Հիշու՛մ եմ... Հիշում եմ այն օրերը երբ ակումբի հանդիպումերը անցնում էին հետաքրքիր քննարկումների մեջ: Սիրու՜մ եմ… Սիրում եմ այն ակումբը որը պայքարում էր ազատության համար, որը մտածում էր մարդկության առողջության մասին… ու ընդամենը մի երկու ծխողների՝ Արտգեոյին ու այն ժամանակ փստցնող Սասունին ուղարկում մի քիչ հեռու ծխելու. Սիրում եմ Ակումբը, որը մտածում երիտասարդության խնդիրների մասին փնտրելով լուծումներ:
Մարդկանց մի փոքր քանակ, որից ամեն մեկը կարծում էր, որ միայն նա է այս աշխարհում այսպիսին, ու չի կարողանում գտնել համամիտ մարդկանց: Դպրոցում, ինստիտուտում ու հայաթում տեսնում էր միայն անգիտություն և էգոիսմ… և ահա, մի տեղ, որտեղ հավաքվել էին բարի մարդիկ.. հոգատար մարդիկ, ազնիվ մարդիկ…
Լավ… նաստոլգիա… ուղղակի ինքս ինձ եմ հիշեցնում, որ կորած չի աշխարհը… որ ամեն դոպքում, երբ մեր նման մարդկանց հասարակութունը ասում ա ՀԱՋՈՂՈՒԹՅՈՒՆ (c)Ervand… իսկ մեր մեջ եղած մարդակցից մեկն էլ իրեն լռրշիվ էշի տեղ դրած չի էլ փորձում հասկանալ անգամ թե ինչ է ինքը խոսում ( qaghaq )… Ես փորձում եմ պահել իմ սրտում այն զգացումը, որ կա դեռ մարդկայնություն…
180 աստիճան, որքան դու քիչ ես, ու դրա համար ընդամնեը պետք է այն սխալ բանը չլիներ այս աշխարհոըւմ, այ ատելի ՔԱՆԱԿ:
Հարբեցողների ամբոխ…
թողնեին մի հատ query քշեմ ակումբի db-ի վրա…
delete from users where create_ts > '05.10.2007';
Հեռանալ և մոռանալ… չե չի ստացվի… թուլություն ա: Մնալ և փոխել… անհնար ա… մնում ա մի լուծում՝ ՀԵՌԱՑՆԵԼ: Կաշխատեմ այդ ուղղությամբ, համոզված եմ, որ կստացվի:
Ակումբին հայտարառում եմ,
Հարբեցողության ու ծխաոտի դեմ պայքարը սկսված է, այս պահին:
Մահապատժի արժանիների ցուցակը կազմված է, հաջորդը հենց դու ես
Դեռ մենակ եմ, բայց տեսնում եմ, որ կան մարդիկ, որ ինձ կմիանան…
Ի տարբերություն թույլ մարդկանց
Ես իրոք հաղթելու եմ…
Միացեք ինձ եթե ձեր մեջ դեռ մնացել է հավատ, որ աշխարհը կարա զարգանա այլ ոչ թե ենթարկվի դեգրոտացիայի:
Ուրվական-ի խոսքերից
Էսքան կարդացի, ու չհասկացա, էստեղ պրինցիպի հարց ա, թե՞ հարմար տեղ ընտրելու: Գնացել եմ Վեսթ. լավ եմ արել, ով որ եկել ա մեր հետ, շատ քիչ Վեսթում նստելուց հետո գնացել ենք մանկական երկաթուղի, էարմ, մաքուր օդ, շատ հավեսով, խոսելով, ծիծաղելով, դրա հետևանքն էլ մեր նկարներն են: Լավ ա անցել, որովհետև ես եկել էի ակումբցիներին տեսնելու, ու ոչ թե մի տաքուկ տեղ նստելու, ուտելու կամ հարբելու համար: Ու սրանից հետո էլ ա տենց լինելու: Սասունս, դու իմ ախպերն ես:
, բայց դե դու էլ իմ ախպերն ես
ԼԱվնա էլի Արշակը հո զոռով չի 
Գոնե էդքանը հաշվի առնելով հիմա իրար վերջին խոսքերը մի ասեք էլի։
Էջանիշներ