User Tag List

Էջ 2 3-ից ԱռաջինԱռաջին 123 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 16 համարից մինչև 30 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 33 հատից

Թեմա: Շառլ Ազնավուր

  1. #16
    Անլիարժեք անդամ Sona_Yar-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.07.2008
    Գրառումներ
    175
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Շառլ Ազնավուր

    «Քեզ համար, Հայաստան» երգի մեկ այլ թարգմանություն.

    Քո գարունները կծաղկեն նորից,
    Պայծառ օրերդ կբացվեն կրկին,
    Ձմռանից ու այս դժոխքից հետո
    Դարձյալ կհառնի ծառը քո կյանքի:
    Քեզ համար, Հայաստան:

    Քո տարիները կերգեն էլի,
    Սյունդ կլինի ավելի հաստատ,
    Մղձավանջից ու սարսափից հետո
    Ավերված հողդ կամոքի աստված:
    Քեզ համար, Հայաստան:

    Հիմա աշխարհն է քեզ հետ, աշխարհը ոտքի է ելել,
    Ամբողջ աշխարհն է հագել զգեստները քո սգո,
    Ո՜վ մոռացված ժողովուրդ, նա քեզ իր սիրտն է բերել,
    Նա իր ձեռքն է քեզ պարզել և կիսում է վիշտը քո:

    Եթե նույնիսկ դու հիմա քո չար բախտն ես անիծում,
    Քո հավատը առ գալիք թող չլքի դարձյալ քեզ,
    Քո աչքերում, Հայաստան, ես ուզում եմ տեսնել հույս
    Եվ քո բախտը ուզում եմ քո ձեռքերում տեսնել ես:

    Երգն առաջին անգամ կատարվել է 1988 թվականի դեկտեմբերի 20-ին Ֆրանսիայի 88
    նշանավոր երգիչների մասնակցությամբ: 1989-ին երգի երաժշտության համար Տիրան(Ժորժ) Կառվարենցն արժանացել է «Ոսկե սուր» մրցանակի:
    Երևանաբնակ քանդակագործ Կառլեն Միրզոյանը պատրաստել է 88 ինքնատիպ և հայաշունչ սափորներ «Քեզ համար, Հայաստան» երգն առաջին անգամ կատարած երգիչներին նվիրելու համար:

  2. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    einnA (13.02.2012), Yevuk (13.02.2012), Լեո (08.07.2009), ԿԳԴ (06.12.2009)

  3. #17
    Վերադարձ Լեո-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.10.2007
    Հասցե
    Երևակայություն
    Գրառումներ
    6,253
    Mentioned
    1 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Շառլ Ազնավուր

    La boheme

    Je vous parle d’un temps
    Que les moins de vingt ans
    Ne peuvent pas connaître
    Montmartre en ce temps-là
    Accrochait ses lilas
    Jusque sous nos fenêtres
    Et si l’humble garni
    Qui nous servait de nid
    Ne payait pas de mine
    C’est là qu’on s’est connu
    Moi qui criait famine
    Et toi qui posais nue

    La bohème, la bohème
    Ça voulait dire on est heureux
    La bohème, la bohème
    Nous ne mangions qu’un jour sur deux

    Dans les cafés voisins
    Nous étions quelques-uns
    Qui attendions la gloire
    Et bien que miséreux
    Avec le ventre creux
    Nous ne cessions d’y croire
    Et quand quelque bistro
    Contre un bon repas chaud
    Nous prenait une toile
    Nous récitions des vers
    Groupés autour du poêle
    En oubliant l’hiver

    La bohème, la bohème
    Ça voulait dire tu es jolie
    La bohème, la bohème
    Et nous avions tous du génie

    Souvent il m’arrivait
    Devant mon chevalet
    De passer des nuits blanches
    Retouchant le dessin
    De la ligne d’un sein
    Du galbe d’une hanche
    Et ce n’est qu’au matin
    Qu’on s’asseyait enfin
    Devant un café-crème
    Epuisés mais ravis
    Fallait-il que l’on s’aime
    Et qu’on aime la vie

    La bohème, la bohème
    Ça voulait dire on a vingt ans
    La bohème, la bohème
    Et nous vivions de l’air du temps

    Quand au hasard des jours
    Je m’en vais faire un tour
    A mon ancienne adresse
    Je ne reconnais plus
    Ni les murs, ni les rues
    Qui ont vu ma jeunesse
    En haut d’un escalier
    Je cherche l’atelier
    Dont plus rien ne subsiste
    Dans son nouveau décor
    Montmartre semble triste
    Et les lilas sont morts

    La bohème, la bohème
    On était jeunes, on était fous
    La bohème, la bohème
    Ça ne veut plus rien dire du tout

    Եվ ռուսերեն թարգմանությունը.
    Я рассказываю вам о тех временах,
    Что не могли застать
    Те, кому сейчас мень ше двадцати.
    Тогда Монмартр
    Развешивал свою сирень
    Прямо у нас под окнами,
    И хотя убогая комнатка,
    Служившая нам гнездышком,
    Была неказиста на вид,
    Все же именно здесь мы узнали друг друга -
    Я тогда перебивался с хлеба на воду,
    А ты позировала обнаженной.

    Богема, богема
    Это означало, что мы счастливы
    Богема, богема
    И мы ели лишь раз в два дня

    В соседних кафе
    Нас таких было несколько человек,
    В ожидании славы,
    И, будучи нищими,
    С пустыми желудками,
    Мы не переставали в нее верить.
    И когда вдруг какое-то бистро
    За вкусный горячий обед
    Покупало у нас картину,
    Мы читали стихи,
    Собравшись у огня
    И забыв про зиму.

    Богема, богема
    Это означало, что ты красива
    Богема, богема
    И мы все были гениальны

    Часто мне случалось
    Перед мольбертом,
    Проводить ночи без сна,
    Ретушируя рисунок
    Линии груди
    Или изгиба бедер.
    И только лишь под утро
    Мы садились наконец
    За чашку кофе со сливками,
    Уставшие, но счастливые -
    Надо же было так любить друг друга,
    И любить жизнь.

    Богема, богема
    Это означало, что нам по двадцать
    Богема, богема
    И мы жили духом времени

    Когда в круговороте дней
    Мне случается забрести
    По прежнему адресу,
    Я больше не узнаю
    Ни стены, ни улицы,
    Которые видели мою юность.
    Под крышей дома
    Я ищу мастерскую,
    От которой ничего не осталось.
    В своем новом убранстве
    Монмартр кажется печальным
    И сирени мертва.

    Богема, богема.
    Мы были молоды, мы были безумны.
    Богема, богема
    Это больше совсем ничего не значит
    Երգը այստեղ La boheme.mp3

  4. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Yevuk (13.02.2012), ԿԳԴ (08.07.2009)

  5. #18
    Բունտավշիկ Kuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.03.2008
    Գրառումներ
    8,349
    Mentioned
    1 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Շառլ Ազնավուր

    Շառլ Ազնավուրը նեղացել է լրագրողներից



    85-ամյա շանսոնյե Շառլ Ազնավուրը նեղացել է լրագրողներից, ովքեր իրեն «թոշակի են ուղարկել»։

    Մամուլում տեղեկություններ են տարածվել երգչի հրաժեշտի շրջագայությունների մասին, որոնք պետք է անցկացվեին Թունիսում։ Հաղորդվում էր, որ տեղական ամսագրին տված բացառիկ հարցազրույցի ընթացքում երգիչը պատմել էր, որ հեռանում է մեծ բեմից։

    «Ես կտրականապես հերքում եմ այդ տեղեկությունը, դա բացարձակ սուտ է»,- հայտարարել է Ազնավուրը, ով այժմ համերգներով մեկնել է Լիբանան։ Այդ մասին հաղորդում է Взгляд-ը՝ հղում անելով Gala-ի վրա։
    «Ես լրագրողների հետ Թունիսում անցկացվող վերոնշյալ համերգի վերաբերյալ զրույց չեմ վարել. սա վիրավորական թյուրիմացություն է, ապատեղեկատվություն, որն ինձ մեծապես վշտացրել է։ Անթույլատերլի է արտիստի անունից հրապարակել հարցազրույց, որը նա երբեք չի տվել»,- վրդովված նշել է երգիչը։

    «Եթե նրանք ցանկանում էին ինձ քննադատել կամ խարխլել իմ հեղինակությունը, դա պետք է այլ կերպ անեին, այլ ոչ թե կեղծիքի միջոցով»,- եզրափակել է Ազնավուրը։

    Այժմ Շառլ Ազնավուրը շրջագայում է աշխարհով մեկ։ Լիբանանում անցկացվելիք համերգից հետո նա ելույթ կունենա Կարթագենում (Թունիս), այնուհետև կվերդառնա Ֆրանսիա, որտեղ օգտոստոսի 8-ին հանդես կգա համերգով, ինչից հետո կշարունակի շրջագայությունը Լատինական Ամերիկայում։

    Նոյեմբերի 30-ին Ազնավուրը թողարկում է նոր ձայնասկավառակ, որը ձայնագրվել է ջազային նվագախմբի հետ միասին։

    «Ինչպես տեսնում եք, վաղ է մտածել հեռանալու մասին, դեռևս շատ աշխատանք կա»,- հայտարարել է Ազնավուրի մամլո քարտուղարը։
    Թերթ
    Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…

  6. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Լեո (10.07.2009)

  7. #19
    միշտ լավատես Աշխեն-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.05.2009
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    169
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Շառլ Ազնավուր

    Շատ շնորհակալ եմ թեմայի համար:Չնայած հայազգի ամենամեծ մարկանցից է աշխարհում, ցավոք մենք` հայերս, իրականում այնքան էլ ծանոթ չենք նրա արվեստին: Ինքս էլ վերջերս եմ բացահայտել Ազնավուրյան տողերի չքնաղ աշխարհը: Իմ կարծիքով լավագույն բանաստեղծություններից մեկը..

    ՀԱՎԻՏՅԱՆՍ ՀԱՎԻՏԵՆԻՑ

    Երբ քուն իջնի վերջին անգամ մեր կոպերին`
    Հավիտյանս հավիտենից
    Հավիտյանս հավիտենից,
    Հրաժեշտի վերջին պահին
    Ես կափոսամ, որ գնում եմ այս աշխարհից,
    Ես կզղջամ, որ գնում եմ այս աշխարհից,
    Կհեռանամ վշտով անհուն,
    Եվ ինչքան էլ ապրած կյանքից հիշեմ քիչ բան,
    Խոր կլինի վիշտս այնքան
    Քանզի, ավաղ, փակեցինք մեր սրտերը հուր,
    Հուր հավիտյան,
    Հուր հավիտյան,
    Եվ փոխանակ երջանկանանք,
    Ունեցանք լոկ վիշտ, ափսոսանք:
    Երբ դարերը շարվեշարան,
    Հավիտյանս հավիտենից,
    Հավիտյանս հավիտենից,
    Խոր անցյալի քողով ծածկված մեզ այցի գան,
    Երբ կատարյալ մի մոռացում իջնի վրաս,
    Թեկուզ լույսի գեթ մի կաթիլ եթե մնա,
    Թեկուզ մնա կրակ հանգած
    Հոգուս դեռ տաք մոխրի վրա,
    Որն իբրև թե երբեք, երբեք չի մահանում,
    Որպեսզի ես անդորր գտնեմ տիեզերքում,
    Հավիտյանս հավիտենից,
    Հավիտյանս հավիտենից,
    Ինչպես կյանքում այս իրական,
    Սե՜ր իմ, սե՜ր իմ,
    Քեզ կփնտրեմ,
    Քեզ կկանչեմ,
    Քեզ կգտնեմ,
    Քեզ կպահեմ,
    Կփայփայե՜մ
    Հուր հավիտյան, հուր հավիտյան ...
    Վերջին խմբագրող՝ Աշխեն: 10.07.2009, 18:36:

  8. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    einnA (13.02.2012), ԿԳԴ (06.12.2009)

  9. #20
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    3,488
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում lili-4-ի խոսքերից Նայել գրառումը

    Պարզ է, սիրում եմ քեզ

    Եթե սոսկում եմ ես, որ էլ քեզ չեմ տեսնի,
    Եթե անմիտ կյանքն է ուղեղիս մեջ զնգում,
    Եթե ամբողջ գրշեր խենթանում եմ անքուն,
    Եթե կասկածն է սև ճմլում սիրտս գաղտնի,
    Պարզ է, սիրում եմ քեզ,
    Պարզ է, սիրում եմ քեզ:

    Եթե քո մասին եմ ես մտածում հավետ,
    Եթե կուռքն ես օրվա երազներիս բոսոր,
    Եթե իմ մարմինն է վառվում մարմնիդ բոցով,
    Եթե տագնապում եմ, թե խաղում ես ինձ հետ,
    Պարզ է, սիրում եմ քեզ,
    Պարզ է, սիրում եմ քեզ:

    Եթե քեզ տեսնելիս զգում եմ դող ու ցուրտ,
    Կտրվում է շունչս, և արյունս սառում,
    եթե խորունկ վիշտն է նվազեցնում հեռուն
    Եվ այն ցավը, որ մերթ պատճառում ես անփույթ,
    Պարզ է, սիրում եմ քեզ,
    Պարզ է, սիրում եմ քեզ:

    Եթե վիճում են իմ սիրտն ու միտքը անվերջ,
    Կորած քսան տարիս քեզնով եմ ետ բերում,
    Եթե հերիք է ինձ մերթ նայվածքդ հեռու,
    Որ լավագույն օրվա հույսն է ծնում իմ մեջ,
    Պարզ է, սիրում եմ քեզ,
    Պարզ է, սիրում եմ քեզ:

    Եթե խորհում եմ, թե վերջը սկիզբ է գուցե,
    Եվ մորմոքում, որ դու անտարբեր ես այնքան,
    Եթե սիրո խոսքեր տառապում են անձայն,
    Քանզի արգելված է նրանց տալ ձայն ու ձև,
    Պարզ է, սիրում եմ քեզ,
    Պարզ է սե՛րս խորունկ:
    Այ որ մեկնումեկն ինձ ասեր, թե սա Ազնավուրի որ երգն է, էնքա՜ն շնորհակալ կլինեի։
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  10. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (16.09.2011), Արէա (16.09.2011)

  11. #21
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.05.2010
    Գրառումներ
    2,710
    Mentioned
    13 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում ԿԳԴ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Պիտի կարենալ ժպտալ վերստին
    Երբ քեզ լքում է թանկագինը քո
    Ու մնուն է լոկ ունայնություն սին
    Այս կյանքում տխուր դաժանաբարո
    Պիտի կարենալ,ինչ գնով լինի
    Պատիվը պահել տղամարդ մնալ
    Եվ ինչքան ծանր ու դժվար լինի
    Առանց շրջվելու թողնել հեռանալ
    Բախտի դեմ,որ մեզ ուզում է սանձել
    Եվ երջանկության առաջ կորուսյալ
    Պիտի կարենալ արցունքը զսպել
    Սակայն ես իմ սիրտ լալիս եմ դարձյալ:
    Պիտի կարենալ սեղանը լքել,
    Երբ գիտես որ էլ սեր չեն մատուցի
    Ու խղճալի տեսք երբեք չընդունել
    Վեր կենալ գնալ առանց աղմուկի:
    Պիտի կարենալ կսկիծը դաժան
    Թաքցնել օրվա դիմակի ներքո
    Եվ սանձահարել ճիչերը ցասման
    Վերջին բառերը հեռացող սիրո:
    Սառնասիրտ լինել պիտի կարենալ
    Եվ խաղաղեցնել նվաղած սիրտը,
    Պիտի կարենալ անվրդով մնալ
    Բայց ես քեզ շատ եմ սիրում
    Բայց ես չեմ կարողանում
    Պիտի կարենալ,բայց ես
    ՉԵՄ ԿԱՐՈՂԱՆՈւՄ...
    Այս բանաստեղծության մյուս թարգմանությունն եմ շատ սիրում: Որքան էլ տարօրինակ է, համացանցում միայն վերը նշված թարգմանությունն է, իսկ մյուսը ոչ մի կայքում չկա, չնայած, իմ կարծիքով, այն անհամեմատ ավելի կենդանի ու արտահայտիչ է: Դատեք ինքներդ:

    Հ.Գ. Ներողություն եմ խնդրում թարգմանության հեղինակից, անունը չնշելու համար. գրքույկում թարգմանչի մասին ոչ մի նշում չկա, իսկ համացանցում էլ, արդեն ասեցի, ընդհանրապես չկա այս թարգմանությունը: Եթե որևէ մեկը գիտի, թե ով է թարգմանել, կխնդրեի ասել:

    Պետք է գիտնալ

    Պետք է գիտնալ ժպտալ դեռ լայն,
    Երբ կորչի բախտն իսկ լավագույն,
    Եվ վատթա՛րը մնա միայն
    Արցունքի շիթ չարժող կյանքում:
    Պետք է գիտնալ կյանքի՛ գնով
    Պահել պատիվ ու արժանիք,
    Ետ չնայել հեռանալով,
    Թեկուզ մահն իսկ գա այդ ժամին:
    Պետք է կորած երջանկության,
    Ճակատագրի դեմ անխնա
    Գիտնալ ծածկել արցունքը դառն,
    Բայց ես, հոգի՛ս, ես չգիտցա՜:

    Պետք է գիտնալ ելնել, երբ որ
    Սիրո սեղանն է հավաքված,
    Եվ չկանգնել խեղճ ու մոլոր,
    Այլ մեկնել լուռ, անվերադա՛րձ:
    Պետք է գիտնալ ցավը դաժան
    Պահել օրվա քողի ներքո
    Եվ զսպել ճիչն ատելության,
    Որը վերջին բառն է սիրո:
    Պետք է գիտնալ սառը դատել
    Եվ լռեցնել սիրտը մեռնող,
    Պետք է գիտնալ անհույզ դիտել,
    ... Բայց ես, ես չե՜մ կարող`
    ... Շա՜տ եմ սիրում ես քեզ,
    ... Պետք է գիտնալ, բայց ես,
    ... Ես չգիտե՜մ....


  12. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    E-la Via (06.03.2012)

  13. #22
    Ավագ Մոդերատոր Moonwalker-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.07.2010
    Հասցե
    Աշխաբադ
    Գրառումներ
    2,026
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Նաիրուհի-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Այ որ մեկնումեկն ինձ ասեր, թե սա Ազնավուրի որ երգն է, էնքա՜ն շնորհակալ կլինեի։
    Ինչքան հասկացա J'en déduis que je t'aime-ն ա՝


  14. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (16.09.2011), einnA (13.02.2012), RADIOmanyachka (12.02.2012), Yevuk (13.02.2012), Արէա (16.09.2011), Նաիրուհի (16.09.2011)

  15. #23
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.05.2010
    Գրառումներ
    2,710
    Mentioned
    13 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Շնորհակալություն Նաիրուհուն թեման թարմացնելու համար, սիրում եմ Ազնավուր...

    Թե դաշնամուր ունենայի

    Եթե փող ունենամ, դաշնամուր կգնեմ:
    Դաշնամուր թե գնեմ, կսերտեմ գամմաներ:
    Երբ գամմա նվագեմ, կտորն ի՞նչ է արդեն,
    Եվ Գավո սրահում մի համերգ կտամ ես:
    Տաքարյուն բյուր մարդիկ համերգիս կսուրան
    Եվ կեցցե կգոռան ինձ նորեն ու նորեն:
    Կեցցեի շնորհիվ կշահեմ ես դրամ
    Եվ շահած դրամով դաշնամուր կգնեմ:

    Եթե բախտ ունենամ, ես սերը կգտնեմ
    Եվ արդեն ավելի համարձակ ինձ կզգամ:
    Լինելով համարձակ, կերևամ առնադեմ,
    Եվ մարդիկ կընդունեն ինձ իրենց բարեկամ:

    Վայելուչ վարմունքով, սիրալիր, բայց ազատ,
    Ես ձևեր կթափեմ գեղեցիկ կանանց դեմ:
    Երբ սրանք ունենամ, կունենամ նաև բախտ,
    Իակ բախտի շնորհիվ ես սերը կգտնեմ:

    Եթե փող ունենամ, կգտնեմ ես մի սեր
    Եվ սերը գտնելով, դաշնամուր կգնեմ:
    Երբ գնեմ դաշնամուր, կթափեմ ես ձևեր
    Եվ ձևեր թափելու կգնամ Գավո - բեմ:
    Եվ մարդիկ վայելուչ վարմունքով, բայց ազատ,
    Ինձ կեցցե կգոռան այնքան նուրբ կանանց դեմ:
    Երբ կեցցե ունենամ, կունենամ նաև բախտ,
    Իսկ բախտի շնորհիվ դաշնամուր կգնեմ:

    Եվ այդ ինձ բախտ բերող դաշնամուրը արդեն
    Կբերի նաև փող, և ես սեր կգնեմ...

    Հ.Գ. Հայր Գորիո (բանաստեղծության հետ կապ չունի, պատահաբար հիշեցի)
    Վերջին խմբագրող՝ Արէա: 16.09.2011, 13:40: Պատճառ: Հետգրության ավելացում

  16. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    einnA (13.02.2012), lampone (13.02.2012), Նաիրուհի (16.09.2011)

  17. #24
    Պատվավոր անդամ impression-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.03.2007
    Գրառումներ
    3,724
    Բլոգի գրառումներ
    7
    Mentioned
    1 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ժող, գտել եմ տարիներ առաջ իմ արած մի թարգմանություն՝ La Boheme երգի բարեհնչությունը զոհաբերել եմ՝ հանուն իմաստը լիարժեք փոխանցելու, քանի որ վարպետությունս չներեց՝ երկուսը համատեղել

    Բոհեմը

    Այն օրերից եմ ուզում պատմել ձեզ,
    Որ ապրում են լոկ քսան տարեկանում,
    Երբ որ Մոնմարտրի շուշանները հեզ
    Մեր պատուհանի տակ էին ծաղկում:
    Ու սիրո համեստ բույն էր մեզ համար
    Սենյակս խղճուկ, ուր ապրում էինք,
    Ես՝ մի նկարիչ՝ քաղցած ու աղքատ,
    Դու՝ բնորդուհի, որ ինձ սիրեցիր:

    Բոհեմը, բոհեմը
    նշանակում է՝ երջանիկ էինք,
    Բոհեմը, բոհեմը,
    Թեև գրեթե միշտ քաղցած էինք:

    Սրճարաններում ամեն օր նստած
    Մենք ընկերներով փառք էինք տենչում,
    Թեև անտուն էինք, թշվառ ու սոված,
    Այդ երազն էր մեր սիրտը ջերմացնում:
    Եթե մի աման տաք ճաշի դիմաց
    Որևէ նկար էին պահանջում,
    Մենք, վառարանի շուրջն ուրախ խմբված,
    Երգում էինք ու գարուն երազում:

    Բոհեմը, բոհեմը
    Նշանակում է՝ դու գեղեցիկ ես,
    Բոհեմը, բոհեմը,
    Ու երկուսս էլ հանճարեղ ենք, տես:

    Շատ անգամներ եմ գիշերներ անքուն
    Ինչ-որ կտավի դիմաց լուսացրել՝
    Նուրբ ուրվագծեր ուղղելով բազում,
    Նորից կերտելով կրծքեր ու ազդրեր:
    Իսկ առավոտյան, հոգնած, սակայն գոհ,
    Հավաքվում էինք մոտ սրճարանում,
    Ընկերների հետ մինչև երեկո
    Հիանում կյանքով, կենացներ խմում:

    Բոհեմը, բոհեմը,
    Նշանակում է՝ քսան տարեկան ենք,
    Բոհեմը, բոհեմը,
    Ու երջանիկ ենք, որ դեռ ջահել ենք:

    Եթե օրերից մի օր ետ դառնամ
    Ու փորձեմ գտնել իմ հասցեն նախկին,
    Էլ չեմ ճանաչի իմ ջահելության
    Ո՛չ տները, ո՛չ փողոցները հին:
    Արվեստանոցն եմ փնտրում, բայց չկա,
    Ու ոչ մի ծանոթ վայր չի մնացել,
    Տխուր է կարծես Մոնմարտրն, ահա,
    Իսկ շուշանները վաղուց են թոշնել:

    Բոհեմը, բոհեմը,
    Մենք ջահել էինք, ու մի քիչ էլ գիժ,
    Բոհեմը, բոհեմը
    Չի նշանակում ուրիշ էլ ոչինչ:
    Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski

  18. Գրառմանը 8 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (06.03.2012), einnA (13.02.2012), ivy (13.02.2012), lampone (13.02.2012), Ripsim (13.02.2012), Yevuk (13.02.2012), Աթեիստ (13.02.2012), Ռուֆուս (13.02.2012)

  19. #25
    . einnA-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    31.03.2010
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    1,235
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    էս մեկն առանձնահատուկ սիրում եմ

    Բժշկական սեր

    Այն կինը, որին սիրում եմ հիմա,
    Տրվել է ազնիվ, բարի արհեստի.
    Նա հաճախում ե դասընթացների
    Եվ երազում է լոկ բժիշկ դառնալ:
    Բայց գիշերը, երբ շոյում եմ, սիրում,
    Նա շշնջում է կես-լուրջ, կես-կատակ.
    "Գիտե՞ս ինչեր կան իմ մատների տակ,
    Երբ քո մարմինն է մարմինս գրկում -
    Կա ածխածին ու կալիում,
    Կա լուսածին ու նատրիում,
    Ցինկ կա, երկաթ, ջրածին,
    Կա յոդ, պղինձ ու բրոմ,
    Կա մարգանեց, կրածին,
    Բորակածին, թթվածին:
    Մարմինը ջուր է կիսով,
    Եվ հարուստ է աղերով,
    Օրգանական նյութերով,
    Միս կա, նաև ոսկորներ,
    Իսկ մաշկի տակ մկաններ,
    Դա է տառապանքը, իմ սեր":
    Ես ընկերներիս նախանձն եմ շարժում,
    Որոնց կարծիքով բժիշկն անկողնում
    Պետք է որոնի հանճարեղ բաներ.
    Հանճարեղն այն է, որ մտան մեջ ես
    Դասընթացներին ներկա եմ կարծես,
    ՈՒ ապրում եմ լոկ բժշկական սեր:
    Ես ձեզ երդվում եմ( դա մեր մեջ ասած ),
    Տանջվում եմ սիրո իմ բարդույթներով,
    Քանզի զգում եմ՝ մինչև լուսաբաց,
    Նա ինձ կհերձի իր այդ խոսքերով:
    Եվ որպեսզի ես, հանուն մեր սիրույն,
    Լռեցնեմ նրան, շուրթն եմ համբուրում,
    Բայց հենց որ կրկին նա շունչ է քաշում,
    Գույքացուցակն է մեջբերում իսկույն.
    Կա նիկել ու վանադիում,
    Մոլիբդեն ու ալյումին,
    Կապար, անագ կա ու բոր
    Տիտան, զարիկ ու մագնիում,
    Ֆտոր, կոբալտ, սիլիցիում,
    Անգամ ծծումբ ու քլոր:
    Եվ ավարտում է լյարդով,
    Թոք-երիկամ-ստամոքսով,
    Ենթաստամոքսի գեղձով,
    Հարականջի գեղձերով,
    Օրգաններով արտաքին,
    Օրգաններով իր ներքին,
    Պայծաղով ու ուղեղով,
    Վահան գեղձով ու սրտով:
    Պատում է գիշերն ինձ մի զգացում.
    Մարմնամարզուտյան դասեր եմ առնում:
    Տեսնու՞մ եք, որ նա խելքից պակաս է.
    ՈՒրիշներն ունեն քնարաշունչ սեր,
    Խենթուխելար կամ գաղտնաշշունջ սեր,
    Բժշկական սեր - իմ խաչն էլ սա է:
    վիճակն իմ խիստ անորոշ է. պարտության մեջ եմ `կամովի...

  20. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (06.03.2012), Գեա (06.03.2012)

  21. #26
    Պատվավոր անդամ E-la Via-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.07.2009
    Գրառումներ
    1,262
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    impression, շատ շնորհակալ եմ այս թեմայի համար:
    Մեկը ես որքա՜ն քիչ եմ ծանոթ Շառլ Ազնավուր բանաստեղծին: Կարդում եմ ու ինձ վրա զարմանում, որ այսքան ժամանակ ինձ նեղություն չեմ տվել կարդալ թարգմանությունները: Անպայման բացս կլրացնեմ:

    Իսկ մեջբերած այս երկու բանաստեղծություններն ուղղակի.... ուղղակի... no comment.

    Մեջբերում ihusik-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    ՄՆԱ

    Մնա՜,
    Էլի՜ մնա,
    Մնա ինձ հետ,
    Մարմնիս վրա,
    Ձեռքերիս մեջ,
    Թևատարա՜ծ,
    Բավարարվա՜ծ,
    Խենթ ու խելա՜ռ,
    Ու հևասպառ:
    Մնա սիրով
    Ու նվաղած,
    Եվ գիշերով
    Ցանկապատված,
    Սրտիս վրա,
    Առանց ամոթ,
    Մնա կրքոտ,
    Մե՜րկ համարյա:
    Այդպե՜ս մնա,
    Չհագեցած,
    Կյանքիս վրա,
    Ձեռքս սեղմած,
    Գիսախռիվ,
    Մարմնակործա՜ն,
    Հե՜զ, անխռո՜վ,
    Ու ինքնիշխան:
    Այսետղ մնա,
    Բառ մի ասա,
    Հրճվիր, ցնծա,
    Մաշկիս վրա,
    Հույսի գրկում
    Ու գիշերվա,
    Մինչև դրսում,
    Լույսը բացվեր,
    Իմ սե՜ր, իմ սե՜ր...
    Մեջբերում ԿԳԴ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Պիտի կարենալ ժպտալ վերստին
    Երբ քեզ լքում է թանկագինը քո
    Ու մնուն է լոկ ունայնություն սին
    Այս կյանքում տխուր դաժանաբարո
    Պիտի կարենալ,ինչ գնով լինի
    Պատիվը պահել տղամարդ մնալ
    Եվ ինչքան ծանր ու դժվար լինի
    Առանց շրջվելու թողնել հեռանալ
    Բախտի դեմ,որ մեզ ուզում է սանձել
    Եվ երջանկության առաջ կորուսյալ
    Պիտի կարենալ արցունքը զսպել
    Սակայն ես իմ սիրտ լալիս եմ դարձյալ:
    Պիտի կարենալ սեղանը լքել,
    Երբ գիտես որ էլ սեր չեն մատուցի
    Ու խղճալի տեսք երբեք չընդունել
    Վեր կենալ գնալ առանց աղմուկի:
    Պիտի կարենալ կսկիծը դաժան
    Թաքցնել օրվա դիմակի ներքո
    Եվ սանձահարել ճիչերը ցասման
    Վերջին բառերը հեռացող սիրո:
    Սառնասիրտ լինել պիտի կարենալ
    Եվ խաղաղեցնել նվաղած սիրտը,
    Պիտի կարենալ անվրդով մնալ
    Բայց ես քեզ շատ եմ սիրում
    Բայց ես չեմ կարողանում
    Պիտի կարենալ,բայց ես
    ՉԵՄ ԿԱՐՈՂԱՆՈւՄ...
    Հ.Գ. Խնդրում եմ,թարմացրեք էլի էջը, եթե նոր թարգամնություններ կան տեղադրեք, մինչ ինքս էլ կգտնեմ:
    Հեռացողներին ճամփան չի ներում:
    Zulo

  22. #27
    Ավագ Մոդերատոր Moonwalker-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.07.2010
    Հասցե
    Աշխաբադ
    Գրառումներ
    2,026
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում way-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հ.Գ. Խնդրում եմ,թարմացրեք էլի էջը, եթե նոր թարգամնություններ կան տեղադրեք, մինչ ինքս էլ կգտնեմ:
    Ոնց-որ թե թեմայում չի խոսվել Մաեստրոյի 85-ամյակին նվիրված Պերճ Թյուրաբյանի «Ազնավուրը հայերեն» գրքույկի մասին: Հղում:

    Դրանում Շառլի 13 երգերի (Autobiographie, Hier encore, Tu t’laisses aller, Mon émouvant amour, Emmenez-moi, À ma fille, La bohème, Mes emmerdes, La Mamma, Mourir d’aimer, Quand tu m’aimes, Comme ils disent, Je m’voyais déjà) հայերեն տարբերակներն են: Ընդ որում թարգմանությունը երգեցիկ է (երաժշտության հետ հարմարեցրած): ԻՀԿ, վատը չի:

    Ասենք La bohème-ը (հլը փորձեք երգի երաժշտության տակ կարդալ
    Մեր բոհեմը

    Եթե քսան դեռ չկաք
    Գուցե չհասկանաք
    Դուք իմ այս պատմությունը
    Մոնմարտրն այն ժամանակ
    իր վարդերով ճերմակ
    Զարդարում էր մեր տունը
    Որ համեստ էր անշուք
    Բայց մեր բույնն էր տաքուկ
    Ու սիրո մեր դրախտը
    Ես նկարիչ էի
    Որ փնտրում էր բախտը
    Իսկ դու բնորդուհի


    Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
    Երջանկության օրերը մեր
    Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
    Թեկուզ սոված աղքատ օրեր

    Նստած սրճարանում
    Տղերքով անանուն
    Երազում էինք փառքը
    Թե մեզ բախտ վիճակվեր
    Ու մի նկար ծախվեր
    Կգնայինք մեր հարկը
    Կուտեինք մի փոր հաց
    Ու հետո գինովցած
    Կերգեինք մեր երգերը
    Մինջև լույս առավոտ
    Մոռանալով ձմեռը
    Նստած բուխարու մոտ


    Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
    Դու լավն էիր գեղեցկուհի
    Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
    Ամեն մեկս հանճար էր մի

    Հաճախ մինչ լուսադեմ
    Կանգնած կտավի դեմ
    Վրձնել եմ քո պատկերը
    Մերկությունդ անբիծ
    Մարմինդ գիծ առ գիծ
    Քո մարմարե կոնքերը
    Ու միայն առավոտ
    Հոգնած բայց հիացկոտ
    Շարունակում էինք կյանքը
    Մի բաժակ սուրճ խմում
    Ու սիրում մեր տքնանքը
    Եվ սերը մեր սրտում

    Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
    Զույգեր էինք քսան տարեկան
    Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
    Հեշտ էր ապրել օդով միայն

    Պատահում է մերթ մերթ
    Երբ գնում եմ ես ետ
    Անցյալի մեր վայրերը
    Նույնը չէ ոչ մի բան
    Այն տեղերը չկան
    Ուր ծնվել է մեր սերը
    Ձեղնահարկը գողտրիկ
    Մեր սանդուղքը նեղլիկ
    Եվ իմ արվեստանոցը
    Օ տխուր է այնքան
    Մոնմարտրի մեր փողոցը
    Ուր էլ վարդեր չկան

    Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
    Ջահել էինք ազատ ու խենթ
    Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
    Այդ օրերը էլ չեն գա ետ

  23. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (06.03.2012), My World My Space (06.03.2012), Valentina (06.03.2012)

  24. #28
    Պատվավոր անդամ Valentina-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.03.2010
    Գրառումներ
    861
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեր Բոհեմը
    Պերճ Թուրաբյանի կատարմամբ
     •
    • 
     Սեղմել՝ ցույց տալու համար



    Շառլ Ազնավուրին նվիրված թեմա երաժշտություն բաժնում չգտա, այստեղ տեղադրեմ.

    Hier encore-Դեռ երեկ
     •
    • 
     Սեղմել՝ ցույց տալու համար



    Emmenez-moi-ն էլ եմ լսել հայերեն, բայց չգտա որ տեղադրեմ էստեղ:

  25. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    E-la Via (06.03.2012)

  26. #29
    Պատվավոր անդամ Valentina-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.03.2010
    Գրառումներ
    861
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Valentina-ի խոսքերից Նայել գրառումը

    Emmenez-moi-ն էլ եմ լսել հայերեն, բայց չգտա որ տեղադրեմ էստեղ:
    10:00-ից
     •
    • 
     Սեղմել՝ ցույց տալու համար


  27. #30
    Պատվավոր անդամ Yevuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    24.04.2008
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    32
    Գրառումներ
    1,117
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Որոշեցի թարգմանել Ազնավուրի իմ ամենասիրած երգը:

    Non je n'ai rien oublié

    Je n'aurais jamais cru qu'on se rencontrerait
    Le hasard est curieux, il provoque les choses
    Et le destin pressé un instant prend la pause
    Non je n'ai rien oublié

    Je souris malgré moi, rien qu'à te regarder
    Si les mois, les années marquent souvent les êtres
    Toi, tu n'as pas changé, la coiffure peut-être
    Non je n'ai rien oublié

    Marié, moi ? allons donc, je n'en ai nulle envie
    J'aime ma liberté, et puis, de toi à moi
    Je n'ai pas rencontré la femme de ma vie
    Mais allons prendre un verre, et parle-moi de toi

    Qu'as-tu fait de tes jours ? es-tu riche et comblée ?
    Tu vis seule à Paris? mais alors ce mariage ?
    Entre nous, tes parents ont dû crever de rage
    Non je n'ai rien oublié

    Qui m'aurait dit qu'un jour sans l'avoir provoqué
    Le destin tout à coup nous mettrait face à face
    Je croyais que tout meurt avec le temps qui passe
    Non je n'ai rien oublié

    Je ne sais trop que dire, ni par où commencer
    Les souvenirs foisonnent, envahissent ma tête
    Mon passé revient du fond de sa défaite
    Non je n'ai rien oublié, rien oublié

    A l'age où je portais mon cœur pour toute arme
    Ton père ayant pour toi bien d'autres ambitions
    A brisé notre amour et fait jaillir nos larmes
    Pour un mari choisi sur sa situation

    J'ai voulu te revoir mais tu étais cloîtrée
    Je t'ai écrit cent fois, mais toujours sans réponse
    Cela m'a pris longtemps avant que je renonce
    Non je n'ai rien oublié

    L'heure court et déjà le café va fermer
    Viens je te raccompagne à travers les rues mortes
    Comme au temps des baisers qu'on volait sous ta porte
    Non je n'ai rien oublié

    Chaque saison était notre saison d'aimer
    Et nous ne redoutions ni l'hiver ni l'automne
    C'est toujours le printemps quand nos vingt ans résonnent
    Non je n'ai rien oublié, rien oublié

    Cela m'a fait du bien de sentir ta présence
    Je me sens différent, comme un peu plus léger
    On a souvent besoin d'un bain d'adolescence
    C'est doux de revenir aux sources du passé

    Je voudrais, si tu veux, sans vouloir te forcer
    Te revoir à nouveau, enfin... si c'est possible
    Si tu en as envie, si tu es disponible
    Si tu n'as rien oublié
    Comme moi qui n'ai rien oublié



    Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել

    Երբեք չէի մտածի, որ կտեսնվենք:
    Պատահականություն էր. պատահում է,
    Մեր ճակատագիրը մի պահ կանգ առավ,
    Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել:

    Քեզ նայելով՝ ես ժպտում եմ՝ չկարողանալով զսպել
    Ամիսները, տարիները հաճախ հետք են թողնում,
    Սակայն դու չես փոխվել. գուցե միայն սանրվածքդ,
    Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել:

    Հարցնում ես՝ ամուսնացած եմ: Չէ, ցանկություն չունեմ:
    Սիրում եմ ազատությունս, և քեզնից հետո
    Դեռ չեմ հանդիպել կյանքիս կնոջը
    Դե արի գնանք բաժակ բարձրացնենք, կպատմես քեզնից:

    Ի՞նչով ես զբաղվում, հարու՞ստ ես, գո՞հ ես կյանքիցդ:
    Փարիզում մենա՞կ ես ապրում…. իսկ այն հարսանի՞քը,
    Ի դեպ, ծնողներդ երևի պետք է ջղայնացած լինեին,
    Չէ, ես ոչինչ չեմ մոռացել:

    Ո՞վ կասեր, որ պատահական մի օր
    Ճակատագիրը մեզ դեմ առ դեմ կկանգնեցներ:
    Ես կարծում էի, որ ամեն ինչ մահացել է ժամանակի ընթացքում:
    Չէ, ես ոչինչ չեմ մոռացել:

    Չգիտեմ՝ ինչ ասել, որտեղից սկսել,
    Հիշողությունները խեղտում են, գլուխս պտտվում է
    Եվ անցյալը վերադառնում է:
    Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել:

    Այն ժամանակներում, երբ ես հպարտ էի, որ սիրում եմ,
    Քո հայրը, ով ուրիշ ճակատագիր ես որոշել քեզ համար,
    Կոտրեց մեր սերը և ստիպեց լաց լինել,
    Քեզ համար ընտրած ամուսնու համար:

    Ես ուզում էի քեզ նորից տեսնել, սակայն քեզ թաքցրել էին,
    Ես քեզ գրեցի հարյուր անգամ, սակայն առանց պատասխան,
    Երկար պահանջվեց, մինչև քեզնից հրաժարվեի
    Չէ, ես ոչինչ չեմ մոռացել:

    Ինչ արագ անցավ ժամանակը…. սրճարանն արդեն փակվում է:
    Արի ես քեզ ճանապարհեմ մեռած փողոցներով
    Ինչպես այն ժամանակ, երբ քո դռան մոտ համբուրվում էինք:
    Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել:

    Բոլոր եղանակները մեր սիրելու եղանակներն էին,
    Եվ մենք չէին վախենում ո՛չ ձմռանից, ո՛չ աշունից
    Երբ 20 տարեկան էինք, մեզ համար միշտ գարուն էր:
    Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել:

    Ինձ այնքան հաճելի է զգալ քո ներկայությունը:
    Մի քիչ տարօրինակ եմ զգում ինձ, ավելի թեթև
    Հաճախ երիտասարդության սառը ցնցուղի կարիք ունենք.
    Այնքան հաճելի է վերադառնալ անցյալ:

    Ես կցանկանայի, եթե իհարկե դու ուզում ես, ես չեմ պնդում,
    Քեզ նորից տեսնել, մի անգամ էլ…. Եթե դա հնարավոր է
    Եթե դու ցանկություն ունես, եթե դու ազատ ես,
    Եթե դու ոչինչ չես մոռացել
    Ինձ նման, ես ոչինչ չեմ մոռացել:
    Վերջին խմբագրող՝ Yevuk: 21.09.2012, 15:31:

Էջ 2 3-ից ԱռաջինԱռաջին 123 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Սեդա Ազնավուր
    Հեղինակ՝ My World My Space, բաժին` Երաժիշտներ, երաժշտական խմբեր
    Գրառումներ: 2
    Վերջինը: 10.10.2010, 12:01
  2. Շառլ Ազնավուրը Շվեյցարիայում Հայաստանի դեսպան
    Հեղինակ՝ Ներսես_AM, բաժին` Քաղաքականություն
    Գրառումներ: 39
    Վերջինը: 02.03.2009, 01:39

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •