Ձմեռ է դրսում, ծառերը մերկ նայում են ինձ ու հարցնում.
-Ինչու՞ է հոգիդ դարձել մեր նման ամայի ու լերկ:
-Ինձ էլ է տիրել ձմռան ցուրտը,- ասում եմ ես:
Վիրավոր է սիրտս, որ բուժում չկա: Չսպիացող վերք է դա: Հիմա Ձեզ համար ձմեռ է, բայց շուտով գարունը կգա: Կջերմացնի ձեր ճյուղերը և տերևներ կտա: Իսկ իմ հոգին կմնա ձմռան շնչով պատված, քանի որ նրա վրա հավերժական ձյուն է դրած, որը զորու չէ սեր տալ և սեր ստանալ:
Մի լացի նրա համար, որ դա վերջացել է, այլ ժպտա` որ դա եղել է:
իմ ներկա վիճակը ամբողջովին համապատասխանում է այս խոսքերին,
Այնինչ ցանկանում եմ և ինձ և քեզ հազար հազար նոր գարուններ, ու աստղերով ժպտուն երկինք…
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Սիրուն աղջիկ ես, ժպտա՛…
Անչափ շնորհակալ եմ:
Մի լացի նրա համար, որ դա վերջացել է, այլ ժպտա` որ դա եղել է:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
'
Էջանիշներ