Նվիրվում է 70 - 80 ականներին ծնվածներին

[Artgeo]

Ինտերնետը լավ բան ա էլի... Ներկայացնում եմ մի կայք, որից ես անկեղծ հուզվեցի... Այս կայքում հավաքված է 70-80 ական թվականներին ԽՍՀՄ-ում տարածված իրերի նկարները: Նկարները շատ են և գրեթե ամեն ինչ արտացոլված է: Նկարների հետ կա նաև տեքստ, որը սակայն ռուսերեն է: Բայղ դե... Այն ժամանակ շատ բան էր ռուսերեն: Առաջարկում եմ գնալ դեպի ԽՍՀՄ ում 70-80 ականներին ծնվածներից մանկություն:
http://www.obozrevatel.com/news/2006/5/5/110840.htm

[Կարեն ջան]

Ընտիր էր:
Մակությունս հիշեցի ու մի լավ ուրախացա:
Շնորհակալ եմ:

[Ուլուանա]

Ի՜նչ հավես էր։ Աննկարագրելի նոստալգիա ապրեցի... Բայց հետխորհրդային ժամանակաշռջանի բաներ էլ կային, օրինակ՝ ծամոնները, հյութերը և այլն։

Ժողովուրդ, եկեք էս թեմայում գրենք Խորհրդային ժամանակների հետ կապված հետաքրքիր հիշողությունների մասին, հատկապես այն բաների, որոնք հիմիկվա համար շատ անսովոր ու տարօրինակ են: Կարծում եմ` հետաքրքիր կլինի: Ճիշտ է, նշված կայքում ահագին հետաքրքիր բաներ կային, բայց դրանք, ամեն դեպքում, ռուսի կողմից գրված էին ու, բնականաբար, ռուսի աչքով, ինչը չի կարող ճշգրտությամբ համապատասխանել մերին;

[Կարեն ջան]

Այն ժամանակվա տարածված բաներից մեկը`
Ձութ ծամելը , ծամոնը թողած ձութ էինք ծամում

[Ձայնալար]

Գոյություն ուներ հայկական արտադրության ծամոն կոֆեի ու անանուխի համերով

[Ուլուանա]

Այն ժամանակվա տարածված բաներից մեկը`
Ձութ ծամելը , ծամոնը թողած ձութ էինք ծամում

Վա՜յ, Կարեն, էդ արդեն շատ հետ գնացիր։ Տենց վախենալու բաներ մամաս էր պատմում։ Իմ ժամանակ երեխաներն արդեն ձյութ չէին ծամում։ Անանուխի ու նարնջի ծամոններից էինք ծամում (ի դեպ, Արտգեոյի նշած կայքում դրանց նկարներն էլ կային ), որոնցից փուչիկ անել չէր լինում...

Ավելացվել է 1 րոպե անց

Գոյություն ուներ հայկական արտադրության ծամոն կոֆեի ու անանուխի համերով

Հա, սուրճինը մոռացել էի... Ուղղակի ես դրանից չէի սիրում, դրա համար մտքիցս թռել էր։
Վա՜յ, նոր հիշեցի, էդ ծամոններից ելակի էլ էր լինում։ Բայց ամենատարածվածը կարծեմ անանուխինն ու նարնջինն էր։

[Կարեն ջան]

Են ժամանակվա սիրածս ծամոնը Turbo-ն էր, ամենաշատը մեջի թղթերն էի սիրում, լրիվ ավտոները ունեի (հոբբի էի սարքել), մինջև էս վերջին տարները դրանք պահպանվել էին:

[Artgeo]

Վա՜յ, Կարեն, էդ արդեն շատ հետ գնացիր։ Տենց վախենալու բաներ մամաս էր պատմում։ Իմ ժամանակ երեխաներն արդեն ձյութ չէին ծամում։ Անանուխի ու նարնջի ծամոններից էինք ծամում (ի դեպ, Արտգեոյի նշած կայքում դրանց նկարներն էլ կային ), որոնցից փուչիկ անել չէր լինում...

Չէ, Ան, մենք էլ ենք ձութ ծամել Ծամում էինք ու ատամները լրիվ սևանում էին:

Հողի մեջ էն ապակու տակ տարբեր գույների կտորներով «սեկրետ»-ն էլ եմ սարքել, օլովո (հայաերեն ո՞նց ա) էլ ենք հալացրել
Հիշում եմ, որ գնում էինք մեր թաղամասում գտնվող զինվորական ուսումնարանը ու պուլյաներ գողանում Քանի որ չաղ երեխա էի ու չէի կարող բարձրանալ ցանկապատը՝ միշտ կանգնում էի դուրսը ու հենց կասկածելի մարդկանց էի տեսնում որոշակի ձայներ էի հանում ու զգուշացնում մերոնց:

[Sergey]

Հա, սուրճինը մոռացել էի... Ուղղակի ես դրանից չէի սիրում, դրա համար մտքիցս թռել էր։
Վա՜յ, նոր հիշեցի, էդ ծամոններից ելակի էլ էր լինում։ Բայց ամենատարածվածը կարծեմ անանուխինն ու նարնջինն էր։

Ճիշտ է, սուրճինն ավելի ուշ հայտնվեց

[Լեո]

Լավ բան ա էլի youtube-ը Քիչ առաջ պատահական գտա այս վիեոն, որի համար մանուկ ժամանակ ուղղակի խենթանում էի Օրերով սպասում էի, որ գա այն պահը, երբ ես կվայելեմ այս անզուգական մեկ րոպեն Գերում էր և՛ վիդեոն, և՛ իհարկե մեղեդին Նոստալգիա ապրեցի

[Rhayader]

Ընդհանուր առմամբ, ես 80-ականներում 4 տարի եմ ապրել, որոնցից առնվազն երեքը բավականին լավ եմ հիշում (մեր Весна-308 հեռուստացույցը, գյուղի շրջանը, երկրաշարժն ու պատերազմի սկիզբը): Բայց դե ընդհանուր առմամբ, երեխա լինելով, շատ բաների վրա ուշադրություն չէի դարձնում կամ չէի հասկանում:

Մեր հեռուստացույցն այ, այսպիսին էր.

[Rhayader]

The Neverending Story ֆիլմն իմ կյանքում առանձնահատուկ տեղ է զբաղեցնում (իհարկե, միայն առաջին մասը).



Ընդհանուր առմամբ, ինչքան էլ որ գրքից ավելի պարզ/թույլ լինի, ու անդրադառնա միայն գրքի առաջին կեսին, երևի ամենապայծառ բաներից է որ ամբողջ կյանքումս տեսել եմ: Ու ինչ-որ տեղ ժամանակակից երեխաներն իրենց սանգվինիկ/խոլերիկ ֆիլմերով ու մուլտերով մեղքս են գալիս: Մի բան կար ժամանակին, որ ռեյտինգների, ցենզուրայի ու հոլիվուդի, երիցս անիծյալ Դիսնեյի ու կոմմերցիայի մեջ կորել է: Ցանկացած դեպքում, եթե չեք նայել, անպայման նայեք: Իսկ եթե նայել եք՝ կարծում եմ, կուզեք վերհիշել:

P.S. Արէայի նոստալգիան չբռներ՝ ես այս թեման բացողը չէի

[Rhayader]

Եթե կինոներից խոսք գնաց, մի քանի բան էլ հիշեմ.



Երևի Ghostbusters-ը ներկայացնելու կարիք չկա ոչ մեկին, ով 90-ականներից շուտ է ծնվել

[Sagittarius]

The Neverending Story ֆիլմն իմ կյանքում առանձնահատուկ տեղ է զբաղեցնում (իհարկե, միայն առաջին մասը).

Ընդհանուր առմամբ, ինչքան էլ որ գրքից ավելի պարզ/թույլ լինի, ու անդրադառնա միայն գրքի առաջին կեսին, երևի ամենապայծառ բաներից է որ ամբողջ կյանքումս տեսել եմ: Ու ինչ-որ տեղ ժամանակակից երեխաներն իրենց սանգվինիկ/խոլերիկ ֆիլմերով ու մուլտերով մեղքս են գալիս: Մի բան կար ժամանակին, որ ռեյտինգների, ցենզուրայի ու հոլիվուդի, երիցս անիծյալ Դիսնեյի ու կոմմերցիայի մեջ կորել է: Ցանկացած դեպքում, եթե չեք նայել, անպայման նայեք: Իսկ եթե նայել եք՝ կարծում եմ, կուզեք վերհիշել:

P.S. Արէայի նոստալգիան չբռներ՝ ես այս թեման բացողը չէի

Եթե կինոներից խոսք գնաց, մի քանի բան էլ հիշեմ.

Երևի Ghostbusters-ը ներկայացնելու կարիք չկա ոչ մեկին, ով 90-ականներից շուտ է ծնվել

աաաա, էս ինչ ես անում. աչքիս էսօր սաղ գիշեր ֆիլմ նայեմ.

բա հլը էս

[Rhayader]

աաաա, էս ինչ ես անում. աչքիս էսօր սաղ գիշեր ֆիլմ նայեմ.

բա հլը էս

Մեղա, մեղա, էս շարքի ամենասիրածս պահերը կապված են «Голубая устрица» բարի հետ (if you know what I mean)