Դե ըստ էզոթերիկ փիլիսոփայության, մարդ ապրում է մի քանի կյանքեր…
Եվ համակրանքի կամ համակրանքի պատճառն այն է, որ մարդիկ գուցեև անցյալ կյանքում ճանաչել են միմյանց…
Սա պնդում չէ, այլ ուղղակի ենթադրություն:
Դե ըստ էզոթերիկ փիլիսոփայության, մարդ ապրում է մի քանի կյանքեր…
Եվ համակրանքի կամ համակրանքի պատճառն այն է, որ մարդիկ գուցեև անցյալ կյանքում ճանաչել են միմյանց…
Սա պնդում չէ, այլ ուղղակի ենթադրություն:
Դե կարծում թե հակարանքը թե համակրանքը կախված է մեր նախատրամադրվածությունից և վերաբերմունքից: Հիմնականում ենթագիտակցորեն համակրանք է առաջանում այն մարդկանց նկատմամբ, ովքեր նման են մեզ և հակակրանք այն մարդկանց նկատմամբ, ովքեր կամ լրիվ հակասում են մեզ կամ էլ ունեն հատկանիշներ, որոնք ցանկալի են մեզ համար բաց բացակայում են մեզ մոտ: Ավելի հաճախ այդ երկու հատկությունները արագորեն փոփոխվում են տեղերով, ահա ինչու ամեն ինչի սկիզբը մեր մեջ է և ոչ թե դիմացինի
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Թե սիրում ենք՝ մեր սրտի բոլոր լարերո՜վ սիրենք...Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է...
Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...
Ես մտածում եմ որ հակակրանքը առկա ցանկացած մարդու մեջ,ում որոշ չափով բնազդներն են ուղղորդում:Բնազդները նրանց անկախ տրամաբանությունից ինչ որ վատ բանի <<հոտ>> են առնում եվ այդպիսով մարդուն հետ են պահում վատ բաներից, որոնք կարելի է սպասել դիմացինից:
Ես կասեի որ հակակրանքը դա ինտուիցիայի դրսևորման ձև է, որը յուրաքանչուրս էլ ունենք:Թե չէ տրամաբանության տեսանկյունից դա հիմնավորված չէ;Ինչու պետք է ինչ որ մեկին վատ ընդունես, եթե ծանոթ չես;
Վերջին խմբագրող՝ Erevan: 31.10.2007, 20:46:
իմ կարծիքով հակակրանք զգում ես այն մարդու նկատմամբ ով գրավում կամ հետաքրքրում է քեզ: հակառակ դեպքում այդ մարդը քո համար սովորական կլինի, ու ոչ հակակրանք ոչ էլ համակրանք կզգաս նրա նկատմամբ.
Зимой и летом одним цветом
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ