արդյոք մարդն ու կապիկը ունեն նույն նախնին
արդյոք մարդուն Աստված է ստեղծել
Չգիտեմ
Mephistopheles (06.08.2009), Բիձա (22.08.2009)
Ոչ, նույն մայրիկից ծնվել են երկու արու զավակ (գեշ-ահավոր, մարդակապկանման), որոնցից մեկը շատ ճարպիկն էր, այնքան ճարպիկ էր (խելքով), որ որոշեց իր վրա հարձակված գիշատչին քարով խփել, վախեցնել: Իսկ մյուսը շատ ավելի ճարպիկ էր (մարմնով), գիշատչի գալու ժամանակ, բարձրացավ կողքի ծառը ու… մնաց կապիկ:
Իսկ մայրիկը… գիշատիչը մայրիկին կերավ:![]()
Racer (05.08.2009)
Իմիջիայլոց խոզը ջատ մաքրասեր կենդանի ա ու երբեք կեղտոտ ու թաց տեղ չի քնում նամանավանդ իր կղկղանքի մեջ: ՈՒրիշ բան որ տերերը չեն ֆայմում նորմալ խոզաբուն սարքեն: Իսկ ինտելեկտուալ առումով խոզը գերազանցում է շանը:
Հիմա, եթե ինչ-որ մի մուտացիայի հետևանքով էնթադրենք ինչ-որ մի կենդանի ձեռք բերի մարդու ուղեղի հնարավարություններին մոտ հնարավորություններ դա դեռ ջի նշանակաում որ նա կդառնա բանական ու ինտելեկտուալ կենդանի խանոր որ դրա համար անհրաժեշտ է նաև համապատասխան սոցիալական միջավայր, ինֆորմացիոն փոխանակում հնարավորություն՝ ուսուցում այլն, այսինքն այնպիսի նախապայմաններ որնցից զրկված է որինակ նույն մողեսը, թէ իր կենսակերպով և թէ ֆիզիոլոգիական առանձնահատկություններով նույնիսկ եթե նրան օժտեն բազմաթիվ ծալքերով հզոր մեծ ուղեղով: Դեպի հոմո սափիենս տանող ճանապարհը միանվագ չի եղել այլ աստիճանական որում մեծ դեր է խաղացել բազմախիվ գործոններ: Պրիմատները և որոշ այլ կաթնասուններ ունեն բարդ սոցիալական հիերարխիկ համակարգ, ձայնի և ժեստերի միջոցով ինֆորմացիայի փոխանակման համակարգ և ամենակարևորը՝ ինֆորմացիայի կուտակման համակարգ: Որոշ միջատների մոտ ևս նկատվում են նմանատիպ համակարգեր սակայն այլ հանգամանքները (օրգանիզմի կառուցվածք, կենսակերպ, սնունդ, ապրելու միջավայր) թույլ չեն տալիս նրանց հասնելու ինտելեկտուալ տեսանկյունից զարգացման ավելի բարդ աստիճանին, քանի որ տվյալ պարագայում նրանց կենսագործունեության համար դա լիովին բավարար է:
Բանական դառնալու մեծ հնարավորություն ունեին նաև գիշատիչները՝ սակայն նրանք այդպես էլ չհասան միմյանց կամ զոհի վրա քար նետելու մակարդակին: Այդ առումով պրիմատների բախտը բերեց: Բանավեճի մասնակիցներից մեկի բերած «Մաուգլիի սինդրոմը» ևս մեկ անգամ ապացուցում է որ ինտելեկտի պոտենցալ ունենալը դեռ քիչ է անհրաժեշտ է այդ ինտելեկտը զարգացնել :
"Clouds now and again
give a soul some respite from
moon-gazing-behold."
Matsuo Basho
Ինտելեկտի վրա մի կենտրոնացի: Արի դեռ համարենք թե մարդ գոյություն չունի, կամ մարդիք բոլորը վերացան ու մնացին եղած կենդանիները:
Լավ, ես ասեմ: Ադապտացիայի մեխանիզմը:
1. Մշտապես լինում են գենետիկական կոդի մուտացիաներ: Նրանք կարան լինել շատ տարբեր` նեյտրալ, դրական, բացասական, կյանքի հետ անհամատեղ:
2. Գենի փոփոխությունը բերում է ֆենոտիպի փոփոխության:
3. Արտաքին պայմանին հարմար մուտացիան համարվում է դրական եւ ձեռնատու վիճակում է դնում այն կրողին, մեծանում է նրա կենդանի մնալու եւ բազմանալու հավանականությունը:
4. Այդ մուտացիան թոխանցվում է սերնդե սերունդ:
5. ՆՈՒՅՆ ԱՐՏԱՔԻՆ ՊԱՅՄԱՆԻՆ ԿԱՐԵԼԻ Է ՇԱՏ ՏԱՐԲԵՐ ՁԵՒԵՐՈՎ ՀԱՐՄԱՐՎԵԼ, Այսինքն շատ տարբեր մուտացիաներ տվյալ պայմաններում կարող են դրական լինել:
Դեռ այսքանը: Այսքանի հետ համաձայն ես?
Շատ լավ: Գնացինք առաջ:
1. Պատկերացնենք միաբջիջ օրգանիզմների մեկ տեսակ գոյություն ունի:
2. Արագ բազմանում է զավթելով տարածքներ:
3.Առաջանում է պայքար ռեսուրսի, այսինքն սննդի համար:
4. ՆՈՒՅՆ ՏԵՍԱԿԻ միաբջիջ օրգանիզմների խմբեր, զավթած տարածքի ընդլայնվելու եւ այլ զանազան պատճառներով իրարից իզոլացվում են լռիվ, կամ մասնակի: Այսինքն մի խմբի ներկայացուցիչ ֆիզիկապես հնարավորություն չունի հանդիպել եւ խաչասերվել մյուս խմբի ներկայացուցիչի հետ, կամ շատ հազվադեպ ունի այդ հնարավորությունը:
Այսքանի հետ համաձայն եք ?
Լավ, այսինքն համաձայն եք : Գնացինք առաջ:
1. Իզոլացված նույն տեսակի խմբերը ադապտացվելով եւ կուտակելով մուտացիաներ հազարավոր տարիների ընթացքում այնքան են փոխվում անկանխատեսելիորեն տարբեր ուղղություններով, որ իրարից լռիվ տարբերվում են, այնքա, որ հանդիպելու դեպքում չեն խաչասերվում այլեւս, քանի որ բազմացման մեխանիզմներնել են ձեւափոխվել:
2. Առաջանում է ՆՈՐ ՏԵՍԱԿԻ ՄԻԱԲՋԻՋ ՕՐԳԱՆԻԶՄ
3. Ինչքան շատ են իզոլացված խմբերը, այնքան շատ են նոր տեսակի միաբջիջ օրգանիզմները, որոնք արդեն առանձին են զարգանում, այսինքն իրանց գեները չեն խառնվում:
Համաձայնվում ես?
Հիանալի է:
1.Կատարվեց էվոլյուցիոն ծառի առաջին ճյուղավորումը:
2.ենթադրենք ունեցանք 15 տարբեր տեսակի միաբջիջ օրգանիզմներ, ներառյալ են ամենառաջինը:
3. այդ խմբերի մի մասի իզոլացման պատճառները վերացան եւ նրանք ապրում եւ բազմանում են միմյանց հետ կողք կողքի:
4. Ռեսուրսի համար պայքար, տարածքի համար պայքար, սերունդ թողնելու համար պայքար:
5. մուտացիաները իրենց հունով միշտ շարունակվում են:
6. Անցնում է 50 միլիոն տարի եւ նախորդ կետերի պրոցեսները կրկնվում են, ամեն 15 տեսակի միաբջիջ օրգանիզմներից հուրաքանչյուր տեսակի հետ եւ ունենք ծարի հաջորդ ճյուղերը, եւ արդեն 100-ից ավել ինքնուրույն տեսակի միաբջիջ օրգանիզմներ, որոնք իրար հետ չեն խաչասերվում:
7. 3 - 4 - 5 - րդ ճյուղի միկրոօրգանիզմները էապես տարբերվում են առաջի միկրոօրգանիզմի տեսակից:
8. Հարց: Ինչով կարող են տարբերվել: Պատասխան` շատ շատ շատ բաներով - բջջի պատի հաստությունով, բջջի ներսում կատարվող նյութափախանակության ռեակցիաներով, սպիտակուցների եւ ֆերմենտների բազմազանությամբ, շարժվելու ունակությամբ եւ ձեւով, ճանաչողական հատկություններով (քեմոտակսիս, ֆոտոտաքսիս, եւ այլն ), բազմացման արագությամբ, որպես սնունդ տարբեր օրգանական միացությունների օգտագործմամբ, իրար հետ համագորխակցելու կարողությամբ, եւ այլն:
9. իրար հետ համագործակցել, այսինքն առաջանում է սննդային շղթա հասկացողությունը` մեկը սնվում է մյուսի հաշվին, կամ մյուսով, կամ մյուսի օգնությամբ ստացված արգասիքով եւ այլն:
10 Այս ամենի ընթացքում անխուսափելիորեն եւ անհետ կորում եւ ոչնչանում են տեսակների մի մասը:
Որ ուշադիր հետեւես ես փորցում եմ բացատրել, բայց ամեն անգամ նույն բանը չգրեմ,կլինի?
Mephistopheles (06.08.2009), Racer (05.08.2009)
Ես մասնագիտությամբ բանասեր եմ զբաղված եմ դավանաբանակ խնդիրների ուսումնասիրմամբ ավելի կոնկրետ նախաքրիստոնեական դավանանք և դավանանքի ծագումնաբաությամբ(նույնպես գենետիկա)
Հիմա անցնենք առաջ ,ԴՆԿ ան ընդհանրցված ձևով կարծում եմ մեզ երկուսիս հասկանալի է ,մտածում էս որ այն նույնպես էվոլուցիայի ադյունք է, եթե այո շարադրիր մոտեցումդ:
Եթե գլուխ չունես, չի էլ ցավի
Սա բարդագույն հարց է: Մինչ այս որևիցե մեկը չի պատասխանել այս հարցին, դու ուզում ես ֆորումում պատասխան ստանալ՞… Իսկ ի՞նչ է, հրեա, Կարմիր ծովով ողջ հրեաներին «քայլացրած» Մովսեսը գիտե՞ր:
Դե… ստացվել է: Իսկ դու կպատասխանես հարցին, թե ինչու՞ է ընձուխտի պարանոցն այդքան երկար:և վերջապես՝ կապիկի համար ավելի կարևոր էր. որ նա երկար ապրի այլ ոչ թէ ուղիղ քայլի։ Ինչու էվոլյության չաշխատեց կարևորագույն նպատակի վրա.այլ երկրորդականի։![]()
Իրականում, կարծում եմ, մարդու նախնու համար առավել նպատակային է եղել ապրել ուղիղ կեցվածքով, քան ծառից ծառ թռնելով: Այսինքն՝ միայն ես չեմ կարծում:
Մանրամասնեք էլի, հարգելի ընդդիմախոսներ, ո՞վ և որտե՞ղ անվանակոչեց կենդանիներին:
Փաստորեն հենց քարը վերցրեց եվ գիշատիչին խփեց, ծառ մագլցելու հատկությունը անմիջապես կորցրե՞ց, եվ գիտակցություն ձեռք բերե՞ց:Եվ այս քարով խփելու պահը մասսայական բնու՞յթ կրեց, չէ որ այդ զարգացած կապիկը պետք է իր նմանին գտներ, որ կարողանար սերունդի հետագա էվոլյուցիան ապահովել: Իզոլացված նախատիպի արու զավակների մի խումբ միահամուռ քա՞ր վերցրեցին:
Հայաստանը հզորանում է, շենանում է: Ես ապրում եմ հզոր, ապահով ու բարեկեցիկ Հայաստանում:
Իսկ ի՞նչ է: Կարծում ես կապիկին գիտակցություն չունի: Բա եթե գիտակցություն չունի, ինչպե՞ս է ապրում:
Ներիր, Չամիչ, բայց արդեն դեմագոգություն է: Ոչ, դրա համար էլ ասում ենք (թեմայում էլ բազմիցս գրվել է) այդ ամենը տևել է միլիոնավոր տարիներ: Եվ բնական է, որ կապիկն իր նմանին կգտներ, իսկ իր արու ձագն իր նմանին: Հասկանու՞մ եք ինչ ասել է միլիոնավոր տարիներ: Կեսարն ապրել է մեզնից մոտ երկու հազար տարի առաջ:Իզոլացված նախատիպի արու զավակների մի խումբ միահամուռ քա՞ր վերցրեցին:![]()
Mephistopheles (06.08.2009)
Մուգլիի սինդրոմը ապացուցում է որ ինտելեկտի պոտենցիալ ունենալը շատ քիչ է, պետք է լինի ինտելեկտի միջավայր որպեսզի պոտենցիալը կարողանա ի հայտ գալ: Մաուգլիի սինդրոմով տառապող եվ ոչ մի երեխայի հետագայում չի հաջողվում սեփական ուժերով ինտելեկտ զարգացնել, եթե նրանք մինչեվ 5-6 տարեկանը սոցիալական միջավայրից զրկված են մեծանում, ամբողջ կյանքը դատապարտված են լինում մտավոր հետամնացության:
Հայաստանը հզորանում է, շենանում է: Ես ապրում եմ հզոր, ապահով ու բարեկեցիկ Հայաստանում:
ԴՆԹ-ն Էվոլյուցիայի արդյունք է միանշանակ: ՌՆԹ-ն է էվոլուցվել եւ ԴՆԹ-ի հասել: ՌՆԹ-ն այսօրվա ամենահավանական տեսության համաձայն, ինքնաբերաբար սինթեզվել է պարզագույնս վիճակով, եւ հետո արդեն գիտենք ինչ է ոնց է: ԴՆԹ-ի գեների քանակը անկասկած էվոլյուցիայի արդյունք է, կումուլատիվ հատկության շնորհիվ այն շատանում եւ ավելանում է:
Կյանքը երկարաձգվում է հենց սերունդ տալով, քանի որ մշտական նոր սերունդը ավելի է հարմարված կյանքի տվյալ պայմաններին ու շարունակվում է ավելի կենսունակների կողմից: Մարդն արդեն այդ մակարդակից բարձրացել է՝ հումնիստականն դրդումներից ելնելով: Հնում մարդիկ շատ երեխաներ էին ունենում ոչ միայն այն պատճառով որ չէին կարողանում վերահսկել ծնելիությունը այլ նաև այն պատճառով որ բազմաթիվ պատերազմների, համաճարակների և այլ բնական աղետների հետևանքով շատ մանուկներ մահանում էին: Ժամանակակից գիտությունը կյանքի, ապրելու ու սերունդ տալու հնարավորություն է տալիս բազմաթիվ մարդկանց որոնք հնում ուղղակի չէին ապրի:
"Clouds now and again
give a soul some respite from
moon-gazing-behold."
Matsuo Basho
Այս պահին թեմայում են 3 հոգի. (0 անդամ և 3 հյուր)
Էջանիշներ