...Սալվատորե Ֆերագամոն ըստ էության եղել է կոշկակար /թեև շատ հարուստ ընտանիքում է ծնվել/ , իր առաջին կոշիկը կարել է 12 տարեկանում և այդ ժամանակներից սկսած՝ այնպիսի կոշիկներ է կարել, որ կրել են բացառությամբ աշխարհի ամենահռչակավոր ու հայտնի մարդիկ: Այդ կոշիկները այսօր ցուցադրված են տարբեր թանկարաններում և ամեն մեկն իրենից ներկայացնում է ստեղծագործություն...

Ասածս ի՞նչ է... Ավելի լավ է լինել լավ կոշկակար, քան վատ երգիչ/երաժիշտ...
Եթե մարդը մի գործով է զբաղվում, որի մեջ չի ներդնում բոլոր ուժերը, չի փորձում ամենալավը ստեղծել, այլ միջին, միջակ մակարդակի վրա "գործեր" է "թխում" մեկը մյուսի հետևից, բոլորը իրար նման ու առանց ջանք գործադրելու, դա էլ հենց կոչվում է արհեստ, ոչ թե արվեստ...