Կանգ առ,ակնթա՛րթ, որքան քաղցր ես դու

***selen*** · 26.04.2007, 19:39

Կանգ առ,ակնթա՛րթ, որքան քաղցր ես դու:
-Մի գնա, կանգնի՛ր, ետ արի անդարձ: Դու մնա ինձ հետ, իմ սրտի խորքում՝ մի լուսավոր տեղ: Դու հուշերի մեջ քարացած մի պահ: Թող գուրգուրեմ քեզ, պահեմ լույսի պես: Տխուր ժամանակ քեզ հիշեմ. ժպտամ, ծիծաղեմ:
Իմ սրտի խորքը քե՛զ եմ նվիրում, քե՛զ, այո քե՛զ, դու իմ ակնթարթ: Ապրիր դու այնտեղ ինձ հետ միասին:
Դու՝ մարդու կյանքում լուսավոր մի էջ: Թո՛ղ այդ էջերը այնքան շատանան, որ դառնան մի գիրք, երկու գիրք, հատորներ:
Ծովից մի բուռ ջուր, ավազից հատիկ, ձյունի մի փաթիլ, իմ կյանքը բոլոր քեզ եմ նվիրում, միայն մի՛ գնա, մի՛ լքիր դու ինձ:
Կանգ առ,ակնթա՛րթ, որքան քաղցր ես դու:

**StrangeLittleGirl** · 26.04.2007, 20:52

Կներես, բայց 14 տարեկանում առաջին անգամ սիրահարված գերազանցիկ աշակերտուհու գրածի է նման: Փորձի՛ր ավելի հետաքրքիր լինել

***selen*** · 27.04.2007, 18:18

Հենց 14 տարեկանում եմ գրել ուղղակի ո՛չ սիրահարվաժ եմ եղել,ո՛չ էլ գերազանցիկ:

**Grieg** · 03.06.2007, 14:39

գրածտ շատ «շնչող» է , էներգիաի աղբյուր է, զգացվում է որ յուրաքնանչյուր բառ ստեղծվել է հոգու ուրախ երգից, կարդալուց ակամա տարվեցի իմ ապրած ակնթարթներով

, մի խոսքով շատ տպավորիչ էր !

**ihusik** · 03.06.2007, 16:00

selen-ի խոսքերից

Կանգ առ,ակնթա՛րթ, որքան քաղցր ես դու:
-Մի գնա, կանգնի՛ր, ետ արի անդարձ: Դու մնա ինձ հետ, իմ սրտի խորքում՝ մի լուսավոր տեղ: Դու հուշերի մեջ քարացած մի պահ: Թող գուրգուրեմ քեզ, պահեմ լույսի պես: Տխուր ժամանակ քեզ հիշեմ. ժպտամ, ծիծաղեմ:
Իմ սրտի խորքը քե՛զ եմ նվիրում, քե՛զ, այո քե՛զ, դու իմ ակնթարթ: Ապրիր դու այնտեղ ինձ հետ միասին:
Դու՝ մարդու կյանքում լուսավոր մի էջ: Թո՛ղ այդ էջերը այնքան շատանան, որ դառնան մի գիրք, երկու գիրք, հատորներ:
Ծովից մի բուռ ջուր, ավազից հատիկ, ձյունի մի փաթիլ, իմ կյանքը բոլոր քեզ եմ նվիրում, միայն մի՛ գնա, մի՛ լքիր դու ինձ:
Կանգ առ,ակնթա՛րթ, որքան քաղցր ես դու:

Լավն է...