Փաստորեն, շատերի մոտ դոգմատիզմը հաղթում է զգացմունքին:
...
Ինչ լավ է, ս անհատակենտրոն եմ ու անհատապաշտ: Որովհետև այնտեղ, որտեղ ընդհանուրն անհատից վերև է կանգնած, կորում է մարդկայնությունը:
Փաստորեն, շատերի մոտ դոգմատիզմը հաղթում է զգացմունքին:
...
Ինչ լավ է, ս անհատակենտրոն եմ ու անհատապաշտ: Որովհետև այնտեղ, որտեղ ընդհանուրն անհատից վերև է կանգնած, կորում է մարդկայնությունը:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Այսինքն դու Պատրաստ ես անձնական երջանկությունը զոհաբերել հանուն ազգի և պետության??Astgh-ի խոսքերից
մի քիչ էլ ազգի ու պետության մասին մտածել է պետք
Թե համոզված նրանում րո չես կարող երջանիկ լինել այլ կրոն դավանողի հետ?
Բայց ո՞վ ասեց, որ քրիստոնյա հայի հետ ամուսնանալը պետությանդ համար պիտի անպայման լավ լինի: Ես գուցե և անձնական երջանկությունս զոհաբերեի հանուն ազգի և պետության ~ բայց ամուսնանալը ի՞նչ կապ ունիԱյսինքն դու Պատրաստ ես անձնական երջանկությունը զոհաբերել հանուն ազգի և պետության??
Թե համոզված նրանում րո չես կարող երջանիկ լինել այլ կրոն դավանողի հետ?
Իսկ իմ կարծիքը դեռ հաստատուն չէ... ես ոչ մի կրոն չեմ դավանում... ու հատկապես հակաքրիստոնյա եմ:
Держи меня за руку долго, пожалуйста,
Крепко держи меня, я не пожалуюсь...
Էս թեման, ոնց երևում է, ժամանակ առ ժամանակ պիտի վերակենդանանա. ընդմիշտ հանգչողներից չի:
Հետաքրքիր է, որ ամուսնությունը քննարկելիս՝ բոլորը միանշանակ միայն սիրա մասին են խոսում: Հարցման մեջ էլ միայն սիրո մասին է գրված... Դրա համար էլ չեմ քվեարկել. չափազանց տրիվիալ է թվում: Ամուսնությունը շատ ավելի խորը ու լուրջ հանգամանքների վրա է կառուցվում, քան սիրահարվածությունն է: Ինչն իհարկե չի նշանակում, թե սերը բացակայում է կամ անհրաժեշտ չի. ուղղակի, ըստ իս, դա ամենակարևոր նախապայմանը չի, քանի որ մարդկային զգացմունքներն անկայուն են և ոչ հավերժ, իսկ ամուսնությունը բավականին լուրջ քայլ է, որտեղ ռացիոնալ գործոնը պիտի անպայման իր վճռորոշ դերն ունենա: Ու կրոնն այս հարցում կարող է խանգարող հանգամանք լինել, միայն այն դեպքում, երբ ամուսինները չափազանց կրոնապաշտ են և իրարամերժ հայացքներ ունեն:
Ես քրիստոնյա եմ, բայց առօրյա կյանքում հատուկ արտահայտված կերպով չեմ զգում իմ կրոնական հայացքները, որոնք խանգարեն ինձ ընկերանալ կամ ապրել ոչ քրիստոնյայի հետ: Ամուսինս հինդուիստ է, և նրա մոտ էլ չեմ տեսնում որևէ կրոնական հայացք, որը խանգարի նրան ապրել ոչ հինդուիստի հետ: Հավատացեք ինձ, ամուսնական կյանքում կրոնական հայացքներից շատ ավելի կարևոր գործոններ կան, որոնք վճռորոշ են հարաբերությունների համար:
Ինչ վերաբերվում է պետություն, ազգ դավաճանելուն, ապա ինձ համար նման արտայատություններն այս կոնտեքստում միանշանակ դեմագոգիա են:
Այո, պատրաստ եմ զոհաբերել: Ես կոնկրետացրել եմ, որ կարևորը հայ լինի: Իսկ քանի որ հայերի մեծամասնությունը քրիստոնյա է, այս թեմայում կարծես թե հավասարության նշան է դրվում հայ լինելու և քրիստոնյա լինելու միջև: Դա ճիշտ չէ, չնայած որ մեր մշակույթն էլ մեծ մասամբ քրիստոնեական է:Այսինքն դու Պատրաստ ես անձնական երջանկությունը զոհաբերել հանուն ազգի և պետության??
Թե համոզված նրանում րո չես կարող երջանիկ լինել այլ կրոն դավանողի հետ?
Ես ուզում եմ, որ իմ երկրում աճեն միայն հայրենասեր, ազգին նվիրված սերունդներ:
Այվի ջան, չեմ ասում՝ դավաճանություն է, բայց ես չեմ էլ կարծում, որ այդ դեպքում երեխաները կապված կլինեն մեր հողին
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Աշխարհում միլիոնավոր քառնամուսնություններ են գրանցված ու կգրանցվեն:Այվի ջան, չեմ ասում՝ դավաճանություն է, բայց ես չեմ էլ կարծում, որ այդ դեպքում երեխաները կապված կլինեն մեր հողին
Երեխաների ազգային պատկանելությունը առաջին հերթին որոշվուն է նրանց մշակույթային պատկանելութամբ: Իսկ այս մշակույթայինը սկսում է ներծծվել երեխայի մեջ մայրական /և ոչ հայրական/ կաթի միջոցով: Այնպես որ այստեղ իրավամբ շատ ճիշտ են հրեաները, որոնք երեխայի ազգային պատկանելություն որոշում են մայրական արյունով:
Հետո, լիքը երկկողմանի հայերի երեխաները այլևս հայ չեն, այլ ասենք /հիմնականում/ ռուս են ու մենակ խոր ծերության են հիշում իրենց արմատները ու սկսում Թումանյանի գրքերը ճարել ու կարդալ: Այսինքն ազգային պատկանելությունը հիմնականում որոշվում է այն հանգամանքներով, որոնց մեջ ընկնում ու աճում է երեխան:
Իսկ խառնամուսնությունների դեպքում այդ ազգային հանգամանքները ավելի շուտ են իհայտ գալիս, քանի որ ամուսինները անկախ իրենց սիրո աստիճանից, ամեն մեկը իր ազգայինն է բռթում առաջ, մյուսի կողմից ճնշված չլինելու պատճառով: Իսկ սա ավելի շատ է մեծացնում հավանականությունը երեխայի իր երկու ազերին կպած լինելու ու նրանց երկուսին հավասարապես չդավաճանելու, քան թե նույն ազգի, բայց իրենց ազգը չհարգող ու նրանից փախնող /ռուսամոլ/ ծնողների մոտ:
բայց գեները հայրական կողմից են չէ?
մի օրինակ գիտեմ. Թբիլիսիի սարկավագներից մեկի /հիմա չգիտեմ ինչ աստիճան ունի/ հայրը հրեա է, իսկ մայրը՝ հայ: Հրեաները նրան չեն ընդունում որպես հրեա, իսկ հայերը՝ որպես հայ: Ճիշտ է, փաստաթղթերով հայ է, չգիտեմ ոնց
բայց մեկ է, չեմ կարծում, որ հնարավոր է,որ նույն երեխան իրեն համարի և հայ, և այլազգի: Կամ մեկը, կամ մյուսը
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Հայ լինելու ու քրիստոնյա լինելու միջև հավասարության նշան դնելն աբսուրդ է, քանի որ հավանաբար հայերի միայն 60-70%–ն է իրեն համարում քրիստոնյա (իմ աչքաչափով), էդ 60–70%–ից էլ մի որոշ մասը միայն անունով է քրիստոնյա։
Նենց որ, թեմայի հարցին պատասխանելիս պետք չի այլ կրոն դավանողին անպայման այլազգի պատկերացնել։
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Այվ, սիրելն ու սիրահարված լինելն ախր նույնը չեն: Սիրելու մասին ընդհանուր դեպքում չի կարելի դատել գոնե չորս տարվա համատեղ կյանք չունենալու դեպքում (իհարկե, բացառություններ լինում են):Էս թեման, ոնց երևում է, ժամանակ առ ժամանակ պիտի վերակենդանանա. ընդմիշտ հանգչողներից չի:
Հետաքրքիր է, որ ամուսնությունը քննարկելիս՝ բոլորը միանշանակ միայն սիրա մասին են խոսում: Հարցման մեջ էլ միայն սիրո մասին է գրված... Դրա համար էլ չեմ քվեարկել. չափազանց տրիվիալ է թվում: Ամուսնությունը շատ ավելի խորը ու լուրջ հանգամանքների վրա է կառուցվում, քան սիրահարվածությունն է: Ինչն իհարկե չի նշանակում, թե սերը բացակայում է կամ անհրաժեշտ չի. ուղղակի, ըստ իս, դա ամենակարևոր նախապայմանը չի, քանի որ մարդկային զգացմունքներն անկայուն են և ոչ հավերժ, իսկ ամուսնությունը բավականին լուրջ քայլ է, որտեղ ռացիոնալ գործոնը պիտի անպայման իր վճռորոշ դերն ունենա: Ու կրոնն այս հարցում կարող է խանգարող հանգամանք լինել, միայն այն դեպքում, երբ ամուսինները չափազանց կրոնապաշտ են և իրարամերժ հայացքներ ունեն:
Ես քրիստոնյա եմ, բայց առօրյա կյանքում հատուկ արտահայտված կերպով չեմ զգում իմ կրոնական հայացքները, որոնք խանգարեն ինձ ընկերանալ կամ ապրել ոչ քրիստոնյայի հետ: Ամուսինս հինդուիստ է, և նրա մոտ էլ չեմ տեսնում որևէ կրոնական հայացք, որը խանգարի նրան ապրել ոչ հինդուիստի հետ: Հավատացեք ինձ, ամուսնական կյանքում կրոնական հայացքներից շատ ավելի կարևոր գործոններ կան, որոնք վճռորոշ են հարաբերությունների համար:
Ինչ վերաբերվում է պետություն, ազգ դավաճանելուն, ապա ինձ համար նման արտայատություններն այս կոնտեքստում միանշանակ դեմագոգիա են:
Պարզապես շատ մարդիկ (ես ինքս էլ, դժբախտաբար՝ մեղքս ինչ թաքցնեմ), բառեր են շպրտում, աօանց դրանց իմաստը հասկանալու:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Ասա ուրիշ կրոն դավանողն ուզենա իմ հետ ամուսնանա:
2-րդ կուրսում հայոց լեզու էինք անցնում մի սեմեստր: Ունեինք մի հրաշալի դասախոս` Ստեփանյան ազգանունով: Ինքը մագիստրատուրա էլ էր դաս տալիս` ավելի շատ այլազգիներին:
Պարսիկ ուսանողի հետ զրուցելիս հարցրել էր, թե վորն ա նրա երազանքը: Պարսիկն ասել էր, թե երազում ա ամուսնանալ հայ աղջկա հետ, բայց շեշտել էր, որ այդ աղջիկը անպայման պիտի կրոնափոխ լինի հակառակ դեպքում չի ամուսնանա: Նա էլ ասել էր, թե ինչպես ինքը կվերաբերվեր նրան, որ հայ տղան ուզենար ամուսնանալ պարսիկ աղջկա հետ և ցանկանար որ աղջիկը կրոնափոխ լինի: Գիտեք ինչ էր պատասխանել էդ յոգուրտային կուլտուրական կենդանին? Թե բա մենք բոլորս էդ տղային կացիններով կսպանենք:
Էս ի դեպ
Բայց և սակայն ինչ կապ ունի թե մարդ ինչ կրոն ունի: Հիմա ասենք սիրահարվել եմ ալբանուհու, ուզում եմ ամուսնանալ, հիմա ես կամ ինքը ինչով ենք մեղավոր, որ տարբար կրոն ունենք: Կրոնի պատճառով ես սաղ կյանքս վարի տամ? Ի վերջո բոլոր կրոններն էլ նույն են, բոլորն են սովորացնում են, որ բարի լինես, չգողանաս, չսպանես...ամեն կրոն էլ առանձնահատկություններ ունի, բայց դրանք էական չեն: Մարդս մարդ լինի, կրոնն ինչ ա? Էսորվա դրությամբ, քաղաքի սաղ ստոլբեքին գրած ա <<Մեկ ազգ կուսակցությունը զգուշացնում է` զգույշ եղեք Եհովայի Վկաներից...>>Յանիմ ինչ? Ես ճանաչում եմ 2 Եհովայի Վկաների, որ կարողա 3000 հատ առաքելական տերտեր արժենան: Չի կարելի սենց հարցերում կտրուկ կարծիքներ ասել, բոլոր կրոններն էլ, <<ենթակրոններն>> էլ ունեն թերություններ:
Ավել պակաս կներեք
Կարծում եմ բոլոր դեպքերում կրոնի տարբերությունը դժվարացնում է մարդկանց հարաբերությունները...իհարկե եթե հավատացյալ ես....
Ես գտնում եմ, որ սերը հաստատ կհաղթահարի նման խնդիրը...ամեն դեպքում բացի մուսուլմաններից ես պատրաստ եմ...բայց իհարկե կասկածում եմ, որ տենց բան լինի....չնայած բուդդիստի հետ չէի հրաժարվի....հետաքրքիր ա...
Մունություն։))) (Իմ բլոգը)
ֆոտոբզիկություն :ՃՃ
Ասում են, տղամարդը սիրում է աչքերով, իսկ կինը՝ ականջներով։ Ես սիրում եմ սրտով և հոգով...
ինչն ա հետաքրքիր?Կարծում եմ բոլոր դեպքերում կրոնի տարբերությունը դժվարացնում է մարդկանց հարաբերությունները...իհարկե եթե հավատացյալ ես....
Ես գտնում եմ, որ սերը հաստատ կհաղթահարի նման խնդիրը...ամեն դեպքում բացի մուսուլմաններից ես պատրաստ եմ...բայց իհարկե կասկածում եմ, որ տենց բան լինի....չնայած բուդդիստի հետ չէի հրաժարվի....հետաքրքիր ա...)
կարաս ուղղակի ուսումնասիրես էդ կրոնը. ինչ խնդիր կա
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Ստեղ հարցը ուսումնասիրելը չի, ով ինձ ճանաչում ա, գիտի իմ ասիական շեղումների մասին...ես ցնդվում եմ չինացիների ճապոնացիների համար...ու իրանց կրոնն էլ եմ շատ սիրում...էնպես որ իմ դեպքում չի բացառվում....ինչն ա հետաքրքիր?
կարաս ուղղակի ուսումնասիրես էդ կրոնը. ինչ խնդիր կա
Մունություն։))) (Իմ բլոգը)
ֆոտոբզիկություն :ՃՃ
Ասում են, տղամարդը սիրում է աչքերով, իսկ կինը՝ ականջներով։ Ես սիրում եմ սրտով և հոգով...
վայ, վայ? ու քեզ ճանաչողները կթողեն, որ հեշտ ու հանգիստ ցնդես?Ստեղ հարցը ուսումնասիրելը չի, ով ինձ ճանաչում ա, գիտի իմ ասիական շեղումների մասին...ես ցնդվում եմ չինացիների ճապոնացիների համար...ու իրանց կրոնն էլ եմ շատ սիրում...էնպես որ իմ դեպքում չի բացառվում....կարևորը լաաաաաավ մտածես
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Եթե երջանիկ չլինեմ, ինչի՞ չպիռի թոնեն որ։ Հե հե....թեկնածու կա արդեն....վայ, վայ? ու քեզ ճանաչողները կթողեն, որ հեշտ ու հանգիստ ցնդես?
Մունություն։))) (Իմ բլոգը)
ֆոտոբզիկություն :ՃՃ
Ասում են, տղամարդը սիրում է աչքերով, իսկ կինը՝ ականջներով։ Ես սիրում եմ սրտով և հոգով...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Էջանիշներ