Նվիրվում է 70 - 80 ականներին ծնվածներին
Ինտերնետը լավ բան ա էլի...Ներկայացնում եմ մի կայք, որից ես անկեղծ հուզվեցի...
Այս կայքում հավաքված է 70-80 ական թվականներին ԽՍՀՄ-ում տարածված իրերի նկարները: Նկարները շատ են և գրեթե ամեն ինչ արտացոլված է: Նկարների հետ կա նաև տեքստ, որը սակայն ռուսերեն է: Բայղ դե... Այն ժամանակ շատ բան էր ռուսերեն: Առաջարկում եմ գնալ դեպի ԽՍՀՄ ում 70-80 ականներին ծնվածներից մանկություն:
http://www.obozrevatel.com/news/2006/5/5/110840.htm
Ընտիր էր:
Մակությունս հիշեցի ու մի լավ ուրախացա:
Շնորհակալ եմ:
Մաֆիան անմահ է
Ի՜նչ հավես էր։Աննկարագրելի նոստալգիա ապրեցի...
Բայց հետխորհրդային ժամանակաշռջանի բաներ էլ կային, օրինակ՝ ծամոնները, հյութերը և այլն։
Ժողովուրդ, եկեք էս թեմայում գրենք Խորհրդային ժամանակների հետ կապված հետաքրքիր հիշողությունների մասին, հատկապես այն բաների, որոնք հիմիկվա համար շատ անսովոր ու տարօրինակ են: Կարծում եմ` հետաքրքիր կլինի: Ճիշտ է, նշված կայքում ահագին հետաքրքիր բաներ կային, բայց դրանք, ամեն դեպքում, ռուսի կողմից գրված էին ու, բնականաբար, ռուսի աչքով, ինչը չի կարող ճշգրտությամբ համապատասխանել մերին;
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 14.05.2007, 10:03:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Այն ժամանակվա տարածված բաներից մեկը`
Ձութ ծամելը, ծամոնը թողած ձութ էինք ծամում
Մաֆիան անմահ է
Գոյություն ուներ հայկական արտադրության ծամոն կոֆեի ու անանուխի համերով
Վա՜յ, Կարեն, էդ արդեն շատ հետ գնացիր։Կարեն ջան-ի խոսքերից
Այն ժամանակվա տարածված բաներից մեկը`
Ձութ ծամելըԱնանուխի ու նարնջի ծամոններից էինք ծամում (ի դեպ, Արտգեոյի նշած կայքում դրանց նկարներն էլ կային
Ավելացվել է 1 րոպե անց
Հա, սուրճինը մոռացել էի...Գոյություն ուներ հայկական արտադրության ծամոն կոֆեի ու անանուխի համերովՈւղղակի ես դրանից չէի սիրում, դրա համար մտքիցս թռել էր։
Վա՜յ, նոր հիշեցի, էդ ծամոններից ելակի էլ էր լինում։ Բայց ամենատարածվածը կարծեմ անանուխինն ու նարնջինն էր։
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 14.05.2007, 11:08: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Են ժամանակվա սիրածս ծամոնը Turbo-ն էր, ամենաշատը մեջի թղթերն էի սիրում, լրիվ ավտոները ունեի (հոբբի էի սարքել), մինջև էս վերջին տարները դրանք պահպանվել էին:
Մաֆիան անմահ է
Չէ, Ան, մենք էլ ենք ձութ ծամելՎա՜յ, Կարեն, էդ արդեն շատ հետ գնացիր։Ծամում էինք ու ատամները լրիվ սևանում էին:
Հողի մեջ էն ապակու տակ տարբեր գույների կտորներով «սեկրետ»-ն էլ եմ սարքել, օլովո (հայաերեն ո՞նց ա) էլ ենք հալացրել
Հիշում եմ, որ գնում էինք մեր թաղամասում գտնվող զինվորական ուսումնարանը ու պուլյաներ գողանում
Չէ, Ան, մենք էլ ենք ձութ ծամել
Հողի մեջ էն ապակու տակ տարբեր գույների կտորներով «սեկրետ»-ն էլ եմ սարքել, օլովո (հայաերեն ո՞նց ա) էլ ենք հալացրել
Հիշում եմ, որ գնում էինք մեր թաղամասում գտնվող զինվորական ուսումնարանը ու պուլյաներ գողանում
Ժողովուրդ, բայց որ համեմատում ենք մեր մանկության ժամանակների կենցաղը հիմիկվա հետ, էնպիսի տպավորություն է, կարծես նախնադարյան հասարակարգում ապրած լինենք...Իզուր չի, էլի, որ դա ոչ միայն անցյալ դարաշրջան էր, այլև անցյալ հազարամյակ...
Լավ, դուք շարունակեք զվարճալի «սովետուկներ» հիշել ու գրել, մինչև ես էլ հետաքրքիր բաներ հիշեմ ու գրեմ։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Վայ, ես էդ կայքում դրված իրերից ունեի ու շատ բան մինչև հիմա պահպանել եմ, չնայած մերոնք ինձ դրա համար «Դարիկո» են ասում
Ձութ նույնիսկ ես եմ ծամել, բայց էդ գյուղում էր մենակ լինում, ի դեպ՝ շատ համով էր
Վաաայ, դու է՞լ էիր անում: Ինձ թվում էր, թե դա մենակ Ռուսաստան են անում, որտև երբ եկա Հայաստան ու սկսեցի անել՝ բակի երեխաները զարմացած էինՀողի մեջ էն ապակու տակ տարբեր գույների կտորներով «սեկրետ»-ն էլ եմ սարքել
Բա հիշու՞մ եք էն ժամանակվա հերթերը տալոններով: Որ գնում էին ժամերով հերթ կանգնում մի կտոր հաց առնելու համար…
Բա էն որ ֆորմա-ֆարտուկ էին հագնում աշակերտները, որ պիոներներ էին լինում կարմիր повязка-ներով:
Վայ, բա որ հեռուստացույցով ոչ մի ինտիմ բան ցույց չէին տալիս
Ճիշտ ա՝ շատ փոքր էի էն ժամանակ, դե բայց շա՜տ բաներ եմ հիշում, որքան էլ զարմանալի դա ձեզ թվա
Էլի հիշեմ՝ կգրեմ:
Моя религия очень проста, моя религия - доброта.
(c)<<The Dalai Lama: Kindness, Clarity and Insight>>
http://www.buddhism.am
Re. Նվիրվում է 70 - 80 ականներին ծնվածներին
Մեկ էլ հիշեցի, ոնց էինք պարան խաղում, ու այդ նույն տղաներին համոզում, որ գցեն, մենք թռնենք
Better to light a candle than to curse the darkness.
Նար ջան, եթե հաշվի առնենք, թե դու մանկապարտեզում ինչ էիր «ծամում» ու դրանից հաճույք ստանումՁութ նույնիսկ ես եմ ծամել, բայց էդ գյուղում էր մենակ լինում, ի դեպ՝ շատ համով էր, ապա ոչ մի զարմանալի բան չկա, էն նյութի համեմատ ձյութն ի՞նչ է, որ համով չլիներ։
Չէ, ինչպես ասում են՝ էդ մեկն արդեն ուրիշ մուլտիկից էր։Բա հիշու՞մ եք էն ժամանակվա հերթերը տալոններով: Որ գնում էին ժամերով հերթ կանգնում մի կտոր հաց առնելու համար…
Հա՜, ո՜նց չէի սիրում էդ «ֆորմաները»։ Ախր շատ մռայլ էին է։ Հիշում եմ, էդ սպիտակ գոգնոցներն էլ միշտ գրչի շնորհիվ մխտռվում էին։ Ձերը՝ չգիտեմ ոնց, բայց իմ գոգնոցները միշտ թանաքի մեջ կորած էին լինում (ձեռքիս ափերն էլ հետըԲա էն որ ֆորմա-ֆարտուկ էին հագնում աշակերտները, որ պիոներներ էին լինում կարմիր повязка-ներով:
Մենք էլ տենց տեսարանների կարոտից մեռնում էինք, չէ՞։Վայ, բա որ հեռուստացույցով ոչ մի ինտիմ բան ցույց չէին տալիս
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Մեր թաղում Բրյուս Լիի կլան կար ու մյուսների հետ միշտ կռիվ էին անում, որ Բրյուս Լին ավելի ուժեղ է քան Վան Դամը կամ Առնոլդ Շվարցնեգերը:
Ճիշտ է, սուրճինն ավելի ուշ հայտնվեցՀա, սուրճինը մոռացել էի...
Վա՜յ, նոր հիշեցի, էդ ծամոններից ելակի էլ էր լինում։ Բայց ամենատարածվածը կարծեմ անանուխինն ու նարնջինն էր։
Վարվիր դիմացինիդ հետ այնպես, ինչպես կուզենայիր, որ վարվեն քեզ հետ։
Մթերային խանութները կոչվում էին գաստրոնոմ ու միշտ դատարկ էին լինում…
Առաստաղին էլ վինտիլյատորներ էին կպցրած լինում մեծ և միշտ անջատած էին ու դանդաղ պտտվում էին պատահական քամուց երևի: Հետո առաստաղից էն կպչուն թղթերից էին կախում ճանճ որսալու համար: Հետո կային կոոպտորգ կոչվող խանութնոր, որտեղ բանջարեղեն էին վաճառում:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ