Արդյոք օրինական է տեղադրել շենքի մուտքում, բնակարանի մուտքի մոտ տեսաձայնագրող սարքեր։?
Արդյոք օրինական է տեղադրել շենքի մուտքում, բնակարանի մուտքի մոտ տեսաձայնագրող սարքեր։?
Այո, օրինական է, ինչպես նաև օրինական է սեփական մեքենայում տեղադրել տեսանկարահանող սարք:
Սակայն, անօրինական է, տվյալ ինֆորմացիայի հրապարակումը, եթե դրանցով ֆիքսված անձինք հասարակական դեմքեր չեն:
Օրինակ, եթե քո տեսանկարահնող սարքը ֆիքսել ա, որ հարևանիդ կնոջ մոտ սիրածն ա գալիս, երբ մարդը գնում ա գործի, ու մարդը քո տրամադրած վիդեոյով կնոջից բաժանվի, սիրածին սպանի և այլն, դրա համար դու կենթարկվես քրեական պատասխանատվության:
Չէ, Հով ջան: Ընդհանուր օգտագործման վայրերում տեսախցիկ տեղադրելը հանցավոր արարք չի, թեկուզ հարևանիդ սիրեկանին ա ֆիքսել: Այ եթե միայն հատուկ էդ նպատակով տեղադրես տեսախցիկը, այսինքն՝ իմանալով, որ հաստատ կսպանի, ու անհրաժեշտ կադրերը որսալով՝ ցույց տաս հարևանիդ, էն դեպքում, որ գիտես՝ հաստատ կսպանի, էդ դեպքում կենթարկվես քրեական պատասխանատվության: Բայց էդ դեպքում ոչ թե տեսախցիկ տեղադրելու, այլ սպանության դրդելու համար: Իսկ տեսախցիկն ընդամենը գործիք, միջոց կլինի դրդչության համար: Թե չէ ընդհանուր առմամբ ընդհանուր օգտագործման վայրերում տեսախցիկ դնելը հանցավոր արարք չի:
Ես չեմ ասում նենց տեսախցիկ տեղադրելու մասին, որով դու ոչ թե տարածքը հսկելու նպատակ ունես, այլ, օրինակ, ինչ-որ մեկի անձնական կյանքի մասին տեղեկություններ հավաքելու կապ այլ ապօրինի նպատակներ:
Հրաչ ջան, մերսի, որ գրագետ ներկայացրիր, ես կարդացել էի բայց լավ չէի հիշում, հեռախոսով եմ, վարկանիշը մնաց պարտք
Եթե լրագրողը տեսախցիկով մի ինչ-որ մարդու նկարումա ու տեղադրումա յութուբում, արդյոք դա թույլատրելի է?
Խոսքը չի վերաբերում քաղաքական գործչին նկարելուն:
Բարև Ձեզ
Alximik (16.02.2015)
Երկուսն էլ մարդ են:
Ասեմ, թե ինչու առաձնացրեցի:
Աշխատանքի բնույթից ելնելով, հասարակական աշխատանքով զբաղվող անձանց, օրինակ` լրագրող, քաղաքական գործիչ, պատոնատար անձ, հաղորդավար, երգիչ, դերասան և այլն, կարելի է տեսանկարահանել և այս դեպքում դա չի դիտվի որպես անձնական կյանքի մեջ ներխուժում: Խոսքը չի վերաբերում աշխատանքային ժամից դուրս, ախատանքին չվերաբերող իրավիճակներին:
Իմ կարծիքով, անթույլատրելի է, երբ լրագրողները, օրինակ` Շամշյան Գագոն, հեռուստատեսությամբ ցուցադրում է`
1. Այն անձանց, որոնց կողմից հանցանք կամ զանցանք կատարելը դեռևս ապացուցված չէ և կասկածելի է, (էլ չեմ խոսում այս ամենին գումարած նաև անձնական վիրավորանքը!!! )
2. Այն անձանց, որոնց կողմից հանցանք կամ զանցանք կատարելը թեկուզև ակնհայտ է (չկա օրինական ուժի մեջ մտած դատարանի վճիռ) :
Նույնը կարելի է ասել այն դեպքերի համար, երբ տուժող կողմը իր հարազատի դիակի վրա սքում-ոռնում է, սակայան, չգիտես ինչու, այդ իրավիճակը նկարահանվում և ցուցադրվում է ի լուր Հայաստանի (աշխարհի) :
Հարց է ծագում, որքանով է սա իրավաչափ, թույլատրելի?
Բարև Ձեզ
Որևէ օրենք չկա, որը կկարգավորի տեսա-լուսանկարահանման թույլատրելիության հետ կապված հարցերը: Նույնն էլ՝ ձայնագրառման դեպքւմ: Օրենսդրական միակ կանոնը վերաբերում ա մարդու անձնական, ընտանեկան կյանքին վերաբերող տեղեկություններ ապօրինի հավաքելուն:
Մեջբերում քրեական օրենսգրքից.
Հոդված 144. Անձնական կամ ընտանեկան կյանքի մասին տեղեկություններ ապօրինի հավաքելը, պահելը, օգտագործելը կամ տարածելը
Մարդու անձնական կամ ընտանեկան գաղտնիք համարվող տեղեկություններն առանց նրա համաձայնության օգտագործելը կամ հրապարակային ելույթներով, հրապարակայնորեն ցուցադրվող ստեղծագործություններով կամ լրատվության միջոցներով այդպիսի տեղեկություններ տարածելը կամ հավաքելը կամ պահելը, եթե դրանք նախատեսված չեն օրենքով՝
պատժվում է տուգանքով՝ նվազագույն աշխատավարձի երկուհարյուրապատիկից հինգհարյուրապատիկի չափով, կամ կալանքով՝ մեկից երկու ամիս ժամկետով:
Հրաչ ջան, շատ վատ ա, որ չկա նման օրենք, որտև շամշյան գագոյի արածը հազար ներողություն` բոզի տղություն ա, ճիշտ ա օրենք չկա, բայց մարդու ողբն ու իրա հարազատի դիակի վրա լացելը ցույց տալը ուրիշ անունով չեմ կարա անվանեմ: Վթարների ժամանակ մեքենաների համարները նկարելն ու դրանց տերերի անունները բացահայտելը նույնպես ուրիշ անունով չեմ կարա անվանեմ ու իմ կարծիքով դա բավականաչափ կպնում ա մարդկանց անձնական տարածքին ու հենց շամշյանը հանցագործ շառլատան ա, քանզի չգիտես ինչ ճանապարհով ա իմանում մեքենաների սեփականատերերի տվյալները ու դրանք դարձնում հանրության սեփականությունը:
Քյասար ես կարծում եմ, որ էս ոլորտը լուրջ ծնդիրներ ունի ու պիտի կարգավորվի:
Ոնց կարելի ա գետնին չոքած լացող հորը հեռուստացույցով ցույց տալ, էտի թուրքի լամուկ ա, վիժվածք քյասար:
Կիսում եմ վրդովմունքդ, Հով ջան:
Դու դեռ էկրանից ես նայել: Ինքս իրա հետ գործի բերումով եմ ռաստվել: Ամբարտավան պահվածքը ժիվոյ պետք ա տենաս: Հլա հիմա մի քիչ նստել ա, առաջ ավելի շատ էր շուխուր անում ու վնաս տալիս:
Դե մեզ մոտ դա չկարգավորված ոլորտ ա: Ու ինչն էլ օրենքով արգելված չի, թույլատրվում ա. ի վնաս անշառ ապրող մարդկանց, ի օգուտ կլավիզնիկների (ոնց որ մեր դասախոսներից մեկն էր ասում) ու մարդկանց ապրուստի ու դժբախտության թեմաների վրա ռեյտինգ հավաքողների:
Բայց հետաքրքիր ա՝ արտասահմանում որևէ երկրում էդ հարցն օրենքով կարգավորված ա՞, թե՞ չէ: Ենթադրում եմ, որ մահմեդական աշխարհում որոշակի չափով կլինի:
ՀՀ սահմանադրության 23-րդ հոսվածն ասում է.
Հոդված 23. Յուրաքանչյուր ոք իրավունք ունի, որպեսզի հարգվի իր անձնական ու ընտանեկան կյանքը:
Առանց անձի համաձայնության նրա վերաբերյալ չի կարելի հավաքել, պահպանել, օգտագործել կամ տարածել այլ տեղեկություններ, քան նախատեսված է օրենքով: Արգելվում է անձին վերաբերող տեղեկությունների օգտագործումն ու տարածումը, եթե դա հակասում է տեղեկությունների հավաքման նպատակներին կամ չի նախատեսված օրենքով:
Յուրաքանչյուր ոք ունի պետական եւ տեղական ինքնակառավարման մարմիններում իրեն վերաբերող տեղեկություններին ծանոթանալու իրավունք:
Յուրաքանչյուր ոք ունի իր մասին ոչ հավաստի տեղեկությունների շտկման եւ իր մասին ապօրինի ձեռք բերված տեղեկությունների վերացման իրավունք:
Յուրաքանչյուր ոք ունի նամակագրության, հեռախոսային խոսակցությունների, փոստային, հեռագրական եւ այլ հաղորդումների գաղտնիության իրավունք, որը կարող է սահմանափակվել միայն օրենքով սահմանված դեպքերում եւ կարգով, դատարանի որոշմամբ:
ՀՀ քրեական օրենսգրքի 164-րդ հոդվածն ասում է.
Հոդված 164. Լրագրողի մասնագիտական օրինական գործունեությանը խոչընդոտելը
1. Լրագրողի մասնագիտական օրինական գործունեությանը խոչընդոտելը կամ նրան տեղեկություններ տարածելուն կամ տարածելուց հրաժարվելուն հարկադրելը՝
պատժվում է տուգանքով՝ նվազագույն աշխատավարձի հիսնապատիկից հարյուրհիսնապատիկի չափով, կամ ուղղիչ աշխատանքներով՝ առավելագույնը մեկ տարի ժամկետով:
2. Նույն արարքները, որոնք կատարել է պաշտոնատար անձն իր պաշտոնեական դիրքն օգտագործելով՝
պատժվում են ուղղիչ աշխատանքներով՝ առավելագույնը երկու տարի ժամկետով, կամ ազատազրկմամբ՝ առավելագույնը երեք տարի ժամկետով՝ որոշակի պաշտոններ զբաղեցնելու կամ որոշակի գործունեությամբ զբաղվելու իրավունքից զրկելով՝ առավելագույնը երեք տարի ժամկետով կամ առանց դրա:
Բարև Ձեզ
Ըստ դասագրքի տվյալների` մարդու անձնական և ընտանեկան գաղտնիք է համարվում տուժողի օրագրերը, հեռախոսային խոսակցությունները, նամակագրական հաղորդագրությունները, համակրգչում կամ համակարգչային կրիչում առկա տվյալները:
Եթե ճիշտ եմ հասկանում, մարդուն սրճարանում տեսանկարահանելը և տեսանյութը համացանց գցելը չի համարվում անձնական գաղտնիք:
Բարև Ձեզ
Աթեիստ (17.02.2015)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ