Ցեղակրոն

[vahe avetian]

ՑԵՂԱԿՐՈՆ

Կրոնը դոգմատ է։
Փիլիսոփայական ուղղությունները, աշխարհընկալումային տեսությունները, գաղափարախոսությունները՝ ոչ։
Չկա մինչ օրս մարդու մտքի կերտած տեսակետային ավարտուն մի համակարգ, որը լինի անհերքելի, անժխտելի, որի դեմ հնարավոր չլինի բերել բազում փաստարկ։
Փիլիսոփայական ուղղությունները, աշխարհընկալումային տեսությունները, գաղափարախոսությունները, որքան փաստարկ ունեն սեփական իրավացիությունը հաստատող, այնքան էլ հակափաստարկ ունեն ժխտող։
Մարդ արարած անհատն է որոշողը միայն, թե որ փաստարկն է ընդունում, որը ոչ և ըստ այդմ, ճշտում ինքն իր համար, թե որ գաղափարին, գաղափարախոսությանը, աշխարհընկալումային համակարգին, փիլիսոփաայական ուղղությանը, դպրոցին է հետևում։
Բոլոր այդ մոտեցումները սուբեկտիվ են, որովհետև մարդ արարածն ընդամնեը սուբեկտ է։
Օբեկտիվ կարող է լինել միայան Աստված, բայց անգամ նրան դավանող մարդը չի կարող լինել օբեկտիվ, որովհետև Աստծուն ոչ ոք չի տեսել, կամ մատների վրա հաշվածներն են պնդել, որ տեսել են, մարդկության համայն պատմության ընթացքում, իսկ նրանց հավատացողներն ու լսողները միևնույնն է սուբեկտներ են ու անձամբ չեն տեսել։ Այդ պատճառով սուբեկտիվ են անգամ պնդումները այս, կամ այն Աստծո ասած խոսքի վերաբերյալ:

Անհերքելի, ասել կուզե դոգմատ են կրոնները միայն, որովհետև հիմնված են ոչ թե գիտականորեն վավերացված փաստի վրա, այլ հավատքի։
Ասել կուզե, եթե հավատում ես, որ Եհովան է միակ աստվածը, իսկ Հիսուս Քրիստոսը նրա միածին որդին, այդուհետ տրամաբանական ու ճշմարիտ է ամեն ինչ առանց բացառության, ինչ գրված է Աստվածաշնչում, ոչ ենթակա հակափաստարկի, ասել կուզե իր հերթին՝ դոգմատ։
Չնայած դոգմատ լինելու պարագային, կրոնն էլ է սուբեկտիվ, որովհետև ինպես վերևում նշեցինք, անհատ մարդը, սուբեկտն է որոշում ինչին հավատալ:
Մահմեդական մեր եղբայրը կարող է հարցնել քրիստոնյաին.

- ո՞վ է աել, որ Հիսուս Քրիստոսն է միածին որդին։ Մուհամեդն է Ալլահի մարգարեն, իսկ Հիսուսը բազում ուրիշ մարգարեներից մեկը նախկինում եկած, որոնց առատորեն արտադրել են հրեա եղբայրներն ու նրանց խոսքից հետևել է հուդայականությունը։

Մարգարեների նույն հավաքականը ծնունդ է տվել երեք կրոնի, որոնցից յուրաքանչյուրը բացարձակ ճշմարիտն է, եթե հավատում ես սկզբնական, հիմնարար թեզին յուրաքանչյուրի։

- Ձեր բոլորի ասածն աբսուրդ է.

կասի բուդդիստ մեր եղբայրը, որը երկուհազար ու մի քիչ ավել տարի վստահ է, որ աստվածները բազում են, բայց նրանցից զորեղ է մարդը՝ Բուդդան, որը դառնալու հնարավորություն ունի յուրաքանչյուր շնչավոր, կրիշնայականը կասի, որ Բուդդան սուտ է, ճիշտ է Կրիշնան, հինդուիստը կասի մեկ այլ բան, զարդոշտը մի ուրիշ, իսկ պոլինեզիական կղզու տեղաբնակը կարող է անգամ ճաշակել ձեր ազդրը, կամ կողոսկրը, անգամ սիրտն ու գանգը ու պնդել, որ դա է ճշմարտագույն կրոնը իր ցեղի ու նրա արածը ոչ թե մարդակերություն է, այլ մեծ պատիվ ձեզ։

Սրանից տրամաբանորեն բխում է, որ չնայած անհերքելիությանն ու դոգմատ լինելուն, կրոնները նույնպես սուբեկտիվ են և անհատ մարդն է որոշում ինքն իր համար, թե որ հիմնարար թեզին հավատա ու ըստ այդմ դավանի։

Ցեղակրոնի հիմնադիր մեր հայր Նժդեհը չհասցրեց ավարտուն կերպով ձևակերպել իր տեսությունը, իմ կարծիքով բազմազբաղության պատճառով, որովհետև սիրելի հայ ժողովորւդն իր էսթաբիլշՄԵՆԹ մտաոռականությամբ ներառյալ, զբաղված էր զեխությամբ այն ժամանակ, ինչպես ներկայումս ու մեզ հայտնի վերջին հազարամյակում առվազն, իսկ նժդեհատիպը, կամ վճռական մենակը ըստ Վահե Օշականի, իր վրա է վերցնում այդ դեպքում ցեղային աշխատանքի ամբողջ դիապազոնը։
Նժդեհ - Զանգեզուր, Նժդեհ - պատերազմ, Նժդեհ - գազթականներ, խեղճեր, սովյալներ, Նժդեհ - Բալկաններ, Նժդեհ - համակենտրոնացման ճամբարներում ծվարած հայեր, ապիկար դաշնակցականներ, մարդակեր բոլշևիկներ և այլն, և այլն…

Ե՞րբ գրեր։

Բայց այնուամենայնիվ գրել է, քիչ, ոչ ավարտուն, ոչ վերջնական տեսքի բերած, կամ մեզ չի հասել այդպիսի աշխատություն համենայն դեպս, բայց այն ինչ գրել է, կարելի է հավաքել մի տեղ, դասակարգել մտքերով ու անել տեսական եզրակացություն, այն՝ ինչ կփորձեմ անել ու ներկայացնել ձեր թանկագին ուշադրությանը:

Կրոնը դոգմատ է:
Այս նախադասությամբ սկսել ենք այս հոդվածն ու մանրամասնել պնդումը։
Նժդեհը խնդիր է դրել իր առաջ պարզելու թե ինչն է դոգմատ, ասել կուզե անհերքելի հայի համար։ Ո՞րն է հայի կրոնը, այն հավաքական գաղափարախոսական ամբողջականությունը, որը ներ կառնի համայն հայությանը։
Դրա անհրաժեշտությունը կար Նժդեհի ժամանակ, կա այսօր և այդ պատճառով են հասկացող ու չհասկացող ամենուր պնդում, որ ազգային գաղափարախոսության կարիք ունենք, որովհետև չենք կարողանում ոչ մի հարցի շուրջ միավորվել համայն հայությամբ, անգամ պետականության, որովհետև կան բազումն այսօր, որ պնդում են, որ սովետը լավ էր։
Քրիստոնեության շուրջ նույնպես չենք հավաքագրվում, որովհետև բացի հենց քրիստոնեության բազմազանությունից մեջներս, առաքելական, ավետարանչական, կաթոլիկ, բողոքական ու սեկտայական կոչված ուղղությունների, կան նաև մահմեդական հայեր, բուդդիստներ, կրիշնայականներ, հեթանոսներ ու պարզապես աթեիստներ բազում։ Բազմակուսակցականությունը նույնպես չի հավաքականացնում բոլոր անխտիր հայերին։
Ի՞նչն է այդ դեպում հավաքագրում բոլորին, ի՞նչն է դոգմատը, անհերքելին։

Պարզ պատասխան՝ ՑԵՂԸ։
Այս հարցի վերջնական լուծումն է հուշել Նժդեհին ՑԵՂԱԿՐՈՆ անունը։

Ցեղը կրոն է, դոգմատ է, անհերքելի է։ Դա բոլորովին չի միտում մոլեռանդ ոգևորություն, սեփական ցեղի գերագնահատում, ազգայնականություն, ռասիսզմ, նացիզմ։
Բոլոր այդ իզմերը աշխարհընկալումային համակարգեր են և ինչպես ապացուցեցինք ըստ իս հոդվածի առաջին մասում, չեն կարող լինել դոգմատ, անհերքելի, որովհետև սուբեկտիվ են, իսկ ՑԵՂՆ օբեկտիվ է, Աստվածատուր է, անկախ նրանից ինչ ես դավանում, անգամ եթե չես դավանում որևէ բան՝ գենետիկորեն, կամ մշակութաբանորեն է օբեկտիվ։

Հայը հայ է, իր կամքից անկախ, որովհետև ծնվել, կամ կրթվել է հայ ծնողներից, հայերից: Դա անհերքելի է։ Ուզում ես ուզիր, ոզում ես մի ուզիր՝ փաստ է։
Նույն տրամաբանությամբ ռուս է ռուսը, վրացին վրացի և այլն, և այլն…

Ցեղը հերքելը կարելի է միայն սոցիոհոգեբանական գործոնից ելնելով, կամ որեևէ աշխարհընկալում-գաղափարախոսությունից դրդված, ազդված, բայց դա սուբեկտիվ է, իսկ օբեկտիվ, անհերքելի, դոգմատ ոլորտում, յուրաքանչյուր ցեղից ծնվածը իր ցեղից է, անկախ իր կամքից, ինչպես վագր է վագրի ձագը, ոչ թե գետաձի, ուսուրական վագրինը ուսուրական է, ոչ հնդկական, հնդկականինը հնդկական է, ոչ ուսուրական, աֆրիկյանինը աֆրիկյան ու ոչ մի ուրիշ տեղի վագր, որքան էլ հերքի, կամ չկամենա լինել, կամ հայտարարի, որ այդպես չէ։

Հետևություն՝

Ցեղը դոգմատ է, անհերքելի է, այդով կրոն է - ՑԵՂԱԿՐՈՆ, այն իր մեջ պարփակում է համայն հայությունն առանց բացառության և եթե որևէ մեկը անարգում է ՑԵՂԸ, պղծում է կրոնդ, ասել կուզե դոգման, անհերքելին, ասել կուզե օբեկտիվն ու աստվածատուրը և իրավական է ու արդար յուրաքանչյուր տեսակի հակահարվածը նմանին, նրան, կամ նրանց, ով հային պարտադրում է չխոսել հայերեն, ապրել ցեղի բիոլոգիական արեալ հայրենիքում, ու զրկելով կյանքից կողոպտում է ցեղային ամբողջականությունը, արգելում, կամ խանգարում աշխարհ բերել ցեղական զավակներ։

ՑԵՂԱԿՐՈՆԸ դոգմատ է, միակ անհերքելի կրոնը և այդով դավանանք։

24.04.2007, Վաշինգտոն

[ihusik]

Ոգեղեն համամարդկային արժեքները (որը ցանկացած հավատքի ու կրոնի հիմքն է ու ոչ մի ցեղի առանձին վերցրած չի պատկանում) և կամ այն մարդիկ, որ ծնունդով (գենետիկորեն ու մշակութաբանորեն) պատկանելով մի ցեղի իրենց մեծությամբ դուրս են գալիս զուտ ցեղայինից ու դառնում համամարդկային՝ երկիր մոլորակի կամ գուցե և տիեզերքի քաղաքացիներ ինչպե՞ս են տեղավորվում ցեղակրոնի մեջ...

[Vishapakah]

Գրվածը դուրս եկավ.
Ավելի իրավացի միտք՛ դժվար է պատկերացնել.
Ձեր նման խելացի անձնավորությունը կարող է պետք գալ իր երկրին.
Դրա համար պետք չէ ժամանակի ընթացկում կուտակված անարդարացիության պատճարով՛ ձգտել անկանխատեսելի ռեվանշի.
Կներեք.

[dvgray]

Կրոնը դոգմատ է։
Փիլիսոփայական ուղղությունները, աշխարհընկալումային տեսությունները, գաղափարախոսությունները՝ ոչ։

Ամեն մի միտք /մոդել/ հենվում է դոգմայի /աքսիոմայի/ վրա:
Երբ էտ միտքի ինչ որ մի չափաբաժինը /պորցիան/ ապացուցվում է ՝ դա դառնում է գիտություն /ֆիզիկա, քիմիա, կենսաբանություն.../:
Կրոնը նույպես, ինչպես ցանկացած գաղափար /միտք/, ունի իր դոգմատիկ մասը, դրա վրա հիմնված տրամաբանական զարգացումը /աստվածաբանություն/ , եվ ապացուցված մասը /տարբեր նյութական մասունքների առկայություն/:

Չկա մինչ օրս մարդու մտքի կերտած տեսակետային ավարտուն մի համակարգ, որը լինի անհերքելի, անժխտելի, որի դեմ հնարավոր չլինի բերել բազում փաստարկ։

Էդպիսի համակարգ ըստ իս անգամ աստված /մեր ենթադրած աստվածը/ չունի:
Եթե ունենար, միանգամից մի նորմալ օրինակ / էկզեմպլյար / կստեղծեր: Առանց "ջրհեղեղների" միջոցով հինը քանդելու ու նորը ստեղծելու:

Փիլիսոփայական ուղղությունները, աշխարհընկալումային տեսությունները, գաղափարախոսությունները, որքան փաստարկ ունեն սեփական իրավացիությունը հաստատող, այնքան էլ հակափաստարկ ունեն ժխտող։

Հենց դրա համար էլ դրանք կոչվում են Փիլիսոփայական:
Հակառակ դեպքում կկոչվեին Կիրառական /գիտություն/:

Մարդ արարած անհատն է որոշողը միայն, թե որ փաստարկն է ընդունում, որը ոչ և ըստ այդմ, ճշտում ինքն իր համար, թե որ գաղափարին, գաղափարախոսությանը, աշխարհընկալումային համակարգին, փիլիսոփաայական ուղղությանը, դպրոցին է հետևում։

Մի կողմից -Ուր էր, թէ էսպես լիներ
Մյուս կողմից - Աստված մի արասցե, որ էսպես լիներ:
Մարդկանց մեծագույն մասին կյանքի անգիտակից շրջանում "սրսկվում" է որոշակի դոգնամերի հավաքածու, որը հետագա գրտակից կյանքում դառնում է էտ անհատի "աքսիոման", "դոգման": Իսկ դրա վրա հիմնված տրամաբանությական շղթան արդեն ինչ-որ չափով ունի "անհատական կնիք":

Կրոնը դոգմատ է:
.....
Ի՞նչն է այդ դեպում հավաքագրում բոլորին, ի՞նչն է դոգմատը, անհերքելին։
.....
Պարզ պատասխան՝ ՑԵՂԸ։
Այս հարցի վերջնական լուծումն է հուշել Նժդեհին ՑԵՂԱԿՐՈՆ անունը։
.....
Ցեղը կրոն է, դոգմատ է, անհերքելի է։
Հայը հայ է, իր կամքից անկախ, որովհետև ծնվել, կամ կրթվել է հայ ծնողներից, հայերից: Դա անհերքելի է։ Ուզում ես ուզիր, ոզում ես մի ուզիր՝ փաստ է։
Նույն տրամաբանությամբ ռուս է ռուսը, վրացին վրացի և այլն, և այլն…
ՑԵՂԱԿՐՈՆԸ դոգմատ է, միակ անհերքելի կրոնը և այդով դավանանք։

Իսկ Նժդեհը պատասխանե՞լ է, թէ ինչ խնդրի/խնդիրների/ շուրջ պետք է մի տեղ հավաքվեն տարրական դասարանի ուսուցիչուհին ու 10 տարկան անչափահասին բռնաբարածը հանցագործը: Ցեղի պաշտպանությու՞նը : Որպեսզի պաշտպանելուց հետո էլ էտ հանցագործը իրեն՝ ուսոցչուհու՞ն բռնաբարի:
Չէ : Հարգելի Նժդեհ :
Չնայած ես էլ եմ հայ, "դքի Նորոն" էլ է հայ, սակայն ես նրա հետ ոչ մի ընդհանուր բան չունեմ ու չէմ էլ ուզում ունենամ: Իսկ եթե ստիպված լինեմ ունենալ, ապա կգերադասեմ անել էն, ինչ որ ասում էին Հիտլերի ժամանակակից նորմալ գերմանացիները:
Այսինքն կռվել նրա/այսինքն իմ ցեղի/ դեմ :
Էնպես որ, Նժդեհ ջան , մարդկությունը տեսակավորելու քո մոդելը, եվ առանձնապես դրա զարգացումը, անչափ պարզունակ է եվ վտանգավոր :

Հետեվաբար իմ համար սխալ է Նժդեհականության ԴՈԳՄԱՆ:
Իսկ սխալ/անընդունելի/ դոգմայի /աքսիոմայի/ հետագա տրամաբանության ծանոթանալ տխմարություն է:

Հ.Գ.
Իսկ ինչու՞ չտեսակավորել ըստ ազգանունի , ասենք Պողոսյանների "տեսակ" եվ ոչ Պողոսյանների "տեսակ":
հ՜ը
Սենց հայերիս համար ոնց-որ ավելի ժամանակակից, պրակտիկ ու հետեվաբար կիրառական է

[Array]

Իսկ Նժդեհը պատասխանե՞լ է, թէ ինչ խնդրի/խնդիրների/ շուրջ պետք է մի տեղ հավաքվեն տարրական դասարանի ուսուցիչուհին ու 10 տարկան անչափահասին բռնաբարածը հանցագործը: Ցեղի պաշտպանությու՞նը : Որպեսզի պաշտպանելուց հետո էլ էտ հանցագործը իրեն՝ ուսոցչուհու՞ն բռնաբարի:
Չէ : Հարգելի Նժդեհ :

Ես Նժդեհը չեմ ,բայց թույլ տուր պատասխանեմ:Քեզ չի թվում,որ ահավոր ծայրահեղության հետևից ես ընկնում:10 տարեկան երեխա բռնաբարած հանցագործին ես անձամբ իմ ցեղից չեմ համարի,որքան էլ մաքուր հայի արյուն հոսի նրա երակներով(չնայած` մաքուր հայի արյունով մարդը նման բան չի անի,հաստատ թուրքի խառնուրդ կլինի էտ հայ կոչվածը),հետևաբար ցեղի գաղափարի շուրջ համախմբվել ասելով ես նրա մասին չեմ խոսա,ու հաստատ նման մարդն էլ ցեղ,հայրենիք, ազգ բառերից ոչինչ չի հասկանա,էլ ուր մնաց համախմբվելու մասին մտածի:ՈՒ այդպիսի մարդկանց դեմ պայքարելով`ես ոչ թե իմ ցեղի դեմ,այլ իմ ցեղի համար կպայքարեմ

[dvgray]

Քեզ չի թվում,որ ահավոր ծայրահեղության հետևից ես ընկնում:

ծայրահեղության հետևից չեմ ընկնում: Ընդամենը բերել եմ ոչ ամեն քայլին պատահող օրինակ:

10 տարեկան երեխա բռնաբարած հանցագործին ես անձամբ իմ ցեղից չեմ համարի,որքան էլ մաքուր հայի արյուն հոսի նրա երակներով

Այ ես էլ սրա մասին եմ ասում:
10 տարեկան երեխա բռնաբարածին միանգամից ցեղակրոնից բռակ արեցիր:
Իսկ ու՞մ ես "որակյալ" համարում ցեղակրոնի համար:
Ո՞վ է ցեղակրոնի անդամության "վկայական" ունենալու:
Գերմանացիք, իրենց գերմանացի համարող լիքը մարդկանց ցեղի համար "բռակ" հանեցին: Ու կամ գնդակահարեցին, կամ պահեցին ճամբարներում որպես կենդանի:

հետևաբար ցեղի գաղափարի շուրջ համախմբվել ասելով ես նրա մասին չեմ խոսա,ու հաստատ նման մարդն էլ ցեղ,հայրենիք, ազգ բառերից ոչինչ չի հասկանա,էլ ուր մնաց համախմբվելու մասին մտածի:ՈՒ այդպիսի մարդկանց դեմ պայքարելով`ես ոչ թե իմ ցեղի դեմ,այլ իմ ցեղի համար կպայքարեմ

Այսինքն հանուն ցեղի, հա՜
Այ սենց "մառդասիրական" կամ "ցեղասիրական" լոզունգներով, կոմունիստները ու ֆաշիստները իրականում վերացրին նրանց, ով անձամբ ԻՐԵՆՑ պետք չէր :
Օրինակ Չարենցին:

[Հայարիացի]

dvgray

Քո բերած օրինակը կոչվում է Ցեղի տականք: Նժդեհը հստակ նկարագրել է այդ տիպարը ու ասել է ինչ պետք է անել երբ ցեղի տականքը սկսում է ատիվանալ

[Array]

Այ ես էլ սրա մասին եմ ասում:
10 տարեկան երեխա բռնաբարածին միանգամից ցեղակրոնից բռակ արեցիր:
Իսկ ու՞մ ես "որակյալ" համարում ցեղակրոնի համար:
Ո՞վ է ցեղակրոնի անդամության "վկայական" ունենալու:
Գերմանացիք, իրենց գերմանացի համարող լիքը մարդկանց ցեղի համար "բռակ" հանեցին: Ու կամ գնդակահարեցին, կամ պահեցին ճամբարներում որպես կենդանի:

մի անգամ ոնց որ արդեն ասել եմ`ըստ իս հայ չեն ծնվում,քանի որ մեր արյունը ահագին աղավաղվել ա մոնղոլների, պարսիկների ու թուրքերի հետ շփվելուց,հայ դառնում են:Քո ասած տեսանկյունից,որ նայենք ոչ մի ազատագրական պայքար էլ իմաստ չունի,քանի որ ազատվելուց հետո ոնց էլ լինի ըտենց բռնաբարողներ ու մարդասպաններ ի հայտ կգան ազգի մեջ,բայց էտ մարդիկ ազգի թշնամիներ են ,նրանք կյանքում ազգի շահերով չեն շարժվում,էլ ոնց ընդհանրապես ինչ-որ ազգից նրանց կարելի ա համարել

Այ սենց "մառդասիրական" կամ "ցեղասիրական" լոզունգներով, կոմունիստները ու ֆաշիստները իրականում վերացրին նրանց, ով անձամբ ԻՐԵՆՑ պետք չէր :
Օրինակ Չարենցին:

Ցեղակրոնը պետք չի խառնել նացիզմի հետ,վերջինիս գլխավոր նպատակն էր գերիշխել,մնացած ազգերի նկատմամբ,«Ցեղակրոնը» նման նպատակներ չեր դնում իր առջև:«Ցեղակրոնի» ստեղծման նպատակը սփյուռքահայության գաղութներում ազգային ինքնազգացությունը բարձր պահելն էր և ժողովրդին համախմբելը արևմտյան հողերը վերադարձնելու գաղափարի շուրջ

Ավելացվել է 2 րոպե անց
Էս ստորագրությունս հենց Նժդեհի խոսքերից ա ,ինչ-որ չափով երևի քո հարցի պատասխանն ա

[vahe avetian]

Ոգեղեն համամարդկային արժեքները (որը ցանկացած հավատքի ու կրոնի հիմքն է ու ոչ մի ցեղի առանձին վերցրած չի պատկանում) և կամ այն մարդիկ, որ ծնունդով (գենետիկորեն ու մշակութաբանորեն) պատկանելով մի ցեղի իրենց մեծությամբ դուրս են գալիս զուտ ցեղայինից ու դառնում համամարդկային՝ երկիր մոլորակի կամ գուցե և տիեզերքի քաղաքացիներ ինչպե՞ս են տեղավորվում ցեղակրոնի մեջ...

Ցեղակրոնը նույնպես համամարդկային հասկացություն է, միայն հայերինը չէ։ Ցեղայնականությունը կրոն է, դոգմատ է յուրաքանչյուր ցեղի համար, ոչ միայն հայերի։ Ոչ մի մարդ, որքան էլ նրա ստեղծագործությունը զարգանա համամարդկային մակարդակի, չի դադարում սերված լինելը այս, կամ այն ցեղից։

[dvgray]

Ցեղակրոնը պետք չի խառնել նացիզմի հետ,վերջինիս գլխավոր նպատակն էր գերիշխել,մնացած ազգերի նկատմամբ,«Ցեղակրոնը» նման նպատակներ չեր դնում իր առջև:

Մարքսիզմն էլ իր առաջ չէր դրել նպատակ նվաճել ու ստկացնել ժողովուրդներին Հեռավոր Արեվելքից սկսած մինչև Բեռլին: Այլ կարելի է ասել - լրիվ ընդհակառակը: Ու էտ ամեն ինչը կատարվեց մարքսիզմի դրոշի ներքո:

Հայաստանի դեպքում, չեմ մտածում, որ Աշոտ Նավասարդյանը Նժդեհին կարդալուց ու ցեղակրոնը որդեգրելուց նպատակ էր դրել համախնբել Հայաստանի ֆեոդալներին ու նրանց արբանյակներին իր ցեղակրոն դրոշի ներքո , ու արշավել Հայկական գյուղերն ու քաղաքները ավերելու ու գռփելու : Սակայն ինչ որ կատարվեց, դա երեվի անառառկելի փաստ է : Ու , իմիջայլոց, ինչպես գիտենք, կուսակցական գանձարանը լցնելու անվան տակ, առաջին "յառմռկեն" Աշոտ Աղաբաբյան արբանյակի հետ ինքը հորով-մորով արեց :

[vahe avetian]

Գրվածը դուրս եկավ.
Ավելի իրավացի միտք՛ դժվար է պատկերացնել.

Շնորհակալություն գնահատականի համար։

Ձեր նման խելացի անձնավորությունը կարող է պետք գալ իր երկրին.

Կրկին անգամ շնորհակալություն գնահատականի համար։
Կարծում եմ, որ մինչ օրս եղել եմ պետքական այնքան, որքան ուժերս ներել են։ Ուսանելու ժամանակ ուսանել եմ, աշխատելու ժամանակ աշխատել, հեղափոխության ժամանակ եղել հեղափոխական, երկրաշարժի ժամանակ ծառա, պատերազմի ժամանակ զինվոր, քաղաքականության մեջ քաղաքական գործիչ, հասարակական կյանքում հասարակական գործիչ, մշակույթում եղել եմ համեստ մշակ, նկարել եմ ֆիլմեր, կազմակերպել փառատոններ, ցուցահանդեսներ, գրել գրքեր, շահել միջազգային մրցանակներ, հայերենից թարգմանել եմ ուրիշ լեզուների, ուրիշ լեզուներից հայերեն։ Չեմ պարծենում, վստահեցնում եմ ձեզ։ Համաքաղաքացուս տալիս եմ հաշվետվություն պարզապես և կտամ այն ցանկացած ուրիշ մեկին, որն ամբարտավան չէ։
Անկեղծորեն խոստովանում եմ, որ սաստիկ դժգոհ եմ նվաճումներիցս, որովհետև կարող էի անել ավելին։ Կարծում եմ, որ կարող էի, բայց նաև կարծում եմ, որ երկրումս իրեն իշխան կարգած ամբարտավանների պատճառով է մասսամբ, որ ավելին չեմ կարողանում անել, որովհետև որոշել են ինձ բանտարկել ու քրեապես հետապնդում են , այդով արգելակելով վերադարձս։

Դրա համար պետք չէ ժամանակի ընթացկում կուտակված անարդարացիության պատճարով՛ ձգտել անկանխատեսելի ռեվանշի.
Կներեք.

Չգիտեմ ինչն եք համարում ռևանշի ձգտել։ Մանրամասնեք խնդրում եմ։

Ավելացվել է 10 րոպե անց
Իմ հոդվածը զուտ տեսական է, բոլորովին կապ չունի, թե ով ինչ է գռփել, ում է բռնաբարել, ում է սպանել ներկայացնելով դա ցեղակրոնից բխող իրավունք որպես։
Սխալ է նաև պնդելը, որ հանցագործները ցեղից չեն։
Ցեղից են անշուշտ, բայց ցեղակրոնի տեսությունը չի բացառում այս կամ այն ցեղում, նաև մեր, հանցագործների առկայությունը։ Հանցարծությունը եղել է, կա, լինելու է ցավոք։ Այս պատճառով ստեղծվել են օրենքներ, օրենքային համակարգ, դատարաններ, որտեղ պետք է դատվեն հանցագործները։
Ոչ մի հանցագործություն չի դադարեցնում հանցագործի պատկանելիությունը այս կամ այն ցեղին։ Ցեղը համամարդկային հասկացություն է, այն իր մեջ ընդգրկում է առաքինի մարդկանց, նաև ամբարիշտներին, որովհետև ցեղականությունը որոշվում է ծագումով ու մշակութային պարունակությամբ, ոչ այս կամ այն արարքով։
Ցեղը կաստա չէ, խավ չէ, պատվավոր օրդեն չէ, որին մասնակից են միաայն արժանիները։ Այն իր մեջ ընդգրկում է բոլորին, հայերի ցեղը բոլոր հայերին, ռուսներինը բոլոր ռուսներին և այլն, և այլն…

[ihusik]

Դուրս է գալիս ամեն ցեղ, ազգ հիմա էլ պետք է ունենա իր առանձի՞ն կրոնը...
Ողջ աշխարհն ու մարդիկ հիմա ձգտում են, որ միանան ու միասնական կյանքով ապրեն իրենց միակ ու փոքրիկ մայր երկիր մոլորակի վրա առանց տարաձայնությունների ու բաժանումների, իսկ դուք նոր բաժանման մեխանի՞զմ եք առաջարկում. մի՞թե չի երևում թե ինչի է բերում ամեն տեսակի բաժանությունները... իսկ ինչպե՞ս վարվել ու ի՞նչ ցեղի պատկանող համարենք ասենք այն հային, որը լինելով ծնունդով հայ միաժամանակ ապրում է արտասահմանում՝ ընդունելով ու շարժվելով այդ երկրի բարոյա-մշակութային համակարգի համաձայն՝ չտարբերվելով այդ երկրի, ցեղին պատկանող մյուս ներկայացուցիչներից. հիմա նա ո՞ր ցեղին է պատկանում ու ո՞ր ցեղակրոնին...
(հարցերս Ձեր ներկայացրած մեխանիզմը ճիշտ հասկանալու նպատակ ունի միայն...)

Մեկ օրինակ նախորդ գրառմանս հետ կապված. Շառլ Ազնավուրը հայ ցեղակրոնի՞ է պատկանում...
Իմ խորին համոզմամբ նման մարդիկ ոչ մի ցեղի էլ չեն պատկանում, այլ դուրս են եկել նմանատիպ սահմանափակումներից իրենց իսկ մեծությամբ: Այո՛, մարդ ծնունդով ու մշակութային դաստիարակությամբ կարող է պատկանել մի որևէ ցեղի, բայց երբ մարդ իր հոգու մեծությամբ անցնում, հաղթահարում է ցանկացած սահմանափակում ու այդ թվում նաև իր ցեղային սահմանափակումն ու դառնում համամարդկային՝ նա դադարում է մի ցեղի պատկանել ու հենց այդ մեծությունների օրինակին պետք է հետևել, այլ ոչ թե գնալ սահմանափակումների ու բաժանությունների ուղով:

[Array]

Մարքսիզմն էլ իր առաջ չէր դրել նպատակ նվաճել ու ստկացնել ժողովուրդներին Հեռավոր Արեվելքից սկսած մինչև Բեռլին: Այլ կարելի է ասել - լրիվ ընդհակառակը: Ու էտ ամեն ինչը կատարվեց մարքսիզմի դրոշի ներքո:

Հայաստանի դեպքում, չեմ մտածում, որ Աշոտ Նավասարդյանը Նժդեհին կարդալուց ու ցեղակրոնը որդեգրելուց նպատակ էր դրել համախնբել Հայաստանի ֆեոդալներին ու նրանց արբանյակներին իր ցեղակրոն դրոշի ներքո , ու արշավել Հայկական գյուղերն ու քաղաքները ավերելու ու գռփելու : Սակայն ինչ որ կատարվեց, դա երեվի անառառկելի փաստ է : Ու , իմիջայլոց, ինչպես գիտենք, կուսակցական գանձարանը լցնելու անվան տակ, առաջին "յառմռկեն" Աշոտ Աղաբաբյան արբանյակի հետ ինքը հորով-մորով արեց :

Ես հո հանրապետականներին չեմ պաշտպանում:Հետո ինչ` իրենք իրենց արևին «Ցեղակրոնի» հետնորդներ են,Նժդեհն ու «Ցեղակրոնը» ստեղ ինչ մեղք ունեն,որ ինչ-որ անձիք օգտագործել են նշված գաղափարները ժոսղովրդին խաբելու համար

[Vishapakah]

Կարծում եմ, որ մինչ օրս եղել եմ պետքական այնքան, որքան ուժերս ներել են։ Ուսանելու ժամանակ ուսանել եմ, աշխատելու ժամանակ աշխատել, հեղափոխության ժամանակ եղել հեղափոխական, երկրաշարժի ժամանակ ծառա, պատերազմի ժամանակ զինվոր, քաղաքականության մեջ քաղաքական գործիչ, հասարակական կյանքում հասարակական գործիչ, մշակույթում եղել եմ համեստ մշակ, նկարել եմ ֆիլմեր, կազմակերպել փառատոններ, ցուցահանդեսներ, գրել գրքեր, շահել միջազգային մրցանակներ, հայերենից թարգմանել եմ ուրիշ լեզուների, ուրիշ լեզուներից հայերեն։ Չեմ պարծենում, վստահեցնում եմ ձեզ։ Համաքաղաքացուս տալիս եմ հաշվետվություն պարզապես և կտամ այն ցանկացած ուրիշ մեկին, որն ամբարտավան չէ։

Ես Ձեզ երկար ժամանակ չեմ ճանաչում բայց ինչքան որ գիտեմ, հասցրել եմ Ձեր անձի հանդեպ խորը հարգանքով լցվել.
Ամենաքիչը սպասում էի «Հաշվետվություն» բառը կարդալ, որովհետեւ ոչ մի Հայ գործիչ նման բան դեռ չի արել, իր ոչ անբարտավան ժողովուրդի արջեւ.
Հասկանալով Ձեր անցաց ուղղին ասեմ՛ որ պարծենալու իրավունք ունեք. Մեր երկրում ավելի քիչ ուղղի անցաց մարդիկ՛ պարծենում են, որովհետեւ շատ են համար իրենց ձերք բերումները. Գուցե միտքս ամբողջովին չեմ կարողանում ճիշտ կազմակերպել, վստահ եմ Դուք ինձ հասկանում եք.

Անկեղծորեն խոստովանում եմ, որ սաստիկ դժգոհ եմ նվաճումներիցս, որովհետև կարող էի անել ավելին։ Կարծում եմ, որ կարող էի, բայց նաև կարծում եմ, որ երկրումս իրեն իշխան կարգած ամբարտավանների պատճառով է մասսամբ, որ ավելին չեմ կարողանում անել, որովհետև որոշել են ինձ բանտարկել ու քրեապես հետապնդում են , այդով արգելակելով վերադարձս։

Սեփական նվաճումներից դժքոհ լինելը, դա մարդուկ հատուկ վարքագիծ է բոլորիս համար, նամանավադ նվաճող անհատի.
Ցավով եմ ասում՛ բայց չեմ գտնում որ ոչ անբարտավան իշխանություն չի լինում. Իշխաններ սովորաբար դարնում են իրենց այդպիսիք կարգածները. Պատմությունից ի վեր իրողություն. Ժողովուրդի չի կարող բոլոր ժամանակներում, բոլորին տապալել. Հիշեք պատմությունից ի վեր, ինչքան արքաների են զսպել, երկրի կայունության համար. Իրոք ցավալի է բայց ցավալու փոխարեն՛ ավելի լավ է իրատես լինենք.

Չգիտեմ ինչն եք համարում ռևանշի ձգտել։ Մանրամասնեք խնդրում եմ։

Չկարողանալով հետաքրքրությունս զսպել, հետաքրքրվել եմ Ձեր անհատով. Մասնավորապես ընթերցել եմ ձեր կայքը, իմանալով Ձեր նախկին դաշնակ լինելու մասին.
Միշտ անարդարացի եմ համարել, այլ քաղաքական համուզմունքների տեր մարդկանց հետապնդումը. Տեր-Պետրոսյանական վերաբերմունքը դաշնակների հանդեպ՛ հիշեցնում էր կոմմունիստական տոտալիտարիզմը այլախոներհի հանդեպ, դրա՛ համար մինչեւ օրս խորշում եմ ՀՀՇ ասվացից, չնայած դաշնակցական չեմ.

Իմ հոդվածը զուտ տեսական է, բոլորովին կապ չունի, թե ով ինչ է գռփել, ում է բռնաբարել, ում է սպանել ներկայացնելով դա ցեղակրոնից բխող իրավունք որպես։
Սխալ է նաև պնդելը, որ հանցագործները ցեղից չեն։
Ցեղից են անշուշտ, բայց ցեղակրոնի տեսությունը չի բացառում այս կամ այն ցեղում, նաև մեր, հանցագործների առկայությունը։ Հանցարծությունը եղել է, կա, լինելու է ցավոք։ Այս պատճառով ստեղծվել են օրենքներ, օրենքային համակարգ, դատարաններ, որտեղ պետք է դատվեն հանցագործները։
Ոչ մի հանցագործություն չի դադարեցնում հանցագործի պատկանելիությունը այս կամ այն ցեղին։ Ցեղը համամարդկային հասկացություն է, այն իր մեջ ընդգրկում է առաքինի մարդկանց, նաև ամբարիշտներին, որովհետև ցեղականությունը որոշվում է ծագումով ու մշակութային պարունակությամբ, ոչ այս կամ այն արարքով։
Ցեղը կաստա չէ, խավ չէ, պատվավոր օրդեն չէ, որին մասնակից են միաայն արժանիները։ Այն իր մեջ ընդգրկում է բոլորին, հայերի ցեղը բոլոր հայերին, ռուսներինը բոլոր ռուսներին և այլն, և այլն…

Գիտեմ որ ճիշտ եք ասում. Հասկանում եմ ինչ եք գրել եւ հասկանում ինչի համար. Իրավական լեզվով ասաց՛ վերացնել անձերնամխելիությունը իրավական դաշտից, բոլորին դարձնելով իրավահավասար Ցեղի առջեւ, պատասխան պահանջելով նախկինում գործած անարդարացիությունների համար.
Նման ձերնարկի համար պետք է հստակ մոդել , շատ համախոներ ու ավելի շատ փող.

[vahe avetian]

Դուրս է գալիս ամեն ցեղ, ազգ հիմա էլ պետք է ունենա իր առանձի՞ն կրոնը...
Ողջ աշխարհն ու մարդիկ հիմա ձգտում են, որ միանան ու միասնական կյանքով ապրեն իրենց միակ ու փոքրիկ մայր երկիր մոլորակի վրա առանց տարաձայնությունների ու բաժանումների, իսկ դուք նոր բաժանման մեխանի՞զմ եք առաջարկում. մի՞թե չի երևում թե ինչի է բերում ամեն տեսակի բաժանությունները... իսկ ինչպե՞ս վարվել ու ի՞նչ ցեղի պատկանող համարենք ասենք այն հային, որը լինելով ծնունդով հայ միաժամանակ ապրում է արտասահմանում՝ ընդունելով ու շարժվելով այդ երկրի բարոյա-մշակութային համակարգի համաձայն՝ չտարբերվելով այդ երկրի, ցեղին պատկանող մյուս ներկայացուցիչներից. հիմա նա ո՞ր ցեղին է պատկանում ու ո՞ր ցեղակրոնին...
(հարցերս Ձեր ներկայացրած մեխանիզմը ճիշտ հասկանալու նպատակ ունի միայն...)

Մեկ օրինակ նախորդ գրառմանս հետ կապված. Շառլ Ազնավուրը հայ ցեղակրոնի՞ է պատկանում...
Իմ խորին համոզմամբ նման մարդիկ ոչ մի ցեղի էլ չեն պատկանում, այլ դուրս են եկել նմանատիպ սահմանափակումներից իրենց իսկ մեծությամբ: Այո՛, մարդ ծնունդով ու մշակութային դաստիարակությամբ կարող է պատկանել մի որևէ ցեղի, բայց երբ մարդ իր հոգու մեծությամբ անցնում, հաղթահարում է ցանկացած սահմանափակում ու այդ թվում նաև իր ցեղային սահմանափակումն ու դառնում համամարդկային՝ նա դադարում է մի ցեղի պատկանել ու հենց այդ մեծությունների օրինակին պետք է հետևել, այլ ոչ թե գնալ սահմանափակումների ու բաժանությունների ուղով:

Դուք արել եք տրամագծորեն հակառակ եզրակացություն ըստ իս։ Այն ինչ նկարագրել եմ, ոչ թե բաժանում է ցեղերին, այլ միավորում, որովհետև հավասարապես վերաբերում է բոլորին։ Բոլոր ցեղերի համար գործում է ցեղակրոնի նույն սկզբունքը։