մի քանի անգամ գրել եմ թեմայի շրջանակներում, փայլուն օրինակ Հարութ Փամբուկչյանը, Թաթան, իրանք էլ են թուրքական կլկլոցի վարպետներ?
մի քանի անգամ գրել եմ թեմայի շրջանակներում, փայլուն օրինակ Հարութ Փամբուկչյանը, Թաթան, իրանք էլ են թուրքական կլկլոցի վարպետներ?
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Թաթայի երգերը ադրբեջանական երգերի վերամշակումներ ենREAL_ist-ի խոսքերից
I may be paranoid but no android!
տո բադրջանցիք վաբշե ով դառան, ետ ադրբեջանական սաղ եստռադանա Թաթայի երգերի վերամշակումը
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Շատ ամպագոռգոռ ես հնչում, բայց սխալվում ես, հենց Թաթան է հանդիսանում ադրբեջանական էստրադայի վերամշակման արդյունք:
Ցավակցում եմ....
I may be paranoid but no android!
աեպելվուլֆ ջան, ինձ վաբշե չի հետաքրքրում թե ով ում վերամշակումնա, շատ հնարավորա որ ադրբեժանական եստրադանե թուրքականի վերամշակումնա, թուրքականել թուրքմեն մոնղոլականի, դրանք էլ իրենց հերթին կարողա չինացիքից են վերցրել նոտաներնել դալայ լամանա գրել
էականը կատարումնա, եթե լավա երգում, պարտադիր չի իրա երգը լինի, կարևորը հայավարի երգումա մարդկանց ուրախացնումա իսկ ոմանք ստեղ թուրքի նկատմամբ տածած ատելությունը թափում են ետ մարդկանց գլխին
Վերջին խմբագրող՝ Ռուֆուս: 01.02.2009, 23:56:
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
լսիր՜ հարգարժան խորիմաստասեր. հիմա ես որոշ տողեր կբերեմ Ասատրյանի քո որակումով մակերեսային իմաստներից ։եթե դու քո ՙխորիմաստ ՚երգերից կարող ես ավելի լավ մտքեր բերել. քո հետ համաձայն կլինեմ։չնայած չգիտեմ. թե քո որակումով ի՞նչ է իրական արժեք։անձամբ իմ գերագույն արժեքներն են ՝հավասք.հայրենիք և սեր որոնց մասին երգում էր Արամը։ եթե ձեր ՙխորիմաստ՚ճաշակը չի խաթարվի ՝կարդացեք։ռուսները լսում են, որովհետև նրանց համար յուրօրինակ են արևելյան ոճի մոտիվները, իսկ բառերը նրանք, իհարկե, չեն հասկանում:
իսկ արտասահմանի հայերն այն լսում են, որովհետև նրանց մեծ մասը հենց աշխատավոր դասի մարդիկ են, որոնց ավելի հարազատ է ոչ խորիմաստ երաժշտությունը
հավատքի մասին
Հիսուս դու աշխարհ եկար՝ պատմես Աստծո մասին.
մարդի՛ք մեղքերի համար կյանքը տվեծ Աստծո որդին
ների՛ր մեղքերի համար դու մեզ Տեր
դու կյանք. հավատք և սեր։ .....
հայրենիքի մասին
Հայն աշխարհի խդճի մաղն է.նշխարհքն է
նրա տունը. հայոց միակ աշխարհն է
փիրուզ մոմով թագը Մասիս մեծ սարն է
անհնար է հայոց ոգին ընկճել։....
կամ
մեծ անուն հռչակ ունես ամբողջ աշխարհում
քաջերիդ գիտակներիդ ով չի ճանաչում
որքան էլ որ գովեմ քեձ արժանի ես դու
ժայռերի լույսերի մեջ փարոս հայաստան։
կամ
ես մեռնիմ են հայի աչքերին
որ միշտ նայում է Մասիս սարին
ես ել հեռվից եմ քեզ միշտ նայում
քո ճերմակ գագաթն եմ համբուրում
Մասիսը տխուր է Անիս ավերված
կյանքիս կամուրջները ծխում են այրված
ետ ճամբա չունեմ ես. իմ սիրտն է այրված.
ինչպե՞ս ապրեմ ես. ասա Տեր Աստված
փիլիսոփայական.
այս աշխարհում. որի մի կաթիլն էի
ծովերիծ շատ արցունքներ ճաշակեցի
այս աշխարհում արեգակ էի
լուսնի լույսին կարոտ մնացի
այս աշխարհում երգիչ էի
լեռներից լուռ կյանքով ապրեցի
փոխվել է ամեն մի բան
չեմ գտնում բախտիս ճանբան
մանկությունից մինչև խոր ծերություն։
փոխվել է ամեն մի բան
պապերիս խրատն անգամ
չկա ոչ սեր ոչ հույս ոչ արդարություն։
էլ չեմ ասում ծնողական սիրո և մարդկային սիրո երգերի մասին։
այս փոքրիկ մեջբերումները ուղղակի կաթիլներ են այն հսկայական ծովից. որ որպես ժառանգություն մնաց մեր ազգին։
հիմա ով մեծն խորիմաստասեր բարեկամ. կխնդրեի. որ մի քիչ ՙլուսավորեիր՚ինձ .ձերդ պայծառափայլ մտքով և ասէիք. թե վերը նշված տողերում որոնք են անիմաստ ու ցածրաճաշակ։չմնանք ՙխավարում՚
Ես հասկացա, թե ինչու են ոմանք ռաբիզ սիրում:
DIXIcarpe noctem
Աստված սիրեքա... ես տապալված եմ
Держи меня за руку долго, пожалуйста,
Крепко держи меня, я не пожалуюсь...
Quyr Qery (17.08.2012)
Գոհարներ են, ես ցնցված եմլսիր՜ հարգարժան խորիմաստասեր. հիմա ես որոշ տողեր կբերեմ Ասատրյանի քո որակումով մակերեսային իմաստներից ։եթե դու քո ՙխորիմաստ ՚երգերից կարող ես ավելի լավ մտքեր բերել. քո հետ համաձայն կլինեմ։չնայած չգիտեմ. թե քո որակումով ի՞նչ է իրական արժեք։անձամբ իմ գերագույն արժեքներն են ՝հավասք.հայրենիք և սեր որոնց մասին երգում էր Արամը։ եթե ձեր ՙխորիմաստ՚ճաշակը չի խաթարվի ՝կարդացեք։
հավատքի մասին
Հիսուս դու աշխարհ եկար՝ պատմես Աստծո մասին.
մարդի՛ք մեղքերի համար կյանքը տվեծ Աստծո որդին
ների՛ր մեղքերի համար դու մեզ Տեր
դու կյանք. հավատք և սեր։ .....
հայրենիքի մասին
Հայն աշխարհի խդճի մաղն է.նշխարհքն է
նրա տունը. հայոց միակ աշխարհն է
փիրուզ մոմով թագը Մասիս մեծ սարն է
անհնար է հայոց ոգին ընկճել։....
կամ
մեծ անուն հռչակ ունես ամբողջ աշխարհում
քաջերիդ գիտակներիդ ով չի ճանաչում
որքան էլ որ գովեմ քեձ արժանի ես դու
ժայռերի լույսերի մեջ փարոս հայաստան։
կամ
ես մեռնիմ են հայի աչքերին
որ միշտ նայում է Մասիս սարին
ես ել հեռվից եմ քեզ միշտ նայում
քո ճերմակ գագաթն եմ համբուրում
Մասիսը տխուր է Անիս ավերված
կյանքիս կամուրջները ծխում են այրված
ետ ճամբա չունեմ ես. իմ սիրտն է այրված.
ինչպե՞ս ապրեմ ես. ասա Տեր Աստված
փիլիսոփայական.
այս աշխարհում. որի մի կաթիլն էի
ծովերիծ շատ արցունքներ ճաշակեցի
այս աշխարհում արեգակ էի
լուսնի լույսին կարոտ մնացի
այս աշխարհում երգիչ էի
լեռներից լուռ կյանքով ապրեցի
փոխվել է ամեն մի բան
չեմ գտնում բախտիս ճանբան
մանկությունից մինչև խոր ծերություն։
փոխվել է ամեն մի բան
պապերիս խրատն անգամ
չկա ոչ սեր ոչ հույս ոչ արդարություն։
էլ չեմ ասում ծնողական սիրո և մարդկային սիրո երգերի մասին։
այս փոքրիկ մեջբերումները ուղղակի կաթիլներ են այն հսկայական ծովից. որ որպես ժառանգություն մնաց մեր ազգին։
հիմա ով մեծն խորիմաստասեր բարեկամ. կխնդրեի. որ մի քիչ ՙլուսավորեիր՚ինձ .ձերդ պայծառափայլ մտքով և ասէիք. թե վերը նշված տողերում որոնք են անիմաստ ու ցածրաճաշակ։չմնանք ՙխավարում՚
Կարծում եմ արժի ավելացնել հանրակրթական դպրոցների գրականության ծրագրում: Կամ ավելի ճիշտ կլինի երևի ռաբիզ առարկա մտցնել, ու մանրամասն ուսումնասիրել այս գործերը:
օրինակ, վեցնենք միայն այս քառյակը: ես ինքս Կոմիտաս կամ Լուսինե Զաքարյան լսելով ավելի շատ եմ Աստծու մասին մտածում, քան Արամ Ասատրյան, որի այս տողերը մի կողմից նման են աղոթքի, քանի որ Աստծուց ներում են խնդրում, սակայն մյուս կողմից... ի՞նչ աղոթք, չէ՞ որ Քրիստոսն ինքն է ասում, որ աղոթք անելիս պետք է մտնես սենյակդ, դուռը փակես ու դիմես Աստծուն, որ ծածուկումն է… (Մատթեոս 6, 6)
կամ ասենք, հենց հիմա ինքս էլ Հայաստանում չլինելով հանդերձ ավելի հաճույքով եմ լսում հայրենիքին նվիրված Շուշան Պետրոսյանի ու Ալլա Լևոնյանի երգերը՝ նրանց մեջ ավելի մեծ իմաստ տեսնելով քան Արամ Ասատրյանի երգերի: էլ չեմ ասում, օրինակ, Ջիվան Գասպարյան, Արա Գևորգյան… որոնց մեղեդիները նույնիսկ առանց բառերի ավելի շատ բան են ասում Հայաստանի մասին, քան Արամ Ասատրյանինը:
կներես, բայց քո խորիմաստ տողերի մեջ խոր իմաստ չեմ տեսնում: և կրկնվեմ, ես ռաբիսը հակաերաժշտություն չեմ համարում, պարզապես կարծում եմ, որ նրանից բազում անգամ խորիմաստ ու հաճելի երգեր կարելի է լսել, եթե, իհարկե, հասկանում ենք դրանք:
anyone who keeps the ability to see beauty never grows old
franz kafka
Կարծում եմ արժի ավելի մանրամասն վերլուծել: Գնացինք:
Այստեղ հեղինակը հակիրճ ներկայացնում է նոր կտակարանի բովանդակությունը՝ երկրորդ տողում դիմելով մարդկանց, իսկ առաջին տողում ոչ ավել ոչ պակաս Հիսուսին, երրորդ տողում՝ ավելի բարձր ատյանի և եզրափակում է «հույս հավատ սեր արտահայտության» յուրովի ձևափոխված տարբերակով:
Քառատողը սկսվում է հանճարեղ աբստրակցիայով՝ խղճի մաղը: Ես անպայամ կփորձեմ հասկանալ թե դա ինչ է, առայժմ չեմ հասկանում: Չգիտեմ, թե խղճի մաղն ինչա, բայց հայն աշխարհի էդ բանն ա: Փաստորեն հեղինակը կոդավորված կերպով ինֆորմացիա է տալիս հայ մարդու առաքելության մասին: Այնուհետև այս մտքին անսպասելիորեն հետևում է «նշխարքն է»: Առաջին հայացքից անկապ բառ այս կոնտեքստում, բայց ահա անցնելով առաջ նկատում ենք, որ երկրորդ տողը վերջանում է «աշխարհն է» բառերով և պարզ է դառնում, «նշխարքի» միսիան՝ հանգ ենք սազացնում: Հասնում ենք ամենաուշագրավ հատվածին՝ փիրուզ մոմով թագը: Ենթադրում եմ, որ փիրուզագույն մոմի մասին է խոսքը, որն ինչ-որ կապ ունի թագի հետ և այդ ամբողջն իրար հետ Մասիս սարն է: Եվ վերջում հեղինակը զգալով, որ արդեն մի անգամ զոհաբերել է իմաստային մասը հանուն հանգավորման, որոշում է այլևս այդպես չանել և ավարտում է քառատողը հենց այնպես, առանց հանգերին ուշադրություն դարձնելու՝ «անհնար է հայոց ոգին ընկճել»: Հանճարեղ է:
Շարունակելի …
Վերջին խմբագրող՝ Ձայնալար: 02.02.2009, 00:15:
aerosmith (02.02.2009), Ariadna (04.02.2009), Freeman (06.08.2010), Kita (02.02.2009), Quyr Qery (17.08.2012), Rhayader (04.02.2009), Xelgen (02.02.2009), _DEATH_ (09.11.2009), Երկնային (02.02.2009), Երվանդ (02.02.2009), մարդագայլուկ (14.04.2014), Մարկիզ (03.02.2009), Ուլուանա (02.02.2009), Ռուֆուս (19.06.2009)
...ավելի լավ հակագովազդ անհնար էր պատկերացնել։
...գրեցի ես՝ քիչ թե շատ ուշքի գալուց հետո։
Держи меня за руку долго, пожалуйста,
Крепко держи меня, я не пожалуюсь...
Հույս ես տալիս ՞
Ինչ ամոթ ա, հայկական երաժշտությունն այն աստիճան են աղավաղել, որ հիմա մեզ թուրքականը հարազատ է թվում
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Հարգելի Ձայնալարի թույլատրությամբ՝ շարունակեմ հայ երգարվեստի վերլուծության ազգանվեր գործը.մեծ անուն հռչակ ունես ամբողջ աշխարհում
քաջերիդ գիտակներիդ ով չի ճանաչում
որքան էլ որ գովեմ քեձ արժանի ես դու
ժայռերի լույսերի մեջ փարոս հայաստան։
Առաջին տողում հեղինակը գովերգում է Հայաստանի փառքն ու որոտաձայն հռչակը՝ ցուցաբերելով աշխարհագրական զարմանալի գիտելիքներ: Երկրորդ տողը կերտված է՝ արտահայտելու համար հեղինակի արդարացի ու խորին զարմանքն ու ապշությունն առ այն, թե ինչպե՞ս կարելի է չճանաչել հայ քաջագետներին: Շարունակության մեջ հեղինակն ընդունում է սեփական գովերգական աղքատիկ բառապաշարի ոչնչությունը աշխարհացուց հայկական հռչակի հանդեպ: Եվ, որպես սույն լիրիկական զեղման ամփոփում, արտիստն իր չափազանց ռեալիստական-տրանսցենդենտալ քառատողին գեթ դույզն ինչ հեքիաթային ու խորհրդապաշտական նրբերանգ հաղորդելու համար երկնում է ինչ-որ առեղծվածային լուսեղեն ու լուսաճառագ ժայռեր, որոնց կուրացուցիչ ցոլքերի մեջ է՛լ ավելի պայծառ է բռնկվում Հայսատան-փարոսը:
Վերջին խմբագրող՝ Հայկօ: 02.02.2009, 00:20:
DIXIcarpe noctem
aerosmith (02.02.2009), Amaru (02.02.2009), Ariadna (04.02.2009), Freeman (06.08.2010), Quyr Qery (17.08.2012), Rhayader (02.02.2009), Xelgen (02.02.2009), _DEATH_ (09.11.2009), Երկնային (02.02.2009), Երվանդ (02.02.2009), մարդագայլուկ (14.04.2014), Մարկիզ (03.02.2009), Ուլուանա (02.02.2009), Ռուֆուս (19.06.2009)
Ի՞նչ համեմատություն, ես ապշած եմ
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ