Մուրացկանություն

[Apsara]

Ինձ հետ մեկ անգամ շատ տհաճ դեպքա պատահել: Զբոսնում էին ընկերոջս հետ արդեն երեկո էր կինոից դուրս եկանք, մոտեցան երկու 10 -13 տարեկան տղա երեխեք ու փող ուզեցին, իհարկե մենք չտվեցինք, քանզի արդեն ճանաչում էինք որ մշտական մուրացողներ են: Ու նրանք սկսեցին հետապնդել մեզ ու գոռալ մեր ետևից, ամբողջ փողոցով վազելով գալիս խփում էին հետո փախնում,
ես ուղակի հասկացա որ դաժան կյանքի պատճառով նրանց զվարճություններն էլ են դաժան, ես ինձ ոչ թե վիրավորված չզգացի, այլ տխրեցի որ արդեն մանկուց նրանք դաժան ու չար են դառել…

[Root]

Համալսարանում 4 տարի առաջ կատարեցինք հետազոտություն…
Արդյունքը ապշեցրեց նույնիսկ Հանրապետության ազգային վիճակագրության ծառայությանը:
Պարզվեց որ միջինում յուրաքանչյուր մուրացիկ ամսեկան վաստակում է $300-400;
Պարզվեց նաև, որ վերջիններս հանդիսանում են "հարկատուներ" և մուծում են համապատասխան "մարմնին" իրենց վաստակի մոտ 20 տոկոսը: Շատ բան չեմ ուզում գրեմ բայց ... իմացած եղեք իրականության մասին

[Apsara]

Համալսարանում 4 տարի առաջ կատարեցինք հետազոտություն…
Արդյունքը ապշեցրեց նույնիսկ Հանրապետության ազգային վիճակագրության ծառայությանը:
Պարզվեց որ միջինում յուրաքանչյուր մուրացիկ ամսեկան վաստակում է $300-400;
Պարզվեց նաև, որ վերջիններս հանդիսանում են "հարկատուներ" և մուծում են համապատասխան "մարմնին" իրենց վաստակի մոտ 20 տոկոսը: Շատ բան չեմ ուզում գրեմ բայց ... իմացած եղեք իրականության մասին

Իսկապես շատ զարմանալի է

[Fantazy]

Շա՜տ հազվադեպ դեպքերում եմ մուրացկաններին փող տալիս, երբեմն այն մարդկանց, որ երգում կամ նվագում են: Այսպես ասած վաստակում են այդ գումարը: Իսկ անչափահասներին ընդհանրապես չեմ տալիս:

Մի դեպք պատմեմ: Կինոյից էինք դուրս եկել ու աբովյանով քայլում էինք դեպի Հրապարակ, երեքով էինք՝ երկու աղջիկ և մի տղա: Մեկ էլ մի երեխա մոտեցավ (այդպես էլ չհասկացա տղա էր թե աղջիկ, որովհետև նույնիսկ նորմալ տղան կամաչեր իրան այդպես պահել) ու ասեց. ապեր մի քիչ փող կտաս , ես էլ գիտեի, որ դրանք այստեղի "մշտական հաճախորդներն են", ու ասացի չտաս, բայց ինքը հանեց 100 դրամ տվեց: Այդ երեխան քիթ ու մռութ արեց (մեղմ ասած), սկսեց հիմարություններ դուրս տալ, թե "ինչիս ա պետք քո հարյուր դրամը , ես քեզ ավելի շատ կարամ տալ, կարգին փող տուր" ու ինչ որ նմանատիպ անվայել արտահայտություններ ու հայհոյանքներ: Մենք երեքով ապշել մնացել էինք: Ամեն ինչ սպասում էի, բայց ոչ նմանատիպ արտահայտություններ:

Ու եթե', ինչ-որ մեկը այսքանից հետո իրանց փող ա տալիս, ապա ասում եմ ԱՄՈԹ ԻՐԱՆ, ՄԵԾԱՏԱՌՈՎ ԱՄՈԹ, որ խրախուսում են մեր ազգի մեջ այդպիսի անդաստիարակությունների, թափթփուկների զարգացմանը!!!!!!!!!!

[Ուլուանա]

Ես մուրացկաններին փող տալու հարցում հիմնականում առաջնորդվում եմ համակրանքի սկզբունքով։ Եթե առաջին հայացքից համակրում եմ, զգում եմ, որ լավ մարդ է, եթե ինձ հավատ է ներշնչում, որ իսկապես դրա կարիքն ունի, տալիս եմ, եթե չէ՝ չեմ տալիս։ Դե, պարզ է, որ չեմ կարող մի հայացքով ճշգրտությամբ որոշել, թե ինչքանով են իրական իմ ենթադրությունները, դրա համար էլ զգացողությամբ եմ առաջնորդվում: Եթե զգում եմ, որ զորբա, աներես ու մուննաթական տիպ է , առանց որևէ խոսք ասելու շարունակում եմ ճանապարհս։ Բայց երեխաներին հիմնականում չեմ տալիս (պատճառների մասին վերևում արդեն խոսվել է): Բայց այ երբ դուռը զանգում են ու փող խնդրում, չեմ կարողանում չտալ... Մի երկու անգամ չեմ տվել, հետո ամբողջ օրը խիղճս տանջել է...

[Աբելյան]

7-8 տարեկան էի: Դպրոցում դասատուս սովորացրել էր մեզ, որ մուրացկաններին պետք ա օգնել: Մի օր դուրսը լռված էի, մի հատ բիձա եկավ, թե բա "Սոված եմ: Հաց կտա՞ս": Ահագին տարիքով մարդ էր, երևի հայրենականում կռված: Հելա տուն, տեսա հացամանում մի կտոր հաց կա, վեկալա գնացի տվի, փոխանակ ասի մերսի, ասեց "էս մի թիքա բանը ի՞նչ ա որ տալիս ես" ու քցեց մի կողմ:
Էդ քանից հետո աշխատում եմ մուրացկաններին հնարավորին չափ քիչ օգնեմ:

[wagamaffia]

7-8 տարեկան էի: Դպրոցում դասատուս սովորացրել էր մեզ, որ մուրացկաններին պետք ա օգնել: Մի օր դուրսը լռված էի, մի հատ բիձա եկավ, թե բա "Սոված եմ: Հաց կտա՞ս": Ահագին տարիքով մարդ էր, երևի հայրենականում կռված: Հելա տուն, տեսա հացամանում մի կտոր հաց կա, վեկալա գնացի տվի, փոխանակ ասի մերսի, ասեց "էս մի թիքա բանը ի՞նչ ա որ տալիս ես" ու քցեց մի կողմ:
Էդ քանից հետո աշխատում եմ մուրացկաններին հնարավորին չափ քիչ օգնեմ:

Մուրացկանները ունեն ուրիշ հոգեբանություն, նրանց պետք է հասկանալ. նրանցից համարյա բոլորը հոգեկան ապրումներ ունեն, հասկանալի է, ինչու… հասկանալի է նաև, որ այսպիսի դեպքերից հետո մեր հասարակությունը մուրացկանին անշնորհակալ մարդ է համարում: Տարօրինակ պահվածքը գալիս է նրանց առօրյա վիճակից, որից դրդվելով էլ նրանք ամաչում են շնորհակալություն հայտնել, քանի որ իրենք սրանով հաստատում են իրենց նվաստ վիճակը ու դրանից ավելի են հուսահատվում. սա մի շղթայական ռեակցիա է իրենց ուղեղում.

Նիգգա ջան օգնի բոլորին, ինչքան կարող ես.... դե, չգիտեմ ես միշտ էլ խղճացել եմ մուրացկաններին, փող եմ տվել, մի օր մերսի մի օր ոչմիբան... էդ ա