CassiopeiaՍիրո տանջանքը քնքուշ է ու հաճելի: Միգուցե սկզբում ցավոտ է: Բայց ժամանակի ընթացքում ցավը կարող է վերափոխվել անսպառ երազի աղբյուրի: Իսկ ինչպե՞ս կարող է երազը տանջանք լինել...
Ես քեզ հետ համաձայն չեմ.Օրինակ. ես սիրել եմ մի տղայի անպատասխան,ես տանջվել եմ նրա պատճառով,հիմա արդեն նրան մոռացել եմ.Բայց նրան տեսնելիս,ես դեռ հիշում եմ տանջանքս.