Մանկությանս սիրելի գրքերից են եղել «Ջելսոմինոյի արկածները» և «Փոքրիկ Շրջմոլիկը»… Մեջս լավ են տպավորվել հերոսների կերպարները… մանուկ հասակում այդ հերոսներով էր ապրում…
Մանկությանս սիրելի գրքերից են եղել «Ջելսոմինոյի արկածները» և «Փոքրիկ Շրջմոլիկը»… Մեջս լավ են տպավորվել հերոսների կերպարները… մանուկ հասակում այդ հերոսներով էր ապրում…
Ես էլՄանկությանս սիրելի գրքերից են եղել «Ջելսոմինոյի արկածները» և «Փոքրիկ Շրջմոլիկը»… Մեջս լավ են տպավորվել հերոսների կերպարները… մանուկ հասակում այդ հերոսներով էր ապրում…
գրող՝ Մուրացան
գիրք՝ «Գևորգ Մարզպետունի»
իսկ ուրիշ գիրք կարդացել ես դրանից բացի?Narinik-ի խոսքերից
Չէ, ամբողջ կյանքում միայն սա եմ հասցրել կարդամ:
Դրա համար էլ սիրածտ գիրքնա, հանեց միհատ ուրիշը կարդաս կտեսնես որ քո ասած գիրքը էլ տանել չես կարումNarinik-ի խոսքերից
Կարդացել եմ կարդացել, բայց այս գիրքը շատ եմ սիրում:
Ուրեմն հաստատ բացի Գևորգ Մարզպետունուց Րաֆֆու <<Սամվելն>> ես կարդացելNarinik-ի խոսքերից
Մենակ «Սամվելը» չէ, ուրիշ պատմավեպեր էլ եմ կարդացել /բացի «Վարդանանք»ից/, բայց քանի որ ասված էր մի հատ գրել, այդպես էլ արեցի:Zevs666-ի խոսքերից
Եթե մեկ հեղինակ և մեկ գիրք, ուրեմն՝ Ֆ. Դոստոևսկի, "Կարամազով եղբայրներ"։
im sirac grox@ raffin a. ira bolor grqer@ sirum em.
Որպես մոլի կարդացող պիտի ասեմ, որ ինձ վատ գրքեր չեն հանդիպել դեռ, գուցե դա իմ մոտեցումից է: Եթե հեղինակը սա գրել է, ուրեմն մի բան ցանկացել է ասել, միշտ էլ ամեն մարդ կգտնի այն ինչ պիտի ասվի իրեն:
Իսկ շատ եմ սիրում կարդալ Պուշկին, Դոստոևսկի, Թումանյան, Սևակ: Վերջիններին ցածրաձայն չի ստացվում, ուզում եմ բարձր կարդալ ու շնչել գրվածքների բուրմունքը, լսել մեղեդին, ի դեպ սիրում եմ կարդալ ուրիշների համար: Մեկը հաստատ գիտի դրա մասին:
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Էդպես էլ չհասկացա ում է պետք, թե ով ինչ գիրք կամ հեղինակ է սիրում: Երեւ միմյանց նախասիրությունները ճանաչելու՞: Ինչեւէ, չգիտեմ ում կհետաքրքրի ես ինչ եմ սիրում, բայց գրեմ:
Հայ գրականության մեջ ինձ համար հանճարների փաղանգի ամենավառ աստղը Եղիշե Չարենցն է: Գրող, որ գրական անցյալը շաղկապեց ներկային, նոր գրական դարաշրջան հիմնեց ու ճամփա բացեց իրենից հետո բոլոր եկողների համար: Նրա գրականության պաթոսը ու ինքնատիպ խորությունը ուրիշ ոչ մեկի մոտ չես հանդիպի, անձամբ էլ բավականին հետաքրքիր անհատ է եղել:
«Սիրածս գիրքն» էլ նրա ամբողջ պոեզիան է՝ «Ծիածանից» մինչեւ «Գիրք ճանապարհի» ու «Անտիպ էջերը»:
Արտասահմանյան գրականության պարագայում արդեն դժվարանում եմ ինձ համար առանձնացնել ամենա-ամենան: Հիշում եմ, որ ամենամեծ հետաքրքրությամբ կարդում էի Դանթեի «Աստվածային կատակերգությունը»:
Ի դեպ, ի՞նչ նշանակում սիրած գիրք ու սիրած գրող: նույն չէ՞: Գրողին սիրելը կապված է նրա գրքից, այլ կերպ՝ գրականությունից: Ինչէ գրողին ուրիշ բանի համար էլ են սիրու՞մ: Չեմ կարծում կարելի է սիրել գրողին ու զզվել կամ չնդունել նրա գրածները: Միակ տարբերակը կլինի այն դեպքում, երբ բարեկամդ է:
Մի հարց բոլորիդ. Վիոլետ Գրիգորյան կարդացել ե՞ք, եթե այո, ինչ կարծիք ունեք:
]
Վերջին խմբագրող՝ Dragon: 15.07.2007, 03:15:
Բուլգակովի "Мастер и Маргарита" և Էդգար Պո -ի պատմվածքները
Ceceron (03.02.2009)
Ֆրիդրիխ Նիցշե
...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ