եթե հոգևոր տեքստեը գրվել են զուտ մարդու անձնական հոգևոր աշխարհի համար՝ ցածրաձայն կարդալու կամ մտքում կարդալու համար, դրանով առնչվելով հոգևոր և հոգեկան աշխարհի հետ ապա տաղերի մեջ երևում է աշխարհիկ կյանքի կրքոտ փառաբանում քանի որ հստակ է որ հնչեղությունը մեծ դեր է ունեցել տաղերում… մարդուն տարել հետ դեպի բնություն, կապել կյանքի բուսական ձևի հետ որը հեթանոսական կոնցեպտ է…
շատ կարելի է գրել…
Ես ավելի շուտ կասեի ոչ թե հեթանոսական, այլ Բնապաշտական: Հեթանոսությունն էլ իր հերթին արդեն իսկ հեռանում էր բնությունից:
հ.գ. Նարեկացուն շատ քիչ եմ անդրադարձել, բայց էս քո վերլուծությունից հետո պատրաստվում եմ ավելի խորը անդրադառնամ: Շնորհակալություն:
Էջանիշներ