մատին խփեն՞:
Ինչ դիվանագիտության մասին է խոսքը՞: Ստալինը իր ուզածով գծել է քարտեզը ու էն ժամանակվա մեր գենետիկորեն նույնքան ստորաքարշ նախնիները համակերպվել են դրան ու գոյացել են ղարաբաղ ու նախիջևան ասածները: Ուրեմն Ստալինը մարդկության համար հրեշ է եղել իր բոլոր գործերում, բայց ղարաբաղ ու նախիջան ձևելուց- միջազգային իրավունքի կնքահայր՞
Ուրեմն ադրբեջանը մեր երկրի ներսում տարածքային ամբողջականություն է հռչակել ու հիմա էլ, նույնիսկ պատերազմ տանուլ տալուց հետո, զոռով իր էշն է առաջ քշում, իսկ մենք իրար հոշոտելով մտածում ենք, թե որս ոնց փախչենք ու որ ծակը մտնենք՞:
Կզել ենք ու փորձում ենք աբսուրդային ձևակերպումներ տալով / –փաթեթային, փուլային, նոր գենոցիդային, խեղդոցային, սահման-բացելային, կզցնոցային,/ մեզ խաբել՞
Խոսքը ազգային արժանապատվության մասին է: Եթե էսքանից հետո էլ մենք մնացել ենք նույն մորթապաշտ անզգա մասսան, ապա էլ խոսելիք չկա:
Ղարաբաղին, գենոցիդին, հին ու նոր ջարդերին հենց հայաստանը պետք է տեր կանգնի, գնահատական տա ու քաղաքական աշխարհ մտնի սաղին քրֆելով: Սա է լուծումը: Պահմտոցի խաղալն արդեն շատ վաղուց սպառել է իրեն:
Հենց այսօր էլ դա ուշ չէ: Ոչ մի վատ բան էլ չի լինի, մաքսիմում կպարզվի, որ «ինքանորոշում» ասածը ընդամենը մի տհաս բլեֆ է եղել, որ գենոցիդը պետականորեն առանցք չդարձնելը հիմարություն է եղել:
Ոչ մի արտաքին արհավիրք մեր դոդ, լֆիկ ու մկներից վատը չեն կարող լինել- հավատացեք:
Վերջին խմբագրող՝ Բիձա: 05.12.2009, 19:53:
Լրացում:
Հենց պետական քաղաքական "ջայլամությունը" հասարակ մարդկանց մեջ ծնեց քաղաքացիական ջայլամականությունը- ծայրից-ծայր կեղծ, ծախու, անբնական, անմարդկային կեցվածքը դեպի հասարակություն, պետություն ու մարդկային արժեքներ:
Եթե պետականորեն կարող ենք գենոցիդի ընդունում սպասել ուրիշներից, բայց ներսում "դիվանագիտական" նպատակներից ազգովի պահմտոցի խաղալ ու այն մերժել, Ղարաբաղի "անկախություն" ասած բլեֆը ուրիշներից սպասել, իսկ ներսում այն մի շիշ քյաբար-խորովածին հավասարեցնել, ապա քաղաքացին էլ իրավունք ունի իր ձայնը 5000 դրամով վաճառել, դոդի ու մկների առաջ կզել ու նրանց ընթրիքի կռճոնները մուրալ:
Ազգ ասածը դա էլիտա է ու մասսա:
Եղած էլիտան գարշելի է, և այն պետք է մերժվի որպես այդպիսին:
Թղթակիցները դրանց միկրոֆոն դեմ անելով իրենց հացն են վաստակում, բայց մենք էլ պետք է հասկանանք, որ նրանց հետագա հրապարակում մնալը մեր կործանումն է:
Եթե դրանց ֆիզիկապես հեռացնել չենք կարողանում, գոնե սովորենք բանի տեղ չդնել, չտեսնել, չցիտել, չքննարկել:
Հենց դրանով մենք նրանց իրենց բարցունքներից կիջեցնենք և եթե հաջողվի նաև դուրս կմղենք մեր ստանդարտներից ու հասարակական կյանքից:
Տրիբուն (07.12.2009)
Մինիստր ջան, իսկ ուրիշ որտեղից էիր ակլնկալում լսել ? Ուզու՞մ էիր Սերժը ՀՀԿ համագումարի ժամանակ հայտարարեր «Տղեք, ես պետք ա մնամ իշխանության, որ իմ ու ձեր սաղի գորձերը լավ լինի, ու դրա համար պիտի մի ձևի լեգիտիմությանս դեիցիտը լրացնեմ արտաքին քաղաքականության ոլորտում կատարվող զիջումներով: Ներող ըլեք: Թե չէ, դրսից զահլեքս տանելու են, ու հանգիստ չեն թողելու, հորս արև»:
Այս պահին թեմայում են 2 հոգի. (0 անդամ և 2 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ