Երբեմն, երբ աղջիկը գիտի, որ ծնողին դեմ գնալով, կարող է աղետալի հետևանքների հասցնի .... զոհում է իր երջանկությունը , ապագան ամեն ինչ ... դա բնական վարմունք է աղջկա կողմից ... պատմությունում աղջիկը շատ համեստ կերպար էր, որ չհամարձակվեց նույնիսկ խոսել ... իրական կյանում էլ հնարավոր է այդպիսի դեպք ... սակայն դա չպետք է խոչընդոտի կամ հուսահատեցնի տղային ... եթե տղան գիտե թե ինչ է ուզում ... ինքնավստահ է ... հակառակ դեպքում հանարավոր է տղան կորցնի հետաքրքրությունը կամ հուսահատվի ինչպես եղավ պատմությունում ...Ուլուանա-ի խոսքերից
Լավն էր։ Հաճախ հանդիպող պատմություն՝ գեղեցիկ ներկայացված։
Չգիտես ինչու, շարունակության էի սպասում...
Քեզ չէր կանգնեցնի, մնում է, որ աղջկան էլ չկանգնեցներ։Բայց եկեք չմոռանանք, որ տվյալ դեպքում աղջիկն էլ մեղքի ի՛ր բաժինն ուներ՝ արտահայտված կատարյալ հնազանդությամբ ու պասսիվությամբ... «Ես ապշած նայում էի քեզ, որ աչքերդ հատակին հառած՝ այդպես էլ ոչինչ չասացիր:» Այսինքն՝ աղջիկը նույնիսկ չփորձեց առարկել, այնպես որ տղային դժվար թե հաջողվեր նրա ձեռքից բռնել ու տանել։ Աղջիկը, համենայնդեպս, այդ պահին պատրաստ չէր պայքարելու իր սիրո համար...
Անձամբ ես գտնում եմ որ տղային հարիր չէ հուսահատվածի կերպարը քանի, որ նա ապագա ընտանիքի սյունն է .. հուսահատությունը բերում է անվստահություն ...
Անկախ նրանից աղջիկը պատրաստ է թե պատրաստ չէ պայքարելու տղան իրավունք չունի հանձնվելու .... ապա թե ոչ .... չկա իսկական սեր, աղջիկը կարող է զոհել իր սերը ամբողջ կյանքում փայփայելով մտքում այդ երջանկությունը ուրիշի գրկում ... բայց տղան իրավունք չունի ... երջանկությունը հենց կամքի ուժի տոկունության ու համբերության միջոցով կարելի է վաստակել .. քանի որ երջանկությունը իրոք որ վաստակվում է այլ ոչ ձեռք բերվում ..
Մեջբերել
Էջանիշներ