Ձեր համեմատությունն ամենևին տեղին չէ:
Ծանոթացեք գոնե պայմանագրի բովանդակությանը, մտածեք, թե ի՞նչ հետևանքներ էին սպասվում, եթե այդ պայմանագիրը չստորագրվեր և հետո բերեք մի այնպիսի օրինակ, որի շուրջ կարելի կլինի բանավիճել:Այնտեղ իշխանությունը երկարաձգելու մասին որևէ ակնարկ անգամ չկա, պարզապես Հայաստանի կառավարությանը ստիպում էին իշխանությունը հանձնել բոլշևիկներին: Ձեր օրինակը բացահայտ դավաճանությանն է վերաբերվում: Եթե 1920 թ. դեկտեմբերի 2-ի պայմանագրի առիթով որևէ մեկին դավաճանության մեջ պետք է մեղադրել, ապա այդ մեկի ստորագրությունն այդ պայմանագրի վրա կարծում եմ չկա , դա հայ բոլշևիկն է, որն իր իշխանության գալու դիմաց զոհաբերեց մեր հայրենիքն համարյա ամբողջությամբ, իսկ պատմությունն այնպես խեղաթյուրեց, որ մենք այսօր հայ ազգի ողջ դժբախտությունների համար մեղադրենք Դաշնակցությանը:
Ի սեր աստծո, ես Դաշնակցության ջատագովը չեմ /նամանավանդ այսօրվա դաշնակցության/, և եթե այս պարագայում պաշտպանում եմ նրան` ապա միայն ճշմարտությունը վեր հանելու նպատակով եմ դա անում:
Կարծում եմ հիմա ինձ լրիվ հասկացաք:
Յուրաքանչյուր իշխանություն իր գինն ունի: Կոմունիստների իշխանությունը մեր հայրենիքի 85-90 տոկոսն արժեցավ : Այսօրվա իշխանություններինը` եթե թույլ տանք, ազատագրված տարածքներն ու գուցե նաև Արցախը, քանզի ոչինչ չարժե այն հաղթանակը, որը չի ամրագրվում դիվանագիտորեն, իսկ այս ապաշնորհ իշխանությունները դիվանագիտական ճակատում կատարյալ պարտություններ են կրել ու կրում: Ի՞նչ ասենք այն դիվանագիտությանը, որը բանակցությունների տապալումը ներկայացնում է որպես դիվանագիտական հաղթանակ...
Էջանիշներ