Իմ առաջին սիրո պատմություն...

[Արամ]

Եկեք այստեղ ներկայացնենք մեր առաջին սիրո պատմությունը...Դե են երեխա վախտվանս չեմ պատմի իսկ հիմիկվանը....
Դասարանում 4 տղա ենք, բոլորս էլ իրար որպես ախպեր ենք, բայց մեկի հետ ավելի մոտիկ եմ` Աննունը Վահե է: Մեր դասարանում էլ լիքը Սիրուն աղջիկներ կան. բայց մեկը...
Կարելի ա սենց ասելի, սրտումս կայծը կար մնում էր մենակ...
Ուրեմն Վահեին Լուսինեն`արդեն ընկերուհիս, կանչեց ասեց նստի կողքս ես ել հետևի շարքում էի...Մի քիչ նեեղվեցի դրանից, երբ Լուսոն Վահեի ականջին ինչ որ թաքուն բան էր ասում...
Ասելուց հետո ընկերս եկավ ասեց վոր սենց բանա ինձ դասամիջոցին ասելու: Ահա և դասամիիջոցը, ընկերս ասեց, որ Լուսոն ասում էր որ ԵՍ ԱՐԱՄԻՆ`ես ես եմ, ԵՄ ՍԻՐՈՒՄ, Բայց Վախենում եմ իրան ասեմ, որովհետև կարողա մերժի, ընկերս էլ մերժել էր: Ետ վախտ ես ԱՐԱՄԸ չէի գժվել էի..
Հետո գնացի... ասացի... համաձայնության համբույր զգացի ... Ու հիմա դեռ սաղ ընթացքի մեջա...
Սպասում եմ ձեր պատասխաններին:

Ավելացվել է 2 րոպե անց
Ինչքան ման եկա չգտա ուրիշ նմանատիպ թեմա... եթե կա ներեղություն...

[otar]

վայ ինչ լավ պատմություն ա!
ուրախ եմ շատ քո համար

[Արամ]

Շնորհակալ եմ Օտար ջան, դե դու ել պատմի...

[Apsara]

Առաջին անգամ սիրահարվել եմ մի տղայի, որը մեր պարի տեղից էր: Ես ինքս իմ զգացմունքից ամաչում էի, որ հիմա հիշում եմ, թե ոնց էր սիրտս բաբախում, երբ իրեն տեսնում էի, ոնց էի գլուխս կախում, ու եթե հանկարծ ինչ-որ բան հարցներ լեզուս չորնում կպնում էր, մի հատ ծպտուն էլ չէի հանում, հա այնպես էի ինձ պահում, որ անգամ կասկածի նշույլ չլինի, ոչ ոք մինչ հիմա չգիտի թե ով է նա, սիրել եմ ինքս իմ մեջ երազելով պատկերացնելով, ուրախանալով որ շաբաթվա մեջ բացի պարի օրերից պատահական ուրիշ օր էլ էի տեսնում: Մաքուր անկեղծ զգացմունք էր ես էլ երեխա 12 տարեկան: Հիշում եմ, որ նա մի ուրիշ աղջկա էր սիրահարվել, իմ մյուս պարի խմբակից (ես երկու տարբեր խմբակներ միարժամանակ էի այցելում, մեկը ժաղավրդական, մյուսը արտասահմանյան) ու գալիս էր կանգնում սպասում միչև պարապմունքը կվերջանա, որ նրան տուն ճանապարհի: Մտքովս էլ չէր անցնում խանդել, հակարակը ուրախանում էի, որ մի երկու րոպեով տեսել եմ նրան:
Անցավ գնաց մանկությունը ու սիրահարվածությունն էլ, քամին կյանքի փչեց փոշի լցրեց անցյալի վրա:

[Վարդ]

Վույ, ինչ պուպուշ պատմություններ են… ապրեցի ձեր հետ բոլոր նկարագրած պահերը:

[Lapterik]

Ես էէէնքան եմ սիրահարվել, որ արդեն չեմ էլ հիշում որն էր առաջինը: Մի խումբ սիրահարվածություններ դասենք առաջինում:Երևի թե երաժշտականի խմբակից էր, իրան որ տեսնում էի ներվայնանում էի, մեկ մեկ նույնիսկ չէի ուզում, որ ինձ ինչ որ բան հարցնի: Ու էտ շարունակվեց մինչև տեղափոխվեցի: Էտ անցավ, տեղափոխվեցի ուրիշ երաժշտական դպրոց, էնտեղ էլ մի բան եղած կլինի, լավ չեմ հիշում, բայց շատ լավ հիշեցի մի տղայի, որը տրոլեյբուսի (ինքնապոզասայլակ) տոմսավաճառ էր, սիրուն էլ էր տնաշենը, բոյով, ուրախությանս չափ չկար, որ նստում էի տրանսպորտ, ինքն էր տոմսավաճառը լինում: Էտ էլ անցավ, տատիկիս հարեվանի տղան էր մյուսը (էս մասին մարդ չիմանա), տենց էլի, ինքն էլ նենց ոչինչ սիրուն էր, պահ էի փնտրում, որ իրա հետ խոսեի, լուսամուտից, մի փոքր անցքից որ երևում էր դրսում նստածա, վերջ պիտի նայեի, մինչև տուն գնար: Էտ էլ անցավ, տենց էլի...Ախր շատ շուտ եմ է սիրահարվում, իմ օրն էլ օր չի:

[Մանե]

Էտ էլ անցավ, տատիկիս հարեվանի տղան էր մյուսը (էս մասին մարդ չիմանա),

Չէ հա,մենք մերոնցով ենք
Ես էլ էի շաաատ շուտ սիրահարվում,առաջին անգամ սիրահարվել եմ դպրոցում,առաջին դասարանումԷդ տղուն շատ էի հավանում,որոշ դեպքերից հետո կռվեցինք,ու բարիշեցինք էն ժամանակ,երբ դուրս եկա դպրոցիցԴրանից անգամ եթևի թե մի 10 անգամ սիրահարվել եմ,բայց երևի ամենամեծ սիրահարությունս եղավ էս մի դպրոցում
Տենց ոչ մեկ դուրս դեռ չի եկելԲայց ոչ մեկից էլ դեռ տենց չեմ հիասթափվել/Իրա պատճառով աչքերս մի 2 խորանարդ մետր ջուր տակ են տվել/
Հիմա պահ ա լինում,որ համոզված եմ,որ չեմ սիրում,պահ էլ ա լինում,որ նայում եմ իրան ու... Մի խոսքով,վսյո,վերջ,էլ առաջիկա 2 տարում չեմ սիրահարվելու
բայց մեկ ա առաջին սերը ուրիշ էր

[Սամվել]

Լօլ , Առաջի անգամ Առաջի դասարանում Սեպտեմբերի Մեկին եմ Սիրահարվել …Սեր Առաջին Հայացքից

[Vahe]

իմ առաջին սիրահարվածության մասին ինձ են պատմում, նույնիսկ ես չեմ հիշում)))

[Ineedher]

շաաաաաաաաաատ փոքր էի դպրոցել չեի գնում

[aerosmith]

Ես առաջին անգամ սիրահարվել եմ 5-րդ դասարանում; Ես իրան ոչ մի բան չէի ասում"ամաչում էի", բայց մոտիկ էԻ իր մենամոտիկ ընկերուհու հետ։ Ինչ անեի ամեն անգամ իրան տեսնելուց ներսս այրվում էր։ Ահա մի օր Էլ գնացի Անահիտի"իրա ամենամոտիկ ընկերուհու" մոտ ու ամեն ինչ պատմեցի"գիտեի, որ ամեն ինչ անպայման հասնելու ա", բայց ահա ու տես հաջորդ օրը Անահիտը եկավ մեր տուն ու ասեց, որ ինք էլ ինձ ա սիրում։ Էդ օրը ինձ համար ՊՌԱԶՆԻԿ էր։ Իմ ու նրա ընկերությունը սկսվեց պատահականորեն։ Բայց երբ 8-րդ դասարան էի հանկարծ Անահիտից մի բան իմացա, որին ես սկզբում չհավատացի,մինչև չտեսա իմ աչքով։ Լավ շատ չերկարացնեմ ինքը ծխում Էր, ինչը իմ համար էն ժամանակ և միգուցէ այժմ ել անընդունելի է;
Ես նրանից հետո շատ աղջիկների հետ եմ շփվել,ընկերություն արել, բայց ինքը եղելա, կա, ու կլինի իմ համար միակ ու անկրկնելի սեր։ Ես երբեք չեմ մոռանա իմ փոքրիկին....

[Goga]

Շուտ-շուտ սիրահարվել եմ դպրոցական հասակում, սակայն շատ պարզ հիշում եմ միայն մեկին, ում իրոք համարում եմ իմ առաջին սերը: Սիրել եմ նրան երևի թե 3 տարի, հիշում եմ, թե ինչ պատճառներ էի ման գալիս, որ դուրս գնայի տանից, որ մեկ անգամ էլ տեսնեմ նրան, մեկ անգամ էլ նա ինձ նայի, էէէ, ինչ տարիներ էին, մի անգամ հիշում եմ ֆիզիկայի ժամն էր, ձեռք բարձրացրեցի, որ գնամ պատմեմ դասս, մեկ էլ պատուհանից տեսա նրան ու մոռացա, թե ինչ էի պատմում, չկարողացա շարունակել, ուսուցչուհիս ասեց, որ չէիր սովորել, ինչի՞ էիր ձեռք բարձրացրել:Ու ես դուրս եկա դասարանից և’ ամոթից, և’ որպեսզի կանգնեի ու հանգիստ հեռվից հայեի նրան:
Շատ հիշողություններ ունեմ նրա հետ կապված:
Ով կպատկերացներ, որ տարիներ հետո, արդեն անցել է 7 տարի, կտեսնեմ նրան` իր երեխային օրորելիս: Նա ամենևին էլ չէր փոխվել, ուղղակի այս անգամ, երբ մեր հայացքներն իրան հառան, փոխադարձ սիրո փոխարեն երջանիկ կյանք էին ցանկանում:
Սա էլ իմ սիրո պատմությունը, սեր, որ երբեք չեմ մոռանա:

[ihusik]

Ստիպեցին ինձ այս թեմայում գրառում անելու այստեղ գրված աղջիկների այն գեղեցիկ առաջին սիրո պատմությունները, որոնք կարդալով հիանում էի նրանց զգացմունքներով, ապրումներով, որ ունեցել են ժամանակին ու հիշում են մինչ այժմ

Ինչ ինձ հիշում եմ երկու բանի վրա չեմ կասկածել ու հավատացել եմ բնականորեն ասես ծնվելուս հետ ինձ հետ է եղել. մեկը որ գիտեցել եմ, որ մահ չկա, մյուսն էլ որ սերն այս աշխարհի ամենասուրբ ու նվիրական բանն է Չգիտեմ էլ այն ինչի մասին պատմելու եմ, իրականում կարելի է առաջի սեր անվանել, բայց ինձ համար երբ լսում եմ այդ բառակապակցությունը հիշում եմ հենց այդ աղջկանԵրևի որ նա կարդար այս գրածս չպատկերացներ էլ որ իր մասին եմ գրել ու այդպես սիրել եմ ինքս իմ մեջ երկար տարիներ, հասկանալով կամ չհասկանալով թե ինչ է կատարվում: Տեսա նրան սեպտեմբերի մեկին երբ գնում էի առաջին անգամ առաջին դասարան նա մեր դասարանից էրառաջին դասին երբ մենք առանց ծնողների դասարանում էինք նա լաց եղավ ու ներս թողեցին որ գար նրա մայրիկն ու դասի ժամանակ իր կողքին նստեր, որ լաց չլիներ ու հենց առաջին հայացքից նա ինձ դուր եկավ ալիքանման մազերով, փոքրիկ, գեղեցիկ մի աղջնակ:

Գիտեք այնպես չի եղել որ չքնեմ կամ ինչ որ խենթություններ անեմ, կամ նրա հետ հանդիպում փնտրեմ ու կարոտեմ երբ չեմ տեսնում, բայց միշտ ինչ որ ջերմություն է եղել նրա հանդեպ ու երբեք չեմ էլ պատկերացրել որ պետք է Սեր բացատրվեմ ու չեմ էլ արել (ախր եթե մարդ սիրում է դա պարզ է ու ակներև ինչպես արևի լույսը, որ նաև ջերմացնում է ու միայն կույր ու անզգա մարդը չի տեսնի ու չի զգա) ու դրա համար իմ մտերիմ երկու դասընկերներիցս մի լավ ծեծ եմ կերել այդ աղջկա հետ կապված Չեմ հիշում թե որ դասարան էինք այդ ժամանակ (4-6 երևի) երկու մտերիմ ընկերներս տեսնում էին, որ ներքուստ այրվում եմ ու ոչ մի կերպ չեմ արտահայտվում և ձմեռային մի օր ստիպեցին ինձ, որ վերջ այսօր պետք է ասեմ նրան, որ սիրում եմ իրեն ու դասերից 3 ընկերներով վերջին ժամից փախանք, դրսում մի քիչ էլի զրուցեցինք ու ամեն կերպ համոզում էին որ պետք է ասեմ ու վերջ նույնիսկ սպառնում էին, որ երկուսով լավ ջարդ կտան ինձ եթե չասեմ այս անգամ Բավականին ձյուն էր եկել... սպասեցինք մինչ դասն ավարտվեց ու նրանք դուրս եկան... նա ընկերուհու հետ անցնում էր մեր կողքից ընկերներս խոսում բաներ էին հարցնում նրանց, իսկ ես նույնիսկ չէի էլ խոսում ու նա այդպես կրկին ընկերուհու հետ անցավ գնաց, որից հետո ընկերներս իրենց խոստումը կատարեցին՝ մի լավ <<ընկերական>> ծեծեցին ու ձյուն կերցրեցիներևի միակ անգամն է որ ծեծ եմ կերել, դեռ այն էլ ընկերներիս կողմից, չնայած հաջորդ օրը կրկին նույն ընկերներն էինք

Չնայած նա գիտեր, որ սիրում էի իրեն, բայց այդպես էլ ոչ մի անգամ սեր չեմ բացատրվել նրան... բայց չէ մի անգամ եղավ, այն էլ ողջ դասարանի ու ուսուցչուհու ներկայությամբ երբ արդեն գիտեի որ նա ընկեր ունի (այդ մասին շատերը գիտեին ու այդ տղան նրա հետ միասին մոտեցել ասել էին ինձ այդ մասին) ռուսերենից անգիր էր հանձնարարված Ա.Ս. Պուշկինի մի բանաստեղծություն և ուսուցչուհին ինձ հարցրեց, ես էլ արտասանեցի նրա առջև կանգնած ու ասես բան չէի զգում շուրջս ու արտասանում էի միայն նրա համար

Я вас любил: любовь еще, быть может,
В душе моей угасла не совсем;
Но пусть она вас больше не тревожит;
Я не хочу печалить вас ничем.
Я вас любил безмолвно, безнадежно,
То робостью, то ревностью томим;
Я вас любил так искренно, так нежно,
Как дай вам бог любимой быть другим.

[Երկնային]

Ես ել առաջին անգամ սիրահարվել եմ, երբ որ 3-4 տարեկան էի . Քեռուս տղայի մոտիկ ընկերն եր. էտ ժամանակ մի 17 տարեկան կլիներ…Անունն ել Աշոտ..... Որ գալիս եր մեզ հյուր, նստում էի խելոք ժամերով հիացաց իրան եի նայում. . Երբ որ գնում էինք իրենց տուն, դուռը ծեծում էի, ու թլոշ կանչում եի «Աշոծի~կ».
Բայց դե հետո պարզվեց որ ինքը ուրիշինա սիրում... էէէխ!!!
Տակ, չտո սերս անպատասխան մնաց

[Grieg]

այդ առաջին տարօրինակ զգացմունք եղել է շատ վաղուց,
մինչ այդ աղջիկները չեին հետաքրքում, ուղղակի չեի կարողանում գտնել նրանց մեջ այն կախարդական մասնիկը~ որի շնորհիվ ես կարողանաի ստեղծել շղթա, իսկ արհեստական հետաքրքրություներ ստեղծելուն նրանց հանդեպ դեմ էի..

բայց մի օր ես ~ սովորականի պես մարդկանցից անտարբեր անցնումեի երբ զգացի ինչ որ տարօրինակ զգացմունք, շուրջս սկսեցի ուսումնասիրել~ և կարճ ժամանակում հայացքս անցնելով տարբեր մարդկանց վրայով հանդիպեց մեղավորին..
նրա մեջ կար ամեն ինչ վայրիություն հանգստություն թախիծ ժպիտ անդորր փոթորիկ, ես լուռ նայումեի փորձում եի հասկանալ ով է նա, որտեղից է սկսում նրա ճանապարհը և ուր է ձգվում .. ես նայումեի և անպատասխան հարցերը միայն ավելանում եին , նա ինքն եր միստիկան.. այդ պահին նրա մեջ եր թաքնված տիեզերքի բոլոր գաղտնիքները ~
ես զգումեի ինձ ճամփորդ որը իր կյանքի մեջ անցել է հեռավոր ճանապարհ և հանկարծ հանդիպում է մի այլ ճամփորդի..ես լուռ վայելումեի պահը~ մարմինս քարացել էր երկրի վրա ~ իսկ հոգսի թռնում էր այնտեղ ճառագայթի պես ես լիովին կախարդվել էի.. նա արդարացրեց իմ հավատը նա արտապատկերեց գեղեցիկը երկրի վրա~ .. հագեցրեց իմ կյանքը լրացնելով բաց տողերը և նրա շնորհիվ ապրեցի կյանքի քաղծր հյութը~..
ես լուռ եի ամբողջ օրը իսկ հետո.. շարունակեցի իմ ճանապարհը մինչև ճանապարհի նոր անակնկալներ.. մինչև նոր հրաշքներ