Բիձա-ի խոսքերից
Էլմո յան, որ մտես Google earth ու զումով հասնես երրորդ մասի աերոպորտին, կարաս տոչնի հաշվես, թե Հայաստանը քանի ինքնաթիռ ունի. Քանի որ շրջակայքում անգարներ չկան, կարծում եմ, որ եղածի մեծ մասն էլ անսարք կոմուֆլյաժ է.
Քննարկումներում հիմնական շեշտը դրվում է նաբուկոյի կամ, միայն ռուսական առևտրային շահերի վրա. Իմ կարծիքով խաղը գեօքաղաքական է.
Գերտերությունների խաղը դեռ որ հայերի օգտին է եղել, քանի որ Թուրքիա- Ադրբեջան սահմանային կապի առաջացումը շատ գլոբալ փոփոխություն է, որին բոլորն են դեմ. Ղարաբաղը այդ առումով բուֆերի դեր է խաղացել, բայց եթե հանկարծ զորքերը ետ քաշվեցին, ապա մեղրին գրավելը արդեն կդառնա ոչ թե ադրբեջանական, այլ թուրքական խնդիր. Եթե այս վտանգը չլիներ, ղարաբաղը հարյուր անգամ հետ էին տվել ադրբեջանին. Մենք էդ հարցում օբյեկտ դարձանք, երբ ԼՏՊ-ն Ղարաբաղին խորթ զավակի պես շպրտեց, թե հարցը ոչ թե հողային է, այլ ինքնորոշման. Մինչև հիմա էլ էդ աբսուրդը հայկական քաղաքական մտքի հիմքն է, թե եթե Ղարաբաղը կողմ դառնա, հարցը կլուծվի.
Քաղաքականություն մտած ցանկացած մարդ էլ շատ լավ գիտի մեր պատմությունն էլ, սովետինն էլ, թուրք ու ազերիներինն էլ. Ոչ մեկի էլ մենք չէինք կարող ու սրանից հետո էլ չենք կարողանալու ֆռռացնել, թե ինքնորոշման հարց է. Դա միայն մի դեպքում է հնարավոր, եթե հռչակվի ու ապացուցվի, որ ղարաբաղցին ու հայերը տարբեր ազգեր են.
Ջայլամ-ջայլամ խաղալն էլ չափ ունի. Բոլորն արդեն ապշած են մեր փալասության վրա. Ուրեմն վրացին ու թուրքը հանգիստ կարող է այլ ազգերին իր ստրուկը համարել, պատերազմ սկսել ու մարսել, իսկ մենք էնքան ենք ստորացրել ինքներս մեզ, որ ասում ենք, Հայաստանն ու ղարաբաղը դրանք տարբեր բաներ էնք, մենք չկանք, էս դուք, էս ղարաբաղը, էս ադրբեջանը- իրար հետ լեզու գտեք. Ու դրա մասին գրում են դոկտոր կոչվածներ, ընդիմության փրկարարներ- զզվելի է.
Սրանից դեն ստորաքարշություն պատկերացնելն անհնար է. Ավելի լավ է պարտվենք որպես որպես թույլ ազգ, քան թե հերթական անգամ զիջենք որպես դեբիլ, տհաս ու վախկոտ ջայլամ.
Մեջբերել
Պատ. Ղարաբաղյան հակամարտություն
Էջանիշներ