Իսկ ես էսօր նրա հետ հանդիպման եմ (ցավոք՝ ոչ անձնական)
Իսկ ես էսօր նրա հետ հանդիպման եմ (ցավոք՝ ոչ անձնական)
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
Քանի որ "Հայոց բանակ" թեման դեռ փակ է՝...
Վարդան Պետրոսյանի տղան գնում հայոց բանակ
Դերասան Վարդան Պետրոսյանի տղան` Հայկ Պետրոսյանը, պատրաստվում է բանակ գնալ: Լրագրողներից մեկի հարցին, թե հայկական բանակ է գնալու Հայկը, դերասանը զարմացած պատասխանեց, թե էլ որ.«Ձեզ թվում է մյուս երկրների բանակն ավելի լավն է, քան` մերը. սխալվում եք»: Վարդան Պետրոսյանը նշեց, որ Հայկը պատրաստ է զինվոր դառնալ, քանի որ գիտի` գնում է մայրերին եւ քույրերին պաշտպանելու համար.«Տղայիս մեկն հարցրել էր՝ պիտի բանակ գնաս, որ էս լակոտների՞ն պաշտպանես, ինքն էլ պատասխանել էր՝ չէ, որ քո մորն ու քրոջը պաշտպանեմ. այնպես որ, տղաս պատրաստ է բանակ գնալ»,-ասաց սիրված դերասանը: Նա նկատեց նաեւ, որ տղան բանակ է գնում «աշխատած», քանի որ շատերը սպասում են, որ բանակից գան, նոր սկսեն ինչ-որ բան անել.«Հայկը հիմա էլ դահլիճ է փնտրում, որ իր ներկայացումը խաղա»:
yerkir.am
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Սիրում եմ Վարդանին
Ինքը իմ կնքահոր եղբայրն ա
Տպավորություններս նկարագրել չեմ կարող... Որովհետև աննկարագրելի ու անպատմելի էր։ Բոլորս ժամանակի զգացողությունը կորցրել էինք. երևի մի քանի ժամ էլ զրուցեինք՝ չէինք ձանձրանա։
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
Հենց նոր եկա "Սեռասարսափ" ներկայացումից: Իրոք որ հրաշալի...
Մեջս էմոցիաները եռռում են, չգիտեմ ինչ գրեմ, ուզում եմ գրեմ, բայց նաև չեմ ուզում այնպես անել, որ իմանան, թե ինչ կա ներկայացմանը: Դեռ երկու ներկայացում էլ կա, ով չի գնացել, խորհուրդ եմ տալիս՝ գնացեք, հաստատ չեք փոշմանի: Նստել ու մտածում եմ թե ինչ գրեմ, ախր էնքան բան կա գրելու, բայց նաև էնքան բան կա, որ չեմ ուզում գրել, ուղղակի ուզում եմ դրանց մասին ինքս իմ մեջ մտածեմ: Խոսվեց ամեն ինչից, թե՛ հիմիկվա ջահելությունից, թե՛ "էն" ժամանակվա սովետից, թե՛ հարսանիքից, թե՛ այլանդակված սեքսից, թե՛...թե՛...թե՛...
Ու ամեն ինչը կապում էր իրար հետ, որ առանձին ասեն էլ այս թեմաները, մտքովդ էլ չես կարող անցկացնել, թե ոնց կապես իրար հետ: Բայց ինքը էն ձև էր կապում, ոնց որ գույների տեսակներ լինեին՝ կարմիր, դեղին, կանաչ, սև... իրար հետ կապված լինեին շատ սերտ կապով:
Առաջ որ ասում էին, թե դերասանը "մաքուր" է խաղում, կամ "ազնիվ" է բեմի վրա, ասում ու՜ֆֆֆ, թե ի՞նչն ա ազնիվ, խաղում են շատ հրաշալի թատրոն շատ լավ դերասանական վարպետությամբ, բայց էս ներկայացմանը զգացի, որ իրոք սրտանց էր խաղում, վերջում չէր ուզում բաժանվել: Գիտեմ, շատերդ չեք էլ հավատա, որ ըտենց բան ա, կասեք քեզ ա թվացել, լավ ա դերասանություն արել, բայց չէ՛, աչքերը չեն կարող դերասանություն անել, իսկ ես ուշադիր նայում էի հենց նրանց
Ախպերո՞, դու էլ էիր փաստորեն էսօր այնտեղ ) իսկապես աննկարագրելի հաճույք էր, շատ էի սիրում Վ.Պետրոսյանին, էսօրվանից՝ 120 անգամ ավելի շատ
ժողովուրդ մի բան ասեմ, չհարձակվեք
Էն, որ ինքը տաղանդավոր մարդ է, դրա հետ վիճել չեմ կարող, բայց որ էսպես ասած իրա ներկայացումը "վերջն" էր, վիճում եմ
խառը իրար կապող մտքեր, որոնցից ես առաջին րոպեներին ուղղակի ապշած նստել էի. ոչ խնդալս էր գալիս, ոչ էլ լացս: Սարսափի պահերը լավն էին:
Չգիտեմ ձեր առօրյայում ինչպես, բայց մեր ներքին խոհանոցում դրանից շատ ավելի "կպնելի" հումորներ ենք անում`առանց ներողության մի տեսակ բարձրաձայն ասում էր էն, ինչ բոլորս մեր տներում խոսում ենք:
Որոշել եմ` էլ ինքնակամ չեմ գնալու, բացատրեմ.
ինձ մատուցում են մի ապրանք, որի համար ես վճարում եմ ամենազեղչված գներով 2500 դրամ` ինչ է թե արտասահմանյան արտադրող է
իսկ տեղական արտադրանքը, որն ԻՄ համար շատ ավելի որակով ու ընկալելի է, ամենաբարձր գներով 1500 դրամ արժի:
Զարկ տվեք տեղական արտադրանքին
վիճակն իմ խիստ անորոշ է. պարտության մեջ եմ `կամովի...
Սրանից վերևի գրածդ լրիվ քո իրավունքն է, բան չեմ ասում։
Բայց ի՞նչ է նշանակում «արտասահմանյան արտադրող» Վարդան Պետրոսյանի ի՞նչն է «արտասահմանյան արտադրող», էն, որ Ֆրանսիայո՞ւմ է ապրել։
Ու էդ ո՞րն է «տեղական» և «ավելի որակով» արտադրանքը։ Ասա՝ մենք էլ զարկ տանք։
Հ. Գ. Վարդան Պետրոսյանին չեմ աստվածացնում։ Ես իրեն որպես մտածող ավելի եմ սիրում, քան որպես դերասան։ Ավելի ճիշտ՝ դերասանի միջի մտածողին եմ սիրում, թե չէ ներկայացումներում լինում են բաներ, որ էնքան էլ չեմ հավանում։
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
Արտասահմանյանի տակ նկատի ունեմ հիմնականում դրսում ապրող ստեղծագործողը, որն իր արտադրանքը գալիս է էստեղ ներկայացնելու ու ավելի թանկ գներով, որովհետև դե ճանապարհածախս է, ապրանք ներմուծելուց ԱԱՀ կա ու մանր-մունր բաներ (նույն Վ. Պետրոսյանը, Ն. Դուրյանը):
Տեղական արտադրանքը նույն մեր Դրամատիկականում, Սունդուկյանում ու մնացած թատրոններում մատուցվող "արտադրանքն" է, որ խեղճերը ճղվում են, որ գոնե 1500-ի հասցնեն
մտածող, անկախ, ստեղծագործող... որակումներին դեմ չեմ, բայց ավելացրու նաև լավ "բիզնեսի" մտահղացումներով հարուստ մարդ (ի դեպ իմ կողմից անչափ գնահատելի որակավորում ):
էլի եմ շեշտում` ԻՄ համար տեղականը որակով ու գնի առում (չմտածեք մենակ, թե 1500-ը շատ եմ համարում ) շատ ավելի նախընտրելի է:
վիճակն իմ խիստ անորոշ է. պարտության մեջ եմ `կամովի...
Ներողություն, բայց իմ համար աբսուրդ ա քո «արտասահմանյանի» ու «տեղականի» տարանջոտումը: Բացի էդ` չեմ համարում, որ Վարդան Պետրոսյանի ներկայացումների տոմսերը թանկ են: Սեռասարսափի տոմսերը 1500-ից էին սկսում, ամենաթանկն էլ կարծեմ 5000-ն էր: Նորմալ գներ են, առավել եւս որ նայում ենք մակարդակին: Բացի էդ` ո՞նց ես որոշում` Վարդան Պետրոսյանը ստեղ ապրող ա՞, թե՞ դրսում ապրող: Էս ա, քանի ամիս ա ստեղ ա, հիմա գնում ա, կարծեմ գարնանը էլի ա գալու: Տարվա կեսը (կամ գուցե կեսից ավելը) Հայաստանում ա…
մի քիչ էլ ու ինձ կմեղադրեք ազգամիջյան մասնատումների մեջ կարծում եմ` շատ լավ ընկալելի էր ասածիս ենթատեքստը:
Տոմսերը թանկ չեն, բայց եթե համեմատես մյուս մեր ներկայացումների տոմսերի արժեքի հետ, չհամաձայնվելու տեղ չունես: (կարծեմ` սկսում է 2000-ից):
Ներկայացման մակարդակն ինձ համար համեմատականով օրինակ դրամատիկականի ներկայացումների հետ, կներես, զիջում է
ԻՆՁ համար դրսի ապրող է, ես ինքս ինձ համար եմ որոշում, ձեզ չեմ պարտադրում
վիճակն իմ խիստ անորոշ է. պարտության մեջ եմ `կամովի...
Էս վերջին գրածները չէի կարդացել: Արտասահմայան ասելով հասկանում եմ, թե ինչ նկատի ունես, դրա համար էդ թեմայով խոսել չարժի էլ: Ինչ վերաբերվում ա ներկայացումներին՝ ճաշակի հարց ա, մեկին մի բանը դուր ա գալիս, մյուսին՝ ոչ:
Համաձայն եմ նաև մի բանի հետ. նույն բանը կարող է ինքը ասել (նույն առոգանությամբ) ու ամբողջ դահլիճը կծիծաղի, իսկ մի այլ, քիչ ճանաչված դերասանի դեպքում կարող ա ձեռ առնեն: Դա բնական ա, ճանաչված մարդու ու քեզ հաճելի մարդու նույնիսկ տեղ-տեղ անկապ ասածն էլ ա մեկ մեկ հաճելի թվում
Էս ասածիցս չենթադրեք, թե ես ասում եմ, որ նրա ասածը անկապ ա: Ընդհակառակը՝ շա՜տ ա դուրս գալիս թե՛ իր ներկայացումները, թե՛ ասած մտքերը, թե՛ էդ ասելու ձևը, թե՛ իր խաղացած դերերը... թե-երի շարանը չշարունակեմ
Ինչ վերաբերվում ա տարբեր թեմաները իրար կապելուն, ասեմ որ դա ինձ շատ դուր է գալիս. ընենց բաներ ա կապում իրար հետ, որ մտքովդ էլ չէր անցնի, բայց իր ասելով հասկանում էս, որ իրոք իրար շատ մոտիկ են այդ բաները:
Ինչ վերաբերվում ա "տեղականին", ասեմ, որ տեղականից քչից-շատից Աշոտ Ղազարյանին եմ հավանում, բայց էս վերջին ներկայացմանը որ գնացի, էդքան էլ դուրս չեկավ: Ավելի շուտ՝ դուրս եկավ, բայց Վարդանի հետ համեմատելու չէր:
Տեղականից մեկ էլ շատ սիրեցի No comment-ը, բայց չեմ կարծում, որ դա կարելի է սրա հետ համեմատել: Այնտեղի հումորը և այստեղինը լրիվ ուրիշ "կլասսերի" էին, իրար հետ համեմատել չեմ կարող:
Հ.Գ. սովորական մի բան, էն վերևի ասածս մտքի ապացույցը. էն ներկայացման ժամանակ, որ ես էի գնացել, իր խոսափողը փչացավ: Եթե մի "երիտասարդ" ("երիտասարդ" ասելով ի նկատի ունեմ նոր սկսող) դերասանի հետ լիներ էդ դեպքը դահլիճում գտնվողները կարող ա ծիծաղեին վրան: Իսկ էս դեպքում մի հատ ընե՜նց ծափ տվեցին, որ դահլիճը թնդաց: Ի դեպ՝ ինքն էլ շատ հավեսով տակից դուրս եկավ
Հ.Հ.Գ. էս միկրոֆոնի պահը կարո՞ղ ա բոլոր ներկայացումների ժամանակ էլ անում ա, թե զուտ պատահականություն էր հետաքրքիր ա իմանալ, ո՞վ ա սրանից առաջվանները նայել:
«Վերելք» ի ժամանակ երբ իր մանկության փորձերից մեկի՝ հավերի հետ կատարած փորձությունների մասին էր խոսում, դահլիճից մեկի հեռախոսի բարձր ձայնը լսվեց լռության մեջ, ամբողջ ժողովուրդը վրա տվեց, ու էտ պահին բեմի վրայից ասեց. «բան չկա, ոչինչ...» ու առանց իրեն կորցնելու շարունակեց ելույթը մոտ կես րոպե լռությունից հետո....
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ