Սրտիս խորքերից արյուն է կաթում,
Ի՞նչ է պատահել, կարծես թե ոչինչ,
Մի հասարակ օր, ցերեկ ու գիշեր,
Առօրյա մարդիք հարց ու պատասխան:
Բայց դու չկաիր ու արևն ցերեկվա
Ինձ համար պատվեց մշուշով ամպի,
Ժպիտը կորավ, արցունքն համարձակ
Նոր հուներ բացեց այտերիս վրա:
…Երազ ես պոկվում, երազից պոկված,
Երազանքներից շունչ ու խոսք առսծ:
Թևեր ես բերում ինձ քեզ հետ տանում,
Ու նոր աշխարհներ ինձ համար բացում:
Քո կողքը կանգնած ինձ պետք չեն աչքեր,
Ինձ պետք են ձեռքեր, որ քեզ պինդ գրկեմ,
Ու ամուր-ամուր քո կրծքին սեղմվեմ
Կարոտած սրտով…
Ավելացվել է 5 րոպե անց
Բյուրակն ջան, ես ազնվությունը գերադասում եմ մարդկային մնացած հատկանիշներից:Բյուրակն-ի խոսքերից
Մարդիկ ինչ շատ են սիրում ծովի ու նավակի թեման
Հ.Գ. Վարդուհի ջան, արդեն գիտեմ, որ էս գրառման հետևանքով վատ կարծիք ես կազմելու իմ մասին, բայց ի՞նչ անեմ… չկարողացա ինձ զսպել:
Սիրում եմ երբ ինձ քննադատում են, ու ինչքան ճիշտ այնքան լավ:
Մեջբերել
Էջանիշներ