Չէի տեսել էս շարքը... Ինչ լավն է, Բյուր: Կարճ տողերում պահի ապրումդ է շնչում, էն էլ թե ոնց է շնչում՝ լիաթոք ու առողջ: Ինչքան շատ կյանք կա քո երակներում, Բյուր, կյանք, որն էնքան ուժեղ ես զգում՝ հոգուդ ու մարմնիդ բոլոր կետերով...
Ու դու ապրում ես, քչերը կարող են հպարտանալ դրանով: Իսկ դու կարող ես, որովհետև իսկապես ապրում ես:
Գիտե՞ս, մեկ էլ ինչն եմ շատ սիրում քո գործերում. չես վախենում գրելուց, չես վախենում ուղիղ շարել էն ամենը, ինչ զգում ես, հեռուները չես ընկնում, ոնց կա, հենց էտպես էլ ասում ես, ու կարևորը՝ գրելիս չես վախենում ինքդ քեզնից: Դու անվախ գրող ես, շատ կարևոր մի որակ, որից ոմանք զուրկ են, ու ինչքան էլ հզոր լինի իրենց գրիչը, սեփական անձի հանդեպ վախը չի թողնում լրիվ անկեղծ լինել...
Ապրես ու միշտ գրես:
Մեջբերել
Բյուրակն-ի խոսքերից
'
Եթե իմ մասին չլիներ, շատ հանգիստ կգրեի: Բայց սենց… դե մի տեսակ կաշկանդվում եմ:
))))
Էջանիշներ